Wieści Monieckie Nr 4 / 2016 (45)

BEZPŁATNA GAZETA INFORMACYJNA SPOŁECZNOŚCI MIASTA I GMINY MOŃKI

Nr 4/2016 (45) październik 2016, egzemplarz bezpłatny | wiesci@kulturamonki.pl | www.kulturamonki.pl | www.facebook.com/mokofficial | www.issuu.com/wiescimonieckie

Wydarzenia Zakończono przebudowę drogi Mońki - Trzcianne

20 września miało miejsce uroczyste otwarcie przebudowanej drogi Mońki - Trzcianne ...

STRONA 2

Ludzie Moniek

Pragniemy przedstawić Państwu kolejną część z serii Ludzie Moniek obrazującą tym razem sylwetkę Śp.

Ks. Prałata Henryka Mirona ...

STRONA 3

Wieczory Muzyczne

Przez cały wrzesień odbywała się VII edycja Monieckich Międzynarodowych Wieczorów Muzycznych u św.

Alberta ...

STRONA 4

Święto Wsi 2016

18 września odbył się IX Turniej Wsi Monieckich – Święto Wsi. Gospodarzem tegorocznego święta była wieś Rybaki ...

STRONA 5

VIII Biegi Papieskie

8 października amatorzy biegania spotkali się na VIII Biegach Papieskich podczas których był rozgrywany też II Memoriał Ks. Henryka Mirona ...

STRONA 7

50 lat razem!

24 pary z terenu gminy Mońki obchodziły w niedzielę, 23 października jubileusz 50-lecia pożycia małżeńskiego. Medal „Za długoletnie pożycie małżeńskie” nadawany jest corocznie osobom, które przeżyły 50 lat w jednym związku małżeńskim.

Ustanowiony został w 1960 r.

Wzruszającą i podniosłą uroczystość rozpoczęła msza św. w intencji jubilatów, odprawiona w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej w Mońkach. O godzinie 13:00 w Monieckim Ośrodku Kultury miała miejsce druga część obchodów. Tutaj z rąk Burmistrza Moniek Zbigniewa Karwowskiego jubilaci otrzymali nadane przez Prezydenta RP odznaczenia „Za długoletnie pożycie małżeńskie”.

Oprócz medali wszystkim parom wręczone zostały specjalnie przygotowane listy gratulacyjne, kwiaty i słodkie niespodzianki. Życzenia wielu kolejnych wspólnych lat w zdrowiu przekazali ks. prałat Tadeusz Horosz, ks. prałat Józef Kuczyński, Edward Klepacki – Przewodniczący Rady Miejskiej w Mońkach oraz kierownik USC w Mońkach pani Małgorzata Jabłońska. O część artystyczną zadbały monieckie zespoły ludowe Wrzosy i Pogodna Jesień. Na zakończenie przy lampce szampana odśpiewano jubilatom gromkie „Sto lat”.

Redakcja Wieści Monieckich życzy dostojnym jubilatom jeszcze wielu podobnych jubileuszów.

Tegoroczni jubilaci: Helena i Jan Bajkowscy – Mońki, Alicja i Józef Bleszko – Mońki, Wacława i Stanisław Ciborowscy – Kulesze, Helena i Florian Gawędzcy – Kulesze, Marianna i Eugeniusz Imbiorscy – Mońki, Lilia i Jerzy Iwaniccy – Mońki, Alfreda i Józef Karwowscy – Kuczyn, Irena i Antoni Kuczyńscy – Mońki, Krystyna i Ryszard Kruczkowscy - Mońki, Jadwiga i Jan Lipiszko – Świerzbienie, Halina i Tadeusz Milewscy – Sobieski, Teresa i Józef Niewiarowscy – Mońki, Stanisława i Wacław Nowik – Dudki-Kolonia, Celina i Józef Polińscy – Świerzbienie, Helena i Henryk Radomscy – Świerzbienie, Marianna i Jerzy Siemaszko – Ciesze, Jadwiga i Marian Siuchno – Dudki Kolonia, Maria i Antoni Skutnik – Dudki, Lucyna i Zdzisław Szeszko – Mońki, Wanda i Antoni Szypcio – Mońki, Celina i Jan Świerzbińscy – Dziękonie, Łucja i Leopold Waszkiewicz – Kulesze, Czesława i Leon Wilamowscy – Mońki, Helena i Kazimierz Wojtach - Mońki.

2

Nr 4/2016 (45), październik 2016

Zakończono przebudowę drogi Mońki - Trzcianne To kolejna, wyczekiwana przez mieszkańców od lat inwestycja. Przebudowa drogi Mońki – Trzcianne, bo o niej mowa, stała się faktem. Do jej przeprowadzenia potrzebna była współpraca pomiędzy samorządami gmin Mońki i Trzcianne oraz Powiatu Monieckiego.

20 września miało miejsce uroczyste otwarcie przebudowanej drogi.

Na uroczystości, która miała miejsce na granicy gmin Mońki i Trzcianne, licznie stawili się samorządowcy obu gmin i powiatu oraz zaproszeni goście na czele z Janem Zabielskim – Wicewojewodą Podlaskim. Po okolicznościowych przemówieniach

i podziękowaniach poświęcenia dokonał Dziekan Monieckiego Dekanatu Kanonik Andrzej Ziółkowski.

Symbolicznego przecięcia wstęgi dokonali: ksiądz Prałat Tadeusz Horosz, ksiądz Kazimierz Skorulski Proboszcz Parafii pw. św Apostołów Piotra i Pawła w Trzciannem, Wicewojewoda Podlaski Jan Zabielski, Starosta Moniecki Andrzej Franciszek Daniszewski, Burmistrz Moniek Zbigniew Karwowski, Wójt Gminy Trzcianne Marek Szydłowski, Przewodniczący Rady Powiatu w Mońkach Dariusz Jaworowski, Przewodniczący Rady Miejskiej w Mońkach Edward Klepacki oraz Przewodni-

czący Rady Gminy w Trzciannem Jerzy Wasilewski.

Całkowity koszt przebudowy zamknął się w kwocie przekraczającej 3,7 mln zł. Znaczna część środków finansowych potrzebnych do realizacji tej inwestycji, bo ponad 1,8 mln zł., pochodziła z budżetu Narodowego Programu Rozwoju Gminnej i Powiatowej Infrastruktury Drogowej.

Resztę na swoje barki wzięły samorządy: Powiat Moniecki (ponad 981 tys. zł.), Gmina Mońki (ponad 445 tys. zł.) oraz Gmina Trzcianne (ponad 491 tys. zł.). Prace trwały od końca marca do września. Przeprowadziła je wyłoniona w przetargu firma

77. rocznica napaści sowieckiej na Polskę 77 lat temu, 17 września 1939 r., Armia Czerwona złamała polsko sowiecki akt o nieagresji i wkroczyła na teren Rzeczypospolitej Polskiej.

Realizując ustalenia zawarte w tajnym protokole paktu Ribbentrop-Mołotow dokonano praktycznie kolejnego rozbioru Polski. Po napaści ZSRR na Polskę aresztowano ponad 200 tys. Polaków; oficerów, policjantów, ziemian i prawników.

