Ξ εκίνημα Δεκαπενθήμερη εφημερίδα για τον επαναστατικό σοσιαλισμό

Το ΞΕΚΙΝΗΜΑ παλεύει μέσα από την Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή (CWI) για το Σοσιαλισμό στην Ελλάδα και διεθνώς

www.xekinima.org

Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση, τεύχος 472 - 3 - 17 Μάη 2018 τιμή 0,5 €, τιμή ενίσχυσης 1 €

Η «καθαρή έξοδος» έγινε…

1o Art Against Fascism στην Αθήνα

μετα-Μνημονιακό πρόγραμμα

1ο Art against fascism, το Σάββατο 5 Μαΐου 2018, στα Πατήσια, στο στέκι «Π – χώρος κινημάτων, αλληλεγγύης & πολιτισμού» στην οδό Καμπούρογλου 44 και Σαμαρά (στο παρκάκι). Στόχος του φεστιβάλ Art against fascism είναι να δώσει βήμα σε όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές/τριες και νέους/νέες που βλέπουν την τέχνη σαν ένα όπλο ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό. Όπως ο φασισμός σκοτώνει τη φαντασία, έτσι η τέχνη και η δημιουργία τη γεννά! Περισσότερα στη σελίδα 16

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και μήνες παίζει το χαρτί της «καθαρής εξόδου». Προσπαθεί να δημιουργήσει προσδοκίες για τον Αύγουστο, που τελειώνει το χρηματοδοτικό πρόγραμμα και «βγαίνουμε στις αγορές». Προσπαθεί να μας πείσει ότι

Βόλος: μάχη ενάντια στην καύση σκουπιδιών

«βγαίνουμε από τα μνημόνια, βγαίνουμε χωρίς προαπαιτούμενα με έναν τρόπο καθαρό» (Γ. Δραγασάκης, 30/4).

Το κίνημα ενάντια στην καύση σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ στο Βόλο μεγαλώνει κάθε μέρα που περνάει. Η 5η Μάη, ημέρα του μεγάλου συλλαλητηρίου ενάντια στην καύση, είναι ένας πολύ σημαντικός σταθμός του κινήματος. Προκειμένου να νικήσει όμως, έχοντας απέναντί του την εταιρεία, τη Δημοτική Αρχή, την Περιφέρεια και την κυβέρνηση, το κίνημα πρέπει να κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα, με μαζικές κινητοποιήσεις και τοπικές γενικές απεργίες.

«Ενισχυμένη εποπτεία» ονομάστηκε η φάση αυτή, στην οποία και πάλι θα έχουμε επισκέψεις των «Θεσμών», αξιολογήσεις, κτλ. (Καθημερινή, 29/4)

«αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων και αύξηση του βασικού μισθού».

Όπως δήλωσε ο Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Π. Μοσκοβισί

Η εικόνα που προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση είναι για άλλη μια φορά πλαστή. Κατ’ αρχήν, το τελείωμα του προγράμματος δεν σημαίνει ότι αναιρούνται οι δεσμεύσεις που έχουν υπογράψει για μια σειρά μέτρα για τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες! Για παράδειγμα, η αποφασισμένη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019 θα εφαρμοστεί κανονικά – και γι’ αυτό φυσικά υπάρχουν σενάρια για εκλογές πριν από αυτή την ημερομηνία. Όπως και το πρόγραμμα ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και τα

Το ξεπούλημα της ΔΕΗ

Airbnb

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθεί πιστά τις οδηγίες της ΕΕ για από-επένδυση και ξεπούλημα σημαντικών τμημάτων της ΔΕΗ. Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ δεν είναι διατεθειμένοι να δώσουν τη μάχη, παρά τα παχιά τους λόγια. Σελ. 4

Επιπλέον, στην πρόσφατη σύνοδο του Eurogroup στη Σόφια οι «εταίροι» μας το ξεκαθάρισαν: η «έξοδος» θα συνοδεύεται από πολύ σφιχτή επιτήρηση, κάθε 3μηνο, για τον έλεγχο της εφαρμογής των μέτρων.

Μάλιστα, στο μήνυμα για την Πρωτομαγιά ο Α. Τσίπρας πήγε ένα βήμα παραπέρα υποσχόμενος

***

Ειδικό αφιέρωμα, σελ. 8,9,10,11,16

υπόλοιπα μέτρα λιτότητας που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.

Σε μια σειρά τουριστικές μεγαλουπόλεις, οι κάτοικοι διαμαρτύρονται ενάντια στο μαζικό τουρισμό που τους διώχνει από τις γειτονιές τους. Έρχεται η σειρά μας; Σελ. 2

«θέλουμε ένα αξιόπιστο πρόγραμμα εποπτείας, αυτό γίνεται πάντα όταν τελειώνει ένα πρόγραμμα, πρέπει να διατηρηθούν οι μεταρρυθμίσεις. Είμαστε απαιτητικοί σε αυτό αλλά δεν ανησυχούμε. Η ελληνική κυβέρνηση είναι δεσμευμένη, αλλά είναι λογικό οι εταίροι της να ζητούν συνέχεια πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις σύμφωνα με το πρόγραμμα αλλά και μετά από αυτό».

Συνέχεια στη σελίδα 3

Ισπανία: ποινή χάδι στους βιαστές της «Αγέλης» Στην Ισπανία, πέντε βιαστές αθωώθηκαν, παρά το γεγονός ότι βιντεοσκόπησαν οι ίδιοι και ανάρτησαν τις πράξεις τους στο διαδίκτυο. Το κίνημα βγήκε για μια ακόμη φορά στους δρόμους και κλιμακώνει τις αντιδράσεις του. Σελ. 14

2

Κοινωνία

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Μας διώχνουν από τις γειτονιές μας; Το Airbnb και πως επηρεάζει τις πόλεις που ζούμε Κυριάκος Χάλαρης Ένα καινούριο φαινόμενο εμφανίζεται στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις τα τελευταία δύο χρόνια και ίσως είναι θέμα χρόνου προτού έρθει και στην Ελλάδα: οι κινητοποιήσεις κατοίκων μεγάλων πόλεων ενάντια στους τουρίστες! Το 2016 και το 2017 είδαμε κινητοποιήσεις από κατοίκους μεγάλων τουριστικών προορισμών όπως η Βενετία, το Ντουμπρόβνικ και κυρίως η Βαρκελώνη. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονταν γιατί τα ενοίκια στις πόλεις τους είχαν αυξηθεί πάρα πολύ λόγω της τουριστικής κίνησης, αναγκάζοντας πολλούς να μετακομίσουν από τις γειτονιές που έμεναν από μικροί. Συνθήματα όπως «δεν είστε ευπρόσδεκτοι» και «όχι τουρίστες στις πολυκατοικίες μας» έκαναν την εμφάνισή τους σε τοίχους, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας οργανώθηκαν, έγιναν ακόμα και «ακτιβισμοί» του τύπου «σκάμε τα λάστιχα των τουριστικών λεωφορείων». Οι κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ έσπευσαν να χαρακτηρίσουν το νέο αυτό κύμα αντίδρασης στα μαζικά τουριστικά ρεύματα ως «τουριστοφοβία» – μια έννοια που σκοπίμως επιλέχθηκε για να παραπέμπει σε μια περισσότερο ψυχολογική αντίδραση. Παρόλα αυτά τα προβλήματα είναι υπαρκτά και έρχονται και προς τα εδώ. Το πρόβλημα

Πέρυσι μεγάλη έκταση πήρε στα ΜΜΕ το πρόβλημα στέγασης αναπληρωτών καθηγητών στα ελληνικά νησιά και κυρίως σε αυτά με τη μεγαλύτερη τουριστική κίνηση, όπως η Σαντορίνη και η Μύκονος[1]. Όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες είχαν καταφύγει σε δημοφιλείς πλατφόρμες όπως η Airbnb για τη βραχυχρόνια μίσθωση των σπιτιών τους σε τουρίστες. Αποτέλεσμα η εκτόξευση των ενοικίων, σε βαθμό που αναπληρωτές καθηγητές να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν και να καταλήγουν να κοιμούνται σε υπνόσακους στην παραλία! Ένα άλλο παράδειγμα είναι το κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου η ενοικίαση κατοικίας για τους περισσότερους είναι πια άπιαστο όνειρο. Οι τιμές για τα περισσότερα σπίτια φτάνουν και τα 500€, όταν μιλάμε για μισθούς των 400€! Έτσι, όλο και περισσότερος κόσμος αναγκάζεται να μετακινηθεί σε άλλες γειτονιές, που σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβαρυνθεί με το κόστος κάποιου οχήματος για τις μετακινήσεις του, είτε να υποστεί το μαρτύριο του ΟΑΣΘ, πέρα από τον επιπλέον χαμένο χρόνο. Στην Αθήνα που γίνεται όλο και πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός χρόνο με το χρόνο, τα προβλήματα προς το παρόν δεν είναι τόσο μεγάλα, αλλά το ερώτημα είναι για πόσο ακόμα; Airbnb, booking και άλλες εταιρείες

To Airbnb είναι μια πλατφόρμα μέσω της οποίας ιδιοκτήτες ακινήτων μπορούν να επινοικιάζουν ένα δωμάτιο ή ολόκληρο το διαμέρισμα τους σε τουρίστες, χωρίς αυτό να έχει ξενοδοχειακές πιστοποιήσεις. Αποτελεί δηλαδή έναν μεσάζοντα μεταξύ ιδιοκτητών και τουριστών και για αυτή την υπηρεσία παίρνει 10% προμήθεια.

Σήμερα, μετά από 10 χρόνια ύπαρξης, η εταιρεία έχει παρουσία σε 191 χώρες και 81.000 πόλεις με περισσότερα από 2 εκατομμύρια συμβεβλημένα ακίνητα ενώ 300 εκατομμύρια επισκέπτες έχουν κάνει χρήση της υπηρεσίας [2]. Στην Ελλάδα, υπάρχουν 87.000 καταχωρισμένα ακίνητα στις διάφορες πλατφόρμες ενοικίασης (στοιχεία 2017)[3]. Πέρα από τους «μεμονωμένους» συνεργάτες, έχουν αρχίσει και δραστηριοποιούνται και εταιρείες που αγοράζουν ή ενοικιάζουν ακίνητα, προκειμένου να τα διαθέσουν μέσω Airbnb. Πολλοί άνθρωποι βλέπουν με θετικό μάτι αυτή τη νέα τάση, και αυτό έχει την εξήγηση του. Η αλματώδης ανάπτυξη του Airbnb έχει δώσει μια ανάσα σε πολλούς μικροϊδιοκτήτες που είδαν στη βραχυχρόνια μίσθωση τον μόνο τρόπο να έχουν ένα επιπλέον εισόδημα. Ακίνητα που ήταν κλειστά για χρόνια αξιοποιούνται, και αυτό το έξτρα εισόδημα στην εποχή που ζούμε είναι για κάποιους ανθρώπους μια σημαντική ενίσχυση. Όμως, η τουριστική αγορά αρχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων και σε ένα άλλο επίπεδο. Τα τελευταία 3 χρόνια και παρά την κρίση οι τιμές για ενοικίαση σπιτιών ανεβαίνουν και, μάλιστα, σε μερικές περιπτώσεις κατακόρυφα, από 10% έως και 40% στις πιο δημοφιλείς περιοχές. Από τις αρχές του 2018, σύμφωνα με το Έθνος, υπάρχει ένα «τσουνάμι εξώσεων» στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Ρέθυμνο και τα Χανιά γιατί οι ιδιοκτήτες προτιμούν τις βραχυχρόνιες από τις μακροχρόνιες μισθώσεις επειδή φέρνουν περισσότερα κέρδη. Τελικά ποιοι κερδίζουν;

Το πρόβλημα δε σταματά εδώ. Η εικόνα που υπάρχει ότι το Airbnb και παρόμοιες πλατφόρμες βοηθάνε το φτωχό και μεσαίο νοικοκυριό να έχει ένα έξτρα μικρό εισόδημα δεν είναι ακριβής. Όπως αναλύει σε άρθρο της η Καθημερινή[4]: «…στο κέντρο της Αθήνας το 58% των ακινήτων που εκμισθώνονται μέσω Airbnb διατίθεται από επαγγελματίες/επενδυτές που κατέχουν περισσότερα από δύο ακίνητα έκαστος και όχι από ιδιώτες». Και περιγράφει την είσοδο μεγάλων επενδυτών από το εξωτερικό, ιδιαίτερα από Κίνα, Ρωσία και Ισραήλ που αγοράζουν κατοικίες για τουριστική αξιοποίηση. Αναφέρει χαρακτηριστικά την περίπτωση κινέζου επιχειρηματία που αγόρασε σταδιακά 100 διαμερίσματα στην περιοχή των Εξαρχείων για να τα ανακαινίσει και αξιοποιήσει για τουριστικούς σκοπούς. Με άλλα λόγια, δεν είναι τα λαϊκά-μεσαία στρώματα που κερδίζουν κατά κύριο λόγο απ’ αυτή τη διαδικασία. Αν ήδη σήμερα σχεδόν το 60% των βραχυχρόνιων μισθώσεων είναι στα χέρια επενδυτών κι όχι των μικρών ιδιοκτήτων, εύκολα μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνεται σε μερικά χρόνια: το μεγάλο κεφάλαιο θα παίρνει σταδιακά όλο και μεγαλύτερο μέρος της πίτας των βραχυχρόνιων μισθώσεων εκμεταλλευόμενο, ιδιαίτερα, το γεγονός ότι χιλιάδες ακίνητα βγαίνουν σε πλειστηριασμούς. Τι τουρισμό δεν θέλουμε

Ο τουρισμός βέβαια αποτελεί κινητήρια δύναμη συνολικά της ελληνικής οικονομίας. Και κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι στη σημερινή εποχή ο τουρισμός αποτελεί πηγή εισοδήματος και είναι απαραίτητος για πολλούς ανθρώπους στον αγώνα τους για επιβίωση. Το θέμα είναι το κατά πόσο μπορεί να υπάρξει ένας τουριστικός σχεδιασμός που θα παίρνει υπόψη όλα αυτά τα προβλήματα, θα φροντίζει για την ποιότητα του τουρισμού ταυτόχρονα με την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Και με αυτόν τον τρόπο θα ωφελεί και την τοπική κοινωνία αλλά και τον τουρίστα. Πως δηλαδή θα μπορέσει να υπάρξει και να εξελιχθεί ο τουρισμός • χωρίς την καταστροφή του περιβάλλοντος που προκαλούν οι θηριώδεις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις • χωρίς να σημαίνει άθλιες συνθήκες εργασίας και μισθούς-χαρτζιλίκια για τους χιλιάδες υπαλλήλους στον κλάδο του τουρισμού και του επισιτισμού • χωρίς να δημιουργεί «τουριστικά γκέτο» όπου δεν μπορούν να ζήσουν οι ντόπιοι κάτοικοι λόγω των πολύ ακριβών ενοικίων • χωρίς να γίνεται «άρμεγμα» των τουριστών με εξωφρενικές τιμές και κακής ποιότητας προϊόντα • χωρίς να γίνεται η τοπική κουλτούρα «έκθεμα» και οι ντόπιοι «ιθαγενείς» (όπως με την πρόσφατη εκδρομή που ανήγγειλε και τελικά, μετά από αντιδράσεις, ακύρωσε ο Guardian)[5] Τι εναλλακτική υπάρχει

Εμπόδιο σε μια τέτοια τουριστική ανάπτυξη είναι τα μεγαθήρια της τουριστικής βιομηχανίας. Είτε πρόκειται για τις παραδοσιακές εταιρείες, είτε τα νέα αφεντικά του «all inclusive», είτε για τις «εναλλακτικές» πλατφόρμες όπως το Airbnb. Εταιρείες κολοσσοί, που το μόνο τους ενδιαφέρον είναι η αύξηση των κερδών δεν πρόκειται να ασχοληθούν με τις ανησυχίες για την κατάσταση των τουριστικών περιοχών. Ίσα ίσα, τους βολεύει η εξαθλίωση των κατοίκων μιας χώρας όπως η Ελλάδα, γιατί με αυτό τον τρόπο αποκτούν τα ακίνητα που θέλουν «τσάμπα». Και οι κυβερνήσεις βέβαια κινούνται με μόνο κίνητρο τα έσοδα από τις μεγάλες αφίξεις τουριστών και γι’ αυτό αφήνουν αλώβητες τις μεγάλες εταιρείες να καθορίζουν τους όρους της τουριστικής ανάπτυξης. Αν θέλουμε να κινηθούμε σε καλύτερης ποιότητας και πιο δίκαιες μορφές τουριστικής ανάπτυξης πρέπει να απορρίψουμε το κερδοσκοπικό μοντέλο με το οποίο λειτουργούν σήμερα τα πράγματα. Χρειάζεται: • Ο έλεγχος της τουριστικής βιομηχανίας, που είναι τόσο κρίσιμης σημασίας για

μια χώρα όπως τη δική μας, να περάσει στην κοινωνία. Αυτό σημαίνει δημόσιες επενδύσεις στον τουρισμό, στροφή στον ποιοτικό λαϊκό, περιβαλλοντικό, αγροτικό, κλπ, τουρισμό αντί του τουρισμού που απευθύνεται στους πλούσιους τουρίστες και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του. • Ενθάρρυνση των δημοτικών επιχειρήσεων και των συνεργατικών –μη κερδοσκοπικών– τουριστικών επιχειρήσεων. Συμμετοχή στα διοικητικά συμβούλια και έλεγχος από εκπροσώπους των τοπικών φορέων, των σωματείων των εργαζομένων, των περιβαλλοντικών κινήσεων, των τοπικών πολιτιστικών συλλόγων, κοκ, ώστε να διασφαλίζεται ο σεβασμός στο περιβάλλον και τα εργατικά δικαιώματα, καθώς και ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας των επενδύσεων αυτών έτσι ώστε τα οφέλη να πηγαίνουν στην τοπική κοινωνία. • Σε ότι αφορά τις πλατφόρμες βραχυχρόνιων μισθώσεων όπως είναι το Airbnb χρειάζεται να επιβληθούν αυστηροί περιορισμοί, καθώς αυτό το φαινόμενο με τον τρόπο που εξελίσσεται δημιουργεί μεγάλα προβλήματα για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Αυτό θα σήμαινε, για παράδειγμα, να περιοριστεί η δυνατότητα μίσθωσης σε ένα ακίνητο ανά ΑΦΜ και να υπάρχει υψηλή φορολογία (πχ κλιμακωτά από 35% έως 50%) για έσοδα που υπερβαίνουν τα 5.000 ευρώ το χρόνο , όταν αυτό αποτελεί συμπληρωματικό εισόδημα στο νοικοκυριό. Σε περίπτωση που το airbnb αποτελεί το βασικό εισόδημα, εννοείται ότι πρέπει να υπάρχει υψηλό αφορολόγητο όριο, πχ 12.000 ευρώ και πάνω, ανάλογα με το μέγεθος του νοικοκυριού. Επίσης αντί ο καθένας να μισθώνει σε ατομικό επίπεδο μέσω του Airbnb, θα μπορούσαν οι Δήμοι να δημιουργήσουν αντίστοιχες υπηρεσίες (και να εισπράττουν αυτοί τη σχετική προμήθεια διοχετεύοντας την σε κοινωφελείς σκοπούς) κι όποιος ήθελε να μισθώσει ακίνητο να το κάνει μέσω του Δήμου, σε συνθήκες πλήρους διαφάνειας και ελέγχου από τους ίδιους τους μισθωτές και άλλους εκπροσώπους των κατοίκων και τοπικών φορέων ώστε να γίνεται με δίκαιο τρόπο. ________________________

[1] xekinima.org: «Αναπληρωτές στα νησιά: Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε, να πάμε κατευθείαν για δουλειά…» [2] kathimerini.gr: «Περιορισμοί για την Airbnb από μεγάλες πόλεις» [3] efsyn.gr: «Ευχή ή κατάρα το Airbnb;» [4] kathimerini.gr: «Περιορισμοί για την Airbnb από μεγάλες πόλεις» [5] xekinima.org: «Εκδρομές από την Αγγλία για να γνωρίσουν «την Ελλάδα της κρίσης»… Η φτώχεια μας έγινε αξιοθέατο»

Δεκαπενθήμερη εφημερίδα - ΞΕΚΙΝΗΜΑ e-mail: contact@xekinima.org website: www.xekinima.org Εκδίδεται από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία “Ξεκίνημα” Υπεύθυνος Τυπογραφείου: Κ. Φερέτος και υιοί, Δερβενίων 30, Τ.Κ. 10681, κωδικός: 3383 Γραφεία Αθήνας: Γόρτυνος 8, Κάτω Πατήσια, Τ.Κ.11254 - τηλ. 210-2283018-9 Γραφεία Θεσσαλονίκης: Κατούνη 25, Τ.Κ. 54630 - τηλ. 2310 540432

Πολιτική

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Η «καθαρή έξοδος» έγινε… μετα-Μνημονιακό πρόγραμμα

5.000 βιασμοί κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Φτάνει Πια!

