Magazine van de 11.11.11-sympathisanten
Duizenden mensen trekken door de Brusselse straten om een onmiddellijk en permanent staakt-het-vuren te eisen in Gaza.
2024 wordt het jaar van de Menselijkheid. Want dat is wat de wereld nodig heeft en hiervoor zullen wij onze nek blijven uitsteken.
Tijdens onze nieuwjaarsreceptie stelden we de vraag aan politici:
“Waar kiezen jullie voor? Waar ligt jullie grens? Kiezen jullie ook voor #Menselijkheid?”
2024 is op vele vlakken een cruciaal jaar. In juni en oktober trekken we met zijn allen naar de stembus. Die verkiezingen brengen scherpe verkiezingscampagnes, uitspraken én uitslagen met zich mee die ons als samenleving zullen uitdagen. In november zijn de ogen van de wereld gericht op de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Hoogstwaarschijnlijk kruist Donald Trump dan de degens met huidig president Joe Biden. De opkomst van extreemrechts en populisme daagt onze politici uit om meer te focussen op socioeconomische thema’s, want hier liggen vele mensen, zowel ondernemers, werknemers als werklozen, van wakker: hun koopkracht en de toekomst voor hun kinderen.
Er is overduidelijk nog altijd erg veel ongelijkheid in de wereld. Daarom is solidariteit vandaag meer dan ooit nodig. Maar solidariteit vraagt wederzijds begrip. Je wil maar iets doen voor en samen met een ander, als je die ander ook als mens ziet. Als we elkaar als mens blijven zien en respect voor elkaar opbrengen, volgt solidariteit vanzelf. Het is deze krachtige boodschap die wij naar voor schuiven tijdens onze campagne in aanloop naar de verkiezingen.
Want opkomen voor menselijkheid, elke dag, is een broodnodige strijd. Wij verwachten dat onze politici hierin koplopers zijn. En het straffe is: als Vlamingen en Belgen zijn wij hier historisch altijd goed in geweest. Met sterke sociale bewegingen
Directeur 11.11.11 >
zoals de arbeiders-, LGBTQI-, vrouwenen jongerenklimaatbeweging hebben we in het verleden al laten zien dat we strijden voor vooruitgang en gelijkheid. Deze indrukwekkende erfenis toont onze vastberadenheid om dagelijks op te komen voor menselijkheid en rechtvaardigheid.
Laten we hierop vertrouwen en ons niet laten afleiden door populisme, maar blijven geloven in ons DNA, in ons middenveld en in politici die een moedig beleid willen voeren op lange termijn. Met Menselijkheid als kompas. Dat is wat de wereld nodig heeft en hiervoor zullen wij onze nek blijven uitsteken. Daarom leggen wij onze politici het vuur aan de schenen tijdens onze campagne: “Waar kiezen jullie voor? Waar ligt jullie grens? Kiezen jullie ook voor #Menselijkheid?”
Om die boodschap nog extra hard te versterken, organiseer ik samen met vele andere geëngageerde burgers, artiesten, de cultuur- en eventsector en bedrijven de 505 Concerten voor menselijkheid. Met veel enthousiasme en op vrijwillige basis bundelen we onze krachten om een duidelijk statement te maken: wij willen leven in een menselijke samenleving. Velen hebben zich al aangesloten om deze boodschap te ondersteunen. Wil jij je ook je schouders onder dit belangrijk initiatief zetten? Je leest er alles over in dit magazine!
PS: Neem zeker een kijkje op de achterkant van het magazine. We hebben iets speciaals in petto voor alle onze trouwe schenkers. ; -)
Het geld van Belgische spaarders en investeerders stroomt naar bedrijven die betrokken zijn bij Israëlische oorlogsmisdaden. Ons recente rapport met FairFin en Palestijnse organisaties onthult dat Belgische en Europese banken, waaronder KBC en Belfius, honderden miljarden dollars investeren in bedrijven die illegale nederzettingen bouwen of sloopmachines leveren in bezet Palestijns gebied. BNP Paribas is de grootste financier met 26 miljard dollar, waarvan 91 miljoen aan de belangrijkste Israëlische wapenleverancier Elbit.
