Uw zorgverzekering 2022

UW ZORGVERZEKERING IN 2022

Na fascinerende reizen naar Rusland in de U heeft half november van uw ziektekostenafgelopen maanden, heeft de HEVO-reisverzekeraar de polis voor 2022 gekregen. commissie, op verzoek van een aantal Aan het einde van ieder kalenderjaar heeft leden, besloten in het voorjaar van 2020 u de mogelijkheid om een ander zorgvernaar Israël te gaan. zekeringspakket te kiezen. Dat hoeft niet direct een overstap naar een andere verzekeraar te zijn, een wijziging in het pakket of een vrijwillig eigen risico is ook mogelijk.

Als u tevreden bent over uw zorgverzekering, het gekozen pakket afgestemd is op uw huidige zorgbehoefte en situatie en de premie aanvaardbaar, dan hoeft u niets te doen. U gaat dan automatisch akkoord met het pakket dat u wordt aangeboden voor het komende jaar en dat gebaseerd is op de huidige polis.

Wijzigingen

Let wel even op de wijzigingen die er ieder jaar weer zijn. Zo wijzigt de premie van de basisverzekering en aanvullende verzekeringen en zijn er veranderingen in de vergoedingen en voorwaarden van de basisverzekering en van de aanvullende verzekeringen. Bekijk de polis en de voorwaarden daarom toch even goed. Zijn er wijzigingen die voor u consequenties hebben? Bijvoorbeeld, u heeft veel fysiotherapie nodig maar de vergoeding daarvoor is minder geworden. Dan is het de moeite waard om toch even verder te kijken. Overigens komen er ook uitbreidingen voor in de aanvullende pakketten. Zo ligt er steeds meer nadruk op preventie en leefstijl en zijn er ook bijvoorbeeld vergoedingen mogelijk in verband met mantelzorg (vervanging of hulp van een mantelzorgmakelaar). Alleen al daarom is het nuttig om de pakketten eens nader te bekijken.

Ook kunnen er natuurlijk wijzigingen zijn in uw persoonlijke situatie. Ga daarom na of uw huidige zorgverzekering daar nog bij past, misschien bent u wel duur verzekerd voor zorgkosten die u zelden of nooit gebruikt. Of heeft u een (online) budgetverzekering of een hoog vrijwillig eigen risico, wat als men ouder wordt misschien niet zo verstandig is. En heeft uw zorgverlener nog een contract met uw zorgverzekeraar? Ook dat moet u even in de gaten houden. Verder is van belang te weten, dat partners niet dezelfde zorgverzekering of hetzelfde pakket hoeven af te sluiten.

Aanvullende en collectieve verzekering

Een aanvullende verzekering is niet verplicht. De zorgverzekeraar kan u hiervoor ook weigeren en

ook kan er een wachttijdbepaling zijn. Aan de andere kant kunt u hierbij vaak wel een beetje berekenen of de vergoedingen opwegen tegen de premie. Misschien weet u al dat u het komende jaar Na fascinerende reizen naar Rusland in de bepaalde kosten gaat krijgen. Denk bijvoorbeeld afgelopen maanden, heeft de HEVO-reisaan een nieuwe heup of knie, daar komt meestal commissie, op verzoek van een aantal fysiotherapie aan te pas en de eerste 20 behandeleden, besloten in het voorjaar van 2020 lingen vallen niet onder de basisverzekering. Andenaar Israël te gaan. re voorbeelden: bij hoortoestellen of een volledige gebitsprothese heeft u een wettelijke eigen bijdrage. Vaak is daarvoor vergoeding mogelijk op grond van een iets uitgebreidere aanvullende verzekering. Bedenk daarbij dat het verzekeringspakket voor één jaar geldt, u kunt daarna altijd weer wijzigen. Een collectieve verzekering is vooral interessant als er extra’s aan verbonden zijn, bijvoorbeeld meer fysiotherapie. Ook kan overstappen naar een ander collectief bij dezelfde zorgverzekeraar gunstig zijn als die meer afgestemd is op de huidige situatie en zorgbehoefte. Collectieve verzekeringen via werkgevers zijn vaak afgestemd op werkenden en vooral ook gericht op snel weer aan het werk kunnen gaan of minder verzuim. Dat is voor gepensioneerden niet zo interessant. Een collectieve verzekering voor leden van aangesloten thuiszorg-, ouderen en patiëntenorganisaties is dan gunstiger omdat extra vergoedingen zijn afgestemd op de doelgroep. Vaak wordt het lidmaatschap dan ook nog vergoed. Bijvoorbeeld: U kunt u door samenwerking van HEVO met Vivent Langer Thuis van de collectieve zorgverzekering van VGZ gebruik maken. U moet dan wel lid worden van Vivent.

Gemeentepolis

Voor 2022 is het wettelijk eigen risico weer vastgesteld op € 385. Bij de meeste zorgverzekeraars is het mogelijk dit bedrag te spreiden over maandelijkse termijnen, vooraf maar ook achteraf. Hebt u een laag inkomen (tot maximaal 130% van de bijstandsnorm) en weinig vermogen, dan is in de gemeente ’s-Hertogenbosch deelname aan een gemeentepolis mogelijk. De gemeente draagt dan bij in de premiekosten. Informatie hierover kunt u bij de gemeente zelf en in de plaatselijke weekbladen vinden. Ook op het wijkplein Rosmalen in PERRON-3 kunt u hier informatie over krijgen. Als u wilt veranderen van verzekeraar of een andere polis wilt, dan moet u de huidige verzekering uiterlijk 31 december opzeggen en voor 1 februari van het nieuwe jaar een nieuwe ziektekostenverzekering afsluiten. Komt u er niet helemaal uit, neemt u dan contact op met de ouderenadviseurs van HEVO, telefoonnummer 06 – 53 27 90 98 of e-mail: ouderenadviseurs@hevorosmalen.nl. Wij helpen u graag.

