Zuidwerking
reportage
KOFFIE KAN “Ga op zoek naar een niche voor je koffie”, zegt Harrison Kalua, “een klant die op zoek is naar iets speciaals, maak werk van je fair trade-certificaat, hoe moeilijk en tijdrovend dat ook is, of ga voor biologische koffie; als je dat doet, dan kun je geld verdienen, ook in een zo onstandvastige markt als die van de koffie waar de prijs aan sterke schommelingen onderhevig is”. Kalua is de flamboyante voorzitter van de Malawi Confederation of Chambers of Commerce and Industry. Tegelijk zit hij ook de Mzuzu Coffee Planters Cooperative Union (MCPCU) voor, de unie van coöperaties van koffieplanters in Mzuzu, de grootste stad in het noorden van Malawi. De MCPCU groepeert 2600 koffieboeren en wil dat aantal graag tot 3000 uitgebreid zien. De koffieteelt in het noorden is een zaak van kleine boeren. Zij kunnen nog net het hoofd boven water
malawi
houden, ook als de prijs op de wereldmarkt laag is, omdat ze zonder betaalde arbeidskrachten werken en geen dure investeringen in irrigatie hoeven te doen. Dat ligt anders op de grote plantages, die daarom overgeschakeld zijn op andere exportteelten zoals thee. In het recordjaar 1984 produceerde Malawi 7000 ton koffie maar dat cijfer is door de koffiecrisis op een bepaald moment tot duizend teruggevallen. Nadien is de export weer opgelopen, tot tweeduizend ton per jaar. De door de MCPCU in 2009 voortgebrachte vierhonderd ton – allemaal hoogwaardige arabica -, komen van kleinschalige producenten die biologische meststoffen en stikstoffixerende planten gebruiken en aan schaduwteelt doen. De koffiestruiken staan dus samen op één veld met bomen bijvoorbeeld bananenbomen, die bescherming geven tegen overmatige zon. Het voordeel is dat de boer op het einde van het seizoen niet alleen koffiebonen te verkopen heeft maar ook andere gewassen en groenten. De prijs mag dan al eens tegenvallen, dat is minder erg
Activiteitenverslag 2009 | 25