Ons rapport kreeg veel media-aandacht, jullie stuurden duizenden klachtenbrieven naar je bank en we dwongen enkele banken tot een publieke reactie. Minister van Financiën Vincent Van Peteghem roepte BNP Paribas ook op het matje. Samen met jou blijven we druk uitoefenen zodat banken hun verantwoordelijkheid nemen en deze investeringen stoppen.
Stuur je klachtenbrief via www.fairfin.be/dbio-kies-je-bank of scan de QR-code.
Weet je nog hoe 10 natuurgebieden in Vlaanderen en Brussel van naam veranderden in het teken van onze najaarscampagne? Allemaal kregen ze de naam van een internationale locatie die geconfronteerd wordt met gevolgen van de klimaatcrisis. Zo werd het Brusselse Tour & Taxis park tijdelijk het Sidi Boughabapark, een bedreigd natuurgebied in Marokko En omdat de klimaatcrisis ons wereldwijd met elkaar verbindt, zet Marokko onze actie daar ook in de kijker. Samen met het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en lokale organisaties doopten we het Sidi Boughabapark tijdelijk om tot het Zoniënwoud. Want ook deze groene long in Brussel krijgt het steeds moeilijker door de droogte. Gelukkig zijn er oplossingen om de klimaatcrisis aan te pakken. Samen met moedige activisten, gemeenschappen en organisaties wereldwijd strijden we hier elke dag voor. En met jou natuurlijk!
Eén wereldwijde beweging voor een staakt-het-vuren
De afgelopen maanden trokken tienduizenden mensen verschillende keren de Brusselse straten op om een onmiddellijk en permanent staakt-het-vuren te eisen in Gaza. De nationale acties worden georganiseerd door verschillende middenveldorganisaties waaronder Broederlijk Delen, Een Andere Joodse Stem en 11.11.11.
Ook in verschillende landen wereldwijd, van Pakistan tot Zuid-Afrika en Brazilië, betogen miljoenen mensen om een einde te maken aan de eindeloze cirkel van geweld in Palestina en Israël.
En dat actievoeren werkt is al duidelijk bewezen. Onder druk van onderuit en van 11.11.11 trok België verschillende keren de kaart van mensenrechten: oproepen tot een staakt-het-vuren, extra steun voor het Internationaal Strafhof en humanitaire hulp, een inreisverbod voor gewelddadige Israëlische kolonisten, en steun voor het genocideonderzoek van het Internationaal Gerechtshof. Met jouw steun blijven we druk zetten, en eisen we dat het EU-Israël Associatieakkoord wordt opgeschort en België een wapenembargo instelt.
De ene mens is niet meer waard dan de andere. Nergens. Nooit.
- Els Hertogen
De verkiezingen naderen met rasse schreden. Op 9 juni trekken we naar de stembus voor de Europese, federale en regionale verkiezingen en op 13 oktober voor de lokale verkiezingen.
En de uitdagingen zijn enorm. Want de wereld hobbelt van crisis naar crisis en vandaag staan we op een belangrijk kruispunt dat vraagt om gedurfde en toekomstgerichte keuzes op de lange termijn.
Els Hertogen, directeur van 11.11.11: “Voor 11.11.11 is het klaar en duidelijk: wij kunnen en willen niet aanvaarden dat de ene mens meer waard is dan de andere. Nergens. Nooit. Wij strijden voor solidariteit voor iedereen, over de grenzen heen, omdat we allemaal mensen zijn. Dit is ons kompas.’’
Hoe komen we tot een de-escalatie van de decennialange spanning tussen Israël en Palestina? Hoe komen we tot een menswaardig migratie- en integratiebeleid voor iedereen, zowel zij die migreren als zij er reeds wonen? Hoe pakken we het klimaatbeleid op een rechtvaardige manier aan?
Mensenrechten zijn er voor iedereen Er zijn duizenden manieren om beleid te voeren. Daarover mogen we het grondig oneens zijn. Maar waar er géén debat over zou mogen bestaan, is dat alle mensen evenveel waard zijn. Dat mensenrechten universeel zijn. Menselijkheid: dat is hét fundamentele principe waarop onze samenleving gebouwd is en waar wij elke dag voor vechten.
