Πτυχιακή εργασία
Μερικά προκαταρκτικά για την Δομή της πτυχιακής • • • • • • • •
Σελίδα τίτλου Περιεχόμενα Περίληψη Εισαγωγή Κυρίως μέρος Συμπεράσματα Βιβλιογραφία Παράρτημα
Μερικά προκαταρκτικά για την Δομή της πτυχιακής Το Κυρίως μέρος περιλαμβάνει
Ανασκόπηση Βιβλιογραφίας (τι έχουν πει άλλοι σχετικά με το ζήτημα αυτό;) Μέθοδος (με ποιο τρόπο μελέτησε ή διερεύνησες το ζήτημα σου;) Αποτελέσματα (Ποια τα αποτελέσματα της ερευνάς σου;) Συζήτηση ( Τι εκφράζουν ή τι σημαίνουν τα αποτελέσματα που έβγαλες;)
Η τεκμηρίωση Κάθε ακαδημαϊκή εργασία όπως και η πτυχιακή μας εργασία πρέπει να χαρακτηρίζεται εκτός των άλλων από επαρκή: ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ
Η Τεκμηρίωση.
Τι σημαίνει τεκμηρίωση κατά την γνώμη σας
Η Τεκμηρίωση.
Τεκμηριώνω σημαίνει προσκομίζω στοιχεία για να αποδείξω των αλήθεια των ισχυρισμών μου σχετικά με γεγονότα, συμβάντα, πράγματα ή για απόψεις που έχουν εκφραστεί από άλλους.
Πότε απαιτείται τεκμηρίωση.
Πότε πρέπει να προσκομίσω στοιχεία;
Πότε απαιτείται τεκμηρίωση.
Όταν όσα ισχυρίζομαι δεν είναι ευρέως γνωστά ή αποδεκτά.
Πως γίνεται η τεκμηρίωση.
Με ποιο τρόπο τεκμηριώνω;
Πως γίνεται η τεκμηρίωση.
Συνήθως με τις βιβλιογραφικές παραπομπές
Πως γράφουμε βιβλιογραφικές παραπομπές. Υπάρχουν αρκετά στυλ συγγραφής βιβλιογραφικών παραπομπών. Στο πλαίσιο της ΘΕ αλλά και του προγράμματος σπουδών χρησιμοποιούμε αυτό που έχει αναπτυχθεί από το American Psychological Association (APA 2). Άλλοι τύποι στις ανθρωπιστικές επιστήμες είναι το MLA style, το Chicago style το APSA style, το ASA style, το MHRA style, το Harvard referencing και το MHRA style.
Βιβλιογραφικές παραπομπές Παράδειγμα κειμένου που χρήζει βιβλιογραφικής παραπομπής ! Ο Τριάντης αναλύει με ενδιαφέροντα τρόπο το ρόλο της γνωστικής διάστασης των στάσεων.
Είναι ευρέως γνωστό ότι ο Τριάντης αναλύει με ενδιαφέροντα τρόπο το ρόλο της γνωστικής διάστασης των στάσεων;
Βιβλιογραφικές παραπομπές Κάθε βιβλιογραφική παραπομπή εμπεριέχει το όνομα του/της συγγραφέα τη χρονολογία δημοσίευσης του συγκεκριμένου κειμένου και σε ειδικές περιπτώσεις τον αριθμό της σελίδας.
Βιβλιογραφικές παραπομπές Η βιβλιογραφική παραπομπή στο παράδειγμά μας !
Ο Τριάντης (1971) αναλύει με ενδιαφέροντα τρόπο το ρόλο της γνωστικής διάστασης των στάσεων.
Βιβλιογραφικές παραπομπές Παράδειγμα κειμένου που χρήζει βιβλιογραφικής παραπομπής ! Υπάρχουν ερευνητές που έχουν αναλύει με ενδιαφέροντα τρόπο το ρόλο της γνωστικής διάστασης των στάσεων.
Είναι ευρέως γνωστό ότι υπάρχουν ερευνητές που αναλύουν με ενδιαφέροντα τρόπο το ρόλο της γνωστικής διάστασης των στάσεων;
Βιβλιογραφικές παραπομπές Η βιβλιογραφική παραπομπή στο παράδειγμά μας ! Υπάρχουν ερευνητές που έχουν αναλύσει με ενδιαφέροντα τρόπο το ρόλο της γνωστικής διάστασης των στάσεων (Τριάντης, 1971).