Wszystkim obywatelom II Rzeczpospolitej narzucono obywatelstwo radzieckie. Masowe wywózki na Syberię objęły około 1 mln 350 tys.

Polaków.

W sobotę, 17 września przypomniana została ta niechlubna rocznica. Przed południem przedstawiciele monieckiego samorządu, jednostek gminnych i powiatowych oraz mieszkańcy Moniek uczcili pamięć ofiar sowieckiego najeźdźcy.

Przed pomnikiem AK została wystawiona warta honorowa, pełniona przez harcerzy z II Szczepu Drużyn Monieckich im. Władysława Raginisa. złożono wieńce i zapalono znicze.

STRABAG. Przebudowie uległa nie tylko nawierzchnia. Wykonano nowe chodniki, zatoki autobusowe, wyznaczono przejścia dla pieszych, które są teraz oświetlone solarnymi lampami w technologii LED. Przebudowany odcinek ma długość ponad 8 kilometrów. Realizacja tej inwestycji ma

istotny wpływ na rozwój spójnej sieci dróg lokalnych poprzez podniesienie standardu i bezpieczeństwa, zwiększenie przepustowości oraz skrócenie czasu przejazdu na drogach uznanych jako priorytetowe w sieci dróg powiatowych.

Wędkarze stanęli w szranki W chłodne, niedzielne przedpołudnie, 9 października odbyły się coroczne zawody wędkarskie „O Puchar Burmistrza Moniek”. W zawodach udział mógł wziąć każdy, kto posiada licencję na amatorski połów ryb. W szranki stanęło prawie 30 wędkarzy. Po kilkugodzinnej rywalizacji komisja wyłoniła zwycięzców:

1. Ryszard Masłowski 2. Dawid Siemionkowicz 3. Józef Kochański Nagrody zwycięzcom wręczyli: Burmistrz Moniek Zbigniew Karwowski, Marian Jabłoński – sekretarz gminy Mońki oraz Ryszard Woźniak – prezes PZW „OD NOWA” w Mońkach. Gratulujemy!

3

Nr 4/2016 (45), październik 2016

Ludzie Moniek

Ks. Prałat Henryk

M IRO N Wieloletni proboszcz i budowniczy parafii p.w. św. Brata Alberta Chmielowskiego w Mońkach

Opracowanie: Tadeusz Skutnik - lokalny historyk

Ksiądz Henryk Miron urodził się 18 IX 1956 r. w Krynkach.

W trakcie nauki szkolnej pełnił posługę ministrancką. Po ukończeniu szkoły średniej i zdaniu egzaminu maturalnego wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy w Krakowie. W 1978 r. przeniósł się na III rok studiów Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku. W trakcie nauki, oprócz kształcenia umysłu, przygotowywał się do świadomego wypełniania przyszłych zadań duszpasterskich. W czasie pobytu w seminarium dał się poznać jako pobożny, sumienny, życzliwy i koleżeński alumn. Po ukończeniu nauki 13 VI 1982 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Edwarda Kisiela – administratora archidiecezji wileńskiej z siedzibą w Białymstoku.

Pracę duszpasterską rozpoczął w Suchowoli. Obowiązujący wówczas stan wojenny oraz fakt, że z parafii wywodził się znany i uwielbiany kapelan „Solidarności” ksiądz Jerzy Popiełuszko, nie ułatwiał pracy neoprezbiterowi. Henryk Miron znał osobiście księdza Jerzego. Wielokrotnie się z nim spotykał i ze wzruszeniem wspominał wspólne rozmowy. Po zamordowaniu kapelana „Solidarności” uczestniczył we Mszach św. odprawianych w intencji zmarłego.

Ksiądz Henryk Miron prowadził pracę duszpasterską w parafiach: Sokółka, Krypno, Matki Kościoła w Białymstoku oraz MB Częstochowskiej w Mońkach. W 1997 r. został mianowany proboszczem nowo powstałej parafii p.w. św. Brata Alberta Chmielowskiego w Mońkach. W uznaniu zasług otrzymał w 2006 r. godność kapelana honorowego jego Świętobliwości, a w 2009 r. został kanonikiem gremialnym Kolegiackiej Kapituły Najświętszego Sakramentu w Sokółce.

W 1996 r., z inicjatywy lokalnych środowisk religijnych nowego monieckiego osiedla „Maliny”, władze kościelne podjęły ostateczną decyzję o utworzeniu oddzielnej parafii i budowie nowego kościoła w tej części miasta. W maju tego samego roku rozpoczęto budowę tymczasowej kaplicy.

23 VI 1997 r. została erygo-

wana parafia p.w. św. Brata Alberta Chmielowskiego. Proboszczem nowo powstałej parafii został mianowany ks. Henryk Miron. Budowa plebanii i kościoła to dwa najpilniejsze i najtrudniejsze zadania, które musiał zrealizować nowy proboszcz.

Na początku należało przygotować dokumentację, wykupić działki i przystąpić do opracowania projektu architektonicznego plebanii i kościoła. Ksiądz proboszcz szybko i skutecznie zjednał wokół siebie liczne rzesze wiernych. Przy ich pomocy i akceptacji prace postępowały błyskawicznie. Nie bez znaczenia była, w tym przypadku, osobowość księdza Henryka – jego pozytywny upór, determinacja i ustępliwość oraz przychylność i umiejętność odpowiedniego kształtowania stosunków międzyludzkich.

W 1999 r. ukończono budowę plebanii, a 17 VI 2000 r., w uroczystość odpustową ku czci św. Brata Alberta Chmielowskiego ksiądz Arcybiskup Stanisław Szymecki Metropolita Białostocki dokonał poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego w budowany kościół.

Od tego momentu prace budowlane ruszyły „pełną parą”. To dzięki zaangażowaniu księdza proboszcza, wielkiej ofiarności parafian, włączeniu się władz samorządowych, pomocy zakładów pracy, sponsorom i ludziom „dobrej woli” prace kontynuowano w szybkim tempie.

27 III 2001 r. ksiądz Arcybiskup Wojciech Ziemba dokonał Wizytacji Kanonicznej Parafii, a w 2002 r. odprawił, wraz z kapłanami pracującymi w parafii, pierwszą Mszę św.

– Pasterkę. Poświęcił też obraz „Ecce Homo” umieszczony w prezbiterium

kościoła. W 2003 r. pokryto dach, a w 2004 r. wybudowano wieżę, na której zainstalowano krzyż oraz figurę Matki Bożej. Od 16 XI 2003 r. w uroczystość NMP Ostrobramskiej kościół zaczął pełnić funkcję świątyni parafialnej. Zwieńczeniem trudu budowania kościoła wysiłkiem Księdza Proboszcza Prałata Henryka Mirona, parafian, budowniczych i ofiarodawców był dzień 24 VI 2007 r. Wtedy to ksiądz Arcybiskup Edward Ozorowski Metropolita Białostocki dokonał konsekracji ołtarza i świątyni.

