NAUCZYCIEL SZTUKI 1-4

związków. Jestem z tobą przez chwilę i jeśli potem zechcesz być jednym z moich przyjaciół, sprawisz mi radość. A jeżeli nie zechcesz, zrozumiem. Tak to wygląda.

Gaspar milczał. Przecież to, co powiedziała, było jasne, szczere. I w tej szczerości nie było nic z prostackiej nieuważności. Była uczciwa, a przy tym uważna. Czemu więc czuł się jak ostatni osioł?

– Lepiej będzie, jak przeniosę się od razu do komnaty gościnnej. Zaraz zbiorę rzeczy. – Te słowa wypowiedziały mu się jakby same. „Co ja do diabła robię? – pomyślał. – Co to za szczeniackie fochy?!”

Patrzyła na niego czule, a może tylko z troską.

– Przyjacielu – powiedziała cicho – nie chciałam ci sprawić bólu. Napij się ze mną wina, zostań ze mną dziś, zostań jutro, cieszmy się dobrą chwilą. Ale nie wymagaj ode mnie, żebym była kimś innym, niż jestem.