Συνέχεια από τη σελ. 1 Σε περίπτωση που η Ελλάδα αποτυγχάνει να πιάσει τους στόχους της (ή επιχειρήσει να πάρει μέτρα που δεν αρέσουν στους «δανειστές») θα μπορούν οι θεσμοί να διακόπτουν τη διαδικασία για την «ελάφρυνση του χρέους» – το τυράκι που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση για να αποδείξει ότι έχει πετύχει κάτι. Η ελάφρυνση του χρέους βέβαια, είναι ακόμα στον αέρα, και δεν υπάρχει ακόμα κάποια συγκεκριμένη δέσμευση. Ο πρόεδρος του Eurogroup, για παράδειγμα, Μ. Σεντένο είπε ότι θα γίνουν παρεμβάσεις για το χρέος «υπό την αίρεση ότι θα κριθούν αναγκαίες». Η εικόνα που προκύπτει (όπως είχε από την αρχή εκτιμήσει το «Ξ») είναι ότι εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει «καλός και υπάκουος» κάποια στιγμή οι «Θεσμοί» θα προχωρήσουν σε μια «ελάφρυνση», αλλά, βέβαια, με τρόπο που να λειτουργεί εκβιαστικά για να εφαρμόζονται οι πολιτικές που αυτοί απαιτούν. Με λίγα λόγια, μετά το Μνημόνιο θα έχουμε ένα μετάΜνημόνιο που θα σημαίνει συνέχιση των πολιτικών της λιτότητας, κι ας λέει τα δικά της η κυβέρνηση… *** Η «επιτυχία» αυτή που παρουσιάζει η κυβέρνηση βέβαια κόστισε πάρα πολλά στα λαϊκά στρώματα. Ακόμα και ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία στην πρόσφατη επίσκεψη του στη χώρα μας, ανέφερε (ThePressProject, 30/4) στις δηλώσεις του ότι: «διαπιστώνει το εντυπωσιακό εύρος και βάθος των μεταρρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια», ενώ ο Τσίπρας συμπλήρωσε αυτάρεσκα ότι η Ελλάδα είναι «πρωταθλήτρια χώρα στις μεταρρυθμίσεις». Οι μεταρρυθμίσεις αυτές όμως, όπως ο ίδιος ο ΟΟΣΑ παραδέχεται, είχαν τα εξής αποτελέσματα: «η ανεργία, η φτώχεια και η ανισότητα παραμένουν υψηλές, οι μισθοί είναι χαμηλοί, οι επενδύσεις παραμένουν συμπιεσμένες και η παραγωγικότητα συνεχίζει να μειώνεται». Η μεγάλη επιτυχία των μεταρρυθμίσεων λοιπόν ποια είναι; Αν η ανεργία, η φτώχεια, η ανισότητες, οι μισθοί, οι επενδύσεις και οι παραγωγικότητα παραμένουν χαμηλά, τότε γιατί πανηγυρίζουν Τσίπρας και Γκουρία; Πανηγυρίζουν γιατί τα λεφτά ρέουν κανονικά πια προς τους δανειστές καθώς η Ελλάδα πληρώνει κανονικά τις «δόσεις» της. Γιατί η δημόσια περιουσία (αλλά και η ιδιωτική μέσω πλειστηριασμών) ξεπουλιέται στο μεγάλο κεφάλαιο με γρήγορους ρυθμούς. Γιατί η απογοήτευση έχει κυριαρχήσει, μετά από την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ, και δεν υπάρχουν μαζικοί μαχητικοί αγώνες που να μπαίνουν εμπόδιο στα σχέδια τους. Και γιατί η Ελλάδα έχει γίνει το πιστό σκυλί των Δυτικών δυνάμεων στην περιοχή εκπροσωπώντας τα συμφέροντα τους. Γι’ αυτά πανηγυρίζουν! *** Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι δανειστές ακολουθούν μια από κοινού πολιτική που φορτώνει τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ για λόγους δικής του πολιτικής επιβίωσης να προσπαθεί να διαφοροποιηθεί κάπως κάνοντας μια κάποιου είδους «κοινωνική πολιτική», αυτό όμως δεν αλλάζει την κεντρική κατεύθυνση, που είναι η συνέχιση της λιτότητας. Η «έξοδος στις αγορές» δεν πρόκειται να φέρει την διαφημιζόμενη ευημερία στα λαϊκά στρώματα, ενώ θα συνδυαστεί με ένα μετά-Μνημονιακό καθεστώς επιτήρησης. Όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει το μαύρο άσπρο και τη νύχτα μέρα, για να βγούμε από το μνημονιακό αδιέξοδο χρειάζονται ρήξεις και όχι υποταγή!

Προκήρυξη που έχουν εκδώσει οι «Μαχητικές & Ελεύθερες» και η οποία μοιράζεται σε τοπικές και κεντρικές παρεμβάσεις

Κάθε χρόνο στην Ελλάδα διαπράττονται 5.000 βιασμοί! Αυτό αντιστοιχεί σε 13-14 βιασμούς κάθε μέρα! Ωστόσο, από τους 5000 βιασμούς μόνο 150-200 πιστοποιούνται και ακολουθούν το νομικό δρόμο, ενώ ακόμα λιγότεροι είναι οι δράστες που τελικά καταδικάζονται. (Στοιχεία της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρείας [1,2]) 90% των γυναικών δεν καταγγέλλουν το βιασμό τους! Γιατί ο βιασμός είναι το μόνο έγκλημα που το θύμα στιγματίζεται πιο πολύ από τον θύτη αλλά και γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στο ελληνικό δικαστικό σύστημα. *** 1 στους 3 άντρες στην Ελλάδα πιστεύουν ότι ο βιασμός είναι δικαιολογημένος κάτω από κάποιες συνθήκες… Είναι τραγικό και εξοργιστικό το 1/3 των ανδρών να θεωρεί ότι υπάρχουν συνθήκες κάτω από τις οποίες ένα έγκλημα όπως ο βιασμός δικαιολογείται! Ακόμα πιο τραγικό και εξοργιστικό όμως είναι το ποιες συνθήκες θεωρούν ότι δικαιολογούν έναν βιασμό… • αν η γυναίκα ήταν μεθυσμένη • αν ο βιαστής συνόδεψε τη γυναίκα μέχρι το σπίτι μετά από μια έξοδο • αν η γυναίκα είχε φλερτάρει με το βιαστή πιο πριν • αν η γυναίκα φορούσε προκλητικά ρούχα • αν η γυναίκα περπατούσε μόνη της τη νύχτα • αν η γυναίκα είχε πολλούς ερωτικούς συντρόφους *** Η πιο συνηθισμένη ερώτηση που ακούει μια γυναίκα όταν καταγγέλλει το βιασμό της είναι «Μήπως τον προκάλεσες;» και ακολουθούν ερωτήσεις για το τι φορούσε, πως συμπεριφερόταν κοκ. Σε κανένα άλλο έγκλημα δεν αμφισβητείται η πλήρης ευθύνη και ενοχή του δράστη για το έγκλημα. Αν πέσει κάποιος για παράδειγμα θύμα ληστείας στο δρόμο δε θεωρείται ότι «έδωσε το δικαίωμα» να τον ληστέψουν επειδή • ήταν μεθυσμένος • επειδή είχε μιλήσει ή φλερτάρει με το/την ληστή πιο πριν • φορούσε ακριβά ρούχα • περπατούσε μόνος του τη νύχτα • επειδή κρατούσε σφιχτά την τσάντα του, δείχνοντας έτσι εμμέσως ότι έχει μέσα χρήματα (και άρα προκαλούσε να τον κλέψουν)… Και κανείς δε ρωτάει ένα θύμα ληστείας π.χ. «είπες κάτι στο ληστή που τον έκανε να πιστεύει ότι ήθελες να σε ληστέψει;», «περπατούσες στο δρόμο μόνος σου φορώντας ακριβά κοσμήματα;» *** Η διαδικασία που περνά μια γυναίκα όταν αποφασίσει να καταγγείλει το βιασμό της στην αστυνομία και να ακολουθήσει το νομικό δρόμο έχει χαρακτηριστεί ως «δεύτερος βιασμός», εξαιτίας του τρόπου που θα την αντιμετωπίσουν οι αρχές. Σύμφωνα με τον Α. Τσιγκρή, Διδάκτωρα εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο «ακόμη και οι γιατροί και ιατροδικαστές μπορεί να κατηγορήσουν τα θύματα για το βιασμό τους».[3] Δεν είναι όμως μόνο «οι Αρχές» που έχουν αυτή τη συμπεριφορά. Πολύ συχνά, αν όχι στην πλειοψηφία των

περιπτώσεων η αντίδραση της κοινωνίας απέναντι σε μια καταγγελία βιασμού είναι από καχύποπτη («μήπως λέει ψέματα;», «μήπως απλά άλλαξε γνώμη μετά;» κοκ), μέχρι καταδικαστική για το θύμα («τα θελε και τα πάθε»). *** Καμία συμπεριφορά και κανένα ρούχο δεν αποτελεί πρόσκληση ή πρόκληση για βιασμό. Δεν υπάρχει τίποτα που να δικαιολογεί το βιασμό! Ο βιασμός δεν είναι μια πιο βίαιη μορφή ερωτικής επιθυμίας και επαφής. Είναι ένα έγκλημα με θύτη ένα άτομο πιο δυνατό και θύμα ένα πιο αδύναμο! Είναι άσκηση εξουσίας, κυριαρχίας και επιβολής του θύτη πάνω στο θύμα. Ακραία μορφή εξευτελισμού και αντικειμενοποίησης. *** Την ίδια στιγμή τα πραγματικά στοιχεία καταρρίπτουν τα στερεότυπα που υπάρχουν για τους βιασμούς.[4] Η συντριπτική πλειοψηφία των βιασμών γίνεται από τις 06.00 έως τις 18.00 – και όχι βράδυ… Η συντριπτική πλειονότητα των βιασμών γίνεται σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους και στην ύπαιθρο. Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που έχουν βιαστεί φορούσε ρούχα εργασίας, ή απλά καθημερινά. Ρούχα που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν «αποκαλυπτικά» ή «προκλητικά». Όλα όσα θεωρεί το 1/3 των αντρών ότι προκαλούν και δικαιολογούν ένα βιασμό, απλά δεν ισχύουν… *** Εκτός από τους 5.000 βιασμούς που διαπράττονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι 1 στις 4 γυναίκες έχει πέσει θύμα σωματικής ή σεξουαλικής βίας. Όταν το ένα φύλο είναι σε τόσο μαζικό επίπεδο θύμα και το άλλο θύτης, απέχουμε πάρα πολύ από την πραγματική και ουσιαστική ισότητα ανδρών και γυναικών. Ζούμε σε μια κοινωνία που η γυναίκα θεωρείται κατώτερη από τον άντρα. Μια κοινωνία σεξιστική. Από εκεί προέρχονται και οι αντιλήψεις ότι η γυναίκα έχει ευθύνη για το βιασμό της. Από εκεί προέρχονται και οι αντιλήψεις ότι μια γυναίκα δεν πρέπει να φλερτάρει, δεν πρέπει να πιει, δεν πρέπει να φορέσει «προκλητικά» ρούχα, δεν πρέπει να γυρνά μόνη της τα βράδια… Πρέπει «να προσέξει» για να μη βιαστεί. Αυτές τις αντιλήψεις πρέπει να ανατρέψουμε. Όπως και συνολικά τις αντιλήψεις ότι η βία του «φυσικά» δυνατού απέναντι στον πιο «αδύναμο» είναι αποδεκτή. Η βία του ντόπιου απέναντι στον μετανάστη. Η βία του εργοδότη απέναντι στον εργαζόμενο κοκ. Όποια μορφή και αν έχει αυτή η βία – σωματική, οικονομική, λεκτική…. Παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς βία, χωρίς σεξισμό, χωρίς ρατσισμό, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. ________________________

[1] alfavita.gr: «Ανησυχητικά στοιχεία: Πάνω από 5.000 οι βιασμοί κάθε χρόνο στην Ελλάδα» [2] tvxs.gr: «Τουλάχιστον 5.000 βιασμοί στην Ελλάδα τον χρόνο - Μόνο 150 φτάνουν στο δικαστήριο» [3] vice.com: «Γιατί δεν Μιλάμε για τους Βιασμούς των Γυναικών Στην Αθήνα;» [4] eleftherostypos.gr: «Αποτελέσματα αναζήτησης για: 4.000 περιστατικά βιασμών το χρόνο!»

3

4

Εργαζόμενοι

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Η ΔΕΗ στήθηκε με λεφτά του λαού! Ξεπουλιέται στους κερδοσκόπους για ψίχουλα!

Ελένη Μήτσου

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθεί πιστά τις οδηγίες της ΕΕ για από-επένδυση και ξεπούλημα σημαντικών τμημάτων της ΔΕΗ, όπως αυτές συγκεκριμενοποιήθηκαν, μεταξύ άλλων, στο 3ο Μνημόνιο. Η Δημόσια Εταιρεία Ηλεκτρισμού που στήθηκε με χρήματα του λαού, διαμελίζεται, κομμάτια της βγαίνουν προς πώληση για ευτελή ποσά, ενώ «σαμποτάρεται» συστηματικά από τις κυβερνήσεις για να ευνοηθούν οι ιδιώτες που θέλουν να μπουν στην ελληνική αγορά ενέργειας. Τεράστια ευθύνη για τον κατήφορο της ΔΕΗ έχει και η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ (ομοσπονδία στην οποία ανήκουν όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία της ΔΕΗ) η οποία ενώ γνωρίζει εδώ και χρόνια ποια είναι τα σχέδια των κυβερνήσεων, των δανειστών και της ΕΕ, δεν οργάνωσε ποτέ έναν αγώνα που να στοχεύει πραγματικά στην ανατροπή αυτών των σχεδίων. Σε κάθε καμπή, οι «πολεμικές ιαχές» των ηγετικών συνδικαλιστικών στελεχών, έδιναν πάρα πολύ σύντομα τη θέση τους σε υποχωρήσεις και ξεπουλήματα. Ο νόμος για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ

Με την ψήφιση του σχεδίου νόμου από την κυβέρνηση αποκόπτονται από την ΔΕΗ 2 λιγνιτικές μονάδες (Μελίτη Ι&ΙΙ και Μεγαλόπολη 3&4). Συγκεκριμένα δημιουργούνται 2 θυγατρικές της ΔΕΗ, με δηλωμένο στόχο σύμφωνα με το νόμο να βγουν προς πώληση. Οι μονάδες αυτές περιλαμβάνουν τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τα τοπικά ορυχεία, τον μηχανολογικό εξοπλισμό, τα κτήρια κλπ. Οι 2 μονάδες που βγαίνουν στο σφυρί αποτελούν τα φιλέτα της λιγνιτοπαραγωγικής δύναμης της ΔΕΗ! Σε αυτές δε χρειάζεται να γίνει καμία επένδυση μέχρι την οριστική απόσυρσή τους. Αντιθέτως στις λιγνιτικές μονάδες που απομένουν στη ΔΕΗ, για να συνεχίσουν να λειτουργούν μετά το 2020 θα χρειαστεί να γίνουν επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ! Επιπλέον, για να γίνουν οι 2 εταιρείες ακόμα πιο «ελκυστικές» στους επενδυτές θα μείνει σε αυτές μόνο το «απαραίτητο» προσωπικό – δηλαδή το προσωπικό που θα απαιτήσουν οι εργοδότες και θα συμφωνήσουν με την κυβέρνηση. Έτσι οι εργαζόμενοι που θα περάσουν στους ιδιώτες θα δουν την εργασία τους να εντατικοποιείται, ενώ για την πλειοψηφία των υπόλοιπων εργαζομένων η ΔΕΗ θα επωμιστεί το κόστος της «εθελούσιας εξόδου».

οι μονάδες δεν τις έχουν ανάγκη, αλλά παίρνουν έτοιμη δουλειά και με «το καλημέρα» μειώνουν και το προσωπικό, τι εξυπηρετεί η πώληση των 2 λιγνιτικών μονάδων; Όπως με την συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικοποιήσεων στόχος είναι να αφαιρεθούν πλουτοπαραγωγικοί πόροι από την κοινωνία και να περάσουν στα χέρια ιδιωτών για να αυξηθούν τα κέρδη τους. Με μια λέξη αυτό ονομάζεται: ληστεία. Είναι η ΔΕΗ προβληματική και ζημιογόνα επιχείρηση;

Μήπως όμως η ΔΕΗ είναι μια ζημιογόνα επιχείρηση και η πώληση τμημάτων της αποτελεί μονόδρομο; Παρά τα διαρκή «σαμποτάζ» που δέχεται από τις κυβερνήσεις η ΔΕΗ είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση. Το 2017 τα καθαρά κέρδη της ανήλθαν στα 88,7 εκατ. ευρώ. Αν μάλιστα σε αυτά προσθέσουμε και 61,7 εκατ. ευρώ, τα οποία είναι τα καθαρά κέρδη του ΑΔΜΗΕ που αποσπάστηκε από τη ΔΕΗ και άρχισε να ιδιωτικοποιείται, τότε θα μιλάμε για 150,4 εκατ. ευρώ σ’ έναν χρόνο [1,2]. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της καλής οικονομικής κατάστασης της ΔΕΗ αποτελεί επίσης η πρόσφατη εξαγορά της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού της ΠΓΔΜ [3] Μπορεί ο ανταγωνισμός να μειώσει τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού;

Μήπως όμως η ιδιωτικοποίηση τμημάτων της ΔΕΗ και η είσοδος περισσότερων ιδιωτών στην αγορά ενέργειας στην Ελλάδα οδηγήσει μέσω του ανταγωνισμού σε μείωση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος και ωφελήσει τελικά τους καταναλωτές; Σε συνέντευξη που έδωσε ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στον Realfm [4] επισήμανε πως από τότε που «άνοιξε» η αγορά ηλεκτρικού ρεύματος, τα τιμολόγια αυξήθηκαν και πως δεν υπήρχε κανένας λόγος για να αυξηθούν τα τιμολόγια, πέρα από το να κερδίζουν περισσότερα οι ιδιώτες. Όλη η ιστορία «εναλλακτικών παρόχων» ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα είναι ένα σκάνδαλο. Μια σειρά «επιχειρηματίες» έστησαν τα τελευταία χρόνια επιχειρήσεις οι οποίες πουλάνε ηλεκτρικό ρεύμα. Από τις 19 που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά [5] όμως μόνο το 1/3 περίπου έχει δικές του μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Οι υπόλοιπες εταιρείες είναι σκέτοι μεσάζοντες.

Επειδή όμως, από ότι φαίνεται, ούτε αυτά τα κίνητρα είναι αρκετά, επιβλήθηκε πλαφόν στη μονάδα παραγωγής φυσικού αερίου της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη. Ενώ η ισχύς της είναι 800 ΜW, θα παράγει το μέγιστο 500 MW έτσι ώστε η ιδιωτικοποιημένη λιγνιτική μονάδα της Μεγαλόπολης να διοχετεύει στο σύστημα περισσότερο ρεύμα από τη δημόσια.

Με το 3ο Μνημόνιο (Ν.4336/2015) που υπόγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ιδιώτες «εναλλακτικοί πάροχοι» αγοράζουν το ρεύμα από τη ΔΕΗ φτηνά, σε τιμές που καθορίζονται από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και αντιστοιχούν χοντρικά στο κόστος παραγωγής ενέργειας, και το μεταπουλούν στους καταναλωτές με κέρδος.

Επενδυτές χωρίς επενδύσεις

Η ΔΕΗ δηλαδή είναι αναγκασμένη να πουλάει ηλεκτρική ενέργεια σε τιμές κόστους στους ιδιώτες, οι οποίοι στη συνέχεια το πουλάνε στους καταναλωτές σε τιμές ανταγωνιστικές (θεωρητικά τουλάχιστον) προς τη ΔΕΗ. Σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο αυτό θα πρέπει να γίνεται μέχρι το 50% των καταναλωτών να φύγει από τη ΔΕΗ και να κάνει συμβόλαια με κάποια από τις ιδιωτικές εταιρείες – χρονικά, ο στόχος αυτός προσδιορίζεται ότι πρέπει να πιαστεί μέχρι το 2020.

Η συνεισφορά των «επενδυτών» που θα αγοράσουν τις εν λόγω μονάδες θα είναι μηδενική τόσο στην ηλεκτροπαραγωγή όσο και στην οικονομία της χώρας. Κατ’ αρχήν δε θα επενδύσουν φτιάχνοντας νέες επιχειρήσεις, αλλά θα πάρουν έτοιμες 2 ολοκληρωμένες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που έχουν στηθεί με χρήματα της κοινωνίας. Κατά δεύτερον, δε θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Αντιθέτως οι θέσεις εργασίας στις δυο μονάδες θα μειωθούν. Η ερώτηση που προκύπτει είναι η ακόλουθη: Αφού οι επενδυτές δεν έχουν να συνεισφέρουν τίποτα περισσότερο από αυτό που ήδη υπάρχει, αφού επενδύσεις δεν θα κάνουν γιατί

Για να ευνοηθούν ακόμα περισσότερο οι ιδιώτες που μπαίνουν στην αγορά η ΔΕΗ απαγορεύεται να μειώσει τα τιμολόγια της, έτσι ώστε να ανταγωνιστεί τις ιδιωτικές εταιρείες! Ωστόσο, παρότι οι «εναλλακτικοί πάροχοι» ηλεκτρικού ρεύματος αγοράζουν το ρεύμα από τη ΔΕΗ σε τιμή κόστους και παρότι δεν έχουν ούτε κατ’ ελάχιστον τα έξοδα της ΔΕΗ, οι

εκπτώσεις που προσφέρουν είναι από ελάχιστες έως μηδενικές. Σύμφωνα με την Νεκταρία Καρακατσάνη, μέλος της Ολομέλειας της ΡΑΕ, οι «εκπτώσεις» που παίρνουν οι «εναλλακτικοί πάροχοι» από τη ΔΕΗ «δεν έχουν διοχετευθεί επαρκώς στα οικιακά τιμολόγια ρεύματος», ενώ «….. σε κάποιες περιπτώσεις, μικρών κυρίως καταναλώσεων, κάποια τιμολόγια μπορεί να είναι πιο ακριβά συγκριτικά με τον κυρίαρχο πάροχο [δηλαδή τη ΔΕΗ], ακόμη και κατά 30%…..» [6] Οι προδοσίες «από μέσα»

Ενώ η ΔΕΗ τεμαχίζεται και ξεπουλιέται η ηγεσία ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, μια από τις μεγαλύτερες ομοσπονδίες εργαζομένων, δεν οργανώνει κανέναν αγώνα για να αντιστρέψει αυτή την πορεία. Χαρακτηριστική ήταν η στάση της απέναντι στο νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των 2 λιγνιτικών μονάδων. Απείλησε θεούς και δαίμονες και …προχώρησε σε μερικές τοπικές στάσεις εργασίας. Στη συνέχεια περίμενε να κατατεθεί το σχέδιο νόμου στη βουλή – δεν έκανε τίποτε νωρίτερα – και μόλις κατατέθηκε εξήγγειλε 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες …τις οποίες ανέστειλε πριν γίνουν επαναλαμβανόμενες, επειδή το νομοσχέδιο ψηφίστηκε. Την ίδια στάση κρατά λίγο πολύ όλα τα τελευταία χρόνια η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Μια στάση που δίνει το πράσινο φως σε κυβερνώντες, δανειστές και μεγαλοεπιχειρηματίες να κάνουν ότι θέλουν με τη ΔΕΗ. Μια στάση που όχι μονό απαξιώνει αλλά δημιουργεί μια αποκρουστική εικόνα για τον συνδικαλισμό. Για μια Δημόσια και Πράσινη ΔΕΗ

Ο κατακερματισμός και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ πρέπει να αναστραφεί. Ο ηλεκτρισμός είναι βασικό αγαθό, πρέπει να βρίσκεται στα χέρια της κοινωνίας και όχι να αποτελεί μέσο κερδοσκοπίας και πλουτισμού μιας χούφτας ιδιωτών. Η ΔΕΗ στήθηκε με χρήματα του λαού. Κανένας ιδιώτης δε σχεδιάζει και δεν πρόκειται να κάνει τέτοιου μεγέθους επενδύσεις προς όφελος της κοινωνίας, από τις πόλεις μέχρι το πιο μικρό χωριό. Την ίδια στιγμή η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού οφείλει να ανασχεδιάσει τον τρόπο με τον οποίο παράγεται το ηλεκτρικό ρεύμα – επανεκπαιδεύοντας παράλληλα το υπάρχον προσωπικό. Οφείλει να επενδύσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ήλιο, αέρα, κύματα, κ.α.) και να αρχίσει να κλείνει τις ρυπογόνες μονάδες λιγνίτη κλπ. Μια τέτοια στροφή απαιτεί σχέδιο, απαιτεί πόρους και απαιτεί πραγματικό ενδιαφέρον για την κοινωνία, για το περιβάλλον, για το μέλλον του πλανήτη. Απαιτεί μια ΔΕΗ δημόσια και ελεγχόμενη από τους ίδιους τους εργαζόμενους και την κοινωνία.

