Κ

ΤΕΥΧΟΣ 23

Ο ΟΛ ΥΣ

www.omikron.tv

ΛΟ ΓΙΑ

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ -

Α ΛΛ Η ΑΤ

Omikron magazine

Το περιοδικό που διαβάζεται!!!

πρόλογος πρόλογος

Παναγιώτης Τσαρτσιανίδης Εκδότης

Παράπλευρη Απώλεια… η ανεργία.

Π

αράπλευρες απώλειες. Αυτήν την έκφραση χρησιμοποιούσαν τα επίσημα χείλη του αμερικάνικου στρατού στα «ατυχήματα» που προκαλούσαν οι έξυπνες βόμβες, όταν αυτές έπεφταν «κατά λάθος», σε ένα σχολείο, σε κάποια

γειτονιά ή σε κάποιο νοσοκομείο της Σερβίας του Ιράκ ή του Κουβέιτ. «Παράπλευρες Απώλειες» θα ονομαστούν και οι χιλιάδες των ανέργων που δημιουργούνται από τις «έξυπνες πρακτικές» που εφαρμόζουν παγκόσμιος, το Διεθνές νομισματικό Ταμείο και όλοι οι φίλοι τους. Έτσι φίλε Δυτικομακεδόνα άνεργε μην ανησυχείς, είσαι μια παράπλευρη απώλεια ! Είσαι ένας από τους 20.079 σε όλη τη περιφέρεια. Δε σε λένε πια Κώστα, Χρήστο, Ελένη. Έχεις έναν αριθμό, μια κάρτα στον ΟΑΕΔ. Όλα θα γίνουν, μην βιάζεσαι… Μην αναπνέεις πολύ, μην κινείσαι έντονα, χαλάρωσε! Είσαι 40 χρονών, το ξέρουμε, μα τι να κάνουμε. Έχεις τελειώσει 2 πανεπιστήμια, έχεις ανάγκη από τα βασικά. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Το χρέος. Τώρα πρέπει να πληρωθεί το χρέος. Μετά θα φας, μετά θα πιείς, μετά θα επιβραβευτείς. Τώρα το χρέος! Είναι σίγουρο συμπολίτες, πως το θράσος της Ελληνικής αστικής τάξης έχει μεγαλώσει. Θα μεγαλώσει όμως κι άλλο, όσο τους κοιτάζουμε με το βλέμμα της αγελάδας που για πρώτη φορά βλέπει τρένο. Όλοι λοιπόν είμαστε υποψήφιοι παράπλευρων απωλειών. Όλοι οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι νέοι επιστήμονες, οι μικροί αγρότες, το 95% της Ελληνικής κοινωνίας δηλαδή.

Παράπλευρη απώλεια της επόμενης μέρας σκέψου κάτι! → Εκδότης: Τσαρτσιανίδης Παναγιώτης → Επιμέλεια Εντύπου: Τσαρτσιανίδης Γιώργος → Συνεργάτες: Αλβανού Μαρία - Κύρκου Δήμητρα - Κωσταρέλλα Ιωάννα - Μαγκλάρας Βασίλης - Μουτίδης Σωκράτης - Πάσχος Αχιλλέας - Σιδηροπούλου Παρασκευή - Τολιάδης Ηλίας → Επιμέλεια Κειμένων: Τσαρτσιανίδου Νατάσσα → Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Καλαϊτζόπουλος Περικλής Νικολαροπούλου Ευσταθία - Τζήκας Χρήστος → Υποδοχή διαφήμισης: Πατουλίδου Όλγα → Υπεύθυνος Διανομής: Κενούτης Γιάννης → Φωτογραφικό αρχείο: Omikron Adv. → Εκτύπωση: Art Graphic Omikron Magazine → Αριστοτέλους 29 - Κοζάνη → Τηλ./Fax: 24610 37711 → info@omikron.tv

Υ

ΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤ

Το Κάπνισµα Απαγορεύεται Σε ΟΛΟΥΣ τους Παιδότοπους

3 Αριστοτέλους 4 η άν οζ - Κ 0717 Τηλ. 24610 4 aki.gr

www.elefant

omikron magazine

περιεχόμενα περιεχόμενα

04 ΠΡΟΛΟΓΟΣ

10 Πάρις Κουκουλόπουλος: «Ο Γιώργος Δακής αν είχαμε νομαρχιακές εκλογές θα είχε χάσει»

10

72 Σοφία Εφραιμίδου: Μαθησιακές Δυσκολίες Παρούσες!

16 Γιάννης Αποστολίδης: Η Αριστερά & τα Αποτελέσµατα των Αυτοδιοικητικών Εκλογών

74 Χρήστος Γ. Τζήκας: Bob Dylan

20 Φωτογραφικό οδοιπορικό σ’ ότι απόµεινε!

30 Τµήµα Μαιευτικής ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας (Κοζάνης) …στην Πτολεµαΐδα 36 Κατερίνα Καβουρίδου: Γιατί να εκπαιδεύσω το Σκύλο µου; 38 Κασσιανή Συμεωνάκου: Ειδικές Διαταραχές Μάθησης

48 Γιώργος Τσαρτσιανίδης: Η «πρόοδος» ρεκόρ, των αθλητών

88 Νίκος Γ. Ζυγογιάννης : Παράδοση, µια διαχρονική αξία

98 Ιωάννα Κωσταρέλλα: To blog or not to blog?

56 Βασίλης Βασιλειάδης: Ένας ερασ(της) τέχνης 60 17ο Δημοτικό Σχολείο Κοζάνης: Αφιέρωμα στο περιοδικό "Πανόραμα"

100 Νίκος Ραχωβίτης: Ακόµη και αν δεν υπήρχε κρίση, θα έπρεπε να την εφεύρουµε 102 Βιβλιοπαρουσίαση: «Μάνου Χατζιδάκι εγκώμιον» 104 Σαν σήμερα... Ήξερες ότι...

64 Μάκης Σεβίλογλου: «Άγκυρες»

40

84 Γιώργος Ανδρέου: Σκόρπιες σκέψεις σε µιαν Ανήσυχη Εποχή

94 Το νέο κίνημα του Μίκη: «Να κάνετε αυτό που δεν µπορείτε...»

52 Ηλίας Τολιάδης: Το χρώµα της Τέχνης

38

82 Αχιλλέας Πάσχος: Γράµµατα από το δρόµο... ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ

92 Γεώργιος Σουρής: Ο «Ρωμηός»

44 Λαογραφικός Όµιλος Οι Φίλοι της Παράδοσης

30

78 Θεοφάνης K. Γιώτης: «Ποιός Πήρε το ΤΥΡΙ µου;»

86 Test Drive: Το νέο Polo BlueMotion

40 Μια µεγάλη παρέα µετράει… τ’ άστρα

26

70 Οι Λέξεις & Οι Έννοιες

14 Γιάννης Τζιουράς: Προς έναν Κοσµοπολιτικό Δήµο;

26 Ζώντας µε τον αυτισµό στην Ελλάδα

16

68 Andy McCallum Crawford: "Drive" Ένας Σκωτσέζος γράφει στην... Πτολεμαΐδα

56

64

78

Γίνε συνδρομητής τώρα!!! Μόνο µε 55¬ (18,755δρχ) το χρόνο. Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται τα 11 τεύχη του περιοδικού και όλα τα ταχυδρομικά έξοδα (παράδοση µε ACS courier)

www.

info@kozani.tv Ď„: 24610 37711

PROGRESS IN

MODERN LIVING www.kalomenidis.com • info@kalomenidis. com

MODERN SHOWROOM 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 95 ΤΗΛ. 24630 23400 ΝEW CLASSIC SHOWROOM 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 86 ΤΗΛ.24630 23764 LOW PRICE SHOWROOM 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 71 ΤΗΛ.24630 27177 - ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ -

Πάρις Κουκουλόπουλος

Πάρις Κουκουλόπουλος:

«Ο Γιώργος Δακής αν είχαμε νομαρχιακές εκλογές θα είχε χάσει» Συνέντευξη στο Σωκράτη Μουτίδη

Ας ξεκινήσουμε από μια γενική αποτίμηση του αποτελέσματος των διαφορετικών αυτών αυτοδιοικητικών εκλογών σε επίπεδο χώρας. Τι σας ανησύχησε, τι σας προκάλεσε εντύπωση και τι μήνυμα έστειλαν οι πολίτες; Ο μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν η αποχή, η οποία νομίζω πως ναι μεν δεν αιφνιδίασε κανέναν, προκάλεσε, όμως, εντύπωση το μεγάλο ποσοστό της τη δεύτερη Κυριακή. Η απόσταση που έχουν οι πολίτες από τους θεσμούς είναι ένα τεράστιο θέμα. Στο πολιτικό κομμάτι το μεγάλο μήνυμα κατά τη γνώμη μου το έδωσαν οι εκλογές στον Α΄ βαθμό της αυτοδιοίκησης. Οι πολίτες ψήφισαν σοφά. Δεν δικαίωσαν σε καμία περίπτωση τη γραμμή Σαμαρά που ζητούσε να συγκροτηθεί ένα αντιμνημονιακό μέτωπο, ούτε όμως και από την άλλη επειδή το ΠΑΣΟΚ κέρδισε 8 από τις 13 περιφέρειες, κι ενώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να κερδίσουμε 9 και 10, μπορούμε να βγαίνουμε και να λέμε ότι επιβεβαιώθηκε ή υπερψηφίστηκε η πολιτική μας. Την πρώτη Κυριακή οι πολίτες έδωσαν την ευκαιρία στον κ. Σαμαρά να είναι πλέον αρχηγός κόμματος. Έδωσαν, επίσης, τον πρώτο λόγο στις αντιμνημονιακές δυνάμεις στο ΚΚΕ και τέλος δεν υπήρξε άρση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Στο δεύτερο γύρο τώρα, στον κ. Σαμαρά οι πολίτες είπαν ότι δεν είναι ο καιρός του ακόμη και έδωσαν μια πολύ άνετη νίκη στο ΠΑΣΟΚ. Μήνυμα έκπληξη ήρθε από τις μεγαλουπόλεις, στις οποίες πιστεύω πως την Κυριακή 14 Νοέμβριου η παρακμή ηττήθηκε κατά κράτος. Αναφέρομαι σε κοινωνικά και οικονομικά συστήματα και συμπεριφορές, πολιτισμικές και ιδεολογικές καταστάσεις που διαφεντεύουν τις δυο μεγάλες πόλεις. Είναι παρακμιακά αυτά τα συστήματα και ιδιαίτερα της Θεσσαλονίκης και ηττήθηκε κατά κράτος και μάλιστα από έναν άνθρωπο που είχε το θάρρος να κατονομάσει αυτή την παρακμή και αναφέρομαι στον Γιάννη Μπουτάρη. Τι μήνυμα στέλνει στην κυβέρνηση το αποτέλεσμα των εκλογών; Το μήνυμα που πήραμε από τους Έλληνες πολίτες, νομίζω πως είναι πολύ καθαρό. Πρώτον, μας είπαν ότι εξακολουθούν να μας εμπιστεύονται και δεύτερον με την αποχή, τα άκυρα, τα λευκά, την αμφισβήτηση των επιλογών του ΠΑΣΟΚ σε διάφορα μέρη ή την επιβράβευση αυτών, έδωσαν μήνυμα ότι στην πολιτική μας πρέπει να γίνουμε αφενός πιο τολμηροί και πιο ευαίσθητοι κοινωνικά. Μας εμπιστεύονται δηλαδή ως κυβέρνηση, αλλά μας βάζουν και όρους. Διακρίνετε μετά και από αυτές τις πρώτες «Καλλικρατικές» αυτοδιοικητικές εκλογές ένα είδος «ωρίμανσης» στο εκλογικό σώμα; Αν καθίσει κανείς να δει τα αποτελέσματα από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι σαν τα έχει ζωγραφίσει ένας άνθρωπος. Σπάνια κάνουν λάθος οι πολλοί, λάθος κάνουμε εμείς που δεν διαβάζουμε πολλές φορές τα μηνύματά τους. Εγώ νομίζω πως οι πολίτες ψήφισαν ώριμα, έδωσαν πρόκριμα σε ανεξάρτητα ψηφοδέλτια, σε συνεργασίες, καθαρή εντολή στην κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της και καθαρά μηνύματα για το που θέλουν εμπλουτισμό της πολιτικής μας. omikron 10 Τεύχος23

Πάρις Κουκουλόπουλος: «Ο Γιώργος Δακής αν είχαμε νομαρχιακές εκλογές θα είχε χάσει»

«Το εκλογικό σώμα ωριμάζει» έλεγαν την ημέρα των εκλογών οι επικοινωνιολόγοι και ακούγονται έντονα το τελευταίο διάστημα αναφορές για κυβερνήσεις συνεργασιών. Πως βλέπετε τις συνεργασίες; Δεν είμαι από θέση αρχής κατά των κυβερνήσεων συνεργασίας, αρκεί να βασίζονται σε συμφωνημένους καθαρούς στόχους. Σε σχήματα τα οποία επιβάλλονται άνωθεν από οικονομικά η μιντιακά συμφέροντα που προωθούν τέτοιες λογικές, είμαι καθαρά αντίθετος. Λέω ναι στη συνεργασία με καθαρούς στόχους. Ακούω έντονα τον τελευταίο καιρό να έρχεται και να επανέρχεται το θέμα των συνεργασιών, αλλά δεν ακούω ζητήματα επάνω στα οποία θα έχουμε ένα συμφωνημένο σχέδιο. Πάμε τώρα στη Δυτική Μακεδονία. Ο Γιώργος Δακής περιφερειάρχης, ο Γιάννης Παπαϊορδανίδης αντιπολίτευση στο πρώτο περιφερειακό συμβούλιο. Πως βλέπετε το αποτέλεσμα της περιφέρειας; Το αποτέλεσμα της περιφέρειας είναι ένα αποτέλεσμα που έδωσε τη νίκη στο Γιώργο Δακή με ένα παράδοξο. Εδώ στο νομό Κοζάνης που κρινόταν ως απερχόμενος νομάρχης, πήρε στο B΄ γύρο λιγότερες ψήφους από το Γιάννη Παπαϊορδανίδη. Νομίζω ότι κρίθηκε σε κάποιες λεπτομέρειες τελικά η εκλογική αναμέτρηση. Αυτές οι λεπτομέρειες αφορούσαν κάποιες κακές επιδόσεις που είχε το ΠΑΣΟΚ σε επιμέρους δήμους στα δημοτικά ψηφοδέλτια και αφετέρου στην χωρίς σοβαρό λόγο απόρριψη της συνεργασίας με τη «Δημοκρατική Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη. Νομίζω ότι δεν έπρεπε να υπάρξει διακοπή της συνεργασίας με αυτό το σχήμα, γιατί θα μας έδινε μια άλλη δυναμική και γιατί αποδείχθηκε τελικά ότι η υποψηφιότητα του Γιάννη Παπαϊορδανίδη είχε ένα πάρα πολύ καλό πέρασμα στην

Πάρις Κουκουλόπουλος: «Ο Γιώργος Δακής αν είχαμε νομαρχιακές εκλογές θα είχε χάσει»

κοινωνία και θα μπορούσε να είναι ο νικητής των εκλογών. Ο νέος περιφερειάρχης θα πρέπει πολύ σοβαρά να αποτιμήσει το αποτέλεσμα, γιατί αν είχαμε νομαρχιακές εκλογές θα είχε χάσει, κάτι που σημαίνει ότι πλευρές του τρόπου που άσκησε εξουσία ο Γιώργος Δακής δεν τυχαίνουν της έγκρισης της πλειοψηφίας των πολιτών. Στη Δυτική Μακεδονία ο κυρίαρχος λόγος που νίκησε το ψηφοδέλτιο Δακή είναι ο έντονος παραταξιακός χαρακτήρας που πήραν οι εκλογές. Αν κυριαρχούσαν τα αυτοδιοικητικά ζητήματα, η πρόκληση του Καλλικράτη, ο απολογισμός αυτών που είχαν έργο και οι προτάσεις για το σήμερα και το αύριο της Δυτικής Μακεδονίας με πρώτο θέμα και ερώτημα την ανεργία, το περιβάλλον και τα άλλα μεγάλα ζητήματα του τόπου, πιστεύω ότι θα ήταν άλλο το αποτέλεσμα. Από τη στιγμή που οι εκλογές έγιναν με παραταξιακό χαρακτήρα, αναφερόταν σε μια περιοχή στην οποία το ΠΑΣΟΚ έχει διαχρονικά ένα μεγάλο έλλειμμα σε δυνάμεις σε σχέση με τη ΝΔ. Στο νομό της Καστοριάς πως είδατε το αποτέλεσμα;

Είμαι από τους λίγους που πιστεύω ότι οι 13 περιφερειάρχες πρέπει να είναι πραγματικά 13 μικροί πρωθυπουργοί, πιστεύω βαθιά ότι οι 325 δήμαρχοι πρέπει να είναι τοπικοί κυβερνήτες,

Εξαιρετικά καλό για το ΠΑΣΟΚ. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα εκεί πρέπει να τύχει αξιολόγησης από το κόμμα σε επίπεδο νομού, τον πρόεδρο της Βουλής που εκλέγεται εκεί και την ηγεσία του κόμματος, γιατί είναι η δεύτερη ή η τρίτη φορά που σε νομαρχιακό επίπεδο φέρνει πολύ καλύτερο αποτέλεσμα απ’ ότι σε βουλευτικές εκλογές, καλύτερο και από τις εκλογές του 2009, όταν το ΠΑΣΟΚ επικράτησε σαρωτικά σε όλη τη χώρα. Αν εσείς ήσασταν στη θέση του κ. Παπαϊορδανίδη θα κερδίζατε την περιφέρεια;

Το ερώτημα αυτό νομίζω ότι αδικεί την προσπάθεια που έγινε από το Γιάννη Παπαϊορδανίδη. Είναι πολύ εξαρτημένοι οι αποαν θέλουμε κάποια στιγμή η Ελλάδα να κεντρωμένοι θεσμοί στη χώρα που λέγεται Ελλάδα και δεν αλλάζει δραματικά αυτή η κατάσταση με τον Καλλικράτη. Το κεντρικό αποτελέσει ένα σύγχρονο κράτος. πολιτικό σύστημα δεν θέλει ισχυρούς και σοβαρούς αποκεντρωμένους θεσμούς Α’ και Β’ βαθμού και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο άλλαξα μετερίζι και μεταπήδησα στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είπα στις 14 Σεπτεμβρίου του 2009 ότι φεύγω από την αυτοδιοίκηση όχι γιατί κουράστηκα, βαρέθηκα ή έπαψα να την πιστεύω, αλλά γιατί πιστεύω ότι το υπ’ αριθμόν ένα ζητούμενο για τη χώρα είναι η αποκέντρωσή της και οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί. Τη μάχη για ένα καλύτερο μέλλον για τους θεσμούς μπορώ να τη δώσω εκεί που κρίνεται το μέλλον τους. Δεν τίθεται λοιπόν ζήτημα άλλης επιλογής από την ώρα που έχω αυτή την ολοκληρωμένη και διαμορφωμένη αντίληψη. Αν κρινόταν το μέλλον των αποκεντρωμένων θεσμών στη Δυτική Μακεδονία, δεν θα είχα καμία επιφύλαξη να είμαι υποψήφιος περιφερειάρχης, ξέρω, όμως, ότι το μέλλον της περιφερειακής αυτοδιοίκησης θα κριθεί δυστυχώς στην Αθήνα και εκεί θέλω να δώσω τη μάχη ως το τέλος. Είμαι από τους λίγους που πιστεύω ότι οι 13 περιφερειάρχες πρέπει omikron 12 Τεύχος23

Πάρις Κουκουλόπουλος: «Ο Γιώργος Δακής αν είχαμε νομαρχιακές εκλογές θα είχε χάσει»

να είναι πραγματικά 13 μικροί πρωθυπουργοί, πιστεύω βαθιά ότι οι 325 δήμαρχοι πρέπει να είναι τοπικοί κυβερνήτες, αν θέλουμε κάποια στιγμή η Ελλάδα να αποτελέσει ένα σύγχρονο κράτος. Ο Καλλικράτης από 1η Ιανουαρίου του 2011 θα λειτουργήσει όπως πρέπει ή χρειάζονται βελτιώσεις; Ο Καλλικράτης έχει πάρα πολλές ελλείψεις με πρώτη και μεγαλύτερη το μοντέλο που υιοθετήθηκε με τις 7 κρατικές διοικήσεις που ειδικά για τη Δυτική Μακεδονία και για 5 περιφέρειες της χώρας είναι ιδιαίτερα επώδυνη επιλογή. Για εμάς είναι διπλό το κακό γιατί δεν πηγαίνουμε Θεσσαλονίκη, αλλά Ιωάννινα. Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει αντίδραση γι’ αυτό από τον περιφερειάρχη και το περιφερειακό συμβούλιο και το θέμα αυτό το έθεσα και στον πρωθυπουργό, στη Βουλή και στον υπουργό εσωτερικών. Έχω έντονο προβληματισμό από τη δομή που υπάρχει στον Β’ βαθμό και από τις κρατικές διοικήσεις, ενώ όσον αφορά στον Α’ βαθμό πρέπει να υπάρξει συστηματική στήριξη στις νέες τοπικές αρχές, γιατί είναι αρκετά δαιδαλώδες το σύστημα. Θέλει πολύ δουλειά ακόμη για να γίνουν λειτουργικά αυτά τα σχήματα. Δυτική Μακεδονία και Ιωάννινα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους δηλαδή... Έχω έντονη αντίρρηση στο γεγονός ότι έχουμε 7 κρατικές διοικήσεις και 13 αιρετές περιφέρειες και μόνο η παράθεση των αριθμών, το 7 είναι μικρότερο από το 13, άρα κατά τεκμήριο ισχυρότερο, αποπνέει πολύ κρατισμό και είναι εντελώς αντίθετο με αυτό που εγώ πιστεύω για την οργάνωση και τη δομή της χώρας. Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση θα ήταν το αποκεντρωμένο κράτος να ξαναπάει στους 52 νομούς ή να μείνει στις 13 περιφέρειες ως έχουν. Όπως επίσης, θα έπρεπε να δούμε το Β’ βαθμό αιρετό πάντα, στα επίπεδα που η ίδια η ζωή ορίζει, δηλαδή σε επίπεδο ΜακεδονίαςΘράκης, Ηπείρου με Αιτωλοακαρνανία, Λευκάδα και Κέρκυρα να είναι μία περιφέρεια, το Βόρειο και το Νότιο Αιγαίο ενδεχομένως και την Κρήτη μια περιφέρεια με έδρα μεταξύ του λιμανιού Πειραιά και του αεροδρομίου «Βενιζέλος». Υπάρχουν περιφέρειες, όπως η Δυτική Ελλάδα, στις οποίες οι μετακινήσεις μεταξύ των νησιών είναι φοβερά δύσκολες. Η Δυτική Μακεδονία δεν έχει καμία σχέση με τα Ιωάννινα και έχει σχέση με τη Θεσσαλονίκη. Νομίζω δηλαδή ότι στον Α’ βαθμό είμαστε κοντά σε μια τελική λύση, ενώ αντίθετα στον Β’ βαθμό υπάρχουν δυο παρατηρήσεις: η πρώτη λέει ότι η διατήρηση των 13 κρατικών περιφερειών που μετατρέπονται σε αιρετές είναι από μόνη της πρόβλημα γιατί δεν είναι ισοδύναμες μεταξύ τους σε μέγεθος και πολλών ταχυτήτων και από την άλλη δεν υπάρχει ενότητα αναπτυξιακών και γεωγραφικών κριτηρίων. Που πρέπει να δώσει προτεραιότητα άμεση το νέο περιφερειακό συμβούλιο της Δυτικής Μακεδονίας; Στα εξής τρία σημεία. Στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των πόρων που υπάρχουν, το δεύτερο έχει να κάνει με την καλύτερη δυνατή προετοιμασία της περιφέρειας για το 5ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης -και έχει τη δυνατότητα να είναι έτοιμη και να φύγει μπροστά γιατί έχει το μαξιλάρι του τοπικού πόρου ανάπτυξης. Μεγάλη πρόκληση για το περιφερειακό συμβούλιο είναι να εκπονηθεί ένα σοβαρό αναπτυξιακό σχέδιο, ιεραρχημένο με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Δεν θα υπάρχει δικαιολογία για τον περιφερειάρχη και τους περιφερειακούς συμβούλους αν δεν είναι έτοιμη η περιφέρεια. Εκεί βρίσκεται και η καρδιά του προβλήματος που λέγαμε νωρίτερα, που έχει να κάνει με το αποτέλεσμα του νομού Κοζάνης, ότι ο Γιώργος Δακής δεν μπόρεσε να απαντήσει στο ερώτημα που έθετε διαρκώς ο Γιάννης Παπαϊορδανίδης και είχα θέσει κι εγώ στις αρχές Σεπτεμβρίου, έναν απολογισμό του τοπικού πόρου ανάπτυξης. Είναι γνωστό ότι κατατμήθηκε σε πολλές επιμέρους ενέργειες, δεν λέω ότι χαθήκαν τα λεφτά, αλλά το ζήτημα είναι ότι δεν υπήρξε αποτέλεσμα, γι’ αυτό και δεν γινόταν απολογισμός. Και το τρίτο είναι ο κεντρικός στόχος που έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός, ότι η Δυτική Μακεδονία μπορεί να είναι το κέντρο της πράσινης ανάπτυξης στην Ελλάδα και πρέπει να παραμείνουμε κέντρο ενεργειακών εξελίξεων. omikron 13 Τεύχος23

Προς ένα Κοσμοπολιτικό Δήμο;

Προς έναν Κοσμοπολιτικό Δήμο; Του Γιάννη Τζιουρά, Διεθνολόγος - Πολιτικός Επιστήμων, Υπ. Διδάκτωρ Διεθνούς Δικαίου, Νομική ΑΠΘ

Ο

ι εποχές αλλάζουν, και μαζί μ’ αυτές πρέπει να αλλάζουν και οι πολιτικές. Στη σημερινή μεταβιομηχανική εποχή της κοινωνίας της πληροφορίας τα αξιακά προτάγματα σε σχέση με την οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας, τη διαμόρφωση των οικονομικών σχέσεων, τα επιχειρηματικά πλεονεκτήματα, τις εργασιακές σχέσεις, την εκπαίδευση και την ποιότητα ζωής, αλλάζουν με ρυθμούς που μεταδίδονται διεθνώς με ιλιγγιώδεις ταχύτητες μη συγκρίσιμες με τις ταχύτητες καμίας άλλης εποχής. Αλλάζει συνεπώς και η αίσθηση του χρόνου. Αυτή όμως η κοινωνία της πληροφορίας δεν παύει να είναι κατά βάση μια κοινωνία με διαφορές και συγκρουόμενα συμφέροντα, μια κοινωνία με αντιθέσεις και διακυβεύματα που σχετίζονται, όπως και παλιά, με την εξουσία και τις μορφές οργάνωσής της. Οι αλλαγές αυτές θέτουν μπροστά νέα υπαρξιακά ερωτήματα για τη βασική βαθμίδα άσκησης πολιτικής, δηλαδή το κράτος. Διαχέεται συνεπώς και πολλαπλασιάζεται η αμφιβολία ως προς το αν το εθνικό κράτος είναι μια πρόσφορη και αξιόπιστη βαθμίδα για την πολιτική οργάνωση της κοινωνίας, άρα και της οικονομίας. Η σχετική συζήτηση, βαθύτατα επηρεασμένη και από την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, δείχνει πως ούτε το εκτεταμένο διεθνές εμπόριο, ούτε οι διεθνείς επενδύσεις, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις ή η εκτεταμένη και ηλεκτρονικά οργανωμένη διακίνηση βραχυπρόθεσμων κεφαλαίων είναι φαινόμενα νέα ή καταλυτικά. Το νέο φαινόμενο είναι η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η τεχνολογική βάση όλου αυτού του πλέγματος σχέσεων συναλλαγών και, βέβαια, το γεγονός ότι είναι πια εντονότερος και ευρύτερος ο πολιτισμικός χαρακτήρας του όλου φαινομένου, ακριβώς επειδή αυτό βασίζεται στη διακίνηση πληροφοριών και γενικότερα δεδομένων που σχετίζονται με τη γλώσσα και τις νοοτροπίες, δηλαδή με τον σκληρό πυρήνα του πολιτισμικού φαινομένου. Αν και η βαθμίδα του εθνικού κράτους εξακολουθεί να είναι κρίσιμη, γιατί σε αυτήν μπορούν να τεθούν τα προβλήματα με τον πλέον πολιτικό τρόπο, δηλαδή με έναν τρόπο που είναι ο πλέον προσιτός κατά τη λογική της δημοκρατικής αρχής, ωστόσο η νέα κατάσταση θέτει προ νέων δεδομένων το ίδιο το διοικητικό φαινόμενο omikron 14 Τεύχος23

Γιάννης Τζιουράς

που καλείται να οργανώσει, να εκπροσωπήσει και να διαχειριστεί πολιτικά μια μεταβιομηχανική κοινωνία, δηλαδή μια κοινωνία άλλου τύπου, μια νέα οικονομία και εθνικό κράτος που δεν λειτουργεί ως κλειστό πολιτικό σύστημα αλλά ως εφαλτήριο για συμμετοχή, στο μέτρο που το επιτρέπουν τα μεγέθη και οι συσχετισμοί των δυνάμεων, σε περιφερειακές και διεθνείς διεργασίες κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα. Στο μοτίβο αυτό ένας σύγχρονος Δήμος στα πλαίσια της νέας εποχής θα πρέπει να νοείται ως «Κοσμοπολιτικός Δήμος». Αυτό βέβαια προϋποθέτει μια κοσμοπολιτική δημοκρατία. Σε μια εποχή που ο πολίτης κατατρύχεται ολοένα και περισσότερο από σοβαρές αμφιβολίες για αυτή την ίδια τη σημασία της πολιτικής σε εθνικό επίπεδο, διαισθανόμενος ότι αλλάζουν οι όροι διεξαγωγής της, τα διακυβεύματα, οι διαιρέσεις, τα μέτωπα, αλλά κυρίως γιατί μεταβάλλεται η δυνατότητά του να ασκήσει επιρροή και να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί της πολιτικής αντιπροσώπευσης σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο, διαμορφώνεται μια έντονα αρνητική προδιάθεση και επιφυλακτικότητα. Οι πολίτες έχουν μια δικαιολογημένη ροπή προς την αποχή από την πιο ιερή στιγμή της δημοκρατίας. Τις εκλογές. Την πρόκληση λοιπόν που καλούνται οι φορείς εξουσίας να αντιμετωπίσουν είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών με τους πολιτικούς και την ίδια την Πολιτεία. Πυρήνας του κλονισμού αυτής της εμπιστοσύνης είναι η διαφθορά και η ελλιπής εφαρμογή της δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης που δεν προσιδιάζει σε δίκαιο κράτος στα πλαίσια μιας κοσμοπολιτικής δημοκρατίας. Επίσης, οι προκλήσεις για το νέο μοντέλο εξουσίας που διαμορφώνεται γύρω μας απαιτεί την εξωστρέφεια και την ταυτόχρονη προστασία των πολιτών σε όλα τα επίπεδα εξουσίας. Πολιτικές νομενκλατούρας και αυταρχισμού ανακαλούν στη μνήμη την εντροπία άκαμπτων πολιτικών συστημάτων. Όταν το σύστημα σκέφτεται για τους πολίτες και όχι εκείνοι για το σύστημα, τότε αναπόφευκτα εκδηλώνεται η απουσία κριτικού πνεύματος, η οξυθυμία, η ευπιστία και η υπεραπλούστευση. Ο κυρίαρχος λαός είναι εκείνος που αποτελεί την πεμπτουσία της κοσμοπολιτικής δημοκρατίας. Μακριά λοιπόν από την επιρροή καθοδηγητών, από τις κολακείες των κενοδοξιών μας, από τις ρητορείες και από προκαταλήψεις. Ένας κοσμοπολιτικός Δήμος καλείται να αγκαλιάσει τις πολιτισμικές πολυφωνίες, την κινητικότητα και την καινοτομία και όλα αυτά υπό την προοπτική της οικοδόμησης μιας κοινωνίας θετικής πρόνοιας με ευέλικτο αναπτυξιακό ατραπό αντικαθιστώντας τις ανεπάρκειες που το κράτος μας έχει κληροδοτήσει τα τελευταία χρόνια.