Els Hertogen: “Het is aan onze politici is om binnen dat kader beleid uit te tekenen en keuzes te maken. Zij die dit kader in vraag stellen zorgen voor stilstand, zelfs achteruitgang, door mensen tegen elkaar op te zetten en voor
onzekerheid te zorgen. Terwijl wij als mensheid in staat zijn om samen vooruit te gaan, om grootse dingen te doen en uitdagingen die voor ons liggen, zoals de klimaatcrisis, discriminatie of oorlog, het hoofd te bieden.
We zijn met velen Al deze uitdagingen gaan wij - als 11.11.11 - met opgeheven hoofd en met enthousiasme aan. Met voorstellen en ideeën. Met energie en positivisme. Met daadkracht en doorzettingsvermogen. En wij zijn met velen. Vandaag spreken vele mensen zich uit voor menselijkheid op een verbindende manier. Ze doen dat weg van verdeeldheid, maar met een boodschap van hoop. Deze engagementen versterken elkaar en maken wel degelijk het verschil. Deze vele stemmen doen er wel degelijk toe.
2024 wordt het jaar van de Menselijkheid. Want dat is wat de wereld nodig heeft en hiervoor zullen wij onze nek blijven uitsteken.
Dit jaar leggen wij deze vragen voor aan onze politici: “Waar kiezen jullie voor?” “Kiezen jullie voor menselijkheid?” “Waar ligt jullie grens?”
Onze boodschap van solidariteit zetten we kracht bij met onze campagne: Kies voor Menselijkheid. Doe jij mee? 11.be/menselijkheid
PS: Op zondag 5 mei zetten we onze schouders onder het muziekevenement 505 Concerten voor menselijkheid. Een initiatief van een grote groep geëngageerde burgers, waaronder onze directeur Els Hertogen, gesteund door vele artiesten, de cultuur- en eventsector, organisaties en bedrijven. Samen maken me een krachtig statement voor een menselijke samenleving. Kom af naar de 505 Concerten, geniet van de beste muziek en spreek je mee uit voor solidariteit.
Zondag 5 mei – 13u00 – Zaha Hadidplein, Antwerpen. Surf naar 505concerten.be of scan de QR-code voor meer info.
Wist je dat onze Palestijnse partnerorganisatie Al-Haq al sinds 1979 opkomt voor mensenrechten in Palestina? Want hoewel alle ogen nu op de oorlog in Gaza gericht zijn, werden ook voorheen de mensenrechten van Palestijnen massaal geschonden door de Israëlische bezetter. Maar ondanks de gruwelijke situatie op dit moment geven de medewerkers van Al-Haq niet op: “Israël verbant ons bestaan, maar wij zetten door.”
Hoe zou je de huidige situatie van mensen in de bezette Palestijnse gebieden omschrijven?
Apocalyptisch. 2023 was het dodelijkste jaar voor de Palestijnen, met meer slachtoffers dan ooit sinds 1948. De Israëlische aanvallen hebben tienduizenden levens geëist, waarvan het grootste deel vrouwen en kinderen. Meer dan 60 procent van alle woningen in Gaza zijn vernietigd of beschadigd, en ongeveer 85 procent van de bevolking is ontheemd. Het Israëlische leger gebruikt verboden middelen, zoals fosfor en collectieve straffen, om oorlog te voeren. Het ontzegt ook de toegang tot basisbehoeften als water, geneesmiddelen en humanitaire hulp.
Het doel achter deze misdaden blijkt uit de uitspraken van hoge Israëlische militaire en politieke functionarissen: het Palestijnse volk als groep geheel of gedeeltelijk vernietigen. En terwijl de ogen van de wereld op Gaza gericht zijn, neemt ook het geweld en dodental op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem toe.
Met welke mensenrechtenschendingen worden Palestijnen geconfronteerd?
Al meer dan 75 jaar worden de Palestijnen onderworpen aan een Israëlisch apartheidsregime, kolonialisme, en een 56 jaar durende illegale bezetting. Mensen zijn het slachtoffer van massamoorden, willekeurige arrestaties, marteling, gedwongen verplaatsing, vernieling van eigendommen, etnische zuivering en meer. Israël schendt zo voortdurend het internationaal recht en ontkent het recht op zelfbestuur in Palestina.
Hoe beschermen jullie de rechten van de Palestijnse bevolking?