________________________

[1] euro2day.gr: «ΔΕΗ: Στα 88,7 εκατ. τα καθαρά κέρδη το 2017» [2] worldenergynews.gr: «ΑΔΜΗΕ: Κέρδη 61,7 εκατ. ευρώ για τη χρήση του 2017 - Στα 172 εκατ. τα EBITDA αυξημένα κατά 13,1%» [3] capital.gr: «ΔΕΗ: Έπεσαν οι υπογραφές για την εξαγορά της EDS στα Σκόπια» [4] genop.gr: «Δεν θα παραδώσουμε τις μονάδες στους επενδυτές» [5]rae.gr/site/file/categories_new/electricity/mar-ket/supply/ actsuppl/2602?p=files&i=0 [6] mononews.gr: «Νεκταρία Καρακατσάνη (ΡΑΕ): Οι εκπτώσεις από τις δημοπρασίες NOME δεν έχουν διοχετευθεί επαρκώς στα οικιακά τιμολόγια ρεύματος»

Εργαζόμενοι

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Cyta Hellas – Vodafone: Κανένας εφησυχασμός στους εργαζόμενους ενόψει της εξαγοράς

5

Κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Μ.Κ.Ο.«ΑΡΣΙΣ» στη Θεσσαλονίκη

Βαγγέλης Κολτσίδης Γενικός Γραμματέας Σωματείου Εργαζομένων CYTA-Hellas

Το πράσινο φως στην εξαγορά της Cyta Hellas από τη Vodafone έδωσε την προηγούμενη εβδομάδα η Επιτροπή Ανταγωνισμού επισημαίνοντας με ανακοίνωση της ότι δεν προκύπτει κανένα πρόβλημα από τη συγκεκριμένη συμφωνία των δύο επιχειρήσεων. Ενώ για επιμέρους θέματα που αφορούν σταθερή και κινητή τηλεφωνία, συνδρομητική τηλεόραση και ευρυζωνικές υπηρεσίες αναμένεται το πόρισμα της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων στο πλαίσιο της συνεργασίας των δύο Αρχών.

υποχρεώνοντάς τους έτσι να κάνουν την ίδια δουλειά χωρίς να καλύπτονται πλέον από τη Συλλογική Σύμβαση των εργαζομένων της Vodafone και να γίνονται περισσότερο ευάλωτοι σε μονομερείς μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων από την πλευρά των διοικούντων.

Οι εργαζόμενοι μετά τις δύο πολύ επιτυχημένες 24ωρες απεργίες το προηγούμενο διάστημα νοιώθουν ικανοποιημένοι, θεωρώντας ότι έχουμε δείξει την αποτελεσματικότητα της συλλογικής δράσης επιβάλλοντας την παράλυση της επιχείρησης και διεκδικώντας άμεσα λύση στα προβλήματα της εργασιακής επισφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον.

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι είτε είναι ανοικτοί υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, κοινώς «δεξιοί», είτε είναι υποστηρικτές του «ρεαλιστικού σοσιαλισμού» στα πλαίσια του συστήματος και προσπαθούν να εξισορροπήσουν τα αντικρουόμενα συμφέροντα μεγαλοεργοδοτών – εργαζομένων, κοινώς «αριστεροί» τύπου ΠΑΣΟΚ και Σύριζα, εξυπηρετούν και άμεσα και έμμεσα τα συμφέροντα των υπερπλουσίων έναντι των φτωχών και μεσαίων εισοδημάτων.

Από την άλλη, διάφορες φήμες που κυκλοφορούν ανεπίσημα από τα χείλη στελεχών και διευθυντών και των δύο εταιρειών (Cyta και Vodafone) ότι η πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού είναι εξασφαλισμένη τουλάχιστον μέχρι το τέλους του έτους ή τους πρώτους μήνες του επόμενου χρόνου, συμβάλουν στη δημιουργία ενός κλίματος μερικής ανακούφισης ή και προσωρινού εφησυχασμού. Χρειάζεται όμως να γνωρίζουμε τα εξής: Ο τρόπος με τον οποίο η Vodafone μεταχειρίστηκε τους εργαζόμενους κατά τις προηγούμενες εξαγορές εταιρειών όπως της Hellas on Line, αλλά κυρίως ο τρόπος που μεταχειρίζεται σήμερα τους εργαζόμενούς της πρέπει να μας κρατά σε εγρήγορση! Μιλάμε για μία υπερκερδοφόρα εταιρεία η οποία αγοράζει άλλες (Hol, Cyta Hellas) και καταθέτει νέες προτάσεις εξαγοράς (Forthnet – Nova). Παρόλα αυτά η διοίκηση της Vodafone προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαλύσει τις σταθερές εργασιακές σχέσεις που έχουν κερδίσει μέσω του σωματείου τους οι εργαζόμενοι της εταιρείας. Πριν ένα μήνα, υπό την απειλή της απόλυσης ανάγκασε περίπου 25 άτομα από το τμήμα εισπράξεων να επαναπροσληφθούν μέσω εργολαβικής εταιρείας στερώντας τους δικαιώματα, παροχές και μισθολογικές αποδοχές. Για το μήνα αυτό, το «δώρο» που επιφυλάσσει στους 50 παλιούς εργαζόμενους των τηλεφωνικών κέντρων είναι η μετατροπή των συμβάσεων τους από Vodafone σε 360 Connect (θυγατρική εταιρεία που συστάθηκε κατά την εξαγορά της HOL από τη Vodafone)

Παρατηρούμε ότι με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα εκμεταλλεύονται τις κρίσεις μειώνοντας τις μισθολογικές δαπάνες και τις θέσεις εργασίας, ενέργειες που αυξάνουν κατακόρυφα τα δικά τους κέρδη.

Τεράστιες ευθύνες φέρουν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΟΙΥΕ και κατά τόπους Εργατικών Κέντρων οι οποίες ενώ στα λόγια δηλώνουν υπέρ του ανυποχώρητου αγώνα στην πράξη κάνουν το παν για να τον σταματήσουν πριν απειληθούν τα συμφέροντα όσων κερδοσκοπούν από την καθημερινή εργασία μας. Από την άλλη συνδικαλιστικές παρατάξεις, όπως το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, οι οποίες βάζουν σε δεύτερη μοίρα τα συμφέροντα των εργαζομένων έναντι των δικών τους μικροκομματικών συμφερόντων, έχουν επίσης τεράστια ευθύνη για την αποστροφή των εργαζομένων τόσο προς το πρόσωπο του συνδικαλισμού όσο και προς τις πολιτικές οργανώσεις. Είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε την εργασιακή μας ασφάλεια, τα κοινωνικά μας δικαιώματα τα οποία αρχίζουν να εξανεμίζονται μόλις σταματήσουμε να τα προστατεύουμε ενεργά και τέλος την ανεξαρτησία μας από κάθε είδους πολιτική εκμετάλλευση, χτίζοντας τις δικές μας δημοκρατικές και ελεγχόμενες από τη βάση κοινωνικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές οργανώσεις που θα υπερασπίζονται πραγματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας και συνολικά της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αν θέλουμε κάποια στιγμή να αλλάξουμε αυτό τον κόσμο για εμάς και να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η κάθε μέρα που ξημερώνει οφείλουμε να δώσουμε αυτή τη μάχη.

Ρεπορτάζ από το «Ξ»

Τον τελευταίο καιρό, αρκετοί από τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες της Μ.Κ.Ο. «ΑΡΣΙΣ» βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, επειδή είναι απλήρωτοι για πάνω από δύο μήνες. Την Πέμπτη 26/4 πραγματοποιήθηκε 4ωρη στάση εργασίας σε όλες τις δομές της οργάνωσης, στην οποία συμμετείχε η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων. Η ΑΡΣΙΣ είναι μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που δραστηριοποιείται σε θέματα δικαιωμάτων των παιδιών και των νέων, αλλά και σε πολλά προγράμματα για πρόσφυγες και για μετανάστες/τριες. Είναι μια οργάνωση που έχει παρουσία σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα και έχει εκατοντάδες εργαζόμενους/ες. Συνθήκες εργασίας

Οι εργασιακές συνθήκες στην ΑΡΣΙΣ δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καλές. Πολλοί εργαζόμενοι είναι σε επιφυλακή 24ώρες το 24ωρο καθώς μπορεί να κληθούν εκτάκτως για δουλειά. Παρόλο που οι περισσότεροι βρίσκονται σε θέσεις που καλύπτουν πάγιες ανάγκες, και μερικοί εργάζονται σε αυτές τις θέσεις για αρκετά χρόνια, οι συμβάσεις τους είναι 6μηνες ή και 3μηνες. Με αποτέλεσμα η οργάνωση να μπορεί να τους «απολύσει» όποτε θέλει απλά μη ανανεώνοντας τη σύμβαση. Τέλος, πολύ συχνά οι εργαζόμενοι κάνουν απλήρωτες υπερωρίες, καθώς αυτές οι ώρες βαφτίζονται «εθελοντισμός». Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η ασυνέπεια στις πληρωμές. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι εργαζόμενοι της ΑΡΣΙΣ έμειναν απλήρωτοι για μήνες. Κινητοποιήσεις

Εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην ΑΡΣΙΣ που ήταν απλήρωτοι από το Ιανουάριο προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας στις 28/3, ενώ ακολούθησαν κι άλλοι στις 2/4 και στις 20/4. Λίγες μέρες μετά από το ξεκίνημα της επίσχεσης η εργοδοσία κατέθεσε τον μισθό του Ιανουαρίου, χωρίς όμως κάποια εγγύηση για τα υπόλοιπα χρήματα που ακόμα δεν έχουν δοθεί. Το μόνο που έκανε η διοίκηση της ΑΡΣΙΣ είναι να αποποιηθεί πλήρως των ευθυνών της και να κατηγορήσει το υπουργείο Οικονομίας ότι καθυστερεί την καταβολή των επιχορηγήσεων. Αν η διοίκηση της ΑΡΣΙΣ θέλει να αποδείξει πως όλα όσα λέει είναι αληθινά, ας ανοίξει τα βιβλία για να πέσει άπλετο φως στη χρηματοδότηση και στο πως δαπανούνται τα ποσά. Έτσι μόνο μπορεί να υπάρξει διαφάνεια. Κι έτσι θα ξέρουμε αν τελικά ο μόνος υπεύθυνος είναι η κυβέρνηση που παριστάνει την «κοινωνικά ευαίσθη-

τη» και υπερηφανεύεται αυτό τον καιρό για πρωτογενές πλεόνασμα ρεκόρ. Οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην ΑΡΣΙΣ πραγματοποίησαν μια σειρά συνελεύσεις όπου αποφάσισαν να διεκδικήσουν την αποπληρωμή των δεδουλευμένων όλων των εργαζομένων, αλλά επίσης και να σταματήσει το καθεστώς επισφάλειας και να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας. Έτσι στη λίστα με τα αιτήματα προστέθηκαν το αίτημα να μετατρέπονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου μετά από δύο έτη εργασίας, ή τρεις συνεχόμενες ανανεώσεις της σύμβασης. Απαιτούν να ελαχιστοποιηθούν οι υπερωρίες και όταν αυτές είναι απαραίτητες να πληρώνονται κανονικά. Βασική διεκδίκηση επίσης είναι να συναφθούν κλαδικές συμβάσεις για όλες τις ειδικότητες. Αλληλεγγύη

Φυσικά η ΑΡΣΙΣ δεν είναι η μόνη ΜΚΟ που οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα (καθυστερήσεις στις πληρωμές και επισφαλείς σχέσεις εργασίας). Με αυτή την έννοια, εκτός από ένα σχέδιο κλιμάκωσης της κινητοποίησης είναι απαραίτητος και ο συντονισμός μεταξύ εργαζομένων στις ΜΚΟ, που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί και αποτελούν πια σημαντικό κομμάτι του εργατικού δυναμικού της πόλης. Τα γεγονότα αυτά τα έχουμε συναντήσει πολλές φορές, ιδίως τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή εργαζόμενοι και εργαζόμενες που ζητούν τα αυτονόητα, και μια εργοδοσία που πετάει το μπαλάκι αλλού και δηλώνει ανήμπορη να ικανοποιήσει τα αιτήματα. Όσο και αν η διοίκηση της ΑΡΣΙΣ θέλει να πείσει τους εργαζόμενους ότι είναι «συνεργάτες», όσο και αν κάνει επίκληση στην «ηθική» τους και στον «εθελοντισμό» τους, οι εργαζόμενοι δεν παύουν να είναι εργαζόμενοι και να έχουν δικαιώματα. Ακόμα, το γεγονός ότι η διοίκηση δεν προχωράει σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, επιλέγοντας μια πολιτική που της δίνει τη δυνατότητα εύκολων, γρήγορων και χωρίς δικαιώματα για τους εργαζόμενους, απολύσεων, δείχνει πως δεν είναι θέμα «συνεργατών» αλλά εργοδοτών και εργαζομένων. Ακόμα και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, όπως το να πληρώνεσαι όταν δουλεύεις, δυστυχώς πρέπει να κερδηθούν τελικά μέσα από αγώνες. Αυτή τη στιγμή ένας σημαντικός αγώνας έχει ξεκινήσει από τους εργαζόμενους της ΑΡΣΙΣ, και είναι σημαντικό να σταθούμε αλληλέγγυοι σε αυτόν.

6

Κοινωνία

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Μυτιλήνη: για την επίθεση φασιστών στους πρόσφυγες – συνέντευξη με τον Θράσο Αβραάμ

Συνέντευξη με τον Θράσο Αβραάμ, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων στα ΜΜΕ Λέσβου, για το πογκρόμ κατά προσφύγων στη Μυτιλήνη που οργανώθηκε από ακροδεξιές ομάδες την Κυριακή 22 Απρίλη •

Θράσο, ποιοι ήταν και πως κατάφεραν να οργανώσουν το πογκρόμ κατά των προσφύγων;

Τα γεγονότα της Κυριακής 22/4 είναι πρωτόγνωρα για το νησί της Λέσβου. Σιγά σιγά αρχίζει να ολοκληρώνεται το παζλ. Δηλαδή ποιοι ήταν αυτοί που συμμετείχαν και πως διοργανώθηκε το πογκρόμ εναντίον των προσφύγων. Αυτή η κίνηση διοργανώθηκε από την αυτοαποκαλούμενη «Πατριωτική Κίνηση Μυτιλήνης», η οποία συγκροτείται από ακροδεξιά και φασιστικά στοιχεία και δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2015, την περίοδο της έκρηξης της προσφυγικής κρίσης στο νησί, με προφανή σκοπό να μπορέσει να δημιουργήσει καταστάσεις εναντίον των προσφύγων. Δεν ήταν όμως μόνο τα μέλη αυτής της κίνησης, καθώς είχαν έρθει σε επαφή με τους συνδέσμους φιλάθλων τοπικών ομάδων, με σκοπό να συγκεντρωθούν όλοι μαζί την Κυριακή 22/4 στις 7:30 το απόγευμα, όταν γίνεται η καθιερωμένη υποστολή της σημαίας σε ανάμνηση της απελευθέρωσης της Λέσβου. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η πρωτοβουλία ξεκίνησε από ακροδεξιούς που είναι ηγετικές φυσιογνωμίες στο σύνδεσμο φιλάθλων του Παναθηναϊκού και βρήκε αποδοχή και σε μέλη συνδέσμων της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού. Οι μόνοι που διαχώρισαν τη θέση τους, οι οποίοι εξέδωσαν και ανακοίνωση ήταν ο σύνδεσμος φιλάθλων του ΠΑΟΚ Μυτιλήνης. Μετά την υποστολή της σημαίας, μια ομάδα ακροδεξιών μπήκε στην πλατεία Σαπφούς –όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι πρόσφυγες και διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες που επικρατούν στη Μόρια αλλά και για τον εγκλωβισμό τους στο νησί– και προσπάθησαν να επιτεθούν εναντίον τους. Στη μέση μπήκαν δυνάμεις των ΜΑΤ και στη συνέχεια οι ακροδεξιοί άρχισαν να εκσφενδονίζουν προς το μέρος των προσφύγων, όπου ανάμεσά τους ήταν γυναίκες και παιδιά, από μπουκάλια με νερό μέχρι φωτοβολίδες, μάρμαρα και πέτρες. Επικρατούσε ένα σκηνικό πραγματικά πολεμικό εναντίον αυτών των ξεριζωμένων ανθρώπων, οι οποίοι διαμαρτύρονται για να μπορέσουν να φύγουν από το νησί και να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Όπως και για τις συνθήκες της Μόριας, όπως προείπα. •

Ποια ήταν η στάση της αστυνομίας;

Η αστυνομία έκανε χρήση χημικών εναντίον των φασιστοειδών, αλλά δεν προέβη σε καμία απολύτως σύλληψη. Και τα επεισόδια διήρκεσαν γύρω στις 8 ώρες, δηλαδή έληξαν τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας. Παρόλο που οι ακροδεξιοί προκάλεσαν φθορές και ζημιές σε κάδους απορριμάτων, στα πεζοδρόμια και στα γύρω καταστήματα, δεν έγινε καμία σύλληψη. Πρέπει να σημειώσουμε ότι είχε δοθεί εντολή από τον εισαγγελικό λειτουργού προς την αστυνομία, να προβεί σε συλλήψεις όσων παρανομούσαν. •

Η αστυνομία όμως έκανε συλλήψεις, αλλά σε άλλη κατεύθυνση

Ακριβώς! Τα ξημερώματα της Δευτέρας και αφού οι πρόσφυγες άντεξαν όλο το πολεμικό σκηνικό, η αστυνομία συνέλαβε 120 πρόσφυγες και 2 αλληλέγγυους, με τις κατηγορίες της απείθειας, αντίστασης κατά της αρχής και της κατάληψης δημόσιου χώρου και έχουν παραπεμφθεί να δικαστούν στις 9 Μάη του 2019. Τα αδικήματα αυτά είναι σε βαθμό πλημμελήματος και όλοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι και βρίσκονται στη Μόρια. •

Υπήρχαν αλληλέγγυοι από τα κόμματα της Αριστεράς και το τοπικό κίνημα; Ποια στάση κράτησε η τοπική ΝΔ;

Επειδή όλο αυτό ήταν ξαφνικό και δεν περίμενε κανένας να πάρουν έκταση αυτού του είδους τα επεισόδια, ο αλληλέγγυος κόσμος που ειδοποιήθηκε έτρεξε εκείνη τη στιγμή. Ήταν μέλη της ΛΑΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κόσμος από τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Μιας και ρώτησες για τα κόμματα, πρέπει να πούμε ότι η ΝΔ και ο τοπικός βουλευτής, ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, έδωσε πλήρη πολιτική κάλυψη σε αυτά τα γεγονότα. Συγκεκριμένα σε συνέντευξη τύπου που έδωσε ο εν λόγω βουλευτής, με κλιμάκιο της ΝΔ που επισκέφτηκε τη Λέσβο για αυτό το σκοπό, σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν γνωρίζει για την «Πατριωτική Κίνηση», απάντησε ότι είναι μια κίνηση η οποία έχει βοηθήσει στο να μπορέσει να υπάρξει απεγκλωβισμός προσφύγων από τη Λέσβο. Συμπλήρωσε ότι αν υπάρχουν κάποια παραβατικά στοιχεία μέσα σε αυτή την κίνηση, αυτό είναι κάτι που οφείλει να το εξετάσει η δι-

καιοσύνη κτλ. Οι επίσημες δηλώσεις δεν ανέφεραν καθόλου για τις δολοφονικές επιθέσεις που έγιναν και καταλαβαίνουμε απολύτως τι σημαίνει αυτό. Ότι η ΝΔ είναι ένα κόμμα που δίνει πολιτική στήριξή σε αυτού του είδους τις επιθέσεις. •

Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ τι στάση κράτησε;

Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από την πρώτη στιγμή τη σύλληψη των τραμπούκων δολοφόνων, όπως ακριβώς ανέφερε και στη δήλωση που εξέδωσε. Το ίδιο ζήτησαν και τα κόμματα της Αριστεράς. Αλλά όλο αυτό είναι και λίγο περίεργο, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην κυβέρνηση. Έγιναν συλλήψεις προσφύγων, ενώ δεν έγινε ούτε προσαγωγή των φασιστών που καίγανε, καταστρέφανε και επιτέθηκαν προς τους πρόσφυγες και την επόμενη ημέρα έβγαλε ανακοίνωση να συλληφθούν οι φασίστες. Δηλαδή είναι λίγο τραγικό όλο αυτό. •

Η “Πατριωτική Κίνηση” προφανώς έχει επώνυμα μέλη. Είσαστε ένα νησί που γνωρίζετε ο ένας τον άλλον. Επομένως είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι, με συγκεκριμένα ονόματα και ιδιότητες, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να συλληφθούν και να οδηγηθούν στον Εισαγγελέα.

Από τα βίντεο και τις φωτογραφίες που βγήκαν στη δημοσιότητα, έχουν αναγνωριστεί όλοι. Είναι όλοι μέλη της «Πατριωτικής Κίνησης», στην οποία συμμετέχουν και μέλη της ΝΔ. Ο πρώην πρόεδρος της ΝΟΔΕ Λέσβου, είναι από τα βασικά στελέχη της «Πατριωτικής Κίνησης». •

Κατά τα άλλα υπάρχει μια προσωρινή ηρεμία στο νησί;

Υπάρχει μια ηρεμία, αλλά τα πράγματα δε θα ησυχάσουν αν δεν γίνουν συλλήψεις των φασιστοειδών που προσπάθησαν να δολοφονήσουν γυναίκες και παιδιά. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο και προς την αστυνομία και τη Δικαιοσύνη, ότι οι άνθρωποι που έκαναν τις επιθέσεις πρέπει να συλληφθούν, δεδομένου ότι έχουν αναγνωριστεί τα πρόσωπα, γνωρίζουν δηλαδή ποιοι είναι και τι έχουν κάνει. Αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη δε θα ηρεμήσει η πόλη. Από δω και πέρα το αντιφασιστικό κίνημα στο νησί θα ανάψει τις μηχανές του, γιατί όπως γνωρίζουμε ο φασισμός τσακίζεται στο δρόμο.

Σκουριές – Σάββατο 5/5: Πορεία ενάντια στις διώξεις αγωνιστών Κάλεσμα των «Επιτροπών Αγώνα Χαλκιδικής – Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού», για συμμετοχή στη πορεία ενάντια στις διώξεις αγωνιστών, το Σάββατο 5 Μάη

Απαλλαγή των διωκόμενων αγωνιστών! Όχι στην κοροϊδία της διαιτησίας! Εγκληματικήοργάνωση, η Eldorado Gold! Πορεία • Σάββατο 5/5 • στις 12:00 • στην Καμάρα Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής – Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

Αντιφασισμός

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

7

Συνέντευξη Ε. Τομπατζόγλου: Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν τη δράση τους

Συνέντευξη στην Δανάη Κισκήρα – Μπαρτσώκα, που δημοσιεύτηκε στο documentonews.gr

Η Ελευθερία Τομπατζόγλου, η οποία δέχτηκε πρόσφατα επίθεση από μέλη της Χ.Α. στον κοινωνικό χώρα Φαβέλα, είναι δικηγόρος της πολιτικής αγωγής για την οικογένεια Φύσσα. Στις 20 Απριλίου συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. Μίας δίκης που αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη δικαστική διαδικασία που συμβαίνει στην Ελλάδα, από τη δίκη των Συνταγματαρχών. Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τον Σεπτέμβριο του 2013, άνοιξε ο ασκός του Αίολου για τη Χρυσή Αυγή. Η ηγετική ομάδα της ναζιστικής οργάνωσης, στελέχη αλλά και απλά μέλη της, συνελήφθησαν καθώς εμπλέκονται σε εγκληματικές ενέργειες. Η ανακριτική διαδικασία κράτησε εννέα ολόκληρους μήνες και όταν τελείωσε, το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε, με αμετάκλητο βούλευμά του, την παραπομπή 69 προσώπων, μεταξύ αυτών ολόκληρης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χ.Α., όπως αυτή αναδείχθηκε στις εκλογές του 2012, με την κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση. Στο βούλευμα το οποίο αποτελείται από 1.109 σελίδες αναφέρονται όλα τα αδικήματα που διαπράχτηκαν από στελέχη και μέλη της οργάνωσης από το 2008.

•

Σε ποιο σημείο βρίσκεται η διαδικασία της δίκης;

«Σε αυτή τη φάση έχουν εξεταστεί όλοι οι μάρτυρες κατηγορίας και βρισκόμαστε στα αναγνωστέα έγγραφα, που πρακτικά σημαίνει πως εξετάζουμε τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία αποτελούνται από δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά όσα υπήρχαν ήδη στον κατάλογο του δικαστηρίου και είχαν προκύψει από την ανάκριση και το δεύτερο είναι αυτά που θα προσκομίσουμε και οι δύο πλευρές, η Πολιτική Αγωγή και η Υπεράσπιση. Μετά την προσκόμιση αυτών των εγγράφων θα ξεκινήσουν οι καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης. Αυτή τη στιγμή εξετάζονται τα στοιχεία που έχουν προκύψει από την κατάσχεση των σκληρών δίσκων των υπολογιστών των κατηγορουμένων. Στις επόμενες δικασίμους αναμένεται να εξεταστεί ο σκληρός δίσκος του Μιχαλολιάκου, φωτογραφίες, video, κείμενα και ό,τι σχετίζεται με την υπόθεση». •

Υπάρχει καθυστέρηση στη διεξαγωγή της δίκης; Ήδη μετράμε τρία χρόνια.

«Καθυστέρηση στη διαδικασία υπήρχε τους πρώτους δύο – τρεις μήνες, εξαιτίας των αβάσιμων – γι’ αυτό και απορριφθέντων – ενστάσεων που κατέθετε η πλευρά της υπεράσπισης. Επιπλέον κάποιοι κατηγορούμενοι ισχυρίζονταν ότι δεν έχουν δικηγόρο και ζητούσαν να τους ορίσει το κράτος. Όλα αυτά καθυστέρησαν τη διαδικασία στην αρχή. Η δίκη πλέον, διεξάγεται 10 φορές τον μήνα, πράγμα που σημαίνει σχεδόν τις μισές εργάσιμες ημέρες. Άλλο ένα στοιχείο που δικαιολογεί τη μεγάλη διάρκεια είναι ο μεγάλος αριθμός των μαρτύρων. Αν σκεφτεί κανείς πως οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν 150 και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε

στις 242 συνεδριάσεις, με κάποιους από αυτούς να καταθέτουν δύο και τρεις ημέρες, έχοντας πολλά στοιχεία να εισφέρουν, ως θύματα επιθέσεων, η ροή της δικής είναι φυσιολογική. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με καθυστέρηση αλλά με μία διαδικασία που διεξάγεται σωστά. Αν συνεχίσουμε με αυτό τον ρυθμό σε έναν περίπου χρόνο θα έχουμε τελειώσει». •

Πόσο σημαντική είναι η προσέλευση του κόσμου στο δικαστήριο;

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχει κόσμος στη διαδικασία αλλά, δυστυχώς με δεδομένο ότι ελάχιστα μόνο Μέσα προβάλλουν τη δίκη, αυτό δε συμβαίνει. Όταν μιλάμε για ένα κόμμα το οποίο αυτή τη στιγμή, είναι στην ελληνική βουλή, είναι αδιανόητο να μην υπάρχει, τουλάχιστον στα δελτία ειδήσεων, ανά βδομάδα ή ανά δέκα μέρες έστω, μία περίληψη των στοιχείων που έχουν προκύψει. Ο κόσμος που είναι ενημερωμένος δεν μπορεί να έχει συνεχόμενη παρουσία στη δίκη, πράγμα που είναι απολύτως λογικό, αν ο κόσμος είχε πληροφόρηση από τα ΜΜΕ αυτό θα πήγαινε κάπως κυκλικά». •

Το γεγονός ότι η δίκη διεξάγεται και στον Κορυδαλλό επηρεάζει την προσέλευση του κόσμου;

«Ούτε στο Εφετείο έρχεται κόσμος. Αποτελεί ψευτοδίλημμα ότι ο Κορυδαλλός ευθύνεται για τη μικρή προσέλευση του κοινού. Το πρόβλημά μας με τον Κορυδαλλό είναι ξεκάθαρο: ο φυσικός χώρος διεξαγωγής της δίκης είναι οι δικαστικές αίθουσες και όχι οι φυλακές». •

Τι αποτέλεσμα προσδοκά η Πολιτική Αγωγή;

«Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν και τις καταθέσεις των μαρτύρων αυτό που περιμένουμε είναι να αναχθεί η δράση της Χρυσής Αυγής σε αυτό που πραγματικά είναι: σε δράση εγκληματικής οργάνωσης. Δεν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία στη συνείδηση του κόσμου, ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση. Το πρωτόγνωρο εδώ είναι, ότι έχει ενδυθεί τον μανδύα του πολιτικού κόμματος, γι’ αυτό ίσως, υπάρχει μία δυσκολία, τόσο στον κόσμο, όσο ενδεχομένως και σε μία Έδρα, να κατανοήσει αυτό που συμβαίνει. Αν η Χρυσή Αυγή δεν ήταν πολιτικό κόμμα, η καταδίκη των πράξεων των κατηγορουμένων θα ήταν δεδομένη». •

Μετά τη δολοφονία Φύσσα, η Χ.Α. μείωσε αξιοσημείωτα τη δράση της και απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας. Ωστόσο τον τελευταίο χρόνο, υπάρχει μία επαναφορά των ταγμάτων εφόδου, με πρόσφατο παράδειγμα την επίθεση στον κοινωνικό χώρο Φαβέλα, όπου υπήρξατε κι εσείς θύμα. Πως εξηγείται αυτή η επανεμφάνιση και μάλιστα εν μέσω δίκης;

«Αν κάποιος γνωρίζει τα δομικά στοιχεία αυτής της οργάνωσης είναι εύκολο να καταλάβει το γιατί. Ο κορμός της Χρυσής Αυγής είναι η βία. Είναι το πρόταγμά τους. Χωρίς τη βία δεν μπορεί να υπάρξει συνοχή στα μέλη της, είτε είναι ανώτερα είτε κατώτερα.

Αφαιρώντας τη βία η Χρυσή Αυγή χάνει δύναμη εσωτερικά, χάνει ισχύ, χάνει τη δύναμη που ασκεί στα μέλη της. Τα μέλη της δε θέλουν μια «σοβαρή» Χρυσή Αυγή, όπως έχει ειπωθεί, κάτι τέτοιο δεν ανταποκρίνεται στο πρότυπο των Ελλήνων ναζιστών. Προκείμενου λοιπόν, να μη χάσει αυτόν τον κόσμο, να δείξει ότι είναι ισχυρή, παραμένει αντισυστημική και δεν είναι συμβιβασμένη, έπρεπε αναγκαστικά να περάσει το μήνυμα, ότι είναι εδώ, παραμένει η ίδια και συνεχίζει. Ο Μιχαλολιάκος καταδίκασε την επίθεση στη Φαβέλα, δύο ώρες μετά, χωρίς να έχει υπάρξει καμία επίσημη αναφορά στη Χρυσή Αυγή από κανέναν μας. Ουσιαστικά αυτό που έκανε ήταν να αναλάβει την ευθύνη. Έσπευσε να κάνει μια διάψευση όταν ακόμα δεχόμασταν τις πρώτες βοήθειες, χωρίς να έχουμε προλάβει να κάνουμε καμία δήλωση». •

Ποια ήταν η πιο δυνατή στιγμή της δίκης μέχρι τώρα;

«Συναισθηματικά η πιο δυνατή στιγμή ήταν η κατάθεση της Μάγδας Φύσσα. Ανταποκρίθηκε χωρίς να αφήσει τον πόνο της να την κρατήσει πίσω. Ήταν συγκλονιστική. Από πλευράς αποδεικτικών στοιχείων, η πιο δυνατή στιγμή της διαδικασίας, ήταν η κατάθεση του πρώην μέλους και επιστημονικού συνεργάτη της Χ.Α. στη Βουλή, Ηλία Σταύρου. Η ψυχρότητα με την οποία παρέθετε, όσα ξέρουμε για τη δράση των χρυσαυγιτών, σαν δεδομένα και φυσιολογικά, ήταν κάτι το τρομερό. Ό,τι έλεγε το έλεγε με πλήρη έλλειψη ανθρωπισμού και συναισθήματος. Δεν μιλούσε υποκειμενικά. Θεωρούσε πως όσα έλεγε αντιπροσωπεύουν την κοινή λογική. Θεωρούσε δεδομένο, ότι χρειάζεται βία για να ξεφορτωθείς τους μετανάστες. Η διαφωνία του με τη Χρυσή Αυγή, μάλιστα, ήταν πως τον ενοχλούσε ότι η βία ήταν ασύδοτη ενώ εκείνος πιστεύει στη βία του κράτους. Στη βία, δηλαδή, που θα ασκήσει, όχι η Χρυσή Αυγή, αλλά το κράτος της Χρυσής Αυγής. Συγκεκριμένα είχε καταθέσει πως κατά τη διάρκεια ομιλιών του υποστήριζε τη βία, αλλά τη νόμιμη – για εκείνον – βία, δηλαδή, ήταν υπέρ στο να τοποθετήσει ο στρατός νάρκες στα σύνορα, να βουλιάζει βάρκες με μετανάστες και πρόσφυγες το λιμενικό ή να σκοτώνει η αστυνομία. Όσο και να έχεις διαβάσει, όσα και αν έχεις ακούσει, όταν έρχεται ένας από αυτούς και παραδέχεται με τόση κυνικότητα τα όσα κάνουν, είναι συγκλονιστικό». Λίγο πριν πεθάνει, ο Γκέμπελς είχε πει πως «θα ξαναγυρίσουμε και η γη θα τρέμει». Αυτό προσπαθεί να κάνει η Χρυσή Αυγή, εκτός αλλά και εντός δικαστηρίου. Προσπαθεί να κάνει μία ολόκληρη χώρα να τρέμει, τραμπουκίζοντας, χτυπώντας και λοιδορώντας ανθρώπους. Η δίκη είναι δημόσια, συνεπώς, ανοιχτή στο κοινό, το μόνο που χρειάζεται για να μπορέσει κάποιος να την παρακολουθήσει από κοντά, είναι η προσκόμιση του δελτίου αστυνομικής ταυτότητάς του. Οι ημερομηνίες διεξαγωγής της, αναρτώνται κάθε μήνα από το Golden Dawn Watch, ενώ η διαδικασία λαμβάνει χώρα, είτε στην Αίθουσα Τελετών του Εφετείου Αθηνών, είτε στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού.

8

Αφιέρωμα

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Το κίνημα ενάντια στην καύση σκουπιδιών μπορεί να νικήσει!

Νίκος Κανελλής, Δημοτικές Σύμβουλος Βόλου

Το κίνημα ενάντια στην καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ τουΒόλου ήδη γράφει τη δική του ιστορία πλάι στα σημαντικότερα περιβαλλοντικά κινήματα των τελευταίων ετών. Σε χτυπητή αντίθεση με τα στοιχεία της ήττας και της απογοήτευσης, που χαρακτηρίζουν ευρύτερα το μαζικό κίνημα, το τοπικό κίνημα ενάντια στην καύση έχει δείξει ότι υπάρχουν στην κοινωνία δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να δώσουν μεγάλους αγώνες όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Πριν λίγους μήνες, το κατεστημένο θεωρούσε ότι μετά από τις πρώτες αντιδράσεις (την περίοδο Γενάρη έως Μάη 2017) η κοινωνία θα αποδέχονταν τελικά την αδειοδότηση της ΑΓΕΤ για καύση εκατοντάδων χιλιάδων τόνων σκουπιδιών και άλλων δήθεν «εναλλακτικών» καυσίμων κάθε χρόνο. Θα αποδέχονταν δηλαδή να γίνει ο Βόλος ο αποτεφρωτήρας όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ν. Ευρώπης με δεδομένο ότι η ΑΓΕΤ ήδη εισάγει σκουπίδια από την Ιταλία! Από την άλλη, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας θεωρούσε ότι το παιχνίδι είναι εξαρχής χαμένο γιατί «όλα είναι αποφασισμένα», οι αντίπαλοι «είναι πολύ ισχυροί» και εμείς «δεν μπορούμε να τα βάλουμε μαζί τους». Την ίδια ώρα, ένα άλλο μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν ήταν επαρκώς ενημερωμένο για τις επιπτώσεις από την καύση σκουπιδιών στο περιβάλλον και την υγεία. Η Επιτροπή Αγώνα Πολιτών

Η δημιουργία της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών έπαιξε καταλυτικό ρόλο για να ανατραπεί αυτό το δυσμενές κλίμα και στο να γεννηθεί ένα πραγματικά μαζικό κίνημα που έχει κάθε δυνατότητα να πετύχει μια μεγάλη νίκη. Μέσα από ενωτικές και δημοκρατικές διαδικασίες (ανοιχτές γενικές συνελεύσεις) η Επιτροπή έδωσε τεκμηριωμένη ενημέρωση στην τοπική κοινωνία για τους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονεί η καύση εκατοντάδων χιλιάδων τόνων σκουπιδιών και άλλων δήθεν «εναλλακτικών» καυσίμων από την ΑΓΕΤ. Οι ανοιχτές εκδηλώσεις της Επιτροπής και οι αναρίθμητες δημόσιες τοποθετήσεις της έπεισαν, όσους δεν φοράνε παρωπίδες και όσους δεν είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία από την Lafarge-Holcim, ότι αν η καύση προχωρήσει τότε η σημερινή και ειδικά οι επόμενες γενιές θα είναι καταδικασμένες να ζουν με τον καρκίνο και άλλες σοβαρότατες παθήσεις. Επιπλέον καταλυτικό ρόλο έπαιξαν οι δυναμικές, κινηματικές πρωτοβουλίες της Επιτροπής. Οι συμβολικές καταλήψεις στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Οι μαζικότατες συγκεντρώσεις στο Δημαρχείο του Βόλου. Οι συγκεντρώσεις έξω από το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ που, ανάμεσα σ’ άλλα, αποκάλυψαν ότι τα Ιταλικά σκουπίδια που καίει η ΑΓΕΤ αποτελούνται κατά 75 έως 80% από πλαστικό! Οι παραστάσεις διαμαρτυρίας στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας και Β. Σποράδων. Και η μαζική δουλειά στο δρόμο, με μοιράσματα σε συνοικίες, χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, έστειλαν ένα μήνυμα σε όλες τις κατευθύνσεις ότι υπάρχει μια κρίσιμη μάζα που είναι αποφασισμένη να δώσει τον αγώνα με στόχο τη νίκη και όχι την τιμή των όπλων. Το ενιαίο μέτωπο της 5η Μαΐου

Έτσι τα μικρά ρυάκια της αντίστασης άρχισαν να πυκνώνουν, να φουσκώνουν, να ενώνονται και να γίνονται ένα ορμητικό ποτάμι. Αυτή η ορμή εκφράζεται με τον πιο καθαρό τρόπο

στον πραγματικά παλλαϊκό και παμβολιώτικο χαρακτήρα του συλλαλητηρίου της 5ης Μάη. Για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια υπήρξε ένα ενιαίο μέτωπο τόσων πολλών δυνάμεων. Φορείς όπως ο Ιατρικός Σύλλογος, οι Φαρμακοποιοί, το ΤΕΕ Μαγνησίας, ο Εμπορικός Σύλλογος, η ΕΛΜΕ Μαγνησίας, ο Σύλλογος Καθηγητών Φροντιστηρίων, ο Σύλλογος Καρκινοπαθών, ο Σύλλογος Ιατρικών Επισκεπτών, ο Φοιτητικός Σύλλογος Ειδικής Αγωγής, οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, το Συνδικάτο Μετάλλου και άλλα εργατικά σωματεία που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ/ ΚΚΕ, έβγαλαν ανακοινώσεις ενάντια στην καύση σκουπιδιών και πολλοί από αυτούς πήραν αποφάσεις συμμετοχής στο συλλαλητήριο της 5ης Μάη. Πρωτοφανής είναι επίσης η συμπόρευση του ΚΚΕ με σχεδόν όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς όπως το Ξεκίνημα, αναρχικές καταλήψεις, κοινωνικά στέκια κοκ) μια εξέλιξη που χωρίς αμφιβολία είναι ιδιαίτερα θετική. Το στρατόπεδο υπέρ της καύσης κλυδωνίζεται

Κάτω από αυτή την κοινωνική πίεση το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας (που ελέγχεται από την ΝΔ) πήρε ομόφωνα απόφαση να ανακαλέσει(!) την προηγούμενη γνωμοδοτική του απόφαση που ήταν θετική σε ότι αφορά την καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ. Παράλληλα, ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει άνω κάτω στην προσπάθειά του να δείξει ότι είναι με το κίνημα ενάντια στην καύση, ενώ την ίδια ώρα στηρίζει και την κυβερνητική πολιτική, την οποία ασκεί ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σ. Φάμελλος. Έτσι, στην προσπάθειά της να εξαπατήσει την κοινωνία, η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση στήριξης(!) του συλλαλητηρίου της 5ης Μαΐου παρότι στην πράξη δεν διαφωνεί με την καύση σκουπιδιών αλλά απλά ζητάει «περισσότερους ελέγχους» για να μασκαρέψει οικολογικά την περιβαλλοντική καταστροφή. Όμως κόσμος έχει πια γνώση και ξέρει πως σημασία έχουν οι πράξεις και όχι τα λόγια. Ο ΣΥΡΙΖΑ, δια μέσω της κυβέρνησης και του αν. υπουργού Σ. Φάμελλου, έχει κλείσει συμφωνία με τους βιομηχάνους του τσιμέντου και την ΕΕ για αντικατάσταση των προηγούμενων καυσίμων (ορυκτών και επίσης επιβλαβών) με τα «εναλλακτικά» καύσιμα από σκουπίδια. Φαίνεται δε ότι αυτή η συμφωνία αφορά και τη μεταφορά χιλιάδων τόνων απορριμμάτων από την Ευρώπη για καύση στην Ελλάδα, κάτι που ήδη γίνεται αφού η ΑΓΕΤ εισάγει μαζικά Ιταλικά σκουπίδια. Από την πλευρά της, η πολυεθνική ιδιοκτήτρια της ΑΓΕΤ, η Lafarge-Holcim, έχει στριμωχτεί και χάνει την ψυχραιμία της. Η ενημέρωση-φιάσκο που οργάνωσε η εταιρεία στα τέλη Απριλίου (χωρίς δημοσιογράφους και χωρίς κοινό!) καταγγέλθηκε από τους εκπροσώπους του Ιατρικού Συλλόγου και του ΤΕΕ, οι οποίοι και αποχώρησαν. Ταυτόχρονα η εταιρεία χρησιμοποιεί όλα της τα όπλα: τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ και τους συνδικαλιστές του Σωματείου της ΑΓΕΤ και του ΕΚΒ (Εργατικό Κέντρο Βόλου) που διασπείρουν τον εκβιασμό του λουκέτου στο εργοστάσιο αλλά και την οικονομική πίεση της εταιρείας πάνω σε μικρούς επαγγελματίες της περιοχής. Όλα αυτά δείχνουν ότι το στρατόπεδο της καύσης έχει στριμωχτεί και κλυδωνίζεται. Όμως η νίκη του κινήματος δεν θα

είναι εύκολη. Πώς να συνεχίσουμε για να νικήσουμε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποταχθεί πλήρως στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και εφαρμόζει υπάκουα τις εντολές τους που έχουν σαν στόχο την αύξηση της κερδοφορίας τους. Στο ακόρεστο κυνήγι του κέρδους και του παγκόσμιου ανταγωνισμού των καπιταλιστών, το περιβάλλον και η δημόσια υγεία θεωρούνται παράπλευρες απώλειες. Γι’ αυτό συνεχίζεται η καταστροφή της Χαλκιδικής από την Eldorado Gold, για αυτό προωθείται η απολύτως καταστροφική εξόρυξη πετρελαίου στο Ιόνιο και την Ήπειρο, γι’ αυτό ιδιωτικοποιείται ακόμη και το νερό, κοκ. Κατά συνέπεια, το κίνημα πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί και μετά την 5η Μαΐου! Τοπική γενική απεργία – να παραλύσει η τοπική οικονομία

Ένα δυνατό βήμα κλιμάκωσης θα είναι για μια μέρα να παραλύσουμε την πόλη και την οικονομία της και να κατεβούμε σε ακόμη μεγαλύτερους αριθμούς στους δρόμους. Ας φανταστούμε την πίεση αν μια μέρα δεν δουλέψει τίποτα στο Βόλο, ούτε τα εμπορικά καταστήματα, ούτε τα εργοστάσια, ούτε οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, ούτε οι τράπεζες, ούτε οι δημόσιες υπηρεσίες, ούτε η εκπαίδευση, ούτε τα μέσα μεταφοράς, ούτε οι καφετέριες, ούτε καν τα «ιερά» μας τσιπουράδικα και την ίδια μέρα δεκάδες χιλιάδες βαδίσουν προς το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ... Αυτό που περιγράφουμε είναι μια 24ωρη τοπική γενική απεργία. Επιτροπές γειτονιάς

Με δεδομένη τη σημερινή κατάσταση και τους συσχετισμούς, ειδικά στο συνδικαλιστικό κίνημα (όπου επικρατούν οι υποταγμένες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ) μια 24ωρη τοπική γενική απεργία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν χτιστεί από τα κάτω και αν επιβληθεί, στη συνέχεια, στις ηγεσίες. Είναι απαραίτητο σαν Επιτροπή Αγώνα Πολιτών να επιλέξουμε μια συγκεκριμένη ημερομηνία που να δίνει επαρκή χρόνο ώστε να αναπτυχθεί μια μαζική καμπάνια στη βάση της κοινωνίας. Μια τέτοια ημερομηνία θα μπορούσε να είναι προς τα τέλη του μήνα Σεπτέμβρη. Στη συνέχεια αγωνιστές της βάσης θα πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες και να θέσουμε αυτή την πρόταση σε όλους τους μαζικούς φορείς του κινήματος: πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία, επαγγελματοβιοτέχνες (ΟΕΒΕΜ), εργαζόμενοι στην Υγεία και την Παιδεία, Φοιτητικοί Σύλλογοι, Μαθητικά Συμβούλια κοκ. Στην κατεύθυνση της οργάνωσης μια τοπικής γενικής απεργίας και της ισχυροποίησης του κινήματος καταλυτικό ρόλο μπορεί να παίξει η δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε συνοικία. Οι «επιτροπές γειτονιάς» μπορούν να συσπειρώσουν τους πιο δραστήριους ανθρώπους και να κινητοποιήσουν μαζικά την κοινωνία από τη βάση της. Στο τέλος, τέλος, ο πόλεμος ενάντια στην καύση σκουπιδιών θα κριθεί από το συσχετισμό δύναμης μέσα στην κοινωνία. Καμιά εταιρεία και καμία κυβέρνηση δεν μπορούν να νικήσουν ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο, αποφασισμένο και με διάρκεια.

