Afscheid P4/5
10e jaargang juni 2016
De laatste vijf...
P8
Onze kampioenen
De HHC Courant is een uitgave van HHC Hardenberg in samenwerking met weekblad De Toren
Nabeschouwing seizoen 2015/2016 eerste elftal
HHC Hardenberg strandt in het zicht van de haven Door Rutger Hesselink Nooit eerder in het 6-jarig bestaan van de Topklasse deed HHC Hardenberg tot de laatste speeldag mee om de titel. Wie dit van te voren had voorspeld zou met een aai over de bol gekalmeerd worden. De oranjeformatie had immers kwaliteit ingeleverd. Bovendien leek de selectie in de breedte wat tekort te komen. Met een nieuw te vormen Tweede Divisie in aantocht leek het doel om bij de eerste zeven te eindigen dan ook realistisch. Hieronder leest u hoe anders het kan lopen, over de geweldige teamprestatie, de individuele tegenslag, de twijfel over de tactiek, de bekersuccessen en het zinderende slot van het laatste Topklasseseizoen.
Tussen wal en schip HHC Hardenberg begon wisselvallig aan het seizoen en had duidelijk tijd nodig om de nieuwe spelers in te passen. Goede wedstrijden zoals tegen IJsselmeervogels werden afgewisseld met zwakke optredens tegen RVVH en Kozakken Boys. Trainer
P10
Groninger zocht naar de sterkst mogelijke veldbezetting en had daarbij te kampen met een aantal tegenvallers. Ten eerste de blessure van Tiemen van Hezel, die tot na de winterstop uit de roulatie zou zijn. Vervolgens viel in speelronde twee Mark Veldmate uit, waardoor Kevin Mennega uit tegen Kozakken Boys verzoop op het middenveld. Eind oktober moest ook hij eraan geloven en kwam hij in de lappenmand. Een valse start dus wat na tien wedstrijden resulteerde in evenveel winst- als verliespartijen. Na de terugkeer van Veldmate, het doorschuiven van Werkman naar het middenveld en de basisplaats voor revelatie Zarbaf, begon het alsnog te lopen.
Terug op koers De voorbode van de opmars kwam in speelronde elf thuis tegen Scheveningen waar HHC zich ’ presenteerde als een ware vechtmachine, met een gelijkspel als resultaat. Spits Van der Leij nam daarna zijn ploeg bij de hand. Mede door zijn vier treffers won HHC vijf keer op rij, waarvan één in de
KNVB beker. In een gigantische sfeer deed HHC het ondenkbare en won van NEC. In de laatste wedstrijd voor de winterstop werd revanche genomen op Kozakken Boys. In misschien wel de mooiste wedstrijd op de Boshoek ooit, stelden de oranjes de zege in de slotfase veilig door drie late treffers. De reeks van drie overwinningen na de winterstop leverde HHC de tweede periode op. Het gat met de nummer acht is dan zodanig groot geworden dat HHC zeker is van Tweede Divisie volgend seizoen. In de kwartfinale van de KNVB beker wachtte AZ vervolgens. HHC wist het in vorm verkerende elftal van John van den Brom dusdanig te ontregelen dat het lang spannend bleef. In de slotminuut hield de Alkmaarderhout haar adem in toen Bakker een opgelegde kans op de gelijkmaker kreeg. Hij miste, maar wat overheerste was trots.
Een sprankje hoop Er was nog meer mogelijk voor de Hardenbergers, die de titel nooit helemaal uit het oog verloren. Hoewel het volwassen en de-
gelijk was wat de Hardenbergers lieten zien, ontbrak er vooral in balbezit nog weleens wat aan de uitvoering. Zes wedstrijden voor het einde kon HHC Hardenberg bij winst in Spakenburg de koploper tot drie punten naderen. HHC wist het overwicht in de beginfase niet in de score uit te drukken. Een makkelijk weggegeven goal zorgde voor een apathische houding bij het team dat in het vervolg van de wedstrijd geen schim was van een kampioenselftal. Gelukkig bleven ook de overige titelkandidaten punten morsen.
De ontknoping In Capelle speelde Kevin Görtz centraal achterin. HHC Hardenberg boog een achterstand om in een knappe 1-2 winst. Een week later tegen Barendrecht moest Görtz na een uur spelen met rood van het veld. Ties scoorde vijf minuten daarvoor. Wat er vervolgens gebeurde voor het doel van Danes gaat de boeken in als een klein wonder. Het prijsschieten in de slotfase was niet eerder vertoond en het was aan een uitstekende Danes te wijten dat de voorsprong over de streep werd getrokken. Het tweede wonder volgde een week later, uit tegen Sneek. Als alle tweehonderd meegereisde Hardenbergse toeschouwers zich al hebben neergelegd bij een gelijkspel valt het doelpunt alsnog. HHC Hardenberg is door het verlies van Katwijk volledig terug in de titelstrijd en nadert de koploper tot op één punt. Tegen FC Lisse thuis komt dan eindelijk aan het licht wat de resultaten de afgelopen weken verbloemden. HHC Hardenberg had veel moeite om haar eigen niveau ook maar enigszins te benaderen. De druk van het kampioenschap leek een verlammende werking te hebben en te veel spelers gaven niet thuis. Aanvoerder Kobussen moest geblesseerd toekijken hoe Dennis Krohne vlak voor tijd een vrije trap loepzuiver in de hoek wist te leggen. Het schamele punt bleek waardevol omdat koploper Excelsior Maassluis ook niet wist te winnen. De absolute kraker in Katwijk staat dan nog op het programma. HHC heeft het dan niet meer in eigen hand. Terwijl de Katwijkers denken dat het binnenhalen van de titel voor hen niet meer dan een formaliteit is, liet de Hardenbergse formatie nog één keer van zich spreken. Virtueel lag de schaal enkele minuten op De Boshoek, uiteindelijk werd vijfenzestig kilometer verderop de champagne ontkurkt. HHC Hardenberg won in haar laatste optreden, maar kon niet voorkomen dat Excelsior Maassluis het kampioenschap mocht vieren. Met opgeheven hoofd keerden supporters, spelers en trainer terug richting Hardenberg. De bekroning van het seizoen volgde na een bloedstollende strafschopserie in Aalten, waarin HHC Hardenberg de districtsbeker voor zich opeiste. Het neemt daarmee op een passende manier afscheid van trainer Marcel Groninger en is klaar voor de Tweede Divisie.