Uiltjes wijzen wandelaar de weg in
Windraak
Het zijn natuurlijk de ingrediënten die een wandelroute maken. Daaraan is in het glooiende landschap tussen Windraak en Munstergeleen echt geen gebrek. Maar wat bij deze wandeling het meest opvalt, is de creatieve en originele manier waarop de route wordt gepresenteerd. De bewegwijzering bestaat uit paaltjes met houten steenuiltjes. Zij wijzen de weg langs de ongeveer 4,5 kilometer lange route. Op een verrassende manier dui-ken ze als gids op in bos en veld. Na een paar uiltjes wordt het zelfs een sport om er wéér een te ontdekken. Behalve de uiltjes vertellen ook andere dieren in de vorm van houtsculpturen hun verhaal. Ze zijn uit boomstammen gebeeldhouwd door kettingzaag-kunstenaar Roel van Wijlick. Van uitvergrote insecten tot dieren op ware omvang. Als je ze tegenkomt dan is dat een teken dat ze juist dáár ‘in het echt’ voorkomen. De schoonheid van de omgeving is onbetwist. Het natuurwandelpad voert door een zeer gevarieerd gebied. Zo is er de intimiteit van het bos, omzoomd met grazende schapen en met verrassende doorkijkjes op hoogstamfruitbomen. Boven op een helling ligt wijngaard ‘De Wanenberg’. Naast de prachtige houtsculpturen zijn het juist de kleine, natuurlijke details die voor groeiend enthousiasme tijdens deze wandeling zorgen. Zo is er geen prikkeldraad gespannen om percelen te scheiden, maar groeien er ‘ouderwetse’ heggen van meidoorn, sleedoorn en veldesdoorn. Korenwolf In het bos gaat het een paar keer steil op en af. Het is af en toe ‘kruip door, sluip door’, maar over het algemeen goed te doen. Wanneer we het bos verlaten komen we in een weidser landschap met prachtige vergezichten. Dit is het domein van de korenwolf, een klein, kleurrijk hamstertje. De kans om hem overdag tegen te komen is klein, want hij gaat pas op zoek naar eten als het donker is. De korenwolf is een bedreigde diersoort, daarom leeft hij in Windraak in een beschermd hamsterreservaat. De uiltjes sturen ons regelmatig in de richting van een holle weg. Deze zijn oorspronkelijk uitgesleten door regenwater en door gebruik door mens en dier. De Eekerweg is zo’n holle weg die veel van zijn ge-
heimen prijsgeeft. We genieten er volop van indrukwekkende boomwortels, holen op ooghoogte en holle knotwilgen die karakteristiek afsteken tegen de lucht. De wandeling is goed te combineren met een bezoek aan de heemtuin (in het seizoen) die aan de route ligt. En door de speelse, educatieve elementen is het natuurwandelpad zeer geschikt om (deels) met kinderen te lopen. Onder de indruk van zoveel moois neem ik bij de bosrand afscheid van het laatste uiltje. tekst & foto’s Peter Crombach
Windraak graag vertel ik het verhaal van de dichter en de uil het speelt zich af in een eeuwenoud sprookjesbos waar de dichter zoekt naar één woord, en in ruil de uil hem de weg zou wijzen onder de bladerdos onderweg fluisterden houten dieren mooie woorden en enthousiast schreef de dichter hele verhalen op als kompas voor het zuiden, desnoods het noorden ging het langs kronkelige paden langzaam bergop boven op een heuvel, betoverd door het vergezicht was de dichter plots ieder gevoel voor richting kwijt maar volzinnen kwamen in hem op als een gedicht en dát is al wat telt dacht hij in zijn onwetendheid in het groen staart een uil onbeweeglijk voor zich uit en bij de bosrand zegt de dichter zachtjes het woord tussen loslaten en vastpakken moest het eens eruit de uil vliegt sierlijk op, alleen hij heeft het gehoord © Peter Crombach, Ransdaal
www.limburgplus.nl ►
13