*Trainerscoördinator Wandelen/Nordic Walking Marion Bultman 06-53375418
Hoofdtrainers
*Baanatletiek
Alida v.d. Kolk 06 23026891
*Wegatletiek Alice Poel 06 50401841
*Wandelen/Nordic Walking
Petra Winter-Pos 06-13833026
Voor de overige trainers en contactadressen verwijzen wij u naar de website van Athlos. www.athlos.nl
Lidmaatschap
Aanmelden als lid van Athlos kan uitsluiten plaatsvinden middels het daartoe op de website www.athlos.nl, beschikbare aanmeldingsformulier.
De betreffende aanmelding zal ingaan per 1e van de maand volgende op die waarin de aanmelding heeft plaatsgevonden.
Verlenging lidmaatschap
Stilzwijgende verlenging van het lidmaatschap voor een jaar blijft mogelijk voor (sport)verenigingen indien het lid niet opzegt.
De Wet van 26 november 2010 met betrekking tot de stilzwijgende verlenging van abonnementen en lidmaatschappen is aangenomen en gepubliceerd in het Staatsblad op 30 november 2010. Ingevolge deze wetswijziging wordt aan art. 2:35 BW een nieuw lid toegevoegd. De tekst hiervan luidt als volgt: "De vereniging draagt er zorg voor dat de leden de voor opzeggingen van het lidmaatschap noodzakelijke informatie eenvoudig kunnen raadplegen. De informatie wordt in ieder geval opvallend vermeld op de hoofdpagina van de website en op bladzijde 1, 2 of 3 van het ledenblad, indien een vereniging gebruik maakt van deze communicatiemiddelen."
De leden hoeven dus niet jaarlijks persoonlijk een brief of mail te krijgen waarin gevraagd wordt of zij nog lid willen blijven.
Beëindiging van het lidmaatschap zal plaatsvinden na schriftelijke opzegging van het lid of diens gemachtigde aan de ledenadministratie. Het e-mailadres van de ledenadministratie luidt: ledenadministratie.athlos@gmail.com. De betreffende opzegging gaat in per de 1e van de maand volgende op die waarin de opzegging de ledenadministratie heeft ontvangen. Dit met in achtneming van een opzegtermijn van tenminste 7 dagen.
Door opzegging worden eventuele (vooruit)betaalde contributies en/of bijdragen niet gerestitueerd.
Als de opzegging op 1 januari moet ingaan, dan moet de opzegging uiterlijk op 15 december bij de ledenadministratie zijn, omdat de Atletiekunie een uiterste opzegdatum hanteert van 31 december. Als hieraan niet wordt voldaan dan zal het lidmaatschap van de Atletiekunie nog een volledig jaar doorlopen.
In de schriftelijke opzegging moet naast de naam en initialen ook geboortedatum en lidmaatschapsnummer van de Atletiekunie te worden vermeld.
Wijziging van het lidmaatschap zal plaatsvinden na schriftelijk verzoek daartoe van het betreffende lid, of diens gemachtigde, gericht aan de ledenadministratie. Het e-mailadres van de ledenadministratie luidt: ledenadministratie.athlos@gmail.com. De betreffende wijziging gaat in per de 1e van de maand volgende op die waarin het wijzigingsverzoek door de ledenadministratie is ontvangen, tenzij het hier een naams-, adres-, telefoonnummerwijziging betreft. Dat wijzigingsverzoek zal zo spoedig mogelijk worden verwerkt.
• Lidmaatschap
• Adressen
• Voorwoord en Wedstrijden
• Van de bestuurstafel
• Estafette– en Nieuwjaarsloop info
• Nieuwjaarsreceptie
• Athlos’ toplotenverkoper
• Uit het Startblok
• Even Voorstellen ………
• La3 en La2 dido naar Tirana
• Kampioenschappen Nordic Walking
• Trailverslag Kullamannen
• Zeer geslaagde Athlos Hydro Trailrun
• Landelijke Politiecross bij Athlos
• Athlos Wandelsport in Roef
• Wandeltrainersdag
• NW/wandelgroep op bezoek
• Zwerven rond de Leuvenumse Beek
• Boerderij Beekhuizen
• Hesjes en Kerstsfeer
• Activeer je lichaamsvet
• Kampioenen 2024
Kopij voor Wissel 1 inleveren voor
20 februari 2025
Broekhuis Harderwijk draagt Athlos graag een
warm hart toe door:
•Het betalen van een sponsorbedrag van € 150,- per gekochte auto ( nieuw, lease, gebruikt) door een verenigingslid of ouder van een jeugdlid. Dit geldt voor alle Broekhuis merken.
•Het betalen van een sponsorbedrag van € 15,- indien een lid van Athlos of ouder van een jeugdlid bij Broekhuis Harderwijk onderhoud laat uitvoeren met een factuurbedrag hoger dan € 100,- . Alle merken kunnen door Broekhuis Harderwijk worden onderhouden.
•Het betalen van een sponsorbedrag van € 25,- indien een lid van Athlos of ouder van een jeugdlid bij Broekhuis Harderwijk de schade aan een auto laat herstellen met een factuurbedrag hoger dan € 500,Alle merken kunnen door Broekhuis Harderwijk/ Autoschade worden hersteld.
Meld de koop/onderhoud en/of schade bij de penningmeester via penningmeester@athlos.nl o.v.v. naam, datum, kenteken, koop/onderhoud/schade.
De laatste alweer van dit jaar. Vaak kunnen we dat de laatste tijd zeggen, de laatste training van dit jaar, de laatste wedstrijd van dit jaar. Meestal is dit ook de tijd om terug te kijken op het bijna afgelopen jaar en dat zal voor een ieder weer anders zijn. Vreugdevolle momenten, maar ook trieste aangelegenheden. Maar ook wordt er gekeken naar het 2025, met al zijn vragen in deze tijd.
Ons bestuur kijkt, hopelijk terug om ervan te leren, maar is zeker met de toekomst van onze vereniging bezig. Hoe staan we er organisatorisch en financieel voor en hoe kunnen we ons voorbereiden op de tijden die gaan komen. Kortgeleden is er een vragenlijst verstuurd naar alle leden en ouders van jeugdleden om aan te
geven welk incidenteel en structureel vrijwilligerswerk zij willen gaan doen. En dat alles onder het motto: “De vereniging zijn we samen”
In dit dikke kerstnummer gelukkig heel veel bijdragen van wandelaars en hardlopers, vanuit het bestuur en onze vaste columnist Alida. Mooie verslagen van de Halve van Tirana en de trail van Werner in Zweden, maar ook leuke verslagen van prachtige wandelingen. Natuurlijk Uit het Startblok met veel foto’s en verslagen van m.n. de jeugdactiviteiten. Een compliment voor alle leden die een bijdrage hebben geleverd!
De redactie wenst alle lezers een heel gezond, gelukkig, vredig en sportief 2025 toe.
Nieuwjaarsloop 4 januari a.s.
Van de Bestuurstafel
De kortste dag ligt (gelukkig) alweer achter ons, maar de echte koude winterperiode moet nog komen. In veel huizen staat er al een kerstboom en/of is er andere feestelijke versiering te zien. Buiten lijkt het wel of in steeds meer tuinen of aan huizen verlichting is aangebracht. Voor een leuke wandel- of hardlooproute door de stad Harderwijk onder de noemer ‘Lichtjesloop’, lijkt steeds meer keuze te zijn.
Er zijn de afgelopen maanden weer mooie wedstrijden georganiseerd op onze atletiekbaan en in de bossen eromheen, waaronder de Hydro Run Bike Run op 12 oktober jl. en de Athlos Hydro Trailrun op 16 november jl. De organisatie en deelnemers kijken terug op zeer geslaagde evenementen onder prima weersomstandigheden. In deze Wissel lees je hier meer over.
Eind oktober jl. ontving Athlos het verzoek van de Nederlandse Politie Sportbond of nog in 2024 bij Athlos de jaarlijkse politie kerstcross kon plaatsvinden. Na vele jaren dit in Apeldoorn georganiseerd te hebben, kreeg men vanwege Europese wetgeving geen vergunning meer voor deze cross in de bossen van Apeldoorn. In korte tijd werd door Kees van Gemert een team van enthousiaste vrijwilligers bij elkaar gebracht, en in slechts een beperkt aantal weken werden alle voorbereidingen getroffen. Hoe mooi was het, dat zich in zeer korte tijd meer vrijwilligers aanboden om te helpen bij deze cross, dan dat er mensen nodig waren.
Op 13 december vond deze kerstcross plaats bij Athlos met politie- en marechausseedeelnemers uit heel Nederland en ook meerdere leden van Athlos. Hert startschot en de uitreiking van de prijzen van 5 en 10 km cross geschiedde
door burgemeester Jeroen Joon. Een officiële evaluatie vindt nog plaats, maar zowel vanuit de Politie Sportbond als vanuit Athlos werd direct na de wedstrijd al geopperd: dit gaan we volgend jaar
College Tour Athlos: Sport en Voeding op 27 november jl.
Op woensdagavond 27 november was in het kader van de derde College Tour Athlos Miriam van Reijnen, werkzaam als Sport Nutrition Expert binnen TeamNL/NOC*NSF, onze spreker. Voor wederom een vol clubhuis met circa 90 leden sprak zij over het onderwerp: Sporten/bewegen en Voeding. Naast haar wetenschappelijke deskundigheid op dit onderwerp, is Miriam ook ervaringsdeskundige als zeer verdienstelijk marathon- en triatlonatleet
met mooie prestaties op NK’s en EK’s. Zeer veel thema’s werden door Miriam besproken, en op alle vragen vanuit de zaal wist zij een passend antwoord te geven. Na afloop werden vele positieve reacties gehoord uit de zaal en ging iedereen met nuttige tips naar huis. Ook Miriam gaf ons terug dat zij het een leuke avond vond met een enthousiast en betrokken Athlos-publiek. Al met al een geslaagde College Tour. In 2025 gaan we kijken of we hier een vervolg aan kunnen geven. Mocht je nog aansprekende onderwerpen weten, geef het aan ons door.