Po wyposażeniu kościoła w nowe dębowe ławki, konfesjonały oraz witraże o wysokiej wartości artystycznej, staraniem ks. proboszcza i parafian zakupiono w Niemczech 29 - głosowe organy piszczałkowe o trakcie mechanicznym. Ich wysoka jakość oraz duże możliwości głosowe skłoniły proboszcza do tego, by we współpracy z Dyrekcją Monieckiego Ośrodka Kultury i władzami samorządowymi zorganizować Międzynarodowe Wieczory Muzyczne. Po zakończeniu budowy kościoła kontynuowano prace upiększająco-porządkowe w obrębie placu kościelnego (położono polbruk, zasiano trawę i zasadzono krzewy). Z inicjatywy księdza Henryka Mirona w parafii utworzono: Radę Parafialną, Koła Żywego Różańca, Chór Parafialny, schole, Ruch Rodzin Nazaretańskich i Duszpasterstwo Młodzieżowe.

Wybudowanie i wyposażenie w tak krótkim czasie okazałego i pięknego kościoła było możliwe dzięki zaangażowaniu i determinacji księdza proboszcza, miejscowych

Wspomnienia i refleksje

Grzegorz Żak Moniecki organista

Ks. Proboszcz był człowiekiem mocno stąpającym po ziemi. Mimo wieloletniej choroby starał się nigdy nie narzekać na zdrowie. Wspominam Go jednak nade wszystko jako gorliwego kapłana, któremu głęboko na sercu leżało piękno liturgii. Nie było mu obojętne co i kiedy zagram a przebieg wszystkich ważnych uroczystości kościelnych był szczegółowo omawiany. Punktem centralnym było coroczne Triduum Sacrum. Cała służba kościelna, kapłani, chór i ja staraliśmy się dać z siebie wszystko aby było godnie, pięknie, zgodnie z przepisami liturgicznymi. Był bardzo konserwatywny odnośnie do liturgii. Cieszył się bardzo z działalności chóru parafialnego. Z entuzjazmem przyjął też moją propozycję aby stworzyć scholę gregoriańską. Zaczęliśmy rozmowy dotyczące zorganizowania w naszej parafii diecezjalnych przeglądów chórów parafialnych, niestety postępująca choroba i przedwczesna śmierć wszystko przerwała. Zakończył się pewien bardzo ważny etap w życiu naszej parafii.

ks. Adam Sokołowski Ksiądz Proboszcz parafii w Dolistowie

Moje spotkanie z ks. Henrykiem Mironem rozpoczęło się jeszcze w Seminarium Duchownym w Białymstoku, kiedy to dołączył do naszego rocznika wracając od Księży Misjonarzy. Los był łaskawy, gdyż przez wiele lat mieszkaliśmy razem w pokoju. Rozmowy, modlitwy i snucie planów na lata kapłańskiego życia zbliżyły nas bardzo. Zawsze cichy, pokorny, a równocześnie mądry, dał się lubić. Pracowaliśmy razem w parafii Św. Antoniego w Sokółce przez dwa lata jako wikariusze. Potem przez siedem miesięcy w parafii Św. Brata Alberta w Mońkach, gdzie był proboszczem. I dopiero tutaj, w Mońkach, znowu będąc tak blisko siebie zauważyłem, że plany snute jeszcze w Seminarium nie zmieniły się, ale nabrały konkretnego kształtu owocując wybudowaną wspaniałą Świątynią, omodloną słowami modlitwy jak i swoim, cichym cierpieniem.

Fundamenty kościoła zawierają stare, wymodlone różańce, aby na ich wyrytych paciorkach i wyszeptanych Zdrowaśkach snuła się po wieki Chwała Pana. Do końca swoich dni życia pozostał zatroskany o kościół, aby go ciągle upiększać i doskonalić.

Dziękuję Ci księże Henryku za to, że Bóg postawił Cię na mojej drodze kapłańskiej. Dziękuję za Twoje słowa i czyny. Odpoczywaj w pokoju wiecznym.

4

Nr 4/2016 (45), październik 2016

Ludzie Moniek - Ks. Prałat Henryk Miron - ciąg dalszy kapłanów, parafian oraz władz samorządowych i sponsorów.

Ksiądz Henryk Miron był opiekunem i przyjacielem wielu młodych księży pełniących w parafii posługę duszpasterską. To za jego, między innymi, przyczyną awansowali oni na wyższe stanowiska kościelne oraz wypełniali odpowiedzialną posługę misyjną. Parafianie zapamiętali proboszcza jako człowieka bardzo pracowitego i prowadzącego aktywny tryb życia. Zawsze otwarty, pełen szacunku dla innych budził szacunek i podziw. Systematycznie budował swój autorytet mądrego i troskliwego kapłana. W wyglądzie i wystroju kościoła – jego wielkiego dzieła, widoczne jest wyczucie piękna, zmysłu artystycznego i pragmatyzmu.

Ksiądz proboszcz, podobnie jaki i wielu innych ludzi, nie uniknął cierpienia. Ciężka choroba, której doświadczył, umacniała Go w wierze i pracy duszpasterskiej. Znosił ją z honorem, nigdy nie narzekając i użalając się nad sobą. Do ostatnich dni swojego ziemskiego życia był pełen pogody ducha i optymizmu.

3 VI 2015 r. odszedł do Pana w poczuciu spełnionego kapłańskiego powołania i aktywnego , pełnego sukcesów życia, na rzecz Jego chwały i umacniania chrześcijańskiej wspólnoty. Mszy św. pogrzebowej, w intencji zmarłego, przewodniczył Arcybiskup Edward Ozorowski, w asyście ponad 100 kapłanów. Ksiądz Proboszcz Prałat Henryk Miron został, jako budowniczy kościoła , przy nim pochowany. Poprzez swoją pracę duszpasterską, wysiłek wło-

1 września Czwartek 1 września, to dzień, który obfitował w ważne wydarzenia.

Punktualnie o godzinie 9 w całym mieście rozbrzmiały syreny oznajmiając rozpoczęcie obchodów 77. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Przedstawiciele władz samorządowych Moniek na czele ze Starostą Andrzejem Franciszkiem Daniszewskim oraz Zbigniewem Karwowskim – Burmistrzem Moniek złożyli kwiaty i zapalili symboliczne znicze pod pomnikami pamięci. W uroczystościach udział wzięli przedstawiciele jednostek zarówno gminnych, jak i powiatowych, młodzież oraz mieszkańcy naszego miasta.

Kolejnym ważnym wydarzeniem tego dnia była inauguracja roku szkolnego 2016/2017. We wszystkich monieckich placówkach oświatowych odbyły się uroczyste apele i akademie. Wypoczęci po wakacyjnej przerwie uczniowie szczelnie wypeł-

żony w budowę świątyni oraz wielki autorytet budowany otwartością i życzliwością zasłużył na wdzięczność i wieczną pamięć.