Βιβλιογραφικές παραπομπές Αναφέρθηκε ότι σε ειδικές περιπτώσεις παραθέτουμε και τον αριθμό των σελίδων. Ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις;
Βιβλιογραφικές παραπομπές
Ο αριθμός σελίδας (ή σελίδων) είναι απαραίτητο να αναφέρεται στην βιβλιογραφική παραπομπή όταν παραθέτετε αυτούσιο κάποιο χωρίο ή παραφρασμένο από την πηγή μας. Όταν το απόσπασμα είναι αυτούσιο και έχει έκταση μικρότερη των 40 λέξεων, τότε τίθεται σε εισαγωγικά και αποτελεί μέρος της πρότασης στην οποία εντάσσεται.
Βιβλιογραφικές παραπομπές Παράδειγμα: Οι Howes & Stewart (1987) υποστηρίζουν ότι: «η ανάπτυξη των παιδιών δεν μπορεί να μελετηθεί χωρίς να εξετάσουμε την επιρροή του οικογενειακού περιβάλλοντος» (σελ. 429).
Βιβλιογραφικές παραπομπές
Πως θα ήταν το κείμενο στην περίπτωση που το παραφράζαμε;
Βιβλιογραφικές παραπομπές Παράδειγμα: Οι Howes & Stewart (1987) υποστηρίζουν ότι το οικογενειακό περιβάλλον επηρεάζει την ανάπτυξη των παιδιών (σελ. 429).
Βιβλιογραφικές παραπομπές Όταν το απόσπασμα έχει έκταση μεγαλύτερη των 40 λέξεων θα πρέπει να παρατίθεται χωρίς εισαγωγικά στην αμέσως επόμενη σειρά με εσοχή πέντε χτυπημάτων από το αριστερό περιθώριο.
Παράδειγμα: Όπως τονίζει η Caldwell (1987) ίσως η πλέον παρερμηνευμένη ιδέα για την καθημερινή φροντίδα είναι πως υποκαθιστά αντί να συμπληρώνει την οικογενειακή φροντίδα. Κάτι τέτοιο όμως είναι εσφαλμένο για δύο τουλάχιστον λόγους . Ο πρώτος λόγος αναφέρεται στο …. Ο δεύτέρος λόγος αναφέρεται στο …. Παρόλα αυτά …(σελ. 4).
Βιβλιογραφικές παραπομπές Όταν παραπέμπεται σε περισσότερους του ενός συγγραφείς τότε, τόσο τα ονόματα (επώνυμα) των συγγραφέων όσο και η χρονολογία έκδοσης, αναγράφονται μέσα σε παρένθεση και χωρίζονται από άνω τελεία (.).
Παράδειγμα: Από την επισκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας διαπιστώθηκε η ύπαρξη σημαντικών διαφορών ως προς το φύλο (Gartner, Larson, & Allen, 1991 Koenig, 1990 Levin & Vanderpool, 1991 Maton & Pargament, 1987 Paloma & Pendleton, 1991 Payne, Bergin, Bielema, & Jenkins, 1991). .
. .
.
.
Βιβλιογραφικές παραπομπές Όταν έχετε χρησιμοποιήσει δύο (ή περισσότερα) κείμεναπηγές του ίδιου συγγραφέα με ίδια χρονολογία έκδοσης, τότε δίπλα στο έτος πρέπει να προσθέσετε αλφαβητικούς δείκτες (π.χ. Caldwell, 1987a), τα οποία δεν θα παραλείψετε να σημειώσετε με την ίδια σειρά και στις Βιβλιογραφικές Αναφορές (ή Βιβλιογραφία).
Βιβλιογραφικές αναφορές 1 Ένας συγγραφέας σε επιστημονικό περιοδικό Κανόνας Συγγραφέας, Α. Α. (Έτος). Τίτλος άρθρο. Τίτλος περιοδικού, αριθμός τεύχους, σελίδες. Παράδειγμα Berndt, T. J. (1999). Friends' influence on students' adjustment to school. Educational Psychologist, 34, 1528
Βιβλιογραφικές αναφορές 2 Περισσότεροι του ενός συγγραφέας σε επιστημονικό περιοδικό Κανόνας Συγγραφέας, Α. Α., Συγγραφέας, Β. Β., & Συγγραφέας, Γ. Γ. (Έτος). Τίτλος άρθρο. Τίτλος περιοδικού, αριθμός τεύχους, σελίδες. Παράδειγμα Wegener, D. T., Petty, R. E., & Klein, D. J. (1994). Effects of mood on high elaboration attitude change: The mediating role of likelihood judgments. European Journal of Social Psychology, 24, 25-43.
