ความสำคัญและขอปฏิบัติของพุทธระเบี

สามารถไร้ความความคิดขณะกราบ เวลานั้นเรี ยกว่าความบริ สุทธิ์แห่งจิต ไม่ถูกความฟุ้ งซ่านดึงไป ไม่ถูกภัยจากการเกิดตายพาให้พวั พัน สามารถเข้าสู่วิสุทธิ์แดน พ้นการเกิดตาย 2. ข้อเน้นยํ้า - เวลากราบไหว้ ที่ไม่ถูกกันคือมือยกแต่ศีรษะไม่ขยับ หรื อ ศีรษะขยับแต่มือไม่ยก ควรที่จะทั้งศีรษะ มือและเอว เคลื่อนไหวพร้อมกัน - เวลากราบไหว้ ควรฟังคํากล่าวของเซี่ ยจื่อหลี่ หนึ่งคําถึงหนึ่งกราบ หากต่างคนต่างทํา จะเป็ นว่าวุ่นวาย - ซัง่ จื่อหลี่ยงั ไม่ได้กล่าว จั้วอี๋ ก็อย่าเพื่องอุม้ ลัญจกรหรื อทําการจั้วอี๋ไปก่อน จะดูไม่เป็ นระเบียบ - เวลาจั้วอี๋ จะต้องมองคนรอบด้านจั้วอี๋ให้พร้อมกัน ให้การจั้วอี๋ท้งั กลุ่ม - ยังไม่กม้ กราบให้ยืนตัวตรง ไม่ควรมองซ้ายแลขวาหรื อพูดคุยกัน - เวลาคุกเข่า เท้าอย่าได้แยกออกหรื อข้างใดข้างหนึ่งสูงตํ่าไม่เท่ากัน และไม่ควรนัง่ ทับสั้นเท้า ควร คุกเข่าให้เหยียดตรง - เวลาก้มลงกราบ สองมืออุม้ เหอถง สองตามรวมจุด ละทิ้งจิตฟุ้ งซ่าน กําจัดใจสาม(จิตใจวุ่นวาย) ให้จิต หนึ่งใจเดียว เคารพศรัทธาที่สุด กายจิตความคิดรวมเป็ นหนึ่ง จะสมารถเข้าสู่สถานอันแยบยล เป็ นการ และพบความสราญอย่างแท้จริ ง เมื่อขยันกราบไหว้ ดําเนินอยูเ่ ช่นนี้เสมอๆ วิญญาณธาตุกายธาตุพลัง ธาตุกลับคืนสู่ฐานเดิม จิตญาณคืนสู่วชั ระกายเช่นเดิม(สภาวะพุทธะเดิม) ละวางส่วนน้อยสร้างสรรค์ ส่วนใหญ่ 3. จริยพิธีที่ใช้ บ่อยในพุทธสถาน - พิธีชัน-ฉือเจีย้ ความหมาย การชันฉื อเจี้ยเป็ นการแสดงออกถึงจริ ยาการไปลามาไหว้แด่พระอนุตตรธรรมมารดา และเป็ นการแสดงความเคารพในพระโอการสวรรค์ของเตี่ยนฉวนซื อ เคารพอาจารย์เทิดทูนธรรมะ เมื่อเข้าออกพุทธสถานจําต้องชัน-ฉื อเจี้ย ข้ อเน้ นย้า ก่อนการชัย-ฉื อเจี้ยจะต้องทําความสะอาดมือ จัดเครื่ องแต่งกาย เข้ามาพุทธสถานต้องชันเจี้ย ออกจากพุทธสถานต้องฉื อเจี้ย