22 III 2016 r. Przewodniczący Zarządu Regionu Podlaskiego NSZZ „Solidarność” Józef Mozolewski oraz Przewodniczący monieckiego oddziału związku Eugeniusz Wojtkielewicz złożyli na ręce Burmistrza Moniek Zbigniewa Karwowskiego wniosek o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Mońki księdzu Prałatowi Henrykowi Mironowi.

Mońki księdzu Prałatowi Henrykowi Mironowi. Homilię wygłosił ksiądz Adam Sokołowski – wieloletni kolega i przyjaciel księdza Mirona. Druga część uroczystości miała miejsce w MOK. Odbyła się tu sesja Rady Miejskiej. Radni, poprzez

aklamację, podjęli uchwałę nadającą pośmiertnie księdzu Prałatowi Henrykowi Mironowi tytuł Honorowego Obywatela Miasta Mońki. Akt nadania został wręczony mamie księdza Henryka Franciszce Miron.

12 VI 2016 r. Mszą św. z udziałem Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego w kościele p.w. św. Brata Alberta Chmielowsiego rozpoczęła się uroczystość nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta

Wieczory Muzyczne u św. Alberta nili mury swoich szkół, gdzie już od piątku zaczynają się zajęcia lekcyjne.

Tuż przed południem Burmistrz Moniek Zbigniew Karwowski zaprosił na spotkanie wszystkich nauczycieli z terenu gminy Mońki. Spotkanie miało na celu przedstawienie sytuacji panującej w lokalnej oświacie, zmian w systemie nauczania z uwagi na wprowadzaną właśnie reformę szkolnictwa i konsekwencji jakie ze sobą niesie. W trakcie spotkania zostały oficjalnie wręczone powołania na stanowiska dyrektorów szkół: Zespołu Szkół w Mońkach przy ul.

Planetarnej – Pani Alicji Halickiej Pochodowicz, oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w Mońkach – Panu Dariuszowi Jaworowskiemu. Wręczono również akt nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego Pani Joannie Wasilewskiej – nauczycielowi Gimnazjum w Mońkach.

We wrześniu odbyła się VII edycja Monieckich Międzynarodowych Wieczorów Muzycznych u św. Alberta. Koncerty odbywały się przez 3 sobotnie popołudnia w parafii pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego w Mońkach. Organizatorami wieczorów muzycznych byli Moniecki Ośrodek Kultury i Parafia św. Brata Alberta Chmielowskiego. Dyrektorem artystycznym imprezy był Pan Dariusz Hajdukiewicz. Sponsorami byli Urząd Miejski w Mońkach, Starostwo Powiatowe w Mońkach oraz NSZZ Solidarność Region Podlaski.

Pomysłodawcą „wieczorów muzycznych” był śp. ks. Prałat Henryk Miron, który zawsze poświęcał się trudowi organizacji tych wspaniałych koncertów. Kontynuując tę wspaniałą inicjatywę w tym roku melomani i wielbiciele Monieckich Wieczorów Muzycznych mieli okazję poznać kolejnych wspaniałych artystów, zobaczyć i usłyszeć nietypowe i wręcz unikatowe instrumenty jak np. szklana harfa, suka biłgorajska,

fidel kolanowa, obój da caccia czy jedyne w Polsce organy skrzyniowe.

W sobotę 10 września o godz. 19.00 odbył sie pierwszy inauguracyjny koncert. Przed moniecką publicznością wystąpiła Pani Maria Pomianowska z zespołem fideli kolanowych REBORN z Warszawy. Zespół wystąpił w składzie: Aleksandra Kauf, Iwona Rapacz oraz Patrycja Napierała.

Podczas drugiego koncertu wystąpił zespół „Glass Duo” z Gdańska.

Jest to jedyny w Polsce zespół grający na szklanej harfie, czyli instrumencie zbudowanym z kieliszków. Zestaw kielichów i kieliszków łącznie liczy aż 56 sztuk. Ich instrument to największa szklana harfa na świecie, a jej skala sięga 5 oktaw. GlassDuo tworzą Anna Szafraniec i Arkadiusz Szafraniec - kiedyś skrzypaczka i trębacz, dziś wirtuozi szklanej harfy.

24 września 2016 r. odbył się ostatni koncert VII Międzynarodowych Wieczorów Muzycznych u Św. Brata. Na pożegnanie z mo-

niecką publicznością wystąpił zespół Charbel Music Ensemble z Białegostoku. Charbel Music Ensemble to zespół specjalizujący się w stylowym wykonawstwie muzyki dawnej oraz muzyki liturgicznej. Zespół tworzą: Bożena Bojaryn - Przybyła - sopran, Rafael Gabriel Przybyła - obój barokowy, obój d' amore, obój da caccia oraz Dariusz Hajdukiewicz - truhenorgel (organy skrzyniowe).

Więcej informacji na temat zespołów występujących podczas tegorocznych „wieczorów muzycznych” można przeczytać na stronie internetowej www.kulturamonki.pl.

Muzyczne wieczory mają swoją wyrobioną publiczność i wpisując się na stałe w kalendarz imprez kulturalnych miasta i powiatu stały się ich wizytówką na mapie artystycznych ośrodków Polski oraz okazją do promocji tej części lokalnej ojczyzny i miejscem przyciągającym wspaniałych artystów polskich i zagranicznych.

5

Nr 4/2016 (45), październik 2016

Święto Wsi - Rybaki 2016 18 września br. w Rybakach odbył się IX Turniej Wsi Monieckich – Święto Wsi. Święto Wsi jest wydarzeniem aktywizującym i integrującym społeczność wiejską. Jednocześnie stanowi przypomnienie dawnych tradycji i zwyczajów. Podczas Święta Wsi promowana jest twórczość ludowa.

Realizowane jest to, między innymi, poprzez aranżację występów zespołów folklorystycznych, kapel ludowych oraz pokazy wikliniarstwa, rzeźbiarstwa i garncarstwa. Wydarzenie nawiązuje do Świąt Ziemniaka organizowanych w gminie Mońki w latach siedemdziesiątych.

Impreza odbywa się co roku w innej miejscowości gminy Mońki. Prawo do przygotowywania święta zdobywa miejscowość, która w poprzednim roku zwyciężyła w Turnieju Wsi.

W tym roku po raz drugi w historii turniej odbył się w Rybakach.

O godz. 13.00 odbyło się uroczyste otwarcie wydarzenia. Burmistrz Moniek Zbigniew Karwowski oraz dwaj prowadzący – Dyrektor Monieckiego Ośrodka Kultury Dariusz Gwiazda oraz właściciel firmy FAST QUAD Krzysztof Giro powitali zawodników i przybyłych gości.

W trakcie trwania turnieju na scenie pojawiały się kapele ludowe i zespoły śpiewacze takie jak: Pogodna Jesień, Wrzosy oraz Tęcza i Trzciannianka z Trzciannego. Organizatorzy przygotowali dla uczestników i gości imprezy tysiąc porcji bigosu. Podobnie jak w latach poprzednich podczas tegorocznego Święta Wsi wystawione były stoiska ARiMR, KRUS i ODR, gdzie rolnicy mogli uzyskać potrzebne im informacje.

