Onderwijsmaterialen

Jordy

Marlies Algoet, Lector & onderzoeker taal bij Odisee, Educatieve Bachelor Kleuteronderwijs en Coördinator PG Leescoach Toverbosser vertelt:

Ik heb Jordy en zijn vriendjes in mijn hart gesloten! Dat Jordy ook bij de kleuters in de smaak valt, maakt me blij: het is belangrijk dat kinderen in armoede een stem krijgen en dat het taboe rond armoede doorbroken wordt. Het was zo verrijkend om aan dit project mee te werken. Jordy is veel meer dan een leuk verhaal en een bijhorende handleiding. Jordy leert ons dat elke kleuter gehoord en gewaardeerd moet worden. Volgens mij draagt Jordy echt een steentje bij tot meer tolerantie in onze superdiverse maatschappij.

Robby en ik

Kolet Janssen, schrijfmama van Robby, vertelt: www.koletjanssen.be

Al minstens tien jaar schrijf ik de Robbyverhalen voor de campagnes van Welzijnszorg. Robby werd elk jaar echter en ik beschouw hem stilaan als een familielid met wie ik een jaarlijks hartelijk rendez-vous heb. De belevenissen van Robby en zijn vrienden Jeroen, Fatmira en Lena zitten in mijn hoofd en in mijn hart en ik zou helemaal niet verrast zijn als ik ze op een dag in een hoekje van de speeltuin zou zien zitten stoeien en kletsen met elkaar.

Ik leerde de wereld van de kansarmen kennen dankzij de eerste ouders van onze pleegkinderen. Eerst was het voor ons een vreemde wereld, maar we leerden snel de onontkoombare logica van oorzaken en gevolgen. We begrepen beetje bij beetje dat onze oplossingen lang niet altijd werkten voor hen. We zagen hoe ze essentiële vaardigheden misten en aanliepen tegen onoverbrugbare muren. We leerden door onhandigheden heen kijken en zagen hun grote liefde voor de kinderen die ook wij in ons hart hadden gesloten.

Na het eerste botsende aftasten leerden we elkaar waarderen. Ik besefte voor het eerst haarscherp hoe je je met een minimuminkomen geen enkele miskoop kunt veroorloven. En hoe de stress om wat er allemaal kon fout lopen, zorgde voor extra problemen.

Het was een les voor het leven. En het zorgde ervoor dat kansarmen een warme plek kregen in mijn hart. Want voor hen is het leven nooit zo eenvoudig als sommige mensen dat graag voorstellen. Ze hebben vaak geen geluk gehad in hun leven en verdienen een portie extra krediet en de nodige steun om iets op te bouwen. Van hun inventiviteit en veerkracht kunnen we nog iets leren. Welzijnszorg bewaakt hun belangen met veel hart, kennis en expertise en daar wilde ik dus graag aan meewerken met het schrijven van de Robbyverhalen.

Elke mens vindt zijn eigen situatie normaal. Dat geldt voor grote mensen en ook voor kinderen. Een kind dat woont in een huis dat piekfijn in orde is, in een gezin zonder financiële problemen, met ouders die helemaal mee zijn in hoe onze maatschappij draait, kan zich haast niet inleven in de situatie van een kind in kansarmoede. Als er op vele vlakken onverwachte moeilijkheden opduiken die allemaal samenhangen vormen die soms een ondoordringbaar web dat mensen klein houdt en isoleert. Welzijnszorg kaart dat elk jaar aan met een andere invalshoek.

Met verhalen kun je een moeilijke, soms abstracte problematiek concreet, bespreekbaar en inleefbaar maken. Kinderen ervaren in de verhalen hoe het voor mensen als Robby en hun gezin kan mislopen en wat je daaraan kunt doen. Elk jaar opnieuw. Als kinderen dat van jongs af aan meekrijgen, als ze Robby en zijn vrienden in hun hart sluiten en voor hen opkomen, is er hoop voor de toekomst.

Robby maakt steeds nieuwe dingen mee. Maar zijn problemen zijn ook na al die jaren niet achter de rug. Daarom houden we hem levend. Dat zijn we alle kansarmen in ons land verschuldigd. Want net als zij, is Robby dapper en taai en vecht hij tegen elke uitdaging. Tegen uitsluiting en armoede in elke vorm, altijd en overal.

Pola

Joost Bert, Grafische vormgever, vertelt:

Ik ben Joost en heb vijf jaar bij Welzijnszorg gewerkt als grafische vormgever. Een 5-tal jaar terug kwam een oude bekende (Kusum Mertens) mijn bureau binnengewandeld met een even boeiende als open vraag: “ik moet een aanbod rond armoede voor het secundair onderwijs ontwikkelen.” Het armoedethema is me altijd dierbaar geweest, dus de creatieve uitdaging rond dit thema werd warm verwelkomd.

We brainstormden samen over de manier waarop we armoede bespreekbaar zouden kunnen maken, aangepast aan de doelgroep. Het succes van Robby indachtig beslisten we in te zetten op een centrale figuur die we in verschillende situaties konden laten opdraven: Pola was geboren.

Dan volgde het fijne maar niet evidente proces om alle nevenpersonages en verhaallijnen te creëren, met als grootste uitdaging de soms dunne lijn tussen de uiteenlopende eigenschappen die van Pola het juiste rolmodel konden maken. Ze moest in een armoedesituatie leven, maar ook een trotse, verkeerkrachtige jongedame zijn.

Met Marc Borgions vonden we een topillustrator met veel ervaring in animatie en konden we Pola écht tot leven brengen. Ik ben nog steeds, na al die jaren, heel trots op de mooie resultaten die we jaarlijks neerzetten. Dankbaar dat ik de grafische vorming en website hiervoor mag verzorgen.

BROEDERLIJK DELEN VOERT CAMPAGNE: