NOORD
ANIMATIECEL OOSTENDE
TOUBA: AFGESLOTEN VAN DE WERELD Het is oktober 2010 en valavond in Touba, een godverlaten dorpje in de echte Malinese brousse. 1600 zielen telt het dorp verspreid over een grote oppervlakte. Het overgrote deel van de bewoners is landbouwer. Vanaf onze landingsplaats in Bamako tot daar ligt zo’n 490 km. Om Touba te bereiken moesten we 80 km “piste” doen. Dat is een roodzanderige voor een groot stuk onaangelegde weg. Het ging hotsebotsend van een termietenheuvel naar een baobabboom en het mag een wonder heten dat Zr. Geneviève hier haar weg vindt. In de missiepost is geen elektriciteit en geen netwerk . Ze omvat een klein gebouw voor de vier salesiaanse zusters met keuken, salon en enkele slaapkamers. Even verder de foyer, een schooltje voor alfabetisering en een snit-en-naad-opleiding. De lessen starten in december. Het is nu oogstseizoen en het hele gezin moet helpen. Ernaast staan het dispensarium en de materniteit. Een sponsoractie in 2008-2009 verzamelde 31.285,44 euro waarmee een watertoren, uitgerust met een zonnepaneel, ten behoeve van het moederhuis werd gebouwd. En ook de infrastructuur werd drastisch verbeterd. Afgezien van de honderden insecten die rond mij zwermen, is het hier zalig rustig. Zr. Geneviève ligt met malaria in bed. Zij is de enige chauffeur. Daarom valt het plan om met ons rond te rijden in het water. We houden ons bezig met leerboeken herstellen en kaften. Samen met Zr. Lucie hebben we heel het dorp uitgekamd en bezochten tal van gezinnen. De warme gastvrijheid valt op. Een ommuurde plaats met enkele hutten en centraal zitten vier generaties bewoners die ons verwelkomen, samen met de kippen, geiten en parelhoenen. Hilariteit alom als ik van Theodore een levende kip cadeau kreeg. Jean-Felix, onze kok wist meteen wat er op het menu stond. De dorpskinderen associeerden ons al vlug met snoep en petjes. Nu maken ze in Touba reclame voor Europese banken. Op zaterdag komen ze bij de zusters huishoudelijke klusjes opknappen in ruil voor het gekregen schoolgeld. Zr. Jacqueline is verantwoordelijk voor de foyer. Daar verblijven meisjes uit naburige dorpen die school lopen bij de salesianen. Samen met hen
In Touba, een dorpje in Mali, is er een schooltje voor alfabetisering. Ook kan er de opleiding snit en naad gevolgd worden.
hebben we gezongen, waren we getuige van het creëren van stijlvolle kapsels en moesten we graangewassen stampen. Uren zijn ze daarmee bezig: eerst de velletjes eraf, overvloedig spoelen en dan het restant tot meel verwerken. De jongeren toonden hun handpalmen vol grote eeltplekken. Op één november woonden we samen met de dorpsgenoten de dankmis bij voor de goede oogst. Allerhande graangewassen werden geofferd. Met Allerzielen begaven we ons naar het kerkhof: een groot plein met her en der een grote platte steen op de grond. Temidden van de overledenen werd een dienst opgedragen. We waren er ook bij toen de congregatie van Les Soeurs de Charité de Jésus et Marie hun 125-jarig jubileum vierden. Tijdens de receptie in een snikhete zaal kregen we pindanoten en kroepoek. Zr. Damiana leerde ons ontdooiend mangosap uit een hoekje van een plastiek zakje slurpen. Een groot respect voor die zusters die, afgesloten van de wereld, elke dag in de bres springen voor de bewoners van één van de armste landen van de wereld. Thuis heb ik een prachtig gekleurde doek op de salontafel liggen, gemaakt door de plaatselijke wever, staat de “brosse africaine” aan de deur en hangen de beschilderde kallebassen aan de muur. Een klein stukje Mali in mijn huis, het overgrote deel zit echter in mijn geheugen èn in mijn hart gegrift.
De leden van de Animatiecel Oostende met enkele zusters in Touba. 14
Miet PROVOOST