Αφιέρωμα

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

9

Την καύση σκουπιδιών προωθεί η Δημοτική Αρχή Μπέου

Μαριάνθη Κυπρίδου Τοπική Σύμβουλος κοινότητας Βόλου

Η πολυεθνική Lafarge-Holcim (ΑΓΕΤ) που καίει σκουπίδια και δηλητηριάζει το Βόλο, χωρίς να ενδιαφέρεται για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, έχει μια σειρά από συμμάχους στο έργο της. Ο δήμαρχος Α. Μπέος και η δημοτική αρχή σύσσωμη, είναι κάποιοι από αυτούς. Παρόλο που ο ίδιος ο δήμαρχος το αρνείται στα λόγια, οι αποφάσεις και οι πράξεις του αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Ας δούμε τα γεγονότα: Στις 25/10/2018 η Δημοτική Αρχή πέρασε από το Δημοτικό Συμβούλιο προμελέτη για δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας των αστικών απορριμμάτων του Βόλου συνολικού κόστους 41 εκ. ευρώ! Σύμφωνα με την εισήγηση το εργοστάσιο αυτό θα μετατρέπει τα σκουπίδια σε: «στερεά καύσιμα (SRF) κατάλληλων χαρακτηριστικών ώστε να επιτυγχάνεται η χρήση σε βιομηχανίες παραγωγής τσιμέντου» (εισήγηση προμελέτης, ΔΣ 25/10/2017). Αν δημιουργηθεί το εργοστάσιο SRF τότε ο Δήμος Βόλου προφανώς θα θελήσει να γίνει αυτός ο προμηθευτής της ΑΓΕΤ με καύσιμα σκουπίδια τύπου SRF. Το γεγονός αυτό κατήγγειλε ο δημοτικός σύμβουλος του «Ξ» Νίκος Κανελλής[1] ο οποίος κατέθεσε στο Δημοτικό Συμβούλιο πρόταση με τους βασικούς άξονες της ολοκληρωμένης-οικολογικής διαχείρισης των σκουπιδιών: «Πραγματική διαλογή στην πηγή σε 4 ξεχωριστούς κάδους

– Ανακύκλωση/ επανάχρηση των ανακυκλώσιμων και των αδρανών υλικών – Κομποστοποίηση μέσα από αερόβια διαδικασία των οργανικών αποβλήτων – Ένα αριθμό μικρών και αποκεντρωμένων μονάδων διαχείρισης αντί μίας μεγάλης – Δημόσια ιδιοκτησία, διαφάνεια, κοινωνικός και εργατικός έλεγχος στις μονάδες διαχείρισης και το ΣΥΔΙΣΑ[2]». Οι δημοτικοί σύμβουλοι του Μπέου, πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, καταψήφισαν αυτή την πρόταση. Στις 8 Νοεμβρίου δημιουργήθηκε η Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου και ένα από τα βασικά της αιτήματα ήταν (και παραμένει) ο Δήμος Βόλου να πάρει πίσω την απόφαση για εργοστάσιο SRF και να προχωρήσει στην ολοκληρωμένη-οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων.[3] Η Επιτροπή Αγώνα προσπάθησε πολλές φορές να παρέμβει στο Δημοτικό Συμβούλιο και ήρθε αντιμέτωπη με τον αυταρχισμό της δημοτικής αρχής Μπέου, που δεν επέτρεπε στα μέλη της επιτροπής καν να μιλήσουν. Ο Γ. Μουλάς, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, έφτασε στο σημείο να κάνει αναφορά εναντίον μελών της Επιτροπής Αγώνα με αποτέλεσμα να ασκηθεί δίωξη για να παραπεμφθούν σε δίκη στις 23 Μαΐου 2018. Στις 12 Μαρτίου 2018 η Δημοτική Αρχή αναγκάστηκε τελικά να φέρει το θέμα της καύσης σκουπιδιών και της δημιουργίας εργοστασίου SRF σε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού

Συμβουλίου μετά από γραπτό αίτημα 17 συμβούλων. Σε αυτή την επεισοδιακή συνεδρίαση[4] ο Α. Μπέος (που εν τω μεταξύ είχε επανέλθει στη θέση του Δημάρχου παρά την καταδίκη του σε 4ετή φυλάκιση για απάτες) ήρθε αντιμέτωπος με μια μαζικότατη συγκέντρωση πολιτών για αυτό προσπάθησε να κάνει το άσπρο μαύρο. Προσπάθησε να εμφανιστεί σαν πολέμιος της καύσης σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ αλλά την ίδια ώρα αρνήθηκε να ανακαλέσει την απόφαση για δημιουργία εργοστασίου SRF… Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο ότι στην ημερίδα-φιάσκο που διοργάνωσε ο δήμος Βόλου για το εργοστάσιο SRF, ο ένας εισηγητής ήταν ο Α. Ανδρεόπουλος, που είχε διατελέσει από το 2014 μέλος του ΔΣ της ΑΓΕΤ(!) και ο άλλος εισηγητής ήταν ο Ε. Μιχαλόπουλος(!) μέλος της εταιρείας που ανέλαβε τη μελέτη για το εν λόγω εργοστάσιο!! Η Δημοτική Αρχή Μπέου συντάσσεται πλήρως με τα σχέδια για μαζική καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ, γι’ αυτό και θέλει να φτιάξει εργοστάσιο παραγωγής SRF. ________________________

[1] «Ο Δήμος Βόλου συνένοχος στο έγκλημα… αφού θα προμηθεύει την ΑΓΕΤ με σκουπίδια» (e-thessalia.gr 25/10/2017). [2] ΣΥ.ΔΙ.Σ.Α.: Σύνδεσμος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων [3] «Δημιουργήθηκε Επιτροπή Αγώνα κατά της καύσης σκουπιδιών» (www. volos.xekinima.org, 11/11/2017). [4] «Συμπεράσματα από την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου για την καύση σκουπιδιών» (www.volos.xekinima.org, 14/03/2018).

Συναυλία ενημέρωσης λίγο πριν το συλλαλητήριο στις 5 Μάη Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η συναυλία που διοργάνωσε η «Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου κατά της καύσης σκουπιδιών» την Κυριακή, 29 Απριλίου, στην παραλία του Βόλου.

Παράλληλα, ακτιβιστές της Επιτροπής αναρριχήθηκαν και ανάρτησαν πανό «Όχι στην καύση σκουπιδιών από την

Στόχος της εκδήλωσης ήταν η περαιτέρω ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κόσμου για το ζήτημα της καύσης, καθώς η πολυεθνική τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ Lafarge Holcim καίει τον τελευταίο καιρό σκουπίδια, γεμίζοντας τα πνευμόνια μας, τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και τον αέρα με διοξίνες και άλλες τοξικές και καρκινογόνες ουσίες.

θερίας[2] και το κλίμα στην πόλη δείχνει ότι το αίτημα για να σταματήσει η καύση, αγκαλιάζεται από όλο και περισσότερο κόσμο. ΑΓΕΤ» στην πρόσοψη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Μέλη της Επιτροπής έφτιαξαν με τα σώματά τους τα συνθήματα «Όχι στην καύση», «No burn» και «Ναι στη ζωή» που καταγράφηκαν από ψηλά με drone και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.

Εκατοντάδες πολίτες έδωσαν το παρόν, ακούγοντας τους καλλιτέχνες που στήριξαν θερμά το αίτημα κατά της καύσης σκουπιδιών[1] υπογράφοντας μαζικά εναντίον της καύσης και δίνοντας το επόμενο ραντεβού το Σάββατο, 5 Μαϊου, στο παμβολιώτικο συλλαλητήριο. Η Επιτροπή Πολιτών είναι αποφασισμένη να συνεχίσει δυναμικά. Πολλοί φορείς έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο του επόμενου Σαββάτου στην πλατεία Ελευ-

Στις 5 Μαϊου, όλοι στην πλατεία Ελευθερίας, στις 12.00 ! ________________________

[1] Οι καλλιτέχνες :Vive la Mandoline, Μαρία Θωίδου, Αποπλάνηση ενηλίκων, Καραβουσιάνης Νίκος, Nickolas G., The old friends, The lawbreakers [2] Οι φορείς που θα συμμετέχουν στο συλλαλητήριο: Ιατρικός Σύλλογος, Φαρμακευτικός Σύλλογος, Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Α’θμιας και Β’θμιας Εκπαίδευσης, Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Μαγνησίας, Σύλλογος Καρκινοπαθών Ν. Μαγνησίας, Πανελλαδικό Δίκτυο Γεωπόνων «Αιγίλοπας», Σύλλογος Γονιών Παιδιών με καρκίνο «Φλόγα», Σύλλογος Εκπαιδευτικών Φροντιστών Μαγνησίας, ΕΛΜΕ Μαγνησίας, Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ΤΕΕ Μαγνησίας, Οδοντιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας, Σύλλογος Ιατρικών Επισκεπτών Θεσσαλίας, Εμπορικός Σύλλογος Βόλου και Ν. Ιωνίας, κ.α.

10

Αφιέρωμα

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Το κίνημα κατά της καύσης σκουπιδιών απειλεί τις θέσεις εργασίας;

Δελτίο Τύπου της τοπικής οργάνωσης του «Ξ» στην πόλη του Βόλου που εκδόθηκε και κυκλοφόρησε στις εφημερίδες και τα κοινωνικά μέσα της περιοχής στις 27/4/2018

Τα επιστημονικά στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα τους τελευταίους μήνες σε σχέση με την επικινδυνότητα της καύσης RDF στην τσιμεντοβιομηχανία και η τοποθέτηση των επιστημονικών φορέων της πόλης, έχουν ανατρέψει όλα τα επιχειρήματα των υποστηρικτών της καύσης σκουπιδιών. Το τελευταίο «επιχείρημα» που απέμεινε στους φίλους της Lafarge-Holcim είναι ένας εκβιασμός: «Θέλετε να κλείσει η ΑΓΕΤ και εκατοντάδες εργαζόμενοι να πεταχτούν στο δρόμο;» Σε μια πόλη που έχει ρημαχτεί από την ανεργία και την αποβιομηχάνιση αυτό το δήθεν επιχείρημα προβληματίζει τους εργαζόμενους της ΑΓΕΤ και όχι μόνο. Στην πραγματικότητα όμως, αυτός που απειλεί τις θέσεις εργασίας δεν είναι το κίνημα ενάντια στην καύση σκουπιδιών αλλά η ίδια ιδιοκτήτρια εταιρεία Lafarge-Holcim! Ποιοι συρρίκνωσαν την ΑΓΕΤ;

Πριν κάποια χρόνια στην ΑΓΕΤ οι εργαζόμενοι της ΑΓΕΤ (μαζί με αυτούς της θυγατρικής της ΕΒΙΕΣΚ) ξεπερνούσαν τους 1000! Εδώ και καιρό όμως το προσωπικό και η παραγωγή έχουν συρρικνωθεί. Σήμερα οι μόνιμοι εργαζόμενοι του εργοστασίου στο Βόλο είναι κοντά στους 160 και περίπου άλλοι τόσοι είναι οι συμβασιούχοι, εργολαβικοί κοκ. Αυτή η δραματική συρρίκνωση δεν αποφασίστηκε ούτε προκλήθηκε από το κίνημα ενάντια στην καύση σκουπιδιών αλλά από τους ιδιοκτήτες της ΑΓΕΤ! Γιατί όχι φυσικό αέριο;

Επίσης, είναι ξεκάθαρο ότι το κίνημα ενάντια στην καύση δε ζητά να κλείσει το εργοστάσιο αλλά να χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο αντί για τα δήθεν «εναλλακτικά καύσιμα» (RDF/SRF/ pet cock)! Δεν υπάρχει κανένας τεχνικός λόγος για τον οποίο το φυσικό αέριο δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα άλλα καύσιμα. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΑΓΕΤ Β. Χαλαστάρας στην εκπομπή του Δ. Μαρέδη στον Astra (11/3/2018) ο οποίος είπε ότι στη Ρωσία υπάρχει τσιμεντοβιομηχανία που λειτουργεί σχεδόν αποκλειστικά με φυσικό αέριο. Έσπευσε να συμπληρώσει όμως ότι η Ρωσία είναι παραγωγός φυσικού αερίου… Δηλαδή στη Ρωσία το φυσικό αέριο συμφέρει αλλά στην Ελλάδα δεν συμφέρει! Κι όταν λέμε συμφέρει, εννοούμε πάντα τους ιδιοκτήτες της τσιμεντοβιομηχανίας και τα κέρδη τους. Η Lafarge-Holcim, που υποτίθεται ότι «δεν βγαίνει αν δεν κάψει σκουπίδια και κινδυνεύει να κλείσει», είναι η μεγαλύτερη πολυεθνική εταιρεία τσιμέντου στον κόσμο, με έδρα τη Γαλλία και την Ελβετία, στην οποία ανήκουν 100άδες εργοστάσια σε 80 χώρες διεθνώς και η οποία απασχολεί περισσότερους από 80.000 εργαζόμενους! Είναι μια πολυεθνική που μέσα στο 2017 αύξησε τις πωλήσεις και τα κέρδη της, τα οποία έφτασαν τα 5,9 δισ. ελβετικά φράγκα (δείκτης EBITDA) όπως η ίδια αναφέρει στο επίσημο site της[1]! Είναι, ακόμα, μια πολυεθνική που χρηματοδοτούσε τους τζιχαντιστές δολοφόνους του ISIS προκειμένου να συνεχίσει απερίσπαστη την κερδοφόρα λειτουργία της στη Συρία, ένα

σκάνδαλο που ανάγκασε διευθυντικά της στελέχη να παραιτηθούν[2]! Είναι τέλος, μια πολυεθνική που έχει αρχίσει να επεκτείνει τις κερδοφόρες δραστηριότητές της και στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων[3]. Οι ίδιοι εκβιασμοί

Η λογική ότι οι εργαζόμενοι και η κοινωνία πρέπει να υποχωρούν στις απαιτήσεις των εργοδοτών για να κρατηθούν οι θέσεις εργασίας είναι αυτή που έχει οδηγήσει στους σημερινούς μισθούς πείνας και στην τεράστια αύξηση της ελαστικής εργασίας, που συνεπάγεται χαμηλότερους μισθούς και λιγότερα δικαιώματα. Η λογική ότι η κοινωνία πρέπει να δέχεται κάθε απαίτηση των κεφαλαιοκρατών θα οδηγήσει στο να καταλήξουμε σε «συνθήκες Κίνας», σε ότι τα εργατικά δικαιώματα και την προστασία του περιβάλλοντος, γιατί στην Κίνα και τις γύρω χώρες υπάρχουν οι «ιδανικότερες» συνθήκες για την μεγαλύτερη κερδοφορία για το κεφάλαιο. Με άλλα λόγια, αυτό που μας ζητούν είναι για ένα κομμάτι ψωμί να γίνουμε δούλοι, να αναπνέουμε μολυσμένο αέρα και να καταναλώνουμε μολυσμένα προϊόντα ελπίζοντας ότι θα αντέξουμε περισσότερο από τους άλλους. Αλλά ούτε κι έτσι εξασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας. Ας μην ξεχνάμε το κλείσιμο της Κόκα Κόλα, του ΙΜΑΝΤΑ ή παλιότερα της ΚΟΝΤΙ και της ΒΙΟΣΩΛ. Οι μεγαλομέτοχοι και οι διευθυντάδες της Lafarge-Holcim μπορεί αύριο να αποφασίσουν ότι πιο συμφέρουσα επιχειρηματική κίνηση είναι να κλείσουν το ένα εργοστάσιο και να ανοίξουν ένα άλλο. Ή ότι τα περίπου 130 εργοστάσια ανά τον κόσμο είναι πολλά και τους φτάνουν 120. Ή ότι το τσιμέντο δεν δίνει πλέον αρκετά κέρδη… κοκ. Με δυο λόγια η υποταγή στις απαιτήσεις τους δεν εξασφαλίζει τις θέσεις εργασίας. Και οι άλλες θέσεις εργασίας;

Από την άλλη, κανείς από όσους εμφανίζονται ως δήθεν υπερασπιστές των εργαζομένων της ΑΓΕΤ δεν μιλάει για τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα απειληθούν στον τουριστικό και τον αγροτο-κτηνοτροφικό τομέα, εφόσον συνεχιστεί η καύση σκουπιδιών!! Γιατί είναι δεδομένο (με βάση και τη μελέτη του ΕΜΠ[4]) ότι η καύση σκουπιδιών θα μολύνει μαζικά την περιοχή με διοξίνες και άλλους επικίνδυνους ρύπους. Όταν αυτό γίνει γνωστό είναι βέβαιο ότι θα μειωθεί δραστικά τόσο η τουριστική κίνηση όσο και η κατανάλωση τοπικών αγροτο-κτηνοτροφικών προϊόντων! Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι αλλά και οι βιομηχανικοί εργάτες σε βιομηχανίες όπως η ΕΒΟΛ, σε βιοτεχνίες γαλακτοκομίας, σε εργοστάσια επεξεργασίας ελιάς, σε οινοποιητικές μονάδες κοκ είναι χιλιάδες! Αυτές οι θέσεις εργασίας δεν μετράνε; Δουλειές και σεβασμός στο περιβάλλον

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα μπορεί να συνδυαστεί η βιομηχανική παραγωγή, που είναι κρίσιμη τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για την εθνική οικονομία, και παράλληλα να

υπάρχει πραγματική προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Μάλιστα με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαν να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας. Τι εμποδίζει την μετεγκατάσταση της ΑΓΕΤ π.χ. έξω από τον Αλμυρό, κοντά στην πηγή της πρώτης ύλης, σε νέες σύγχρονες εγκαταστάσεις, με τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό και χρήση φυσικού αερίου; Και μόνο η κατασκευή νέου εργοστασίου δεν θα άνοιγε νέες θέσεις εργασίας σε όλο το Νομό και δε θα ήταν μια γερή τόνωση της χτυπημένης τοπικής οικονομίας; Ο μόνος λόγος που δεν γίνεται κάτι τέτοιο είναι γιατί αυτό δεν συμφέρει στα κέρδη των ιδιοκτητών της Lafarge-Holcim οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο να βγάζουν εύκολα και μεγάλα κέρδη εις βάρος της υγείας μας. Για την ανατροπή της εξουσίας των πολυεθνικών

Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία στη μεγάλη βιομηχανία και τα μονοπώλια/ολιγοπώλια και ταυτόχρονα η προστασία των εργαζόμενων, της υγείας και του περιβάλλοντος είναι πράγματα αντίθετα! Γι’ αυτό το λόγο η ΑΓΕΤ και συνολικά οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας πρέπει να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία και να λειτουργήσουν σε συνθήκες πραγματικής δημοκρατίας με έλεγχο και διαχείριση από τους ίδιους τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Παράλληλα θα πρέπει δημιουργηθούν εθνικοί φορείς ανά κλάδο παραγωγής για να γίνουν πραγματικές επενδύσεις, στη βάση εθνικού σχεδιασμού, με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες και τα συμφέροντα της κοινωνίας. Τα παραπάνω σημαίνουν πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των πολυεθνικών εταιρειών. Με δυο λόγια ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος χρειάζεται να συνδεθεί με τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, για το χτίσιμο μια νέας, σοσιαλιστικής κοινωνίας. Αυτό το καθήκον δεν πρόκειται να το φέρουν εις πέρας ούτε οι υποταγμένοι στο κεφάλαιο εργατοπατέρες της ΑΓΕΤ και του ΕΚΒ, ούτε και τα κόμματα που υπηρετούν το κεφάλαιο όπως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και πιο πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ. Για διαφορετικούς λόγους που δεν είναι της παρούσης, αυτό το καθήκον δεν πρόκειται να το φέρει εις πέρας ούτε το ΚΚΕ. Κατά συνέπεια η πάλη για να σταματήσει η καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, για προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας και για θέσεις εργασίας με ανθρώπινους μισθούς και δικαιώματα πρέπει να συνδυαστεί με την πάλη για να χτιστεί μια νέα, μαζική Αριστερά με ένα πραγματικά σοσιαλιστικό-επαναστατικό πρόγραμμα. ________________________

[1] lafargeholcim.com: Ετήσια έκθεση αποτελεσμάτων για το 2017 [2] nytimes.com: «France Investigates Lafarge Executives for Terrorist Financing» και imerodromos.gr: «H πολυεθνική Lafarge χρηματοδοτούσε τον ISIS» [3] lafargeholcim.com: «LafargeHolcim treated 10 million tonnes of waste in 2017, an increase of 13%; new major waste treatment facilities opened» [4] «Σχηματισμός Διοξινών κατά την καύση εναλλακτικού καυσίμου RDF σε εγκαταστάσεις τσιμεντοβιομηχανίας», ituniontt.gr: «ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΙΟΞΙΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΚΑΥΣΙΜΟΥ RDF ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΣΙΜΕΝΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ»

Αφιέρωμα

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

11

Υγειονομικός και περιβαλλοντικός εφιάλτης

Ερωτήσεις κι απαντήσεις για τις επιπτώσεις της καύσης RDF και σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ •

Τι είδους ρύποι εκλύονται από την καύση RDF; Ποιες είναι οι επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον;

Από την καύση του RDF κυρίως απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, διοξίνες και φουράνια, καθώς και εξαιρετικά επικίνδυνα μικροσωματίδια ρύπων, ενώ οι τέφρες που προκύπτουν είναι εξαιρετικά επιβαρυμένες κυρίως με επικίνδυνα βαρέα μέταλλα (μόλυβδος, ψευδάργυρος, χρώμιο κλπ.). Τα δευτερογενή καύσιμα (RDF-SRF) που προέρχονται από ελληνικά ή ιταλικά αστικά σύμμικτα απορρίμματα (ΑΣΑ) είναι, κατά κανόνα, χιλιάδες φορές πιο επικίνδυνα από αντίστοιχα με προέλευση άλλες χώρες της Ευρώπης σε ότι αφορά τις τοξικές ουσίες που περιέχουν. Ο λόγος είναι ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και στη γειτονική μας Ιταλία γίνεται εκτεταμένη παράτυπη αποκομιδή βιομηχανικών και βιοτεχνικών αποβλήτων τα οποία χρεώνονται στους παραγωγούς τους με τέλη αποκομιδής αστικών σκουπιδιών από «πρόθυμους» δημάρχους. Έτσι, οι βιομήχανοι αποφεύγουν το υψηλό κόστος που συνεωπάγεται η ασφαλής διάθεση τέτοιων αποβλήτων και το οποίο φτάνει τα 1.000 ευρώ τον τόνο.

