2 minute read

INLEIDING

Next Article
DE ESSENTIE

DE ESSENTIE

scale-ups • inleiding

Scale-ups zijn vandaag hip en trendy. Om de haverklap worden in economische nieuwsbrieven talrijke succesverhalen als lichtend voorbeeld naar voren geschoven. Nochtans kunnen maar weinigen, ondanks een vaag aanvoelen, het begrip voldoende vatten en verduidelijken.

1. Inleiding

De steile opgang van scale-ups is een relatief recent fenomeen, al bestaan er al langer voorbeelden van snelle groeiers. Denken we daarbij aan de jaarlijkse Trends Gazellen dat ondertussen al twintig jaar wordt georganiseerd. Wat scale-ups onderscheidt van snelle groeiers in het algemeen is de focus die wordt gelegd op de jonge leeftijd en de focus op technologie.

Heel wat onder hen hebben trouwens de ambitie om uit te groeien tot een unicorn, een bedrijf met een waardering van 1 miljard dollar. Het bekendste voorbeeld daarvan in ons land is Collibra dat in 2008 als spin-off van de VUB door de Vlaming Felix Van de Maele werd opgericht. Ondertussen wordt het databedrijf op zo’n 5 miljard dollar gewaardeerd. De tweede Vlaamse unicorn is team.blue, een webhostingbedrijf dat in 1999 door de toen zestienjarige Jonas Dhaenens werd opgericht in zijn slaapkamer, en in volle coronacrisis de eenhoornstatus verwierf. Daar houdt het echter niet bij op, want anderen zitten ook goed op koers om die status te verwerven. Denken we daarbij aan het Gentse Deliverect, dat online verkoopkanalen voor de horeca integreert met kassa- en voorraadbeheer.

Bovenstaande voorbeelden tonen het belang en potentieel aan om via scale-ups de wereld te veroveren. Maar is die snelle groei voldoende? Doet Vlaanderen wel voldoende om het volledige potentieel te benutten? Daar bestaan twijfels over. Ook elders staat de wereld immers niet stil. Zo heeft China ondertussen Europa van de tweede plaats verdrongen op slechts 10 jaar tijd, zowel wat het aantal scale-ups als wat het geïnvesteerde kapitaal betreft. Europa en Vlaanderen zullen dus nog een of meerdere versnellingen hoger moeten schakelen, willen we niet achterophinken. Voor een open exporteconomie als de onze is dat van groot belang. Niet alleen in termen van werkgelegenheid, maar ook voor wat het aandeel in het bbp betreft. Willen we onze hightech-uitvoer op peil houden of zelfs nog verbeteren, dan moeten we onze economie blijven heruitvinden. Zeker als we onze exportparadepaardjes in de hightech

willen behouden, waarvan farma en elektronica de belangrijkste zijn. In deze paper zullen we daarom eerst in kaart brengen hoe we ervoor staan in Vlaanderen en Europa. Hoe verhouden we ons tot de rest van de wereld en wat zijn de voornaamste barrières? Vervolgens zullen we op die verschillende knelpunten inzoomen en suggesties voor verbeteringen naar voren schuiven. De voornaamste drempels zoals het tekort aan het juiste talent, de beperkte beschikbaarheid van kapitaal en de toegang tot de wereldmarkt worden als voornaamste drempels geanalyseerd. In het laatste hoofdstuk ten slotte doen we enkele aanbevelingen ter verbetering van het ecosysteem.

“Scale-ups onderscheiden zich van snelle groeiers in het algemeen door hun jonge leeftijd en hun focus op technologie.”

This article is from: