Wouter De Neubourg / Designer Portfolio

Page 1


Beste lezer,

Ik doe niets liever dan creatief bezig zijn. Ontwerpen, bedenken, tekenen, fotograferen... You name it. Ik heb al andere jobs uitgeprobeerd. Ik heb zelfs eventjes een compleet ander professioneel pad bewandeld. Maar steeds keer ik terug naar waar mijn hart het hardst voor klopt, namelijk creëren.

Ik heb creatieve ideeën bedacht, vorm gegeven, gevisualiseerd en geprogrammeerd. Geschetst en uitgetekend. Vervloekt en de nek omgewrongen. En ze weer uit de prullenbak gevist en vanuit een ander perspectief bekeken.

Ik heb ook creatieve projecten geleid. Van brainstormsessies tot project management. Met offertes, planningen, marketingstrategieën en consumenteninterviews. Er commerciële doelen mee gehaald en op een blauwe maandag ook eens de pers.

In deze portfolio vinden jullie een greep uit de projecten waar ik nog steeds met veel plezier op terugkijk. Ongeacht mijn rol of aandeel heb ik nog steeds iets van “Hmm... Toch niet slecht gedaan!” Hopelijk kunnen jullie je daar ook in vinden.

Veel leesplezier! En misschien tot binnenkort!

Geen enkele designer zal er aan ontsnappen: vroeg of laat zal er iemand uit zijn kennissenkring aan komen kloppen voor het ontwerp van een logo. In dit geval een ex-klasgenote die haar eigen koffiebar wou starten. De naam van het beestje: Café Complet, wat portugees is voor een lekkere kop koffie met alles erop en eraan.

Koffiebars schoten in België als paddestoelen uit de grond en velen volgden in hun concept de traditie van koffielanden zoals Italië, Spanje en Portugal. Eén element kwam opvallend veel terug in de logo’s van die zuideuropese koffiemerken: de rood-witte kleurstelling.

Om daarbij aan te sluiten werd er in eerste instantie gekozen voor een rode typografie op een witte achtergrond. Maar een eenvoudige simulatie op een foto van de façade leerde ons al snel dat het omgekeerde - een rode achtergrond met witte tekst - de zichtbaarheid aanzienlijk verbeterde. En tegelijkertijd de zaak ook een opvallende eigentijdse look gaf.

Voor het lettertype werd een vette, schreefloze font gekozen met een subtiele retro feel. De letters werden hier en daar lichtjes aangepast om het logo een eigen identiteit te geven. En het accent op de letter e werd vormgegeven als een wolkje hete damp om de link met koffie te versterken.

Onrust, passie en nieuwsgierigheid zijn karakteristieken die eigen zijn aan mijn creative geest. Om die honger te stillen heb ik me doorheen de jaren op eigen initiatief bijgeschoold op verschillende vlakken. Eén ervan was webdesign om onder andere mijn eigen website te kunnnen bouwen.

De site moest op een duidelijke manier mijn creativiteit visualiseren. Omdat ik die onrust niet kon vatten in een allesomvattend beeld, koos ik voor een reeks achtergrondfoto’s die telkens een ander aspect van mijn persoonlijkheid in de verf zetten.

Telkens wanneer men verder klikte naar een nieuwe pagina veranderde het achtergrondbeeld én de daarbij horende baseline in het logo. Op die manier werd het een levendige website die zich nooit twee keer op dezelfde manier presenteerde.

Naast de gebruikelijke pagina’s als mijn projecten, contactinformatie en mijn referenties hield ik er ook een blogpagina op na met alles wat mij inspireerde. Op die manier konden de bezoekers zich een volledig beeld vormen van mij en mijn leefwereld.

Als reizigers moeten eten en drinken doen ze dat meer dan waarschijnlijk uit het servies van deSter, de belangrijkste leverancier van catering uitrusting voor de luchtvaartindustrie. Met de focus op design wou deSter zich meer toeleggen op de beleving van de maaltijd. Deze missie moest ook tastbaar worden in hun meest elementaire productlijn.

Desondanks het feit dat de functionaliteit van hun basis tray service Marco Polo nog steeds hoog werd aangeschreven, was de vormgeving al een tijdje gedateerd. Dit werd zichtbaar duidelijk in de dalende verkoopcijfers waardoor de vraag voor een waardige opvolger steeds urgenter werd.