Βιβλιογραφικές αναφορές 3 Ένας συγγραφέας σε βιβλίο Κανόνας Συγγραφέας, Α. Α.,. (Έτος έκδοσης). Τίτλος βιβλίο: Υπότιτλος. Περιοχή: Εκδοτικός Οίκος. Παράδειγμα Πιαζέ, Ζ. (1988). Η ψυχολογία της νοημοσύνης. Αθήνα: Καστανιώτης .
Βιβλιογραφικές αναφορές 4 Τμήμα συλλογικού βιβλίου Κανόνας Συγγραφέας, Α. Α.. (Έτος έκδοσης). Τίτλος κεφαλαίου. In Α. Επιμελητής & Β. Επιμελητής (Επιμ.), Title of book (Σελίδες κεφαλαίου). Περιοχή: Εκδοτικός Οίκος. Παράδειγμα Βέλτσος, Γ. (1988). Εξουσία και τηλεόραση. Στο: Κ. Ναυρίδης, Γ. Δημητρακόπουλος, & Γ. Πασχαλίδης (Επιμ.), Τηλεόραση και επικοινωνία (σελ. 117-124). Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής
Βιβλιογραφικές αναφορές 5 ΠΟΙΟ ΑΠΌ ΌΛΑ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ;
Πιαζέ, Ζ. (1988). Η ψυχολογία της νοημοσύνης. Αθήνα: Καστανιώτης Πιαζέ, Ζ. (1988). Η ψυχολογία της νοημοσύνης. Αθήνα: Καστανιώτης Πιαζέ, Ζ. Η ψυχολογία της νοημοσύνης. Αθήνα: Καστανιώτης. 1988.
Βιβλιογραφικές αναφορές 6 ΠΟΙΟ ΑΠΌ ΌΛΑ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ;
1. 2.
3.
Berndt, T. J. (1999). Friends' influence on students' adjustment to school. Educational Psychologist, 34, 15-28 Berndt, T. J. (1999). Friends' influence on students' adjustment to school. Educational Psychologist, 34, 15-28 Berndt, T. J. (1999). Friends' influence on students' adjustment to school. Educational Psychologist, 34, 15-28
Βιβλιογραφικές αναφορές 7 ΠΟΙΟ ΑΠΌ ΌΛΑ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ;
1.
2.
3.
Βέλτσος, Γ. (1988). Εξουσία και τηλεόραση. Στο: Κ. Ναυρίδης, Γ. Δημητρακόπουλος, & Γ. Πασχαλίδης (Επιμ.), Τηλεόραση και επικοινωνία (σελ. 117-124). Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής Βέλτσος, Γ. (1988). Εξουσία και τηλεόραση. Στο: Κ. Ναυρίδης, Γ. Δημητρακόπουλος, & Γ. Πασχαλίδης (Επιμ.), Τηλεόραση και επικοινωνία. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής. (σελ. 117-124) Βέλτσος, Γ. (1988). Εξουσία και τηλεόραση. Στο: Κ. Ναυρίδης, Γ. Δημητρακόπουλος, & Γ. Πασχαλίδης (Επιμ.), Τηλεόραση και επικοινωνία (σελ. 117-124). Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής
Μερικές συμβουλές για το γράψιμο
•
Αρχίστε να γράφετε αμέσως έστω με την μορφή σημειώσεων, τις ιδέες σας.
•
Δώστε μορφή στις σημειώσεις σας καταγράφοντας τις ιδέες σε μορφή δένδρου ή συστάδας.
•
Δώστε μορφή ολοκληρωμένων προτάσεων στις ιδέες σας.
•
Δημιουργείστε ένα διάγραμμα ροής των προτάσεων αυτών.