Σύμφωνα με την μελέτη του ΕΜΠ με τίτλο Σχηματισμός διοξινών κατά την καύση εναλλακτικού καυσίμου RDF στην τσιμεντοβιομηχανία: «Το σκάνδαλο με τις διοξίνες στα τρόφιμα όλης της Ευρώπης κάποια χρόνια πριν, προέκυψε από την επιμόλυνση των ζωοτροφών με ποσότητα διοξινών ας πούμε ίσης με λίγες κουταλιές της σούπας, ενώ τώρα μιλάμε για καύση που θα απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα της Μαγνησίας κάτι σαν μερικούς κουβάδες διοξίνες και φουράνια το χρόνο».

Το ανακάτεμα των βιομηχανικών αποβλήτων μαζί με τα αστικά απορρίμματα οδηγεί σε μεικτά επιμολυσμένα απορρίμματα με ειδικά τοξικά απόβλητα, για τα οποία η επιστήμη και η τεχνολογία σήμερα δεν είναι σε θέση να μας δώσουν ασφαλή μέθοδο διαχείρισης. Οι επιπτώσεις από τους ρύπους που απελευθερώνονται από την εκτεταμένη καύση αυτού του μείγματος για την υγεία και το περιβάλλον είναι τραγικές καθώς απελευθερώνονται ανεξέλεγκτα τοξικές, καρκινογόνες, μεταλλαξιογόνες ουσίες που επιδρούν στην γονιμότητα καταστρέφοντας κυριολεκτικά τη δημόσια υγεία. Ταυτόχρονα οι ρύποι αυτοί εισχωρούν στο έδαφος και στα υπόγεια νερά δηλητηριάζοντας το χώμα, τους υδροφορείς και τα αγροτικά προϊόντα με τα οποία τρεφόμαστε. Η εκτεταμένη καύση τέτοιου RDF το οποίο εκτός από τα αφυδατωμένα ΑΣΑ είναι και επιμολυσμένο με μέταλλα, φυτοφάρμακα, ορμονικούς αναστολείς, φορμόλες, διαλύτες, υγειονομικά απόβλητα, ορυκτέλαια κλπ, μπορούμε επιγραμματικά να πούμε ότι συνιστά έναν υγειονομικό και περιβαλλοντικό εφιάλτη. •

Υπάρχουν φίλτρα που να συγκρατούν αυτούς τους ρύπους; Μπορεί να υπάρξει ασφαλής καύσης RDF/ SRF/σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ;

Οι υπέρμαχοι της καύσης λένε ότι πρόκειται για καύση σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες από τις οποίες δεν εκλύονται υποτίθεται διοξίνες και φουράνια. Πρόκειται για τη μισή αλήθεια. Οι διοξίνες και τα φουράνια πράγματι καταστρέφονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ωστόσο εκλύονται τμηματικά στην αρχή, στο τέλος ή κατά τις για οποιονδήποτε λόγο διακοπές της καύσης (βλάβη, συντήρηση κλπ) καθώς και από υλικά που καίγονται στα άκρα της εστίας του καυστήρα.

Οι υπέρμαχοι της καύσης μιλούν για αποτελεσματικά φίλτρα αποκονίωσης των μικροσωματιδίων όμως για τα μικρότερης διατομής και πιο επικίνδυνα μικροσωματίδια που προκύπτουν μέσα στα απαέρια της καύσης, δεν υπάρχουν σήμερα φίλτρα ικανά να τα συγκρατήσουν. Τέλος ένα κρίσιμο ζήτημα είναι τι θα γίνει με τις τέφρες που θα προκύψουν από την καύση του RDF και θα είναι τίγκα στα βαρέα μέταλλα. Θα εναποτεθούν κάπου αυτές οι τέφρες και με ποιες προδιαγραφές ασφαλείας; Τελικά το μέλλον της Μαγνησίας είναι η τοξική εναπόθεση; •

Τι συμβαίνει με τη καύση σκουπιδιών σε άλλες χώρες της Ευρώπης;

Υπάρχουν χώρες της Ευρώπης όπου γίνεται καύση RDF. Όπως έχουν δείξει σχετικές επιδημιολογικές μελέτες σε περιοχές όπου γίνεται καύση υπάρχουν αυξημένα ποσοστά καρκίνου και άλλων ασθενειών. Επίσης υπάρχει και μια άλλη πτυχή που αποκρύπτεται. Για παράδειγμα στην Αυστρία η καύση RDF γίνεται για παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας. Το καύσιμο είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό (υπόλειμμα) των απορριμμάτων, μετά από προδιαλογή στην πηγή και ανακύκλωση, ένα υπόλειμμα χωρίς επιμολυσμένα απόβλητα. Όταν όμως ένα εργοστάσιο όπως η ΑΓΕΤ βγάζει κέρδη από την καύση όσο το δυνατόν μεγαλύτερων ποσοτήτων σκουπιδιών, τότε υποσκάπτεται κάθε προσπάθεια οικολογικής διαχείρισης. Όπως αποδείχτηκε μάλιστα από τις αναλύσεις της Περιφέρειας η ΑΓΕΤ ήδη εισάγει Ιταλικά σκουπίδια γεμάτα πλαστικό

(75-80%) και με υψηλότερη περιεκτικότητα σε υδράργυρο από το επιτρεπόμενο. •

Ποια είναι επιγραμματικά η πρόταση για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων;

Η καύση, μόνο λύση δεν είναι για τη διαχείριση των απορριμμάτων καθώς είναι μέθοδος αντιοικονομική, αντικοινωνική και περιβαλλοντικά καταστροφική, καταστρέφει πολύτιμους πόρους και συνεπάγεται τεράστια κόστη διαχείρισης των συνεπειών της. Εάν θέλουμε διαχείριση των απορριμμάτων προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος η μόνη λύση είναι: • Να εφαρμοστούν πολιτικές μείωσης της παραγωγής σκουπιδιών και ειδικά της χρήσης πλαστικού σε συσκευασίες και πολιτικές επανάχρησης προϊόντων (συσκευών, επίπλων, ρούχων κοκ). • Στη συνέχεια να εφαρμοστεί το σύστημα προδιαλογής και διαχωρισμού στην πηγή σε 4 ή 5 ξεχωριστούς κάδους (χαρτί, γυαλί, μέταλλα και πλαστικό, οργανικά ζυμώσιμα και υπολείμματα) • Να αυξηθεί σημαντικά η ανακύκλωση και να γίνει κομποστοποίηση (παραγωγή λιπάσματος) • Το μικρό αδρανοποιημένο υπόλοιπο μπορεί να ταφεί σε ΧΥΤΥ • Τα παραπάνω απαιτούν ένα δίκτυο μικρών αποκεντρωμένων εγκαταστάσεων διαχείρισης, που απαιτούν απλό και οικονομικό μηχανολογικό εξοπλισμό και ανοίγουν θέσεις εργασίας. • Η όλη διαχείριση πρέπει να βρίσκεται σε δημοτική/δημόσια ιδιοκτησία και να λειτουργούν κάτω από τον έλεγχο και τη διαχείριση των εργαζομένων και της κοινωνίας Ο τρόπος αυτός είναι φιλικός στους ανθρώπους και το περιβάλλον, εξοικονομεί πολύτιμους πόρους, μειώνει δραστικά το κόστος διαχείρισης που με τους φόρους τους πληρώνουν οι πολίτες και δημιουργεί δεκάδες θέσεις εργασίας, απαιτώντας πολύ μικρές επενδύσεις εντάσεως εργασίας για να εφαρμοστεί.

Η συμμετοχή μας στο κίνημα κατά της καύσης σκουπιδιών Το Ξεκίνημα ασχολείται με το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων από το 2011 όταν οι κάτοικοι της Κερατέας, στην Αττική, εξεγέρθηκαν για το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Τότε, μαζί με την Πρωτοβουλία Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων Αττικής (ΠΡΩΣΥΝΑΤ) είχαμε επεξεργαστεί μια ολοκληρωμένη πρόταση για την ασφαλή και οικολογική διαχείριση.[1] Την ίδια περίπου περίοδο το Ξεκίνημα στο Βόλο συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για να μην δημιουργηθεί εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών για ηλεκτροπαραγωγή από την Engal.[2] Η πρόταση για ολοκληρωμένη και οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων ήταν ένα από τα ζητήματα που το Ξεκίνημα πρόβαλε εμφατικά πριν τις δημοτικές εκλογές του 2014.[3] Μετά τις εκλογές του 2014 ανοίξαμε το θέμα τόσο μέσα στο ΔΣ όσο και στην κοινωνία.[4] Καταγγείλαμε τις

μεθοδεύσεις της Δημοτικής Αρχής προειδοποιώντας ότι στοχεύουν στην καύση των σκουπιδιών.[5] Όταν ήρθε στη δημοσιότητα το θέμα της καύσης εκατοντάδων χιλιάδων τόνων σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, και ξεκίνησαν οι πρώτες αντιδράσεις το Ξεκίνημα ήταν παρόν προτείνοντας τη δημιουργία ενιαίου μετώπου με στόχο να σταματήσει την καύση σκουπιδιών.[6] Για αυτό μέλη μας συμμετέχουν από την πρώτη στιγμή στην Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου[7]. Παράλληλα το Ξεκίνημα διεξάγει τη δική του ανεξάρτητη εκστρατεία ενάντια στην καύση σκουπιδιών εξηγώντας ότι ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος χρειάζεται να συνδεθεί με τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και το χτίσιμο μια εναλλακτικής σοσιαλιστικής κοινωνίας[8].

________________________

[1] «Διαχείριση Σκουπιδιών: Μια ευκαιρία που γίνεται φορτίο» (net. xekinima.org, Β. Στογιάννης 20/03/2011) [2] «Bόλος: Όχι στο εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών!» (net.xekinima.org, 05/04/2011) [3] «Bόλος: για το ζήτημα της καθαριότητας και της διαχείρισης των απορριμμάτων» (net.xekinima.org, Νίκος Κανελλής, 12/04/2014) [4] «Διαχείριση των απορριμμάτων: σημαντικές εξελίξεις ερήμην της κοινωνίας;» (magnesianews.gr, Νίκος Κανελλής 07/11/2014). «Πετυχημένη εκδήλωση των «Δρόμων Συνεργασίας» για τη διαχείριση των απορριμμάτων» (www.volos.xekinima.org, Γιάννος Νικολάου, 19/02/2015). [5] «Ύποπτες εξελίξεις στο θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων» (www. taxydromos.gr, Νίκος Κανελλής, 10/06/2015). [6] «Πως θα αποτραπεί η καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ;» (www.volos. xekinima.org, 23/03/2017). [7] «Δημιουργήθηκε Επιτροπή Αγώνα κατά της καύσης σκουπιδιών» (www.volos.xekinima.org, 11/11/2017). [8] «Όχι στην καύση σκουπιδιών» (net.xekinima.org, Φυλλάδιο του Ξ, 19/03/2018)

12

Διεθνή

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Εργάτες της «Amazon» κατουράνε σε μπουκάλια για να μην χάνουν χρόνο στη δουλειά τους!

Η Τράπεζα της Αγγλίας φοβαται ότι τα ρομπότ φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα τον Μαρξισμό

Νίκος Αναστασιάδης

Ναι, καλά διαβάσατε. Οι εργάτες στις αποθήκες της Amazon στη Βρετανία κατουράνε σε πλαστικά μπουκάλια προκειμένου να μην πάνε μέχρι την τουαλέτα, γιατί φοβούνται να μην κατηγορηθούν για «καθυστερήσεις» και χάσουν τη δουλειά τους. Αυτό αποκάλυψε ο βρετανός δημοσιογράφος James Bloodworth που έπιασε δουλειά στην Amazon κάνοντας κρυφή έρευνα για τις συνθήκες εργασίας[1]. Η αναφορά αυτή έρχεται να προστεθεί σε πολλές άλλες ειδήσεις που αφορούν το εργασιακό καθεστώς στην πολυεθνική εταιρεία του Τζέφ Μπέζος: εργάτες που κατερρέουν από την πίεση και την υπερκόπωση, εργάτες που κοιμούνται σε σκηνές έξω από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας για να μην αργήσουν στη δουλειά τους, και προϊσταμένους που λένε στους εργάτες (που πρέπει να τρέχουν κυριολεκτικά για να προλάβουν να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους) ότι πρέπει να βλέπουν τη δουλειά τους στις αποθήκες «σαν άθλημα»! Πλούσιοι και φτωχοί

Η Amazon είναι σήμερα η μεγαλύτερη αμερικάνικη-πολυεθνική εταιρεία στο λιανικό εμπόριο, και πουλάει από μαναβική μέχρι βιομηχανικά αντικείμενα. Μέσα στο επόμενο διάστημα αναμένεται να γίνει η πρώτη εταιρεία στην ιστορία με περιουσία 1 τρισ. $. Ο ιδιοκτήτης της Τζέφ Μπέζος είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη– και ταυτόχρονα ο πλουσιότερος άνθρωπος στην ιστορία της ανθρωπότητας! Την ίδια στιγμή η Amazon το 2017 δεν πλήρωσε καθόλου φόρους σε ομοσπονδιακό επίπεδο! Την ώρα που η εταιρεία συνεχώς αναπτύσσεται, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι της αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες λόγω των πολύ χαμηλών μισθών και έτσι βασίζονται στα επισιτιστικά προγράμματα του αμερικάνικου δημοσίου για να τη βγάζουν (όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα)[2]. Τα επισιτιστικά αυτά προγράμματα προμηθεύουν τους φτωχούς της Αμερικής με κουπόνια («food stamps»). Πολλά από αυτά τα κουπόνια αυτά, θα εξαργυρωθούν από την Amazon! Έτσι η Amazon: πληρώνει μισθούς πείνας (και έτσι βγάζει κέρδη) και μετά βγάζει ακόμα περισσότερα κέρδη από την διαχείριση των κουπονιών των επισιτιστικών προγραμμάτων! Από την άλλη, δεν πληρώνει φόρους στο αμερικάνικο κράτος– το οποίο όμως χορηγεί κουπόνια στους φτωχούς υπαλλήλους της, από τα οποία πάλι κερδίζει η ίδια! Τι παραγωγικό που είναι το ιδιωτικό κεφάλαιο, ε; Ακόμα και ο Τράμπ

Η προκλητική αυτή στάση της εταιρείας ανάγκασε ακόμα και τον Τράμπ να της κάνει δημόσια κριτική. Σε ένα πρόσφατο tweet δήλωσε: «πληρώνουν λίγους ή καθόλου φόρους στο κράτος και τις τοπικές κυβερνήσεις, χρησιμοποιούν τα ταχυδρομεία σαν το “παιδί για τα θελήματα”– προκαλώντας τεράστιες απώλειες στις ΗΠΑ. Αυτή η απάτη με τα ταχυδρομεία πρέπει να σταματήσει. Η Amazon πρέπει να πληρώσει με βάση τα πραγματικά κόστη (και τους φόρους) τώρα!». Δεν έγινε φυσικά ο Τραμπ… αντικαπιταλιστής. Οι δηλώσεις του αυτές εντάσσονται σε μια γενικότερη μάχη συμφερόντων ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες του αμερικάνικου κεφαλαίου. Εξάλλου, οι πρόσφατες ρυθμίσεις σχετικά με την φορολογία των επιχειρήσεων που εισήγαγε ο αμερικάνος πρόεδρος έκαναν τις 4 πλουσιότερες τράπεζες των ΗΠΑ κατά 2,3 δισ. $ πλου-

σιότερες! [3] Πρέπει να πληρώσει

Έχει δίκιο ο Τράμπ όταν λέει ότι η Amazon πρέπει να πληρώσει. Δεν πρόκειται όμως ο Τράμπ να την ακουμπήσει, καθώς ανήκουν στην ίδια φάρα. Στο Σιάτλ όμως, την πόλη που έχει την έδρα της η Amazon, αναπτύσσεται ένα κίνημα που έχει αρχίσει να την ενοχλεί. Με το σύνθημα «φορολογήστε την Amazon» έχουν γίνει κινητοποιήσεις έξω από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας, συνελεύσεις και παρεμβάσεις στο Συμβούλιο της πόλης. Η πρόταση του κινήματος αφορά την φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων που έχουν την έδρα τους στο Σιάτλ, έτσι ώστε να χρηματοδοτηθεί ένα πρόγραμμα δημιουργίας εργατικών κατοικιών προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στέγασης στην πόλη. Γενικά στην Αμερική οι τιμές των ακινήτων ανεβαίνουν ξανά, μετά την κατάρρευση τους στην κρίση του 2007, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, κάνοντας το κόστος απαγορευτικό για τα εργατικά στρώματα. Οι εξώσεις έχουν πάρει χαρακτήρα επιδημίας, ενώ οι ειδικοί μιλάνε για «στεγαστική κρίση». Όπως έγραψε χαρακτηριστικά ένας εργαζόμενος στις κατασκευές σε πρόσφατο άρθρο του[4] «δεν μπορούμε να ζήσουμε στις πόλεις που κατασκευάζουμε»!

Σχόλιο από το «Ξ»

«Ο Μάρκ Κάρνεϊ [σημ: διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Αγγλίας] προειδοποιεί ότι η αντικατάσταση θέσεων εργασίας με ρομπότ μπορεί να οδηγήσει σε άνοδο των Μαρξιστικών ιδεών». Αυτός είναι ο τίτλος ενός πρόσφατου άρθρου του Independent[1]. Και συνεχίζει: «Η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να οδηγήσει σε μαζική ανεργία, στασιμότητα των μισθών και άνοδο των κομμουνιστικών ιδεών». Όλα αυτά δεν λέγονται από κάποιο αριστερό, αλλά από τον επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας, της κεντρικής τράπεζας μιας από τις πιο σημαντικές καπιταλιστικές χώρες! Παρόμοιες συνθήκες

Συνεχίζει λοιπόν ο Κάρνεϊ:

Το κίνημα λοιπόν διεκδικεί φορολόγηση της Amazon, της Starbucks και άλλων μεγάλων εταιρειών που έχουν έδρα το Σιάτλ, ώστε να εξοικονομηθούν 150 εκ $. Ήδη το Συμβούλιο της πόλης μετά από την πίεση του κινήματος, και παρά τις αντιδράσεις των εταιρειών, φαίνεται ότι θα ψηφίσει νομοθεσία για φορολόγηση 75 εκ $, που αποτελεί μια πρώτη νίκη[5].

«Τα οφέλη της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης που ξεκίνησε το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, δεν φάνηκαν από τη σκοπιά των εργαζομένων και της αύξησης των μισθών παρά μόνο το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα», δηλαδή έναν αιώνα μετά.

Ενοχλεί

«Εάν στη θέση της κλωστοϋφαντουργίας βάλουμε τις σημερινές “πλατφόρμες” [σημ: facebook, Airbnb, Google, Amazon, κτλ] στη θέση της ατμομηχανής την τεχνητή νοημοσύνη, και στη θέση του τηλέγραφου το τουίτερ, θα δούμε ότι υπάρχουν οι ίδιες δυναμικές που αναπτύχθηκαν 150 χρόνια πριν, όταν ο Κάρλ Μάρξ έγραφε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.»

Στον αγώνα αυτό πρωτοστατεί η Σοσιαλιστική Εναλλακτική (αδερφή οργάνωση του Ξ στις ΗΠΑ) και η συντρόφισσα Σάμα Σαγουάντ, που είναι εκλεγμένο μέλος στο Συμβούλιο της πόλης. Η ενόχληση του κατεστημένου σχετικά με τη δράση της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής στο Σιάτλ φαίνεται ξεκάθαρα σε μια δήλωση[6] του Christopher Rufo, που αρθρογραφεί συχνά σε εφημερίδες του κατεστημένου όπως οι SeattleTimes: «Δυστυχώς, η σύμβουλος Σαγουάντ και οι υποστηριχτές της φαίνεται να θέλουν να διώξουν την Amazon από την πόλη… και να στείλουν τους εξειδικευμένους εργαζόμενους της σε κρατικά χρηματοδοτούμενους καταυλισμούς για αστέγους. »Μην σας κοροϊδεύουν. Δεν έχουμε χρηματοδοτικό πρόβλημα στο Σιατλ, έχουμε πρόβλημα ηγεσίας. Είναι ώρα να στείλουμε τη Συντρόφισσα Σαγουάντ και τους σοσιαλιστές υποστηριχτές της στα σπίτια τους» Όταν ενοχλούνται οι άνθρωποι του κατεστημένου, κάτι καλό γίνεται… ________________________

[1] aol.com: «Amazon warehouse workers pee into bottles because they are scared of being punished for taking a comfort break (AMZN)» [2] theintercept.com: «AMAZON GETS TAX BREAKS WHILE ITS EMPLOYEES RELY ON FOOD STAMPS, NEW DATA SHOWS» [3] nymag.com: «The 4 Biggest Banks Have Already Made $2.3 Billion Off Trump’s Tax Law» [4] thestranger.com: «Guest Editorial: We Can’t Afford to Live in the City We Build» [5] council.seattle.gov: «Sawant Congratulates “Tax Amazon” Movement Urges Attendance at Monday’s City Council Public Hearing» [6] geekwire.com: «Seattle’s socialist councilmember wants to tax Amazon and other big companies to fund housing: Is that a good idea?»