Την πρόκληση λοιπόν που καλούνται οι φορείς εξουσίας να αντιμετωπίσουν είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών με τους πολιτικούς και την ίδια την Πολιτεία.

omikron 15 Τεύχος23

Η Αριστερά & τα Αποτελέσματα των Εκλογών Η Αριστερά

& τα Αποτελέσματα των

Αυτοδιοικητικών Εκλογών

Του Αποστολίδη Στ. Γιάννη

Τ

ώρα που κατακάθισε το πάθος των εκλογών, μπορούμε ψύχραιμα να εκτιμήσουμε τα αποτελέσματα. Η μόνη που δε νίκησε ήταν η αυτοδιοίκηση.

Στις εκλογές αυτές συγκρούστηκαν οι μνημονιακοί με τους αντιμνημονιακούς, το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ το ΚΚΕ και η πολυδιασπασμένη λοιπή αριστερά. Χρισμένοι και άχρηστοι υποψήφιοι συγκρούστηκαν για όλα εκτός των θεμάτων της αυτοδιοίκησης. Για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στο χρώμα του χάρτη. Για άλλη μια φορά κυριάρχησε το συμφέρον - όχι του τόπου, αλλά το προσωπικό, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ιδεολογία. Η ελπίδα που θα περιμέναμε όλοι να γεννηθεί με την επιχειρούμενη Καλλικρατική αναδιοργάνωση του κράτους, έμεινε από οπαδούς και ψήφους στην κάλπη. Η αποχή των πολιτών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές που είχαμε συνήθως τη μεγαλύτερη συμμετοχή των ψηφοφόρων! Τα κόμματα πάλι έλαβαν το μήνυμα, αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν γνωρίζουν ανάγνωση. Ούτε κι εγώ θεωρώ, ότι μπορώ να διατυπώσω την αυθεντική της ερμηνεία, αλλά ειλικρινά και για μένα ήταν μια συμμετοχή ανάγκης και όχι η επιθυμία να εκφράσω τη γνώμη και τη θέλησή μου με την ψήφο. Αδυναμία έκφρασης με τις πολιτικές που διατυπώθηκαν... Ο χώρος μου, ο χώρος της αριστεράς δεν κατάφερε να αρθρώσει το λόγο που θα εξέφραζε την άποψη των πολιτών. Θεώρησε ότι η εύκολη λύση της γενικόλογης πάλης ενάντια στο μνημόνιο αρκούσε. Και αν εδώ δεν υπήρχε η ελπίδα που γεννήθηκε με τη συνεργασία με τις δυνάμεις της οικολογίας, η απογοήτευση θα ήταν πλήρης. Η ηγεσία δεν κατανόησε ότι η μάχη ενάντια στο μνημόνιο βάζει πλάτη για την επιδιωκόμενη «ολική επαναφορά» της ΝΔ, αφού της έδινε τεκμήρια φιλολαϊκής πολιτικής, συμμετέχοντας και αυτή στη «μάχη» ενάντια στο μνημόνιο και μάλιστα με φωνή που ακούγονταν δυνατότερα λόγω μεγέθους και επιρροής. Στο χώρο δε της αριστεράς η διατύπωση γενικόλογης κριτικής δεν βοηθάει κανέναν άλλο από τις δυνάμεις που μεταθέτουν την επίλυση των προβλημάτων του λαού στη Δευτέρα Παρουσία (την επονομαζόμενη λαϊκή εξουσία). omikron 16 Τεύχος23

Η Αριστερά & τα Αποτελέσματα των Αυτοδιοικητικών Εκλογών Ο χώρος της αριστεράς με αυτοδιοικητικό λόγο στη διαδικασία της εκλογικής αυτής μάχης έχασε σε πολλά επίπεδα. Δεν διατύπωσε προτάσεις και δεν άρθρωσε αυτοδιοικητικό λόγο. Οι προτάσεις Καμίνη και Μητρόπουλου δεν σώζουν την παρτίδα, αφού η πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς για Καμίνη συνοδεύτηκε από την κομματική πρόταση Ψαριανού, ενώ η πρόταση του ΣΥΝ για Μητρόπουλο - πέρα από τη λάθος επιλογή και τη συστηματική του προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από το ΣΥΝ, ήταν η εξαίρεση του κανόνα. Η δε υποψηφιότητα Αλαβάνου, με την απογοητευτική υποδοχή που συνάντησε, απέδειξε ότι οι ομάδες της αριστεράς δίνουν μάχες οπισθοφυλακών. Δεν είναι σε θέση και δεν επιδιώκουν να

Για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στο χρώμα του χάρτη. Για άλλη μια φορά κυριάρχησε το συμφέρον - όχι του τόπου, αλλά το προσωπικό, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ιδεολογία.

είναι η εμπροσθοφυλακή της λαϊκής αντίστασης και πάλης ενάντια στο χρηματιστικό κεφάλαιο και τη διαφθορά που εξακολουθεί να καθορίζει την πολιτική κατάσταση της χώρας και να κερδοσκοπεί ακόμη και τούτη την περίοδο που ο λαός υποβάλλεται σε τεράστιες θυσίες. Η μουγγή και στραβή αριστερά δεν μπορεί να οδηγήσει τη λαϊκή αγανάκτηση στο δρόμο των αγώνων και των επιτυχιών. Έτσι ενώ μόνο το ΚΚΕ αύξησε αριθμητικά τις ψήφους του και θεαματικά τα ποσοστά του, όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θεωρούν ότι είναι νικητές. Μπορούμε λοιπόν να τους δικαιώσουμε λέγοντας ότι πέτυχαν πύρρειο νίκη. Μπορούν να αναπαύονται στις δάφνες τους...

omikron 17 Τεύχος23

ΕΠΙΠΛΟ - ΕΠΙΠΛΟ KΟΥΖΙΝΑΣ - ΝΤΟΥΛΑΠΑ - ΠΟΡΤΑ

έχουµε αδυναµία... στη λεπτοµέρεια!

19ο χλμ. Πτολεμαΐδας - Κοζάνης τηλ.: 24610 96439

Φωτογραφικό οδοιπορικό σ’ ότι απόμεινε! Α Φωτογραφικό οδοιπορικό

σ’ ότι απόμεινε!

Φωτογραφίες: Χρήστος Λαμπριανίδης, Απόστολος Τσολάκης Μοντέλα: Κλειώ Αξελή, Νίκος Λαμπριανίδης, Γιώργος Κυράτζης, Χριστίνα Κουζού Κείμενα: Κώστας Δόρτσιος

πό την ώρα που η φωτογραφική μηχανή πέρασε στην καθημερινή μας χρήση μέσα από τα διάφορα εξελικτικά της στάδια, έγινε πλέον ένα σημαντικό εργαλείο παρατήρησης, αποτύπωσης, καταγραφής και προβολής όλων εκείνων των στοιχείων που μας περιβάλλουν. Φωτογραφίες: Χρήστος Λαμπριανίδης, Απόστολος Τσολάκης Από την όμορφη εποχή του Μοντέλα: φωτογράφου της πλατείας που Λαμπριανίδης, με τον τρίποδα και το μεγάλο σκοτεινό θάλαμοΚουζού φωτοΚλειώ Αξελή, Νίκος Γιώργος Κυράτζης, Χριστίνα γράφιζε συνήθως οικογενειακές «στιγμές» με φόντο τα γραφικά κτίρια, τα δέντρα και τους πεζόδρομους μέχρι σήμεΚείμενα: Κώστας Δόρτσιος ρα στην εποχή της ψηφιακής απεικόνισης, η φωτογράφηση έγινε, όχι μόνο μια καλλιτεχνική έκφραση, αλλά κυρίως ένας τρόπος δυναμικής «αφήγησης» που είναι γεμάτος από χρώματα, εικόνες, σύμβολα και σημεία. Πήρε θα λέγαμε μια επιθετική μορφή απέναντι στα σύγχρονα κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά προβλήματα που έχει τη δική της σημειολογία και το δικό της κώδικα. * * * Ένα τέτοιο χαρακτήρα φαίνεται να έχει η δουλειά του Χρήστου Λαμπριανίδη και του Απόστολου Τσολάκη, οι οποίοι εδώ και κάποια χρόνια επιχειρούν μια τέτοια «φωτογραφική αφήγηση» που δεν σταματά σε ένα «φωτογραφικό ψιθύρισμα» ή σε μια γεύση «χρωματικής απόλαυσης» αλλά προχωρά και φθάνει σε μια «φωτογραφική κραυγή». Πολλά έργα τους δημοσιεύθηκαν, εκτέθηκαν, συζητήθηκαν και γενικά αξιολογήθηκαν θετικά. Στις τέσσερις φωτογραφίες που ακολουθούν οι οποίες είναι «απο – σπασμένα» κομμάτια της περιοχής της Κοζάνης ξετυλίγεται μια «εντύπωση» που οδηγεί στο μεγάλο περιβαλλοντολογικό και όχι μόνο πρόβλημα της ευρύτερης περιοχής. Η «θυσία», του Κόμανου, του Κλείτους, της Εξοχής, της Παλιάς Χαραυγής, της Καρδιάς κι όλης της περιοχής έγινε μέσα από τη μεταφυσική αντίληψη ενός «σκληρού πραγματισμού» για να ταξιδέψει το «ηλεκτρικό ρεύμα» που ήταν κρυμμένο για αιώνες στα έγκατά της, ώστε να «θερμάνει και να φωτίσει» το γύρω κόσμο!

Θυσία

(Χρονικό εγκατάλειψης) …καὶ λέγει Κάλχας τάδε· ὦ τῆσδ᾽ ἀνάσσων Ἑλλάδος στρατηγίας, Ἀγάμεμνον, οὐ μὴ ναῦς ἀφορμίσῃ χθονός, πρὶν ἂν κόρην σὴν Ἰφιγένειαν Ἄρτεμις λάβῃ σφαγεῖσαν·

(Ευριπίδης: Ιφιγένεια εν Ταύροις. Στ.16-20) omikron 20 Τεύχος23

Φωτογραφικό οδοιπορικό σ’ ότι απόμεινε!

Χαραυγή

Έπρεπε να φυσήξει ο ούριος άνεμος, να βάλει μπροστά τις μηχανές για να καπνίσουν τα φουγάρα του σύγχρονου πολιτισμού! Και η δικιά μου χαραυγή να λάμψει σα μια αρχαία φρυκτωρία μέσα στους μελανούς αιθέρες! Μαζεύω τα σπασμένα κομμάτια της και ψάχνω απελπισμένα το όνειρο και τις ελπίδες μου. Μου μένει μόνο μια γωνιά να στηριχθώ που να ζεσταίνει την καρδιά μου!

omikron 21 Τεύχος23

Φωτογραφικό οδοιπορικό σ’ ότι απόμεινε!

Αγωνία

Παράθυρο! Ψάχνω τον ουρανό, τον ήλιο, τον αέρα! Ψάχνω τα χελιδόνια της Άνοιξης και τα σπουργίτια του Χειμώνα! Ψάχνω τα μεστωμένα στάχια του Θεριστή και τ’ αμπέλια του Χινόπωρου! Ψάχνω για μια ανάσα, μια πνοή, για λίγο αέρα. Δροσερό αέρα! Ψάχνω. Όμως τι κρίμα! Δεν απόμεινε τίποτα! Σύννεφα, μαύρα σύννεφα μόνο! omikron 22 Τεύχος23

Φωτογραφικό οδοιπορικό σ’ ότι απόμεινε!

Κραυγή

Παράθυρο! κι απέναντι ο τοίχος που μου κλέβει τον ορίζοντα! Δε μου μένει παρά μια στενή λουρίδα ουρανού που ακούει την πνιγμένη μου κραυγή και μου στέλνει λίγο φως! Φως, ανέσπερο φως! Ακούω τις μηχανές να ουρλιάζουν και μαζί με τη φωνή μου να καίνε όλη την ανθρώπινη προϊστορία!

omikron 23 Τεύχος23

Φωτογραφικό οδοιπορικό σ’ ότι απόμεινε!

Εξαγνισμός

Παράθυρο! Παράθυρο που ξανοίγεται γυμνό στον όμορφο γαλάζιο Ουρανό! Έφυγαν τα σύννεφα και γύρω απ’ τα πόδια μου φυτρώνουν απ’ τις στάχτες και τ’ αποκαΐδια μαργαρίτες κι ανεμώνες! Η χρυσαλλίδα της ψυχής μου μέσα απ’ το μεταξένιο κουκούλι της θα γεμίσει πάλι με το πέταγμά της τους κάμπους και τα όρη μ’ ελπίδα και ζωή!

omikron 24 Τεύχος23

Κοζάνη: 28ης Οκτωβρίου 9 / Τηλ: 24610 22444 Βελβεντό: Αγίου Νικολάου 11 / Τηλ. 24640 32501 www.touloumpes-zande.gr

Ζώντας με τον αυτισμό στην Ελλάδα

Ζώντας με τον αυτισμό στην Ελλάδα Του Σωκράτη Μουτίδη

Η

συνάντησή μας με την πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό του νομού Κοζάνης έγινε μετά από πολλά τηλεφωνήματα προκειμένου να «κλειστεί» το ραντεβού, λόγω του περιορισμένου χρόνου της κ. Παφίλη. Το ημερήσιο πρόγραμμά της είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένο και συνδέεται άμεσα με τις δραστηριότητες του 10χρονου γιου της Δημήτρη, ο οποίος πρέπει πάντα να έχει κάποιον δίπλα του, καθώς δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Μετά την πρωινή εκπαίδευση στο σχολείο, από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ ο Δημήτρης εκπαιδεύεται σε ιδιώτες (λογοθεραπευτές κ.λ.π.), αφού η κρατική πρωτοβουλία είναι ανύπαρκτη ή οι δομές της υπολειτουργούν. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που δημιουργήθηκε ο σύλλογος, γιατί πάντα οι πολλοί μπορούν να διεκδικήσουν περισσότερα πράγματα. Έτσι τον Σεπτέμβρη του 2006 οι γονείς παιδιών με αυτισμό στο νομό Κοζάνης αποφάσισαν να προχωρήσουν στη σύσταση ενός συλλόγου με στόχο να ευαισθητοποιήσουν και να ενημερώσουν την κοινωνία και τους φορείς για το τι είναι ο αυτισμός και ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά και οι οικογένειές τους. «Κανένας μας δεν είχε ασχοληθεί μέχρι τότε με κάτι τέτοιο και στην πορεία προέκυψε το σχέδιο δράσης μας για να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία. Ουσιαστικά από ανάγκη δημιουργήσαμε τον σύλλογο για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε πράγματα για τα παιδιά μας» λέει η κ. Παφίλη. Μιλώντας με την κ. Παφίλη καταλάβαμε ότι ελάχιστοι γνωρίζουν πραγματικά τι είναι ο αυτισμός και πως μπορεί να επικοινωνήσει κάποιος με αυτιστικούς ανθρώπους. Αυτό, ίσως, είναι και ένα από τα βασικότερα ζητήματα που απασχολούν τους γονείς των παιδιών με αυτισμό, γιατί η επικοινωνία του αυτιστικού παιδιού με το περιβάλλον λόγω της εγκεφαλικής διαταραχής καθίσταται δύσκολη. Για παράδειγμα, είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί ένα παιδί με αυτισμό ότι θα πρέπει να περιμένει στην ουρά για να αγοράσει ή να πληρώσει κάτι ή να καταλάβει ότι το παιχνίδι που παίζει δεν είναι δικό του αλλά ενός άλλου παιδιού. «Ο αυτισμός επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και επικοινωνεί ένα παιδί. Μπορούμε να πούμε πως ο αυτισμός χαρακτηρίζεται από μια τριάδα διαταραχών, της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, όταν το παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει κοινωνικούς κανόνες, αυτός της επικοινωνίας, όταν τα παιδιά δεν έχουν λόγο και ηχολαλούν, επαναλαμβάνουν δηλαδή ότι ακούν και μια τρίτη κατηγορία, αυτός της άκαμπτης σκέψης, όταν τα παιδιά δεν έχουν φαντασία, δεν θα δείτε δηλαδή ποτέ ένα παιδί να παίζει με τα αυτοκινητάκια ή με τις κούκλες και να κάνει θορύβους ή να στήνει μια ιστορία» μας εξηγεί η κ. Παφίλη. Όπως προσθέτει, τα παιδιά με αυτισμό αντιμετωπίζουν και επιμέρους δυσκολίες, όπως αισθητηριακές, όταν ενοχλούνται από τους ήχους και τον πολύ θόρυβο. κ. Παφίλη, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Άλλη μια ιδιαιτερότητα είναι ότι τα φαγητά που τρώνε του νομού Κοζάνης. omikron 26 Τεύχος23

Ζώντας με τον αυτισμό στην Ελλάδα

είναι συγκεκριμένα και περιορισμένα και δεν ανέχονται εύκολα τις καινούργιες γεύσεις. «Όλα αυτά, όμως, για να τα ξεπεράσει ένα παιδί, χρειάζεται να το βοηθήσει και ο γονιός του, ο οποίος πρέπει με τη σειρά του να εκπαιδεύεται από τον εκπαιδευτή του παιδιού» μας λέει η κ. Παφίλη. Συνήθως, η διάγνωση του αυτισμού γίνεται όταν το παιδί είναι σε ηλικία 2,5 ετών, στην ηλικία δηλαδή που περιμένουμε από εκείνο να μιλήσει. Το γεγονός ότι δεν έχει λόγο σε αυτή την ηλικία είναι μια πρώτη ένδειξη ότι πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικό και όπως μας λέει η κ. Παφίλη ένας καλός παιδίατρος μπορεί να αντιληφθεί αν το παιδί είναι αυτιστικό η όχι και να συμβουλεύσει έγκαιρα τους γονείς για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν. Ο ρόλος του παιδιάτρου είναι καθοριστικός, γιατί αυτός μπορεί να διαπιστώσει και να δει τις ενδείξεις και να καθοδηγήσει τους γονείς να επισκεφθούν ειδικούς. Μάλιστα περίπου πριν δυο χρόνια, η κινητοποίηση γονέων παιδιών με αυτισμό, οι οποίοι συγκέντρωσαν περίπου 5.000 υπογραφές και τις κατέθεσαν στο υπουργείο υγείας, είχε ως αποτέλεσμα να συμπεριληφθεί στο ατομικό βιβλιάριο υγείας παιδιού ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για την έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού. Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, αλλά με την κατάλληλη εκπαίδευση η εικόνα και η συμπεριφορά του παιδιού βελτιώνεται. Η κ. Παφίλη μας ξεκαθαρίζει τι εννοεί όταν μιλά για εκπαίδευση του παιδιού και των γονέων, «μιλάμε ουσιαστικά για τρόπους με τους οποίους οι γονείς θα μάθουν στο παιδί πώς να αυτοεξυπηρετείται. Αυτό γίνεται βέβαια με τη βοήθεια των ειδικών, οι οποίοι ακολουθώντας διάφορες μεθόδους

Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, αλλά με την κατάλληλη εκπαίδευση η εικόνα και η συμπεριφορά του παιδιού βελτιώνεται...

omikron 27 Τεύχος23

Ζώντας με τον αυτισμό στην Ελλάδα

διδασκαλίας μας εκπαιδεύουν πώς να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας. Για παράδειγμα χρησιμοποιούμε πολύ τις εικόνες και όχι το λόγο και αυτό γιατί το αυτιστικό παιδί έχει πολύ ισχυρή οπτική αντίληψη. Μαθαίνουμε δηλαδή στο παιδί πώς να ντύνεται, δείχνοντας του φωτογραφίες με τη σειρά των ενεργειών που πρέπει να κάνει, να φορέσει δηλαδή πρώτα το εσώρουχο, μετά το φανελάκι, μετά τη μπλούζα, μετά το παντελόνι κ.ο.κ. Καταλαβαίνεται ότι δεν είναι κάτι εύκολο και πως η εκπαίδευση πρέπει να είναι συνεχής για να υπάρχει βελτίωση, καθώς όταν ένα παιδί δεν εκπαιδεύεται, δυστυχώς η κατάστασή του επιβαρύνεται και παλινδρομεί» τονίζει η κ. Παφίλη. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων με αυτισμό δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Όπως λέει η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό του νομού Κοζάνης, όταν οι γονείς τους φεύγουν από τη ζωή και δεν έχουν κάποιον να τους φροντίσει, μένουν στην κυριολεξία μόνοι και καταλήγουν σε ψυχιατρικές κλινικές κάτι που είναι εντελώς λάθος, γιατί οι αυτιστικοί δεν πάσχουν από ψυχικές διαταραχές, αλλά από εγκεφαλική δυσλειτουργία. «Δυστυχώς ο κόσμος πιστεύει ότι οι άνθρωποι με αυτισμό έχουν ψυχολογικά προβλήματα, επειδή ίσως τους συναντούν αργότερα στις ψυχιατρικές κλινικές. Αυτό συμβαίνει γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές για να υποδεχθούν τους ανθρώπους αυτούς όπως πρέπει. Στο εξωτερικό τα άτομα με αυτισμό υποστηρίζονται από ειδικούς σε ξενώνες, όπως λέγονται, μικρά διαμερίσματα, δηλαδή, με την πρόνοια του κράτους, τα οποία σημειωτέον δεν είναι ιδρυματικού χαρακτήρα» επισημαίνει η κ. Παφίλη. Στη χώρα μας δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή για να γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων με αυτισμό. Υπολογίζεται, όμως, ότι το ποσοστό είναι δυο τοις χιλίοις, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός, ο οποίος καλεί την πολιτεία να μεριμνήσει και να υποστηρίξει τα άτομα με αυτισμό. Ο σύλλογος αποφάσισε να σταθεί στα δικά του πόδια και ο βασικός στόχος της δημιουργίας του ήταν η δημιουργία ενός κέντρου ημέρας και ενός ξενώνα για παιδιά με αυτισμό, το οποίο θα παρέχει εκπαίδευση και φιλοξενία στους ενήλικες. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία αυτού του κέντρου ξεκίνησαν το 2007 μετά από πιέσεις των μελών του συλλόγου στους φορείς να υποστηρίξουν το εγχείρημα. Πράγματι, τη μελέτη χρηματοδότησε η Ν.Α. Κοζάνης, ενώ ο δήμος Κοζάνης παραomikron 28 Τεύχος23

χώρησε οικόπεδο δυο στρεμμάτων και προσπαθεί να εντάξει τη χρηματοδότηση για την κατασκευή στο ΕΣΠΑ. Βέβαια, το ζητούμενο είναι από εκεί και πέρα πώς και με τι προσωπικό μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο κέντρο, με δεδομένο ότι τι κόστος είναι μεγάλο και για μερικούς γονείς δυσβάσταχτο. «Εμείς θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε όσο μπορούμε αυτό το κενό που υπάρχει στην ανάγκη για πρώιμη παρέμβαση. Από τη στιγμή που γίνεται η διάγνωση του αυτισμού στην ηλικία των 2,5 ετών μέχρι το παιδί να φτάσει στα 4 και στα 5 χρόνια, για να βοηθηθεί πρέπει να βρίσκεται με εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο δεν υπάρχει στους παιδικούς σταθμούς. Γι’ αυτό και το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών με αυτισμό δεν πηγαίνει ποτέ νηπιαγωγείο. Στο κέντρο αυτό λοιπόν σκοπεύουμε τα πρωινά τα παιδιά να κάνουν το σχολείο τους και τα απογεύματα να γίνεται η θεραπεία τους όπως και κάποια εργαστήρια απασχόλησης για τους ενήλικους» μας εξηγεί η κ. Παφίλη. Τα γραφεία του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό νομού Κοζάνης, είναι ανοιχτά για να στηρίξουν και να βοηθήσουν οικογένειες ατόμων με αυτισμό. Δυστυχώς η «ρατσιστική» κοινωνία μας μπορεί να βελτιώθηκε σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ακόμη δεν είναι ώριμη για να αγκαλιάσει και να συμπεριφερθεί όπως πρέπει σε έναν άνθρωπο με αυτισμό. Η κ. Παφίλη γνωρίζει από πρώτο χέρι τη δύναμη που χρειάζεται για να περπατήσεις στο δρόμο με το αυτιστικό παιδί σου, όταν έχει να αντιμετωπίσεις τα αδιάκριτα και επίμονα βλέμματα των περαστικών, αλλά και των μικρών παιδιών που δεν τους έχει μιλήσει κανείς για τη διαφορετικότητα. Μελέτες έχουν δείξει ότι παιδιά που έχουν στην τάξη τους άτομα με αναπηρία είναι περισσότερο ευαίσθητα και φροντίζουν να είναι κοντά τους, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα παιδιά που ομολογουμένως είναι πιο σκληρά. Κλείνουμε τη συζήτηση με την κ. Παφίλη να προτρέπει «να μη διστάζει κανένας να επικοινωνήσει με το σύλλογο. Είμαστε εκεί για να βοηθήσουμε και για να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας μια αξιοπρεπή διαβίωση».

Σύλλογος Γονέων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό νομού Κοζάνης Μάρκου Σιακαβάρα 11 Κοζάνη, Τηλ. 2461039224

γιατί η οικολογία... είναι τρόπος ζωής!

omikron.tv

∆ιαστάσεις σύµφωνα µε το χώρο σας και κατόπιν παραγγελίας.

στρώµατα-κρεβάτια-µαξιλάρια

Hight Gray

Temprakon

Ισοθερµικό στρώµα

Ultra Ivory

Celeste Box

Normal Ivory

Normal Gray

Παιδικά και εφηβικά δωµάτια από µασίφ ξύλο, σε έντονους χρωµατικούς συνδυασµούς χρησιµοποιώντας µόνο βαφές νερού και τελειώµατα κεριού. Συνδυάζοντας το αντίστοιχο ορθοσωµατικό στρώµα της Αγγλικής εταιρείας Dunlopillo από φυσικά ελαστικοποιηµένα υλικά (όπως φυσικό καουτσούκ και ελαστικοποιηµένο κοκοφοίνικα) και αφαιρούµενο κάλυµµα, προσφέρετε στο παιδί σας τις ιδανικές συνθήκες για έναν ξεκούραστο ύπνο.

Τσιώγκας Ιωάννης: Κασοµούλη 10, 501 00 - Κοζάνη, τηλ. & fax: 24610 24883

Τμήμα Μαιευτικής

Τμήμα Μαιευτικής ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας (Κοζάνης) …στην Πτολεμαΐδα Του Σωκράτη Μουτίδη

Ο

ι σαράντα φοιτήτριες του τμήματος Μαιευτικής του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας στην Πτολεμαΐδα αποτελούν το έμψυχο δυναμικό ενός από τα ελάχιστα τμήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας που λειτουργεί στο 100%. Όλες οι φοιτήτριες παρακολουθούν αδιάλειπτα τη θεωρητική και πρακτική τους εκπαίδευση, εντυπωσιάζοντας με τη συνέπειά τους το εκπαιδευτικό προσωπικό. Ένα πρωινό Τρίτης τις συναντήσαμε κατά τη διάρκεια των εργαστηριακών τους μαθημάτων στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με εκείνες, αλλά και με τους καθηγητές τους και τον προϊστάμενο του τμήματος πολλά θέματα που έχουν να κάνουν με τις σπουδές, αλλά και τη φοιτητική ζωή σε μια επαρχιακή πόλη. Μιλώντας αρχικά με τον προϊστάμενο του τμήματος Σεραφείμ Σαββίδη, προκειμένου να κανονίσουμε και το ραντεβού, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει μια… οικογενειακή ατμόσφαιρα και σε αυτό συμβάλλει, βέβαια, ο μικρός αριθμός των φοιτητριών. «Τις ξέρουμε όλες με το μικρό τους όνομα. Είναι σίγουρο ότι έχουν τους προβληματισμούς τους, αλλά είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους και αποδεικνύουν έμπρακτα ότι αγαπούν αυτό που κάνουν παρακολουθώντας ανελλιπώς τα μαθήματα» τονίζει ο κ. Σαββίδης. Το τμήμα ξεκίνησε τη λειτουργία του τον περασμένο Σεπτέμβρη για το χειμερινό εξάμηνο 2009-2010. Οι προσπάθειες, όμως, για την ίδρυσή του ξεκίνησαν τουλάχιστον τρια χρόνια πριν και μετά από πιέσεις της τοπικής κοινωνίας προς το υπουργείο παιδείας να συμβάλλει στην τοπική ανάπτυξη, ένα σύνηθες φαινόμενο στην ελληνική επικράτεια που οδήγησε στη δημιουργία πολλών τμημάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανά την επικράτεια. «Ένα τέτοιο τμήμα είναι απαραίτητο να υποστηρίζεται από καλά οργανωμένο νοσοκομείο. Γι’ αυτό και το Συμβούλιο Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης έδωσε το «πράσινο φως» για την ίδρυση Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας με δυο τμήματα στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, λαμβάνοντας υπόψη ότι το Μποδοσάκειο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια σχολή» επισημαίνει ο κ. Σαββίδης. Μέχρι στιγμής, οι απόφοιτοι ανάλογων σχολών έχουν πολύ καλή επαγγελματική αποκατάσταση και προς επιβεβαίωση της παραπάνω διαπίστωσης ήρθε το γεγονός ότι πολλές αιτήσεις για κάλυψη θέσεων εκπαιδευτικού προσωπικού στο τμήμα έγιναν από αποφοίτους τμημάτων μαιευτικής, αλλά τελικά όταν ήρθε η ώρα να τους καλέσουν για να αναλάβουν ώρες διδασκαλίας, αρνήθηκαν τη θέση γιατί ήδη εργάζονταν. Αυτή τη στιγμή, το τμήμα Μαιευτικής έχει 33 έκτακτους εκπαιδευτικούς, γιατρούς, νοσηλευτές και μαίες. Η διεύθυνση έχει ήδη ζητήσει από το υπουργείο τρεις θέσεις μελών ΔΕΠ, οι οποίες αναμένεται να εγκριθούν και να προκηρυχθούν. Πολλά ειπώθηκαν για τη δημιουργία του τμήματος σε κοντινή απόσταση από την πρωτεύουσα του νομού, η οποία αποτελεί και έδρα του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας. Αυτός ήταν και ο λόγος, άλλωστε, κ. Σεραφείμ Σαββίδης omikron 30 Τεύχος23

Τμήμα Μαιευτικής ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας (Κοζάνης) …στην Πτολεμαΐδα

που το μηχανογραφικό δεν ανέγραφε την Πτολεμαΐδα ως πόλη που λειτουργεί το τμήμα αλλά την Κοζάνη, καθώς με βάση τα ισχύοντα δεν μπορεί να λειτουργήσει παράρτημα σε απόσταση μικρότερη των 30 χιλιομέτρων από την έδρα του ΤΕΙ. «Είναι ένα γενικό πρόβλημα αυτό, το οποίο έχει να κάνει με την εξακτίνωση των ιδρυμάτων. Υπάρχουν αρνητικά και θετικά σε αυτήν την πολιτική. Πάρτε ως παράδειγμα το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, του οποίου τα τμήματα για να είναι συγκεντρωμένα απαιτείται μια γενναία κεντρική χρηματοδότηση. Όταν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα πιστεύω ότι η διασπορά αυτή βοηθάει, πρώτα από όλα οικονομικά, γιατί το κόστος μοιράζεται στην τοπική αυτοδιοίκηση. Θα ήμουν κατά της πολιτικής αυτής, μόνο αν υπήρχαν υποδομές ικανές να υποστηρίξουν εξ’ ολοκλήρου ένα τμήμα» εξηγεί ο κ. Σαββίδης, προσθέτοντας πως η ιδανική λύση για το τμήμα Μαιευτικής ήταν η Πτολεμαΐδα. Ένα πρόβλημα που βίωσε έντονα το τμήμα Μαιευτικής και βιώνουν πολλά περιφερειακά τριτοβάθμια ιδρύματα είναι οι μεταγραφές των φοιτητών τους σε άλλα τμήματα ιδρυμάτων των μεγάλων αστικών κέντρων. 29 φοιτήτριες μετεγγράφηκαν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, τις μοναδικές πόλεις στη χώρα που υπάρχουν αντίστοιχα τμήματα. «Είναι μια ανοιχτή πληγή για τα περιφερειακά ιδρύματα και ουσιαστικά πρόκειται για ένα μηχανισμό διόγκωσης των κεντρικών ιδρυμάτων. Αυτό πρέπει να αλλάξει για να μπορέσουν και τα περιφερειακά ιδρύματα να δυναμώσουν και να κάνουν τη δουλειά τους και το έργο τους όπως πρέπει» τονίζει ο κ. Σαββίδης.

Τμήμα Μαιευτικής ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας (Κοζάνης) …στην Πτολεμαΐδα

Ο ίδιος δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο επίπεδο εκπαίδευσης και σπουδών, το οποίο και χαρακτηρίζει «δυνατό σημείο» του τμήματος. Ο εξοπλισμός των εργαστηρίων στο τμήμα είναι ολοκαίνουργιος και μάλιστα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, όπως για παράδειγμα η αίθουσα τοκετού με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή να προσομοιώνει διάφορα σενάρια κατά τη διαδικασία του τοκετού (πρόδρομου πλακούντα, διαφορετική θέση του εμβρύου κατά τη γέννα κλπ). «Μας ενδιαφέρει η εκπαίδευση που δίνουμε στα παιδιά και δεν φοβόμαστε τις συγκρίσεις. Τα παιδιά έχουν τα προβλήματά τους και φυσικό είναι να αναζητούν παρέα για να ζήσουν φοιτητική ζωή. Για του χρόνου σκεφτόμαστε αν επαρκεί ο προϋπολογισμός μας να νοικιάσουμε κάποιες γκαρσονιέρες για να τις παραχωρήσουμε σε φοιτήτριες που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα» λέει ο προϊστάμενος του τμήματος, προσθέτοντας πως για το επόμενο εξάμηνο το υπουργείο ενέκρινε για εισαγωγή στο τμήμα 120 σπουδαστές, εκ των οποίων υπολογίζεται να μείνουν (μετά τις μεταγραφές) περίπου 80. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξής μας με τον προϊστάμενο του τμήματος, οι 40 φοιτήτριες και το εκπαιδευτικό προσωπικό ήταν εκεί και άκουγαν προσεκτικά. Στα περισσότερα συμφώνησαν. Εκεί, όμως, που κάποιες φοιτήτριες εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκειά τους ήταν για την ανυπαρξία φοιτητικής ζωής στην Πτολεμαΐδα. «Δημιούργησαν ένα ΤΕΙ σε μια άδεια πόλη, με τις ηλικίες από 18 έως 22 να απουσιάζουν παντελώς! Το ΤΕΙ είναι σε ένα χωράφι, μόνο και έρημο και εμένα αυτό με ψυχοπλακώνει. Περνάω χάλια και πραγματικά μόνο και μόνο λόγω αυτού θα αναγκαστώ να φύγω, αν και μου αρέσει η μαιευτική» μας λέει με κατηγορηματικό τρόπο η Βαλασία Δεληγιαννίδου από την Κατερίνη. «Απογοητεύτηκα μόλις έμαθα ότι δεν θα είμαι στην Κοζάνη, γιατί εκεί έχει φοιτητές και θα περνούσα καλά» προσθέτει. Ήλπιζε, όπως μας είπε, ότι θα ερχόταν και άλλο τμήμα στην Πτολεμαΐδα, αλλά με το που έμαθε ότι το τμήμα της Εργοθεραπείας θα γίνει στην Κοζάνη, απογοητεύτηκε περισσότερο. Η Ασημένια Πετράκη, ήρθε από το Ηράκλειο προετοιμασμένη. Μόλις έμαθε που πέρασε, αμέσως έψαξε στο διαδίκτυο να μάθει πληροφορίες για το τμήμα Μαιευτικής και έπεσε πάνω στα δημοσιεύματα που δήλωναν την πόλη που θα δημιουργηθεί. Μάλιστα, όπως μας είπε, άντλησε πολλές πληροφορίες για την Πτολεμαΐδα, την οποία δεν omikron 32 Τεύχος23

Τμήμα Μαιευτικής ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας (Κοζάνης) …στην Πτολεμαΐδα

ήξερε και το άγχος της ήταν μεγάλο για το τι θα συναντήσει. «Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη από το πώς κυλούν τα πράγματα και οι σπουδές μου στο ΤΕΙ. Η πρώτη μου επιλογή ήταν η Θεσσαλονίκη, την οποία επέλεξα γιατί είχε πιο εύκολη πρόσβαση. Ήθελα να περάσω νηπιαγωγός, αλλά τη μαιευτική τη λάτρεψα και δεν την αλλάζω με τίποτα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα εδώ και περνάω μια χαρά. Στην αρχή ήταν δύσκολα γιατί δεν γνώριζα κανέναν, αλλά τώρα είμαστε όλα τα κορίτσια μια παρέα, σαν μια γροθιά και πολύ δεμένες. Θεωρώ ότι τη φοιτητική ζωή την φτιάχνουμε εμείς και ότι κάνουμε τώρα το κάνουμε για τις κοπέλες που θα έρθουν μετά και θα είναι ακόμη καλύτερα από εμάς» μας λέει η Ασημένια. Η Καλλιόπη Στύλλου από τα Γιάννενα είναι απόλυτα ευχαριστημένη με τις σπουδές της. Η μαιευτική ήταν όνειρό της και χαίρεται πολύ που πέτυχε να περάσει στο τμήμα. Αναγνωρίζει ότι υπάρχουν δυσκολίες μιας και πρώτη χρονιά λειτουργεί το τμήμα, αλλά η ποιότητα των σπουδών είναι υψηλή, όπως λέει. «Τα εργαστήριά μας ειδικά εδώ στο νοσοκομείο έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Περάσαμε σχεδόν από όλες τις κλινικές και μαζεύουμε εμπειρίες. Αυτό που θα ήθελα πολύ είναι να δοθεί η δυνατότητα να μπορούμε να βλέπουμε περισσότερες γεννήσεις, γιατί η διαδικασία που ακολουθείται είναι σημαντική για εμάς» τονίζει η Καλλιόπη. Όπως προσθέτει, μπορεί να μην υπάρχουν πολλοί φοιτητές στην πόλη για τη λεγόμενη φοιτητική ζωή, αλλά άποψή της είναι ότι θα πρέπει οι λιγοστοί –έστω- πρωτοετείς φοιτητές να ξεκινήσουν διάφορες δράσεις και να ενταχθούν ενεργά στην κοινωνία της πόλης. «Ήδη είμαστε πολύ κοντά στο να συστήσουμε ένα σύλλογο φοιτητών και να διοργανώσουμε ημερίδες και ενημερωτικές συναντήσεις με θέματα συναφή με το αντικείμενό μας, όπως για παράδειγμα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Μπορεί να είναι δύσκολο να συνηθίσουμε τη ζωή στην πόλη, αλλά εγώ δεν βλέπω τίποτα αρνητικό και οι κάτοικοι μας έχουν αγκαλιάσει και μας έχουν φερθεί με τον καλύτερο τρόπο» λέει η Καλλιόπη. «Τη φοιτητική ζωή τη διαμορφώνουμε εμείς σε μια πόλη» μας λέει η Ραφαέλα Παυλίδου, η οποία ήρθε στην Πτολεμαΐδα από την Κύπρο. Ανυπομονεί να έρθει το επόμενο εξάμηνο, στο οποίο θα επικεντρωθούν στο αντικείμενο της μαιευτικής. «Μια χαρά τα βλέπω τα πράγματα και στην πόλη και στο τμήμα και χαίρομαι που εκπαιδευόμαστε και σε άλλες κλινικές. Πάντως νομίζω πως θα πρέπει να μας μάθει η πόλη, γιατί έχω παρατηρήσει ότι υπάρχει κόσμος που ακόμη δεν ξέρει το τμήμα μας. Θέλουμε να κάνουμε πράγματα για την Πτολεμαΐδα και αυτό θα είναι καλό για τις επόμενες κοπέλες που θα έρθουν» μας λέει η Ραφαέλα. Μετά το τέλος της συνέντευξης, οι έξι ομάδες με τις εκπαιδευόμενες μαίες φορώντας τις μπλε ποδιές τους, χώρισαν στους διαδρόμους του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου και κατευθύνθηκαν στις κλινικές. Γελαστές οι κοπέλες συζητούσαν μεταξύ τους για το πόσο καλύτερη θα ήταν για τη «φοιτητική ζωή» τους η ίδρυση ενός ακόμη τμήματος στην πόλη, αναγνωρίζοντας, όμως, ότι η δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η χώρα θα καθυστερήσει σημαντικά μια τέτοια προοπτική. Η αγωνία τους είναι η επαγγελματική τους αποκατάσταση μετά το τέλος των σπουδών τους. Και σ’ αυτό δεν υπάρχει εύκολη απάντηση.

Κατάστηµα Κοζάνης 50 χλµ Κοζάνης - Καστοριάς Tηλ.: 24610 95300 Κατάστηµα Πτολεµαΐδας 30χλµ Πτολεµαΐδας - Φλώρινας Τηλ.: 24630 55727 Stock house Πτολεµαΐδας 30χλµ Πτολεµαΐδας - Φλώρινας Τηλ.: 24630 55727 Νέο κατάστηµα Μediastrom Γκέρτσου 60 ΚοζάνηΤηλ.: 2461 234 234

και για online αγορές στο

www.efkolidis.gr

Για µας το έπιπλο είναι τρόπος ζωής Για εσάς ένα απαραίτητο κοµµάτι για να συµπληρώσετε το πιο όµορφο παζλ:

ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΣΠΙΤΙ

Γιατί να εκπαιδεύσω το Σκύλο μου;

Γιατί να εκπαιδεύσω το Σκύλο μου; Της Κατερίνας Καβουρίδου Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων www.kozanidogs.gr

Τ

α τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σταδιακή αύξηση των συνανθρώπων μας που αποφασίζουν να βάλουν στη ζωή τους τη συντροφιά ενός σκύλου και ειδικά να συμβιώσουν μαζί του μέσα στο σπίτι. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό από φιλοζωικής πλευράς, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί την πηγή πολλών προβλημάτων, τα οποία δυστυχώς δηλητηριάζουν την σχέση ανθρώπου και σκύλου, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να καταλήγει στις περισσότερες των περιπτώσεων στο δρόμο, χωρίς να είναι ο υπαίτιος. Για ποιο λόγο ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου καταλήγει να γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης του; Είναι άραγε τόσο δύσκολη η συμβίωση με έναν σκύλο; Θέλει τόσες πολλές θυσίες, τόσες πολλές δεσμεύσεις; Δεν ισχύει ότι o σκύλος σου προσφέρει χαρά, γαλήνη, σε φέρνει σε επαφή με τη φύση, χαίρεται με τη χαρά σου και λυπάται με τη στεναχώρια σου και είναι ο μόνος που σε «ανέχεται» όταν έχεις τα νεύρα σου; Σίγουρα ισχύουν όλα τα παραπάνω, τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά. Θα πρέπει λοιπόν να βρούμε τον τρόπο ώστε να μη βρεθούμε αντιμέτωποι με δυσάρεστες καταστάσεις. Εδώ, λοιπόν έρχεται να βοηθήσει η θετική εκπαίδευση, η οποία δεν θα πρέπει να θεωρείται πολυτέλεια από την πλευρά του ανθρώπου αλλά κάτι αναγκαίο στη συμβίωση με το σκύλο του. Η εκπαίδευση θα βοηθήσει τον ιδιοκτήτη σκύλου σε βασικά και ουσιώδη θέματα. Αρχικά, το πώς θα πρέπει να του συμπεριφερθεί καθώς ο σκύλος μεγαλώνει, ποιες καθημερινές ανάγκες έχει, πως θα του μάθει να κάνει την ανάγκη του έξω από το σπίτι, τον τρόπο να ερμηνεύει τη γλώσσα του σώματος του σκύλου και πως ο ιδιοκτήτης θα ελέγχει τη δική του. Επίσης θα ενημερωθεί για τις συνήθειες του σκύλου, γιατί ο σκύλος δαγκώνει, γιατί μασουλάει τα έπιπλα, γιατί γρυλίζει, γιατί τραβάει στη βόλτα, γιατί ανεβαίνει στους καναπέδες, γιατί μαλώνει με άλλα σκυλιά, γιατί φοβάται τα παιδιά και πολλά άλλα, που αποτελούν ενοχλητικές συμπεριφορές για τον άνθρωπο, αλλά είναι φυσιολογικές για τα σκυλιά. Η εκπαίδευση λοιπόν, δεν αποτελεί μόνο την εκμάθηση των βασικών συμπεριφορών του σκύλου, όπως το να κάθεται, να ξαπλώνει, να μένει ακίνητος, να έρχεται δίπλα μας κατόπιν εντολής, αλλά θα πρέπει να είναι και υπεύθυνη για την απόκτηση του κοινού κώδικα επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπου και σκύλου. Με τη βοήθειά της θα πρέπει να γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή τι είναι αυτό που ο σκύλος μας ζητάει από εμάς και αυτός να γνωρίζει τι ζητάμε από αυτόν. Από τη στιγμή που αποφασίσαμε να βάλουμε το σκύλο μέσα στο σπίτι μας, θα πρέπει να δείξουμε και την ανάλογη ωριμότητα και υπευθυνότητα, ώστε να του δώσουμε όλα τα εφόδια, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Ας είμαστε δίκαιοι μαζί του. omikron 36 Τεύχος23

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ Της Κασσιανής Συμεωνάκου, Κοινωνική Λειτουργός, Απόφοιτη Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης

Η

έναρξη του σχολικού έτους, σηματοδοτεί το τέλος της ανεμελιάς όχι μόνο για τους μικρούς μαθητές αλλά και για τους γονείς τους. Πολύ συχνά οι γονείς ανησυχούν για κάποιες δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους στο σχολειό. Θα πρέπει, λοιπόν, να έχουμε υπόψη μας ότι, τα παιδιά που δεν τα καταφέρνουν καλά σε ένα ή σε περισσότερα μαθήματα στο σχολειό, δεν είναι πάντα τεμπέλικα ή «κακοί μαθητές», όπως εύκολα τα αποκαλούμε, αλλά μπορεί να παρουσιάζουν ειδικές διαταραχές μάθησης. Οι ειδικές διαταραχές μάθησης είναι -με πολύ απλά λόγια- η αδυναμία του παιδιού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός κανονικού σχολειού, χωρίς να έχει ψυχοκινητική η νοητική καθυστέρηση.

«Για να προχωρήσει ένα παιδί με επιτυχία στην απόκτηση σχολικών γνώσεων απαιτείται, μεταξύ άλλων, να έχει αναπτύξει το κίνητρο για μάθηση και να συγκεντρώνει με επιτυχία την προσοχή του σε κάποια δραστηριότητα. Επίσης, να έχει την ικανότητα να μεταφράζει τα οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα σε σύμβολα, ώστε να τα καταλαβαίνει. Τέλος, να μπορεί να κινείται άνετα στον χώρο και να τον ελέγχει (χωροχρονικός προσανατολισμός)» (Αλεξάνδρα Καππάτου, παιδοψυχολόγος) Μερικά παιδιά όμως με φυσιολογική νοητική ικανότητα, χωρίς προβλήματα όρασης ή ακοής, παρουσιάζουν μια ανεξήγητη δυσκολία σε επιμέρους τομείς της σχολικής τους φοίτησης (π.χ. ορθογραφία, ανάγνωση, γραφή, αριθμητική κ.α)

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ ■ ■

■ ■ ■ ■

omikron 38 Τεύχος23

Ανώριμη συμπεριφορά Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν εύκολα και η προσοχή τους αποσπάται Είναι υπερκινητικά Έχουν αδυναμία στην προφορική έκφραση Παρανοούν προφορικές οδηγίες Στην ανάγνωση μπερδεύουν ή παραλείπουν γράμματα ή συλλαβές

Ειδικές Διαταραχές Μάθησης

■

Δυσκολεύονται να αντιγράψουν από τον πινάκα ■ Διαβάζουν αργά ή συλλαβιστά ■ Δυσκολεύονται να εκφράσουν γραπτά αυτά που σκέπτονται ■ Στα μαθηματικά δυσκολεύονται στην αντίληψη βασικών κανόνων αλλά και σε πράξεις όπως πρόσθεση, αφαίρεση κλπ. Οι ειδικές διαταραχές μάθησης βέβαια, είναι ένα πλήρως αντιμετωπίσιμο πρόβλημα, αρκεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΜΑΘΗΣΗΣ Μετά την διάγνωση των ειδικών διαταραχών μάθησης είναι σημαντική η άμεση αντιμετώπιση με ειδικό πρόγραμμα, αλλά και η ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού από τους γονείς του. Η κατανόηση, το ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, η συμπαράσταση από τους γονείς ενισχύουν την θέληση του παιδιού να προσπαθήσει. Θα πρέπει λοιπόν οι γονείς να ενθαρρύνουν το παιδί, να το προτρέπουν να ασχοληθεί και με άλλες δραστηριότητες και να μην το φορτώνουν άγχος για τις σχολικές του επιδόσεις. Η αντιμετώπιση των ειδικών διαταραχών μάθησης γίνεται κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του παιδιού. Το διάστημα που απαιτείται για την θεραπεία, εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, όπως η σοβαρότητα του προβλήματος και η έγκαιρη ή μη διάγνωση. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει πολύ σύντομα αποτελέσματα. Αντίθετα, η αντιμετώπιση δυσκολεύει σε περιπτώσεις που τα μαθησιακά προβλήματα είναι σοβαρά ή διαγνώστηκαν αργά ή όταν συνυπάρχουν και άλλες διαταραχές. Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές κατευθύνσεις που αποσκοπούν στην ανάπτυξη των ικανοτήτων του παιδιού, στην ανάγνωση, στην γραφή, στην αριθμητική, στην ορθογραφία. Η βοήθεια που θα παρέχεται θα πρέπει να είναι μεθοδική, αλλά παράλληλα, θα πρέπει να παρέχεται και ψυχολογική υποστήριξη και να ενισχύεται η εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Πολύ σημαντικός είναι και ο ρόλος του εκπαιδευτικού, βέβαια, όχι μόνο στην διάγνωση των διαταραχών, αλλά και στην αντιμετώπισή τους. Έτσι λοιπόν, ο δάσκαλος θα πρέπει… ◉ Να κατανοεί την ψυχολογία του μαθητή ◉ Να ενισχύει την επίδοση του μαθητή σε τομείς που τα καταφέρνει Οι ειδικές διαταραχές ◉ Να έχει υπομονή μάθησης είναι -με πολύ ◉ Να τον επιβραβεύει και να τον στηρίζει ◉ Να του δίνει περισσότερο χρόνο για τις γραπτές εργασίες απλά λόγια- η αδυναμία του ◉ Να μην ζητά όλες τις λεπτομέρειες του μαθήματος, να του κάνει ερωτήσεις παιδιού να ανταποκριθεί ◉ Να αποφεύγει να τον φέρνει σε δύσκολη θέση αν δεν τα καταφέρνει κάπου στις απαιτήσεις ενός καλά. κανονικού σχολειού, χωρίς ◉ Να μην χρησιμοποιεί κόκκινο μελάνι για την διόρθωση, γιατί η υπερβολικά κοκκινισμένη σελίδα, μπορεί να προκαλέσει στο παιδί συναισθηματική σύγχυση. να έχει ψυχοκινητική η Το ιδανικό, βεβαία, για παιδιά με ειδικές διαταραχές είναι η ένταξή τους σε ειδινοητική καθυστέρηση κά εκπαιδευτικά προγράμματα, που έχουν προσαρμόσει τον τρόπο διδασκαλίας τους στις δυσκολίες αυτές.

omikron 39 Τεύχος23

Μια μεγάλη παρέα μετράει… τ’ άστρα

Μια μεγάλη παρέα μετράει… τ’ άστρα Του Σωκράτη Μουτίδη

«Σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και πάνω στους τοίχους απόκρυφων σπηλαίων έχουν καταγραφεί σκηνές από την καθημερινή ζωή των προϊστορικών μας προγόνων. Πολλές από τις απεικονίσεις αυτές, περιελάμβαναν επίσης και σκηνές που διαδραματίζονταν, όχι μόνο στην περιορισμένη έκταση της γύρω περιοχής, αλλά και στην αχανή έκταση του ουράνιου θόλου. Γιατί από την αυγή ακόμη της ιστορίας, ο νυκτερινός ουρανός υπήρξε για τον άνθρωπο το απώτερο όριο των κοσμικών του αναζητήσεων».

Α

υτά αναφέρει για τον έναστρο ουρανό το Ίδρυμα Ευγενίδου, θέλοντας να μας εξηγήσει ότι από την αρχαιότητα ακόμη, ο άνθρωπος είχε την έμφυτη τάση να γνωρίσει και να κατανοήσει το σύμπαν. Γι’ αυτό και περνούσε ώρες ατελείωτες, παρατηρώντας τον υπέροχο κόσμο του ουρανού «δια γυμνού οφθαλμού», δίνοντας παράλληλα τη δική του ερμηνεία για αυτά που έβλεπε. Από τότε μέχρι και σήμερα η αστροπαρατήρηση αποτελεί ένα από τα ευρύτερα πεδία της επιστήμης. Οι περισσότεροι από εμάς κοιτούμε ψηλά στον ουρανό, όταν μας εντυπωσιάσει ένα σύννεφο, όταν περνά κάποιο αεροπλάνο σε μεγάλο ύψος αφήνοντας πίσω «ίχνος» ή όταν παρατηρούμε τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Κάποιοι, όμως, περνούν συστηματικά τα βράδια τους στο μπαλκόνι ή σε κάποιο μέρος μακριά από τα φώτα της πόλης, κοιτώντας –η καλύτερα– παρατηρώντας το μαγικό κόσμο του ουρανού! Με εξοπλισμό, όπως τηλεσκόπια και GPS, με κιάλια ή με γυμνό μάτι, οι λεγόμενοι «αστροπαρατηρητές» επιδίδονται στην… αναζήτηση του ζοφερού ουρανού. «Όταν παρατηρείς μέσα από ένα τηλεσκόπιο τη μαγεία του ουρανού, πραγματικά αφήνεσαι! Μπορείς να δεις απίστευτα πράγματα, από τα κοντινά στη Γη ουράνια σώματα, όπως η Σελήνη και οι πλανήτες, μέχρι το τι συμβαίνει στον πολύ βαθύ ουρανό με τα νεφελώματα, τα σμήνη και τους γαλαξίες. Είναι απλά μαγευτικό» μας λέει η Μαρία Κρικέλη από την Κοζάνη, η οποία ασχολείται συστηματικά με την αστροπαρατήρηση τα τελευταία πέντε χρόνια. Αφορμή στάθηκε ένα περιοδικό με αστρονομικά θέματα, το οποίο βρήκε τυχαία σε ένα συρτάρι στη βιβλιοθήκη του σχολείου, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος. «Το άνοιξα, το διάβασα και ενθουσιάστηκα και πήρα την απόφαση ότι θα ασχοληθώ με την αστρονομία» μας λέει η Μαρία. «Δεν φτάνει ούτε μια ζωή για να δούμε τα υπέροχα που υπάρχουν εκεί έξω» μας λέει ένα ακόμη μέλος της «αστρικής» αυτής παρέας ο Νίκος Πλεξίδας. Τα τελευταία δέκα χρόνια που ασχολείται με το χόμπι, προσπαθεί να οργανώσει και να συντονίσει τους φίλους του ουρανού, omikron 40 Τεύχος23

Μια μεγάλη παρέα μετράει… τ’ άστρα

έτσι ώστε να ενωθούν και να γίνουν μια μεγάλη παρέα στην Κοζάνη. «Όλοι οι πλανήτες, αστρικά σμήνη διαφόρων μεγεθών και τύπων, οι γαλαξίες, τα νεφελώματα είναι περιοχές αστρογένεσης και δημιουργούνται ουσιαστικά νέοι κόσμοι. Είναι υπέροχο αυτό το θέαμα και η ομορφιά εκπληκτική σε σημείο δεν περιγράφεται» τονίζει ο Νίκος και κοιτά τον ουρανό. Οι αστροπαρατηρητές δεν είναι λίγοι στην περιοχή της Κοζάνης, απλά δεν έχει τύχει να βρεθούν ποτέ όλοι μαζί και δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Ο καθένας μόνος του τις περισσότερες φορές εξορμά στη φύση για παρατήρηση. Απαραίτητος εξοπλισμός ο χάρτης του ουρανού, για τους αρχάριους, ο οποίος δείχνει πως είναι η επιπεδόσφαιρα και ο ουρανός, ώστε με τον καιρό ο παρατηρητής να μάθει να προσανατολίζεται. «Στην αρχή όταν έκανα παρατήρηση, έψαχνα και έβλεπα κάτι συγκεκριμένο και περιοριζόμουν στο πλανητικό σύστημα. Παρατηρούσα τον Κρόνο, το Δία, τη Σελήνη, τον Ορίωνα, αλλά τώρα προχωράω βαθύτερα, όπως σε αστρικά σμήνη και γαλαξίες, στον λεγόμενο βαθύ ουρανό» μας εξηγεί η Μαρία, η οποία έχει περάσει στο Φυσικό Θεσσαλονίκης και δίνει τώρα εξετάσεις για εισαγωγή σε πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Πολιτειών με αντικείμενο την αστροφυσική. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε πολλούς διαγωνισμούς του είδους, στους οποίους και πρώτευσε, αλλά μία από τις μεγαλύτερες διακρίσεις της ήταν η πρωτιά της στην Εθνική Ολυμπιάδα Αστρονομίας.

