“Ik kende geen woord Spaans toen ik vertrok” Sanne Haex is laatstejaarsstudente Rechten. Ze bracht het eerste semester van het academiejaar door in Barcelona, aan de Universitat Autònoma de Barcelona. “Het was super”, zegt Sanne. Ze volgde vakken als Eupopees gemeenschapsrecht en internationaal privaatrecht in het Spaans. “Ik kende geen woord Spaans toen ik vertrok”, zegt Sanne. “Toch ben ik erin geslaagd om op het einde van het semester mijn examens in het Spaans af te leggen. Ik was wel wat vroeger naar Barcelona vertokken om begin september een intensieve snelcursus Spaans te volgen. Maar de eerste weken, zeg maar de eerste maanden, waren de colleges ongelooflijk vermoeiend. Het was frustrerend om zo weinig te begrijpen. Maar op het einde begreep ik al een stuk beter wat de prof vertelde.” Wat zijn nu de grootste verschillen? “De leerstof is beperkter dan bij ons”, zegt Sanne. “Ze werken er niet met handboeken. Je moet alleen kennen wat in de les is verteld. De nota’s hebben we van Spaanse studenten gekregen. Er wordt ook gewerkt in kleine groepjes, waarbij de participatie van de studenten erg belangrijk is.” Sanne Haex wilde graag naar Spanje omdat ze een nieuwe taal wilde leren. “Ik had het gevoel dat het er later niet meer van zou komen, dat het nu echt het moment was. Ook het weer en de sfeer van Barcelona trokken me aan. Er is altijd wel iets te doen, zowel overdag als ‘s nachts. Al moet ik als negatief punt wel de Catalaanse keuken vermelden: daar was ik niet wild van.” Het leven in Barcelona is wel duurder dan in Brussel. “Ik had een kot gevonden op de privémarkt en betaalde daar zo’n 430 euro per maand voor. Maar restaurants zijn dan weer goedkoper dan bij ons.” In Barcelona had Sanne vooral contact met andere Erasmusstudenten. “Ze hadden me op voorhand gewaarschuwd dat ik geen Spaanse studenten zou leren kennen. Dit bleek ook het geval. Je blijft in Erasmus-kringen hangen. Het is moeilijker om met Spaanse studenten contact te leggen omdat ze hun eigen leven hebben.“ De Erasmusuitwisseling is voor Sanne in elk geval een ingrijpende ervaring geweest. “Als ik later terugdenk aan mijn studententijd, dan zal Erasmus de mooiste herinnering zijn. Het heeft mijn zelfstandigheid enorm bevorderd. Als ik ooit het voorstel krijg om in het buitenland te werken, dan zal ik die stap makkelijker durven zetten omdat ik meer zelfvertrouwen heb. En ik heb nu in heel Europa adressen om op vakantie te gaan.”
“De tofste tijd van je leven” David Lecoque is masterstudent Rechten en heeft het eerste semester van het academiejaar aan de University of Malta doorgebracht. “Het was een geweldige ervaring”, vertelt hij. “Het klinkt als een cliché, maar ik heb er veel van opgestoken. Je krijgt niet alleen les in een andere taal, maar ook vanuit een andere invalshoek. Malta is een oude Britse kolonie en die Angelsaksische benadering van het recht is er nog aanwezig.” Waarom Malta als Erasmusbestemming? “De taal heeft een rol gespeeld. In Malta krijg je les in het Engels. Het is misschien niet de meest ambitieuze keuze, maar voor mij is het beslist een goede voorbereiding, omdat ik nog een Engelstalige master-na-master wil doen.” Ook het klimaat van Malta heeft de keuze mee bepaald. “Ik ben een mens die zon nodig heeft. Mijn eerste keuze was Finland, maar in het eerste semester is het daar voortdurend donker. Dat zag ik niet zitten.” David had in Malta het gezelschap van twee VUB-studenten en nog enkele andere Belgen. “Maar ik trok wel zoveel mogelijk op met studenten van andere nationaliteiten. De Erasmusstudenten in Malta verbleven samen in een grote residentie met meer dan 200 mensen. Zo leer je elkaar natuurlijk goed kennen. En je praat over andere dingen dan hier. Je wisselt levenservaringen uit, ontdekt andere visies op het leven. Die hechte band maakt het afscheid ook zo moeilijk. Er vloeien dan wel eens tranen. Het zou beter zijn om een volledig jaar op Erasmus te gaan in plaats van een semester. Samen uit, samen thuis. Nu vertok een deel van de groep, terwijl de anderen bleven.” → vervolg p.7
6
Akademos JG.12 - NR.3 - 06.2009