Afscheid van

Christiane Van De Sype

20 mei 2021

Lieve Christiane.

Nog niet zo lang geleden kwam je bij ons wonen. Verhuizen is een periode van zoeken, leren kennen en aanpassen. Maar als bij wonder ging dit precies van zelf. We konden beginnen aan een mooi nieuw avontuur.

We merkten al snel op dat je een enthousiaste werker was. Maar wat vooral opviel was dat je genoot om erbij te zijn, dat je genoot van de nabijheid en de sfeer.

Christiane, wat hadden wij je graag nog beter leren kennen. Wij gaan jou en jouw lach missen.

Huis 9

Tekening Sarah Vellemans

André Van Nedervelde

13 mei 2021

Beste André

In de lente van 2010 stapte je onze voorziening binnen als nieuwe vervoervrijwilliger. Zo veel jaren later blik ik terug op jouw vrijwilligerscarrière. Tot corona er een stokje voor stak nam je elke week toch wel enkele ritten voor je rekening. Je was de vaste chauffeur van Wim. Je bracht hem al die jaren trouw en plichtsbewust naar zijn familie, zijn wekelijkse dagbesteding in Ledeberg en de tekenacademie in Zottegem. Wim, zijn koffers en zijn rolstoel konden maar net in je wagen wanneer je hem naar zijn vakantieplaats bracht. In de loop der jaren ontwikkelden jullie een eigen taaltje. Humor en mekaar plagen hoorden er ook bij.

Ook voor onze andere cliënten stond je steeds klaar. Desnoods verschoof je je afspraken in je agenda om toch maar aan mijn verzoek te kunnen voldoen. In rustige periodes durfde je me wel eens te bellen, liefst op mijn privénummer: “Zeg, ik hoor niets van jou. Je bent mij toch niet vergeten.” Dan moest ik je duidelijk maken dat het écht wel een rustige periode was en enkel de vaste ritten op de agenda stonden.

Toen ik je belde vorig jaar begin maart - vlak voor de officiële lockdown - met de melding dat we uit voorzorg het vrijwilligersvervoer tijdelijk wilden stoppen, was je wat verontwaardigd. Je kon toen moeilijk begrijpen dat we deze beslissing ook voor jouw gezondheid en die van de andere – oudere – vrijwilligers namen. Ik zei toen dat je goed voor jezelf moest zorgen zodat ik je na corona gezond en wel weer kon inschakelen… Tot ik vroeg dit voorjaar je vrouw aan de lijn kreeg met de melding dat je ziek geworden was, ernstig ziek. We hebben toen nog gebabbeld en ik sprak je moed in; er waren kansen op genezing… Helaas, het mocht niet zijn. We kunnen je enkel nog bedanken voor je inzet; de ontelbare keren dat je onze cliënten veilig ter bestemming bracht. Vaarwel.

Carine Cosijns Vrijwilligerswerking

Deze tekening maakte Wim Leys voor Indruk, naar aanleiding van het overlijden van André.