Aanpassingen in ons clubhuis en verhoging koffie- en theeprijzen
Zoals jullie ongetwijfeld al is opgevallen, zijn er onder regie van de kantinecommissie in ons clubhuis al diverse aanpassingen gedaan om de inrichting te verfraaien. De komende periode wordt dit verder afgerond. Voor wat betreft de inkoop van koffie, drank en voeding is met onze buren, voetbalvereniging VVOG, afgesproken dat wij deze inkoop via hen gaan doen. Dit heeft met name voor ons logistieke voordelen.
Voor de verkoopprijzen van koffie en thee wordt al onderscheid gemaakt tussen enerzijds verkoop tijdens wedstrijden en andere activiteiten, en anderzijds tijdens en na trainingen. Tijdens wedstrijden en andere activiteiten blijven commerciële prijzen gelden, waaronder € 1,50 voor thee en koffie. Tijdens trainingsmomenten was vele jaren de prijs voor koffie en thee € 0,50. Met ingang van 1 januari a.s. gaat deze koffie- en theeprijs tijdens en na trainingen naar de afgeronde prijs van € 1,00.
Vrijwilligers zijn onmisbaar
Op 21 december jl. vond in ons clubhuis voor alle vrijwilligers, die structureel taken doen voor Athlos, een bijeenkomst plaats om hen te bedanken voor hun inzet het afgelopen jaar. Naast een high tea ontvingen alle vrijwilligers een presentje.
Ook werd de jaarlijkse beker uitgereikt aan de Vrijwilliger van het jaar. Uit de voorgedragen kandidaten is die eer voor 2024 gegaan naar Hennie Benek, met als belangrijke motivatie: ‘Als lid van de Vrijwilligerscommissie zet Hennie zich bij voortduring in voor werving en behoud van vrijwilligers binnen AV Athlos. Zij doet dit - als enig lid van de commissie - met grote vasthoudendheid en enthousiasme, en veelal op de achtergrond’. Als organisator van deze vrijwilligersbijeenkomst was Hennie volslagen verrast met deze uitverkiezing. Nogmaals, van harte gefeliciteerd Hennie!e Hh
Invullen vragenlijst vrijwilligers
Er is binnen Athlos nog steeds een tekort aan vrijwilligers. Alle leden van Athlos hebben recentelijk een vragenlijst ontvangen met verzoek deze in te vullen en aan te geven wat zij kunnen bijdragen. Graag roep ik ook jou op om deze vragenlijst in te vullen. Immers zonder vrijwilligers zijn we met elkaar geen vereniging.
Wij wensen iedereen fijne feestdagen en een gezond en sportief 2025 toe, en veel leesplezier met deze laatste Wissel van het jaar 2024. Graag zien we elkaar tijdens de Nieuwjaarsreceptie van Athlos op zaterdag 4 januari a.s. vanaf 15.30 uur.
Met sportieve groet, Namens het bestuur, Rob Daamen Voorzitter
Nieuwjaarsloop Athlos
zaterdag 4 januari 2025
Op zaterdag 4 januari 2025 wordt de traditionele Nieuwsjaarloop gehouden. Een prachtige tocht door de bossen en over de zandvlaktes van de Veluwe tussen Nunspeet, Hulshorst en Harderwijk.
Je kunt op de volgende manieren aan deze loop meedoen:
• Vanaf Athlos met de trein naar Nunspeet en lopend terug voor atleten van LA1 t/m LA4, onder begeleiding van Geert de Lange, mobiel: 0640222519;
• Vanaf Athlos lopend naar Nunspeet en vervolgens met de groep terug (ongeveer 27 km) in een tempo van 6.00 tot 6.10 min. per km (onder begeleiding van Wilt Pathuis, mobiel: 0622948067). Deze optie (groep 1) staat open voor lopers van LA1 t/m LA3. We lopen samen terug met de lopers die met de trein naar Nunspeet zijn gegaan;
• Vanaf Athlos lopend naar Nunspeet en terug (ongeveer 27 km) in een tempo van 5.00 tot 5.10 min. per km (onder begeleiding van Herman Couperus, mobiel: 0613063785). In Nunspeet ontmoeten we de andere groepen en kunnen we de beste wensen overbrengen. We lopen 1 á 2 km met de hele groep terug en lopen daarna in ons tempo verder terug. Deze optie (groep 2) staat open voor lopers uit LA1 en LA2;
• Vanaf Athlos een heen-en-weer loop van ca. 7 km om de groep atleten vanuit Nunspeet op te halen voor atleten LA5 onder begeleiding van Karien van der Werff, mobiel: 0651154888;
• Vanaf Nunspeet, Hulshorst of Athlos wandelen voor wandelaars en Nordic Walkers. Informatie via de wandelgroep trainers.
• Het tijdsschema voor de Nieuwjaarsloop ziet er als volgt uit:
• Vanuit Nunspeet: 12.45 uur: Vertrek lopend vanaf Athlos naar het station Harderwijk; 13.08 uur: Vertrek met de trein naar Nunspeet; 13.16 uur: Aankomst station Nunspeet; 13.20 uur: Verzamelen treinreizigers en lopers vanaf Athlos en vervolgens gezamenlijk vertrek richting Athlos.
• Lopend vanaf Athlos naar Nunspeet: 11.45 uur: groep 1 vertrekt vanaf Athlos lopend naar Nunspeet (o.l.v. Wilt Pathuis) 12.05 uur: groep 2 vertrekt vanaf Athlos lopend naar Nunspeet (o.l.v. Herman Couperus)
• Lopend vanaf Athlos naar de groep: 14.00 uur: vertrek vanaf Athlos met eindpunt Athlos, een rondje van ± 7 km (o.l.v. Karien van der Werff)
• Aanmelden Je kunt je via een app-bericht rechtstreeks bij de begeleider óf via de eigen trainer in de eigen groepsapp aanmelden. Zaterdag 4 januari kun je ook nog aansluiten. Let op, de vermelde tijden zijn de vertrektijden!
• Vanaf 15.15 ben je uitgenodigd voor de aansluitende nieuwjaarsreceptie waar de heerlijkste snert, dampend op je staat te wachten. Een mooie tocht toegewenst.
• De begeleiders van de Nieuwjaarsloop
Nieuwjaarsreceptie Athlos
De nieuwjaarsreceptie van Athlos is op : zaterdag 4 januari 2025 vanaf 15.15 uur.
Deze wordt traditioneel weer voorafgegaan door de Nieuwjaarsloop voor wandelaars en de langeafstandlopers.
Voor het programma van deze middag zie deze Wissel of kijk even op de website www.athlos.nl
“Uit het Startblok”
2024, een bijzonder jaar waarbij Atletiek en mijn eigen welzijn hand in hand gingen. Hoe beter mijn revalidatie, des te meer inspanningen voor Athlos. Inmiddels een kleine 100 fysiotherapie behandelingen achter (aan) de rug en we gaan het afbouwen naar 1 keer per week. In november 24 (precies een jaar geleden van mijn ongeval) naar het ziekenhuis geweest voor röntgenfoto’s en gesprek met chirurg. Gezien de ernst van het ongeval, de beschadiging aan mijn wervels en nieuwe stand van mijn wervelkolom mag ik zeer tevreden zijn met alles wat ik inmiddels behaald heb en weer kan. Ik zit op zo’n 85% van mijn kunnen en heel misschien is er nog een lichte verbetering haalbaar. Op zich kan ik prima dealen met deze uitslag. Ik geef inmiddels weer drie trainingen per week aan de jeugd van Athlos, geef mijn lessen op het Sportcentrum en er gaan dagen voorbij zonder dat ik aan mijn rug denk. Mijn grootste frustratie is het niet meer lekker kunnen hardlopen, na een minuut of 10 schiet er kramp in de rugspieren en ben ik er weer klaar mee. Voor iemand die al vanaf haar 12e aan atletiek doet is dat wel een “dingetje”. Voorlopig stug trainen en oefeningen doen in de sportzaal en samen met de fysio kijken of we er misschien toch nog wat aan kunnen verbeteren. Het trainen geven gaat gelukkig goed en met alle leuke activiteiten en met super gemotiveerde collega’s om me heen is/was er voldoende afleiding en werkte het enigszins ook nog therapeutisch. Training geven, op de baan staan, de samenwerking met trainers, het organiseren van activiteiten geven/gaven me een extra stimulans en motivatie om te blijven werken aan het herstel. En dan schrijf ik nu mijn item voor de laatste wissel van het jaar 2024 en voordat ik deze laatste “Uit het Startblok” schrijf, lees ik die van voorgaande jaar nog even door. Ik eindigde toen met een wens:
En zo wandel ik voorzichtig naar het eind van mijn “Uit het startblok” 2023, waarbij ik de wens uitspreek dat het jaar 2024 in het teken van de (baan) Trainers mag staan. Waarbij het plezier van de trainer gestimuleerd en het trainerschap gewaardeerd wordt.
Het jaar 2024 was voor de baanatletiek een druk, gezellig, gemotiveerd en enthousiast jaar. Bomvol activiteiten, beginnende met de nieuwjaarsloop en geëindigd met de Clubkampioenschappen. In november zijn alle groepen doorgeschoven naar nieuwe trainers, hebben we weer zaaltraining en mochten we nieuwe gezichten in de vorm van ass. trainers, stagiaires en hulp ouders toevoegen aan ons trainerscorps. Een enorme wachtlijst bij de pupillen proberen we zo weg te werken. Sander geeft bijscholing aan hulp-ouders en ass. trainers om zo de onderdelen van de baanatletiek door te lopen en trainster Maggi is bezig aan een atletiek opleiding, trainer coach 3.