Onze veldonderzoekers monitoren dagelijkse schendingen van Palestijnse mensenrechten, documenteren getuigenissen en communiceren met slachtoffers, hun familieleden en ooggetuigen. Met onze bevindingen pleiten we voor nationale en internationale instanties, zoals het Internationaal Strafhof in Den Haag, om deze schendingen te beëindigen. Daarbij sporen
De ene mens is niet meer waard dan de andere. Nergens. Nooit. Toch herleidt
Israël al decennialang het internationaal recht tot een vodje papier, en laat de internationale gemeenschap dit straffeloos begaan. Mede dankzij onze druk trok België de afgelopen maanden al verschillende keren de kaart van mensenrechten. Samen
we aan om de overtreders ter verantwoording te roepen. Ook zetten we druk op het beleid om de wetgeving in lijn te brengen met het internationaal recht. We zijn een door de VN erkende organisatie en hebben al verschillende prijzen ontvangen voor ons werk.
We documententeren getuigenissen en pleiten voor nationale en internationale instanties om de rechten van Palestijnen te beschermen.”
Zijn er uitdagingen die het werk van Al-Haq bemoeilijken?
Zeker, Israël heeft onwettig onze organisatie verboden en enkele kantoren gesloten. Maar ook de oorlog in Gaza brengt onze eigen medewerkers in gevaar. Ook zij zijn uit hun huizen verdreven, hebben geen water of elektriciteit, en zijn familieleden verloren. Voor het eerst sinds ons bestaan, kunnen we geen dagelijks verslag meer uitbrengen van de mensenrechtenschendingen in de Gazastrook. Ook op de Westelijke Jordaanoever bemoeilijken het toenemende geweld en de strengere bewegingsbeperkingen ons werk. Ondanks deze obstakels blijven we strijden voor mensenrechten.
Hoe kan de internationale gemeenschap het werk van Al-Haq en soortgelijke organisaties beter ondersteunen?
De internationale gemeenschap moet het koloniale apartheidsregime en de illegale bezetting door Israël benoemen en stoppen. Daarvoor kunnen ze bijvoorbeeld economische sancties aan Israël opleggen, en diplomatieke en handelsbanden verbreken. Landen wereldwijd moeten alles doen wat mogelijk is om meer misdaden te voorkomen. Er moet een einde komen aan de jarenlange straffeloosheid van Israël.
met onze partners blijf ik als MiddenOostenexpert strijden voor de rechten van Palestijnse en Israëlische burgers. Zij aan zij zetten we druk op internationale instanties én Belgische politici om de rechten van mensen wereldwijd te beschemen”
Willem Staes, Midden-Oostenexpert
Eind vorig jaar werd in Ecuador de 15de verjaardag van een historisch referendum gevierd. In 2008 stemde 63% van de bevolking voor de erkenning van de rechten van de natuur in de grondwet. Pachamama (moeder aarde) wordt expliciet erkent als subject met het recht op respect voor haar bestaan en behoud van vitale cycli. Het opende de deur voor een wereldwijde beweging die streeft voor de wettelijke erkenning van de rechten van de natuur. De afgelopen 15 jaar zijn in Ecuador meer dan 70 rechtszaken aangespannen, waarvan de meerderheid in het voordeel van de natuur werden beslecht. Ecuador blijft een leidende rol spelen met recente overwinningen zoals het verbod op oliewinning in Yasuni National Park en het mijnbouwverbod in de nevelwouden van de Andes Chocó in Quito. 11.11.11-partner Acción Ecológica speelde een cruciale rol in de strijd voor de rechten van de natuur en blijft actie voeren voor de rechten van mens en natuur.
Op de openingsdag van de VN-klimaatconferentie COP28 in Dubai kreeg de officiële inwerkingtreding van het klimaatschadefonds een staande ovatie. Het fonds, dat slachtoffers van klimaatrampen vergoedt, kan nu echt uit de startblokken schieten. Op de klimaatconferentie van 2022 was
al besloten, onder druk van het maatschappelijk middenveld en activisten, om het fonds op te richten. Dat is nu ook gebeurd. Een historische beslissing en een erg belangrijke eerste stap voor klimaatrechtvaardigheid, na drie decennia stilstand. Met jouw steun zet 11.11.11 druk op de rechtvaardige naleving van het fonds.