Vertrekkende van de minimum capaciteit en afmetingen van de respectievelijke onderdelen werd de Leonardo tray service ontwikkeld als een soort van schuifpuzzle: elke schotel en bowl was zo gedimensioneerd dat ze elkaar op hun plek hielden binnen de restricties van het dienblad, onafhankelijk van de gekozen layout. Het sleutelelement was de zogenaamde “bumper-rand”.

Elk element had rondom een horizontale rand met een dubbele functie: enerzijds elke component vast positioneren ten opzichte van de andere en vermijden dat de overhangende deksels elkaar zouden raken en losspringen. Om die “bumper-rand” te kunnen maken moest deSter nieuwe productiemiddelen aanschaffen die ze uiteindelijk zonder meerkost wisten te implementeren in het productieproces.

Daz is het Engelse broertje van Dash: het waspoeder dat “witter wast dan wit”. Door zijn overtuigende resultaten en een immens populaire reclamecampagne genoot Daz de reputatie het enige wasmiddel te zijn dat zijn beloftes ook daadwerkelijk nakomt. Om dat jarenlang zorgvuldig opgebouwd succes en hun marktleiderspositie te vieren wou Daz een limited edition verpakking op de markt brengen.

Daz had de laatste jaren vooral ingezet op een aanzienlijke uitbreiding van zijn productaanbod in de breedte. Daarom werd het merk door de consument hoe langer hoe meer gezien als een waspoeder voor alle toepassingen en verloor het zijn reputatie als het witwaspoeder bij uitstek. Om zijn naam in ere ter herstellen en opnieuw de witte wastroon te bestijgen besloot Daz een offensieve marketingstrategie te lanceren met onder meer de ontwikkeling van een gelimiteerde feestverpakking.

Het succes van Daz was voor een groot deel te danken aan hun alom bekende commercials, een luchtig format annex soap-serie over de bewoners van het gehuchtje Cleaner Close en hun (was-)perikelen. Voor het eerst vond de verpakking nu ook aansluiting bij de reclamecampagne door de integratie van de personages en de humor in het grafisch ontwerp.

Zodra de mensen van Daz de slogan “I’m too sexy for my whites” zagen lag het voor de hand om de mannen achter deze wereldhit ook effectief te laten optreden in de bijhorende reclamespot. En voor ze het goed en wel doorhadden stonden zowel Daz als Right Said Fred opnieuw op nummer een.

Op de P&G HHC Marketing Awards 2007 won het design de prijs ‘Best Packaging Design’. Het catchphrase concept werd de nieuwe standaard voor limited edition verpakkingen in de Procter & Gamble portfolio en is sindsdien ook veelvuldig toegepast bij andere merken.

“Te wollig, passief en conservatief.” Dat was het pijnlijke verdict over Perdolan pijnstillers. De ontnuchterende resultaten van het marktonderzoek naar aanleiding van de dalende verkoopcijfers waren een duidelijk signaal voor Perdolan om hun verpakkingen een grondige facelift te geven.

Een herpositionering van het merk was de enige juiste keuze. Perdolan moest zich een assertiever en efficiënter imago aanmeten zonder zijn gevestigde reputatie als een verantwoord ontwikkeld medicijn aan te tasten.

Perdolan Compositum is altijd het uithangbord geweest van het merk. Door de combinatie van drie actieve ingrediënten kan Compositum met kleinere doses de pijn elimineren en de neveneffecten tot een minimum beperken.

Daarom werd Perdolan Compositum altijd al bestempeld als de pijnstiller voor bewuste mensen, of eenvoudigweg gezegd de “intelligente pijnstiller”. Tot op heden had het merk deze troef nog nooit uitgespeeld.

Helder, duidelijk en dynamisch waren de sleutelwoorden waarmee we aan de slag gingen om het kleurenpalet, de typografie en grafische elementen van de verpakking te herwerken. Op basis van het bestaande ontwerp werd er gekozen om de versnelde werking te visualiseren met een schuine typografie en de toevoeging van een swoosh. De effectiviteit en herwonnen helderheid werden gereflecteerd met frisse kleuren.