De pupillen groepen en de D junioren zijn enorm groot geworden en met het doorschuiven van de groepen vinden we ook volle groepen bij de C, B, A junioren en senioren. Konden we voorheen nog wel eens met twee trainers op de groep staan dan is dit nu ondenkbaar. We moeten eerder denken aan 3 tot 4 trainers op de groepen willen we kwalitatief training geven met de juiste aandacht voor alle atleten. Daarom blijven we ook hameren op extra hulp van ouders en andere geïnteresseerden. Enorm blij zijn we met de harde kern aan baantrainers die week in, week uit voor alle baanatleten klaar staan. Daarnaast bieden we naast de trainingen ook nog leuke activiteiten aan. Zo hadden we dit jaar weer een super gaaf Athlos Jeugdkamp maar ook een XL kamp voor de jongeren die te oud zijn voor jeugdkamp. Er werd een leuke Sinterklaas training georganiseerd voor alle jonge pupillen waarbij er twee pieten op be-
zoek kwamen in de zaaltraining. Verder een zeer geslaagde Clubkampioenschap met als klapper een mooi springkussen en frietkraam. Voor alle jeugdige baanatleten mochten we een cadeautje uitreiken in de vorm van een stoere wintermuts. Daarbij moet overigens wel uitgelegd worden dat de atleten dit cadeautje zelf verdiend hebben. Meer dan €4,000,- is er opgehaald bij de grote Clubactie door de jeugd van Athlos omdat ze zoveel loten hadden verkocht. Hayden, A pupil was topverkoper en had zelfs 100 loten verkocht! Wat een prestatie. De mooie check mocht Hayden overhandigen aan de penningmeester en van het opgebrachte geld mochten we voor al die fanatieke atleten een mooie athlos muts aanschaffen. Van elk verkochte lot ging er een mooi bedrag naar AV Athlos dus twee vliegen in één klap.
Deze week geven we de laatste trainingen van 2024 en op zaterdag 4 januari 2025 starten we het nieuwe jaar op met een Bubbels & Bollen estafette voor alle baanatleten. Een leuke estafette cross en na afloop toasten met alle baantrainers en (kinder) bubbels en oliebollen. Doe je mee? (zie de uitnodiging)
Wat gaan we doen in 2025; We doen met een grote groep atleten mee aan de cross competitie en hebben inmiddels twee crossen achter de rug. In januari en februari volgen er nog twee wedstrijden en we zien de Athlos jeugd het erg goed doen. We trainen nog twee maanden in de zaal en dat is erg fijn om de technische onderdelen te trainen. In Maart gaan we weer volledig op de baan en maken we ons op voor het baan seizoen. Inmiddels zijn de ploegen alweer opgegeven voor de competitie wedstrijden die gaan starten in april. De specialisatiegroep polsstokhoogspringen o.l.v. Ruben traint elke maandag op de baan en af en toe in Sportcomplex Omnisport te Apeldoorn. Inmiddels is deze groep behoorlijk uitgebreid en beschikt Athlos over een paar goede springers. Ook voor de horden training hebben we een specialist in huis gehaald en zijn we blij met Trystan de Weerd in het
trainerscorps. We streven ernaar dat de combinatie van goede trainers en kwalitatieve trainingen de atleten naar mooie prestaties brengt. Wel zullen we met de tijd (lees; trainingen) mee moeten en mag een goede kracht faciliteit eigenlijk niet ontbreken. Momenteel zijn het vooral de trainers die met creatieve oplossingen komen om zoveel mogelijk in deze behoefte te voldoen maar we hopen van harte dat in 2025 het onderwerp kracht training niet onbesproken blijft.
Is mijn wens van vorig jaar “meer waardering en stimulans voor de trainers” uitgekomen? Ik denk dat er zeker goede pogingen ondernomen zijn maar graag neem ik de wens ook weer mee naar 2025 want er valt denk ik nog veel meer winst te behalen.
Tot slot vind ik het een eer om als Hoofdtrainster baanatletiek deze laatste “Uit het Startblok” af te sluiten met een voorstel ronde van alle groepen baanatletiek met haar atleten en trainers. Helaas niet iedereen in beeld maar bewaar deze foto’s goed want wellicht heb jij een foto in handen van een topper die we over een aantal jaren terug zien op de EK, WK of misschien wel bij de olympische Spelen. Zo is Femke Bol tenslotte ook begonnen… Graag wens ik iedereen fijne feestdagen en een mooie jaarwisseling toe. Wees lief voor elkaar, heb geduld, tel wat vaker tot tien en laten we proberen de mooie atletieksport en de vereniging te koesteren.
Alida van de Kolk
Even Voorstellen:
Als laatste van de 3 nieuwe in april 2023 gekozen bestuursleden zal ik me ook even voorstellen.
Hoewel, ik denk dat de meeste mensen me intussen wel kennen.
Ik draai al een aantal jaren mee bij Athlos.
Na allerlei vrijwilligerswerk in diverse sectoren ben ik in maart 2011 een cursus bij Athlos gaan volgen die georganiseerd was door het Longfonds. Dat hete toen Lopen voor Lucht.
Daaraan nam een aantal longpatiënten deel.
Dit beviel zo goed dat die groep daarna is blijven bestaan. De groep kreeg aangepaste trainingen.
Zelf vond ik het Nordic Walking zo leuk dat ik in november samen met een aantal andere trainers een cursus heb gevolgd voor Wandelbegeleider.
Daarna in mei 2013 volgde er een cursus voor Nordic Walking instructeur.
Uitgeleerd was ik toen nog steeds niet en volgde een cursus Allround Wandeltrainer.
De groep Lopen voor Lucht (die nog steeds op de dinsdag actief is) heeft inmiddels een andere naam gekregen en heet Lopen op Maat, waar nog
steeds rekening gehouden wordt met het aankunnen van afstand, snelheid enz.
Tevens verzorg ik een training op de donderdagmorgen.
Na een aantal jaren heb ik het Hoofdtrainerschap overgenomen van Jacob van Meerveld en zit nu vanaf april 2023 in het bestuur als algemeen bestuurslid.
Ik ben vaak in het clubhuis te vinden als er evenementen zijn. Samen met een aantal medewerkers proberen we dan iedereen te voorzien van een natje en een droogje.
Daarnaast ben ik nog druk als vrijwilliger bij de bibliotheek, waar ik een aantal buitenlandse dames begeleid in het leren van onze Nederlandse taal.
In de uurtjes die dan nog over zijn, haak en brei ik in opdracht truien, vesten en dekens.
Petra Winter
La3 en La2 dido naar Tirana
Voor het derde jaar op rij, zijn er lopers van La3 en La2 dido met elkaar op pad geweest naar het grote boze buitenland. De idee is om een wedstrijd te doen in een stad waar je wellicht anders niet zo vaak komt. We zijn naar Riga en Talinn geweest en dit jaar viel de keus op Tirana. Niet zonder reden want netwerker pur sang Hein Frens kende al de organisator van de (halve) marathon aldaar en wist de groep te enthousiasmeren voor Tirana, dus. Tirana, where the hell is dat? Tirana is sinds 1920 de hoofdstad van Albanië. Albanië ligt tegenover Italië aan de andere kant van de Adriatische zee. Als je in Bari (net boven de hak van de laars van Italië en ooit de woonplaats van onze Sinterklaas) in zee springt en 70km flink door zwemt dan kom je bij Durrës halverwege Albanië aan land en nog 30km verder doorlopen, zit je in Tirana. De geschiedenis van Albanië gaat veel verder terug maar belangrijk voor Albanië is de overheersing door het Ottomaanse rijk. Zeg maar de Sultans uit het huidige Turkije. In de 15e eeuw was de rebellie onder leider Skanderbeg zo succesvol dat de Albanezen 24 van de 25 veldslagen wonnen en hun zelfstandigheid terugwonnen. Skanderbeg is dan ook de nationale held. Op het centrale plein in Tirana is hij vereeuwigd op een sokkel en een giga paard. Belangrijk detail is dat het een hengst betreft en dat is door de maker anatomisch correct verwerkt. Helaas, na de dood van Skanderbeg kwamen de
Ottomanen weer terug en pas ruim 400jaar later werd het Ottomaanse rijk verslagen in de eerste wereldoorlog. En toen kon, in 1913, Albanië in zijn huidige vorm ontstaan.