Minder ontbossing, meer bescherming voor werknemers
11.11.11-partner Sawit Watch sloot recent een overeenkomst met 3 districten in Indonesië voor de implementatie van een duurzaam palmolieplan. Door in te zetten op biolandbouw en de productiviteit te verhogen, wordt de uitbreiding van de plantages en dus ook ontbossing aan banden gelegd. Bovendien krijgen kleine boeren
een betere opleiding en er komen betere arbeidsvoorwaarden voor de werknemers. Indonesië is de grootste producent en exporteur van palmolie ter wereld. Sawit Watch volgt de palmolie-industrie nauw op de voet en vecht tegen de uitbreiding van de plantages, grootschalige ontbossing van Azië’s groene long en strijdt voor meer respect voor de rechten van de arbeiders. Met deze nieuwe overeenkomst zet onze 11.11.11-partner een nieuwe stap naar een duurzame sector waarbij mens en natuur niet langer worden uitgebuit.
Het Internationaal Gerechtshof heeft voorlopige maatregelen opgelegd aan Israël, waaronder het voorkomen en bestraffen van (oproepen tot) genocide en het toelaten van humanitaire hulp tot Gaza. In haar tussentijdse vonnis op 26 januari 2024 erkende en bevestigde het Hof ook dat er plausibele aanwijzingen zijn dat Israël een genocide uitvoert in Gaza. De massale druk van burgers motiveerde onze federale regering al om een moedige houding aan te nemen en resoluut het geweld te veroordelen. Door de sterke druk en lobbywerk van 11.11.11 kiest ons land opnieuw om het internationaal recht als leidraad te nemen. België steunt het ICJ-onderzoek en zal alle beslissingen van het Hof ondersteunen, en erop toezien dat ze worden uitgevoerd. Die keuze van de regering is een belangrijke en concrete stap vooruit, die zich sterk onderscheidt van de reacties van de meeste andere Westerse landen.
Schrijver, dichter en spoken word artiest Yousra Benfquih inspireerde op de nieuwjaarsbijeenkomst van 11.11.11 beleidmakers en sectorgenoten met haar krachtige oproep tot meer menselijkheid. “Mensen die aan verzet doen, die op straat komen, dat geeft mij hoop.”
Voor welk thema kom je graag in actie en hoe doe je dat?
Verschillende thema’s brengen me in beweging. De gemene deler is dat ze allemaal inhaken op gelijkheid en rechtvaardigheid, of het nu gaat om racisme, vrouwenrechten, klimaatontwrichting. Lange tijd deed ik dat op academisch niveau, met name in het kader van mijn doctoraat binnen de mensenrechten. Ook daarbuiten was ik actief bezig met die thema’s, in onder andere publieke debatten en columns. Vandaag focus ik me enkel nog op mijn werk als dichter en schrijver. Daar hanteer ik misschien een andere taal, maar dezelfde thema’s schemeren erin door: ik blijf verwonderd over de staat van de wereld, zowel haar mooie kanten, als de gewelddadige.
Hoe kom jij met jouw gedichten en teksten op voor meer menselijkheid?
Vroeger deed ik dat door met mijn gedichten en teksten heel ‘reactief’ te zijn. Ik reageerde ermee op het dominant discours, dat nog steeds bepaalde mensen tot de Ander maakt. Met mijn teksten probeerde ik uit te leggen, te weerleggen, ontkrachten, kortom: mijn menselijkheid te bewijzen. Daar beweeg ik me stilaan van weg: door enkel maar te reageren, blijf ik immers afhankelijk van dat discours, en laat ik mezelf tot die Ander reduceren. Steeds meer onderzoek ik hoe ik in mijn schrijven meer van binnenuit kan vertrekken, niet langer verdedigend, bewijzend, strijdend, uitleggend, mijn menselijkheid niet langer vragend
maar innemend. Ik weet niet of dat soort ‘vrij’ schrijven echt mogelijk is, maar ik wil het proberen.
Wat is je band met 11.11.11? Hoe voel jij je verbonden met onze thema’s?
De thema’s waar ik zelf van wakker lig, overlappen met de thema’s van 11.11.11: mensenrechten, democratie, vrede en conflict, klimaat. Tegelijkertijd ervaar ik momenteel dat ik in sommige van die thema’s wat geloof verlies. De situatie in Palestina toont voor mij aan dat de mensenrechten helemaal niet zo universeel zijn als we lang hebben gepretendeerd, maar selectief worden toegepast, en dat we nog lang niet leven in een postkoloniale realiteit.