W tegorocznym Turnieju Wsi Monieckich uczestniczyło 12 sześcioosobowych drużyn. Zespoły rywalizowały ze sobą w jedenastu konkurencjach takich jak: bieg w alko goglach, przetaczanie beli siana, dojenie krowy, bokser itd. W tym roku pierwsze miejsce wywalczyła wieś Konopczyn, drugie miejsce zajęło Zblutowo. Na trzecim miejscu uplasował się gospodarz turnieju wieś Rybaki. Nagrody wręczał Burmistrz Moniek Zbigniew Karwowski oraz sponsorzy wydarzenia.

Całodzienny festyn zakończył się koncertem zespołu Stary Port Białystok i Gwiazdy Wieczoru – zespołu Basta.

Tegoroczne Święto Wsi zostało dofinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

SPONSORZY ŚWIĘTA WSI - RYBAKI 2016 Urząd Miejski w Mońkach, Urząd Marszałkowski w Białymstoku, Neo Net w Mońkach, POLMARSZ - Leszek Rutkowski, PCC - Producent Preparatów do higieny doju, Bank Spółdzielczy w Mońkach, PSB Mrówka - Centrum Handlowe - Andrzej Purta, ALIOR BANK Placówka Partnerska w Mońkach, Starostwo Powiatowe w Mońkach, Marian Magnuszewski, Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Białymstoku, STAMOT - Piotr Możejko, PPHU "Karolina" Marzena i Zbigniew Stypułkowscy, FAST QUAD - Krzysztof Giro, Ranczo Rybaki Krystyna Cygańska, BETEX Knyszyn, RZEŹNIA BRACI SZYPCIO RBS, PRZEDSIĘBIORSTWO PRZETWÓRSTWA MIĘSNEGO KBS, Hryniewicki Deweloper, Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Mońkach, Pływalnia Powiatowa w Mońkach, Marek Okła - Nagrobki, ZSOiZ w Mońkach, KRUS MOŃKI, ODR MOŃKI, ARiMR MOŃKI, PODLASKA IZBA ROLNICZA

6

Nr 4/2016 (45), październik 2016

II Zjazd rodziny Skutników w Kropiwnicy 25.06.2016 r. odbył się w Kropiwnicy II Zjazd rodziny Skutników. Pierwsze spotkanie miało miejsce 10 lat temu. Zjazd zaszczycili swoją obecnością: -- Jan Skutnik – 94 - letni syn Andrzeja i Marianny.

Wydruk książki-albumu sfinansowany został przez samych członków rodziny. Wydana została w 60 egzemplarzach i rozprowadzona we własnym, wąskim gronie. Wierzę, że stanie się ona cenną i ważną pamiątką oraz powodem „rodzinnej dumy”.

-- Marianna Skutnik – żona Wiktora – najmłodszego syna Andrzeja i Marianny.

-- Rodzina Józefa - najstarszego syna Andrzeja i Marianny – córka Teresa z Moniek z córką Justyną oraz syn Jan Gerard z Lublina z rodziną.

-- Rodzina Józefy – córka Eugenia z Łazów, córka Jadwiga z Dudek – z najliczniej reprezentowaną, liczącą 19 osób, rodziną oraz córka Barbara z Moniek z rodziną.

-- Rodzina Jana – córki: Barbara i Maria z Kalinówki Królewskiej z rodzinami oraz syn Tadeusz z Moniek z żoną.

-- Rodzina Marianny – syn Jan z Orzysza z żoną oraz córka Alina z mężem.

-- Rodzina Wiktora – córka Teodora z Piławy Dolnej z rodziną, córka Bożena z Goleszowa z rodziną, córka Jadwiga z Góry Kalwarii z rodziną oraz syn Stanisław z rodziną.

W zjeździe wzięło udział łącznie 68 osób.

nowskich, historii wsi Kropiwnica oraz najdawniejszych losów rodziny Skutników. Część druga to spisane i opowiedziane historie i losy rodzin dzieci moich dziadków – Andrzeja i Marianny Skutników. Losy poszczególnych rodzin odtworzone zostały przy znacznym udziale młodszych pokoleń rodziny.

W sobotnie popołudnie, o godz.

13:00, w kościele parafialnym p.w. św.

Anny w Kalinówce Kościelnej została odprawiona uroczysta msza św. w intencji rodziny. W wygłoszonej homilii ks. Proboszcz Czesław Tokarzewski podkreślił rolę i miejsce rodziny we współczesnym społeczeństwie oraz wskazał na potrzebę i konieczność zacieśniania rodzinnych więzi.

Po zakończeniu msz św. uczestnicy uroczystości uwiecznili swój pobyt wspólną pamiątkowa fotką na tle „rodzinnej świątyni”, a następnie udali się na cmentarz parafialny. Spoczywają tu najstarsi członkowie rodziny.

Przy grobach odmówiono wspólną modlitwę za zmarłych, zapalono znicze i złożono kwiaty.

O godzinie 15:00 rozpoczęła się druga część uroczystości w siedlisku rodzinnym w Kropiwnicy. To tu przenieśli się moi dziadkowie po komasacji i podziale gruntów w 1936 r. Siedlisko, obecnie powiększone i wyremontowane, należy do mo-

jego brata Stanisława i pełni funkcję gospodarstwa agroturystycznego.

Spotkanie rozpoczął senior rodziny Jan Skutnik, który jest jedynym żyjącym bezpośrednim potomkiem moich dziadków – Andrzeja i Marianny.

W krótkim wystąpieniu wyraził zadowolenie z udziału w rodzinnym spotkaniu oraz podziękował za jego zorganizowanie i życzył dobrej zabawy. Następnie, wspomnianym wcześniej, najstarszym członkom rodziny (Janowi i Mariannie – żonie Wiktora) kwiaty wręczyli przedstawicieli najmłodszego pokolenia rodziny Skutników.

Następnym punktem rodzinnej uroczystości była prezentacja uczestników zjazdu – najpierw zbiorowa, a następnie indywidualna. Większość zebranych zaprezentowała się osobiście krótko przedstawiając swoją „metryczkę” i rodzinne powiązania.

Część uczestników wyręczyli starsi członkowie rodzin. W trakcie prezentacji wszyscy uczestnicy spotkania

otrzymali pamiątkowe ozdobne przypinki. Na potrzeby zjazd została przygotowano i wydrukowana książka-album dotyczącą historii rodziny Skutników. Zawarte w niej zostały losy rodziny osadzone na szerszym tle historycznym, z uwzględnieniem regionu i wsi Kropiwnica. Oparta została na materiałach i dokumentach odnalezionych w Archiwum Wojewódzkim w Białymstoku, zasobach archiwalnych parafii p.w. św. Anny w Kalinówce Kościelnej oraz opracowaniach historycznych i pamiętnikach. Na ich podstawie udało się ustalić najstarszego przodka naszej rodziny, którym urodził się w 1723 r. i nazywał się Jan Skutnik. Większość zawartych w opracowaniu dat zostało ustalonych na podstawie odnalezionych metryk parafialnych. Zostały one sfotografowane i wklejone do albumu.

Książka skład się z dwóch części.

Pierwsza dotyczy najstarszego osadnictwa na terenie klucza dóbr kali-

Po zakończeniu części oficjalnej jedzono, śpiewano i tańczono do późnej nocy. W czasie serdecznych i ciepłych spotkań wróciły dawne wspomnienia, niezapomniane historie i wspólne imprezy. Dużym zainteresowaniem cieszył się album z I Zjazdu rodziny Skutników, wykonany i opracowany przez moją siostrę Jadwigę Ogrodnik.

Zjazd zakończył się dopiero w niedzielę. Chętni i żądni rodzinnych kontaktów spotkali się jeszcze raz i długo ze sobą rozmawiali. Ustalono, że konieczne będzie zorganizowanie następnego zjazdu. Wszyscy z niecierpliwością na to czekamy.

P.S. Ze swej strony składam serdeczne podziękowania, licznie obecnej na zjeździe, rodzinie Mariana i Jadwigi Siuchnów za miłą „niespodziankę” i docenienie pracy związanej z przygotowaniem i przeprowadzeniem zjazdu oraz wysiłku włożonego w opracowanie i wydanie rodzinnej publikacji.

Tadeusz Skutnik

„Tornister pełen uśmiechów” Akcja „Tornister pełen uśmiechów” przeprowadzona została w sierpniu 2016 r. W kościele do dyspozycji parafian wyłożono 45 tornistrów, które przekazał Archidiecezjalny Caritas z Białegostoku.

Wystąpiono również pisemnie do niektórych zakładów pracy i prywatnych przedsiębiorstw o wsparcie powyższej akcji w Roku Miłosierdzia. Odzew był wspaniały. Tornistry wracały wypełnione po brzegi artykułami szkolnymi. Otrzymaliśmy również 15 tornistrów z artykułami do ich wyposażenia oraz dużą ilość przyborów i artykułów szkolnych luzem.

Zespół Caritas, po wcześniejszym sporządzeniu listy potrzebujących, wyposażył 60 tornistrów wg wieku i klas oraz sporządził 7 kompletów artykułów szkolnych bez tornistrów.

27 sierpnia o godz. 15:30 w kaplicy św. Kazimierza odbyło się spotkanie dzieci, młodzieży i rodziców.

Spotkanie rozpoczęto Koronką do Bożego Miłosierdzia. Kapłan tutej-

szej parafii pobłogosławił wszystkie rodziny i pomodlił się w ich intencji.

Następnie wydano wszystkie tornistry i artykuły szkolne.

Jesteśmy wdzięczni naszym parafianom, zakładom pracy, przedsiębiorstwom oraz posłom ziemi

podlaskiej za wsparcie tej wspaniałej akcji.

Caritas Parafialne Parafii M.B. Częstochowskiej i św. Kazimierza w Mońkach Ł. Supińska, A. Łabanowska, J. Milewska

XV POWIATOWY PRZEGLĄD AMATORSKIEJ TWÓRCZOŚCI PLASTYCZNEJ

Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w XV Powiatowym Przeglądzie Amatorskiej Twórczości Plastycznej. Konkurs jest przeglądem dorobku twórczego amatorów plastyków.

W przeglądzie mogą wziąć udział amatorzy plastycy, twórcy ludowi, absolwenci liceów plastycznych, nauczyciele wychowania plastycznego zamieszkali na terenie powiatu monieckiego.

Prace należy dostarczyć do dnia 07 listopada 2016 r. do Monieckiego Ośrodka Kultury przy ul. Białostockiej 25 (tel.85 716 24 64) kontakt – K. Barbara Lewkowska.

Podsumowanie przeglądu, wręczenie nagród i uroczyste otwarcie wystawy odbędzie się w Monieckim Ośrodku Kultury dnia 18 listopada 2016 r. o godz. 17.00

7

Nr 4/2016 (45), październik 2016

Miasto i powiat zabrały się za krzywe chodniki Zamiast dziur i wystających płyt – nowa i równa nawierzchnia. Już wkrótce w Mońkach przybędzie ponad 1100 metrów nowych chodników. Prace zakończą się w listopadzie.

Inwestycja jest możliwa dzięki współpracy samorządów miejskiego i powiatowego. Każdy z nich wyłożył po 100 tys. zł. na remont chodników.

- Taką umowę zawieramy co roku – wyjaśnia Marian Jabłoński, sekretarz w Urzędzie Miejskim w Mońkach.

- Najpierw wspólnie ustalamy newralgiczne miejsca, gdzie trzeba poprawić, bądź całkowicie wymienić nawierzchnię chodników, a potem remontujemy.

W tym roku urzędnicy wybrali 11 takich miejsc. Część z nich jest w mieście, a część poza nim, na terenie gminy. Nowe chodniki pojawią się na odcinkach ulic: Wojska Polskiego, Małynicza i Dwarcowej – w sumie ponad 200 metrów. Inwestycja obejmie także miejscowości: Hornostaje – 451 metrów, Jaski – 63 m, Pyzy – 70 m, Kuczyn – 70 m, Kołodzież – 180,5 m, Sobieski – 75 m, Dziękonie – 110 m, oraz Ciesze – 331 m.

- Prace już trwają, a stan ich zaawansowania to około 50 procent – mówi Marian Jabłoński. - Już wkrótce mieszkańcy będą chodzić po nowych chodnikach. Spodziewamy się, że prace

zakończą się pod koniec listopada. Sekretarz z monieckiego magistratu dodaje też, że remonty chodników to nie jedyna forma współpracy miasta i powiatu.

Wspomniane samorządy wspólnie budują również drogi. Przykład z ostatnich miesięcy to choćby niedawno oddana do użytku droga z Moniek do Trzciannego.

Głównym inwestorem było starostwo, ale gmina dołożyła ponad 445 tysięcy złotych.

Przedruk z Gazety Współczesnej (20 października 2016) – autor (JSZ)

„Quo vadis” w Mońkach „Narodowe Czytanie” to akcja zainicjowana przez prezydenta Bronisława Komorowskiego, mająca popularyzować wielkie dzieła polskiej literatury, wzmacniać poczucie wspólnej tożsamości, a także promować kulturę żywego słowa w jej najdoskonalszych przejawach. Akcja została zainaugurowana w 2012 roku wspólną lekturą „Pana Tadeusza”. Nasze miasto po raz pierwszy wzięło czynny udział w tej akcji. Zorganizowały ją wspólnie Biblioteka Publiczna w Mońkach i gimnazjum w Mońkach, pod patronatem Burmistrza Moniek i Starosty Monieckiego przy współpracy z Monieckim Ośrodkiem Kultury. Nasi goście z pełnym zaangażowaniem czytali fragmenty: „Quo vadis”- słuchacze dawali się porwać nastrojowi. Okazało się, że żywe słowo ma jednak moc, a wartości jakie niesie ta lektura ciągle

godne przypomnienia. Nie wszyscy chętni mogli być z nami- fragmenty „Quo vadis” czytali również w drodze uczestnicy XXXII Archidiecezjalnej Pieszej Pielgrzymki Rodzin z Moniek. „Fajnie się czytało, chociaż trudno, bo w drodze, kartki się trzęsą, trzeba je przewracać, bruk pod nogami akurat, mikrofonu trzeba pilnować, kabel się plącze i tchu brak, bo się idzie, ale daliśmy radę”.