Er is nog een Nederlandse connectie want de grootmachten van destijds wilden een achterneef van Wilhelmina als leider van Albanië aanstellen compleet met "vredes"militaire actie maar dit mislukte jammerlijk. Heel erg soepel gaat het vervolgens allemaal niet want vanaf 1928 bemoeien Italiaanse fascisten zich met Albanië en 11 jaar later wordt Albanië helemaal bezet. Dat duurt tot 1943 als Italië capituleert en Mussolini gelyncht wordt en dan nemen de Duitsers het over. Van de regen in de drup dus. Eind 1944 weten de Albanese partizanen onder leiding van Enver Hoxha de Duitsers te verdrijven en ontstaat communistisch Albanië. En zoals steeds met communisten: lompheid troef en overdrijven is hun ding. Eerst hokken ze samen met Yugoslavië maar als Hoxha die te soft vindt, stapt hij over naar de Sovjet Unie. En ja hoor na zo'n 20 jaar, te soft: China. In 1972 is ook China te soft en is Albanië compleet geïsoleerd en op zichzelf, lees Hoxha, gericht. De man draait compleet door en wordt paranoia. Er worden maar liefst 170.000 bunkers gebouwd tegen een invasie in Albanië. Maar guess what, niemand heeft daar interesse in. In 1985, op mijn verjaardag nota bene, gaat Hoxha gelukkig eindelijk dood en in 1990 valt het communistische regime en ontstaat er een democratie. Dat mondt uit in een financiële crisis na een pyramidespel (ponzofraude) met een burgeroorlog als uitkomst. Munitiedepots worden leeggeroofd en iedereen loopt met kalasnikovs te zwaaien. De echte stoere jongens stelen zelfs tanks. Kortom chaos alom en dat duurt tot augustus 1997 na verkiezingen waarin de socialisten winnen. Daarna wordt er met internationale hulp een nationale regering van verzoe-
Modern Tirana, een interessante stad
ning geïnstalleerd en worden hervormingen doorgevoerd. Er wordt ingezet op vrije handel, buitenlandse investeringen en toerisme en dat blijkt te werken. Veel wapens gaan de grens over naar Kosovo om alsnog in de oorlog van 98/99 gebruikt te worden. Albanië wordt in 2009 lid van de NAVO en in 2014 kandidaat EU-lid. En dan is in 2022 de uitzending van Wie is de Mol in Albanië en wordt de interesse van de Nederlandse toerist gewekt.
Waarom dit hele verhaal? Omdat dit belangrijk is om onze ervaringen in Tirana te kunnen plaatsen.
Donderdag 17 oktober.
De groep bestaat uit 9 lopers, Geert, Paul, Peter, Marinus, Anita, Herbert en Annet en Erna en Herman. Helaas moest Evelien voor werk afzeggen en Hein vanwege een nare voetblessure, we hebben ze beiden gemist. Erna en Herman en Herbert en Annet hebben elkaar al wat eerder ontmoet bij de kaap van Rondon alwaar wij bunkertjes en vissen scoorden. Maar de echte samensmelting is bij het Christelijke centrum Albanië, dichtbij het centrum van Tirana waar wij verwelkomd werden door Xhina. De accommodatie is gevonden door Hein en blijkt perfect: een mooie rustige tuin in een verder best druk deel van de stad. En alles op loopafstand! Even een intermezzo over Albanese badkamers. Hier is nog wel wat te winnen. Bijvoorbeeld het afvoerputje het laagste punt maken, heel handig! Of geen super gladde vloertegels gebruiken. De wc niet onder de douche monteren. Een drem-
peltje maken om de douchebak heen, zeker als de afvoer niet het laagste punt is. Een trekker meeleveren. De wc sowieso werkend maken. Einde intermezzo.
Vrijdag 18 okt
Vandaag gaan we fietsen met Denis. Denis is een dertiger en een BA-er. Zijn fiets-video is viraal gegaan en hij wordt op straat herkend. Behalve dat hij BA-er is, is hij een fijne kerel want echt geïnteresseerd in zijn klanten. En zo komen wij te weten dat Denis zondag ook loopt en Denis houdt van uitdagingen en hij gaat voor de hele marathon. Aan het eind van de tour zijn we allemaal strava gelinkt, heeft Denis tips van ons opgeslurpt voor een goede marathon. Hij mikt op 4:15 maar hoopt stiekem onder de 4 uur te komen. En wij weten welke gebouwen door respectievelijk de Italianen, Russen, Chinezen en eigen communisten zijn gebouwd. We zien de edele delen van het paard van Skanderbeg, de villa van Hoxha, ook prominent aanwezig in WIDM. En het moeder Teresa plein. Jawel, Moeder Teresa is Albanese! Ze hield kennelijk erg van dragraces want het plein zit onder de bandensporen. Ja hoor, ook M Teresa mag een hobby hebben. We bezoeken on the fly een museum met impressies uit de 96/97 periode waarbij 2000 mensen in de rellen zijn omgekomen.
Zaterdag 19 okt
We gaan de stad uit naar een berg. Daar kom je met een kabelbaan die 4km lang is. Trots wordt gemeld dat de kabelbaan van Oostenrijkse makelij is
Waar je ook bent: overal bunkers
Tirana in vroegere tijden (80-60 jaar geleden). Rechtsonder de moskee na WOII met kapotte minaret.
in de hoop dat de toeristen ook echt in durven te stappen. Dat durven we en we zijn een beetje verbaasd over de bakken voor de skies waarbij de temperatuur in de winter toch nauwelijks onder nul komt. Maar ja, de gondels zijn Oostenrijks, hé. Het uitzicht is top! De cappuccino's en de espresso's zijn heerlijk in het herfstzonnetje terwijl de andere toeristen ons tv-programma zijn. Een forse Duitse dame met schedels van antilopen op haar T-shirt, een moeder die haar kind zowat de afgrond in rijdt en een kleutertje die heel professioneel de familie fotografeert.
Weer beneden bezoeken we een enorme bunker waar Hoxha zich in kon verschansen tegen een nucleaire aanval. Het volk kon verder de rambam krijgen, dat was niet uitgenodigd. De bunker is zeer indrukwekkend, compleet met bioscoopzaal, maar verder nooit gebruikt.
Op de terugweg raken we verstrikt in een taxi oorlog, 3 van ons worden namelijk door een concurrerende taxi gestolen en de collega zet de achtervolging in met 3 anderen van ons als vracht en bij onze accommodatie gaan ze bijna met elkaar op de vuist. Tsja, zo gaat dat als de levensstandaard echt niet zo
tegenkwamen nagevraagd, want niemand wist het eigenlijk precies. En alles zou gelijktijdig starten, lopers van de marathon, van de halve marathon, 10km lopers en 10km wandelaars. In totaal 4000 sportievelingen maar ineens bleek de grote groep 10km lopers 10min later te starten. Omdat iedereen al in het startvak stond, werd de start wat chaotisch. Sommige 10km lopers starten al wel en anderen bleven als natuurlijke hindernis staan. Een puntje voor de evaluatie. De vorm van het parkoers lijkt op een ruimtestation van de Star Wars serie met straten als antennes die op en neer gelopen werden. Dit bleek heel leuk want we konden elkaar high-fiven bij iedere passage totdat de onderlinge afstand te groot werd. De body van het ruimte station was een rondje om een kunstmatig meer waar je kwam via het M Teresa plein en een park met een gemeen stijl hellinkje. Inmiddels liepen en wandelden de honderden 10km lopers over het toch wel smalle parkoers, scheen de zon fel op de stukken zonder bomen en dat maakte dat we bijna allemaal de tweede 10km van de halve tijd begonnen te verliezen. Annet struikelde zelfs en viel op dat gemene hellinkje en dat kostte haar haar knie en zeker een paar minuten. Alleen Erna en Herbert liepen vrij constant, de rest kakte wat in en was blij te finishen. Wie gefinisht was, ging aanmoedigen en zo zagen Paul en ik ieder successievelijk binnen komen. Ook Denis kwam langs in 2.15 en moest nog een ronde. Geen sub 4uur dus voor Denis. Achteraf bleek zelfs geen sub 5 uur. Ja, ja, de marathon had weer toegeslagen!
Het was - naar zijn zeggen - het zwaarste wat hij ooit gedaan had maar hij zag er wel erg blij uit! De winnaar finishte in 2.20uur en verdiende € 5000, terwijl de halve voor € 3000 gewonnen werd in 1.04. Best een aardig uurloon zo!
Voor wie Instagram heeft (kan ook zonder account bekeken worden): https://www.instagram.com/ reel/DBWgwXFNJoB/?igsh=c3ZpZHc3MDZjd3Vk
Maandag 21 oktober
hoog is en elke 100lek (= 1 euro) noest verdiend moet worden.
Zaterdag 20 oktober
En dan is het dé dag! We moeten aan de bak en dat blijkt om 9.00uur te zijn. Dit hebben we aan alle Zweden, Engelsen, Duitsers en Nederlanders die we
We maken een uitstapje naar het Bovilla meer. Dit is een stuwmeer en bedoeld om Tirana van water te kunnen blijven voorzien. Omdat de zomers wat warm zijn de laatste jaren (40°C plus!) zakte het peil al een meter of 8. Het is nog 43meter diep dus de watervoorraad is zeker niet onbeperkt.
We rijden langs een kazerne en drinken koffie in de saaie kantine achtige tent naast de kazerne met militairen in camouflage pakken. Bij de ingang van de kazerne staat een groot NATO-teken. Dat is op-
Fietstocht met Denis
vallend want hier zie je dat nooit. Dat komt omdat Albanië na de decennium lange isolatie er graag bij wil horen. Albanië wil ook heel graag in de EU en daarom zie je veel EU-vlaggen op overheidsgebouwen. Vooral corruptie, georganiseerde misdaad en witwassen zijn issues maar we zien nog wel een paar andere punten waar de regelgeving nog niet aan EU standaarden voldoet. 1. afval, pleur maar neer
2. Uitstoot verkeer: de vieze dieselbusjes uit Frankrijk, Zwitserland en Nederland hebben hier een derde leven.
3. Privacy: de huurauto heeft een GPS en de verhuurder kan precies volgen waar de rijder heen rijdt. Hoezo dat van te voren even melden? We rijden een prachtige kloof in, lopen naar een uitzichtspunt en hebben een idyllische zelf meegebrachte lunch onder de walnootbomen. Ons voorgevoel was terecht: de gids wilde ons in een sfeerloos restaurant hebben waar hij ongetwijfeld commissie voor zou krijgen en één ervaring in een saaie tent (die bij de NATO-kazerne) vonden we voldoende.