Design Board werd van dichtbij betrokken bij de analyze van het consumentenonderzoek en de ontwikkeling van de marketingstrategie. Door de nauwe samenwerking bevestigde Design Boards zijn reputatie als een sterke design-strategische partner en versterkte het de zakelijke relatie met Janssen-Cilag.

Knorr gelooft in het belang van lekker en gezond eten. Er is geen enkele reden waarom onze dagelijkse kost niet nét dat tikkeltje meer zou mogen hebben. De nieuwe sausverpakkingen van Knorr moesten tonen dat veel smaak en gezonde voeding perfect kunnen samengaan met gebruiksgemak.

Met de hete adem van de huismerken in de nek wou Knorr de verpakkingen van zijn droge en vloeibare sauzen herontwerpen naar hun eigen “vakmanschapsfilosofie”: een uitstekende smaak kan je enkel verkrijgen met natuurlijke ingrediënten. Volgens onderzoek zou het merk een bredere basis in de sauzenmarkt kunnen uitbouwen als ze er zouden in slagen de consument te overtuigen van zowel de smaak als de gezondheid van hun producten.

De twee sleutelelementen die de consument moesten doen watertanden waren de saus en het gerecht. In samenspraak met de fotograaf en een food stylist werd ervoor gezorgd dat elk ingrediënt tot de verbeelding zou spreken.

En dat terwijl alles er natuurlijk gezond moest blijven uitzien: geen overvloed aan saus en voldoende vers knapperige groenten tegen een frisse groene achtergrond. Om een duidelijk zichtbaar verschil tussen de droge en vloeibare sauzen te maken werd er gekozen om een gele respectievelijk rode steunkleur te gebruiken voor de benaming van de variëteiten.

Dankzij een geprezen ontwerp en een stipt en efficiënt project management was Design Board erin geslaagd om toe te treden tot het exclusieve lijstje van voorkeursleveranciers. Met vele nieuwe projecten voor Unilever als gevolg.

Creatief en strategisch management winkel concept.

Telenet verkoopt entertainment, geen technologie. Het laatste is slechts een middel voor de werkelijke behoefte, namelijk ontspanning. Met dit engagement differentieerde Telenet zich duidelijk binnen een redelijk uniforme telecom markt, en in hun eerste echte concept store moest het entertainmentgehalte duidelijk voelbaar zijn.

Waar kan je home entertainment beter beleven dan in een knusse, intieme omgeving waar je in thuis komt? Een echt oud herenhuis was de locatie bij uitstek. Veel van de oorspronkelijke interieurelementen werden doelbewust geïntegreerd in het winkelconcept om de sfeer van een authentieke woning op te roepen. De haard werd bijvoorbeeld omgebouwd naar een digitaal reclamebord en de originele plafondornamenten werden geaccentueerd met geel scheerlicht.

Door natuurlijke materialen op een vernuftige manier toe te passen werd de huiselijke sfeer bewaard zonder daarbij in te boeten op de onderhoudsvriendelijkheid. Duurzame vloertegels werden in rechthoeken gezaagd en in een typisch visgraatmotief gelegd zoals bij een oude parketvloer. Plantmuren met volautomatische geïntegreerde irrigatiesystemen zorgden voor een

De smalle, diepe winkel werd in twee verdeeld. De verkoops- en demoruimte van hun belangrijkste product - digitale televisie vond je vooraan in de winkel, de dienst naverkoop achteraan. Beide afdelingen werden verbonden door een wachtruimte waar je de tijd kon verdrijven op computers die info en entertainment boden.

Het winkelconcept werd getest door het reclamebureau van Telenet. Zowel de consumenten als de mensen van het agentschap prezen het ontwerp en bekrachtigden daarmee Mo Ka’s status als voorkeursontwerpburo van Telenet.

Functie: Creatief management. Concept design festival stand. Werkgever: Mo Ka Jaar: 2008

Werknemers met de juiste vaardigheden, kennis en een gezonde werkethiek zijn niet altijd makkelijk te vinden. Daarom vindt Randstad het belangrijk om die mensen goed te verzorgen door zoveel mogelijk gehoor te geven aan hun wensen en verwachtingen. Zelfs op de zomerfestivals.