Nagrody ufundowali : Gmina Mońki i Gimnazjum w Mońkach.

Dziękujemy wszystkim za piękne czytanie, jeszcze piękniejsze słuchanie, za dostarczone książki (najstarsze wydanie 1946 rok) i za wszelką pomoc jakiej doświadczyliśmy!

Wiesława Filipkowska, Joanna Kisło, Marzena Palecka

Światowy Dzień Choroby Alzheimera Dnia 21 wrześnie obchodziliśmy Światowy Dzień Choroby Alzheimera. W niektórych krajach cały wrzesień jest Miesiącem Choroby Alzheimera.

Dzień ten powinien być poświęcony szczególnej łączności z rodzinami ponad 300 tysięcy osób chorych w Polsce na tą perfidną chorobę. Według danych WHO, na świecie chorych jest ponad 25 milionów osób.

Pominę medyczne aspekty, które powodują, że człowiek przestaje zapamiętywać. Jest to choroba neurologiczna, chociaż leczą ją również psychiatrzy, a często geriatrzy. Tych ostatnich jednak w Polsce jest bardzo mało.

Rodziny, a konkretnie opiekunowie chorych na chorobę Alzheimera, są pozostawieni sami sobie. Pomocy instytucjonalnej w Polsce prawie niema. W całym kraju jest mniej niż 10 specjalistycznych domów dziennego pobytu. W Warszawie są dwa. Większość jest w domach, pod opieką rodziny przez 24 godziny na dobę. Stąd koszty opieki nad chorym powiększają się o koszty leczenia opiekuna na choroby, które nabył wskutek opieki nad chorym. Myślę o kosztach społecznych. Koszty finansowe są duże. Chorobie Alzheimera towarzyszą inne choroby, najczęściej depresja, kłopoty ze snem jak i popularne dolegliwości typu nadciśnienie tętnicze. Większość leków jest wypisywane na 100 procent. Podstawowy lek „RIVATIGMINA” w ciągu

ostatnich ośmiu lat podrożał z 1 zł do 43 zł za opakowanie, a czasami i po takiej cenie jest nieosiągalny. Pewnym dobrodziejstwem jest program 75 plus. Jednak znaczna część chorych nie doczeka tego „dobrodziejstwa”.

Przeciętnie chory po diagnozie żyje kilkanaście lat. W Polsce odnotowano chorobę u kobiety mającej 32 lata. Trzeba więc z całą stanowczością zaprzeczyć o micie, że jest to choroba starości. Owszem, w populacji po 80 roku życia występuje w prawie 30 procentach. Większość jest niediagnozowana i nieleczona.

Reakcja otoczenia na chorobą jest rożna. Boimy się tego nie znanego. Jestem podbudowany sympatycznymi gestami ludzi, których nie znam, ale także niektórzy znajomi uciekli z ławki kościelnej. Ogólnie jest na plus. Wiem z opowiadań na Stowarzyszeniu Alzheimerowskim, że bywa gorzej.

BIUROKRACJA Dlaczego trzeba jeździć co roku do NFZ po zlecenie na pielucho majtki?

Dlaczego pierwsze orzeczenie o całkowitej niesamodzielności musi być na czas ograniczony? Orzecznik wierzy w cuda?

Dlaczego, aby otrzymać takie „dobrodziejstwo” jak karta parkingowa, trzeba jechać do Białegostoku cztery razy? I to mając orzeczoną naj-

wyższą niepełnosprawność na czas nieograniczony.

NADZIEJA W roku 2015 firmy farmaceutyczne wydały na badania leków powstrzymujących chorobę Alzheimera 51,4 miliarda dolarów.

Są trzy leki, które przeszły wstępne fazy badań. Lek ADUCANUMAB testowano na 165 osobach we wczesnej fazie otępienia typu Alzheimerowskiego i dał obiecujące rezultaty. Obecnie jest testowany w 20 krajach przez 30 ośrodków na populacji 2700 osób przez 54 tygodnie. Jeżeli da podobne wyniki to w ciągu roku zostanie zrejestrowany i dopuszczony do dobiegu.

17 września b.r. w Szczecinie, Bydgoszczy i Białymstoku odbył się panel poświęcony chorobie Alzheimera. Białostockie Stowarzyszenie Alzheimerowskie było współorganizatorem tej konferencji.

Skróty wypowiedzi można obejrzeć pod adresem: https://studiotvdialog.wordpress.com/2016/09/23/ alzheimer-zapominam-kim-jestem/ Wszystkich opiekunów chorych z otępieniem typu Alzheimera zapraszam do udziału w Białostockim Stowarzyszeniu Alzheimerowskim.

Tadeusz Mitrosz Sekretarz Stowarzyszenia

GAZETA INFORMACYJNA SPOŁECZNOŚCI MIASTA I GMINY MOŃKI Nr 4/2016 (45), październik 2016, egzemplarz bezpłatny Redaktor Naczelny: Dariusz Gwiazda Redaguje Zespół Wieści Monieckich WYDAWCA: Moniecki Ośrodek Kultury REDAKCJA: Wieści Monieckie ul. Białostocka 25, 19 - 100 Mońki, tel./fax 085 716 - 24 - 64 e-mail: wiesci@kulturamonki.pl

Znajdź nas w sieci: www.kulturamonki.pl, www.facebook.com/mokofficial www.issuu.com/wiescimonieckie Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych oraz zastrzega sobie prawo do ich poprawiania, skracania, redagowania, adjustacji oraz doboru tytułów i śródtytułów.

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za jakość otrzymanych zdjęć i grafiki rastrowej.

8

Nr 4/2016 (45), październik 2016

VIII Biegi Papieskie 8 października pomimo sporego chłodu amatorzy biegania spotkali się na VIII Biegach Papieskich, podczas których był rozgrywany też II Memoriał Ks. Henryka Mirona.

Zawodników i kibiców gościła tym razem Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej i Św. Kazimierza. Przed rywalizacja sportową wystąpiły dzieci z zespołu "Promyki Św. Jana Pawła II" pod przewodnictwem siostry Moniki oraz Schola "Gloria" prowadzona przez Panią Beatę Grygo.

Podczas uroczystego otwarcia obecni byli: ksiądz kanonik Andrzej Ziółkowski, ks. prałat Tadeusz Horosz, Starosta Powiatu Andrzej Franciszek Daniszewski, Przewodniczący Rady Powiatu Dariusz Jaworowski, Przewodniczący Rady Miejskiej Edward Klepacki, Dyrektor Monieckiego Ośrodka Kultury Dariusz Gwiazda, Dyrektor Monieckiego Ośrodka Pomocy Społecznej Mariusz Popowski, Dyrektorzy szkół im. Jana Pawła II – Marta Bartnik z Zespołu Szkół w Kalinówce Kościelnej oraz Alicja Halicka-Pochodowicz i Wiesława Świsłocka z SP-1 w Mońkach, Krzysztof Falkowski Dyrektor ZSOiZ, Stefan Szydłowski Dyrektor Gimnazjum w Mońkach, Teresa Jeznach Dyrektor monieckiego oddziału Banku PKO BP oraz Alina i Mirosław Radomscy wspierający bieg organizacyjnie.

