Meet & Greet | Laurenz Vincke

Laurenz Vincke, CEO Alpagro Packaging

Dingen vanuit een breder perspectief bekijken. Dat klinkt evident, maar het was een cruciale les.

Wanneer we Laurenz Vincke, CEO van Alpagro Packaging, spreken, dan zit hij in de wagen op weg naar Wenen. Business en plezier verzoenen, dat is het plan voor het weekend. “We worstelen allemaal met de balans tussen werk en privé, maar ik hou van mijn job. De hectiek neem ik erbij.”

Heb je lang getwijfeld om in het familiebedrijf te stappen?

Van kinds af wou ik al in de onderneming van mijn ouders werken. Alpagro en ik zijn samen opgegroeid. Meteen na mijn studies TEW, in 2015, ben ik in de zaak gestapt. Ik was blij dat mijn ouders me dat ook uitdrukkelijk gevraagd hebben, al hebben ze me nooit gepusht.”

Als je geen ondernemer was geworden, wat dan wel?

Eerlijk, ik zou het niet weten. Veel TEW’ers komen terecht in de bank­ en verzekeringssector. Maar geef mij maar de boeiende wereld van verpakkingen. Een industrie die nooit stilstaat. Wil je mee, dan moet je innoveren en verduurzamen.”

Wat is de belangrijkste ondernemersles die je geleerd hebt?

Niet te snel conclusies trekken en dingen vanuit een breder perspectief bekijken. Dat klinkt evident, maar het was een cruciale les.

Wat drijft je in het leven?

Mensen helpen. Als ik het verschil heb kunnen maken voor een klant, dan ben ik oprecht gelukkig. Privé zijn het ook de eenvoudige dingen die ik koester: tijd met mijn vriendin, met vrienden. Lekker eten.

Wat zou je graag beter kunnen?

Netwerken. Soms zou ik daar wat meer moeite voor moeten doen. Ik ben niet de meest sociale mens op de wereld. Koetjes­en­kalfjes­gesprekken zijn niet aan mij besteed.

Met wie zou je eens graag een avondje doorzakken?

Met mijn overleden grootvader. Hij is net na de oorlog met het bedrijf gestart. Ik herinner me hem als een warme bompa die geweldig met mijn voeten kon rammelen. Zo heeft hij mij ooit wijsgemaakt dat hij de Noordzee had gegraven. Op school hebben ze eens goed gelachen toen ik dat apetrots kwam vertellen. Dat ‘zwanzen’ zit er bij mij ook in maar op vlak van ondernemingszin en vindingrijkheid kan ik van hem nog veel leren.

Hoe laad je de batterijen op?

Op de fiets krijg ik mijn hoofd leeg. Lange tochten maken, niet tegen een moordend tempo, maar op het gemak, vind ik zalig.

Wie of wat inspireert je?

Elke ondernemer of zaakvoerder is een inspiratiebron voor mij. Elk bedrijf heeft zijn eigen verhaal met ups en downs waar ik graag naar luister.

Wat was een sleutelmoment in je leven?

Het moment dat ik in het bedrijf stapte. En ook de coronaperiode. Van de ene op de andere dag moest onze productieleider thuisblijven. Ook mijn vader was langere tijd afwezig op het werk en ik moest het zelf zien te redden. Een uitdagende periode, maar succesvol voor Alpagro en mezelf. Dat heeft me veel vertrouwen gegeven om eender welke uitdaging aan te gaan en erin te vliegen. Toen heb ik beseft dat ik klaar was om de zaak over te nemen.

Welk advies zou je geven aan je 18-jarige ik?

Situaties zitten soms tegen, maar dan heb je gewoon de drive nodig om ervoor te gaan. Uiteindelijk komt alles goed.