# MOTOTRAVEL
sigaretten en uiteindelijk verdwijnt hij en wij besluiten te gaan slapen.
Angola, 2 keer zelfs omdat het zo leuk is die haarspeld bochten ☺.
Ergens rond middernacht worden we wakker van het geluid van een auto. Deze stopt naast ons om te kijken wat er gaande is en dit blijkt de supervisor te zijn. Gulcin legt wederom uit dat we hier slapen en ’s morgensvroeg weer vertrekken. Hij gaat akkoord, maar vertelt ons er wel bij dat we echt vroeg weer moeten vertrekken, het is zo illegaal als wat, wat we doen. Normaal kan je de gevangenis in moeten als je zo dicht bij de pijpleiding gezien wordt. We slapen nog een paar uurtjes en voordat de zon opkomt zijn we wakker en vertrekken zodra deze opkomt. We hebben nog zo’n 100 km te gaan tot aan de
NAMIBIË
IN ANGOLA HEBBEN WE VOOR HET EERST SINDS WE VERTROKKEN WEER EENS ‘NETTE KLEREN’ AAN, DIE WE KUNNEN LENEN VAN ONZE VRIENDEN
...
grens en komen nog één roadblock tegen. Hier willen ze weer geld van ons zien en ik vertel hem wederom dat je voor motoren geen tol hoeft betalen. We wachten het even af, het is hier druk, dus er zal vast en zeker een local op zijn motor komen. Dit gebeurt inderdaad. Ook hij opent de poort lacht naar ons en wij rijden verder. ‘Yes, we did it’ ook DRC passeren we zonder een ‘bribe’ te betalen. De grensovergang is de meest chaotische die we tot nu toe hebben gezien, wat een zooitje.
ANGOLA Angola is het land waar we heerlijk tot rust komen. We zijn uitgenodigd in Luanda, bij een oudstudiegenoot van Gulcin. Hier blijven we 2 weken en worden we echt heerlijk verwend. We eten kreeft, gaan naar een nachtclub en hebben voor het eerst sinds we vertrokken weer eens ‘nette kleren’ aan, die we kunnen lenen van onze vrienden, daar we precies dezelfde maat kleding blijken te hebben. Na de heerlijke 2 weken gaan we weer verder en rijden we naar het zuiden, waar het landschap als maar mooier wordt en de mensen zijn overal vriendelijk. We rijden de prachtige Lemba pass in het zuiden van
Via Angola komen we in Namibië. Hier spreken ze weer Engels, wat een verademing! Wel moeten we even wennen, want vanaf hier rijden we aan de andere kant van de weg. Met name de bochten en rotondes zijn dan even wennen. In Namibië hebben we onze eerste safari. Na 10 maanden in Afrika zien we eindelijk olifanten, leeuwen en veel andere wilde dieren. Zo mooi om te zien! Namibië is mooi, maar toeristisch en dat merk je vooral aan de prijzen. Helaas hebben we hier ook voor de eerste keer te maken met criminaliteit. Zo probeert er iemand onze tent binnen te komen als we liggen te slapen op een camping. Uiteraard geen goede ervaring en we reizen snel weer verder. De natuur in Namibië is adembenemend mooi. Het rijden over de gravelwegen is zwaar, maar er is zoveel te zien, we spotten zebra’s, giraffes, antilopen en nog veel meer andere dieren. We rijden naar Walvis Baai waar we zijn uitgenodigd om bij iemand te overnachten en slapen in een prachtig huis. We worden mee uiteten genomen en genieten volop.
akkoord. Als we nadrukkelijk aangeven dat we contact op zullen nemen met onze ambassade aangezien we het land nu niet met de motor kunnen verlaten, worden we uiteindelijk geholpen. Om een lang verhaal kort te maken, de dader (aanstichter) is opgepakt, heeft 3 maanden in de cel gezeten en alle pasjes zijn teruggebracht. Niet meer over nadenken en verder gaan... Hierdoor zijn we wel een beetje klaar met Namibië en aangezien de winter ook is begonnen, rijden we zo snel mogelijk door naar Kaapstad, Zuid-Afrika! Hier kunnen we even van een welverdiende break genieten.
OVERVAL Helaas worden we na 2 dagen op straat overvallen. Ik heb ineens 7 man om mijn nek hangen die mijn telefoon en portemonnee proberen te stelen. Gelukkig wordt Gulcin met geen vinger aangeraakt en die doet er ook alles aan om mij te bevrijden. Mensen staan gewoon toe te kijken, auto’s rijden snel weg. Er is weinig dat we kunnen doen, gelukkig stopt er een auto. Gulcin opent het portier en trekt mij naar binnen. De bestuurder rijdt snel weg, maar wel de verkeerde kant op... Als hij een donkere straat in rijdt vertrouwen we het niet meer en springen uit de auto en rennen terug naar de grote weg waar gelukkig een taxi staat. We openen het portier en schreeuwen dat hij naar het politiebureau moet rijden. Hoewel hij er al een klant in heeft zitten, begrijpt hij de nood. Bij het politiebureau merken we ook dat mijn portemonnee ondertussen weg is. In eerste instantie willen ze ons niet helpen en zeggen ze dat we blij moeten zijn dat ons niets mankeert. Maar aangezien ook mijn kentekenpapieren in mijn portemonnee zaten, gaan we niet zomaar
FERRY & GULCIN Wil je meer van hen lezen of heb je vragen? Volg hen op Facebook of Instagram. www.facebook.com/oneroadoneworld www.instagram.com/oneroadoneworld
of kijk op www.oneroadoneworld.com
MOTODRIVE MAGAZINE
31