Het zwemmen in het meer is strikt verboden en dus neemt iedereen een verfrissende duik, zo werkt dat hier: regels zijn optioneel. Heel erg innig wordt de band met de gids/chauffeur niet, hij wil niet stoppen voor Marinus die een mooie foto van maïsschoven wil maken (en we weten inmiddels dat Marinus een heel goede foto-
blik heeft). We vinden het prima om de namiddag te toeven in vriendelijk Tirana met een wijntje, aperolletje of biertje. Immers de sportieve uitdaging is voltooid en niemand heeft zin naar huis terug te gaan.
Marinus krijgt bericht van een nucle-
Afdronk van Tirana en Albanië? Heel positief! Aardige behulpzame mensen, landschappelijk mooi (kijk langs het afval heen) en helemaal niet duur. Nog even een paar gedachten over Tirana. Sommigen vinden Tirana de lelijkste hoofdstad van Europa te zijn. Dat is niet waar, Podgorica van buurland Montenegro is - naar horen zeggenzeker lelijker. Het is waar dat Tirana geen oude stad is en het mist dus de historie van zeg Rome, Praag of Boedapest. Tirana is meer een soort Berlijn: vrij veel nieuwbouw maar als je dat goed doet, krijg je toch een mooi geheel. Tel hierbij op de godsdienst tolerantie, moskee, synagoge, kerk en orthodoxe kathedraal kan door iedereen bezocht worden met als uitkomst een uitstekende sfeer. Weetje: Albanië is het enige in WO2 bezette land in Europa met een grotere joodse bevolking direct na de oorlog dan er voor. En dan doe je iets goeds.
Disclaimer: moeder Teresa hield niet echt van dragracing, het was een grappige opmerking van Denis.
De clubkampioenschappen liggen al weer tijdje achter ons, ook dit jaar weer op de laatste zaterdag in september. Bij deze kampioenschappen meten we onderling de prestaties. Alle Athlosleden kunnen deelnemen, ook als je pas lid bent geworden. Wel ieder in zijn leeftijdsklasse en in zijn eigen of meerdere takken van sport. Er worden ook clublijsten van de 10 beste clubrecords bijgehouden. We onderscheiden bij Athlos: baanatletiek, wegatletiek en Nordic Walking / Wandelen.
Ja maar hoe meet je nu de prestaties bij deze laatste ledengroep? Het is iets anders. Deze afdeling organiseert al enkele jaren een speur-wandelpuzzel-tocht in de bossen rond het Athlos-home. De organisatoren Rita Hoving, (Petra Winter), Emke van Hemert, Willy van Omloo en Frans Meijer steken op 13 augustus de koppen bij elkaar. Ze verzinnen achtereenvolgens een woord (zeg eentje van 14 letters), het thema (dit jaar de Olympische Spelen in combinatie met de Dierenwereld), en de 14 vragen gerelateerd aan het thema. Dan wordt de kaart erbij gehaald en de posten daarop uitgezet.
Die posten worden later ook nog eens gecontroleerd op juistheid, en van een omschrijving (bij de kruising, aan de dennenboom etc.) voorzien voor op het invulformulier. Klaar is Kees en Willy en Frans gaan een paar dagen later op pad, het veld in met de kaart. Blijkt de kaart niet meer te kloppen; er vallen gewoon een paar posten weg. Willy en haar echtgenoot Chris hebben daarna een heel ander systeem bedacht, met foto’s van de posten erbij en ook weer andere postomschrijvingen. Snappen jullie het nog? Dan mag je nu je vinger opsteken. Bij mij ontbreekt in elk geval de logica. Behalve … er zit veel voorbereidend werk in.
Op 29 september dreigt het vanaf 09.30 uur te gaan hozen. Het blijft echter droog. Bij de picknickbank achter aan de Watertorenweg verzamelen zich 11 personen voor deelname. Dat is dit jaar wel heel weinig. Onze afdeling heeft toch 120 leden!?!? De organisatie (Willy, Petra, Emke en Frans) zijn al ter plaatse. De 14 posten zijn uitgezet en elk voorzien van de opdracht in het plastic (tegen de regen dus). Met behulp van een kaartjesspel koppelt Emke de deelnemers aan
elkaar. De volgende duo’s ontstaan: 1. Marion en Rinske, 2. Carolien en Dineke, 3. Marian en Charlotte en 4. Geurtje en Dika, alsmede het trio 5. Jacob, John en Elly. Met een starttijd van om de 2 minuten worden de koppels vol enthousiasme los gelaten in het bos, de kaart en het antwoordformulier in de hand. Aangekomen bij een post, moet men de vraag beantwoorden met een multiple choice keuze dat verdraaid niet makkelijk blijkt te zijn. Er komen dus 14 letters uit die door elkaar staan, en waaruit de duo’s het vastgestelde woord (dit jaar was het Nordic Walking) moeten zien te puzzelen. Twee van de vijf groepjes redden dit. De winnaars zijn Charlotte en Marian, omdat
zij sneller in de tijd het parcours afleggen en het woord raden. Petra hangt hen de medailles om. Caroline en Dineke zijn tweede geworden.
De dag sluiten we af met een kop koffie en dikke koek. Daarvan blijft weer veel over omdat de opkomst heel gering is. Volgend jaar weer? Nou, daar gaan we het nog even over hebben. De geringe opkomst is in elk geval een behoorlijke tegenvaller tegen al die inspanning.
Wat. Een. Ervaring. Toen ik hier op vrijdag mijn startnummer ging ophalen raakte ik in gesprek met een Zweed die al de nodige ervaring had met deze loop. Hij vatte het samen als “It’s a brutal race, and when it gets dark it’s dark with a capital D. But, go out and enjoy!”.
Dat laatste was dan ook gelijk het doel voor deze loop. Bij de vorige 2x dat ik 50KM gelopen heb ben ik altijd behoorlijk naar de getver gegaan na 35-40KM, benen en lijf leeg. Dat wilde ik nu eens een keer niet. Waar nog wel wat winst te behalen was mijn inziens mijn trainings aanpak. Vandaar dat ik in mei begonnen met een schema van UltraTrailCoaching(.com) met als doel frisser en beter getraind aan de start te verschijnen. Het was een totaal andere aanpak dan dat ik zelf voorheen deed, met bij vlagen ook echt wel zware trainingsweken. Nu ik gefinisht ben denk ik dat ik
niet anders kan zeggen dan dat hun opzet voor mij heeft gewerkt. Was het dan makkelijk? Nee, dat niet. Heb ik de hele afstand lekker gelopen en ben ik eens een keer niet naar de getver gegaan? Ja. Doel bereikt dus.
Maar goed, hoe was de Kullamannen “Seventh Seal” 57KM dan? Gaaf. Nu ben ik enigszins bevooroordeeld door mijn voorliefde voor rust, ruimte en mooie natuur en dat kun je in Scandinavië in overvloed vinden. Waarschijnlijk kom ik er daarom ook graag. De Kullamannen 57KM begint in de plaats Båstad in zuid Zweden. Een plaats op het het schiereiland Bjäre die het vooral moet hebben van zomertoerisme. De temperaturen waren vandaag niet zomers maar verder leek het er wel op, waar het op vrijdag nog windkracht 6-7 en zwaarbewolkt was, was het op zaterdag zonnig en tussen de 4 en 8 graden met een licht briesje. Perfect loopweer dus voor zo iets idioots als het lopen van een ultra afstand. De langere afstanden
(100 & 160KM) zijn gisteravond al vertrokken vanuit Höganäs, een plaats zo’n drie kwartier rijden naar het zuiden. Die hebben dus in de donkere novembernacht nog flink wat tegenwind mogen happen.
moeten op dat punt nog ongeveer een marathon afleggen. Petje af.
De route is na dit punt vrij makkelijk te volgen,
De start is voor mij dus op zaterdag in de haven van Båstad om 11:00. Voor de startboog 424 starters. Achter de startboog een ridder op een zwart paard met een indrukwekkende helm met daarop 2 (wat ik denk) rechtopstaande stierhoorns. Dat is dus de Kullamannen waar de loop zijn naam aan ontleent. Een lokale legende van een ooit verbannen ridder die mensen die in zijn gebied komen het leven moeilijk maakt en hen opjaagt.
Met nog een paar minuten te gaan voor de start zwelt de bombastische muziek aan en wordt er uiteindelijk afgeteld. Bij het bereiken van de 0 gaat de ridder te paard de groep lopers enkele honderden meters vooruit. Ik vond het een apart en enigszins intimiderend gebeuren. De route is de eerste paar kilometer verhard met daarin een paar klimmetjes. Fijn, zo ligt het startveld gelijk op een lang lint en lopen we elkaar ook niet echt meer in de weg wanneer we aankomen in het Sinarpsdalen met zijn glooiende grasheuvels, smalle paadjes en een paar pittige klimmetjes. De eerste van 3 bulten op de hoogtegrafiek van de route. De route zigzagt, stijgt en daalt zichzelf zo de eerste 15KM voort via het plaatsje Grevie en komt dan bij de zee uit. Hier komt het parcours samen met dat van de 100 en 160KM. Die dames en heren zijn dus al sinds gisteravond bezig en
want zolang de zee links naast je ligt ga je de goede kant op tot je weer in Båstad aankomt. Mijn plan was om niet harder te gaan dan 6 minuten per kilometer. Waar ik daar de eerste kilometers toch af en toe echt op had moeten letten was het op de kustpaadjes geen enkel probleem. Ik had de nodige virtuele voorverkenning gedaan maar al die stenen die los liggen of vastzitten in het zand of gras zie je echt niet op de satellietfoto’s van google, evenals de modder die op sommige stukken lag. Het vergt concentratie om mijn voeten op de juiste plekken neer te zetten. Inmiddels loop ik dan ook al een tijdje af-en-aan te kletsen met een Zweed die zegt dat het nog wel flink wat kilometers zo door zal gaan. Prima, weet ik dat ook weer. Het is met trails toch altijd dat je nooit echt weet wat je te wachten staat. Neem het maar zoals het komt en los het op.