Ως προς την ανάπτυξη και παρουσίαση του κυρίως μέρους της εργασίας:
¾ Γράψτε αναπτύσσοντας τους συλλογισμούς με δικά σας λόγια, ¾ δομώντας τα επιχειρήματά σας με λογικά έγκυρο τρόπο, αναπτύσσοντας τους συλλογισμούς από πρόταση σε πρόταση, παράγραφο σε παράγραφο, ενότητα σε ενότητα με λογική σειρά, ¾ χρησιμοποιώντας απλές και σαφείς προτάσεις, αποφεύγοντας τις μακροσκελείς προτάσεις και παραγράφους, ¾ προσέχοντας την ορθογραφία και το συντακτικό, ¾ χρησιμοποιώντας πίνακες, σχήματα ή σχεδιαγράμματα όπου χρειάζεται (προσοχή στην παράθεση παραπομπής εάν αυτά είναι από πηγές), ¾ εμπλουτίζοντας το κείμενο με σωστά παρουσιασμένες παραπομπές.
Η γλώσσα του κειμένου 1 Αποφύγετε τις μεγάλες προτάσεις, που ξεπερνούν τις τέσσερις-πέντε σειρές. Έχετε πάντα κατά νου το απλουστευμένο συντακτικό σχήμα «υποκείμενο-ρήμα-αντικείμενο» και προσπαθείτε να μην παρεμβάλετε μακροσκελείς δευτερεύουσες προτάσεις. Διατυπώνετε τις σκέψεις σας με τρόπο κατά το δυνατόν απλό, κατανοητό και συγχρόνως μεστό, σε σύντομες και ξεκάθαρες εννοιολογικά προτάσεις.
Η γλώσσα του κειμένου 2 Επιχειρείτε εύλογο χωρισμό των παραγράφων. Κακή επιλογή, όμως, είναι και η χρήση υπερβολικά σύντομων παραγράφων (και μάλιστα διαδοχικών) που στερούνται ανάπτυξης. Μην ξεχνάτε ότι ένα επιστημονικό κείμενο δεν πρέπει να είναι απλώς περιγραφικό. Είναι σκόπιμο να αναλύετε τα ζητήματα που προκύπτουν από τη μελέτη σας, να διατυπώνετε και τις δικές σας, κριτικές, απόψεις και να συνδέετε κατά το δυνατόν τα βιβλιογραφικά δεδομένα με τις συναφείς εμπειρίες σας.
Η γλώσσα του κειμένου 3 Αποφύγετε τη χρήση του α΄ ενικού προσώπου, όταν γράφετε. Όπου είναι απαραίτητο, μπορείτε να καταφύγετε στο α΄ πληθυντικό: Στη συνέχεια της μελέτης μας, θα επιχειρήσουμε…. Προτιμότεροι όμως είναι άλλοι συντακτικοί τύποι: η αλλαγή του υποκειμένου (Η παρούσα μελέτη δεν θίγει ζητήματα όπως…), ή η παθητική φωνή: (Στην μελέτη αυτή επιχειρείται μία νέα προσέγγιση…), που σας βοηθούν να αποφύγετε τον «ύφαλο» του α΄ προσώπου.
Η γλώσσα του κειμένου 4 Μην παραλείπετε να ακολουθείτε τους κανόνες του μονοτονικού συστήματος. Με βάση αυτό, οι μονοσύλλαβες λέξεις δεν τονίζονται. Μία από τις πιο συχνές εξαιρέσεις αποτελούν τα ερωτηματικά πού και πώς, που τονίζονται προκειμένου να ξεχωρίζουν από τους όμοιούς τους συνδέσμους ή αντωνυμίες. Προσοχή όμως: το ερωτηματικό τι δεν τονίζεται ποτέ, αφού δεν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης με άλλον όμοιο τύπο.
Η γλώσσα του κειμένου 5 Τέλος, για το νι ( ν ) της αιτιατικής πτώσης στα άρθρα, που συχνά προβληματίζει, σας υπενθυμίζουμε ότι διατηρείται μόνο όταν η επόμενη λέξη αρχίζει με φωνήεν ή με ένα από τα σύμφωνα κ, π, τ, ξ, και ψ. Επίσης το τελικό ν διατηρείται πάντα στην προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου αυτόν, τον, καθώς και στο τροπικό επίρρημα σαν.
Γραμματοσειρά:
Times New Roman
Μέγεθος γραμματοσειράς
12
Περιθώρια:
Επάνω: 2,54 εκ. Κάτω: 2,54 εκ. Αριστερά: 3,17 εκ. Δεξιά: 3,17 εκ.
Διάστιχο:
1,5
Αρίθμηση σελίδων:
Κεφαλίδα – δεξιά
Στοίχιση κειμένου:
Πλήρης