Vanaf hun eerste deelname aan de festivalzomers heeft Randstad er steeds voor gekozen een plek aan te bieden waar mensen zich konden opfrissen en hun tanden poetsen. Een dienst waar in grote getale dankbaar gebruik van werd gemaakt. Om dit succes verder uit te bouwen, zocht Randstad nu naar een stand die hun “tandenpoets-concept” naar een hoger niveau kon tillen.

De nieuwe festivalstand moest de ultieme plek worden om je eens extra in de watten te laten leggen. Enter het Randstad Hotel: een luxueuze wasgelegenheid waar de festivalgangers eventjes het stof en de smaak van een paar dagen festival konden wegspoelen in een propere, slijk- en stofvrije omgeving. En voor de happy few: een compleet ingerichte hotelsuite van waaruit men in alle comfort de concerten kon bijwonen.

Het Randstad Hotel werd opgetrokken uit werfcontainers met ingebouwde verlichting, elektriciteit- en watertoevoer. Dankzij het modulaire en flexibele concept was het eenvoudig om de containers op maat in te richten en op voorhand op te bouwen, wat een stevige reductie van de tijd en kosten voor het transport en opstellen ter plekke opleverde.

Het vooruitzicht op een verblijf in het Randstad Hotel lokte tienduizenden jonge professionals naar de online wedstrijd en festival stand, waar Randstad hen kon laten proeven van de bedrijfscultuur en uitnodigen om toe te treden tot het team.

In de jongste Magnum Temptation televisiereclame werd een jonge vrouw verwend door een koninklijke entourage stijl Louis XIV. Om de campagne te ondersteunen wou Magnum een grootschalig event lanceren in alle bioscopen van Kinepolis, getiteld “The Royal Treatment”.

Bezoekers van Kinepolis werden verwelkomd door een koninklijke Magnum Temptation crew die hen uitnodigde om ter plekke een online wedstrijd te spelen. Elke week kon de winnaar kiezen uit een selectie ‘royal treatments’ - een picknick per helikopter, een super-de-luxe spa-arrangement, een professionele chef-aan-huis enz. Filmpjes van de winnaars en hun prijzen werden online gezet om deelname te stimuleren.

Om beter aansluiting te vinden bij het doelpubliekvrouwen tussen 18 en 25 jaar oud - werd de campagne in een modebewust jasje gestoken. Terwijl de terugkeer van de jaren tachtig in alle hevigheid woedde werd het activatieconcept een volledige New Romantics look aangemeten.

De Royal Treatment activatie werd op grote schaal ontplooid: gedurende 60 avonden gingen telkens 4 crews aan de slag in 10 verschillende bioscopen. Elke bioscoop werd uitgerust met 2 internet standen waarop de online wedstrijd kon gespeeld worden.

De resultaten van de campagne overtroffen Magnums verwachtingen: meer dan twintigduizend mensen namen deel aan de wedstrijd en de verkoop van Magnum Temptation ijsjes in de bioscopen steeg met maar liefst meer dan tien procent gedurende de activatie.

Functie: Creatief management rebranding concept. Interieur concept en design.

Werkgever: Mo Ka

Jaar: 2009

Pers: Frame Powershop 2

Creatief zijn is één ding. Het in de praktijk brengen een ander. Design buro Mo Ka voegde de daad bij het woord. Als onderdeel van hun rebranding openden ze een pop-up juwelenwinkel waar ze hun creatieve missie in een tastbare vorm konden verkopen.

Mo Ka maakte er een punt van om de dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Door vertrouwde elementen in een ongebruikelijke context te plaatsen komt men tot frisse en verrassende resultaten.

Om hun intenties kracht bij te zetten koos Mo Ka ervoor hun missie te verwezenlijken via een concreet project. Tezamen met juwelier Atelier 11 ontwikkelden ze een gelimiteerde set halskettingen, armbanden en broches met visuele elementen uit de Mo Ka rebranding. Om deze juwelen effectief aan de man te brengen koos Mo Ka ervoor hun eigen pop-up store te openen.

In lijn met hun nieuwe website werd de winkel geconcipiëerd als een witte ruimte met de zogenaamde “brand pyramids” als markante juweeldisplays. Het driehoekige Mo Ka logo werd herhaald in een TL installatie die het volledige vertrek verlichtte. Meubels en decoratie bleven trouw aan de Mo Ka identiteit: eenvoudig en verfijnd, en alles in een witte afwerking.