Μια μεγάλη παρέα μετράει… τ’ άστρα

«Εγώ είμαι ένας ερασιτέχνης αστρονόμος. Το λατρεύω το χόμπι. Όποτε μου δίνεται η ευκαιρία παρατηρώ με το τηλεσκόπιό μου και φωτογραφίζω και προσπαθώ να έρχομαι σε επαφή με τους ανθρώπους που ασχολούνται με το αντικείμενο» μας λέει ο Νίκος. «Το τηλεσκόπιο για να στηθεί σωστά θέλει προσοχή και διαδικασία. Αυτοί που σκέφτονται να ασχοληθούν πάντως με το χόμπι ή θέλουν να αγοράσουν ένα τηλεσκόπιο, δεν θα πρέπει να προχωρήσουν στην αγορά, χωρίς να ρωτήσουν. Παρατήρηση στον ουρανό μπορούμε να κάνουμε αρχικά με κιάλια ή και με γυμνό μάτι και σιγά σιγά μόλις μάθουμε κάποια πράγματα προχωράμε στην αγορά τηλεσκοπίου» συμβουλεύει ο Νίκος Πλεξίδας. Το χόμπι της αστροπαρατήρησης είναι άκρως ενδιαφέρον και ελκυστικό. Οι περισσότεροι που το δοκίμασαν μια φορά συνέχισαν και μάλιστα με εντατικούς ρυθμούς. Το «μαγικό» στην όλη υπόθεση είναι ότι καθημερινά ανακαλύπτεις – βλέπεις – μαθαίνεις κάτι διαφορετικό, κάτι που δεν βλέπει ο πολύ κόσμος και αυτό σε ενθουσιάζει. «Το κυρίαρχο στοιχείο είναι η παρατήρηση, να δω σε αυτόν τον μικρό και πανέμορφο πλανήτη που ζω, πως είμαι, πως βρέθηκα εδώ, σε ποιο κόσμο μεγάλωσα ως ανθρώπινο ον και τι προοπτική υπάρχει για τον κόσμο μας. Μπορούμε επίσης να πάρουμε μια γεύση για το παρελθόν, για το παρόν και για το μέλλον, αντικείμενα που μελετά η κοσμολογία» μας εξηγεί Πανελλήνιο Συνέδριο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας, έτος 2003. ο Νίκος. Αν και τα μάτια μας είναι προορισμένα στο να βλέπουν τα λαμπρότερα μόνο άστρα της νύχτας, για χιλιάδες χρόνια ήταν τα μοναδικά αστρονομικά όργανα που διαθέταμε. Αυτό, όμως, δεν μας εμπόδισε καθόλου από το να περιπλανιόμαστε στο σύμπαν και να ψάχνουμε περισσότερα τα μυστήρια των πλανητών. Γαλαξίες, όπως αυτός της Ανδρομέδας, που είναι ο πιο κοντινός σε εμάς μπορεί να απέχουν εκατομμύρια έτη φωτός, έχουν, όμως, διαρκές ενδιαφέρον για τους αστροπαρατηρητές. Η αναζήτηση αυτή δεν σταματά πουθενά, ενώ πολλοί είναι οι ερασιτέχνες που έχουν ανακαλύψει νέους κομήτες και αστεροειδείς. Το χόμπι της αστροπαρατήρησης δεν γνωρίζει σύνορα και ηλικίες και αυτό επιβεβαιώνει και ο 12χρονος Τάσος από τα νεότερα μέλη της μεγάλης οικογένειας των αστροπαρατηρητών.

Οι Φίλοι της Παράδοσης

Λαογραφικός Όμιλος Οι Φίλοι της Παράδοσης Του Σωκράτη Μουτίδη

Ο

ι ήχοι παραδοσιακής μουσικής έβγαιναν από την οδό Εθνομαρτύρων στην Κοζάνη και έτσι δεν δυσκολευτήκαμε να βρούμε το στέκι του Λαογραφικού Ομίλου «Φίλοι της Παράδοσης». Είχε ήδη αρχίσει να καλοκαιριάζει και τα μέλη του συλλόγου πραγματοποιούσαν την τελευταία τους χορευτική πρόβα σε γιορτινό κλίμα. Το ίδιο κλίμα όμως, επικρατεί καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, είτε είναι καλοκαίρι, είτε φθινόπωρο, είτε χειμώνας, είτε άνοιξη, γιατί οι «Φίλοι της Παράδοσης» είναι και πολύ φίλοι μεταξύ τους.

Λαογραφικός Όμιλος Οι Φίλοι της Παράδοσης

Με στόχο την εξύψωση του μορφωτικού, πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου των μελών, καθώς και την φροντίδα για κοινωνική επαφή και επικοινωνία μεταξύ τους, τα μέλη του συλλόγου συναντιούνται τακτικά στη στέγη τους, στην οδό Εθνομαρτύρων 2, και επιδίδονται σε πολλές χορευτικές και όχι μόνο δραστηριότητες. «Οι Φίλοι της Παράδοσης, δεν είναι απλά ένας ακόμη σύλλογος της περιοχής, αλλά μια μεγάλη ομάδα από ανθρώπους που θέλουν να καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν σχέσεις γνωριμίας και αλληλεγγύης και να δώσουν όσα περισσότερα μπορούν για τον πολιτισμό της χώρας» μας λέει ο γραμματέας του συλλόγου Τάσος Πίτης. Άλλωστε στο σύλλογο δεν παρουσιάζουν χορούς μόνο από την περιοχή της Κοζάνης και της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά από όλη τη χώρα. Αυτό είναι και ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του συλλόγου, ότι στις πρόβες δηλαδή οι χοροί είναι μια από τη Θράκη, την άλλη από τα Γιάννενα, την άλλη από τον

Πόντο κ.ο.κ. «Προτιμήσαμε να εκφράζουμε χώρους από όλη την Ελλάδα και να έχουμε ένα πολυπολιτισμικό, κατά κάποιο τρόπο, σύλλογο, με χορούς από όλα τα μέρη της χώρας και βέβαια τα μέλη μας είναι διαφορετικής καταγωγής, Πόντιοι, Βλάχοι, Κρήτες κ.α.. Εδώ λοιπόν κάποιος μπορεί να μάθει τα πάντα και ερχόμαστε σε επαφή με χοροδιδασκάλους που μας δίνουν στοιχεία της παράδοσης και των χορών αυτών» μας λέει η πρόεδρος των «Φίλων της Παράδοσης» Κούλα Ιορδανίδου. Ο σύλλογος αριθμεί περίπου 100 μέλη, τα οποία είναι όλα ενεργά και συμμετέχουν απρόσκοπτα σε όλες τις δραστηριότητες που προγραμματίζει το διοικητικό συμβούλιο. Από παρουσιάσεις χορών σε διάφορες εκδηλώσεις μέχρι και εμφανίσεις σε φεστιβάλ του εξωτερικού, στα οποία κερδίζουν τις εντυπώσεις με την παρουσίαση των διαφορετικών χορών από όλα τα μέρη της χώρας. «Προσπαθούμε όσο μπορούμε να καλλιεργούμε το ενδιαφέρον για γνωριμία με τους παραδοσιακούς χορούς,

Λαογραφικός Όμιλος Οι Φίλοι της Παράδοσης

Η πρόεδρος των «Φίλων της Παράδοσης» Κούλα Ιορδανίδου και ο γραμματέας του συλλόγου Τάσος Πίτης.

«Οι Φίλοι της Παράδοσης, δεν είναι απλά ένας ακόμη σύλλογος της περιοχής, αλλά μια μεγάλη ομάδα από ανθρώπους που θέλουν να καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν σχέσεις γνωριμίας και αλληλεγγύης και να δώσουν όσα περισσότερα μπορούν για τον πολιτισμό της χώρας»...

αλλά και άλλες πλευρές της παράδοσης, όπως η αναβίωση και η γνωριμία με ήθη και έθιμα. Γι’ αυτό και πραγματοποιούμε τακτικά εκδρομές, στις οποίες συμμετέχει μεγάλος αριθμός μελών, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας στις οποίες ρωτούμε, μαθαίνουμε, καταγράφουμε τα ήθη, τα έθιμα, τους χορούς, την ενδυματολογία κάθε περιοχής προκειμένου, όταν θα παρουσιάσουμε την περιοχή αυτή να είμαστε όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πραγματικότητα» επισημαίνει ο κ. Πίτης. Οι «Φίλοι της Παράδοσης» διαθέτουν σήμερα ένα από τα καλύτερα βεστιάρια της περιφέρειας, το οποίο αποτελείται από ιδιόκτητες παραδοσιακές στολές από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη. Οι στολές αυτές χρησιμοποιούνται κατά την παρουσίαση των χορών σε εκδηλώσεις, αλλά περισσότερο κατά τη διάρκεια της ετήσιας θεματικής μουσικοχορευτικής εκδήλωσης που πραγματοποιούν. «Από την ίδρυση του συλλόγου κάθε χρόνο πραγματοποιείται ετήσια μουσικοχορευτική παράσταση με κάποιο συγκεκριμένο θέμα και η εκδήλωση αυτή για μας είναι η κορυφαία πολιτιστική εκδήλωση της χρονιάς. Τα θέματά μας, βέβαια, έχουν σχέση με τον πολιτισμό, γι’ αυτό και έχουμε ανεβάσει παραστάσεις με θέμα τη Μακεδονία, την Καππαδοκία, την Ήπειρο, τη Θράκη και φέτος ανεβάσαμε την παράσταση «Μακεδονία στιγμές

Λαογραφικός Όμιλος Οι Φίλοι της Παράδοσης

του μεγάλου αγώνα». Όλα αυτά γίνονται με μεγάλη προετοιμασία και έρευνα, μελέτη για κάθε περιοχή που θέλουμε να παρουσιάσουμε» τονίζει η πρόεδρος του Συλλόγου κ. Ιορδανίδου. Συνολικά έξι χορευτικά συγκροτήματα απαρτίζουν τον Λαογραφικό Όμιλο Φίλοι της Παράδοσης, εκ των οποίων τα τρια είναι ενηλίκων και τα άλλα τρια παιδικά. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου εξάρουν το έργο των δυο χοροδιδασκάλων, οι οποίοι υπομονετικά και με ζωντάνια και όρεξη για εκμάθηση, προσπαθούν να συντονίσουν και να διδάξουν τους πολλούς διαφορετικούς σε στυλ και ρυθμό χορούς των περιοχών της χώρας. «Οι εναλλαγές κατά την πρόβα και κατά την επίσημη παρουσίαση κατά συνέπεια, είναι πολύ δύσκολες ομολογουμένως μιας και για να χορέψεις μετά από ένα γρήγορο ποντιακό ένα θρακιώτικο, απαιτείται εξάσκηση και εμπειρία. Γι’ αυτό προσπαθούμε όσο μπορούμε με την κατάλληλη μεθοδολογία να μάθουμε τους χορούς αυτούς στα μέλη μας, χωρίς όμως να κάνουμε τσιγκουνιές στην αυθεντικότητά τους» μας λέει ο χοροδιδάσκαλος των τμημάτων ενηλίκων Δημήτρης Κυριαζής. Η δουλειά στα παιδικά τμήματα, όμως, είναι δυσκολότερη σύμφωνα με τον χοροδιδάσκαλο Δημήτρη Μυλωνά, «προσπαθούμε να κρατήσουμε τα παιδιά και να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον τους για τους χορούς και τον πολιτισμό, με διάφορα παιχνίδια και τεχνάσματα. Η αλήθεια είναι πάντως πως τα παιδιά αγαπούν πολύ τον χορό» προσθέτει ο κ. Μυλωνάς, ο οποίος είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου. Από το 2005, όταν και ιδρύθηκε, ο σύλλογος έχει

προχωρήσει στη διοργάνωση δεκάδων δραστηριοτήτων, όπως εκθέσεις, χορούς, συναυλίες, εκδρομές, αναβιώσεις εθίμων κ.α. Σημαντική πτυχή αυτών των επιτυχημένων εκδηλώσεων είναι η καλή συνεργασία μεταξύ των μελών, η επικοινωνία, η φιλική διάθεση που έχουν, αλλά κυρίως η όρεξη και η αγάπη που έχουν για την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου που ζουν και μεγάλωσαν. Λαογραφικός Όμιλος Φίλοι της Παράδοσης http://filoitisparadosis.blogspot.com/

Η «πρόοδος» ρεκόρ, των αθλητών Γιώργος Τσαρτσιανίδης του Χρήστου & της Μαρίας το γένος Ακριτίδη gts@omikron.tv

Ο

ι αθλητές μέσα στα χρόνια ξεπέρασαν τους εαυτούς σε όλους τους τομείς και κατάφεραν πολλές φορές αυτό που σε μας μοιάζει ακατόρθωτο. Σύμμαχο σε αυτές τις προσπάθειες είχαν πάντα την τεχνολογία και την ιατρική, που και αυτές αντίστοιχα εξελίσσονται στο πέρασμα των χρόνων. Φτάσαμε στο σήμερα, αν ρίξουμε μια μάτια στις διαφορές που έχουν καταγραφεί από τότε, θα βγάλουμε αρκετά συμπεράσματα για το τι μπορούμε να πετύχουμε, θεμιτά η αθέμιτα, με η χωρίς την εφαρμογή της τεχνολογίας και της ιατρικής πάνω μας. Όταν λέμε με την βοήθεια της ιατρικής δεν σκεφτόμαστε αναβολικά στεροειδή και λοιπά σκευάσματα, χωρίς να είμαστε και αυτοί που θα πούμε πως όλοι οι αθλητές είναι καθαροί. Υπάρχει όμως και ένα μεγάλο κομμάτι εφαρμοσμένης ιατρικής στους αθλητές, από το πώς πρέπει να τρώνε μέχρι τη αποκατάσταση των τραυματισμών που βοηθά σε μεγάλο βαθμό τις επιδόσεις τους. Η εφαρμογή της τεχνολογίας στο κομμάτι της άθλησης έρχεται με εξελιγμένα μηχανήματα, εργομετρία και δεκάδες επιστήμονες πάνω από τους κορυφαίους αθλητές του κόσμου προς όλες τις κατευθύνσεις. Τεχνολογία από τα παπούτσια μέχρι τα ρούχα και το στυλ. Ταυτόχρονα μπορούμε να δούμε και την διαφορά δυναμικότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αγώνας δρόμου 100 μέτρων το 1910 στη Σουηδία, ο αμερικανός Don Lippincott κατάφερε να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ (το πρώτο καταγεγραμμένο) με χρόνο 10,6 δευτερόλεπτα. Εκατό χρόνια μετά ο τζαμαϊκανός Usain Bolt στο Βερολίνο κατεβάζει τον χρόνο στο μαγικό και πέρα από κάθε φαντασία 9,58. Αντίστοιχα στις γυναίκες το 1922 η τσεχοσλοβάκα Marie Mejzlikova, κάνει χρόνο 13,6 ενώ η «βιονική» αμερικανίδα Florence Griffith-Joyner, το 1988 κατάφερε με τη βοήθεια θεού, ανθρώπων να κάνει το αξεπέραστο μέχρι σήμερα 10,49. Ο Σπύρος Λούης στις 29 Μαρτίου του 1896, κόβει το νήμα στο μαραθώνιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, με χρόνο 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτ., ενώ από το 2008 και μετά, το παγκόσμιο ρεκόρ έχει κατέβει από τον Αιθίοπα Haile Gebrselassie στο 2:03:59. Στις γυναίκες αντίστοιχα από τις 3:40:22 το 1926 της Violet Piercy, έφτασε στο 2:15:25 το 2004 της Paula Radcliffe. Στο άλμα εις ύψος των ανδρών από τα 2 μέτρα του George Horine το 1912, φτάσαμε στον εκπληκτικό κουβανό Javier Sotomayor και στα 2.45μ το 1993 και στις γυναίκες από το μόλις 1,42μ της Nancy Vorhees το 1922 πετάξαμε στο 2.09μ της Stefka Kostadinova το 1987. Στο άλμα εις μήκος από το 7.61μ του Peter O' Connor το 1901, στο 8.95μ του Mike Powell το 1991 και στις γυναίκες από το 5.16μ της Marie Mejzlikova 1922, στο 7.52μ της Galina Chistyakova το 1988. Στο επί κοντώ, από τα 4.02μ του Marc Wright το 1912 απογειωθήκαμε στα 6.14μ του Sergey Bubka το 1994, ρεκόρ το οποίο δεν φαίνεται να μπορεί να ξεπερασθεί άμεσα. Στις γυναίκες το ρεκόρ που έχει καταγραφεί είναι από το 1992 και από το 4,05μ της κινέζας Sun Caiyun, να φτάνει στο 5,06μ της αθλήτριας μοντέλο Yelena Isinbayeva το 2009. omikron 48 Τεύχος23

Η «πρόοδος» ρεκόρ omikron των magazine αθλητών

Η «πρόοδος» ρεκόρ των αθλητών

Στο αγώνισμα της σφαίρας ανδρών, από το 15,54μ. το 1909, πήγε στο 23,12μ. με τον Randy Barnes το 1990 και στις γυναίκες από το χαλαρό 10.15μ της Violette Gouraud-Morris το 1924, στο 22.63μ Natalya Lisovskaya 1987, ρεκόρ πολύ κοντά σε αυτό των ανδρών αν και με ελαφρύτερη σφαίρα. Στο αγώνισμα των 3000 μέτρων το ρεκόρ κατείχε με χρόνο 8:36.8 ο Hannes Kolehmainen το 1912, ενώ ο κενυάτης Daniel Komen έκανε χρόνο 7:20.67 το 1996, αντίστοιχα στις γυναίκες από το 10:56.0 της Phyllis Perkins το 1954, στο 8:06.11 της κινέζας Wang Junxia το 1993. Στο ακόντιο τα ρεκόρ άρχισαν να ξαναγράφουν μετά το 1986, λόγω αλλαγής του ακοντίου, παρόλα αυτά δεν άργησε να καρφωθεί όλο και πιο μακριά. Έχουμε έτσι το 1986 τα 85,74μ του Klaus Tafelmeier και 24 χρόνια μετά το 91,28μ του Andreas Thorkildsen. Στις γυναίκες τα ρεκόρ άρχισαν με το νέο μοντέλο ακοντίου το 1999 με το 68,19μ της Trine Hattestad και φτάσαμε στο 72.28μ της Barbora Spotakova 2008, στα παγκόσμια ρεκόρ αυτού του αγωνίσματος, φιγουράρουν και έλληνες αθλητές όπως η Σοφία Σακοράφα, ο Κώστας Γκατσιούδης και η Μιρέλλα Μανιάνι. Τελευταίο αγώνισμα που επιλέξαμε είναι τα 800 μέτρα με το 1:51.9 του Ted Meredith το 1912 και φτάνουμε στο 1:41.11 του κενυάτη - δανού Wilson Kipketer το 1997. Στις γυναίκες από το 2:30.4 της Georgette Lenoir το 1922 στο 1:53.28 της Jarmila Kratochvílová 1983.

Το χρώμα της Τέχνης Το χρώμα της Τέχνης

Paul Cezanne

Από τον Ηλία Τολιάδη

omikron 52 Τεύχος23

Α

ν υποθέσουμε ότι κάθε καλλιτεχνική εποχή- περίοδος έχει τον πατέρα της, τότε οι αρχές 20ου αι. και κατ’ επέκταση η μοντέρνα τέχνη σίγουρα έχει τον Paul Cezanne. Η πρωτιά της απόδοσης της πατρότητας αυτής, ανήκει στους Matisse και Picasso που μαζί με τον Braque εισήγαν τον κυβισμό στην τέχνη, την πολύπλευρη θέαση και την ελεύθερη βούληση. Φυσικά οι πολιτικοκοινωνικές συνθήκες της εποχής ήταν κατάλληλες για όλα αυτά (τέλη 19ου αρχές 20ου) Ο Cezanne είναι παιδί μιας χρυσής εποχής της Γαλλικής τέχνης, που εξελίχτηκε σε παγκόσμια, πολυπολιτισμική, πολυσυλλεκτική, με κέντρο το Παρίσι. Γεννήθηκε και πέθανε στην Aix en Provance. Θεωρείται ότι η οικογένειά του είχε Ιταλική καταγωγή. Ο πατέρας του ήταν συνιδρυτής πετυχημένης τράπεζας, που έδωσε οικονομική ασφάλεια στον Cezanne και τελικά μια μεγάλη κληρονομιά. Η μητέρα του, ζωντανός άνθρωπος και με ρομαντισμό αλλά εύκολη στην προσβολή, του έδωσε τρόπο σκέψης και θέαση της ζωής. Είχε και δυό αδερφές, την Marie και την Rose. Δέκα χρονών άρχισε μαθήματα σχεδίου με τον ισπανό μοναχό Joseph Gibert. Το 1852 μπήκε στο College Bourdon όπου και έγινε φίλος με τον Emil Zola και τον Baptistin Baille, γνωστοί και ως «οι τρείς αχώριστοι» (les trois inseparables). Μετά από 6 χρόνια στο κολλέγιο, ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του, πήγε από το 1859 έως το 1861 στην νομική σχολή του πανεπιστημίου της Aix, όμως παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα σχεδίου. Τελικά έφυγε για το Παρίσι, παρά τις ενστάσεις του πατέρα του, ενθαρρυμένος από τον Zola, για να ακολουθήσει αποκλειστικά τον δρόμο της ζωγραφικής. Στο Παρίσι ήταν ορόσημο η γνωριμία του με τον Κρεολικής καταγωγής (από τα Virgin Islands της Καραϊβικής) Camille Pissarro. Για μια δεκαετία έκαναν εκδρομές για ζωγραφική τοπιογραφίας στις Louveciennes και Pontoise. Ο Pissaro μέσα από αυτή την συναδελφι-

omikron magazine

omikron 53 Τεύχος23

Το χρώμα της Τέχνης

κή πορεία, τον βοήθησε σταδιακά να έχει καλύτερη χρήση και οικονομία του υλικού πάνω στον Καμβά. Μια συνιστώσα την οποία ο Cezanne εξέλιξε ιδιαίτερα και μια από τις οποίες οδήγησε στην αφαιρετική ζωγραφική (αφηρημένη τέχνη). Την περίοδο εκείνη επίσης, γνώρισε και πολλούς άλλους Ιμπρεσιονιστές όπως οι Renoir, Degas, Sisley, με τους οποίους σταδιακά άρχισε να συνεκθέτει. Από το Παρίσι έφυγε για την Estaque κοντά στη Marseilles λίγο μόλις άρχισε ο Γαλλοπρωσικός πόλεμος για να αποφύγει την στράτευση. Εκεί άρχισε να συζεί με την μετέπειτα γυναίκα του και τότε μοντέλο του Hortance. Αυτός ήταν και ο λόγος που του μείωσε την οικονομική βοήθεια ο πατέρας του. Έτσι για ένα διαστημα τον ενίσχυε οικονομικά ο Zola και ο Renoir -τον βοηθούσε να πουλήσει πίνακες. Ακόμα δεχόταν κρυφή βοήθεια από την μητέρα του. Αργότερα διεκόπη η σχέση με τον Zola λόγο της έκδοσης του βιβλίου το «έργο» (του Zola) που διαπραγματεύεται τη ζωή ενός αποτυχημένου ζωγράφου και που ο Cezanne θεώρησε ότι μιλάει για τον ίδιο, πιο επίσημα αυτή η ρήξη είχε ειπωθεί ως διαφωνία απόψεων. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Παρίσι και μετά την γέννηση του γιού του Paul μετακόμισαν στην Avvers λίγο έξω από το Παρίσι. Τελικά μετά από χρόνια εγκατέστησε τη γυναίκα του και τον γιό του στην Marseilles εξασφαλίζοντας τους οικονομικά με την κληρονομιά του και μετακόμισε οριστικά στην Aix, όπου και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη ζωγραφική απομονωμένος από τον πολύ κόσμο. Μια μέρα έπεσε σε καταιγίδα καθώς δούλευε, δεν σταμάτησε για δύο ώρες να εργάζεται και γυρίζοντας στο σπίτι κατέρρευσε στο δρόμο από όπου τον μάζεψε ένας περαστικός, την επομένη επέμενε να δουλέψει, αλλά κατά την διάρκεια εργασίας σε ζωγραφική μοντέλου κατέρρευσε ξανά. Σε λίγες ημέρες πέθανε… διαγνώστηκε πνευμονία. Ήταν 67 χρονών. ‘Έχοντας περάσει από μια βαριά σκούρα παλέτα σε μια πιο φωτεινή ελαφριά και από την σπάτουλα, σε πινέλο, καθολικά. Σε αυτόν τον πίνακα, με θέμα το πολυαγαπημένο του mont Saint Victoire, δείγμα της ώριμης περιόδου, με απλές πινελιές που επιτρέπουν τον σχηματισμό φορμών από την άμεση παρατήρηση, με μια πιο γρήγορη ταχύτητα και αμεσότητα που ταιριάζει στην εποχή του. omikron 54 Τεύχος23

Έτσι σχεδιασμός, χρωματισμός, σύνθεση γίνονται ταυτόχρονα, επιτυγχάνοντας -χωρίς επαναλήψεις- ρυθμό. Όπου πρέπει, λειτουργούν οι γκρίζες αποχρώσεις και η τονικότητα για ισορροπία και μετάβαση, όπου χρειάζεται το χρώμα υπερβάλει για να μας κρατήσει σε διέγερση, φρεσκάδα, «ίντριγκα», για να μας ενώσει με κλασικές αξίες ισορροπίας, όπως παράδειγμα η νοητή διαγώνιος που σχηματίζει το μπλε και το κόκκινο βοηθώντας τον χώρο να αυτό-προσδιοριστεί, δείχνοντας τον σεβασμό αλλά και την ανάγκη για την παραδοσιακή γνώση. Ταυτόχρονα βλέπουμε τις απόψεις που ο ίδιος πρέσβευε, έλεγε ότι: «Όλα στη φύση μπορούν να αποδοθούν, μέσα από τον κύλινδρο, την σφαίρα και τον κώνο» ή ότι: «σχέδιο και χρώμα δεν είναι πράγματα ξεχωριστά». Ακόμη, παρατηρούμε ότι (σε μια εποχή που η ζωγραφική άρχισε να είναι αλαφρωμένη από τους πολλούς ρόλους της των προηγούμενων αιώνων, κυρίως με την εμφάνιση της φωτογραφίας), το θέμα περνά σε δεύτερη μοίρα και σημασία έχει η ίδια η επιφάνεια, ζωγραφική αξία που η σημασία της γίνεται κατανοητή κυρίως αργότερα και που είναι τόσο, μα τόσο σύγχρονή μας. Στο έργο του Cezanne, στα τοπία του, τα πορτραίτα, τις νεκρές φύσεις, τις φιγούρες, κυριαρχεί αυτή η διανοητική σοβαρότητα, η επιστημονικότατα, αλλά στο τέλος, η απλότητα, η καθαρότητα η ζωγραφική αγαλλίαση. Κάποια στιγμή είπε… «Κάνω όρκο να πεθάνω ζωγραφίζοντας, παρά να βουλιάξω στον εξευτελισμό που απειλεί τα γηρατειά και τα κάνει να δέχονται να κυριαρχούνται από τα πάθη που νεκρώνουν τις αισθήσεις». Μετα τον θάνατο του, πραγματοποιήθηκε πολύ μεγάλη έκθεση στο Παρίσι το Σεπτέμβριο του 1907.

Citation • Cezanne, Wikipedia the free encyclopedia • WebMuseum, Paul Cezanne. References • Grolier incorporated publication. "7 οι μεγάλοι ζωγράφοι του δυτικού κόσμου". • Εκδόσεις Γκοβόστη. "Οι ιμπρεσιονιστές Corinne Craber, Jean Fracois Guillon", μετάφραση Γεώργιος Αλεξίου.

