Teşbihte Hata Olmaz

02.03.18 - 14.04.18

E T H İ B Ş TE Z A M L O A T HA

Hamit Hamutcu hamit.hamutcu@mixerarts.com KURUCU I FOUNDER

Bengü Gün bengu.gun@mixerarts.com DİREKTÖR I DIRECTOR

Eda Oslu eda.oslu@mixerarts.com SANAT DANIŞMANI | ART CONSULTANT

Fulya Baran fulya.baran@mixerarts.com

E T H İ TEŞB AZ M L O HATA

İLETİŞİM VE PROJE YÖNETİCİSİ | COMMUNICATIONS AND PROJECT MANAGER

Emrah Çoban emrah@mixerarts.com GALERİ ASİSTANI | GALLERY ASSISTANT

Özhan Kakış ozhan.kakis@mixerarts.com GALERİ ASİSTANI | GALLERY ASSISTANT

Ayşegül Kuntman, Elif Arayıcı Rocío Díaz Fernández, Esma Kızılırmak STAJYERLER | INTERNS

Mert Gümren GRAFİK TASARIM | GRAPHIC DESIGN

Basım Yeri

Seçil Ofset 100. Yıl Mahallesi, 100. Yıl Mahallesi Massit Matbaacılar No:77, Site Sk., 34218 Bağcılar/İstanbul

kemankeş mahallesi mumhane caddesi no: 46-50, kat I floor 0 & -1 karaköy, istanbul

katkılarıyla

Teşbih, iletişimin en eski ve yaygın ironi yapma araçlarından biridir. Kimi zaman söz sanatını oluştururken, kimi zaman iğneleme ve yerme için gündelik dile yeni olanaklar kazandırır.

“Teşbihte hata olmaz” deyişi, bu günlük kullanımıyla konuşma bağlamını korunaklı bir alana alır. Türk Dil Kurumu’nun “yeri geldiği zaman çirkin, kaba bir benzetme ile anlatıma daha etkili bir hava verilmesi saygısızca bir davranış değildir, kimse bundan alınmamalıdır” ifadesiyle açıkladığı bu deyiş aslında teşbihin sınırlarına dair soru işaretleri uyandırır. Sözle yapılan ironi bu anlamda dilde kıvraklığı gerektiren hassas bir alandır.

“Teşbihte Hata Olmaz” sergisi de yazıya geçirilmiş sözün görsellikle birleştiği noktalarda teşbihin kazandığı yeni anlamlara bakmayı hedefliyor.

Sanatçının görsel çalışmasını yazı ile pekiştirdiği imge zenginliklerini araştırıyor. Serginin doğası, ifade etmek istediğini dolaylı yollardan aktarmayı seçen sanatçının teşbihte hata yapma payını saklı tutuyor. Yazı ve renk, malzeme, ışık arasındaki paslaşmanın ön planda olduğu çalışmalar, ironiye kazandırılabilecek yeni açılımların izini sürüyor.

Varoluş ve iz bırakma kavramlarına odaklanarak, bireysel hafızanın oluşturulması ve kimliğin inşası üzerine çalışan sanatçı Pemra Aksoy bunu yaparken kaydetmenin en temel araçları; çizgi ve yazıyı ön plana çıkarır.

Sergide yer alan Hafıza Kaybı isimli eserinde Aksoy, alzheimer hastası olan anneannesi ile yaptığı konuşmalardan aldığı bir metni kullanır.

Ruben Aubrecht, kağıt üzerine mürekkep tekniği ile ürettiği ‘’Faturalar” serisinde çağdaş sanat üretiminin ekonomik koşullarını

tartışmaya açarak sanat değerinin ekonomik bir sanatsal strateji ile değiştirilebilirliğine kesin bir dille karşı koyar. Sanatçı manuel olarak ürettiği faturalarda KDV, makbuz numarası, tarih gibi detayları ürettiği işin bilgilerine göre yeniden düzenler böylece düzenlenen fatura herhangi bir eşyanın faturası olmaktan çıkar.

Bengisu Bayrak’ın Birinci Dünya Savaşı sırasında gemilerde kullanılan göz kamaştırıcı kamuflaj yönteminden esinlenerek ürettiği çalışma, toplumdaki varoluş sorunu üzerine bir yorumdur. İpek üzerine el ile dikiş ve boyama tekniği ile üretilen eser “Görünmez adam” dan alıntı yapıyor: Siz açıkta gizli duruyorsunuz.