και προειδοποιεί: «Ο Μάρξ και ο Ένγκελς μπορεί να γίνουν και πάλι επίκαιροι.» Πόσο δίκιο έχει…

Από άποψη ανάλυσης θα συμφωνήσουμε με τον Κάρνεϊ. Οι πολύ μεγάλες τεχνολογικές ανακαλύψεις και η επιστημονική πρόοδος αντί να οδηγούν την ανθρωπότητα σε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, έχουν σαν αποτέλεσμα να δημιουργείται μαζική ανεργία και κρίση. Εφαρμόζοντας πολιτικές λιτότητας για να αντιμετωπίσουν υποτίθεται, την κρίση, οι καπιταλιστές ωθούν τους εργαζόμενους, σταδιακά, στο να βγάζουν συμπεράσματα για τη χρεοκοπία του συστήματος. Και φυσικά, τα συμπεράσματα αυτά οδηγούν μαζικά στρώματα στο να αναζητήσουν εναλλακτικές απαντήσεις στην κυρίαρχη πολιτική και στο σύστημα. συνέχεια στη σελίδα 13

Διεθνή

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

συνέχεια από τη σελίδα 12 Βέβαια ο ίδιος, ως τραπεζίτης, μιλάει απ’ τη σκοπιά της τάξης του και κάνοντας την εύστοχη αυτή ανάλυση προειδοποιεί τους καπιταλιστές για τους κινδύνους που υπάρχουν. Μια σειρά από πιο «διορατικοί» εκπρόσωποι της αστικής τάξης τελευταία χτυπούν το καμπανάκι του κινδύνου σε σχέση με τις τρομακτικές διαστάσεις που έχουν πάρει οι ανισότητες μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Δεν είναι ότι τους πειράζει η φτώχεια, ούτε το λένε από ευαισθησία. Φοβούνται τις κοινωνικές εκρήξεις στις οποίες μπορεί να οδηγήσει η απληστία της τάξης τους. Πρόσφατα, o Στίβεν Χόκινγκ[2] σε μια συνέντευξή του στο Reddit είχε πει: «Αν οι μηχανές παράγουν όλα όσα χρειαζόμαστε το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από το πως όλα αυτά θα μοιράζονται στους ανθρώπους. Θα μπορούσαμε να ζούμε ευτυχισμένοι εάν ο πλούτος που παράγει η μηχανή μοιράζεται σε όλους, ή θα μπορούσαμε να καταλήξουμε φτωχοί εάν οι ιδιοκτήτες της μηχανής συγχωνεύσουν τα κέρδη τους ενάντια στην αναδιανομή του πλούτου. Μέχρι στιγμής, η τάση είναι υπέρ της δεύτερης επιλογής, με την τεχνολογία να αυξάνει την ανισότητα». Να πάρουμε την τεχνολογία στα χέρια μας!

Και όντως έτσι είναι. Η πρόοδος στην τεχνολογία, την επιστήμη, στις επικοινωνίες και στην παραγωγικότητα χρησιμοποιείται σήμερα με έναν εντελώς στρεβλό τρόπο. Αντί να κάνει τη ζωή των εργαζομένων πιο εύκολη, στρέφεται εναντίον τους καθώς οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας και εντατικοποίηση της εργασίας. Σε μια άλλη κοινωνία, στην οποία θα υπήρχε δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου και σχεδιασμός για τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, κάθε τέτοια τεχνολογική πρόοδος θα οδηγούσε σε μείωση των ωρών εργασίας (καθώς με λιγότερο κόπο παράγονται τα ίδια προϊόντα). Η αξιοποίηση των τεχνολογικών επιτευγμάτων σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού που σήμερα βρίσκεται στην ανεργία θα μπορούσε να σημαίνει τη ραγδαία μείωση των ωρών εργασίας για όλη την ανθρωπότητα και την παράλληλη αύξηση του παραγόμενου πλούτου. Με αυτό τον τρόπο θα αύξανε το βιοτικό επίπεδο και θα άφηνε χώρο για την πραγματικά πολύπλευρη πολιτιστική ανάπτυξη του ανθρώπου. Αυτό φυσικά σκοντάφτει στο ότι η τάξη του Κάρνεϊ κατέχει τα μέσα παραγωγής και θέλει να βγάζει συνεχώς όλο και μεγαλύτερο κέρδος από αυτά, σε βάρος της κοινωνίας. Καλά κάνει λοιπόν ο Κάρνεϊ και φοβάται. Γιατί οι μαρξιστικές ιδέες είναι επίκαιρες, και η κρίση σε συνδυασμό με την τεχνολογική πρόοδο το κάνει φανερό σε όλο και περισσότερο κόσμο. Τα επαναστατικά συμπεράσματα στα οποία κατέληξε ο Μάρξ γίνονται κτήμα της κοινωνίας. Και όταν η οργή για την κατάσταση συνδυαστεί με τις επαναστατικές ιδέες μπορεί να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Οι αστοί το ξέρουν και το φοβούνται. Η Αριστερά θα το καταλάβει για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων;

________________________

[1] independent.co.uk: «Mark Carney warns robots taking jobs could lead to rise of Marxism» [2] xekinima.org: «Ο Στίβεν Χόκινγκ κοιτούσε τα αστέρια και δεν φοβόταν το σκοτάδι»

Γαλλία: ο Μακρόν αντιμέτωπος με εργαζόμενους και φοιτητές Διασκευή άρθρου της Λειλά Μεσαουντί «Επαναστατική Αριστερά» (CWI, αδελφή οργάνωση του «Ξ» στη Γαλλία)

Το τελευταίο διάστημα οι κινητοποιήσεις εργαζομένων και φοιτητών στη Γαλλία, με αιχμή του δόρατος την απεργία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων, παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Μετά τις μαζικές κινητοποιήσεις της 22ης Μάρτη, το κίνημα ενάντια στη νέα αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης Μακρόν κλιμακώνεται. Οι σιδηρόδρομοι βρίσκονται σε διαρκή απεργιακό αναβρασμό πάνω από ένα μήνα, ενώ διαρκείς είναι και οι κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια, με τη νεολαία να παίζει ενεργό ρόλο στο κίνημα. Παράλληλα κλιμακώνεται και η καταστολή ιδιαίτερα ενάντια στη νεολαία. Την Παρασκευή 20/4, η αστυνομία διέλυσε την κατάληψη του πανεπιστημίου Paris 1 μέσα σε ένα σκηνικό βίας και αυταρχισμού. Τα μέτρα

Η κυβέρνηση Μακρόν προωθεί νέα αντεργατικά μέτρα, με βάση τα οποία διευκολύνονται οι απολύσεις, ενισχύεται η εργασιακή επισφάλεια, ιδιωτικοποιούνται οι σιδηρόδρομοι και παίρνονται πίσω μια σειρά από τα εργασιακά δικαιώματα των σιδηροδρομικών υπαλλήλων, δυσχεραίνεται η πρόσβαση στα πανεπιστήμια και την ίδια ώρα περικόπτονται οι δημόσιες δαπάνες, οι κοινωνικές παροχές, ενώ επιβάλλεται νέος φόρος για τους συνταξιούχους. Πρόκειται για μια συνολική επίθεση στη γαλλική κοινωνία, από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους μέχρι τους φοιτητές. Μια επίθεση που ξεκίνησε ήδη από την εκλογή του Μακρόν, περίπου ένα χρόνο πριν, και κλιμακώνεται σήμερα. Μια μάχη τεράστιας σημασίας

Η κυβέρνηση Μακρόν προσπαθεί με κάθε μέσο να ανακόψει την αντίσταση, με βασικό άμεσο στόχο την ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων, που αυτή τη στιγμή είναι δημόσια επιχείρηση. Στην προσπάθειά της να ολοκληρώσει τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, προσπαθεί αφενός να καταργήσει το νόμο για τα εργασιακά δικαιώματα των σιδηροδρομικών υπαλλήλων και αφετέρου να λύσει το θέμα του χρέους της επιχείρησης. Αυτός είναι ο λόγος της επίθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει φέρει την κυβέρνηση αντιμέτωπη με μια από τις πιο ισχυρές οργανωμένες δυνάμεις της εργατικής τάξης στη χώρα. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση προωθεί νόμο που περιορίζει την πρόσβαση στα πανεπιστήμια, ένα μέτρο που αναμένεται να αρχίσει από την ερχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά. Το 1986, πριν από 32 χρόνια, μια άλλη δεξιά κυβέρνηση προσπάθησε να κάνει κάτι αντίστοιχο, χτυπώντας τους φοιτητές, τους νοσηλευτές και τους σιδηροδρομικούς. Το 1995, ο τότε πρωθυπουργός Αλέν Ζιπέ προσπάθησε επίσης να περάσει αντίστοιχα μέτρα, μαζί μάλιστα με μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό. Μέχρι σήμερα, σε κάθε απόπειρά τους να ακουμπήσουν τους παραπάνω κλάδους, οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους ηττήθηκαν. Ως εκ τούτου, η σημερινή μάχη είναι τεράστιας σημασίας για το μέλλον, αφού μια νίκη των σιδηροδρομικών υπαλλήλων θα είναι μια συνολική νίκη της εργατικής τάξης. Μέσα στο επόμενο διάστημα, η κυβέρνηση έχει στόχο να κάμψει την αντίσταση μιας σειράς κλάδων. Από την πλευρά των σιδηροδρομικών, το σχέδιο είναι δύο ημέρες απεργίας τη βδομάδα από τον Απρίλη μέχρι τον Ιούνη. Μια σειρά νοσοκομεία και ταχυδρομικές υπηρεσίες βρίσκονται επίσης σε απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ παράλληλα βρίσκονται σε εξέλιξη οι φοιτητικές κινητοποιήσεις, με αποχές και καταλήψεις. Πρόκειται για μια κατάσταση που

κάνει την κυβέρνηση να περπατάει σε τεντωμένο σκοινί. Μια κυβέρνηση χωρίς κοινωνική υποστήριξη

Κάθε μέρα που περνά, το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης Μακρόν αποκαλύπτεται σε όλο και πλατύτερα στρώματα της κοινωνίας. Έρευνες των τελευταίων εβδομάδων δείχνουν ότι χάνει διαρκώς υποστήριξη, ενώ μια πρόσφατη δημοσκόπηση σχετικά με συνέντευξη που έδωσε ο Μακρόν, το 52% απάντησε ότι δεν πείστηκε από το Γάλλο πρόεδρο. Από την άλλη μεριά, μέσα σε ένα μόλις μήνα, οι εκκλήσεις για οικονομική ενίσχυση του αγώνα των σιδηροδρομικών έχουν αποφέρει 700.000 ευρώ! Όσο ο Μακρόν χάνει έδαφος, τόσο καταφεύγει στην καταστολή ενάντια στους αγώνες που αναπτύσσονται, είτε πρόκειται για τις απεργιακές κινητοποιήσεις, είτε τις φοιτητικές καταλήψεις, είτε για μεμονωμένους συνδικαλιστές ή περιβαλλοντικούς ακτιβιστές, τους οποίους η κυβέρνηση σέρνει στα δικαστήρια. Σε μια σειρά περιπτώσεις, φοιτητικές κινητοποιήσεις δέχτηκαν επιθέσεις από ακροδεξιά στοιχεία, με χαρακτηριστική περίπτωση τα όσα έγιναν στο πανεπιστήμιο του Μονπελιέ, όπου μια ακροδεξιά ομάδα επιτέθηκε στους καταληψίες φοιτητές. Ο Μάης του 2018 θα είναι σίγουρα ένας μήνας απεργιών και αγώνων σε ολόκληρη τη χώρα. Η ένταση αυξάνεται, αλλά προκειμένου να νικήσουν οι εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες απαιτείται κλιμάκωση, συντονισμός και πλατιά απεύθυνση στην κοινωνία. Μαζικοί αγώνες ενάντια στα σχέδια Μακρόν

Η ανάγκη για μαζικούς αγώνες ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης Μακρόν είναι κατανοητή από χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους. Την ίδια ώρα όμως, δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο μάχης, ούτε και ουσιαστικός διάλογος, με προτάσεις ως προς τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν. Οι συνελεύσεις των σιδηροδρομικών υπαλλήλων θα αποτελέσουν τον παράγοντα κλειδί για την κλιμάκωση του αγώνα και το ξεπέρασμα των διασπάσεων που κυριαρχούν στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος. Και στο χώρο των φοιτητών όμως, αν και οι καταλήψεις δεν έχουν πάρει ακόμα μεγάλη έκταση και μαζικότητα, οι συνελεύσεις που πραγματοποιούνται αγκαλιάζουν όλο και περισσότερους φοιτητές, που καταλαβαίνουν την ανάγκη διεύρυνσης του αγώνα. Η πρωτομαγιά, αλλά και η 5η του Μάη, είναι μέρες ενωτικών διαδηλώσεων στο Παρίσι. Αυτό που απαιτείται προκειμένου να είναι μαζικές και αποτελεσματικές οι κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος, είναι ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης και η εμφατική προσπάθεια να κινητοποιηθούν πλατιά στρώματα της κοινωνίας. Η «Επαναστατική Αριστερά» (αδελφή οργάνωση του «Ξ» στη Γαλλία) έχει αφιερώσει τις δυνάμεις της σε αυτή την προσπάθεια, στους εργατικούς χώρους, τα πανεπιστήμια, τους δρόμους, παλεύοντας να χτιστεί ένα μαζικό κίνημα που θα βάλει φρένο στις αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης.

Ιρλανδία, 25 Μάη: το γυναικείο κίνημα μπροστά στο δημοψήφισμα για την άμβλωση Στις 25 Μάη, η ιρλανδική κοινωνία καλείται να αποφασίσει για το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση μέχρι τη 12η εβδομάδα της κύησης, μετά από αίτημα της ενδιαφερόμενης. Το δημοψήφισμα αποτελεί από μόνο του μια πολύ σημαντική επιτυχία του γυναικείου κινήματος, αφού μέχρι πρόσφατα, το θέμα της άμβλωσης θεωρούνταν «ταμπού», ενάντια στις αρχές της ισχυρής Καθολικής Εκκλησίας, ενώ η άμβλωση απαγορεύεται από το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας! Μετά από την πρώτη νίκη της κήρυξης του δημοψηφίσματος, το

κίνημα έχει επικεντρωθεί στη μαχητική εκστρατεία υπερψήφισης του «Ναι» στο δικαίωμα των γυναικών στην επιλογή του αν και πότε θέλουν να κάνουν παιδιά. Η μάχη του δημοψηφίσματος αναμένεται ιδιαίτερα πολωμένη, αφού οι υπέρμαχοι του «Όχι», στη μεγάλη τους πλειοψηφία συντηρητικοί κύκλοι γύρω από την εκκλησία, χρησιμοποιούν ως βασικό επιχείρημα το «Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε τις γυναίκες»! Αναλυτική ενημέρωση γύρω από την προεκλογική εκστρατεία στο xekinima.org και στο επόμενο τεύχος του «Ξ».

13

14

Διεθνή

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Φαρμακευτικά απόβλητα: άλλη μια αόρατη απειλή για τη φύση και την υγεία

Ηλέκτρα Κλείτσα

Τον τελευταίο καιρό γίνεται συχνά λόγος για το βρώμικο ρόλο των φαρμακευτικών εταιρειών σε σχέση με τις εξωφρενικές τιμές ορισμένων φαρμάκων, αλλά και με το είδος της έρευνας που γίνεται (ή δεν γίνεται) από μέρους τους, ανάλογα με το αν μπορεί να αποφέρει κέρδη ή όχι. Από την πρόσφατη έρευνα της Goldman Sachs[1], με βάση την οποία είναι οικονομικά ασύμφορο να θεραπεύονται οριστικά οι ασθένειες, μέχρι τις τεράστιες ανατιμήσεις σε φάρμακα που θεραπεύουν τον καρκίνο[2] ή το AIDS[3], αλλά και σκάνδαλα τύπου Novartis[4], είναι προφανές ότι οι φαρμακευτικές δεν δουλεύουν για το συμφέρον της κοινωνίας και των ασθενών, αλλά αποκλειστικά και μόνο για την τσέπη τους. Φαρμακευτικά απόβλητα

Σύμφωνα όμως με πρόσφατη δημοσίευση της εφημερίδας «The Guardian»[5], φαίνεται πως υπάρχει ένας ακόμη τομέας στον οποίο ο ρόλος των πολυεθνικών του φαρμάκου είναι στην κυριολεξία βρώμικος. Σε ολόκληρο τον κόσμο, ποτάμια και λίμνες δεν επιβαρύνονται περιβαλλοντικά μόνο από την «παραδοσιακή» πλέον ρύπανση (βιομηχανικά απόβλητα, εκπομπές από την καύση ορυκτών καυσίμων, κλπ) αλλά και με φαρμακευτικά απόβλητα που καταλήγουν σε αυτά μετά τη χρήση τους από ανθρώπους ή από κτηνοτροφικές μονάδες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν η σημερινή αυξητική τάση συνεχιστεί, οι ποσότητες φαρμακευτικών αποβλήτων που καταλήγουν στους υδροφορείς μπορεί να αυξηθούν πάνω από 60% πριν το 2050. Τα είδη των φαρμάκων που βρίσκονται σήμερα σε επικίνδυνα επίπεδα στη φύση ποικίλουν: αναλγητικά, αντιβιοτικά, ορμόνες, ψυχιατρικά φάρμακα και πολλά άλλα, καταλήγουν σε μεγάλες ποσότητες σε λίμνες και ποτάμια, απειλώντας τα οικοσυστήματα, την υδρόβια και την αμφίβια ζωή. Έχει παρατηρηθεί μάλιστα, ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι μεγάλες συγκεντρώσεις ορμονών στα οικοσυστήματα οδηγούν ακόμη και σε αλλαγή φύλου σε ψάρια και αμφίβια ζώα. Ψάρια που… αλλάζουν φύλο

Για παράδειγμα, ο καθηγητής Charles Tyler, μετά από πολύχρονη έρευνα στους πληθυσμούς ψαριών στα ποτάμια της Βρετανίας[6], κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε κάποια από αυτά, το σύνολο του αρσενικού πληθυσμού τσιρονιών (Rutilus rutilus) έχει θηλυκοποιηθεί. Μάλιστα, ο Tyler συμπληρώνει ότι πέρα από τη διαδικασία εκθήλυνσης των αρσενικών ψαριών, έχουν αρχίσει να παρατηρούνται και άλλες αλλαγές στη φυσιολογία τους, εξαιτίας της έκθεσής τους σε χημικά και φαρμακευτικά απόβλητα. 2.400 τόνοι διπλοφενάκης

Για να επιστρέψουμε όμως στην έρευνα του Guardian, ένα από τα παραδείγματα που παρουσιάζει, είναι η περίπτωση της διπλοφενάκης, μιας αντιφλεγμονώδους ουσίας που όμως έχει παρενέργεια την αύξηση των κινδύνων για καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια[7]. Πάνω από 10.000 χιλιόμετρα ποταμών στον κόσμο έχουν μεγαλύτερες από το επιτρεπτό ευρωπαϊκό όριο (100 νανογραμμάρια ανά λίτρο) συγκεντρώσεις της συγκεκριμένης ουσίας. Η χρήση της διπλοφενάκης από ασθενείς, αγγίζει τους 2.400 τόνους το χρόνο. Αρκετοί από αυτούς καταλήγουν στα ανθρώπινα απόβλητα, και μόνο το 7% καταλήγει σε μονάδες

Ισπανία: Μαζικές διαδηλώσεις μετά τη δικαστική απόφαση – χάδι για την «αγέλη» βιαστών

Νατάσσα Αργυράκη

επεξεργασίας λυμάτων. Ένα άλλο 20% απορροφάται από το περιβάλλον, ενώ το υπόλοιπο καταλήγει στους ωκεανούς, μέσω αποχετευτικών συστημάτων, ή την απόρριψη λυμάτων. Σύμφωνα με την καθηγήτρια του ολλανδικού πανεπιστημίου του Wageningen, Μαρίνα Στροκάλ, μέχρι το 2000 περίπου το 50% των ποταμών της γης είχε υποστεί ρύπανση από φαρμακευτικά απόβλητα, ενώ μέχρι το 2010 η κατάσταση αυτή έφτασε να αφορά το σύνολο των ποταμών του πλανήτη. Την ίδια ώρα, τα αντιβιοτικά που καταλήγουν στους υδροφορείς κάνουν ανθεκτικότερα μια σειρά από βακτήρια, σύμφωνα με έρευνες επιστημόνων του ΟΗΕ που έγιναν τον περασμένο Δεκέμβρη. Το περιβάλλον «δεν είναι προτεραιότητα»…

Και ενώ τα φάρμακα που παράγονται και καταναλώνονται θα μπορούσαν σύμφωνα με παλιότερη ημερίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος[8] να παρασκευάζονται με τρόπο που να προκαλεί πολύ μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον, «…η εισαγωγή των εν λόγω διαδικασιών και φαρμακευτικών προϊόντων δεν αποτελεί επί του παρόντος υψηλή προτεραιότητα για τη φαρμακευτική βιομηχανία…». Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά μελέτες έχουν καταλήξει στην παραγωγή φαρμακων[9] που αποτελούνται από συστατικά που διασπώνται εύκολα και γρήγορα, προκαλώντας ελάχιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον. Κάποια τέτοια φάρμακα απευθύνονται σε ασθενείς με κάποια είδη καρκίνου, επιληψία, κ.α. Αντίστοιχα φιλικά προς το περιβάλλον είναι μια σειρά από «βιολογικά» εμβόλια, ινσουλίνη, κλπ. Η σημερινή πρόοδος της επιστήμης, επιτρέπει την επέκταση των σχετικών ερευνών σε ένα ευρύ φάσμα της παραγωγής φαρμάκων, αλλά όπως λέει Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, η συγκεκριμένη επιλογή «δεν αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για τη φαρμακευτική βιομηχανία»!

Αγανάκτηση και μαζικές διαδηλώσεις σε δεκάδες ισπανικές πόλεις προκάλεσε η δικαστική απόφαση για υπόθεση ομαδικού βιασμού μίας 18χρονης στο γνωστό φεστιβάλ της Παμπλόνα Σαν Φερμίν το 2016. Πέντε άνδρες από την Σεβίλλη είχαν παρασύρει μία 18χρονη σε ένα υπόγειο και την εξανάγκασαν σε διαδοχικές σεξουαλικές επαφές, τις οποίες μαγνητοσκόπησαν. Να θυμίσουμε πως τον περασμένο Νοέμβρη το δικαστήριο έκανε δεκτά ως αποδεικτικό μέσο τα στοιχεία που συνέλλεξε ιδιωτικός ντετέκτιβ ο οποίος παρακολούθησε για καιρό το θύμα του βιασμού[1]. Ο ντετέκτιβ προσελήφθη από την πλευρά των κατηγορουμένων και ακολουθούσε την κοπέλα τόσο στις εξόδους της, όσο και διαδικτυακά προκειμένου να αποδείξει πως συνέχιζε κανονικά τη ζωή της και επομένως δεν μπορούσε να ήταν θύμα βιασμού! Τελικά τα στοιχεία δεν έγιναν δεκτά στο δικαστήριο κυρίως λόγω της έντονης πίεσης από τις μαζικές διαμαρτυρίες σε πολλές πόλεις της Ισπανίας.

