genoeg tinten groen gezien op naar hemels blauw en goudgeel...
Het is een tocht van zo’n twee uur, aldus Yves. Uiteraard de platte band niet meegerekend. We dalen weer in sneltreinvaart af naar lager gelegen gebied. Aan het eind van de slingerweg komen we weer op weg no. 1 bij Liberia. De plek om geld, benzine en vooral lucht voor in de band te regelen. Hier is ook hét kruispunt om de route naar zee te nemen. Onderweg komen we langs een vestiging van Europcar. De band was juist vol en we wilden voor donker op het strand zijn. Goed om te weten dat ze hier zitten, maar toch maar doorrijden nu. Na wat strandjes te hebben gepasseerd stranden we in Play Hermeso. Dat ziet er goed en gezellig uit. Effe wat hotels checken. Na (om diverse redenen) een hotel van 150 en een van 25 dollar afgewezen te hebben vinden we een geschikte plek. Vrij vertaald heet het hotel ‘zeilboot’ en het ligt pal aan het strand. Precies zoals je het in de reiscatalogi vindt. De kamer is voorzien van alle luxe. Voor het eerst hebben we een kamer met airco en dat is geen overbodige luxe. De temperatuur is inmiddels gestegen
naar 30+ graden. Als we de sleutel krijgen informeren we eerst naar de handdoeken. Dit om te beginnen met een duik in de Atlantische oceaan bij zonsondergang. De overige gasten - die waarschijnlijk de hele dag aan het zwarte strand hebben gelegen - zitten al aan het avondeten, maar wij komen warm en plakkerig uit de auto gerold. De plons was kort maar krachtig. Zwart zand en een vislucht zorgden voor een aanpassing van de plannen. Het zwembad in! Naast het zwembad stond een partytentje met een barbecue. Een kok met muts zoals je ze in een sterrenrestaurant zou verwachten stond heftig te bakken. Na ons zwembad avontuur even de douche in en lekker opfrissen. Vervolgens zijn we aangeschoven