Tuval üzerine kolaj çalışmalarında Merve Dündar hayatının belirli dönemlerinde duyduklarından, okuduklarından biriktirdiği ve bir şekilde ruhuna dokunan kelimeleri referans alır. Aynı seri içinde yer alan İlmek ise İpek Düben (Manuscript 1994) ve Pablo Neruda’nın (“Çoğuz Biz”, çeviren İsmail Aksoy) şiirlerinin mısralarından oluşur.

Işıl Eğrikavuk’un Kral Benim isimli ışıklı tabelası anlaşamama, fikir ayrılığı, farklı görüşlerin neden olduğu tartışma ve uyuşmazlık olarak tanımlanan ihtilaf kavramından hareket eden İhtilaf Sanatı isimli performansının bir parçası olarak karşımıza çıkar.

Bıçak yarası geçer dil yarası geçmez! isimli üç boyutlu tipografi çalışmasında Leyla Emadi bireyin bağlı olduğu cinsiyet, din, siyaset, ideoloji ve kalıplaşmış düşüncelerden yola çıkar.

Baskıcı toplumlarda sıklıkla maruz kalınan söz kalıpları sergideki eserinin ana temasını oluşturarak izleyiciyi kendi yarasını görmeye zorlar.

EMIRHAKIN’ın Handjob isimli kitapçık biçimindeki çalışması internetten derlediği 42 adet stock görseli ile her biri için yazdığı birer cümlelik metinlerde insanları yaptığı yanlış tercihlerle yüzleştirir. Kitapçık, dış görünüşündeki pornografik ifadenin tam tersine izleyiciye kendisini sorgulatmayı hedefleyerek duygusal bir uyarıcı yolunu izler.

Yıkıp yapma kültürü her yanımızı sarıyor. Yapılacak olanların belirsizliği yıkımların amacını sorgulatıyor.

Hallederiz İnş. Art Niyet isimli fotoğrafında bu süreçlerin ardındaki niyetleri sorgularken, görsel algımızın dışında kalan; bilinmeyen cepheleri kullanıyor.

Frederick isimli neon üretiminde çok içten, derin ve dengeli duyguları ifade eden Seçil Kınay, Patti Smith’in kocası Fred Sonic Smith’e yazdığı şarkıyı kendi üretim tutkusu ile bağdaştırır.

Komet, sıradan bir günlük kullanım nesnesi olan paspas ile bu nesnenin Türkçe karşılığı olan paspas kelimesini birleştirerek artık bu nesneyi günlük kullanımından çıkarıp bir temsile dönüştürür. Çocukluğundan itibaren üç farklı dil ile büyüyen Alican Leblebici, ana dili olan Kürtçe, Türkçe ve sonradan öğrendiği İngilizce’yi konuşurken bu üç dilin zihninde iç içe giritli bir yapı halinde olduğunu ifade eder. Zamanla bu diller arasında yaşadığı sıkışmışlık duygusunu tuvale aktarır.

Mutlu Son ismini verdiği serisinde Furkan Öztekin ironik bir biçimde gündelik hayatımızda karşılaştığımız üstü kapalı yönlendirmelere vurgu yapar. Yolda yürürken yerlerde ve araba sileceklerine sıkıştırılmış halde

bulduğu masaj salonu kartvizitlerini biriktirmeye başlayan Öztekin, bu kartların üzerindeki tabakayı soyarak asıl şeklinden çıkarıp saydam bir forma dönüştürür.

Google Arts & Culture uygulaması üzerinden Pollock’un no.16 isimli çalışmasını inceleyen Berkay Tuncay, resim üzerindeki bir lekeyi Camus’un fotoğraflarından birine benzetmesiyle üretimine başlar. Resmin içinde kendiliğinden oluşmuş lekelerden yola çıkarak bulduğu harflerle, Camus’nun Yabancı’sının ilk cümlesini yeniden yazar. Bunu bir tür anlamsızlığın içinden anlam çıkarma olarak yorumlar.

Yeşim Us, seramik malzemeyi kullanarak yaptığı okul fişleri ile yumuşak bir dille eğitim sistemine dokunur. Duvar yazılarından derlediği metinleri okul fişlerine uyarlayan sanatçı sokak dilinin içten gelen doğallığı ile bir programa dayalı öğretilerin ilişkisini sorgular.

Denise Winter Typewriter drawings serisini geçtiğimiz yıl Almanya, Fransa, Polonya, Norveç ve Macaristan’da seyahati sırasında yazdığı ve hemen hemen tüm dillere çevrilmiş bir şiiri üzerine kurgular. Şiir geçtiğimiz yıl Mariendom Neviges’de 25 farklı kişi tarafından 25 farklı dilde okunarak bir performans olarak sergilendi.