Marianne Schinkel, ouderenadviseur

OP DE DREMPEL

1961 was een spannend jaar geweest. Als 11-jarige vóélde ik dat meer dan dat ik het begreep. De straten waren regelmatig uitgestorven. De Nederlandse bevolking zat dan aan de radio gekluisterd. Ook bij ons thuis draaide mijn vader de volumeknop ver open. Het groene, alziende oog van de radio knipperde boosaardig, vooral op zondagmiddag als meester G.B.J. Hiltermann ‘de toestand in de wereld’ besprak.

Het drukke gepraat en gelach rond de etenstafel van ons grote gezin verstomde. Ik haatte die stem met het slechte nieuws. Het maakte mij, de jongste spruit, nerveus en bang. De Suezcrisis, oprukkende oorlogsschepen, het leverde me akelige dromen op. Er werd gefluisterd dat het vast weer oorlog zou worden, nog erger dan de vorige keer. Midden in de nacht schrok ik vaak gillend wakker. De wereld bleek een boze wereld te zijn. Russen en Amerikanen konden elkaar elk moment in de haren vliegen. Israël en de Arabische landen deden dat daadwerkelijk. De koude oorlog… De spanning was vaak om te snijden.

Spelen op het plein was veilig. Daar kon je kind zijn. Lekker rolschaatsen of hinkelen, het maakte niet uit wat. Op de banken rondom de dikke lindeboom zaten vriendelijke mensen. Ze deden voor hoe je ‘lindeneusjes’ op je eigen neus kon plakken of hoe je er fluitjes van kon maken. Onze buren van de viswinkel waren aardig. Ik kwam er graag. De dooie vissen die op ijsblokken lagen uitgestald, waren niet griezelig. Ze waren gewoon om op te eten. Net als de konijnen en hazen die, zonder jasjes, aan grote vleeshaken bungelden. De andere buren van het Chinese restaurant waren vreemd. Je kon ze nauwelijks verstaan. Er woonden in het grote pand alleen mannen in een voortdurend wisselende samenstelling. Met portefeuilles vol papieren geld kwamen ze bij ons in de tabakswinkel hun inkopen doen.

“Het zijn goede klanten, we moeten vriendelijk voor ze zijn”, zei mijn moeder. “Maar je mag nooit bij hen naar binnen gaan, al vragen ze je dat wel 10 keer.” Waarom dat zo was bleef in het ongewisse. De ‘Chinese hond’, Loekie Tor, was lief en zacht. En al was mijn moeder er niet van gecharmeerd, ik moest hem hoe dan ook aaien als hij de wacht hield voor het restaurant. Op het plein was al dat vreselijke ver weg, tot aan die oudejaarsavond, op de drempel naar 1962.

Ik was 11 en mocht opblijven om naar het vuurwerk te kijken. Van mijn zakgeld had ik sterretjes gekocht. Mijn grote broers liepen al de hele dag te pronken met hun vuurpijlen. De flessen waar die in moesten om af te steken stonden al klaar. De uren kropen traag voorbij, maar eindelijk konden we aftellen. 10, 9, 8… Buiten was het gezellig druk. Er werden handen geschud en klapzoenen uitgedeeld. Pa stak met zijn sigaar de sterretjes aan, terwijl het eerste vuurwerk de lucht in ging. Met open mond stond ik me eraan te vergapen.

De slaap van eerder op die avond was verdwenen. Zevenklappers, gillende keukenmeiden, het was allemaal even spannend, totdat plotseling de hel losbarstte. Een lawaai, als het geratel van machinegeweren, donderde over het plein en het hield maar niet op.

“Naar binnen, vooruit allemaal.” Mijn moeders stem sloeg over van schrik. Iedereen die ook maar in de buurt van de openstaande deur was, vluchtte onze winkel in en stoven verder de gang door, naar de achterkant van ons huis. Ik stond net een fractie later aan een gesloten winkeldeur. Doodsbang zag ik wat ‘het oorlogslawaai’ veroorzaakte.

Het kwam van het Chinese restaurant. Het was niemand opgevallen, maar daar had men, eerder op de dag, een grote rol vuurwerk opgehangen aan een vlaggenstok. Die werd even over 12 vanuit het bovenraam aangestoken. Het portiek van de vishandel bleek een goede schuilplaats te zijn. In mijn eentje wachtte ik, oneindig lange minuten, tot het lawaai voorbij was. Het knetterende spektakel was fascinerend om te zien. Snel kwam ik de schrik te boven. Toen het eindelijk voorbij was, trok ik thuis rustig aan de bel. In alle consternatie had men mij daar nog niet gemist. Mijn moeder voelde zich schuldig, maar ik, de heldin van die nacht, kon lachend vertellen dat het gevaar deze keer uit China kwam…

De volgende dag kleurde een groot deel van het plein helemaal rood.

Trix Zehenpfenning