Ένας ερασ(της) τέχνης

Ένας ερασ(της) τέχνης

(Εραστής της τέχνης δηλαδή - λογοπαίγνιο από το ερασ-ι-τέχνης)

Του Σωκράτη Μουτίδη

«Έ

νας ερασιτέχνης επαγγελματίας» αυτό μας έλεγαν όσοι ρωτούσαμε για το Βασίλη Βασιλειάδη από το Πρωτοχώρι Κοζάνης, ο οποίος κατασκευάζει μουσικά όργανα. Αυτοδίδακτος από τα παιδικά του χρόνια κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών «γνωστών» -και όχι μόνο- ονομάτων της τέχνης των εγχόρδων. Όλα ξεκίνησαν όταν ήταν μαθητής του δημοτικού σε ένα χωριό των Γρεβενών και η παιδική περιέργεια τον έφερε μπροστά σε μια ποντιακή λύρα, της οποία η κεφαλή έλειπε. Ήταν μια από τις ελάχιστες που επιχείρησε να φτιάξει ο πατέρας του και της οποίας την κατασκευή δεν είχε ολοκληρώσει. Ο μικρός τότε Βασίλης Βασιλειάδης δοκίμασε να την ολοκληρώσει, κατασκευάζοντας όπως-όπως μια κεφαλή και αντί χορδών τοποθέτησε σύρματα. Το αποτέλεσμα τον ικανοποίησε και έτσι ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη κατασκευή των μουσικών οργάνων. Με οδηγό τη λύρα αυτή μέχρι την έκτη δημοτικού είχε ήδη φτιάξει τρεις σε μια εποχή που, όπως μας λέει σήμερα, θεωρούσε αδιανόητο ότι στη συνέχεια ότι θα έφτιαχνε μπουζούκια, κιθάρες και άλλα έγχορδα. «Η κατασκευή ενός μουσικού οργάνου δεν θεωρώ ότι είναι κάτι ιδιαίτερα δύσκολο, απλά πρέπει να ασχοληθείς πολύ με τις λεπτομέρειες της δουλειάς για να είναι το αποτέλεσμα καλό» λέει ο κ. Βασιλειάδης, ο οποίος για να φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα, έμαθε «απ’ έξω και ανακατωτά» φυσική, ακουστική και ότι «πετούσε» γύρω από την κατασκευή μουσικών οργάνων και επεξεργασίας του ξύλου. Την πρώτη του κιθάρα την έφτιαξε διαβάζοντας το περιοδικό ΤΑΡ, το οποίο δημοσίευε μια σειρά μαθημάτων για την κατασκευή της κλασικής κιθάρας. «Έχει πολλές απαιτήσεις η κατασκευή του μουσικού αυτού οργάνου και χρειάζεται προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Το περιοδικό αυτό έδινε μαθήματα κατασκευής και ουσιαστικά αντέγραφες τη διαδικασία. Εγώ από τη φύση μου θέλω να γνωρίζω αναλυτικά κάθε τι που γίνεται και γιατί γίνεται και έτσι ξεκίνησα το διάβασμα» μας εξηγεί ο κ. Βασιλειάδης. Έμαθε λοιπόν, όπως λέει, την ακουστική, διάβασε πολύ φυσική, βιβλία εξειδικευμένα επάνω στο αντικείμενο και με τις γνώσεις που είχε αποκτήσει από ένα ξυλουργείο, όπου εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε να κατασκευάζει συστηματικά κιθάρες. «Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι η δουλειά του ξύλου, το πώς κόβεται, το πώς κολλιέται και ειδικά όταν το ξύλο προορίζεται για όργανο απαιτεί ειδική κοπή. Η κατασκευή ενός μουσικού οργάνου δεν είναι τίποτα άλλο παρά εφαρμογή των νόμων και των κανόνων της στατικής και της ακουστικής» προσθέτει ο αυτοδίδακτος οργανοποιός, ο οποίος έμαθε να σχεδιάζει μόνος τα όργανα που κατασκευάζει, αφού βέβαια διάβασε αναλυτικά αρμονία και μαθηματικά αρμονίας! Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης κοιτούσαμε έκπληκτοι τους τοίχους του εργαστήριου του, από τους οποίους κρέμονταν διάφορα έγχορδα μουσικά όργανα. Κιθάρες καλογυαλισμένες, διαφορετικών ειδών και σχεδίων, πάνω στις οποίες μας έδειξε τις διαφορές του ήχου. Μας έδειξε και μια δική του μοναδική πατέντα, ένα κιθαρόνι-μπουζούκι με ενσωματωμένο ηχείο για να μπορεί να ακούει ο καλλιτέχνης... τι ήχο βγάζει το όργανο. «Καθοριστικός αρχικά παράγοντας για να είναι καλό ένα όργανο είναι η επιλογή του κατάλληλου ξύλου και η κατεργασία του. Το βασικότερο είναι το καπάκι, το οποίο αποτελεί το 80% του οργάνου και το 20% είναι τα υπόλοιπα μέρη» τονίζει ο κ. Βασιλειάδης, κρατώντας με καμάρι το κιθαρόνι στα χέρια του. Αυτά τα χέρια έχουν φτιάξει πάρα πολλές ποντιακές λύρες, κιθάρες, κλασσικές κιθάρες, αρκετά μπουζούκια, μπαγλαμαδάκια, σάζια, κεμανέδες και ένα εκπαιδευτικό, όπως το χαρακτηρίζει, όργανο για τη βυζαντινή μουσική. omikron 56 Τεύχος23

omikron magazine

Ένας ερασ(της) τέχνης

Υπάρχει ολόκληρη βιβλιογραφία για το δέσιμο ενός οργάνου και την ωρίμανση των ξύλων. Όπως μας εξήγησε ο οργανοποιός, ένα καπάκι από έλατο για παράδειγμα ωριμάζει σε τρια χρόνια και όλο αυτό το διάστημα το καπάκι «συντονίζεται» με τον χειριστή του και μαθαίνει το παίξιμό του. Ένα καπάκι από κέδρο, ωριμάζει πολύ νωρίτερα και μέσα σε επτά με οκτώ μήνες «τα δίνει όλα». «Το ξύλο είναι ζωντανό», όπως μας λέει, και αν κάποιος θέλει το όργανό του να «βγάζει» συγκεκριμένο παίξιμο, τότε κάποια στιγμή μετά από καιρό το όργανο θα βγάλει το αποτέλεσμα που θέλει ο μουσικός. Το πόσο σημαντικό είναι το καπάκι σε ένα όργανο μας το εξηγεί ο κ. Βασιλειάδης με ένα απλό παράδειγμα «κάποιοι θα επιλέξουν κιθάρα για τον ήχο και κάποιοι για τη διακόσμηση. Έφτιαξα όργανο με και χωρίς διακόσμηση για να δω τι θα επιλέξει ο μουσικός και επέλεγαν αυτό με τη διακόσμηση. Ξέρετε γιατί το λέω αυτό, γιατί όσο φορτωμένο είναι το όργανο, επηρεάζεται καθοριστικά ο ήχος, γιατί το καπάκι βαραίνει και αλλοιώνεται η μάζα του με αποτέλεσμα να αλλάζει ο ήχος». Πάντως το καλύτερο

Ένας ερασ(της) τέχνης

ξύλο για την κατασκευή κλασσικής κιθάρας έχει καταλήξει πως είναι ο παλίσανδρος, ο οποίος παράγεται στην Ινδία υπάρχει, όμως, και στο Μεξικό. Ο κ. Βασιλειάδης «δουλεύει» την τσακαράντα, ένα ξύλο της ίδιας οικογένειας που βγαίνει στη Βραζιλία. «Από το 1997 απαγορεύεται η ξύλευσή του, γιατί είναι είδος υπο εξαφάνιση και ότι κυκλοφορεί στην παγκόσμια αγορά είναι παλιές κοπές και μάλιστα με πιστοποιητικό κοπής πριν το ΄97. Ήμουν τυχερός και βρήκα μια τέτοια παρτίδα και χρησιμοποιώ αυτό το ξύλο για τα όργανά μου» μας λέει ο κ. Βασιλειάδης. Ο ερασ(της)ι-τεχνης Βασίλης Βασιλειάδης έχει φτιάξει όργανα για τους Βαγγέλη Κουντούνη, Κώστα Κουσιούλη, Γιάννη Ηλιόπουλο, Αργύρη Μπατσκίνη, τον Γκέχαρντ (έναν Γερμανό κιθαρίστα με καριέρα στην Ελλάδα), Γιώργο Αργυριάδη (με καριέρα στην Ισπανία), Τζεπάρτο Κουέντε (διεθνή καριέρα), τον Ρος Ντέιλι, τον Γιώργο Γκούντα, τον Στέλιο Καραγιαννίδη και πολλούς άλλους. «Όσο μπορώ να κατασκευάζω θα κατασκευάζω» μας λέει κατηγορηματικά, αυτή τη περίοδο, όμως, είναι αφοσιωμένος με την κατασκευή του ξύλινου κρεβατιού για το εγγονάκι του.

«Καθοριστικός αρχικά παράγοντας για να είναι καλό ένα όργανο είναι η επιλογή του κατάλληλου ξύλου και η κατεργασία του. Το βασικότερο είναι το καπάκι, το οποίο αποτελεί το 80% του οργάνου και το 20% είναι τα υπόλοιπα μέρη»...

omikron magazine

Αφιέρωµα στο περιοδικό

ΠΑΝ ΡΑΜΑ 170 ∆ΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

Ένα ελεύθερο µαθητικό, σχολικό περιοδικό, που έγινε µε αυτοχρηµατοδότηση. (Σύλλογος Γονέων και Κηδεµόνων 17ου Δηµοτικού Σχολείου-Σύλλογος διδασκόντων του 17ου Δηµοτικού Σχολείου και τµήµατα του Σχολείου- Σύλλογος Δασκάλων-Νηπιαγωγών Ν. Κοζάνης) Τυπώθηκαν και µοιράστηκαν περίπου 3000 τεύχη.

Από την ελευθερία της µάθησης, στη µάθηση της ελευθερίας. Εισαγωγή: Πανόραµα, το όνοµα της περιοχής του σχολείου µας.

Αλλά και µια προσπάθεια για µια πανοραµική ολιστική µατιά στα πράγµατα. Απόπειρα περιοδικής έκδοσης 17ο Δηµ. Σχ.- Κοζάνης. Χωρίς δώρα (cd, dvd, βιβλία, ρούχα, αξεσουάρ, τρόφιµα). Εναλλακτικός τίτλος: «Με αφορµή…» (αφού όλα κάπως πρέπει να αρχίσουν) Αφιερωµένο στην ελευθερία του λόγου. Πριν πολλά χρόνια µια τέτοια απόπειρα λογοκρίθηκε και τα παιδιά - µαθητές - µαθήτριες που προσπάθησαν τότε, τιµωρήθηκαν!!! Συνεχίζουµε εµείς τώρα…

∆είτε το στο www.17osxoleio.gr ∆είτε τα 3 video στο www.youtube/17ods

Θέµατα: Το σχολείο που θέλω-Άλλες διαστάσεις: Φυσικό Περιβάλλον, Ανθρωπογενές Περιβάλλον, Οικολογική Συνείδηση-Φύση, Φυτά -Ζώα(χλωρίδα -πανίδα), Τσίρκο, Εµπόριο-Λαθρεµπόριο ζώων-φυτών-Ελευθερία , Αγώνες, Διεκδικήσεις, Δικαιώµατα, Διακρίσεις, Ξενοφοβία, Ρατσισµός, Πόλεµος και Ειρήνη-Μύθος, Ιστορία, ΣυµβολισµόςΠερπατώντας στο Βουνό µε παιδιά-Δραστηριότητες του 17ου Δηµοτικού Σχολείου-Προτεραιότητα στο ποδήλατο και στο περπάτηµα ως τρόπους µετακίνησης στο αστικό περιβάλλον-Θρησκείες, Συνήθειες, Έθιµα, Γιορτές, ΣύµβολαΈκρηξη Τεχνολογίας, Μ.Μ.Ε.(γραπτός και ηλεκτρονικός τύπος, τηλεόραση , ραδιόφωνο), Κινητά τηλέφωνα, Ηλεκτρονικά Παιχνίδια, Κατανάλωση (σώµα και ψυχή)-Η Γλώσσα, ο Λόγος, το λογισµικό του Πολιτισµού (τοίχος, συνθήµατα)Άρθρα που δηµοσιεύτηκαν στον τοπικό τύπο-Διατροφικές Συνήθειες, Φάρµακα, Ουσίες, Μεταλλαγµένα, Μεσογειακή Διατροφή, Βιολογικά και Φυσικά προϊόντα, Παιδική Παχυσαρκία-Αθλητισµός, Αθλούµενος, Συµµετοχή, Αθλητής, Αγώνες, Συναγωνισµός, Ανταγωνισµός, Κίνητρα, Πρωταθλητισµός, Ουσίες, Φάρµακα, Επαγγελµατισµός, Ερασιτεχνισµός, Δραστηριότητες, Ψυχαγωγία. Ήπιες, φυσικές δραστηριότητες στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.

«Προσανατολίζοµαι στο χώρο και στο χρόνο»

Άνοιξη 2009, Αφιέρωµα στο 12 Τεύχος του περιοδικού Omikron Magazine

«Ακολουθώντας το ανάγλυφο της γης, τον κύκλο της ζωής και το αποτύπωµα του ανθρώπου στο χωροχρονικό συνεχές»

Φθινόπωρο 2009-Άνοιξη 2010 Κάθε Κυριακή µια βόλτα. Κάθε βόλτα πιο ενδιαφέρουσα από την προηγούµενη. Έτσι γνώρισαν την πόλη και τη γύρω περιοχή. Κινήθηκαν σε µονοπάτια και λόφους, πεζοί, αλλά και µε ποδήλατο. Ήρθαν σε επαφή µε τη φύση, προσανατολίστηκαν στο χώρο και στο χρόνο. Η ΣΤ1 του 17ου Δηµοτικού σχολείου Κοζάνης εν δράσει!!! Η ανάγκη της δηµιουργίας ή η δηµιουργία της ανάγκης τέτοιων εναλλακτικών δραστηριοτήτων, χρειάζεται συνέχεια και ενίσχυση (όχι απαραίτητα οικονοµική).

ΝΙΑ ΠΡΙΟ ΟΥ ΠΟΣ- ΔΙΟΝΥΣΙ Μ Υ Λ Υ Ο Ο Ι Γ ΗΑ ΜΟΝ Η 1/11/2009 Κ ΚΥΡΙΑ

ΟΛΥΜΠΟΣ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟ Υ ΔΙΟΝΥΣΙΟ Υ-ΛΙΤΟΧΩΡΟ ΚΥΡΙΑΚΗ 16/5 /2010

ΑΞΙΟΥ Α ΔΕΛΤΑ magazine omikron ΤΟΒΟΛΤ ΒΙΟΤΟΠΟ Ο Ρ Δ Υ ΠΟΔΗΛΑ Ν ΗΣΗ ΣΤΟ Ρ Η Τ Α Ρ Α Π 010 ΥΗ 28/5/2 ΠΑΡΑΣΚΕ

2o Δηµοτικό Σχολείο Χαλάστρας

Λιµανάκι του Αγίου Νικολάου

ΝΑ ΧΑΡΙΑ Α ΙΛΑΡΙΩ Α-ΜΠΟΥ ΖΑΒΟΡΔ ΕΡΒΙΩΝ-ΦΡΑΓΜ Σ 9 ΚΑΣΤΡΟ 18/10/200 Η Κ ΙΑ Ρ ΚΥ

ΒΟΪΟ -Π ΜΟΝ ΕΤΡΙΝΑ Η Γ ΚΥΡΙ ΑΓΙΑΣ ΤΡ ΕΦΥΡΙΑ-Π ΑΚΗ ΡΑΜΟ 25/4/2 ΙΑΔΟΣ ΡΙΤΣ 010 Α

omikron magazine

ΔΙΑΝΥΚ ΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑ ΡΕΥΣΗ ΣΤΟ ΚΑ ΤΑ Β ΣΑΒΒΑΤ ΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡ ΦΥΓΙΟ Ο-ΚΥΡΙΑ ΥΦΗ ΚΗ 29-3 0/5/2010

ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΗ ΔΙ ΑΔΡΟΜΗ Ι.Μ. ΒΑ ΖΕΛΩΝΑΔΥΤΙΚΟ ΒΕΡΜΙΟ -ΑΓ. ΠΑΡΧΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣΚΗ 2/5/2010

ΚΑΙ Η ΣΤΟ ΠΑΠΙΓΚΟ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣ ΟΡΟΧΩΡΙΑ ΑΓ -Ζ ΝΗ ΔΡΑΚΟΛΙΜ ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΗ 10 ΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 20 ΙΟΥΝΙΟΣ 2010-ΣΕ

ΝΕΡΟ ΒΟΥΡΙΝΟΣ-ΜΕΣΣΙΑΝΟ 10 /20 9/5 ΚΗ ΚΥΡΙΑ ΝΕΡΟ ΒΟΥΡΙΝΟΣ-ΜΕΣΣΙΑΝΟ 009 10/2 25/ ΚΗ ΚΥΡΙΑ

Ευχαριστούµε το Περιοδικό Omikron για τη βοήθειά του.

Καλή συνέχεια...

Μάκης Σεβίλογλου

«Άγκυρες» Ο

Μάκης Σεβίλογλου, ως στιχουργός και συνθέτης πρωτοεμφανίστηκε το 2003 με το τραγούδι «θα μεγαλώνουμε μαζί» στο album της Χάρις Αλεξίου «ως την άκρη του ουρανού σου». Το 2006 συμμετέχει συνθετικά, στιχουργικά στο album της ίδιας ερμηνεύτριας «βύσσινο και νεράντζι» γράφοντας τα μισά τραγούδια. Το 2008 μας καταθέτει την πρώτη προσωπική του δισκογραφική δουλειά, με τίτλο «Γλυκό μεθύσι»σε δικούς του στίχους και μουσικές, πλην ενός του οποίου οι στίχοι ανήκουν στον Δημήτρη Κίτσιο, όπου πλέον μας συστήνεται και ερμηνευτικά. Πρόκειται για μια παραγωγή της Χάρις Αλεξίου (Εστία ΜΙΝΟΣ ΕΜΙ) όπου η ίδια συμμετέχει σε δύο τραγούδια ερμηνευτικά καθώς επίσης σε ένα και ο Δημήτρης Μητροπάνος. Τον Μάιο του 2009 ξεκινάει η συνεργασία του με την ολλανδική δισκογραφική εταιρεία Coast to Coast, που κυρίως ενδιαφέρεται για ποικίλες εθνικές μουσικές και μουσικά παντρέματα. Προιόν αυτής της συνεργασίας είναι το album «άγκυρες» σε δικές του μουσικές και στίχους, πλην 2 τραγουδιών, τους στίχους των οποίων έχουν γράψει, ενός η Φωτεινή Λαμπρίδη και ενός ο Γιώργος Κορδέλας. Ερμηνευτικά στο δίσκο συμμετέχει η Μαρία Παπανικολάου. Πρόκειται για πολυτελή κασετίνα με μεταφράσεις των στίχων σε τρεις ξένες γλώσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά).

Η ιστορία:

Τον Οκτώβριο του 2009 μία μπάντα 8 μουσικών ανέβηκε ή μάλλον κατέβηκε στην Ολλανδία για να ηχογραφήσει live στο studio silvox 13 τραγούδια κι ένα ορχηστρικό θέμα. Οι μουσικοί, Δημ. Μυστακίδης, Θάνος Γκιουλετζής, Θάνος Σταυρίδης, Γιώργος Τζούκας, Νίκος Δελλαπόρτας, Μανόλης Κουτσονάνος, Δημήτρης Κίτσιος και ο συνθέτης.

Μάκης Σεβίλογλου «Άγκυρες»

Από τους μύθους του Αισώπου, έναν δεν αγάπησα, εκείνον πού ’λεγε για το τζίτζικα. Ίσως γιατί, δεν μου άρεσε ποτέ το δίδαγμά του, ίσως γιατί εγώ το διάλεξα να γίνω τζίτζικας και ξέρω πώς είναι να είσαι τζιτζίκι, να κάνεις προέκταση του εαυτού σου ένα μουσικό όργανο, να το παίρνεις αγκαλιά, να του λες τα μυστικά σου, να ακουμπάς πάνω του τα βράδυα, να του εξομολογείσαι! Έτσι μεγάλωσα, ακούγοντας τραγούδια, αγοράζοντας βινύλια, χαμένος στα εξώφυλλά τους και τους ήχους τους. Κι ας μου' λεγαν οι "μέρμηγκες" πως πρέπει να προσέχω τους Χειμώνες κι αν προσπάθησα κι εγώ φορές να γίνω σαν κι αυτούς, δεν τα κατάφερα. Γιατί η μουσική είναι απ' τις πιο δυνατές αγάπες, δεν σ' αφήνει εύκολα να ξεφύγεις, σε ποτίζει ολόκληρο με τον έρωτά της και σε θέλει μόνο δικό της. Κι έτσι περνάει ο καιρός, κι ανακαλύπτεις πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτ' άλλο, παρά μόνο αυτό. Να την αγαπάς, τη μια σαν μια γυναίκα που σε θέλει πάντα εκεί, την άλλη σαν τη θάλασσα, που κάθε στιγμή μπορεί να σε καταπιεί ο βυθός της. Και μεγαλώνεις, μεγαλώνεις και πας και τη φυλάς απάνω σου, κι είναι μια φλέβα που χτυπά στο κορμί σου, στη χαρά και στον πόνο. Και ας μην ξέρεις ως που μπορεί να φτάσει η αγάπη σου γι' αυτήν κι ας μη σου λέει ποτέ πως είν' δική σου, εσύ την αγαπάς και πας και πας. Κι όλο της χαράζεις άγκυρες στο μπράτσο σου, πως την αγάπησες να δείξεις, μα αυτή έχει βάλει τις δικές της πλάι σ' όλες τις άλλες κι όνειρο φυλαγμένο γίνεται στην καρδιά σου και σου ζητά εξομολογήσεις, λόγια να τη ντύνεις, γιατί τα λόγια τα αγαπάει! Κι έτσι περνάει ο καιρός και μεγαλώνεις κι άλλο, της τραγουδάς, της ψιθυρίζεις, πόσο σ' αγάπησα μετρώ, με το κορμί καράβι στις θάλασσές της κολυμπάς, βαθειά στον έρωτά της. Κι αυτή, έρωτας σαν μήνας Μάρτης, πότε σε τυραννάει με τα σκέρτσα και τα καμώματά της, πότε σου δίνεται. Αναρωτιέσαι εσύ, ποιος τον κόσμο τον ορίζει κι όμως ξέρεις πως είναι μόνο αυτή, που κυβερνάει κάθε εκατοστό το κορμιού σου και του μυαλού σου, γιατί της ανήκεις, γιατί σε διάλεξε. Σ' ένα δέντρο λοιπόν καθισμένος, σκάρωσα τα τραγούδια μου κι έφερα στο νου μου όλα εκείνα τ' ακούσματα που από παιδί αγάπησα. Μα ήρθαν κι άλλα που με επέλεξαν, εκείνα της καταγωγής, που πάντα κουβαλούσα, καθώς έπαιζα στις αλάνες και στεγνώναν σκόνη κι ιδρώτας πάνω μου, σαν του Δρίνου το γεφύρι, που όλα όσα γύρω του συνέβαιναν, χαράζονταν στους αρμούς του. Και συνεχίζω να μεγαλώνω, κουλουριασμένος στη ζεστή σου την αγκάλη, χάνομαι, ταξιδεύω, όπως τότε που μικράκι στη Νόνα μου έτρεχα για να κρυφτώ, τη σιγουριά της για τον κόσμο να μου δώσει. Ταξίδεψέ με κι άλλο, κι άλλο, ταξίδια που δεν έκανα θέλω πολλά μπροστά μου ν' ανοιχτούνε, γιατί η αγάπη αυτή ποτέ δεν τελειώνει, ποτέ, ποτέ, ποτέ... Άδραξα την ευκαιρία να αυτοπαρουσιαστώ, όχι γιατί μου ζητήθηκε, έτσι κι αλλιώς πάντα θεωρούσα άσχημο να μιλάει κανείς για τον εαυτό του, αλλά κυρίως γιατί ήθελα να κάνω μια εξομολόγηση ή αν θέλετε να δικαιολογηθώ για τη διαστροφή μου να φτιάχνω τραγούδια. Ο κύριος λόγος που τό' κανα είναι να εκθέσω μία άποψη για το δισκογραφικό γίγνεσθαι, γιατί τον τελευταίο καιρό οι ακροατές δεν εστιάζουν σε δουλειές, αλλά σε tracks. Πεποίθησή μου ήταν και είναι, πως οι δισκογραφικές δουλειές πρέπει να έχουν ροή και να σε ταξιδεύουν από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο τραγούδι τους. Αυτός ήταν κι ο κύριος λόγος που έκανα μία ιστοριούλα και τοποθέτησα στο κείμενο τους τίτλους των τραγουδιών με τη σειρά τους. Γιατί πιστεύω πως οι δίσκοι, έστω κι αυτοί που ονομάζονται ακτίνας, πρέπει να είναι σαν βιβλία, με αρχή, μέση και τέλος, κι όταν ακόμη κάποιο χέρι μετά από πολύ καιρό τους διαλέγει, αυτοί να κρατάνε φρεσκάδα κι άρωμα! Κι αν οι πωλήσεις και τα νούμερα είναι σήμερα αυτά που διέπουν τη ζωή μας, θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν μετά από καιρό μάθαινα πως, μαζί με όλα τα κακά που ξέφυγαν όταν ανοίχτηκε αυτό το κουτί της Πανδώρας, έμειναν ωστόσο μέσα κάποια ψήγματα ελπίδας, να γλυκαίνουν τις καρδιές μας... Καλή ακρόαση!!!

Μάκης Σεβίλογλου «Άγκυρες»

Ο

Γιώργος Κορδέλας, στιχουργός

δίσκος αυτός, σαν ιδέα, γεννήθηκε ένα ζεστό μεσημέρι του Μάη του 2009, εν μέσω μεζέδων και τσίπουρου, κατά τη διάρκεια κουβέντας, που είχα, με ένα πολύ καλό φίλο, Ολλανδό μουσικό, πολύ γνωστό στη χώρα του, τον Wout Pennings. Αναρρωτιόταν, γιατί στην Ελλάδα η μουσική συνοδεύει εφημερίδες και περιοδικά στα περίπτερα. Γιατί ένα είδος που θά’ πρεπε να αντιμετωπίζεται με την ίδια ευλάβεια όπως το βιβλίο, βιώνει τη μεγαλύτερη έκπτωση! Την άποψή μου του την περιέγραψα επί τόπου, δεν θα κουράσω περιγράφοντάς την ξανά, άλλωστε, όσοι εξακολουθούν να τιμούν ακόμη τις αυθεντικές δισκογραφικές δουλειές, εραστές των εξωφύλλων και των στίχων, γνωρίζουν καλά ποια θα μπορούσε να είναι η απάντησή μου! Από δω, αυτό που θέλω να κάνω, γράφοντας αυτές τις γραμμές, είναι, μόνο να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους εμπλέκονται σ’ αυτή την παραγωγή! Πρώτα απ’ όλους τον ίδιο τον Wout Pennings που τήρησε την υπόσχεσή του και φτάσαμε ως εδώ. Τους φίλους μουσικούς, Δημήτρη Μυστακίδη, Γιώργο Τζούκα, Θάνο Γκιουλετζή, Νίκο Δελλαπόρτα, Θάνο Σταυρίδη, Δημήτρη Κίτσιο, Μανόλη Κουτσονάνο, που με μεγάλη χαρά δέχτηκαν να γίνουν ομάδα και να έρθουν στην Ολλανδία, για να γίνουν οι ζωντανές ηχογραφήσεις στο Ulft, από τις 12 - 23 Νοεμβρίου του 2009, προσφέροντας χωρίς φειδώ, υπέροχα παιξίματα, σε μια δουλειά που ενορχηστρώθηκε επί τόπου, απ΄ όλους. Τον καλό φίλο και συνεργάτη Κώστα Βαβάλα, που γι’ άλλη μια φορά ήταν παρών σε όλη τη διάρκεια της μουσικής προετοιμασίας.

Μαρία Παπανικολάου

Τον παραγωγό και τεχνικό ήχου Caspar Falke, για την αγαστή συνεργασία καθ’ όλη τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, για τις σοφές του παρατηρήσεις και την υπομονή του. Τους Βαγγέλη Κοντόπουλο και Κυριάκο Γκουβέντα για τα συμπληρωματικά tracks. Την Femie Van der Zee, υπεύθυνη για την οργάνωση όλης της παραγωγής, για τη σχολαστικότητά της. Την Laurence Van de Meeberg, για την υπέροχη, ζεστή φιλοξενία της. Τον Μιχάλη Παπαδόπουλο για τη φωτογράφιση. Τον Παύλο Τσιόμπρα για τα σκίτσα του.

Φωτεινή Λαμπρίδη, στιχουργός omikron 66 Τεύχος23

Andy McCallum Crawford: “Drive”

Andy McCallum Crawford: “Drive” Ένας Σκωτσέζος γράφει στην... Πτολεμαΐδα Του Σωκράτη Μουτίδη

Γ

ια δυο χρόνια και κάθε απόγευμα ο Andy McCallum Crawford καθόταν σε ένα από τα τραπέζια του καφενείου της οδού Πλαστήρα στην Πτολεμαΐδα και με ανοιχτό τον φορητό του υπολογιστή έγραφε ασταμάτητα. Σε κάποιους αυτό κίνησε την περιέργεια και τον ρωτούσαν τι έγραφε. Η μόνιμη απάντηση που έδινε ο Andy ήταν «δουλειά μωρέ», ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούσαν ότι εργάζεται επάνω σε ασκήσεις αγγλικών. Ακόμη και ο Μπάμπης, ο ιδιοκτήτης του καφενείου, που διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον Σκωτσέζο καθηγητή Αγγλικών δεν μπορούσε να φανταστεί ότι όλο αυτό το διάστημα στο τραπέζι του καφενείου του ο Andy έβαζε τις τελευταίες του πινελιές στο πρώτο του μυθιστόρημα, το “Drive”. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να τελειώσει το βιβλίο, το οποίο γράφτηκε και διορθώθηκε πολλές φορές για να καταλήξει στην τελική του εκδόσιμη μορφή. «Πάντα, ένας από τους ήρωες ήθελε να τραβάει περισσότερο την προσοχή και να συγκεντρώνει τα βλέμματα, κάτι που δεν γινόταν, οπότε έπρεπε να επικεντρώσω στο ποιος τελικά θα είναι ο κεντρικός ήρωας» μας λέει ο Andy, μιλώντας για το πρώτο του βιβλίο. Ο Τέρι, ο Σάνι και ο Νταφ είναι οι τρεις νεαροί Σκωτσέζοι, ήρωες του βιβλίου, που παίζουν μαζί σε ένα μουσικό συγκρότημα. Ο Σάνι παίζει ντραμς, ενώ ο Νταφ «κολλάει» πάνω στον Τέρι, παρά το ότι οι δυο τους είναι χαρακτήρες διαφορετικοί και αταίριαστοι. Ο Τέρι, το πλουσιόπαιδο, έχει τα πάντα, χρήματα, γυναίκες, ομορφιά, αλλά οι οικογενειακές εντάσεις τον κάνουν να επαναστατήσει. Μέσα από τις σελίδες του «Drive», λοιπόν, ο Τέρι διηγείται την ιστορία της «επανάστασής του», όντας ο κεντρικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος που χτίζεται πάνω στην πορεία που ακολουθεί ο γιος ενός προτεστάντη ιερέα. «Πρόκειται για παιδιά που δεν έχουν καθοδήγηση από τους γονείς τους και ειδικά οι γονείς του Τέρι δεν θέλουν να τον βοηθήσουν να βρει την άκρη. Αντίθετα, μάλιστα, ο πατέρας του θέλει να τον καταστρέψει για κάτι που έχει κάνει και το οποίο δεν του συγχωρεί με τίποτα. Τι είναι αυτό θα το ανακαλύψετε διαβάζοντας το βιβλίο» μας λέει ο συγγραφέας του «Drive», μιλώντας για τους ήρωες και την πλοκή του βιβλίου του. Το βιβλίο πραγματεύεται τις σχέσεις πατέρα-γιου, ενώ θίγει και το ζήτημα της υποκρισίας στην προτεσταντική εκκλησία. Ο πατέρας του Τέρι είναι φανατικός προτεστάντης ιερέας και αυτό δυσκολεύει πολύ τα πράγματα για το γιo του. Είναι, όμως, και ένας υποκριτής που με πονηριά πουλάει φτωχόσπιτα σε ανέργους και απελπισμένους ανθρώπους, τους οποίους και εκμεταλλεύεται. Όλα αυτά οδηγούν το γιο του στο να ξεκινήσει μια προσπάθεια να «ξεσκεπάσει» τον ίδιο του τον πατέρα για να τον εκδικηθεί. Έτσι μπαίνει στο μουσικό συγκρότημα, το οποίο έχει τον τίτλο του βιβλίου (Drive), και μέσα από τα τραγούδια προσπαθεί να πετύχει τον στόχο του που δεν είναι άλλος από το να «εκθέσει» τον ιερέα πατέρα του, κάτι που δεν πετυχαίνει. Ο Τέρι περνά πολλές περιπέτειες και μετά από συνεχείς απορρίψεις omikron 68 Τεύχος23

Andy McCallum Crawford: “Drive”

στις επαγγελματικές του επιλογές, καταλήγει στην τελευταία του επιλογή, να καταταγεί στην πολεμική αεροπορία, όπου, όμως, κι εκεί συναντά κλειστές πόρτες. Από εκεί και πέρα εξαφανίζεται και κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται μέχρι το τέλος του βιβλίου, όταν και ο αναγνώστης διαβάζει το ανατρεπτικό τέλος του μυθιστορήματος. Ο συγγραφέας μένει μόνιμα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στην Πτολεμαΐδα. Η συγγραφή ήταν κάτι που τον απασχολούσε εδώ και πολλά χρόνια, ενώ η επιλογή της βασικής θεματολογίας του Drive έχει να κάνει με το ενδιαφέρον του να προσεγγίσει μια τόσο δύσκολη σχέση, όπως αυτή γονιού-παιδιού. «Στην Ελλάδα βλέπω πως οι γονείς έχουν εντελώς διαφορετική σχέση με τα παιδιά τους σε σχέση με τη Σκωτία. Εδώ οι γονείς θα κάνουν οτιδήποτε για να βοηθήσουν τα παιδιά, ενώ στη Σκωτία όταν κάποιος κλείσει τα 18 είναι υποχρεωμένος να εγκαταλείψει την πατρική εστία. Αυτό, βέβαια, δεν συμβαίνει γιατί οι Σκωτσέζοι αγαπούν λιγότερο τα παιδιά τους, αλλά γιατί θέλουν να τα αφήσουν να σταθούν στα πόδια τους, όσο το δυνατόν νωρίτερα» μας εξηγεί ο Andy, ο οποίος κατάγεται από μια βιομηχανική πόλη που έχει, όπως λέει, αρκετά κοινά με την Πτολεμαΐδα. «Στην Πτολεμαΐδα ζούμε δέκα χιλιόμετρα μακριά από τα ορυχεία. Η πόλη που μεγάλωσα στη Σκωτία απέχει διακόσια μέτρα από τα διυλιστήρια» μας λέει. Όλα όσα διηγείται ο Andy στο «Drive» δεν αφορούν σε δικά του βιώματα ή εμπειρίες δικών του ανθρώπων, παρά μόνο ελάχιστα γεγονότα. Πρόκειται για μια μυθοπλασία, η οποία μάλιστα διατηρεί το αυθεντικό σκωτσέζικο ιδίωμα. Η υπόθεση του βιβλίου διαδραματίζεται στο Εδιμβούργο το 1986, ενώ υπάρχουν ακόμη και πολλές μουσικές αναφορές, τις οποίες ο Andy έχει αναρτήσει στο προφίλ του στο Facebook και προτείνει στους αναγνώστες του να τις ακούσουν. Το «Drive» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Skepdek σε Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο τον περασμένο Μάιο και σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία των πωλήσεων προσελκύει αρκετούς αναγνώστες. Ήδη, όμως, ο συγγραφέας του έχει ολοκληρώσει άλλα δύο βιβλία, τα οποία θα εκδώσει το επόμενο διάστημα. Το δεύτερο συγγραφικό του δημιούργημα είναι γραμμένο μισό στην Σκωτία και μισό στην Ελλάδα, ενώ το τρίτο εξολοκλήρου στη χώρα μας. «Είναι ωραίο το συναίσθημα του να ξεκινάς ένα βιβλίο και να μην ξέρεις ούτε πως, ούτε πότε θα τελειώσει αυτό που γράφεις. Γι’ αυτό και προτιμώ στα βιβλία μου να μην γνωρίζω ούτε εγώ ο ίδιος το τέλος» καταλήγει ο Andy.

Οι Λέξεις & Οι Έννοιες

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ & ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ Του Παναγιώτη Τσαρτσιανίδη

2 Οι λέξεις έχουν …μακριές ρίζες 2 Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 2 Και οι λέξεις έχουν ψυχή 2 Οι λέξεις που πληγώνουμε 2 Μια λέξη δέκα έννοιες 2 Οι λέξεις έχασαν το νόημά τους Μπορούμε να βρούμε δεκάδες ακόμη φράσεις και προτάσεις για τις λέξεις. Το αποτέλεσμα όμως το ίδιο. Το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Πολλές είναι οι λέξεις που «υποφέρουν». Άλλο εννοούν, από αυτό, που εμείς νομίζουμε. Άλλες φορές πάλι αγνοούμε εντελώς τη σημασία τους, ίσως και την ύπαρξή τους. Με αυτή την πτυχή θα προσπαθήσουμε να ασχοληθούμε. Με λέξεις που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας. Με έννοιες που έχουν μακριές ρίζες και δεν «συστηθήκαμε» ποτέ. Και δεν «συστηθήκαμε» επειδή υπάρχουν λόγοι. Υπάρχουν λόγοι σοβαροί!

Μικρό παραδείγμα... ο Μανιχαϊσμός

...συνεχίζεται επί της ουσίας. omikron 70 Τεύχος23

ΙΓΝΑΤΙΑ∆ΟΥ ΣΟΦΙΑ ΙΓΝΑΤΙΑ∆ΗΣ ∆ΑΜΙΑΝΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΚΕΝΤΡΟ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ v LASER - ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΗΛΕΚΤΡΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ v ΟΡΘΟΠΕ∆ΙΚΑ

ΗΜΙΠΛΗΓΙΕΣ ΜΑΣΑΖ ΣΙΑΤΣΟΥ v ΕΙ∆ΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ

Συµβεβληµένοι µε όλα τα ταµεία και κατ’ οίκον επισκέψεις Μ. Ασίας 8, Πτολεµαΐδα τηλ.: 24630 20730 ∆ευτέρα έως Παρασκευή: πρωί - απόγευµα

Μαθησιακές Δυσκολίες Παρούσες! Μαθησιακές Δυσκολίες Παρούσες! Της Σοφίας Εφραιμίδου ψυχολόγος υγείας, εξιδανικευμένη στις μαθησιακές δυσκολίες

Μ

ε το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς βρίσκουμε την αφορμή να ασχοληθούμε με ένα θέμα το οποίο απασχολεί όλους μας τον τελευταίο καιρό. Η ειδικότητα και η ιδιότητα του καθενός δεν έχει σημασία, καθηγητής, εκπαιδευτικός, ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, γονέας, συγγενής, φίλος, είναι γεγονός ότι προβληματίζεται με φαινόμενα τα οποία συνδέονται άμεσα με την «φτωχή» μαθητική απόδοση του παιδιού. Τα «πιθανά» προβλήματα των παιδιών στο σχολείο μπορεί τελικά να έχουν άλλη εξήγηση από την συνηθισμένη και θα πρέπει να γνωστοποιηθεί σε όλους μας. Ποια όμως είναι αυτά τα πιθανά «προβλήματα» τα οποία μπορούν να εξηγήσουν τόσο την χαμηλή απόδοση των παιδιών μας στα μαθήματα, όσο και την συχνά αναφερόμενη τεμπελιά, απροσεξία και υπερκινητικότητα; Κάνοντας μια απλή έρευνα στις μηχανές αναζήτησης του διαδικτύου θα διαπιστώσετε ότι πολύ συχνά όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στοιχεία/προβλήματα που παρουσιάζει το παιδί στο σχολείο, στον κοινωνικό του περίγυρο, αλλά και στις διαπροσωπικές του σχέσεις, αποτελούν τις μαθησιακές δυσκολίες. Παρόλα αυτά, η εξερεύνηση αυτού του θέματος μέσα στα “άδυτα” της τεχνολογίας μπορεί να σας μπερδέψει περισσότερο, να σας αγχώσει χωρίς λόγο, και τέλος να σας τρομοκρατήσει τόσο που να μην γνωρίζετε που να απευθυνθείτε για την αντιμετώπιση τους. Ο όρος Μαθησιακές Δυσκολίες λοιπόν αναφέρεται σε μια ανομοιογενή ομάδα διαταραχών οι οποίες σύμφωνα με τον Hammil (1990) εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες κατά κύριο λόγο στον γραπτό και προφορικό λόγο και στον μαθηματικό λόγο. Πολύ συχνά ακούμε τους όρους δυσλεξία, γλωσσική διαταραχή, δυσαριθμία, δυσγραφία, υπερκινητικότητα και έλλειψη προσοχής, και ίσως η αδυναμία μας να αναγνωρίσουμε τι είναι και πώς omikron 72 Τεύχος23

μπορούν να αντιμετωπιστούν, μας φοβίζει ακόμα περισσότερο. Θετικό όμως είναι το γεγονός ότι αν και αργά, ο χώρος της ειδικής αγωγής στην Ελλάδα βρίσκεται σε εξέλιξη. Η διάγνωση και αντιμετώπιση των Μαθησιακών δυσκολιών έχει πλέον εισαχθεί στα νέα εκπαιδευτικά δεδομένα, ενώ νέοι επαγγελματίες και όχι μόνο έρχονται να συμπληρώσουν αυτό το μεγάλο κενό των τόσων χρόνων γύρω από τα προβλήματα εκπαιδευτικής φύσης. Η εξειδίκευση, η ανάπτυξη μέσων αξιολόγησης, η εκπαίδευση και η συνεχής πληροφόρηση καθιστούν πλέον ικανούς επαγγελματίες να ασχοληθούν με την δυσκολία που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας στο σχολείο και γενικότερα στην ανάπτυξη τους. Τα σχολεία μπορεί να ξεκινούν, αλλά εμείς θα πρέπει να παραμερίσουμε τον φόβο, το άγχος, και την ανησυχία μας για ενδεχόμενα προβλήματα ή για αυτά που ήδη προ-υπήρχαν. Οι μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να αντιμετωπιστούν και θα πρέπει να έχουμε την αυτοπεποίθηση ότι τα παιδιά μας μπορούν να ανταποκριθούν στην οποιαδήποτε δυσκολία, έστω και αν αυτήν έχει το όνομα δυσλεξία, έλλειψη προσοχής ή υπερκινητικότητα. Η προσέγγιση πλέον των όρων τεμπελιά, ζωηράδα, νευρικότητα, απροσεξία κτλ είναι διαφορετική. Δώστε την ευκαιρία στα παιδιά σας να αποδείξουν ότι «κάποιοι» μπορεί να κάνουν λάθος όταν τους αποκαλούν με αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Δώστε στα παιδιά σας την δύναμη να αποδείξουν τις ικανότητες τους! «Η Δυσλεξία δεν είναι πολύπλοκη. Είναι μία σύνθεση από απλούς παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να αντιμετωπιστούν βήμα-προς-βήμα. Η ρίζα της Δυσλεξίας είναι μια φυσική ικανότητα, ένα ταλέντο. Το δώρο της Δυσλεξίας είναι το δώρο της βαθιάς γνώσης.» (Ron D. Davis).

Καλές Γιορτές

omikron magazine

omikron magazine

omikron 75 Τεύχος23

omikron magazine

omikron magazine

“Ποιος Πήρε το ΤΥΡΙ μου;” “Ποιός Πήρε το ΤΥΡΙ μου;” Του Θεοφάνη K. Γιώτη / Theofanis Giotis BA, MSc, PMP®, MCT, Ph.D. Cand. Theofanis.Giotis@12pm.biz

Μια φορά και ένα καιρό…

Ο ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΣ των νεοελλήνων…

Πριν από πολλά χρόνια, σε μια μακρινή χώρα ζούσαν 4 μικρά πλασματάκια που όλη τη μέρα έψαχναν για το ΤΥΡΙ τους μέσα σε ένα λαβύρινθο. Αυτό το ΤΥΡΙ τους έτρεφε καθημερινά και τους έκανε ευτυχισμένους. Τα δύο πλάσματα ήταν ποντικάκια (ο ΡΟΥΘΟΥΝΗΣ και ο ΤΡΕΧΑΛΗΣ) και τα άλλα δύο ανθρωπάκια (ο ΧΜ και ο ΧΑ). Αυτά τα 4 πλασματάκια εξασφάλιζαν το ΤΥΡΙ τους από τον «ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ Τ» όπου καθημερινά έτρωγαν ΤΥΡΙ με την ψυχή τους. Δεν ήξεραν, ΟΥΤΕ από πού ερχόταν το ΤΥΡΙ, ΟΥΤΕ ποιος το έφερνε. Απλώς τα 4 πλασματάκια έπαιρναν ως δεδομένο ότι θα υπήρχε ΤΥΡΙ για πάντα. Όμως το τέλος του κόσμου δεν άργησε να φτάσει. Κάποια ημέρα, όπως γίνεται πάντα, ΤΟ ΤΥΡΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!! Τα 2 ποντικάκια, ο ΡΟΥΘΟΥΝΗΣ και ο ΤΡΕΧΑΛΗΣ, που παρατηρούσαν τις μικρές καθημερινές αλλαγές στον «ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ Τ», δεν ξαφνιάστηκαν. Φόρεσαν τα παπούτσια τους και άρχισαν να ψάχνουν για ΤΥΡΙ σε άλλα σημεία του λαβύρινθου μέχρι που το βρήκαν. Τα 2 ανθρωπάκια αντίθετα, που ΔΕΝ παρατηρούσαν τις αλλαγές που γινόντουσαν, έπαθαν σοκ όταν το ΤΥΡΙ τελείωσε! Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν!!! Έτσι ο ΧΜ και ο ΧΑ συνέχισαν καθημερινά να πηγαίνουν στον «ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ Τ» περιμένοντας να εμφανισθεί με μαγικό τρόπο το ΤΥΡΙ που συνήθιζαν να τρώνε για τόσο καιρό… Η παραπάνω ιστορία είναι σχεδόν αυτολεξεί από το διάσημο βιβλίο του Spencer Johnson, “Who Moved My Cheese?”, 1998, που έχει πουλήσει πάνω από 24 εκατομμύρια αντίτυπα (Η Ελληνική έκδοση έγινε το έτος 2000 και έχει τίτλο “Ποιος Πήρε το ΤΥΡΙ μου;”).

Πολλοί από εμάς σήμερα βρίσκονται στην θέση του ΧΜ και του ΧΑ, ενώ τη θέση του «ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΥ» την έχει το Ελληνικό Δημόσιο. Για πολλά χρόνια, οι Έλληνες στα πέρατα της οικουμένης γνώριζαν για «το βόλεμα στο Ελληνικό δημόσιο». Νομίζαμε, θεωρούσαμε δεδομένο θα έλεγα, ότι ο «Ελληνικός ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΣ» θα μπορούσε θεωρητικά να «βολέψει» όλους τους Έλληνες και με έναν μαγικό τρόπο να τους εξασφαλίζει το ΤΥΡΙ μέχρι το τέλος της ζωής μας. Έτσι εμείς πιέζαμε, και οι κυβερνήσεις μας, για να εξασφαλίσουν ψήφους, διόριζαν όλο και ποιο πολλούς, που δούλευαν όλο και πιο λίγο, και που πληρωνόντουσαν μέτρια εφ’ όρου ζωής. Και πιέζαμε για περισσότερους διορισμούς: • Μόνιμοι • συμβασιούχοι • ωρομίσθιοι • με μπλοκάκι • με Stage • με μετάταξη • με απόσπαση • με ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!!!

omikron 78 Τεύχος23

Οι ενδείξεις ότι τα πράγματα δεν ήταν καλά υπήρχαν. Από την δεκαετία του 1980, οι έρευνες έδειχναν ότι οι απόφοιτοι της μέσης εκπαίδευσης με συντριπτικά ποσοστά άνω του 90%, οραματιζόταν να «σταδιοδρομήσουν» στο Ελληνικό Δημόσιο και να εξασφαλίζουν δια βίου το ΤΥΡΙ τους από τον «Ελληνικό ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ». • «Είχε μπάρμπα στην Κορώνη και βολεύτηκε!» • «Μπες στο Δημόσιο και δεν σε κουνάει κανείς!» • «Μπήκε στο Δημόσιο και εξασφαλίστηκε για πάντα!»

“Ποιος Πήρε το ΤΥΡΙ μου;”

• «Την βόλεψε το τύπος!» • «Τρούπωσε ο μπαγάσας!» • «Την έκανε με το Δημόσιο!» • «Δεν έχεις κανένα πολιτικό να σε διορίσει;» • «Δεν έχεις κανένα γνωστό να σε βολέψει;» • «Τι ανάγκη έχεις εσύ τώρα που μπήκες στο δημόσιο;» Εκφράσεις όπως οι παραπάνω, χαρακτήρισαν γενιές και γενιές Ελλήνων στην προσπάθειά τους να «τραφούν» από τον Ελληνικό ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ και να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα με την βοήθεια των εκάστοτε άβουλων να αντιδράσουν Ελληνικών Κυβερνήσεων! Πολλοί λίγοι αντέδρασαν όπως έπρεπε. Έτσι, γαλουχήθηκαν πολλές γενιές με τις κάτωθι καταστροφικές απόψεις ριζωμένες μέσα τους: • «ΝΑ ΤΡΟΥΠΩΣΩ» • «ο ΚΑΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΡΑΤΟΣ» και • «η ΚΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ».

Το Δημόσιο μεγάλωνε και το ΤΥΡΙ τελείωνε… Κάπως έτσι μεγάλωσε το Δημόσιο χωρίς κανείς να γνωρίζει: ούτε πόσους έτρεφε, ούτε πόσους χρειαζόταν να τρέφει. Και έπρεπε να δίνει καθημερινό ΤΥΡΙ στους ανθρώπους του δημοσίου για: • Μισθούς, επιδόματα και άδειες • επιτροπές εντός ωραρίου και εικονικές υπερωρίες • επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία • υπηρεσιακά αυτοκίνητα και επιδόματα εκτός έδρας • νοσοκομειακή περίθαλψη, κατασκηνώσεις και εξοχές • επιπλέον παροχές, εφάπαξ και συντάξεις… • ΤΥΡΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΣΟΥΛΑ δηλαδή, σε διαφορετικά μεγέθη και σε πολλές ποικιλίες!!! Αλλά δυστυχώς, περνώντας τα χρόνια, «Ο Ελληνικός ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΣ», εκτός από τους μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους που έτρεφε, έπρεπε να δίνει ΤΥΡΙ και στους συνταξιούχους του δημοσίου. Συνταξιούχοι που, όσο μεγάλωνε το Δημόσιο, τόσο περισσότεροι γινόταν! Αυτοί οι συνταξιούχοι, πολλές φορές, άρχιζαν να τρώνε το ΤΥΡΙ της σύνταξης από την ηλικία των 40 ετών με αδιανόητες ευεργετικές διατάξεις των εκάστοτε αφελών και ανίκανων

κυβερνήσεών μας. Βέβαια όλοι πίστευαν ότι το ΤΥΡΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕΕΕΕΕ!!! Έτσι, όταν το 2008 άρχισαν οι δυσκολίες στις παγκόσμιες χρηματαγορές με την κατάρρευση της Lehman Brothers, αποδείχτηκε κάτι δεν πήγαινε καλά με το ΤΥΡΙ του «Ελληνικού ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΥ» που είχε αρχίσει να τελειώνει…

Πρωτόγνωρα πράγματα έγιναν γνωστά… Εκτός από την έλλειψη ΤΥΡΙΟΥ που δημιούργησε προβλήματα στέρησης στην Ελληνική κοινωνία, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε πρωτόγνωρα πράγματα για την Ελληνική κοινωνία. Ήτοι: • Ότι το κράτος, για να προμηθεύεται το ΤΥΡΙ σε διάφορες ποικιλίες, είχε δανειστεί 300 δις Ευρώ • Ότι το ΧΡΕΟΣ της ΕΛΛΑΔΑΣ ήταν το 120% του ΑΕΠ (το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι περίπου 250 δις Ευρώ) • Ότι το 2009 δανειστήκαμε 30 δις Ευρώ επιπλέον (το 12% περίπου του ΑΕΠ) για να εξασφαλίσουμε ο «Ελληνικός ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΣ» θα έχει αρκετό ΤΥΡΙ… • Ότι ζούσαμε με ΔΑΝΕΙΚΑ σε δικό μας ιδεατό κόσμο… • Ότι είχαμε 1.300.000 δημοσίους υπαλλήλους - μάλλον περισσότεροι από ότι πραγματικά χρειαζόμαστε… • Ότι είχαμε 4ΠΛΑΣΙΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ από την ΦΙΛΑΝΔΙΑ που έχει το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο… • Ότι ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ της Ελληνικής οικονομίας, και κυρίως του Δημοσίου τομέα, ήταν απογοητευτική… • Ότι η ΔΙΑΦΘΟΡΑ στην χώρα μας είχε την τιμητική της και ότι η διαφάνεια ήταν «μισο-άγνωστη λέξη»… • Ότι το «ΜΠΑΞΙΣΙ» για να κάνουμε την δουλειά μας και να βολευτούμε ήταν στην καθημερινή μας ατζέντα… • Ότι πολλοί «βολεμένοι έκαναν ότι δούλευαν» και κάποιοι άλλοι «έκαναν τα στραβά μάτια»… • Ότι η ανεργία στην χώρα μας αυξανόταν μόνο ΣΕ ΒΑΡΟΣ του ιδιωτικού τομέα γιατί ο Δημόσιος τομέας είχε εξασφαλίσει εφ’ όρου ζωής το ΤΥΡΙ του… • Ότι η χώρα μας βρισκόταν σχεδόν στο ΠΑΤΟ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ για θέματα ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ... • Ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης ξεκινάς νέα εταιρεία omikron 79 Τεύχος23

“Ποιος Πήρε το ΤΥΡΙ μου;”

σε 3 ΩΡΕΣ και στην Ελλάδα σε 3 ΜΗΝΕΣ… • Ότι η φοροδιαφυγή οργίαζε και ότι η λέξη «απόδειξη» έκανε πολλούς αλλεργικούς… • Ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες κόστισαν πάνω από 15 δις ευρώ (δανεικά προφανώς) και δεν βοήθησαν και πολύ την χώρα στην ανάπτυξη και τον τουρισμό… • Ότι ξοδέψαμε πολλαπλά Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης σε κατανάλωση και διόγκωση του Δημοσίου τομέα… • Ότι δεν έχουμε ούτε ΕΝΑΝ ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΟΜΟ εκτός από την Εγνατία Οδό που κόστισε πανάκριβα, δεν διαθέτει καμία θέση parking σε όλο μήκος της και δεν έχει εισφέρει ούτε ένα Ευρώ στα ταμεία του Κράτους (προφανώς επειδή είμαστε πολύ large σαν κράτος)… • Ότι «ΩΡΑΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ αλλά δεν ξέρουμε ΠΟΣΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ…» γιατί η Ελλάδα είναι η ΜΟΝΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ που δεν έχει ΕΘΝΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ και ΔΑΣΟΛΟΓΙΟ… • Ότι η επιχειρηματικότητα είναι υπό διωγμόν… • Ότι οι ξένοι επενδυτές μας γύριζαν την πλάτη προ καιρού και δεν μας θέλουν ούτε ζωγραφιστούς... • Ότι ο ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΣ του Ελληνικού Δημοσίου ΔΕΝ πρέπει να ξαναδώσει ΤΥΡΙ σε ΚΑΝΕΝΑ νέο Δημόσιο υπάλληλο για ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ χρόνια… • Ότι είμαστε το χειρότερο «ΓΟΥΡΟΥΝΙ» από όλες τις χώρες που επονομάζονται «ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ» (PIGS - Portugal, Ireland, Greece και Spain) (Πίνακας 1) • Ότι καταναλώναμε περισσότερα από ότι παράγαμε • Ότι το ΤΥΡΙ στον Ελληνικό ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ τελείωσε!!! ΧΩΡΑ

Μέγεθος Οικονομίας

ΑΕΠ (Δις)

Αύξ. ΑΕΠ τέλος‘09

Χρέος σε % του Χρέος σε % του ΑΕΠ (2010) ΑΕΠ (2007)

Portugal

17η

$220

0,90%

84,60%

Ireland

15η

$227

0,30%

Greece

13η

$343

Spain

5η

$1.438

Χρέος Ανά Επιτόκιο Κάτοικο Δανεισμού

Ανεργία

Πληθυσμός

63,60%

10,40%

10.627.250

$20.701

82,90%

25,40%

13,30%

4.450.014

$51.011

-0,30%

125,00%

94,50%

9,70%

11.260.402

$30.461

6,52%

-0,10%

66,30%

36,20%

19,50%

45.828.172

$31.378

3,80%

Πίνακας 1, Πηγή: Wikepedia, (*) Επιτόκια δανεισμού, 1/4/ 2010, (Γερμανία 3,09%, Γαλλία 3,40%)

Είδαμε επίσης τα τοκοχρεολύσια για την εξυπηρέτηση του Δημοσίου χρέους να εξελίσσονται εκθετικά (Γράφημα 1 - οι τιμές είναι σε εκατομμύρια ¬) και να στραγγαλίζουν στην κυριολεξία τις κρατικές δημόσιες επενδύσεις. Βέβαια, αν η εξέλιξη της πληρωμής των τοκοχρεολυσίων συνεχισθεί όπως τα έτη 2006-2009, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος για να καταλάβει ότι ο Τιτανικός αναπόφευκτα θα χτυπήσει το παγόβουνο… Για όσους δεν κατάλαβαν τους αριθμούς, εάν θέλαμε σήμερα να μηδενίσουμε το Δημόσιο χρέος, κάθε Έλληνας που ζει και αναπνέει πάνω στην Ελλάδα θα έπρεπε να καταβάλει σε μετρητά περίπου 30.000¬ (ήτοι 120.000¬ σε ΜΕΤΡΗΤΑ για την κάθε 4μελή Ελληνική οικογένεια).

Τι μέλλει εστί γενέσθαι;

Γράφημα 1, Πηγή: Προϋπολογισμός 2010

omikron 80 Τεύχος23

Κάπως έτσι αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι τα χρήματα με τα οποία «ο Ελληνικός ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΣ» αγόραζε ΤΥΡΙ σε διάφορες ποικιλίες και με το οποίο έτρεφε το σύστημα του δημοσίου τομέα, δεν ήταν ατελείωτα και προερχόταν κυρίως από δύο πηγές: 1. Από τους φόρους της «ΚΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ» (εταιρείες, επαγγελματίες και ιδιώτες) και 2. Τα «ΚΑΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ» των διεθνών χρηματαγορών

“Ποιος Πήρε το ΤΥΡΙ μου;”

Οι «ΚΑΚΕΣ ΧΡΗΜΑΤΑΓΟΡΕΣ» συνέχιζαν να δίνουν χρήματα στον Ελληνικό ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ, αλλά ήθελαν «καπέλο» (spreads…) (Πίνακας 1) γιατί γνώριζαν ότι τα χρήματά τους πήγαιναν σε αντιπαραγωγικό ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟ. Όλοι μας όμως γνωρίζουμε ότι αυτός που δανείζεται θέλει προφανώς το όσο μικρότερο δυνατόν επιτόκιο και αυτός που δανείζει συνήθως θέλει να επιτύχει το όσο δυνατόν μεγαλύτερο επιτόκιο. Σκεφτείτε λοιπόν τι συμβαίνει ότι κάποιος δανείζει χρήματα σε κάποιον που ΔΕΝ είναι και πολύ βέβαιο ότι θα επιστρέψει πίσω τα χρήματα που δανείστηκε… Κάπως έτσι το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης συνεχίζει και μεγαλώνει συνεχώς (Πίνακας 2 - οι τιμές είναι σε εκατομμύρια Ευρώ / οι τιμές για το 2010 είναι εκτιμήσεις).

ΕΤΟΣ

ΕΣΟΔΑ

ΕΞΟΔΑ

ΕΛΛΕΙΜΑ

2008

56.698

71.266

-14.568

2009

51.566

80.938

-29.372

2010

57.560

80.096

-22.536

παράγουμε καλά για άλλους που τα παράγουν καλύτερα από εμάς. Πάντοτε οι κρίσεις δίδουν ελπίδες για βελτίωση. Όμως ένα είναι βέβαιο:

Πίνακας 2, πηγή: Προϋπολογισμός 2010

Φαίνεται λοιπόν ότι το μοντέλο ανάπτυξης που βασιζόταν σε κατανάλωση, σε μη παραγωγικές επενδύσεις, σε «βόλεμα» στο Δημόσιο και σε δανεικά, ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ!!!