Na 19KM kom ik met frisse benen aan in de plaats met de mooie naam Glimminge Plantering, met de eerste verzorgingspost. Ik had eigenlijk gehoopt op wat kleine snacks maar helaas. We moeten het doen met water en energiedrank. Ik vul de flessen en loop door, ik ben de Zweed bij de verzorgingspost ergens kwijtgeraakt en heb hem niet meer teruggezien. Na de verzorgingspost word het pad wel wat beter. Meer gras, minder stenen. Even een lekker ritme zoeken dus. Al snel vind ik aansluiting bij 2 Nederlanders. In totaal stonden er iets van 10
-15 aan de start dus dat ik er 2 tref die redelijk mijn tempo lopen is mooi mazzel. 1 is ook lekker spraakzaam dus zo kabbelen de kilometers lekker door. In de buurt van de plaatsjes Rammsjöstrand en Torekov staat geheel tegen mijn verwachting best wat publiek wat ook een aangename afleiding is. De Zweden hebben het imago vrij terughoudend te zijn maar blijkbaar is dat anders als er volk is om aan te moedigen. Bra jobbet! (Goed bezig!).
De kilometers gaan lekker voorbij, lange stukken met goede ‘duinpaadjes’ met hier en daar weer wat lastigere stukken met alleen maar losse stenen, modder of los zand. Ik ben de Nederlanders weer kwijtgeraakt. Het zijn beide ervaren lopers maar het gaat ze op dat moment niet makkelijk af (“Alles voelt nu al beurs!”). Langzaam maar zeker klimt de route ook wat omhoog richting het gehucht Hovs Hallar. Daar, bij kilometer 36, staat de 2e en gelijk de laatste verzorgingspost voor de finish. Er had er wat mij betreft nog wel 1 mogen staan maar ja, je kan niet alles hebben. Deze is gelukkig wel erg goed uitgerust. Water, sportdrank, fruit, belegde broodjes, kaneelbollen, etc. Een uitgebreid trailbanket dus. Ik werk een beker sportdrank, een broodje en een stuk banaan naar binnen, vul de flessen af en tref dan ineens de Nederlanders weer als ze net aankomen bij de post. Ik druk ze op het hart dat ze goed moeten eten en loop weer door, ik tref ze voorlopig niet meer.
Er zijn niet veel hoogtemeters in deze trail (845) maar bult nummer 2 is best een stevige over smalle modderige paadjes. We verlaten de kust tijdelijk om wat meer het binnenland in te gaan. Ik heb me voorgenomen om vandaag alle hellingen in stevig tempo op te wandelen om energie te sparen. Qua tijd verlies je er tenslotte niet veel mee maar je
kan wel veel energie wegsmijten in een poging te blijven rennen tot het lactaat uit je oren spuit. Na wat gekronkel door het bos naar beneden lopen we alweer langs de vertrouwde kust. Het is een kilometer op asfalt en passeer de marathonafstand, op weg naar de 3e en laatste bult op de hoogtegrafiek. De benen voelen nog steeds verrassend goed. Het is een lange klim over een karrenspoor waar we eenmaal boven getrakteerd worden op een mooi uitzicht en linksaf het bos weer in duiken. De smalle paadjes gaan lang op en neer in een bos wat steeds donkerder aan het worden is. De hoeveelheid gevallen herfstbladeren maken het lastig om te zien wat er onder zit. Veel stenen en boomwortels zijn niet of nauwelijks te zien. De zon gaat hier net voor half vijf al onder dus ik zet in het bos de hoofdlamp maar vast op om de paden wat beter te kunnen zien. Ik heb al een handjevol mensen zien struikelen vandaag maar gelukkig is mij dat deze keer bespaard gebleven.
Bij kilometer 48 zijn we weer beneden aan de kust en kom ik weer in de buurt van Båstad. Dat is ook te zien aan de paden, het zijn mooie brede en goed onderhouden paden, soms zelfs verlicht. Daar word ik overigens weer ingehaald door de 2 Nederlanders die blijkbaar een 2e adem hebben gevonden. Ik wens ze succes en zie ze niet meer terug, ze gaan mij te hard. Bij kilometerpunt 50 ben ik weer in Båstad. “Mooi! je bent bijna bij de finish!” zou je denken. Nou niet dus. Het is vrij sadistisch maar je passeert de finish op iets van 100200 meter afstand terwijl je al ruim 50KM gehad hebt en deze loop ook als 50KM wordt geadverteerd. Je ziet mensen vanuit een andere kant richting de finish gaan, je hoort de muziek en de omroeper, je ziet de lichten maar je mag er nog niet heen. De route is 56.8 kilometer dus er is nog zo’n 6KM te gaan op dat punt. Misschien probeert de Kullamannen
mijn leven daarmee wat moeilijker te maken. Deze ‘extra’ lus geldt overigens voor alle afstanden, ook die arme zielen van de langste afstanden. Zo dicht bij maar nog zo ver weg.
Ik heb de afgelopen kilometers al aardig wat van deze ‘arme zielen’ ingehaald, sommigen nog redelijk fris ogend, anderen behoorlijk uitgecheckt. Ik eet wandelend een halve snelle jelle op en passeer op die manier een ‘rennende’160 KM loopster. Ze vraagt aan me hoever ze nog moet. Ik zeg dat ze nog 4,5KM te gaan heeft. Ze herhaalt mijn antwoord om vervolgens nog een paar keer te vragen hoever ze nou eigenlijk nog moet, echt landen doet het volgens mij niet meer. Ik kan er ook niet zoveel aan veranderen dus wens haar maar succes met het laatste stukje. Zelf ga ik op deze vlakke paden lekker. De tempo’s die ik het begin makkelijk liep loop ik nog steeds, de benen zijn zwaar maar doen nog braaf wat ik wil. Helemaal snappen hoe het kan doe ik het niet meer maar mij zul je er ook echt niet over horen klagen. Enjoy it while it lasts.
Nog 3KM te gaan. Ik kijk voor m’n gevoel een 5 minuten later nog een keer op m’n horloge, nu nog 2.8KM te gaan. Waarom duurt deze kilometer ineens zo lang dan? Het zal wel een gevalletje “zodra het einde tastbaar wordt duurt elke meter eindeloos” zijn. Ik passeer nog wat mensen en ineens staat er nog 2KM te gaan. Die kilometer vliegt dan weer voorbij. Met minder dan een kilometer te gaan beginnen de meters af te tellen. Ik zie een stukje voor me nog iemand van de 160KM lopen, ik voer het tempo een klein tikje op omdat ik hem graag nog ruim voor de finish wil inhalen. Alles voor de finishfoto hè. Nu maar hopen dat ik er een keer goed op sta.
Ik finish uiteindelijk als 160e van de 424 starters en 27e in mijn leeftijdscategorie. Ik ben echt dik tevreden met hoe deze dag verlopen is. Bij de finish voelde de benen nog best ok maar uiteraard wel moe. M’n voedingsplan heeft gewerkt, onderweg 0 maagklachten en mentaal zat ik er ook echt lekker in vandaag. Ik besef me overigens ook maar al te goed dat ik ontzettend veel geluk heb gehad met het weer. Het was een heel andere dag geweest als het de hele dag had geregend en/of gewaaid. Binnen in het race-centrum staat warme soep, brood & cola te wachten, dat ging er prima in.
Anyway, de UTMB Kullamannen was dus een topervaring. Een mooie route, vooral langs de kust met soms mooie vergezichten met ondergaande zon vanaf de heuvels. Als je op zoek bent naar hele technische trails en veel hoogtemeters is deze misschien niet de juiste keuze maar ik vind het wel echt een aanrader. Van alle trails die ik heb gedaan staat deze denk ik qua algehele ervaring bovenaan de lijst al kan dat ook zijn omdat ik nog steeds op een euforische wolk zit van hoe het gegaan is.
De standaardvraag “What’s next?” komt natuurlijk al snel opborrelen maar ik heb nog geen idee. Even ‘doelloos’ lopen lijkt me ook wel weer even lekker. Ik heb wat kleinere afstanden op de planning en de rest komt later wel weer
Werner Noorlander
ATHLOS’ TOP LOTENVERKOPER 2024
Ook dit jaar heeft de jeugd van Athlos weer de uiterste best gedaan om zoveel mogelijk Grote Club Actie-loten voor onze mooie vereniging te verkopen.
Een actie waar de Athlos jeugd zich enthousiast voor inzet. Namelijk 80% van elk verkocht lot gaat terug naar de club.
Dit jaar was er een ware lotenverkoop competitie aan de gang. Iedereen die 25 of meer loten verkocht, ontving van de GCA een mooie medaille. Het was wel 24 atleten gelukt deze medaille te bemachtigen. Daarbij wil ik natuurlijk aantekenen dat we blij zijn met elk verkocht lot. Of je er nu 1 verkocht hebt of 100……
En ja, je leest het goed, 100 loten! Het is Hayden vd Heide gelukt om 100 loten te verkopen voor de club. Reden genoeg om hem eens te vragen hoe hij dit gedaan heeft en wellicht kon hij nog wat tips met ons delen voor volgend jaar. Op zaterdag 30 november was een groot deel van de jeugd samen om na de training warme chocomelk te drinken en pepernoten te eten. Meteen een mooie gelegenheid om de medailles uit te reiken aan de 24 atleten die meer dan 25 loten hadden verkocht en aan Hayden te vragen hoe het hem gelukt is 100 loten te verkopen.
Hayden gaf aan dat hij vooral plekken heeft gezocht waar nog niemand was geweest. Hij had zichzelf als doel gesteld minimaal 50 loten te verkopen. Maar toen bleek dat Leon Wesseling (verkocht 70 loten), Eva van Wijk (verkocht 59 loten, Merel Beukema (verkocht 58 loten, Maren van Polen (verkocht 53 loten) Luc en Lana de Vente (verkochten samen 72 loten) het lukte om ook
meer dan 50 loten te verkopen. En competitief als we zijn bij de jeugd van Athlos, stelde Hayden zichzelf een nieuw doel. Hij zou 100 loten verkopen. Hij moest wel erg doorzetten zei hij. Op een gegeven moment had hij 99 loten verkocht. Dus belde hij bij iemand aan om zijn 100ste lot te verkopen. Helaas, deze mevrouw had al een lot gekocht van iemand anders. Hayden nam echter geen genoegen met nee en verkocht haar toch zijn 100ste lot. Wat later belde Hayden weer aan bij deze mevrouw, deze keer niet om een lot te verkopen, maar om haar
een zelfgemaakte medaille te brengen. Hoe leuk is dat! Hayden is dit jaar Athlos’ top lotenverkoper, ik ben nu al benieuwd naar volgend jaar!
Samen met Hayden hebben we een mooie cheque met het eindbedrag aan Jan Eiben (penningmeester) mogen overhandigen.
Als cadeau voor hun inspanningen kreeg de complete Athlosjeugd een mooie Athlos muts en ging iedereen goed ‘gemutst’ naar huis.
Patricia van Domburg
Zeer geslaagde Athlos Hydro Trailrun
De Trailrun heeft een woelig jaar achter de rug. De organisator van vorig jaar, Ewout Middelburg, stopte er om 2 redenen mee: hij kon zelf niet meer lopen en is geen lid meer van onze vereniging en tegelijkertijd wordt het steeds moeilijker om toestemming van de grondeigenaren te krijgen om over leuke trailpaadjes te lopen. Bij de ALV werd daarom medegedeeld dat er dit jaar geen trailrun zou zijn.
Wilt Pathuis, Patrick Dekker, Johan Nijhof & Sander van den Belt vonden dat zonde en hebben, ondersteund door Conny Weggeman vanuit wedstrijdsecretariaat, Bartho van Maare vanuit sponsoring & Elaine Bezemer vanuit PR en communicatie hun schouders eronder gezet.
Door snel een uitstekende relatie op te bouwen met de boswachter van de Gemeente Harderwijk en de contactpersoon van Natuurmonumenten bleek er toch meer mogelijk dan we vreesden en kon er zelfs een 30 km route aangeboden worden.
Fast forward naar 15 november. Met 300 inschrijvingen was het evenement uitverkocht voor de vergunning. We hebben gekozen voor een lossere sfeer, dus geen startschot of prijsuitreiking. Trailrunning zoals trailrunning bedoeld is. En dat konden de deelnemers waarderen: 73 van de 92 respondenten gaven rapportcijfer 9 of 10!
Daarbij heeft het voor de gelegenheid flink omgeploegde Beekhuizerzand zeker geholpen. Misschien staat de Hierdense Beek volgend jaar hoger en wordt het dan ook een trail van natte voeten… de natuur beslist daarover.
Het organisatieteam heeft al gezegd dat we volgend jaar weer een trailrun willen organiseren. Dan wel met een andere naam, omdat Hydro na 3 jaar stopt met de sponsoring en overgaat naar het Run-BikeRun circuit. De datum staat al: 15 november 2025. Loop en/of help jij mee?
Nog meer informatie en foto’s op https://www.athlos.nl/index.php?page=162&sid=1
Bijzonder: landelijke politiecross voortaan bij Athlos
De Nederlandse Politie Sport Bond hield op vrijdag 13 december jl. op het Athlos sportpark haar jaarlijkse NPSB Kerstcross. Het is dé sportieve jaarafsluiting van de nationale Politie en Marechaussee en bestaat al ca. 40 jaar.
En als Athlossers konden wij nu zelf (BM) meedoen! Begin november kwamen de politie-organisatoren bij Athlos op de lijn: hun al jarenlang bestaand parcours in het Orderbos bij Apeldoorn was (plots?) niet meer beschikbaar. De vraag lag voor of Athlos hun uit de brand konden helpen. Athlos kon immers snel organiseren en lag centraal in Nederland. Vergunning moest nog worden aangevraagd, dienstroosters politie lagen inmiddels al vast en de oude politie organisatie was inmiddels gestopt. Een dringende vraag om hulp dus.
Wij sloegen de handen ineen: WOC, Accommodatie
- PR/communicatie- en Kantinecommissie, aangevuld met andere Athlossers van Baan- en wegatletiek kwamen snel bij elkaar en wisten in no-time een draaiboek in elkaar te zetten. Deze kans wilden wij niet laten liggen en stuurden aan op een langdurige en duurzame samenwerking.
Zo konden wij medio november al met trots vertellen dat de Nederlandse Politie Sport Bond bij ons op onze Athlos sportaccommodatie een nieuwe locatie had gevonden voor hun
NPSB Kerstcross, dé sportieve jaarafsluiting van de nationale Politie en Marechaussee.
We hebben een mooie ronde van 2,5 kilometer uitgezet (nl. ons bestaande parcours van de Athlos Cross). Deze werd voor de 5 kilometer 2x afgelegd, en voor de 10 kilometer 4x. De 10 kilometer gold als NK politie.
Onze voorzitter Athlos, onze burgemeester van Harderwijk en teamchef politie Harderwijk gaven d.m.v. een welkomstwoord, startschot en bij de prijsuitreiking acte de présence.
Ca 170 inschrijvingen waren er dit keer. Na afloop was er snert en gezelligheid in de kantine van AV Athlos..
Kees van Gemert
Athlos Wandelsport in De Roef
Gemeente Harderwijk organiseerde met Ga! Harderwijk op 4 oktober een ontmoetingsen belevingsmarkt voor 65-plussers in MFC De Roef. Athlos Wandelsport was een van de vele partijen die een bijdrage leverde aan de informatiemarkt, de workshops en demonstraties. Na een inspirerende warming up van Olga Commandeur konden
bezoekers deelnemen aan de Silent Disco, kookworkshop door Ramon Brugman, zingen, dansen, in gesprek gaan over levensvragen, dammen en veel meer.
Dat wandelen populair is merkten we aan de Athlos Wandel – tafel. We hebben veel mensen enthousiast gemaakt en uitgenodigd om tijdens een wandeltraining met ons mee te komen wandelen in de ‘achtertuin’ van Harderwijk, onze prachtige bossen. Kom 6x proefwandelen voor €30! Voor Athlos-leden zijn er geen kosten aan verbonden. Info: Petra Winter, 06 13 83 30 26. Ons motto was: Kom uit die stoel en ga wandelen: gezond en genieten!
WANDELTRAINERSDAG 19 oktober 2024 op
Met een flinke groep wandeltrainers bezochten we de jaarlijkse Wandeltrainersdag op Papendal. Elk jaar organiseren AtletiekUnie en KWbN (Koninklijke Wandelbond Nederland) een groots evenement voor wandeltrainers van Nederland om nieuwe kennis en inspiratie op te doen om hun trainingsgroepen te verrassen met nieuwe inzichten en oefeningen.
Onderwerpen als Intervaltraining, Functionele Krachttraining, Valpreventie voor Ouderen, Warming up met Funfactor, Wandelen met reuma, artrose, hart- en vaatziekten, en bijvoorbeeld welke rol speelt de juiste voeding bij wandelen, komen aan bod. Het was een enorm inspirerende
dag waarbij we de opgedane kennis uit de workshops graag in praktijk gaan brengen!
NW/wandelgroep op bezoek bij AV Triatlon
Op zaterdag 12 oktober 2024 is een kleine delegatie van de zaterdag Nordic Walking / Wandelgroep op bezoek geweest bij een Nordic Walking groep AV Triathlon in Amersfoort.
Het clubgebouw van AVT ligt aan de bosrand op de grens met Soest, van hieruit kan men kilometers wandelen zonder een weg over te steken.
Het is inmiddels een traditie dat beide groepen eenmaal per jaar bij elkaar gaan wandelen, een andere wandel omgeving blijft altijd trekken. Dit jaar hebben we rond de Korte Duinen gelopen over de stuwwallen uit de ijstijd, de Harderwijkse Ardennen in het groot.
We hebben na afloop uiteraard gezamenlijk koffie gedronken in het drukke clubhuis van AV Triathlon.
Zwerven rond de Leuvenumse beek
De herfst is in volle gang en ik geniet van de schitterende kleurenpracht van de bomen, zeker als het zonnetje zich een weg weet te vinden door de donkere wolken die over het algemeen overheersen. Maar de winter is ook voelbaar in aantocht, het ijs heeft al op de plassen gestaan en het is zelfs al even wit geweest en ook dat is geweldig! Ondanks dat het zo mooi is buiten is het soms nog best lastig de deur uit te gaan en dan helpt het als
steuntje te hebben gehad zodat ik mee kon gaan, want anders had ik me waarschijnlijk nog een keer omgedraaid vanmorgen. We wachten even tot iedereen er was en het was even bibberen want met twee graden was het best koud. Eenmaal compleet, gingen we met een clubje van zo’n tien mensen op pad. Rita benoemde bij voorbaat al dat er geen pepermuntjes waren want ze was de tas vergeten waar dat in zat.
je lid bent van een wandelvereniging zoals Athlos
Zeker als ze via een poll vragen of je mee gaat zwerven bij de Leuvenumse beek en je mee kunt rijden. Als je dan hebt aangegeven er te zijn, dan kun je er niet meer onderuit. Voor mij een ideaal moment om na een lange tijd weer mee te gaan. Want ik had het duwtje echt even nodig.
