Tekst: Douwe Anne Verbrugge Foto's: Phil Nijhuis
sluiten voor commentaar. Ik heb mijzelf vaak toegesproken om rustig te blijven op dat soort momenten. Van binnen kook ik misschien, maar ik vind het een groot goed om op respectvolle manier te blijven debatteren. Ik heb een hekel aan de ‘grote bekken-maatschappij’, daar wil ik verre van blijven. Tegelijk zit het ook in mijn karakter en stijl om rustig te blijven. Ook als de stress hoog is, blijf ik rationeel nadenken over welke vervolgstappen verstandig zijn.” Ook als het heel persoonlijk wordt, zoals het moment dat uw vader in de media werd opgevoerd? ”Ik had toen maar één doel: mijn vader een beetje uit de wind te houden. Hij leed erg onder die media-aandacht.” Geen nachten wakker gelegen als er weer eens een stormvloed van commentaar losbarstte? “Ik ga laat naar bed. Dan val je vanzelf snel in slaap.” Is het lichaam nog fit? Niet onbelangrijk voor een VWS’er! “Het waren tropenjaren. De adrenaline zit vaak op een hoog niveau. Ik probeer zo vaak mogelijk te fitnessen, maar het is altijd te weinig. En ja, dat werk hè. Dat houdt nooit op. In het weekeinde zie je dan die tassen thuis in de gang staan. Voor veel bewindslieden zijn die zwarte tassen het symbool van onze werkdruk. Maar goed, als ik er eenmaal induik vind ik al die problematiek weer razend boeiend en wil ik mij er juist in verdiepen. Heerlijk om te puzzelen en om dingen in overeenstemming met elkaar te krijgen. Dat is toch prachtig werk!”
in het gezicht. Ik heb verdriet om ons cluppie. In 2012 zijn we niet weggelopen voor de verantwoordelijkheden die voor ons lagen. De tocht door de woestijn was nodig. Jammer dat de waardering uitbleef.” De gouden tip voor de volgende staatssecretaris? “Koester de betrokkenheid van de VWSorganisatie. Die is echt heel waardevol. En ga door op de weg die we zijn ingeslagen om de zorg dichter bij de mensen te brengen. Het contact met het veld is ongelofelijk belangrijk. Heel bewust heb ik talloze werkbezoeken afgelegd. De signalen die je krijgt uit het werkveld zijn uiterst leerzaam.” Hoe ziet de toekomst van de zorg er uit? “Het besef dat de vergrijzing voor een heel ander type zorg gaat zorgen, is nog nauwelijks doorgedrongen. We staan aan de vooravond van een groot aantal veranderingen. Tegelijk wordt de zorg steeds persoonlijker en doen we nog meer aan leefstijlpreventie. We gaan met slimme pillen en apparatuur steeds vaker zelf onze gezondheid meten en deze zelf onderhouden. Ook krijgt de eerstelijnszorg een andere invulling. Huisartsen, wijkverpleging en gemeente versmelten met elkaar om tot een optimaal zorgsysteem te komen. En er zal een verdere de-institutionalisering plaatsvinden. Verpleeghuizen worden kleinschaliger omdat mensen langer thuis blijven wonen.” Nog een laatste biecht? “Nee niet echt. Het was heftig en mooi. Tropenjaren. En nog is het werk niet af.”
In oktober 2015 was de staatssecretaris op werkbezoek in Japan. Daar baarde hij af en toe enig opzien met zijn lange gestal te en blonde haar. Een vrijwilligster bij een woonproject voor mensen met dementie kon haar ogen niet van hem afhouden. Zij rustte niet voordat zij samen op de foto stonden. Haar blik vol adoratie naar boven gericht……. Jacqueline Hoogendam
elde je de Bij Martin aan tafel vo voor de rust. Hij neemt de tijd de hectiek onderwerpen, ondanks ik heel van zijn werk. Dat vind tafel met knap. Soms zat ik aan Maar een creatieve oplossing. deze niet die ging zover, dat ik half uur zomaar opperde. Na een artin: brainstormen vroeg M den? he Zijn dit alle mogelijk hoofd Hebben we iets over het ilte. En st gezien? Dan viel er een ook niet. dan dacht ik, waarom (out of de Gooide ik de verrassen groep. the box) oplossing in de artin M p Weer een stilte. Waaro laten zei: ja, waarom ook niet, Dat n. ke we dat gaan onderzoe aat open waardeer ik. Martin st voor elke oplossing. Janine Huiden
En dat werk gaat dus stoppen. Geen PvdA in het kabinet… “De verkiezingsuitslag was als een klap 31