________________________

[1] xekinima.org: «Συμφέρει οικονομικά να θεραπεύονται οι ασθένειες; Η Goldman Sachs απαντάει όχι!» [2] xekinima.org: «ΗΠΑ: Αντικαρκινικό φάρμακο 1.400% ακριβότερο σε 4 χρόνια!» [3] xekinima.org: «Με αφορμή την καταδίκη Μ. Σκρέλι: μια δικαιοσύνη για γέλια και για κλάματα» [4] xekinima.org: «Novartis: η μαφία των ουσιών, οι «κουκούλες» και ο πανικός στα κυριλέ γραφεία» [5] theguardian.com: «Drug waste clogs rivers around the world, scientists say» [6] independent.co.uk: «Male fish mutating into females because of waste chemicals, expert warns» [7] eof.gr: «Φαρμακοεπαγρύπνηση» [8] in.gr: «Φάρμακα στο περιβάλλον: Αποτελέσματα ημερίδας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος» [9] slate.com: «The Little Green Pill» [10] xekinima.org: «Συμφέρει οικονομικά να θεραπεύονται οι ασθένειες; Η Goldman Sachs απαντάει όχι!»

«Δεν αντέδρασε, άρα δε βιάστηκε»

Στο βίντεο η κοπέλα, που είναι μεθυσμένη, οδηγείται χωρίς να αντιδρά στο σημείο της επίθεσης. Η αστυνομία στην αναφορά της λέει ότι η κοπέλα υπήρξε παθητική σε όσα συνέβησαν ενώ η ίδια είχε καταθέσει ότι βρισκόταν σε κατάσταση σοκ και δεν μπορούσε να αντιδράσει. Μόλις κατήγγειλε βέβαια το περιστατικό και πέρασε από ιατροδικαστική εξέταση, οι γιατροί διαπίστωσαν το βιασμό της, αλλά αυτό δε φάνηκε να είναι αρκετό για τους δικαστές. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, όχι μόνο στην Ισπανία, αλλά σε μια σειρά χώρες, το θύμα ενός βιασμού να θεωρείται ότι «συναίνεσε» στην κακοποίησή του, αν δεν μπορεί να αποδείξει ότι αντιστάθηκε. Σε μια σειρά περιπτώσεις, αν το θύμα δεν έχει πάνω του σημάδια πάλης ή σοβαρούς τραυματισμούς, αν πει στο δικαστήριο ότι ήταν σε κατάσταση σοκ, ή φοβήθηκε να αντιδράσει, ακόμη κι αν ήταν αναίσθητη, θεωρείται ότι δε βιάστηκε.

Στις 10 Μάη, το Sindicato de Estudiantes (Ένωση Μαθητών και Σπουδαστών) καλεί σε πανεκπαιδευτική απεργία για το θέμα με κεντρικό σύνθημα: «Δεν είναι κακοποίηση, είναι βιασμός»

…αλλά ούτε και η θεραπεία των ασθενών

Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι στις προτεραιότητες τους. Όπως δεν είναι στις προτεραιότητές της η θεραπεία των ασθενειών, αν αυτή δεν αποφέρει μεγάλα κέρδη – όπως έδειξαν, για μια ακόμη φορά τα συμπεράσματα της Goldman Sachs[10]. Όπως συνολικά, η υγεία και η ζωή των ανθρώπων και των υπόλοιπων έμβιων όντων του πλανήτη δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα του συστήματος του κέρδους. Η πιο πάνω είδηση, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ακόμη υπενθύμιση για το ποιοι και πώς παίζουν με το περιβάλλον και τη ζωή μας.

η ποινή είναι ελαφρύτερη.

Η «αγέλη»

Η ομάδα των αντρών έγινε γνωστή σαν «Αγέλη» (La Manada) γιατί οι πέντε άντρες, αφού βιντεοσκόπησαν τον ομαδικό βιασμό τον ανέβασαν στη διαδικτυακή ομάδα «Αγέλη», στην οποία δημοσιεύεται παρόμοιο υλικό. Το δικαστήριο της Παμπλόνα καταδίκασε τους πέντε σε 9ετή φυλάκιση κρίνοντάς τους ενόχους για «σεξουαλική κακοποίηση» και όχι για βιασμό! Επομένως, τα ισπανικά δικαστήρια κρίνουν πως μπορεί κανείς να βιάσει, να μαγνητοσκοπήσει το βιασμό, να τον διαδώσει ιντερνετικά, να βασανίσει σωματικά και ψυχολογικά μια γυναίκα και να μην καταδικαστεί γι’ αυτό! Στο ισπανικό δίκαιο, ο βιασμός (που επισύρει ποινή έως και 26 χρόνια κάθειρξης) διαχωρίζεται από την παρενόχληση, στην οποία δεν αποδίδονται τα χαρακτηριστικά της βίας και της προσβολής και

«Εγώ σε πιστεύω»

Τα συνθήματα «Yo sí te creo» (εγώ σε πιστεύω) και «Nosotras somos la manada» (εμείς είμαστε η αγέλη) έχουν κατακλύσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και τους δρόμους σε δεκάδες πόλεις της Ισπανίας, ενώ πολλές ακόμα διαμαρτυρίες διοργανώνονται και τις επόμενες μέρες. Δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη υπόθεση ελάφρυνσης ποινής κάποιων βιαστών. Πρόκειται για μια γενικευμένη κατάσταση που ενοχοποιεί το θύμα του βιασμού και όχι το θύτη, που κάνει το έγκλημα του βιασμού να μένει σχεδόν πάντα ατιμώρητο. Φωνάζουμε και εμείς, μαζί με τις Ισπανίδες, τις Ιρλανδές, αλλά και μαζί με τις γυναίκες και τους άνδρες σε όλο τον κόσμο που μάχονται ενάντια στον σεξισμό: Αρκετά πια με τη βία απέναντι στις γυναίκες! Αρκετά πια με την πατριαρχία και τον καπιταλισμό!

Από τη δράση μας

Ξεκίνημα

τεύχος 472 - 3 -17 Μάη 2018

Κάμπινγκ Antinazi Zone, 27/7 – 5/8

Ένα καλοκαιρινό πολιτικό/ πολιτιστικό/κινηματικό ραντεβού που κρατάει 25 χρόνια τώρα. Θα ξεκινήσει την Παρασκευή 27 Ιουλίου και θα τελειώσει την Κυριακή 5 Αυγούστου στο πανέμορφο κάμπινγκ Ροβιές στη Βόρειο Εύβοια. Συζητήσεις για όλα τα γούστα και τα ενδιαφέροντα. Ταινιάρες παλιές και καινούργιες για μικρούς και μεγάλους. Αυτοδιαχειριζόμενο εστιατόριο/bar με γκουρμέ γεύσεις, καθαρά ποτά και σε τιμές που τσακίζουν τα μνημόνια…

15

Άλλο ένα πολύ πετυχημένο εργαστήριο γυναικείας αυτοάμυνας στο χώρο «Rosa Parks»

Πάρτι, συναυλίες, εργαστήρια, art against fascism, παιδότοπος, εκδρομές και πολλά ακόμα σε ένα κάμπινγκ που βρίσκεται πάνω στη θάλασσα, με πολλή σκιά μόλις 2,5 ώρες από την Αθήνα και 4 από τη Θεσσαλονίκη. Μείνετε συντονισμένοι στο www.campingyre.gr, το www.antinazizone.gr και στο facebook: CampingYRE για ότι έχει σχέση με το κάμπινγκ. Τηλεφωνήστε, Αθήνα: 210 2283018, Θεσσαλονίκη: 2310540432

χώρους και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα, ή ως ασπίδες, απέναντι σε κάποιον επιτιθέμενο. Για παράδειγμα, η τσάντα που κρατάμε στα χέρια μας, αν είναι τοποθετημένη με λάθος τρόπο, μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού, ακόμη και σε περίπτωση που κάποιος προσπαθεί απλά να μας την αποσπάσει, χωρίς να έχει πρόθεση να μας κάνει κακό. Μπορεί όμως, αν είναι σωστά τοποθετημένη πάνω μας, να χρησιμοποιηθεί ως ασπίδα, ακόμη και σε επιθέσεις με μαχαίρι.

Την Κυριακή 29/4, πραγματοποιήθηκε στο χώρο «Rosa Parks» το 4ο εργαστήριο γυναικείας αυτοάμυνας που διοργανώθηκε από το σχήμα «Μαχητικές & Ελεύθερες». Συμμετείχαν 15 άτομα και θυμηθήκαμε όσα είχαμε διδαχθεί στα προηγούμενα εργαστήρια, αλλά αυτή τη φορά εξασκηθήκαμε σε σενάρια πραγματικών επιθέσεων, με τις οποίες κάθε γυναίκα ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη στην καθημερινότητά της. Αρχικά μάθαμε τις χρήσεις μιας σειράς καθημερινών αντικειμένων, που βρίσκονται στους περισσότερους

Στη συνέχεια, εξασκηθήκαμε στο σενάριο της επίθεσης σε περιορισμένο χώρο, όπως π.χ. ένα ασανσέρ και μάθαμε τεχνικές εξουδετέρωσης του κινδύνου. Αργότερα, όλες οι συμμετέχουσες, έκαναν μία «βόλτα» στους διαδρόμους της πολυκατοικίας στην οποία στεγάζεται ο χώρος «Rosa Parks», κατά τη διάρκεια της οποίας δεχόταν μια σειρά επιθέσεις, είτε σωματικές, είτε λεκτικές, ή απλά βρίσκονταν αντιμέτωπες με μια τρομακτική συμπεριφορά, στην προσπάθεια να αντιδράσουμε ανάλογα σε κάθε περίπτωση. Τα εργαστήρια προχωράνε και κάθε φορά, μαζί με τις νέες γνώσεις, αυξάνεται ο ενθουσιασμός, αλλά και η αυτοπεποίθηση μας να προχωράμε στο δρόμο χωρίς φόβο! Ανυπομονούμε για το επόμενο!

Πετρούπολη: Πετυχημένη εκδήλωση της επιτροπής «Χωματερή STOP» στις 29 Απρίλη λωση της νέας συλλογικότητας που έχει δημιουργηθεί εδώ και περίπου 3 μήνες, ενάντια στη δημιουργία χωματερής στο λατομείο Μουσαμά, της γνωστής μας πια «ΧΩΜΑΤΕΡΗ STOP – πολίτες εν δράσει». Η εκδήλωση, με ομιλητές τη Δέσποινα Σπανούδη και τον Κωνσταντίνο Φωτεινάκη, ήταν πολύ πετυχημένη. Την παρακολούθησαν περίπου 50 άτομα, όλοι από τη γειτονιά. Οι ομιλητές μας τεκμηρίωσαν το γιατί θα ήταν καταστροφικό να δημιουργηθεί χωματερή στο λατομείο Μουσαμά, με ταυτόχρονες ρεαλιστικές και εναλλακτικές προτάσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων, με διαλογή στην πηγή και δημόσια/δημοτική διαχείρισή τους, ώστε η εξοικονόμηση πόρων να κατευθυνθεί στην μείωση των δημοτικών τελών και την ενίσχυση των προνοιακών πολιτικών. Την Κυριακή, 29 Απρίλη, στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Πετρούπολης, πραγματοποιήθηκε η πρώτη δημόσια εκδή-

Εκ μέρους της επιτροπής, έγινε δημόσια πρόταση για ενωτική μεγάλη συγκέντρωση στην Πετρούπολη, αν είναι δυ-

Εκδηλώσεις «Ξ» για το γαλλικό Μάη του ’68 Ο Μάης του 68 στη Γαλλία συγκλόνισε την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Δεν ήταν μόνο ο γαλλικός Μάης που εκείνη τη χρονιά συγκλόνισε τον πλανήτη. Σε μια σειρά χώρες είχαμε μία έκρηξη των κινημάτων και των αγώνων – με κορυφαίες τις εξελίξεις στις ΗΠΑ, το Βιετνάμ, το Μεξικό και την Τσεχοσλοβάκικη «Άνοιξη της Πράγας». Οι αγώνες για δικαιώματα, ελευθερία, δημοκρατία, πολιτισμό, σ’ ανατολή και Δύση κάνανε το ‘68 να αποτελεί μια χρονιά καμπής για το διεθνές σκηνικό αλλά και για το κίνημα. Ο γαλλικός Μάης ήταν το κορυφαίο απ’ όλα τα μεγάλα κινήματα του 1968. Ξεκίνησε από τη νεολαία αλλά επεκτάθηκε στη γαλλική εργατική τάξη, γεννώντας την πιο μεγάλη γενική απεργία διαρκείας στην παγκόσμια ιστορία. Η εξουσία ήταν πραγματικά στους δρόμους!Αλλά το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας που έλεγχε τα σημαντικότερα συνδικάτα, διασφάλισε ότι ο Μάης θα περιοριζόταν σε επιμέρους κατακτήσεις και δεν θα έθιγε τα θεμέλια της καπιταλιστικής εξουσίας. Μια προδοσία κι ένα έγκλημα τεραστίων διαστά-

σεων. Παρόλα αυτά ο Μάης ήταν η απαρχή της μαζικής επιστροφής της εργατικής τάξης στο προσκήνιο μετά την κάλμα που ακολούθησε στις δύο πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες – μια εξέλιξη που θα προκαλούσε νέες επαναστατικές εξεγέρσεις στα χρόνια που ακολούθησαν και που διαπέρασαν τη δεκαετία του ’70. Αυτά, και άλλα σχετικά, είναι τα θέματα που θα συζητήσει το Ξεκίνημα σε δύο ανοικτές εκδηλώσεις για τον γαλλικό Μάη του ’68, • Μία στην Αθήνα, στο χώρο Ρόζα Παρκς • Και η δεύτερη στη Θεσσαλονίκη στο χώρο ΤΑΚΙΜ Βασικοί ομιλητές στις δύο εκδηλώσεις θα είναι οι σύντροφοι • Marie Jose Duet – Γαλλίδα αγωνίστρια που έζησε το Μάη του 68 από κοντά και • Σεραφείμ Σεφεριάδης – αναπληρωτής καθηγητές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

νατόν μες το καλοκαίρι, με τη συνδιοργάνωση του Δήμου (σημ: ο Δήμος Πετρούπολης ελέγχεται από το ΚΚΕ) του Δυτικού Μετώπου (σημ: ένα τοπικό κινηματικό σχήμα) τοπικών συλλόγων και σωματείων, ενώ αναφέρθηκαν οι επόμενες δράσεις μας: • Συμμετοχή στην πεζοπορία του Δήμου και του Πεζοπορικού Ορειβατικού Συλλόγου την Κυριακή 6 Μάη που θα καταλήξει στο Λατομείο Μουσαμά και θα ακολουθήσει δενδροφύτευση αλλά και στην • συγκέντρωση της 7ης Μάη στην πλατεία δημαρχείου, στα Άνω Λιόσια, που διοργανώνεται από το Δυτικό Μέτωπο, ενάντια στην επέκταση του ΧΥΤΑ Φυλής. Έγινε σαφές ότι υπάρχει λύση, η δημιουργία ενός τοπικού μαζικού ενωτικού κινήματος. Αυτό που αποκομίσαμε από την συνάντησή μας , είναι ότι ο κόσμος δεν είναι αναίσθητος και αδιάφορος, όπως θέλουν να μας επιβάλλουν, αλλά χρειάζεται μια σπίθα… και αυτή η σπίθα έχει πέσει!

Ξ εκίνημα Δεκαπενθήμερη εφημερίδα για τον επαναστατικό σοσιαλισμό

Το ΞΕΚΙΝΗΜΑ παλεύει μέσα από την Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή (CWI) για το Σοσιαλισμό στην Ελλάδα και διεθνώς

www.xekinima.org

Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση, τεύχος 472 - 3 - 17 Μάη 2018 τιμή 0,5 €, τιμή ενίσχυσης 1 €

1ο Art Against Fascism στην Αθήνα στην τελική ευθεία!

Βόλος ώρα μηδέν

Το κίνημα ενάντια στην καύση μπορεί να νικήσει

Το 1ο Art against fascism στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί • το Σάββατο 5 Μαΐου 2018 • στο «Π - χώρος κινημάτων, αλληλεγγύης & πολιτισμού», στην οδό Καμπούρογλου 44 και Σαμαρά (στο παρκάκι) • από τις 18.00 Μπήκαμε στην τελική ευθεία για την πραγματοποίηση του 1ου art against fascism με πολλές συμμετοχές μέχρι στιγμής, πολλές ιδέες και πολύ όρεξη και δημιουργικότητα! Την Κυριακή 29/4 πραγματοποιήθηκε και η τελευταία πριν το φεστιβάλ ανοιχτή διοργανωτική συνάντηση που είχε μεγάλη συμμετοχή και το κλίμα ήταν γεμάτο καλή διάθεση και όρεξη! Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει μια πολύ καλή και γόνιμη συζήτηση τόσο σε σχέση με τον αντιφασισμό όσο και με ιδέες και προτάσεις που θα απογειώσουν το φεστιβάλ! Στο χώρο θα υπάρχει: έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας από την Morris Morris και την Ειρήνη Ταμπασούλη και live μουσική από τους: • Kossy & the classics • Purple smoke • Θίοντορ • Proletkult radio • Four sticks • Αντί λογικής • ΡΟΗ του παραλόγου • Σοφία (nefelibata) • Mc Yinka & dj Manu Στόχος του φεστιβάλ Art against fascism είναι να δώσει βήμα σε όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές/τριες και νέους που βλέπουν την τέχνη σαν ένα όπλο ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό. Ενώνουμε και εμείς την φωνή μας, ενισχύουμε και ενδυναμώνουμε τις δράσεις ενάντια στους Ναζί, παλεύουμε, διεκδικούμε και φωνάζουμε: Όπως ο φασισμός σκοτώνει τη φαντασία, έτσι η τέχνη και η δημιουργία τη γεννά! Να είμαστε όλοι και όλες εκεί!

Η πόλη του Βόλου και η ευρύτερη περιοχή είναι αντιμέτωπες με ένα πραγματικό εφιάλτη. Την καύση απορριμμάτων από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ, ιδιοκτήτρια της οποίας είναι η γαλλική πολυεθνική Lafarge-Holcim. Πρόκειται για ένα κολοσσό, την πιο μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία του πλανήτη με εκατοντάδες εργοστάσια σε 80 διαφορετικές χώρες. Τα κέρδη της για το 2017, σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία, ανήλθαν σε 5,9 δισ. ελβετικά φράγκα – περίπου 5 δισ. ευρώ. Παρόλα αυτά, η ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για κέρδη οδηγεί την εταιρεία αυτή να καίει απορρίμματα αντί για άλλη καύσιμη ύλη, για να μειώσει το κόστος της. Η καύση απορριμμάτων εκλύσει στην ατμόσφαιρα εξαιρετικά επικίνδυνα για την υγεία σωματίδια ενώ η τέφρα που παράγεται είναι αδύνατο να αποθηκευτεί με ασφαλή τρόπο. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γίνεται ασφαλής καύση απορριμμάτων ακόμα και αν η εταιρεία έχει τις καλύτερες προθέσεις και αξιοποιεί την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Πολύ περισσότερο όταν δεν έχει καθόλου τέτοιες προθέσεις! Το κίνημα στο Βόλο σταμάτησε τα φορτηγά που μετέφεραν απορρίμματα από την Ιταλία κι έτσι αποκαλύφθηκε ότι ήταν απλά σκουπίδια, χωρίς να έχουν περάσει από καμία επεξεργασία και κανένα έλεγχο, αποτελούμενα κατά 75-80% από πλαστικό! Η γαλλική πολυεθνική είναι έτοιμη να μολύνει τον αέρα, τη γη και το νερό της ευρύτερης περιοχής του Βόλου με καρκινογόνα σωματίδια, στο όνομα του να «σωθούν οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων της ΑΓΕΤ». Μια ευθεία απειλή και ένας ωμός εκβιασμός προς την τοπική κοινωνία. Σύμμαχος της πολυεθνικής η δημοτική αρχή του καταδικασμένου σε 4 χρόνια φυλακή για απάτες, δωροδοκίες και δωροληψίες, Αχιλλέα Μπέου, ο οποίος όμως αντί να είναι φυλακή εξακολουθεί να διοικεί το δήμο, γιατί οι νόμοι και η «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη» του το επιτρέπουν. Σύμμαχοι ακόμα της Lafarge, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και οι συνδικαλιστές της ΑΓΕΤ

και του Εργατικού Κέντρου τουΒόλου. Όλοι αυτοί, ούτε σκέφτονται πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν όταν οι ενέργειες της ΑΓΕΤ βλάψουν τον τουρισμό την κτηνοτροφία και τη γεωργία της περιοχής κι απλά επαναλαμβάνουν σαν παπαγάλοι τα «επιχειρήματα» της διοίκησης για τη «διάσωση των θέσεων εργασίας». Οι υπερασπιστές της πολυεθνικής όμως λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο: την τοπική κοινωνία η οποία βρίσκεται σε αναβρασμό. Η δημιουργία της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην καύση, από ενεργούς πολίτες και αγωνιστές του περιβαλλοντικού κινήματος και της Αριστεράς, ανάμεσά τους και το Ξεκίνημα, τάραξε τα νερά, προκάλεσε τις πιο μαζικές ανοικτές εκδηλώσεις που έγιναν στην πόλη (με 500 – 600 άτομα παρόντα). Για τις 5 Μάη οργανώνεται ένα τεράστιο συλλαλητήριο το οποίο όλα δείχνουν πως θα παραλύσει την πόλη και θα στείλει ένα πανίσχυρο μήνυμα αντίστασης. Η πίεση της τοπικής κοινωνίας αναγκάζει το σύνολο της Αριστεράς, για πρώτη φορά, να στρατευτεί μαζί με τα κοινωνικά κινήματα και τους κοινωνικούς φορείς της πόλης για την επιτυχία του συλλαλητηρίου. Είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα του «ενιαίου μετώπου» που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει συνολικά τη στάση της Αριστεράς και των κινημάτων σε πανελλαδικό επίπεδο, από το οποίο όμως, δυστυχώς, είμαστε ακόμα πολύ μακριά. Το Ξεκίνημα, το οποίο έχει ενεργή εμπλοκή και στην Επιτροπή Αγώνα και στο κίνημα και στη μάχη για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, προτείνει η διαδήλωση της 5ης Μάη να ακολουθηθεί από 24ωρη τοπική γενική απεργία που να παραλύσει ολοκληρωτικά την πόλη για τον επόμενο Σεπτέμβρη. Αναλυτικά για το θέμα της καύσης, τις εξελίξεις, το κίνημα, και τις δυνατότητες, δείτε το αφιέρωμα στις σελίδες 8, 9, 10 και 11.