De Mo Ka pop-up store kwam uitgebreid aan bod in verscheidene magazines, en op zowel de launch als de closing party kwamen veel nieuwsgierigen kijken.

Chill (bijvoeglijk naamwoord) 1. (jongerentaal) ontspannen, relaxed, cool. Geen strakke planningen, geen overvolle agenda’s, geen dress codes. Enkel zorgeloze vrijheid. Voel je de zomer al? Enter Somersby : appel cider IJSkoud uit het flesje, of “on the rocks” in een glas

Cider was op dat moment een nieuwe en groeiende product categorie. Losjes bekend als de “nieuwe chardonnay”, bood Somersby een geschikt en verfrissend alternatief voor een glas bier of witte wijn. In de Noord-Europese landen was het reeds goed voor een aandeel van 5 tot 10% op de biermarkt, en men ging ervan uit dat er nog meer uit halen was. Carlsberg had Somersby Apple Cider met succes gelanceerd in Denemarken en Noorwegen. De volgende stap was de Belgische markt.

Met geen enkel handboek of richtlijnen voorhanden had Mo Ka de unieke kans om het Somersby merk zelf vorm te geven op basis van drie sleutelelementen: a) Het is Scandinavisch, wat we automatisch linken aan gesofisticeerd design en een ruwe, ongerepte natuur. b) Het is biologisch, dus hou alles zo authentiek mogelijk. c) Het is een aperitief, dus de sfeer is relaxed. Somersby moest een merk worden dat zich overal thuis kon voelen.

Het sampling team zorgde voor de authentieke, nonchalante sfeer van een spontane beach party. Om te beginnen met een vintage pick-up truck die was uitgerust met een mix van glanzend gepolijste materialen en verweerde heavy-duty elementen. Dezelfde mix-and-match still werd toegepast op de outfits van de hosts met combinaties van fijne, geruite hemden en afgewassen T-shirts.

De ongedwongen Somersby aanpak werd goed onthaald. Cider sloeg aan als een verfrissend alternatief voor andere alcoholische dranken en bewees dat ook een meer gesofisticeerd drankje een breed publiek kon aanspreken. Dankzij een steeds groter wordende schare fans besliste Carlsberg om Somersby de volgende jaren te blijven ondersteunen op de Belgische markt.

Role: Concept and structural design

In de snel evoluerende wereld van de media heeft een openbare omroep nood aan een duidelijke lange termijnvisie. VRT wou een leidingWende organisatie zijn op het gebied van creativiteit en innovatie. Kwaliteit, een breed bereik en veel diversiteit moesten hoog in het vaandel gedragen worden.

Ook bij de verkoop van hun boeken.

Op de oekenbeurs van 2009 wou VRT hun waarden visualiseren in het ontwerp van hun stand. Ze zochten een verrassend, innovatief design met een aangename, relaxte sfeer om een zo breed mogelijk publiek te kunnen ontvangen.

Het laag ergens voor de hand om het ontwerp naar een daadwerkelijke studio te laten verwijzen: een functionele, open ruimte compleet gehuld in een grijs tapijt wat deed denken aan de typische geluidsabsorberende muurbekleding. Een grafisch patroon met elementen uit het VRT logo liep door over de hele stand en gaf het geheel een abstracte, conceptuele uitstraling. De verticale TL-verlichting in primaire kleuren verwees met een subtiele knipoog naar de logo’s van alle afzonderlijke zenders.

De stand was losjes in twee verdeeld: een afdeling was ingericht voor radio-uitzendingen, de andere was specifiek voor de presentatie van de boeken en een ontmoetingsplek voor de auteurs en hun publiek. Aan de centrale tafel kon men informatie opzoeken via computers en werden er signeersessies gehouden.

Het ontwerp van de VRT stand ging niet onopgemerkt voorbij op de Boekenbeurs-editie van 2009. Waar ze voordien met hun standaard uitrusting grotendeels verdwenen in de grote massa sprong VRT er deze keer uit als een broedplek voor innovatie en creativiteit.