THE GAME IS OVER!!! Η αναφορά στις λέξεις “GREEK STATISTICS” έγινε σήμα κατατεθέν για πολλούς Ευρωπαίους που βρήκαν αφορμές για να μας χλευάζουν κιόλας. Βέβαια ο δικτυακός τόπος www.statisctics.gr δεν δίδει κανένα περιθώριο για ευνοϊκή μεταχείριση της χώρας μας από τους ευρωπαίους!!! Τώρα πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια μας, να δουλέψουμε αποτελεσματικά, να ιδρώσουμε και κυρίως να ματώσουμε. Να ορίσουμε από μηδενική βάση τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας μας και να αποφασίσουμε σαν χώρα το τι κάνουμε και κυρίως το τι ΔΕΝ κάνουμε. Να εστιάσουμε σε αυτά που παράγουμε καλά και να τα κάνουμε καλύτερα. Να αφήσουμε αυτά τα οποία ΔΕΝ τα

«Το ΤΥΡΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Ή αλλάζουμε, Ή βουλιάζουμε!!!» Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση!

Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση! omikron 81 Τεύχος23

Γράμματα από το δρόμο... ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ... Του Αχιλλέα Πάσχου achillespas@windowslive.com

Τ

ον Αλέξανδρο τον γνώριζα χρόνια, ήταν από τα λίγα άτομα που «θα έκοβα το κεφάλι μου» για τον χαρακτήρα

του. Βρισκόμασταν που και που και τα λέγαμε. Για την εποχή που ζούσαμε, για τον κόσμο που άλλαζε, τα όνειρα

που δεν πραγματοποιήθηκαν για το μέλλον που έρχεται. Ο Αλέξανδρος είχε κάνει οικογένεια. Σημαντικό βήμα σε δύσκολους καιρούς. Την αγαπούσε πολύ και εμείς οι γνωστοί του βλέπαμε την μεγάλη προσπάθεια που έκανε και κάποιοι τον είχαν σημείο αναφοράς. Επίπεδο πάνω από τον μέσο άνθρωπο και κυρίως δεν χρωστούσε σε κανένα. Ούτε η πιστωτική του κάρτα είχε μέσα απλήρωτο υπόλοιπο. Κάποια στιγμή τον έχασα και έκανα καιρό να τον δω, ως που καποια μέρα τον είδα. - Τι έπαθες ρε Αλέξανδρε; του ειπα βλέποντάς τον. Δυσκολεύτηκε να με κοιτάξει και έστεκε αμίλητος. - Τι έχεις «τον ξαναρώτησα» Έτσι όπως τον έβλεπα κάτι δεν πήγαινε καλά. - Τελείωσα με την γυναίκα μου. «ψέλλισε» Έμεινα άναυδος. - Πάμε να κάτσουμε κάπου «του είπα» Ο Αλέξανδρος έπεσε και αυτός θύμα, -όπως πολλοί άνθρωποι- στο τέλμα που έχουν πέσει πλέον οι σχέσεις τον ανθρώπων. Μετά τον πρώτο καιρό η αίσθηση του ανικανοποίητου παίρνει την θέση της, σε έναν κόσμο που το life style έγινε τρόπος ζωής. Σένα κόσμο που χάθηκε η αίσθηση της πραγματικότητας -είναι αναγκαία συνήθως- για να εκτιμηθούν πολλά πράγματα και το παιχνίδισμα του μυαλού επηρεασμένο από την βιτρίνα της εικονικής πραγματικότητας που πολλές φορές ζούμε, αδυνατεί να εκτιμήσει με νηφαλιότητα τις καταστάσεις που περνάμε. Και βεβαίως το πρόβλημα το επιδεινώνει όταν στη μέση υπάρχουν τα πιο τρυφερά πλάσματα στον κόσμο, τα παιδιά. Παράξενες πράγματι οι σχέσεις των ανθρώπων, η ψυχή και αυτή άβυσσος. Ο Αλέξανδρος ένιωθε την θλίψη που νιώθει ο οποιοδήποτε έχει προσπαθήσει και στο τέλος πικραίνεται. - Μα χωρίς ντροπή. «έλεγε» Σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως τα πράγματα δεν εξελίσσονται ομαλά. Οι αντίδικες πλευρές χτυπάμε ο ένας τον άλλο σε ευαίσθητα σημεία που πιθανών ο ένας εμπιστεύτηκε στον άλλο. Ένα είναι όμως σίγουρο αυτός που έρχεται «δεύτερος» υποφέρει περισσότερο. Ο πρώτος το έχει επεξεργαστεί και συνήθως έχει εκμεταλλευτεί τον δεύτερο, έχει κάνει το κουμάντο του… omikron 82 Τεύχος23

Γράμματα από το δρόμο... Χωρίς Ντροπή Ίσως πάλι να μην φταίνε οι άνθρωποι για τα αδιέξοδά τους. Μέσα σ’ ένα ανήθικο περιβάλλον που ζουν, πολίτικο, κοινωνικό, το να πορεύεται κάποιος με πυξίδα ανθρώπινες άξιες και κυρίως την αξιοπρέπεια, είναι τετραγωνισμός του κύκλου και προσπάθεια νομίσματος να σταθεί όρθιο μετά από πτώση από σχισμένη τσέπη παντελονιού. Ο Αλέξανδρος «προχώρησε». Τακτοποίησε την σχέση του με τα παιδιά του και προχώρησε. Για καιρό βρισκόμασταν και τα λέγαμε, πάντα τελειώνοντας κατέληγε με την ιδία φράση: - Μα χωρίς ντροπή; - Χωρίς ντροπή πράγματι «του απαντούσα και εγώ και έφευγα σκεπτικός…»

ΟΒΕΛΙΣΤΗΡΙΟ - ΨΑΡΟΤΑΒΕΡΝΑ Κοίλα Κοζάνης - Τηλ.: 24610 45610

Σκόρπιες σκέψεις σε σε μιαν μιαν Ανήσυχη Ανήσυχη Εποχή Εποχή Σκόρπιες σκέψεις ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ

Α

πό το τέλος της χούντας (1974) ελπίζω (ελπίζουμε) πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα στον τόπο μας. Θυμάμαι φοιτητικές συζητήσεις, επαγγελματικές προσδοκίες, ενήλικες παρεμβάσεις και διάλογο μέσα στο κοινωνικό σώμα με θέμα πάντοτε την ανάγκη η χώρα να προοδέψει, να θεραπεύσει τριτοκοσμικές πρακτικές και λαϊκισμούς κάθε είδους. Σήμερα, κοντά στα πενήντα μου πια, συνειδητοποιώ με λύπη βαθειά πως χρειάζονται τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια για να διαμορφωθεί μια διαφορετική και σοβαρότερη στάση ζωής στην Ελλάδα, μια στάση που προϋποθέτει ΑΜΕΣΗ δραστική και ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση-αφού μόνο η Παιδεία μπορεί να μας βγάλει από το τέλμα, μόνο νέοι Έλληνες με μόρφωση και ήθος μπορούν να δώσουν έναν διαφορετικό «τόνο» στην δημόσια και ιδιωτική διαχείριση της ζωής μας. Όμως -ώσπου κι αν συμβεί αυτή η θεμελιακή μεταβολή- εγώ θα έχω φτάσει στη... σύνταξη (αν υπάρχει Ασφαλιστικό και σύνταξη για μας τότε). Αφού η Ιρλανδία ακολούθησε τη «σωστή» οικονομική πολιτική όλα αυτά τα χρόνια (το «Ιρλανδικό θαύμα» κλπ.) κι εμείς τη λαθεμένη, γιατί σήμερα οι δύο χώρες βρίσκονται σε παρόμοιες συνθήκες κρίσης (με ανάγκη λήψης «οδυνηρών» μέτρων), με πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα; Δηλαδή η Ιρλανδία ποιά μέτρα πρέπει να πάρει, τα ακριβώς αντίθετα από εμάς; omikron 84 Τεύχος23

Σκόρπιες σκέψεις σε μιαν Ανήσυχη Εποχή

Γιατί όλοι στα Media ασχολούνται μόνο με το δημόσιο τομέα και τους δημόσιους υπαλλήλους και τα πολλά (και σεβαστά) προβλήματα τους; Η υπόλοιπη χώρα των ιδιωτών της οικονομίας, εκείνων που δεν έχουν εγγυημένο ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΙΣΘΟ (κι όχι δεκατέσσερις) αντιμετωπίζεται ως μη υπάρχουσα, λες και πλην των εργαζομένων στο δημόσιο, όλοι οι άλλοι Έλληνες είναι...εφοπλιστές και μεγαλοκαπιταλιστές. «Δεν έχω ποτέ διοριστεί σε κρατική θέση και ζω από την εργασία μου ως ιδιώτης. Αν δεν δουλέψω, δεν έχω να ζήσω, τόσο απλά», μου έλεγε φίλος πριν λίγες μέρες. Προσυπογράφω. Κι αγανακτώ εξίσου. Τελικά ο Καραμανλής (στην τελευταία, καταστροφική, προεκλογική του εκστρατεία) έλεγε την αλήθεια, γι' αυτό ο Παπανδρέου υιοθέτησε τις προεκλογικές προτάσεις του αντιπάλου του και τις εφαρμόζει κατά γράμμα! Τί εξαίσια δικαιολογία η «οικονομική κρίση», τί υπέροχο άλλοθι το «δεν υπάρχουν λεφτά»! Επικαλείσαι (αν είσαι κυβερνητικό ή διοικητικό στέλεχος του κρατικού μηχανισμού) τις ως άνω επεξηγήσεις και...καθάρισες! Για πολιτισμό, παιδεία, υγεία, κοινωνική πολιτική «δεν υπάρχει σάλιο». Αυτά βλέπει ο πονηρός ιδιώτης κι αρχίζει απολύσεις που συνοδεύει με κροκοδείλια δάκρυα... Αν νομίζουν οι οικονομικοί μας εγκέφαλοι πως το «πάρτι» που «τέλειωσε» αφορούσε τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, γελιούνται. «Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι» και τα χάλια της χώρας (εδώ και τουλάχιστον ογδόντα χρόνια) συνειδητά διαμόρφωσαν πολιτικές και οικονομικές κάστες, ώστε να λυμαίνονται προνομιακά και ανενόχλητα τη δύσμοιρη πατρίδα μας. Και τώρα, αφού θησαύρισαν, μας κουνάνε το δάχτυλο στη...μούρη, κατηγορώντας μας ως υπαίτιους της...κρίσης! Όμως (πολλές παροιμίες θυμάμαι σήμερα) «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά»: Αργά ή γρήγορα σ' όλη την ευρωζώνη οι άνθρωποι της εργασίας θα 'βγούν στους δρόμους απελπισμένοι (και γι' αυτό πολύ αγριεμένοι κι αποφασισμένοι). Ζήσαμε, λέω, την πτώση του «υπαρκτού» σοσιαλισμού-ήρθε η ώρα να δούμε και την κατάρρευση του «καπιταλιστικού μοντέλου», αυτού που δήθεν...νίκησε, τρομάρα του. Κι η πονηρή Ευρωπαϊκή Ένωση θα νιώσει στο πετσί της πολύ σύντομα, πως δεν γίνεται οι λαοί να συμμαχούν μόνο για τα...φράγκα κι όχι σε μια βάση αλληλεγγύης και συνοχής πολιτικής, πολιτισμικής και, πάνω απ' όλα, ηθικής. Τελικά, ζούμε σε πολύ ενδιαφέρουσα εποχή. Αρκεί να καταφέρουμε να... επιζήσουμε.

omikron 85 Τεύχος23

Το νέο Polo BlueMotion

Οικολογική συνείδηση Το νέο Polo BlueMotion είναι ένα πραγματικό θαύμα της τεχνολογίας που καταναλώνει σε μικτό κύκλο 3,4 λίτρα ανά 100 km* και έχει εκπομπές CO2 μόλις 89 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο! Δεν είναι λοιπόν μόνο το πιο οικονομικό 5θέσιο στον κόσμο, αλλά πληροί και τις προδιαγραφές Euro 5 - χάρη στη τεχνολογία BlueMotion και το φίλτρο σωματιδίων που διαθέτει. * Η κατανάλωση καυσίμου και οι εκπομπές ρύπων CO2 ενός αυτοκινήτου επηρεάζονται από τον τρόπο οδήγησης και άλλους μη τεχνικούς παράγοντες.

omikron 86 Τεύχος23

Το νέο Polo BlueMotion

Ξεχωριστό Οι ζάντες αλουμινίου 15 ιντσών "Greenland" χαμηλής αεροδυναμικής αντίστασης συνδυάζονται με ελαστικά χαμηλής αντίστασης κύλισης και συμβάλλουν στη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου και των εκπομπών CO2. Το πακέτο αεροδυναμικής, που περιλαμβάνει επένδυση στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου, ειδικής σχεδίασης προφυλακτήρες, πλευρικά και πίσω spoiler, ειδικής σχεδίασης μάσκα και μεγάλη αεροτομή πίσω, συμβάλλει και αυτό στην οικονομία που προσφέρει το νέο Polo BlueMotion

Υπεύθυνo Το νέο Polo BlueMotion φροντίζει όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για τους επιβάτες του. Η πολυλειτουργική οθόνη που διαθέτει και ένδειξη χαμηλής πίεσης ελαστικών, οι προβολείς ομίχλης, τα φώτα ημέρας και το Cruise Control είναι κάποιοι μόνο από τους βασικούς εξοπλισμούς του νέου Polo BlueMotion που εξασφαλίζουν ασφάλεια και άνεση στις μετακινήσεις σας. Με το σύστημα Start-Stop και το σύστημα ανάκτησης ενέργειας κατά την επιβράδυνση δεν προστατεύεται μόνο το περιβάλλον αλλά και το πορτοφόλι σας.

Βελτιωμένη αεροδυναμική - Σύστη-

Start-Stop - Σύστημα ανάκτησης ενέργειας κατά την επιβράδυνση -

μα

Ελαστικά χαμηλής αντίστασης κύλισης - Νέες σχέσεις μετάδοσης -

Σύστημα

προτεινόμενης επιλογής σχέσης

Μοντέρνο Η εσωτερική σχεδίαση του νέου Polo BlueMotion ξεχωρίζει χάρη στην υφασμάτινη επένδυση καθισμάτων "Power On" και τα διακοσμητικά χρωμίου. Το δερμάτινο τιμόνι και το υποβραχιόνιο εμπρός βελτιώνουν την άνεση στο εσωτερικό.

World Green Car 2010 Το νέο Polo BlueMotion κατάφερε να διακριθεί και να κερδίσει τον τίτλο "World Green Car 2010", αποτελώντας το πιο οικονομικό και φιλικό προς το περιβάλλον αυτοκίνητο στον κόσμο.

omikron 87 Τεύχος23

Παράδοση, μια διαχρονική αξία Γράφει ο Νίκος Γ. Ζυγογιάννης, Καθηγητής

Έ

να σύνθημα και μια προτροπή που ακούγεται τα τελευταία χρόνια είναι «επιστροφή στην παράδοση». Αυτό φανερώνει έναν προβληματισμό κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου σχετικά με ποιο τρόπο η παράδοση θα συμβάλλει στην προκοπή μας ως άτομα και ως κοινωνία. Και βέβαια το σύνθημα αυτό παίρνει νόημα και περιεχόμενο, όχι με την αντιγραφική τήρηση των παραδοσιακών αξιών, αλλά με την αναγνώριση και εμπέδωση των καλών τους στοιχείων, που θα μπολιάζονται στο δικό μας πολιτισμό. Η λέξη παράδοση είναι παράγωγο ουσιαστικό του ρήματος «παραδίδωμι» που σημαίνει δίνω στα χέρια κάποιου, εμπιστεύομαι κάτι σε κάποιον. Είναι δηλαδή η παράδοση μια διαδικασία, μια μεταβίβαση - συνήθως προφορική - με την οποία μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη ήθη, έθιμα, γνώσεις ή δοξασίες και έτσι διαιωνίζονται. Οι πολιτιστικές αξίες του παρελθόντος, που έδωσαν το ιδιαίτερο χρώμα, που διαμόρφωσαν τα διακριτικά στοιχεία του ελληνικού λαού αποτελούν την ελληνική παράδοση. Οι αξίες αυτές εξακολουθούν και σήμερα να αρδεύουν τον πολιτιστικό μας χώρο και να προσθέτουν στο παρόν στοιχεία από τις εθνικές μας ρίζες. Η παράδοση δεν είναι μονοσήμαντη. Έχει πολλούς κλάδους: γλωσσική παράδοση, πνευματική (ήθη, έθιμα, δημοτικό τραγούδι, παροιμίες, μυθοπλασία κ.τ.λ.), οικιστική παράδοση (χωριά και μεμονωμένα κτίσματα), λαϊκή οικοτεχνία, ενδυματολογία, χοροί, γιορτές, πανηγύρια κ.τ.λ. Το πλάτος της καλύπτει τόσες πτυχές όσες και η ζωή, από τη χαρά ως το θάνατο. Έτσι διασώζει το ύφος με το οποίο ένας λαός ζει την καθημερινότητά του. Όμως παράδοση δε σημαίνει οπισθοδρόμηση, ούτε αποσυνδέεται από την πρόοδο, αλλά εξελίσσεται, βιώνοντας τις τρεις διαστάσεις του χρόνου (παρελθόν - παρόν - μέλλον) και συνδέεται με την έννοια της συνέχειας των στοιχείων εκείνων που έχουν τη δυνατότητα να επιζήσουν. omikron 88 Τεύχος23

Γιατί η ζωή του ανθρώπου δεν είναι ποτέ στατική, δεν είναι στάσιμη. Με την παράδοση κρατούμε αυτό που έχουμε και προσθέτουμε αυτό που δημιουργούμε. Η ελληνική παράδοση είναι τα λαϊκά δημιουργήματα που τα ονομάζουμε λαϊκό πολιτισμό, όπως τα ήθη και έθιμα, δημοτικά τραγούδια, παραμύθια, παραδόσεις, διάφορα κτίσματα, η γλώσσα, το ντύσιμο, οι θρησκευτικές παραδόσεις, αλλά κι ό,τι επιβίωσε από παλιότερες εποχές και συνθέτει το νεοελληνικό ήθος και ύφος ζωής, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή και τον κόσμο ο νεοέλληνας, όπως η περηφάνεια, η αγωνιστικότητα, η αγάπη για την ελευθερία κ.τ.λ. Η παράδοση είναι η αλυσίδα που συνδέει τις γενιές μεταξύ τους. Με την παράδοση χάσμα δεν υπάρχει. Η γενιά μας συνδέεται με τις προηγούμενες αλλά και με εκείνες που θα ρθουν. Συνάμα αποτελεί και προϋπόθεση για την ύπαρξη του πολιτισμού. Γιατί ποτέ ο πολιτισμός μιας γενιάς δε δημιουργείται από το μηδέν. Ριζώνεται στο πολιτισμό των γενιών που πέρασαν. Ένας λαός που έχει ξεχάσει την παράδοση είναι σαν τον άνθρωπο που έχει χάσει το μνημονικό του, που έχει πάθει αμνησία. Ιδιαίτερα σήμερα, που ο βιομηχανικός πολιτισμός έχει μια οικουμενικότητα που καταργεί όλες τις διαδικασίες επιλογής, επιβάλλεται η ένταξη στον οικουμενικό πολιτισμό να συνδυάζεται με τη στερεότητα που εξασφαλίζει η παράδοση, ώστε οι κίνδυνοι της εξαφάνισης στο ευρύτερο σύνολο παραμερίζονται. Μας χρειάζεται, λοιπόν, η παραδοσιακή γνώση, για να κρατήσουμε την ιστορική μας φυσιογνωμία. Όμως τήρηση της παράδοσης σε όλες τις γραμμές της σημαίνει αποστέωση και οδηγεί στη συντήρηση εξωτερικών τύπων, ενώ πρέπει να παίρνουμε το ζωντανό πνεύμα από την παράδοση και όχι τους κενούς τύπους. Γι’ αυτό για κάθε έθνος δύναμη και συστατικό του στοι-

Παράδοση μια διαχρονική αξία

χείο είναι και η παράδοση και η δημιουργία. Όταν μεταξύ παράδοσης και δημιουργίας, συντηρητικότητας και προοδευτικότητας βρεθεί ισορροπία, τότε το έθνος ζει με σταθερότητα, γιατί τότε το παρελθόν επιδρά δημιουργικά στο παρόν. Και η ισορροπία επιτυγχάνεται, όχι με αντιγραφή των παλιών τρόπων, αλλά με δραστηριοποίηση των στοιχείων εκείνων που βοηθούν στην αντιμετώπιση των νέων μορφών της ζωής. Ο νεοέλληνας έχει χρέος να αποκαταστήσει την επαφή του με τις πηγές της νεοελληνικής πνευματικότητας και τις ηθικές αξίες της νέας ελληνικής ζωής. Έτσι θα έχουμε τα δικά μας θεμέλια, τις δικές μας ρίζες, για να μη μιμούμαστε ανόητα, αλλά από την ξένη εμπειρία να μπορούμε να παίρνουμε αυτό που μας ταιριάζει και αυτό που μπορούμε να αφομοιώνουμε γόνιμα. Το να καλλιεργήσουμε την εθνική μας προσωπικότητα δε σημαίνει όμως ότι θα αρνηθούμε ή θα περιφρονήσουμε τις προσωπικότητες άλλων εθνών. Όλα τα έθνη έχουν κάτι να προσφέρουν στον πολιτισμό. Αλλά και κανένα δεν μπορεί να υπάρξει κλεισμένο στον εαυτό του. Η αλληλεξάρτηση των λαών εντείνεται κι έτσι αυξάνεται η ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας τους. Εξάλλου η εθνική μας παράδοση με τα δυο μεγάλα ρεύματά της, τον ανθρωπισμό και το χριστιανισμό, μας κατευθύνει στο ιδανικό της πανανθρώπινης αδελφοσύνης. Όμως με τον ίδιο σεβασμό και την ίδια διαλλακτικότητα πρέπει να αντιμετωπίζουμε και να δεχόμαστε τον πολιτισμό και των άλλων και να τους θεωρούμε εξίσου αξιόλογους, αφού όλοι μαζί δημιουργούν τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Θα ήταν ακόμα σωστό να αναφέρουμε ότι μια μεγάλη επιστήμη - η Λαογραφία - ασχολείται με την παράδοση, μια επιστήμη που ίδρυσε ο Νικόλαος Πολίτης και που χαιρέτησαν την παρουσία της μορφές όπως του Κωστή Παλαμά και του Γιάννη Αποστολάκη. Η χώρα μας με τη μακρύτερη πολιτιστική διαδρομή επιβάλλεται να δραστηριοποιηθεί και να διαφυλάξει τον πολιτισμό της αλλά και να τον προβάλλει με ευαισθησία και υπευθυνότητα στους άλλους λαούς. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι αποτελούν γερά στηρίγματα της ελληνικής παράδοσης. Γιατί διατηρούν και προβάλλουν το λαϊκό μας πολιτισμό αλλά και το μεταβάλουν από μουσειακό είδος σε ζωντανό οργανισμό. Με τις εκδηλώσεις τους κάνουν πιο σαφείς τις ιδέες που αποκρυσταλλώνουν την ελληνική κουλτούρα αλλά και σταθεροποιούν τις πανανθρώπινες αξίες. Ένας άλλος θεσμός που συμβάλλει στη γνώση του παρελθόντος, τη

διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, την καλλιέργεια της ιστορικής συνείδησης αλλά και την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης και κρίσης είναι τα μουσεία. Αυτά είναι τα θησαυροφυλάκια του παρελθόντος, όπου προβάλλεται η πορεία ενός λαού. Το Υπουργείο Πολιτισμού με ευαισθητοποίηση πρέπει να στηρίξει οικονομικά και ηθικά όλες τις προσπάθειες που γίνονται για την αναβίωση των παραδοσιακών αξιών. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σε θέση να αξιοποιήσει το δυναμικό του λαϊκού μας πολιτισμού δημιουργώντας πολιτιστικούς φορείς και οργανισμούς, όπου θα εκφράζονται όλες οι μορφές του. Το σχολείο μπορεί να βοηθήσει το νέο να αποκτήσει βιωματική σχέση με την εθνική μας κληρονομιά. Αλλά και η οικογένεια πρέπει να προτρέπει τα παιδιά να συμμετέχουν σε ανάλογες εκδηλώσεις και δραστηριότητες. Τέλος δεν είναι λίγα τα άτομα που με τον προσωπικό τους μόχθο, την αγάπη τους και το μεράκι τους προσφέρουν τις ιδέες τους και την ψυχή τους στην υπόθεση του λαϊκού πολιτισμού. Ελπίζουμε ότι με την ατομική και συλλογική προσπάθεια θα μεταδώσουμε και στις επόμενες γενιές όσα δημιούργησαν οι πρόγονοί μας. Γιατί πιστεύουμε ότι παράδοση δε σημαίνει οπισθοδρόμηση, αλλά πηγή γνώσεων, αρχών και αξιών από το παρελθόν για μια σωστή πορεία στο μέλλον.

omikron 89 Τεύχος23

Γεώργιος Σουρής

Γεώργιος Σουρής

Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε στις 2 Απριλίου του 1883 και παραμένει διαχρονικός έως σήμερα…

Ο

Γεώργιος Σουρής ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας. Έχει χαρακτηρισθεί ως «σύγχρονος Αριστοφάνης». Γεννήθηκε το 1853 στην Ερμούπολη της Σύρου. Στις 2 Απριλίου 1883 έβγαλε το πρώτο φύλλο του «Ρωμηού», που ήταν μια έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε ως το 1918, λίγο πριν το θάνατο του Σουρή, για 36 χρόνια και 8 μήνες, σε 1.444 συνολικά τεύχη. Η σάτιρα των άρθρων του στρεφόταν κατά πάντων, ακόμη και ισχυρών κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων. Σατίριζε το λαό, τους άρχοντες, τους Βασιλείς ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό. Ενδεικτική είναι η δίωξη που υπέστη ο Σουρής το 1897 με αφορμή σατιρικούς στίχους για τη βασίλισσα Όλγα. Ο Σουρής πέθανε στις 26 Αυγούστου 1919, σε ηλικία 66 ετών. Ποιός είδε κράτος λιγοστό σ όλη τη γη μοναδικό, εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, νάχει επτά Πρωθυπουργούς, ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα; Νάχει κλητήρες για φρουρά

omikron 92 Τεύχος23

Γεώργιος Σουρής

και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε; Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια, κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια, ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή. Όλα σ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή. Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως, συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος. Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους! σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται. Για αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια! Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα, πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη... αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα, δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει. Σουλούπι, μπόι, μικρομεσαίο, ύφος του γόη, ψευτομοιραίο. Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης. Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει. Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού. Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ». Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας. Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίονα παριστάνει τον ευρωπαίο. Στα δυό φορώντας τα πόδια που’χει στο' να λουστρίνι, στ' αλλο τσαρούχι. omikron 93 Τεύχος23

ΤΟ NEO ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΤΟ NEO ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ

«Να κάνετε αυτό που δεν μπορείτε...»

Α

υτή είναι η συμβουλή που δίνει σ’ όλους τους Έλληνες ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος την 1η Δεκεμβρίου θα ανακοινώσει επίσημα την ίδρυση του Κινήματος Ανε-

ξάρτητων Πολιτών που θα έχει ενεργό συμμετοχή στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας. Η παραπάνω είδηση «βγήκε» κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε με αφορμή τις δύο συναυλίες που θα δοθούν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Σάββατο και την 1η Δεκεμβρίου, με έργα του συνθέτη. Το πρόγραμμα της συναυλίας θα περιλαμβάνει τρία σημαντικά έργα τα οποία συγκλίνουν ως προς το ιδεολογικό τους περιεχόμενο, καθώς επικεντρώνονται στους αγώνες για την ελευθερία. Πρόκειται για το «Canto General» («Κάντο Χενεράλ») σε ποίηση Πάμπλο Νερούντα, που γράφτηκε για τους αγώνες του λαού της Χιλής, το «Πνευματικό Εμβατήριο», έργο-σύμβολο του ελληνικού αγώνα για ελευθερία σε ποίηση Αγγελου Σικελιανού, και «Ενας Ομηρος» του συγγραφέα Brendan Behan, εμπνευσμένο από τον απελευθερωτικό αγώνα των Ιρλανδών. Το τελευταίο μάλιστα θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά διασκευασμένο ως Σουίτα για Πιάνο και Ορχήστρα. Ερμηνευτές θα είναι η Μαρία Φαραντούρη, ο Πέτρος Πανδής και ο Δημήτρης Καβράκος, ενώ θα συμμετέχουν η πιανίστα Τατιάνα Παπαγεωργίου, η Συμφωνική Ορχήστρα και η Μεικτή Χορωδία του Δήμου Αθηναίων μαζί με τη Χορωδία της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού.

omikron 94 Τεύχος23

Το νέο κίνημα του Μίκη «Να κάνετε αυτό που δεν μπορείτε...» Την ιστορία καθενός από αυτά τα τρία έργα διηγήθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης ταξιδεύοντάς μας σε άλλες εποχές, δύσκολες αλλά και γεμάτες πάθος για ελευθερία. Μας μίλησε για τη Ζάτουνα όπου εξόριστος το 1969 έγραψε το «Πνευματικό Εμβατήριο»: Μεθυσμένος μαζί με τους χωροφύλακες που με φύλαγαν μπήκαμε στο καφενείο του χωριού και τραγουδούσαμε «Εμπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο λίγο ψηλότερα...!». Θυμήθηκε την πρώτη συνάντησή του με τον Νερούντα στο Παρίσι, την πρώτη εκτέλεση του «Canto General» τον Αύγουστο του 1975 στο Καραϊσκάκη, αλλά και τη συνάντησή του με τη βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, η οποία τον αποκαλούσε «ζωντανό διάβολο». Ο συνθέτης δεν παρέλειψε να εκφράσει και το παράπονό του για την απουσία των έργων του, τα τελευταία χρόνια, από το Μέγαρο Μουσικής: «Δεν συμπεριλαμβάνομαι πλέον στους εκλεκτούς» είπε χαρακτηριστικά.

Για το ίδρυμα «Θώραξ» Οι συναυλίες διοργανώνονται με τη συμβολή του Ιδρύματος «Θώραξ» και τα έσοδα θα διατεθούν για τη νέα πτέρυγα και τη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός».