Uroczystość otwarcia rozpoczęła się od złożenia przez przedstawicielki uczestników wiązanki kwiatów pod pomnikiem Jana Pawła II. Następnie głos zabrał ksiądz kanonik Andrzej Ziółkowski, który przypomniał postacie Świętego Jana Pawła II oraz księdza prałata Henryka Mirona.

Oficjalnego otwarcia biegów dokonał Starosta Moniecki Andrzej Franciszek Daniszewski, a błogosławieństwo do wszystkich uczestników skierował ksiądz prałat Tadeusz Horosz.

Po części oficjalnej rywalizację na dystansie około 300 metrów rozpoczęli najmłodsi uczestnicy i to oni stanowili największy procent spośród ponad 350 zawodników biorących udział w dzisiejszych biegach. Pomimo, że w tym biegu nie było zwycięzców i przegranych, bo wszyscy na mecie otrzymywali pamiątkowe medale, dyplomy, papieskie kremówki, soki i darmowe wejścia na Pływalnię, to nie dało się wyeliminować elementów rywalizacji. W kolejnych biegach starsi uczniowie Szkół Podstawowych walczyli na dystansie 1000 metrów, a gimnazjaliści i starsi na 1300 metrów. Tutaj też nieważna była kolejność na mecie, ale udział.

Kulminacyjnym momentem ósmej edycji Biegów Papieskich był II Bieg Memoriałowy im. Ks. Henryka Mirona na dystansie 4 kilometrów. W tym biegu zawodnicy walczyli już o trofea i nagrody rzeczowe. Na starcie stanęło w sumie pięcioro medalistów Mistrzostw Polski.

W kategorii pań kolejność pierwszej szóstki była następująca: 1. Paulina Mikiewicz – Łapińska Podlasie Białystok 2. Diana Karpiuk – Hajnówka 3. Julita Kropiewnicka – Podlasie Białystok 4. Sylwia Ciołko – Podlasie Białystok 5. Eliza Ostaszewska – Podlasie Białystok 6. Katarzyna Limberger – Ełk Natomiast w kategorii panów wyglądało to następująco: 1. Damian Roszko – Budbau Mońki 2. Krzysztof Wasilewski – Podlasie Białystok 3. Łukasz Karpiuk – Hajnówka 4. Patryk Markowski – Białystok 5. Ramzes Mosiej – Białystok 6. Krystian Kalinowski – Białystok

Wiejska Liga Piłki Nożnej Uhonorowano też najstarszego zawodnika biegu na 4 kilometry.

Został nim 74 – letni Wiesław Olesiewicz z Białegostoku.

Po dekoracji najlepszych w biegu na 4 kilometry odbyła się loteria.

Udział w niej brali wszyscy zawodnicy, którzy ukończyli bieg na dowolnym dystansie. Do wylosowania było ponad trzydzieści różnego rodzaju nagród. Loterię w sposób profesjonalny i ze sporą dozą humoru poprowadził ksiądz Wojciech Szubzda.

Po uprzątnięciu terenu na którym rozgrywane były zawody delegacja uczestników i organizatorów udała się na grób księdza prałata Henryka Mirona, gdzie złożono wiązankę kwiatów, zapalono znicze i odmówiono modlitwę.

Organizatorami VIII Biegów Papieskich i II Memoriału im. ks. Henryka Mirona byli: Starostwo Powiatowe i Pływalnia Powiatowa przy wsparciu Burmistrza Moniek, Monieckiego Ośrodka Kultury, Parafii M.B. Częstochowskiej i Św. Kazimierza, PKO BP oddział w Mońkach, Komendy Powiatowej Policji, Aliny i Mirosława Radomskich oraz 13 Monieckiej Drużyny Wędrowniczej "Modus Vivendi".

Dziękuję serdecznie wszystkim, którzy przyczynili się do sprawnej realizacji imprezy a zwłaszcza pracownikom Pływalni Powiatowej, kierownikowi i pracownikom Wydziału Promocji Starostwa Powiatowego, dyrekcji i pracownikom Monieckiego Ośrodka Kultury oraz nauczycielom i pracownikom monieckich szkół.

Bogdan Sierba Organizator Dyrektor Pływalni Powiatowej w Mońkach

Wiejska Liga Piłki Nożnej to kolejna inicjatywa aktywizująca sportowo mieszkańców Gminy Mońki. Pomysłodawcami tego przedsięwzięcia byli członkowie stowarzyszenia Orzeł Przytulanka na czele z prezesem Panem Kazimierzem Gromem. Mecze odbywały się na dobrze przygotowanym boisku przy świetlicy wiejskiej w Przytulance. Do ligi zgłosiło się 8 zespołów: Ciesze, Dziękonie, Konopczyn, Kropiwnica, Krzeczkowo, Przytulanka, Sikory, Żodzie. Rozegrano dwie rundy (mecz i rewanż), drużyny rywalizowały systemem „każdy z każdym”.

Do końca rozgrywek toczyła się bitwa o końcowe zwycięstwo. Korespondencyjna walka pomiędzy zespołami z Przytulanki i Konopczyna, wymienione ekipy miały tyle samo punktów, identyczny bilans w meczach pomiędzy sobą. Lepszą różnicę bramek posiadał Konopczyn i zgodnie z regulaminem to oni powinni sięgnąć po mistrzowski tytuł. Zwyciężył jednak duch „fair play” na prośbę kapitana Przytulanki, za zgodą dowódcy Konopczyna został rozegrany mecz decydujący o mistrzostwie, w którym całą pulę zgarnął Konopczyn, który po końcowym gwizdku wzniósł upragniony puchar za zwycięstwo w całej lidze.

Wszystkim zawodnikom należą się wielkie słowa uznania za sam udział.

Mecze rozgrywane na przełomie sierpnia i września gdzie rolnicy mają dużo pracy. Pomimo tego potrafili się skrzyknąć i w niedzielne popołudnia poczuć smak sportowej rywalizacji.

Nad sprawnym przebiegiem rozgrywek czuwali instruktorzy Monieckiego Ośrodka Kultury. Kolejności spotkań, punktów, strzelców bramek skrupulatnie pilnował Pan Bogdan Miękisz sekretarz ligi.

Końcowa kolejność I. Konopczyn II. Przytulanka III. Sikory IV. Krzeczkowo V. Ciesze VI. Kropiwnica VII. Dziękonie VIII. Żodzie Najlepszy Zawodnik: Romanowski Tomasz – Sikory Najlepszy Bramkarz: Kulikowski Piotr – Ciesze Król Strzelców: Purta Mateusz - Konopczyn