Bager Akbay tarafından üretilen, kendi el yazısına sahip olan bir yapay zeka olan şair robot Deniz Yılmaz’ın son dönemde yazdığı Geldi şiiri ve ‘’Diğerleri Gibi’’ isimli şiir kitabı sergide birlikte konumlanır. Deniz Yılmaz şiirlerinin daha büyük kitleler tarafından okunmasını istiyor ve resmi vatandaş olarak kabul edilmeyi hedefliyor.

Metaphors are one of the oldest and most common tools for irony in communication. Its usage can create an artistic rhetoric as well as a sarcasm in daily life. The Turkish idiom “Teşbihte hata olmaz” is used to keep the context of the speech in a safe space. Turkish Language Foundation defines the idiom as follows: “it is not disrespectful to use an unkind or crude metaphor as a tool to make a discourse more effective, and nobody should be offended by it” which brings questions into mind about the boundaries of using a metaphor. The irony made by words is a delicate field, which necessitates agility in the use of language.

The exhibition “Teşbihte Hata Olmaz” aims to take a look at the new meanings gained by metaphors, at the spots where written language coincides with visuality. It explores the richness of images where the artists can reinforce their visual works with written material.

The nature of the exhibition reserves the right of the artists to make mistake while expressing what they mean indirectly. The featured works in which the transition between writing and color, material and light are in the foreground, trace new expansions that can be brought to irony.

Pemra Aksoy who is an artist working on the build up of identity and constitution of personal memory by focusing on the concepts of existence and persistence. While doing these, she uses the most basic tools of recording most prominently: drawing and writing.

In her work in this exhibition -Memory Loss- she uses a text taken from conversations with her grandmother, who suffers Alzheimer’s disease.

Ruben Aubrecht, in his “Invoices” series which he created using ink on paper,

strictly opposes the changeability of the value of art with an economic-artistic strategy, bringing up the economic conditions of producing contemporary art for discussion. On his manually created invoices, he edits details like VAT, voucher number and date, according to the information of the work he produces, thus, each invoice edited is not a regular invoice anymore.

Bengisu Bayrak’s work which was inspired by the dazzling camouflage methods used on ships in WWI, is an interpretation of the existential problems in the society. The techniques used in the work is painting and stitching on silk. It quotes the “Invisible Man”: You are hidden in plain sight.

In her collage works on canvas, Merve Dündar takes the words, which she has collected from the poems she heard or read in different periods in her life, and somehow touched her soul, as a reference. Weave, taking its place in the same series, consists of the lines from two poems: İpek Düben’s Manuscript (1994) and Pablo Neruda’s “Çoğuz Biz”, (translator: İsmail Aksoy).

Işıl Eğrikavuk’s flashing sign I’m the King takes place in the exhibition as a part of her performance called The Art of Disagreement, which is based upon the concept of controversy, which means disagreement, disaccorance, arguments and discrepancy caused by different opinions.

In her 3D typography work Words Cut Deeper Than Knives! Leyla Emadi takes the concepts which humans are attached to, like gender, religion, politics, ideology and all stereotyped thoughts as the starting point. She forces the audience to see her wounds by making the main theme of her work

in the exhibition words and discourses encountered in oppressive societies.

EMIRHAKIN’s work Handjob consists of 42 stock visuals found on the internet, compiled in a booklet, with the addition of one sentence written by the artist, attached to each visual, making people confront with the wrong choices they have made. The booklet, contrasting the pornographic implications on its cover, is an emotional stimulator, aiming to make the audience question themselves.

The culture of destructing and constructing is all around us. The uncertainty of the ones that will be constructed makes us question the purpose of destructing. In the photograph named Ulterior Motive, Hallederiz İnş. questions the motive beneath these processes, while using unknown facades that have stayed out of sight.

In her neon production named Frederick, Seçil Kınay associates her passion for production with the song written by Patti Smith for her husband Fred Sonic Smith, expressing genuine, deep and balanced feelings of her.

Komet, using the combination of a doormat, an ordinary daily use object, and the Turkish Word for doormat “paspas”, turns this object to a representation, making it lose its daily use functions.

Alican Leblebici, growing up trilingual since he was a child, states that the three languages, his mother tongue Kurdish, Turkish and English which he later learned, exist in his mind as an interlocking structure. He transfers his feeling of being stuck between these languages in time, onto the canvas.

In his series which he calls Happy Ending, Furkan Öztekin emphasizes ironically the implicit instructions that we encounter in our daily lives. Öztekin, who started to collect the massage parlour advertisement cards which he found on the ground or tucked into the car wipers, turns these into transparent forms peeling the layer on them.