Μεθυσμένος μαζί με τους χωροφύλακες που με φύλαγαν μπήκαμε στο καφενείο του χωριού και τραγουδούσαμε «Εμπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο λίγο ψηλότερα...!»

Πηγή: Έθνος

omikron 95 Τεύχος23

Όλα της βάφτισης… εύκολα! Το μυστικό για να γίνουν όλα σωστά, είναι η έγκαιρη προετοιμασία.

Απαραίτητες διαδικασίες (γονείς)

Πέρα από το κλείσιμο της εκκλησίας, θα πρέπει να πάρετε από το δήμο τη ληξιαρχική πράξη γέννησης στην οποία θα αναγράφεται «για τη βάφτιση». Αν για κάποιο λόγο η βάφτιση γίνει σε άλλη ενορία, θα πρέπει να έχετε το χαρτί μεταβίβασης προς την εκκλησία που θα τελεσθεί η βάφτιση. Για το χαρτί αυτό, πληρώνετε χαρτόσημο στην ενορία σας. Όταν τελεσθεί το μυστήριο, θα πρέπει να έχετε την αστυνομική σας ταυτότητα και να υπογράψετε τη δήλωση της βάφτισης μαζί με τον νονό(ά), ο οποίος(α) θα πληρώσει τα έξοδα της εκκλησίας. ■ Καλό είναι, αν στην εκκλησία που επιθυμείτε τελούνται πολλά μυστήρια, να την κλείσετε 4-5 μήνες πριν, ειδάλλως 1 μήνα πριν.

Οι προσκλήσεις 2 μήνες πριν Οι μπομπονιέρες 1 μήνα πριν ■ Τα γλυκά 1 μήνα πριν ■ Ο στολισμός της εκκλησίας 1 μήνα πριν Θα πρέπει επίσης να υπολογίσετε τα έξοδα για το τραπέζι της βάφτισης, καθώς και το δώρο του(της) κουμπάρου(ας). ■ ■

Παραδόσεις Νονών

Ο νονός(ά) πρέπει να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και να βαφτίζει μωρά του ιδίου φύλου, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να παντρευτούν μεταξύ τους, μιας και τα βαφτιστήρια είναι πλέον «πνευματικά παιδιά» του νονού και κατά συνέπεια «πνευματικά αδέρφια» μεταξύ τους. Για τρείς Κυριακές μετά την βάφτιση, ο νονός(ά) πρέπει να κοινωνήσει το μωρό και να καεί η λαμπάδα της βάφτισης.

Για τρεις μέρες μετά την βάφτιση, το μωρό πρέπει να μείνει με τα λαδόπανα (εσώρουχα) της βάφτισής του. Μετά το πέρας των τριών αυτών ημερών, ο νονός(ά), λούζει το μωρό για να του βγάλει το λάδι. Το νερό αυτό, δεν πρέπει να πεταχτεί αλλά πρέπει να μεταφερθεί και να χυθεί είτε στο χωνευτήριο της εκκλησίας, είτε σε απάτητο μέρος (κήπος, λίμνη κλπ).

Αγορές Νονών

Ο νονός(ά) παίρνει τα βαφτιστικά ρούχα, το κουτί, το μπουκάλι με το λάδι, τα λαδόπανα με τις πετσέτες, την λαμπάδα, τα μαρτυρικά και τον σταυρό του μωρού. Αναλαμβάνει επίσης τα έξοδα της εκκλησίας.

Τάσεις

Η καινούργια τάση πριν την βάφτιση καθώς και το γάμο, είναι η δημιουργία ιστοσελίδας που αφορά στο συγκεκριμένο γεγονός. Περιλαμβάνει χάρτη με την τοποθεσία της εκκλησίας και άλλες χρήσιμες πληροφορίες. Μπορείτε επίσης να στείλετε on-line τις φωτογραφίες του μωρού σας και να δεχτείτε ευχές κ.τ.λ. Μία άλλη τάση που επικρατεί είναι η θεματική διακόσμηση. Γοργόνες, νεράιδες, πριγκίπισσες, μπαλαρίνες, ναύτες, πειρατές, πρίγκιπες, καρουζέλ, είναι μερικά από τα πολλά θέματα που επιλέγουν οι γονείς για τη σημαντική μέρα του παιδιού τους. Τα θέματα ξεκινούν από το προσκλητήριο και καταλήγουν στο γλυκό.

Τρεις Ευχές

Μετά από μία επιτυχημένη πορεία στο χώρο της εσωτερική διακόσμησης, η Ιωάννα Παπανικολάου, δημιούργησε τις τρεις ευχές. Ευχές που έχουν σχέση με το γάμο, τη βάφτιση, τη διακόσμηση. Η Ιωάννα δίνει μορφή σε ότι έχετε φανταστεί για τις ιδιαίτερες στιγμές σας, προτείνοντας αμέτρητες, ευφάνταστες ιδέες σε όσους ζητούν κάτι προτότυπο και μοναδικό, με μεράκι και λεπτομέρεια. Νεράιδες, γοργόνες, μπαλαρίνες, ναύτες, πρίγκιπες, πειρατές, είναι μερικά από τη νέα τάση της θεματικής διακόσμησης. Πρωτότυπα προσκλητήρια μπομπονιέρες, ιδιαίτερες ταπετσαρίες, είναι επίσης λίγα από τα πολλά που μπορείτε να βρείτε στην επιχείρηση. Ενημερωμένη πάντα για τις νέες τάσεις της μόδας. Μία επίσκεψή σας θα σας πείσει ■ Γάμος ■ Βάφτιση ■ Προσκλητήρια ■ Μπομπονιέρες ■ Ανθοστολισμοί ■ Διακόσμηση εσωτερικού χώρου ■ Ταπετσαρίες τοίχου ■ Είδη δώρων Στο 4ο χλμ Κοζάνης - Κρόκου

To blog or not to blog? Της Ιωάννας Κωσταρέλλα✳

Μ

έσα στον πουρέ του διαδικτύου, το οποίο συχνά

Πρέπει να ψάξει κανείς πολύ, όμως, μέσα στη βρώμα

στοχοποιείται και σηκώνει το βάρος των επιλο-

και στο σκουπιδαριό της ανωνυμίας, για να βρει τα «δια-

γών ανόητων χρηστών του, συναντά κανείς «διαμάντια»,

μάντια» που δεν είναι ούτε εύκολα, ούτε εύπεπτα.

τα οποία με υπευθυνότητα γράφονται και υπογράφονται

Η συζήτηση αυτή που βρίσκεται διαρκώς στην επι-

από τους συντάκτες τους, οι οποίοι δεν φοβούνται να δι-

καιρότητα τον τελευταίο καιρό, συνδέθηκε άμεσα με τη

ατυπώσουν δημόσια τη γνώμη τους και να αναλάβουν τις

δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια και

ευθύνες τους.

αποτέλεσε πεδίο λεκτικών διαξιφισμών μεταξύ δημοσιο-

Κείμενα που σπάνια πλέον διαβάζει κανείς στα λεγόμενα σοβαρά και παραδοσιακά μέσα –με ελάχιστες

γράφων, bloggers και όσων γενικώς κινούνται στη σφαίρα του διαδικτύου.

εξαιρέσεις-, τα οποία καλοκαιριάτικα περιορίζονται στο

Και είναι φυσικό, καθώς όπως γράφαμε και άλλη φορά,

αναμάσημα των περιβόητων ερευνών ξένων πανεπιστη-

τα blogs αποκτούν και στη χώρα μας ολοένα και πιο πα-

μίων (έχουν γίνει μάστιγα πλέον!) για τις επιπτώσεις της

ρεμβατικό ρόλο, καθώς διαμορφώνουν κλίμα, δημιουρ-

παρακολούθησης σειρών με happy end στη ζωή των πα-

γούν εντυπώσεις, με το πάτημα ενός και μόνο κουμπιού

ντρεμένων ζευγαριών.

και πάνω από όλα χωρίς να υπόκεινται σε λογοκρισία.

Μια τέτοια περίπτωση είναι το protagon.gr, το οποίο

Μπορούμε, ίσως, να μιλήσουμε για μια μορφή αδιαμε-

έχει δημιουργήσει μια νέα τάση στο ελληνικό blogging

σολάβητης δημοσιογραφίας των πολιτών; Ίσως ναι, αλλά

που λανθασμένα και εντελώς άδικα για τους σοβαρούς

με ότι αυτό συνεπάγεται, καθώς τα blogs φέρνουν πολλά

bloggers έχει συνδεθεί με την ανωνυμία.

στοιχεία καινοτομίας και έρχονται να καλύψουν ένα κενό

Τα blogs αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της χα-

στην ενημέρωση, πολλά από αυτά αδυνατώντας, όμως, με

μπερμασιανής δημόσιας σφαίρας και θέλουμε δε θέ-

την ανωνυμία να κερδίσουν το κύρος και την αξιοπιστία

λουμε βρίσκονται μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου

του σκεπτόμενου αναγνώστη.

χώρου, χωρίς, όμως, να υπόκεινται στην τυραννία των κα-

Πόσο αξιόπιστη, εξάλλου, μπορεί να είναι μια… ανορ-

νόνων της αίθουσας σύνταξης. Μέσω του weblog το ευρύ

θόγραφη είδηση που ανεβαίνει ανώνυμα σε blog, χωρίς

κοινό προσκαλείται να γίνει κοινωνός της ιδιωτικότητας

καμία αναφορά σε πηγή που θα μπορούσε να αποτελέσει

του συντάκτη, οφείλοντας, όμως, να έχει υπόψη ότι δεν

τεκμήριο για την εγκυρότητά της;

υπάρχει καμία εγγύηση σχετικά με την ακρίβεια και την αντικειμενικότητα των πληροφοριών. omikron 98 Τεύχος23

Η “χρυσή” εξαίρεση του protagon και άλλων ιστολογίων αυτού του τύπου δεν είναι δυστυχώς ο κανόνας.

To blog or not to blog?

Τα blogs ως εργαλείο εντάσσονται στο ευρύτερο πεδίο του μιντιακού θαύματος που λέγεται διαδίκτυο. Του αρχηγού των μέσων, όπως λένε εκείνοι που αναγνωρίζουν

Μέσω του weblog το ευρύ κοινό

στη λειτουργία του Ιντερνέτ την σύγκλιση, το “πάντρεμα”

προσκαλείται να γίνει κοινωνός

δηλαδή πολλών διαφορετικών τεχνολογιών, μέσων και

της ιδιωτικότητας του συντάκτη,

εφαρμογών.

οφείλοντας, όμως, να έχει

Και παρότι άλλοι τόσοι κατηγορούν το μέσο για τις αρνητικές επιδόσεις των χρηστών του που είναι πλέον

υπόψη ότι δεν υπάρχει καμία

αναρίθμητοι, θα πρέπει να του αναγνωρίσουν το πόσο

εγγύηση σχετικά με την ακρίβεια

πολύ συνέβαλε στο να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες

και την αντικειμενικότητα

σε πολλούς, οι οποίοι ήταν μέχρι τώρα αποκλεισμένοι.

των πληροφοριών...

Και δε μιλάμε μόνο για τη λειτουργία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που βοήθησαν να ακουστούν φωνές καταπιεσμένες και αλήθειες σκληρές. Μιλάμε περισσότερο για την καθημερινότητα όλων ημών που ακόμα και στις κατ’ επίφαση ή πραγματικά δημοκρατικές μας κοινωνίες, μπορέσαμε να κάνουμε, να δούμε και να σκεφθούμε

✳

Η Ιωάννα Κωσταρέλλα είναι δημοσιογράφος- επι-

πράγματα, τα οποία οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας

κοινωνιολόγος, επιστημονική συνεργάτιδα του Τμήματος

ούτε καν γνώριζαν. Και δεν είναι σχήμα λόγου. Η δυνατό-

Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.

τητα πρόσβασης σε χιλιάδες κείμενα ανοιχτών βιβλιοθηκών, αύξησε τη γνώση, ενώ λειτούργησε ταυτόχρονα και ως μέσο πίεσης σε όσους ασκούν την εξουσία. Επίσης, μέσα από τη μεγάλη προσφορά και την ελευθερία πρόσβασης σε αμέτρητες υπηρεσίες άνοιξαν τα μάτια περισσότερων ανθρώπων, ώστε να δουν, να ακούσουν και να επισκεφθούν εικονικά ή στην πραγματικότητα πολλά σημεία του πλανήτη. Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ταξιδεύαμε χωρίς τη βοήθεια του booking.com, το όποιο ανοίγει τις πόρτες των πιο ακριβών ξενοδοχείων σε προσιτές τιμές ή του google earth, το οποίο μας ταξιδεύει εικονικά σε όλο τον κόσμο. Μην πυροβολείτε, λοιπόν, το μέσο, γιατί έτσι είναι σαν να κατηγορούμε το Γουτεμβέργιο για όλες τις βλακείες που τυπώθηκαν στο πέρασμα των αιώνων. Αν χρειάζεται να αναζητούμε κάπου την ευθύνη, αυτό είναι το εκπαιδευτικό σύστημα που προετοιμάζει τους πολίτες και τους επιτρέπει να “φιλτράρουν” τα σκουπίδια και να ανιχνεύουν τα “διαμάντια”.

omikron 99 Τεύχος23

Ακόμη και αν δεν υπήρχε κρίση, θα έπρεπε να Ακόμη και αν δεν υπήρχε κρίση, θα έπρεπε να την εφεύρουμε.

Του Νίκου Ραχωβίτη

Καθηγητής Αγγλικών Πτυχιούχος του τμήματος "Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό" (Ε.Α.Π.) Κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος ΜΒΑ (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας).

Τ

ις τελευταίες μέρες διαβάζουμε στον τύπο (διεθνή και εγχώριο) πως το σταθεροποιητικό πρόγραμμα αρχίζει να αποδίδει: μείωση των spreads (επιτόκια δανεισμού), βελτίωση της εικόνας της χώρας μας στις αγορές του εξωτερικού, απομάκρυνση της πιθανότητας χρεοκοπίας κ.α. Καλές ειδήσεις ομολογουμένως. Ωστόσο, εμένα προσωπικά με ανησυχούν. Αν, μάλιστα, προσθέσω και τη δήλωση του Πρωθυπουργού στο συνέδριο για την κλιματική αλλαγή πως η Ελλάδα «πέτυχε να διασωθεί από το φάσμα της χρεοκοπίας και πως γλιτώσαμε την Ελλάδα από το χείλος του γκρεμού» τότε η ανησυχία μου επιτείνεται. Εξηγούμαι. Το σύνηθες στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα είναι η έλλειψη συνέπειας και συνέχειας. Ξεκινάμε μια προσπάθεια για παράδειγμα, και είτε προχωρούμε σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που είχαμε προαποφασίσει-ανακοινώσει, είτε σταματάμε κάπου στη μέση και κάνουμε κάτι άλλο, συνήθως άστοχο και αναποτελεσματικό. Αυτό είναι το ανησυχητικό. Ας μην κάνουμε πάλι το ίδιο λάθος στο βωμό του ψηφοθηρικού μας «κεκτημένου». Τώρα ακριβώς είναι η στιγμή να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Η κυβέρνηση οφείλει να εμμείνει στη δημοσιονομική πειθαρχία, χωρίς να παρεκκλίνει για χάρη του πρόσκαιρου κομματικού συμφέροντος ενόψει εκλογών, δίνοντας όμως, βαρύτητα στους ασθενέστερους και στην εξυγίανση του κράτους με όποιο κόστος, αφού όμως διασφαλίσει τη συνέχεια του. Εμείς οι πολίτες, από την άλλη, δεν πρέπει αυτή τη φορά να υποκύψουμε και πάλι στις σειρήνες του βολέματος. Δεν πρέπει να πάρουμε ως άτομα ή ως συντεχνίες και να δώσουμε ως τέτοιοι. Πρέπει να σκεφτούμε ως κοινωνία και να δράσουμε ως τέτοια, υπό την προϋπόθεση πως και η κυβέρνηση πράττει αναλόγως, δηλαδή προς το συμφέρον της κοινωνίας ολόκληρης. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά ενδεικτικά γεγονότα και στοιχεία για να κατανοήσουμε πόσο επιτακτική είναι η συνέχεια της προσπάθειας αυτής: ä Υπάρχουν ενδείξεις πως η Κίνα σχεδιάζει να διακόψει τις εξαγωγές 17 μετάλλων προς τις ΗΠΑ και την Ευρώπη - σε μία κίνηση που εντάσσεται στον συναλλαγματικό πόλεμο που μαίνεται Το Πεκίνο έχει την κυριαρχία στο συγκεκριμένο τομέα, αν και τα αποθέματά του αντιστοιχούν μόλις στο 35% των παγκοσμίων. Αυτό που τοποθετεί την Κίνα σε πλεονεκτική θέση είναι το γεγονός ότι περίπου το 97% των συγκεκριμένων μετάλλων, που παρήχθησαν το 2009 παγκοσμίως, προήλθαν, σύμφωνα με το Αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο, από την Κίνα, διότι η δυνατότητα εξόρυξής τους με χαμηλό κόστος έχει μεταφέρει σχεδόν όλη την εξορυκτική δραστηριότητα εκεί. omikron 100 Τεύχος23

ä Γαλλία και Γερμανία «συμφώνησαν πως η οικονομική διακυβέρνηση της Ε.Ε. χρειάζεται να ενισχυθεί». Ζητούν μάλιστα να γίνουν οι απαραίτητες αναθεωρήσεις των κοινοτικών συνθηκών «συντόμως και πάντως πριν από το 2013». Συγκεκριμένα, ο Γαλλο-Γερμανικός άξονας ζητεί: «Σε περίπτωση σοβαρής παραβίασης των βασικών αρχών της ΟΝΕ να αναστέλλονται τα δικαιώματα ψήφου του εν λόγω κράτους-μέλους»! (Καθημερινή 24/10). ä H χώρα θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει μόνη της το 75% (25,1 δισ. ευρώ) των ομολόγων που λήγουν το 2012 (33,4 δισ. ευρώ). ä Ο πληθωρισμός των εμπορικών μας εταίρων από ότι διαφαίνεται δεν πρόκειται να είναι υψηλότερος του δικού μας ώστε να αποκτήσουμε ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και να ανακάμψει η οικονομία. Αντιθέτως, διαγράφεται η πιθανότητα ο δικός μας πληθωρισμός να είναι ανώτερος εκείνου της Ευρωζώνης λόγω της αύξησης των εμμέσων φόρων όπως ο ΦΠΑ. Η βέβαιη αύξηση του βασικού ευρωπαϊκού επιτοκίου τα επόμενα χρόνια θα συμβάλει, επίσης, σε ένα αυξημένο επίπεδο πληθωρισμού στην Ελλάδα. Χρειαζόμαστε, κατά συνέπεια, μια ενισχυμένη στρατηγική ανταγωνιστικότητας η οποία πρέπει να αρχίσει να αποδίδει…χθες! ä Αν δεν συμμορφωθούμε με τους όρους του δανείου που μας χορήγησε η τρόϊκα, η εκταμίευση των δόσεων θα σταματήσει και το υπόλοιπο του δανείου των 110 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθεί για την αποζημίωση των ευρωπαϊκών τραπεζών που έχουν στην κατοχή τους ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Αντί, δηλαδή, να εισπράξουμε εμείς το δάνειο, θα το εισπράξουν οι πιστωτές μας. Με αυτόν τον τρόπο, προκειμένου να αποτραπεί μία γενικότερη κατάρρευση με ανεξέλεγκτες συνέπειες για το κοινό νόμισμα, η Ελλάδα θα απομονωθεί Αν αυτό συμβεί, μπορεί να οδηγήσει και σε έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Συνεπώς, ακόμη και αν επιτύχει η επιχειρούμενη εσωτερική υποτίμηση, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία (οι μισθοί παραμένουν παγωμένοι εδώ και 7 με 10 χρόνια), δεν σημαίνει πως δεν θα χρειαστεί να παράγουμε νέο πλούτο, να βελτιώσουμε την ποιότητα των προϊόντων-υπηρεσιών μας, την τυποποίησή τους, την προώθησή τους. Δεν αρκεί να μειώσουμε το κόστος ανά μονάδα προϊόντος, πρέπει και να «κερδίσουμε» τις αγορές, να εστιάσουμε στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Καιρός είναι πια να δούμε την πραγματικότητα γύρω μας με ειλικρίνεια, να μη φαντασιωνόμαστε λύσεις που δεν υπάρχουν και να δεχτούμε ότι η έξοδος από τη κρίση εξαρτάται κατά κύριο λόγο από εμάς τους ίδιους, από την αποφασιστικότητα, τη συνέπεια και την επιμονή μας. Ώρες ώρες μοιάζει να ελπίζουμε ότι η επιτυχία της πολιτικής που, αν θέλετε, μας επεβλήθη δεν απαιτεί να πιστεύουμε σε αυτήν. Όμως, πολιτική δεν παράγεται με το να σέρνεσαι πίσω από το θυμικό του κόσμου, αλλά με το να δείχνεις το δρόμο στο λογικό του. omikron 101 Τεύχος23

ΒΙ ΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Β ΙΒ ΛΙΟΠ Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η «Μάνου Χατζιδάκι εγκώμιον» Θεοδωράκης Μίκης Εκδοτικός Οίκος ΙΑΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Η

πρώτη μας συνάντηση με το Μάνο Χατζιδάκι έγινε την Άνοιξη του 1945. Ήμασταν και οι δυο εν τη γενέσει μας

συνθέτες, με κοινά πρότυπα τα αριστουργήματα της συμφωνικής μουσικής. Η Ελλάδα ήταν τότε μια κατεστραμμένη χώρα και, το πιο σοβαρό, με αβέβαιο μέλλον. Μπορεί οι Γερμανοί να είχαν φύγει και ο λαός να ζούσε τη χαρά της απελευθέρωσης, όμως όλοι ή σχεδόν όλοι γνωρίζαμε ότι η ευτυχία μας ήταν προσωρινή και ότι καινούριες συμφορές ήταν μπροστά μας. Η πρώτη μας συνύπαρξη με το Μάνο έγινε στις κουίντες του θεάτρου της "Βρετάνιας". Αυτός είχε γράψει τη μουσική για "Το καλοκαίρι θα θερίσουμε" του Αλέξη Δαμιανού κι εγώ διηύθυνα τη μικρή χορωδία από Επονίτες. Κάπου κάπου τον αντικαθιστούσα στο αρμόνιο. Ο θίασος των Ενωμένων Καλλιτεχνών ήταν ο επίσημος θίασος της Αριστεράς, του ΕΑΜ, κι αυτό από μόνο του έδειχνε το ιδεολογικό στρατόπεδο στο οποίο ανήκαμε και οι δύο. Άλλωστε αυτό ήταν κάτι το αυτονόητο για το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής νεολαίας και ιδιαίτερα της σκεπτόμενης. Τότε ο Μάνος έκανε τα πρώτα του βήματα προς τη δημοσιότητα, προς τη φήμη, για να φτάσει συντομότερα από κάθε άλλον στην κορυφή. [...].

omikron 102 Τεύχος23

www.

www.sansimera.gr

2 Νοεμβρίου 1977: Πρωτοφανής νεροποντή πλήττει την Αττική, με 22 νεκρούς, εκτεταμένης διάρκειας συσκότιση και ανυπολόγιστες ζημιές στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας

20 Νοεμβρίου 1977: Η Νέα Δημοκρατία κερδίζει τις δεύτερες εκλογές της μεταπολίτευσης, με ποσοστό 41,85%. Το ΠΑΣΟΚ καθίσταται αξιωματική αντιπολίτευση με το 25,3% των ψήφων.

3 Νοεμβρίου 1507: Ο σύζυγος της Λίζας Γκεραρντίνι, μισθώνει τις υπηρεσίες του Λεονάρντο Ντα Βίντσι για να ζωγραφίσει το πορτρέτο της γυναίκας του. Ο ιταλός μετρ θα δημιουργήσει το αριστούργημά του, που έμεινε στην ιστορία ως Μόνα Λίζα.

21 Νοεμβρίου 1864: Δημοσιεύεται ο νέος εκλογικός νόμος στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως». Ως μέσο ψηφοφορίας καθιερώνεται το σφαιρίδιο αντί του ψηφοδελτίου, λόγω του μεγάλου αναλφαβητισμού στην Ελλάδα.

3 Νοεμβρίου 1944: Κυκλοφορεί το μεγαλύτερο σε ονομαστική αξία ελληνικό χαρτονόμισμα των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο φέρει την υπογραφή του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα. 5 Νοεμβρίου 1956: Έρευνα που βλέπει το φως της δημοσιότητας στη χώρα μας αποκαλύπτει ότι 2 εκατομμύρια Έλληνες δεν ξέρουν να βάζουν την υπογραφή τους. 9 Νοεμβρίου 1931: Μοναχός βρίσκει στην Τραπεζούντα την εικόνα της Παναγίας της Σουμελά. 12 Νοεμβρίου 1990: Ο άγγλος Τίμοθι Μπέρνερς - Λι ανακαλύπτει τον Παγκόσμιο Ευρύ Ιστό, γνωστότερο με τα αρχικά WWW, πάνω στον οποίο βασίζεται η λειτουργία του Ίντερνετ. 16 Νοεμβρίου 1964: Παραιτείται ο αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού, Ανδρέας Παπανδρέου, λόγω διαφωνίας με τον πατέρα του πρωθυπουργό, Γεώργιο Παπανδρέου, αλλά και των κατηγοριών μερίδας του Τύπου για χαριστικές αναθέσεις έργων. 17 Νοεμβρίου 1970: Ο αμερικανός Ντάγκλας Ένγκελμπαρτ λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το πρώτο «ποντίκι» ηλεκτρονικού υπολογιστή.

23 Νοεμβρίου 1976: Αεροπλάνο της Ολυμπιακής Αεροπορίας τύπου YS-11 συντρίβεται κοντά στην Κοζάνη, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 50 επιβαίνοντες. 26 Νοεμβρίου 1983: Η μεγαλύτερη κλοπή του κόσμου. Ράβδοι χρυσού, αξίας 40 εκατομμυρίων δολαρίων, «κάνουν φτερά» από το αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου. 28 Νοεμβρίου 1895: Διεξάγεται ο πρώτος αγώνας αυτοκινήτων στην Αμερική. Παίρνουν μέρος 6 αυτοκίνητα, τρέχουν για 55 μίλια και ο νικητής αναπτύσσει μέση ταχύτητα 7 μιλίων την ώρα. 28 Νοεμβρίου 2002: Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδικάζει το ποσό των 13,7 εκατ. ευρώ (4,6 δισ. δρχ.) ως αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο για την απαλλοτρίωση της λεγόμενης βασιλικής περιουσίας 30 Νοεμβρίου 1925: Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος απαγορεύει στις γυναίκες να φοράνε κοντά φουστάνια στις εξόδους τους. 30 Νοεμβρίου 1958: Υποβάλλεται στην κυβέρνηση Καραμανλή η μελέτη για την κατασκευή του Μετρό των Αθηνών, το οποίο θα κατασκευαστεί προσεχώς & κατά τμήματα. Το «προσεχώς» σήμαινε 33 χρόνια.

Ήξερες ότι... • Τα δακτυλικά αποτυπώματα των Κοάλα και των ανθρώπων είναι πανομοιότυπα. • Οι πατημασιές των αστροναυτών στη Σελήνη μπορούν να παραμείνουν αναλλοίωτες για πάνω από 10 εκατομμύρια χρόνια, αφού η Σελήνη δεν έχει ατμόσφαιρα. • Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης στο ηλιακό σύστημα που περιστρέφεται κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού. • Κάθε μέρα είναι κατά 55 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μεγαλύτερη από την προηγούμενη μέρα. • Ο Τσάρλι Τσάπλιν (ο αυθεντικός) βγήκε τρίτος σε έναν διαγωνισμό σωσιών του Τσάρλι Τσάπλιν. • Τα σαλιγκάρια μπορούν να κοιμούνται για 3 χρόνια χωρίς να τρώνε καθόλου. • Ο πιο δυνατός μυς του ανθρώπινου σώματος είναι η γλώσσα. • Οι πεταλούδες έχουν την αίσθηση της γεύσης στα πόδια τους. • Ορισμένα λιοντάρια ζευγαρώνουν πάνω από 50 φορές την ημέρα. • Οι οδοντίατροι συνιστούν οι οδοντόβουρτσες να βρίσκονται 2 μέτρα μακριά από την λεκάνη της τουαλέτας για να αποφεύγεται η μετάδοση σωματιδίων μέσω του αέρα κάθε φορά που τραβιέται το καζανάκι. • Κάθε ρήγας στην τράπουλα αναπαριστά έναν μεγάλο βασιλιά της ιστορίας: ο ρήγας μπαστού-

νι τον Δαυίδ, ο ρήγας σπαθί τον Μέγα Αλέξανδρο, ο ρήγας κούπα τον Καρλομάγνο και ο ρήγας καρό τον Ιούλιο Καίσαρα. • Η κύρια βιβλιοθήκη στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, βουλιάζει κατά μία ίντσα κάθε χρόνο, γιατί όταν χτίστηκε, οι μηχανικοί δεν υπολόγισαν το βάρος όλων των βιβλίων που θα τοποθετούνταν στο κτίριο. • Η πόλη με τις περισσότερες Rolls Royce ανά κεφαλή είναι το Χονγκ Κονγκ. • Η Coca-Cola ήταν αρχικά πράσινη. • Σε οποιαδήποτε στιγμή, πραγματοποιούνται 100 εκατομμύρια τηλεφωνήματα στις Η.Π.Α. • Οι κροκόδειλοι ανήκουν πιο κοντά στην οικογένεια των πτηνών παρά στην οικογένεια των ερπετών. • Όλοι οι αριθμοί σε μία ρουλέτα έχουν άθροισμα 666. • Καθημερινά, στην Ιαπωνία, σημειώνονται κατά μέσο όρο 90 αυτοκτονίες.