Dus wat als je de kans zou krijgen om daadwerkelijk eens achter het gordijn te mogen piepen? En een blik te kunnen werpen in de coulissen? Dat was de insteek voor de inrichting van het nieuwe restaurant van een vermaarde concertzaal. De bezoekers moesten de geschiedenis kunnen voelen, zien en proeven.

In navolging van de roemruchte zalen op de Sunset Blvd. van L.A. werd er culinair gekozen voor een bar & grill concept. Geen moeilijkdoenerij, gewoon straightforward burgers & booze, de spijs en drank van de rockgoden van weleer.

En die goden kon je nog eens in al hun glorie bewonderen op metersgrote zwartwit foto’s genomen op de concerten die ze in die specifieke zaal hadden gespeeld. De foto’s werden afgeprint op backlitfolie en gemonteerd op LED lichtbakken . Hun zachte gloed droeg bij aan het knusse verlichtingsconcept.

Om de backstagesfeer zo authentiek mogelijk te houden werd de ruimte vrij bruut gelaten: muren en het plafond in onafgewerkt beton, een gerecycleerde houten parketvloer en de nutsvoorzieningen zoals industriële verluchting en verwarming werden open en bloot gemonteerd.

De zithoeken, eetruimtes, bar, VIP room en een gelegenheidspodium voor intieme concerten werden van elkaar gescheiden door zware geluidsdempende gordijnen. De muren werden verder bekleed met akoestische tegels en de verlichting werd overal verzorgd door al dan niet laaghangende spots. Alles om de ervaring zo aangenaam en intiem mogelijk te maken ondanks de betrekkelijk grote ruimte.

En natuurlijk is geen enkele backstage compleet zonder flight cases. Hier werden ze omgebouwd tot zitbanken en waren ze - naast de legendarische concertfoto’s natuurlijk - de blikvanger van het concept.

Helaas heeft dit ontwerp nooit het levenslicht gezien. Het was slechts een sollicitatieprojectje om mijn kunnen te demonstreren. Eentje waar ik veel plezier aan heb beleefd en nog steeds geloof in het potentieel ervan. Dus mocht er zich een Mecenas geroepen voelen...

Soms vraagt het leven je eventjes een andere weg in te slaan. Na jaren werkzaam geweest te zijn in de creatieve sector begon die motor een beetje te sputteren. Ik had behoefte aan een nieuw elan, een frisse wind, een adempauze of een herbronning. Call it what you want.

Ik wou minder (be-) denken en meer iets tastbaar om handen hebben. Dus besloot ik op een blauwe maandag een jaar fietstechniek te gaan volgen en fietshersteller te worden. En zo geschiedde: ik studeerde af en ging aan de slag bij een firma van industriefietsen.

Naast mijn reguliere werk restaureerde ik bij tijd en wijlen oude fietsen van allerlei slag: racefietsen, vouwfietsen, randonneurs, zogenaamde naked bikes... You name it. Ik hield ervan om vergane glorie in ere te herstellen en een nieuw leven te schenken. Op deze pagina’s zie je enkele van die resultaten.

De drie jaar en een half bij Tandem Industriefietsen werden een verhaal van persoonlijke groei. Een verhaal van herstel en bezinning. Van consolidatie, evenwicht, structuur en efficiëntie. Van aanvaarding en dankbaarheid. En vooral van vriendschap.

Maar nu is het tijd voor een nieuwe uitdaging. Fietsen bouwen en herstellen was leuk, maar mijn hart klopt toch nog steeds voor creatieve werkzaamheden. En de belangrijke lessen en waarden die ik de afgelopen jaren heb geleerd neem ik nu mee naar mijn nieuwe job.

Ik herinner me onze eerste ontmoeting nog goed: op een kerstfeest bij mijn grote nicht zat ik wat in haar boekenkast te neuzen toen ik mijn oog liet vallen op een boek van Anton Corbijn. Als fotografie zoveel moest betekenen als “schilderen met licht”, dan was ik op dat moment naar meesterwerken aan het kijken. De composoties, de contrasten, de korrel... Elk beeld sprak tot de verbeelding.

