Van mens tot mens (Foto: Pieter Leeflang) Junior en senior in gesprek
14
Esther Evers en Gerard Alberts kennen elkaar nog niet als ze kennismaken in het appartement op de vijfde verdieping van huize Bloemendal. Dat is meestal zo bij de gesprekken in deze serie, maar zoals steeds klikt het al snel. Ik zie ook gaandeweg overeenkomsten tussen de 31-jarige junior en de 88-jarige senior: allebei positief ingestelde mensen, die blij uit hun ogen kijken. En allebei met een dynamische instelling, vooral in hun werkzame leven: ze aarzelen niet om een nieuwe uitdaging op te pakken. De heer Alberts, die een rijk gevuld arbeidzaam leven achter zich heeft, kan daarover natuurlijk veel meer vertellen dan Esther, maar toch beginnen we bij haar. De wieg van Esther staat in Sibculo, in het oosten van Overijssel. Het Nederlands hervormde gezin woont in een verbouwde boerderij. Opa, die werkte bij een herenboer, en oma wonen bij hen in. Vader is eerst timmerman, heeft later een friteskraam, gevolgd door een autobedrijf, wordt vervolgens aannemer en heeft nu een uitzendbureau. Van hem heeft Esther waarschijnlijk de eigenschap geërfd om snel iets nieuws op te pakken als ze denkt dat ze zich daarmee kan doorontwikkelen. Na de HEAO bij Saxion in Enschede studeert ze aansluitend communicatiewetenschappen bij de Universiteit Twente. Na haar studie communicatiewetenschappen gaat ze een half jaar naar Engeland. Met die bagage gaat ze aan de slag als product manager. Ze doet dat bij verschillende bedrijven, in Heino, Ede, Hengelo en Deventer, want als ze zich ergens niet voldoende kan ontwikkelen switcht ze naar een andere werkgever. Ze werkt nu voor het vleeswarenbedrijf Stegeman in Deventer. Daar voelt ze zich voor het eerst echt op haar plek, want ze ervaart daar de passie die ze zelf ook voor haar werk wil voelen. Ze wil vooruitgang bij zichzelf zien en dat was bij de eerdere werkgevers minder het geval. Als zij nog in Heino werkt en haar vriend Erik in Apel-
doorn besluiten ze in Deventer te gaan wonen, want dat ligt ongeveer in het midden en is een mooie stad. Het geloof is in die jaren niet verdwenen maar wel op de achtergrond geraakt. Na enige omzwervingen, waarbij ook het Open Hof wordt bezocht, komen ze in contact met de gespreksgroep voor jong volwassenen van ds. Ingrid de Zwart. Daar, tussen leeftijdgenoten met dezelfde vragen, voelen zij zich thuis. Afgelopen maand traden zij in de Lebuinuskerk in het huwelijk. Dicht bij de plek waar ze ten huwelijk is gevraagd, want dat is boven op de Lebuinustoren. De gespreksgroep waar Esther en Erik deel van uitmaken is ruim vier jaar geleden ontstaan met vier jongeren en inmiddels doen daar zestien mensen tussen de 25 en 35 jaar aan mee. Ontmoeting en nadenken staan in deze groep voorop. Een avond per maan komen ze bij elkaar. De delnemers kiezen zelf de gesprekonderwerpen en bereiden die voor met twee mensen. Meestal is er een gezamenlijke maaltijd bij een van de leden thuis. De meeste deelnemers hebben een protestantse achtergrond, enkele partners zijn van katholieke huize of afkomstig uit een niet-christelijk milieu. Het is een diverse en toch hechte groep. Afgelopen seizoen hebben zij samen een avonddienst in de Lebuinuskerk voorbereid over ‘keuzes maken’. Veel deelnemers voelen zich binnen deze gespreksgroep beter thuis dan in de ‘gewone’ zondagse diensten. Voor hen is gespreksgroep de belangrijkste vorm van kerk-zijn. Met het levensverhaal van de heer Alberts is een halve Wervel te vullen, dus ik moet me beperken. Zijn vader is tuinbaas op een groot landgoed van een baron en barones in Arnhem. Na hun overlijden begint hij een kwekerij. Gerard, enig kind, gaat op een bakfiets vol bloemen en planten de winkels langs. Daar ziet hij mooie bloemen en hij denkt: daar wil ik ook mee werken. En inderdaad zal zijn hobby later zijn beroep worden. Na zijn Mulo B laat hij een toelatingsexamen voor het gymnasium met opzet mislukken want hij wil liever naar de ambachtschool. Dat