While studying Pollock’s work no.16 on Google Arts & Culture application, Berkay Tuncay, started his production after likening a stain on the work to a picture of Camus. With the letters he founds in the stains on the painting, he writes the first sentence of Camus’ “The Stranger”. He interprets this as finding meaning in a kind of meaninglessness.

Yeşim Us, criticises the education system softly with the ceramic word cards she made, resembling the ones from primary schools. She puts texts she compiled from graffitis on her ceramic cards, to use the genuine naturality of street language to question the doctrines based on programs.

Denise Winter builds her Typewriter drawings series on a poem of hers, which she wrote during a trip last year in Germany, France, Poland, Norway and Hungary and which was translated into almost all languages. Last year, the poem was read in 25 different languages by 25 different people in Mariendom Neviges as a performance.

Manufactured by Bager Akbay, the poet robot Deniz Yılmaz, who is an artificial intelligence with their own handwriting, has their poem named Geldi, written recently, and their poem book “Diğerleri Gibi” in the exhibition. Deniz Yılmaz wishes that their poems are read by larger crowds and to be accepted officially as a citizen.

8

Denise Winter fuge-gefaltet (2017) serigrafi baskı screen print 29,7 x 21 cm

M I X E R

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

9

10

M I X E R

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

11

Ruben Aubrecht fiş no. 24 invoice no. 24 (2012) kağıt üzerine hint mürekkebi indian ink on paper 12 x 4 cm

M I X E R

12

Pemra Aksoy hafıza kaybı memory loss (2014) tuval üzerine karışık teknik mixed media on canvas 35 x 27 cm

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

13

M I X E R

14

Deniz Yılmaz geldi (2017) kağıt üzerine mürekkep ink on paper 29,7 x 21 cm

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

15

M I X E R

16

Leyla Emadi bıçak yarası geçer dil yarası geçmez (2018) knife wounds heal, speech wounds don’t beton concrete 135 x 105 cm

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

17

M I X E R

18

Furkan Öztekin mutlu son happy ending (2016) buluntu kartvizit tabakaları found businnes cards 29,7 x 21 cm

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

19

Komet paspas (2013) karışık teknik mixed media ed. 15+1 50 x 80 cm

20

M I X E R

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

21

Merve Dündar sol üst top-left: abyss 1 (2018) sağ üst top-right: ilmek 1 weave 1 (2018) sağ alt bottom-right: abyss 2 (2018) karışık teknik mixed media, 30 x 30 cm sol alt bottom-left : ilmek 2 weave 2 (2018) karışık teknik mixed media, 20 x 20 cm sol sayfa: ilmek 2 weave 2 (2018) karışık teknik mixed media 20 x 20 cm, detay detail

M I X E R

22

Berkay Tuncay no. 16 için çalışma study for no.16 (2018) foreks üzerine pigment baskı pigment print on forex değişken boyutlar variable dimensions, ed. 3+1

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

23

M I X E R

24

EMIRHAKIN the book of handjob (2018) o set cmyk baskı, 90 + 200 gr bristol kağıt, sıcak presli saten ambalaj o set cmyk printing, 90 + 200 gr bristol paper, hot press satin package y h 15 x 10,5 x 1 cm

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

25

M I X E R

26

Hallederiz İnş. art niyet (2018) kromojenik baskı c-print Ed. 5 + 5 ap.

60 x 75 cm

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

27

Yeşim Us awam-gard manifesto awam-gard manifest (2018) seramik yerleştirme ceramic installation 70 x 70 cm

28

M I X E R

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

29

Seçil Kınay frederick (2018) neon ışık, ses neon light, sound ed. 3 + 1 ap 35 x 27 cm ses tasarımı sound design Mustafa K. Öztürk / Taşoda

30

M I X E R

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

31

Işıl Eğrikavuk ihtilaf sanatı, kral benim the art of disagreement, i am the king (2016) ışıklı tabela illuminated sign ed. 1 + 1 ap 120 x 45 cm görsel image: ©www.artfulliving.com.tr ©Nazlı Erdemirel

M I X E R

32

Alican Leblebici görmek meseleyi çözer mi? (2018) does seeing solve the problem? tuval üzerine akrilik acrylic on canvas 180 x 120 cm

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

33

34

M I X E R

T E Ş B İ H T E

H A T A

O L M A Z

35

Bengisu Bayrak you are hidden right out in the open (2016) ipek üzerine kumaş boyası ve dikiş textile color and stitch on silk 135 x 135 cm

kemankeĹ&#x; mahallesi, mumhane caddesi no: 46-50, kat I floor 0 & -1 karakĂśy, istanbul

+90 212 243 54 43

| www.mixerarts.com | info@mixerarts.com