Het boek en de meester lieten me niet meer los. Ik heb een vijftal tentoonstellingen in binnen- en buitenland van hem bezocht en de man in kwestie zelf mogen ontmoeten. Ik bezoek nog steeds boekhandels, musea en gallerijen op zoek naar andere inspirerende fotografen en hun werk. En sinds die bewuste kerstdag ben ik zelf ook een verwoed fotograaf geworden. Eerst met de oude analoge camera’s van mijn vader, later schakelde ik over op digitale fotografie

Een kleine tien jaar geleden heb ik me toch opnieuw een analoge camera aangeschaft. Nothing fancy, gewoon een tweedehandsje dat er goed uitzag en lekker in de hand ligt. Het is me vooral om het proces te doen: wanneer je niet meer continu je digitale schermpje kan checken voor de perfecte foto, kan je enkel vertrouwen op je intuïtie. Kijken door de zoeker en afdrukken vanuit de buik. En zien wat er nadien uit het fotolabo rolt.

Geen enkele van deze foto’s zijn geretoucheerd of bijgesneden; ik hou het graag puur en direct. De hang naar perfectie zuigt gewoon het leven uit de dingen, en bij uitbreiding uit de mens. Daarom laat ik bij de keuze van mijn foto’s niet enkel mijn oog maar ook mijn buik spreken. Als het niet goed voelt, blijft het niet hangen.

Mijn foto’s kan je verder bekijken op www.wouterdeneubourg.be

Naam en voornaam: Geboorteplaats en -datum: Adres:

Nationaliteit:

Burgerlijke stand: GSM: E-mail:

Persoonlijke Gegevens

DE NEUBOURG, Wouter Ekeren, België, 15 mei 1971 Pretoriastraat 80 B-2600 Berchem

België

Belg Alleenstaand +32 496 39 00 99 w@wouterdeneubourg.be

Werkervaring

Winkelmedewerker

2022 - 2023

Maxi Zoo, Deurne

Klantenonthaal, kassa, onderhoud, leveringen en stockage

Fietstechnicus

2018 - 2021

Tandem Bedrijfsfietsen, Kieldrecht Montage, herstellingen en stockbeheer

Freelance Product Designer

2010 - 2015

Creatief management, conceptontwikkeling en vormgeving Klanten: Design Board, Mojo, DS Smith

Lead Designer

2008 - 2009

Mo Ka, Vorst

Creatief management, conceptontwikkeling en vormgeving

Klanten: Telenet, Unilever Benelux, Randstad, Alpro

Freelance Product Designer

2006 - 2008

Creatief management, conceptontwikkeling en vormgeving Klanten: Mo Ka, Design Board, Massive

Design Manager 2004 - 2006

Design Board, Ukkel

Design management, project management en account management Klanten: Procter & Gamble Fabric Care Western Europe, Unilever Benelux, Janssen-Cilag Belgium

Freelance Product Designer2002 - 2003

Conceptontwikkeling en vormgeving

Klanten: Stephan Schöning Studio, Achilles Design, Print & Display, Flora

Product Designer

1995 - 2002

deSter, Hoogstraten

Project management, conceptontwikkeling en vormgeving

Klanten: British Airways, South African Airways

Vaardigheden

Moedertaal Nederlands / Zeer goede kennis Engels / Goede kennis Frans Veel ervaring met brainstormtechnieken en het leiden van creatieve sessies Goede kennis Adobe Creative Suite: Photoshop / Illustrator / Indesign Goede kennis Sketchup / Unigraphics (beide dienen opgefrist te worden)

2 Jaar ervaring als vrijwillige winkelmedewerker Oxfam Solidariteit

2 Jaar ervaring als vrijwillige zaal- en toogmedewerker De Roma

Opleidingsachtergrond

Fietstechnicus (stage)

2017

Rijwielen Smets, Deurne

Dagopleiding Fietsvakhandelaar 2016 - 2017

Syntra Midden-Vlaanderen, Gent

Bedrijfsbeheer

2012

Syntra Antwerpen, Antwerpen

Interne Auditor ISO 9000 1997

TQM Service, Hoogstraten

Product Design (stage) 1995

Enthoven Associates Design Consultants, Antwerpen

Master Produktontwikkeling 1989 - 1994

Hogeschool Antwerpen, Antwerpen

Latijn - Wiskunde

1983-1989

OLV College, Antwerpen

Fotografie & muziek

Cultuur / Tentoonstellingen & musea Fietsen & wandelen

Yoga Hobbies

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.