De eerste schreden
De weersberichten waren eerst niet zo positief maar in de ochtend leek het droog te blijven dus dat maakte dat ik vol goede moed de wekker had gezet zodat ik op tijd bij de parkeerplaats op de Poolseweg van Leuvenum kon zijn. De afgelopen weken heb ik echt weinig gewandeld dus uiteindelijk blij dat ik mezelf gepusht had. Gelukkig kenden ze me nog en benoemde ik dat ik blij was het
Improviseren
Zwerven betekent meestal dat je loopt zonder een vaste route in je hoofd. Rita had globaal een route in haar hoofd, maar we waren nog maar vijf minuten weg en toen bleek dat de weg die ze in wilde helemaal onder water stond. Een mooi moment om even de warming up te doen zodat ze kon nadenken over een alternatief. Na wat oefeningen om de spieren warm t maken en te rekken, vervolgden we de route. Het water stond erg hoog, hoger dan verwacht, want vorige week was het hier nog niet zo hoog gaf ze aan. Blijkbaar was de grond verzadigd. Ook is de beek aangepast omdat ze de beek wat meer meanderend hebben gemaakt en minder diep en daardoor loopt het makkelijker over zodat het water niet wordt afgevoerd maar opgevangen en beschikbaar is in droge periodes. Hierdoor staan vele beuken nu met de voeten onder water, wist ze ons te vertellen. Jammer
van al die mooie oude beuken die zo hun wortels zien verrotten en plaats moeten maken voor wat anders.
Herinneringen maken en opdoen
Al kletsend over de komende feestdagen, de kou en de mooie spiegelingen van de plassen moesten we bij een pad alweer kris kras door het bos om de plassen te vermijden. Gelukkig houdt iedereen wel van dit soort avontuurtjes, die ook bij de zwerftochten horen. Even verderop kwam iemand met het idee om een mooie groepsfoto te maken spiegelend in de waterplas. Zo gezegd, zo gedaan en in plaats van een pepermuntje hadden we nu een fotomomentje. Na dit memorabele momentje, vervolgden we al slalommend rondom de plassen en zelfs nog wat sneeuw, onze weg en wilde Rita ons nog even de plek laten zien waar altijd het ijshaar stond. Het was tenslotte het weekend dat we de mensen gedenken die er niet meer zijn, dus dit paste er helemaal bij. Een paar jaar liepen we altijd langs dit plekje en was het echt wel een mooi fenomeen. Met een sprankje hoop dat het ijshaar er misschien nu wel zou zijn, maar helaas restte slechts de plek met de herinnering.
Motiverend
Vanaf de locatie gingen we weer richting de auto’s en de koffie. Rondom zagen we veel water en het water stond echt heel hoog. Het was wel een mooi gezicht om te zien. We kregen nog een optie om een lusje extra te doen, maar we kozen toch voor de koffie zodat iedereen ook weer op tijd thuis kon zijn. Na een kilometer of 7 waren we
weer terug bij de auto en werden de thermoskannen heet water voor koffie en thee gepakt met heerlijke pepernoten en speculaas erbij. Op tijd opstaan en meelopen heeft naast een prachtige wandeling en de gezelligheid ook de beloning van al dat lekkers en dat smaakt goed als het zo koud is. Ik ben blij dat ik er weer bij was en moest beloven dat ik weer een blog ging schrijven want ook die hadden ze even moeten missen en ja ook dat motiveert mij weer.
Boerderij Beekhuizen
Menig hardloper zal zeer geregeld in het bos de ruïne van boerderij Beekhuizen passeren of hier even stoppen om rond te kijken of gewoon om even de rust te pakken. Jaren geleden kregen we van de toenmalige trainer Henk Westerhof (nog steeds lid van Athlos) nog wel mooie verhalen over de boerderij, daar hij, volgens zeggen, hier zelf gewoond heeft.
Op het bordje bij de ruïne staat de volgende tekst over de boerderij:
U staat hier bij de vroegere ontginning. Al in de Middeleeuwen was hier een boerderij met akkers, weiland en eikenhakhout. Buiten de akkers lagen de woeste gronden: heide, stuifzand en bos.
Op de grens van woeste grond en akkers en tussen de akkers lagen houtwallen van eikenhakhout. Ze beschermden de geteelde gewassen tegen wind, stuifzand en vraat door vee of wild. Daarnaast leverden ze brandhout voor kachels en ovens en geriefhout voor hekken, paaltjes, bonenstaken en stelen voor gereedschap.
De laatste eeuw is veel woeste grond bebost en zijn ook op sommige voedselarme ontginningen bossen geplant. Op de hier zo arme stuifzanden plantte men met name grove den aan. De rijker geworden akkers beplantte men met boomsoorten die meer eisen stellen, zoals beuk, douglasspar, fijnspar en lariks. Het hakhout groeide uit tot grillig eikenbos. De vroegere houtwallenn zijn aan de bomen en het patroon waarin ze staan, nog duidelijk te herkennen.
Eind 1988 werd de boerderij afgebroken, omdat zij totaal vervallen was. De fundamenten zijn wel bewaard gebleven. Natuurmonumenten houdt deze oude ontginning herkenbaar als herinnering aan de landbouwgeschiedenis van deze streek.
Pers-Hesjes
“Jannie Teunissen heeft op verzoek van de WOC, namens de sponsorcommissie , “Pers” hesjes kunnen regelen . Hierdoor kunnen voortaan onze vrijwilligers en/of professionals herkenbaar ons wedstrijdterrein herkenbaar betreden ..
Athlos-kantine in kerstsfeer
De Athlos-kantine is in de kerstsfeer gebracht en wat ziet het er weer ontzettend sfeervol en prachtig uit.
De hele aankleding was dit jaar werk van : Bob van Scherrenburg, Mark Streef, Rinske Klaassen, Jolande Klaassen, Desiree en Rien Petersen.
De kerstboom is geschonken door Bart Ahrens
Activeer je gezonde lichaamsvet: hardlopen in de kou
Het is weer kouder. Loop jij in een lange broek met een jack, of loop jij door in korte broek om je bruine vet te activeren?
Doe niet teveel kleren aan met hardlopen, ook niet als het koud is. Hoogleraar inspanningsfysiologie Hein Daanen legt uit waarom niet.
Daanen: “Onze isolatie moeten we steeds aan onze inspanning aanpassen. Als je stilzit heb je een extra laagje isolatie nodig, maar als we buiten aan het werk gaan is het verstandig om niet te veel kleding te dragen. Met koud weer is het namelijk beter om onder de zweetdrempel te blijven. Zweten is gemaakt om het lichaam te koelen, maar uiteraard wil je dit niet met koud weer. Ook als je sport heb je tijdens de inspanning niet veel kleding nodig. Daarentegen moet het lichaam wel goed ingepakt worden tijdens de pauze of als het sporten klaar is. Anders verlies je heel snel warmte.”
En er is een hele goede reden om juist nu naar buiten te gaan en je bloot te stellen aan de kou
Je hebt twee soorten vet: wit vet en bruin vet.
Lopers met wat kilo’s overgewicht hebben veel wit vet. Bruin vet zit ingebouwd rond je nieren, in je nek, tussen je schouderbladen en rond de grote bloedvaten in je borst en zorgt ervoor dat je op temperatuur blijft. Lang werd gedacht dat alleen baby’s bruin vet hadden en dat volwassenen geen bruin vet meer hadden.
Maar de laatste jaren is er veel onderzoek gedaan naar bruin vet en het blijkt dat gezonde volwassenen ook bruin vet hebben en dat je bruin vet snel kunt activeren.
In Trouw stond in 2019 een groot artikel over bruin vet Bruin en wit: waar extra veel in zit
Vetcellen zijn er in soorten en maten. Grofweg zijn witte, bruine en beige vetcellen te onderscheiden. Brui-
ne vetcellen zitten vol mini-energiefabriekjes: mitochondriën. Deze motortjes verbranden suiker en vet om warmte op te wekken. Wit vet zorgt voor de opslag van overtollige vetten en suikers, een witte vetcel bestaat voor ongeveer 90 procent uit vet. In bruine vetcellen zitten slechts een paar kleine druppels vet, die als een soort benzine fungeren voor de mitochondriën-motor. Waar mensen gemiddeld 12 tot 35 kilo wit vetweefsel hebben, zit ons bruine vet in een aantal vetkussentjes door ons lichaam verspreid. Gezonde jonge volwassenen hebben zo’n honderd tot driehonderd gram bruin vet. Onze beige vetcellen lijken op witte vetcellen, maar kunnen onder bepaalde omstandigheden als bruine cellen fungeren. Wetenschappers zijn daarom geïnteresseerd in de vraag hoe witte vetcellen ‘verbruinen’.
Waarom is dit als loper interessant?
In bovenstaande tekst lezen we dat bruine vetcellen suiker en vet verbranden om warmte op te wekken. Dat is voor lopers die wat kilo’s kwijt willen natuurlijk erg interessant. Zorg voor meer bruin vet en laat dat bruine vet je overtollige witte vet verbranden. Extra brandstof tijdens het lopen en een goede manier om af te vallen.
Hoe krijg je meer bruin vet?
De eenvoudigste manier om je bruine vet te activeren is jezelf blootstellen aan kou. Je kunt bijvoorbeeld koud (af)douchen of je thermostaat op 16 zetten. Maar je kunt ook hardlopen in een korte broek en een kort shirt nu de temperatuur flink naar beneden gaat. Het is even wennen, maar als je je bruine vet hebt geactiveerd heb je je eigen buffer tegen de kou en gaat het prima. Er is één contra-indicatie. Met de ziekte van Raynaud kun je beter wél warm aankleden als de temperatuur zakt.