Wat geeft jou hoop?
Ik vind het vooral alarmerende tijden, ik ben bezorgd over de toekomst, en ik denk dat een radicale herbronning, hertekening van ons maatschappijmodel nodig is om aan die thema’s recht te blijven doen. Dat soort systemische verandering begint, hoe cliché ook, bij het individu. Ik denk dat dat mij hoop geeft: mensen die aan verzet doen, op straat komen, die duidelijk maken dat het op deze manier niet meer kan, dat het tijd is, nu, voor een andere wereld. Tot die mensen probeer ik op mijn manier zelf te behoren.
Ik denk daarbij vaak aan de quote van Arundhati Roy, net als mij een door mensenrechten bezield schrijver: ‘Another world is not only possible, she is on her way. On a quiet day, I can hear her breathing.’
Een jaar na de aardbeving in Syrië en Turkije blijft 11.11.11-partner
Op 6 februari 2023 worden ZuidTurkije en Noordwest-Syrië opgeschrikt door twee zware aardbevingen met een kracht van 7,8 en 7,6 magnitude. Een jaar later leven honderdduizenden gezinnen nog in containerdorpen of tentenkampen, liggen vele steden nog in puin en kampt de bevolking met psychologische trauma’s.
Ook Syriër Tammam maakte de aardbeving van dichtbij mee. Hij trok in 2015 naar het Turkse Gaziantep om met zijn organisatie, 11.11.11-partner Olive Branch , Syrische vluchtelingen te helpen. Eén jaar geleden gooide de aardbeving zijn leven plots overhoop: “Ik zag een gebouw op haar grondvesten daveren terwijl ik wist dat mijn dochters zich daarbinnen bevonden. Het was een verschrikkelijk moment.”
Ondanks de angst en chaos schoten Tammam en Olive Branch meteen in actie. “Met het geld dat 11.11.11 ons gaf, kochten we potten en allerlei keukengerei. Daarmee zetten we in de eerste weken noodkeukens op en deelden we maaltijden uit. Daarna verdeelden we hygiënische producten, dekens en schoolmateriaal voor kinderen. We gaven ook vouchers aan families om naar de supermarkt mee te gaan.”
Een jaar later zijn de noden anders. Op verschillende plaatsen is het puinruimen nog bezig, en leven veel gezinnen nog in tenten of containers. Terwijl Turkije volop bezig is met het bouwen van nieuwe woonblokken, helpt Olive Branch mensen met het
generen van een inkomen. “Veel mensen zijn hun job verloren door de aardbeving en moeten hun leven opnieuw oppakken. In Hatay zijn we een project gestart waarbij we gezinnen begeleiden om hun eigen bedrijfje op te zetten. We geven hen ICT- en marketingtraining, ondersteunen hen juridisch, helpen hen om te groeien en geven hen een klein subsidiebedrag. Hoewel we nu nog in de trainingsfase zitten, geloof ik dat er fantastische initiatieven uit zullen volgen.”
Verder zetten ze ook sterk in op psychosociale hulp, vandaag één van de grootste noden. “Veel Syriërs en Turken dragen een onverwerkt trauma met zich mee. Zeker kinderen zijn nog heel bang, vooral voor de vele naschokken die ons ook vandaag nog teisteren.”
Redenen genoeg voor Tammam om zich ook nu nog elke dag in te zetten. “Ik vluchtte van een oorlog en verloor zoveel mensen. Ik wil niet afwachten, ik wil mensen een bestaan helpen opbouwen. Turkije beschermde mij en mijn dochters toen ik dat nodig had, en dat zal ik nooit vergeten. Ik weet dat er problemen zijn, maar ik wil doorgaan en voortbouwen op het positieve.”
Samen met Olive Branch en andere partnerorganisaties blijft 11.11.11, via onderzoek en lobbywerk, ook druk zetten op België en de EU, zodat Syrische vluchtelingen in Turkije voldoende steun krijgen om hun leven weer op te bouwen.
- Tammam van Olive Branch
CONCERT VOOR 11.11.11
Geniet als trouwe sympathisant van 11.11.11 exclusief van een inspirerend optreden van pianist en componist Jef Neve. Alle opbrengsten gaan integraal naar 11.11.11 en onze partners wereldwijd.
