reportage
Музиката во живо полека се враќа во живот!
В
еќе поминаа 15 месеци (не дека бројам). Сите музички настапи беа откажани кога короната нѐ удри. Тоа не беше баш лесно за музичарите, но дефинитино, не беше полесно ни за фановите. Чекајќи ги концертите со години, купувањето на билети однапред (понекогаш со малку добра среќа, бидејќи постојат многу луѓе желни да одат на концертот), и присуството на едно такво шоу ги прави љубителите на музиката полни со живот. „Како адолесцент и волонтер, мене наавистина ми недостигаше одењето на концерти и настани во живо во минатата година и половина. Неколкупати, дури се фатив себеси како мечтаам за преполн и гласен простор, одам во тоалетот и после тоа не можам да си ги најдам пријателите. Класично сценаио“, вели Марија, која, исто така, е волонтер на некои музички настани. Како што вели таа, пандемијата и требала за да сфати дека организирањето на овие работи не помага само да расте како личност и да ги гради своите вештини за тимска работа. Сепак, исто така, се чувствува добро бидејќи помага на заедницата и прави сите да се чувствуваат добро за време на концертот. Фановите беа во еден вид на
30 - VOICES
Поминување време без пријателите, не излегувајќи на омилените места, не уживајќи го животот во целост... И не само тоа, за време на пандемијата, луѓето пропуштаа и уште нешто: свирењето музика во живо мораше да запре. Откако поминавме долго време меѓу четири ѕида слушајќи изведувачи на електронските уреди - сонцето постепено почна да излегува, а и концертите се на пат.
подобра позиција отколку музичарите, бидејќи не изгубија работа и не мораа да смислуваат други решенија да заработат пари. Секако, парите не се единствената работа која музичарите ја изгубија за време на карантинот.
постојат можности за музичари кои ќе настапуваат пред помала публика. Срѓан Вучиќ, музичар во еден од локалните бендови, ги сподели своите ставови во врска со враќањето на музиката во живо во Скопје.
„Пред пандемијата, правевме свирки и се забавувавме многу, никогаш не ни се чинеше како да работиме. Кога тоа престана, беше поразителнo: фактот дека не може да се настапува толку долго време“, кажува Бехар, музичар. Најлошо е што многу настани не се покриени со никакво осигурување, па конкретно на помалите агенции им се заканува банкрот. За да се надоместат загубите, музичарите почнаа со пренос на настани во живо за кои не е потребна комплицирана продукција и може лесно да се врши пренос од празна просторија. Иако тие се голем обем за публиката, создаваат ниски приходи за креаторите. Очигледно е дека тие не го даваат истото чувство како концертите во живо.
„Свирењето музика во живо не е мојата главна работа. Јас не свирам толку многу, но сепак, ми недостигаше чувството на свирење во живо пред публиката. Некои луѓе го прават тоа 3-4 пати неделно. Кога короната го удри светот, беше лошо за мене, но мислам дека не толку лошо како на некои други луѓе. По овие неколку недели, луѓето изгледа како да имаат повеќе енергија. Можеби дури и повеќе нѐ ценат, бидејќи немаа шанса да присуствуваат на вакви настани долго време“, вели тој.
Растечкиот број на вакцинирани луѓе ни го дава светлото на крајот од тунелот. Најголемите фестивали веќе ги распоредуваат датумите во следната година. Некои музичари веќе ги имаат продадено билетите за оваа година. Но, најмногу од сѐ,
Срѓан се согласува дека атмосферата е различна кога има музика во живо. Во текот на годините кои ги поминал во Белгија, било многу поразлично од музичката сцена во Македонија. Имало повеќе џем-сесии, но сепак било жива музика. И како што кажува самиот, не само свирењето таму, туку и да се биде дел од публиката е незаборавно чувство. Некои музичари веќе имаа прилика да настапат во живо. Дарко Јованов
