Binnen elke wooneenheid werd aan het begin van het academisch jaar een zogenaamde ’groepier’ gekozen. Deze droeg zorg voor contact en overleg met andere wooneenheden. Daarnaast hadden deze groepiers zitting in de trancheraden, die op hun beurt weer deel uitmaakten van de Huisvestingscommissie. Sommige studenten begonnen zich zorgen te maken over de situatie na het behalen van hun P2. Tot het P2 was het wonen op de campus verplicht, maar wat daarna? Zou men op de campus mogen blijven of zou men moeten vertrekken? De studenten wilden zekerheid krijgen of ze op zoek zouden moeten naar een kamer in Hengelo of Enschede. Indien studenten na het behalen van P2 inderdaad zouden moeten verhuizen, zou daarin da niet het gevaar schuilen dat ‘… Drienerlo over een aantal jaren een kostschool zou zijn waar alleen studenten van vóór het P-2 rondliepen?...’ Mede daarom werd besloten dat de studenten mochten blijven en veel ouderejaars bleven aanvankelijk inderdaad op de campus wonen tot tevredenheid van rector Berkhoff: ‘… De ervaringen van deze oudere campusstudenten op studie- en gezelligheidsgebied, ook gezien in het licht van hun examenresultaten, helpen in belangrijke mate mee voor hun jongere collega’s het zicht op de bedoelingen van de campus, zijn mogelijkheden en moeilijkheden, duidelijk te maken. De campus is bezig zijn eigen vorm te vinden, is bezig volwassen te worden….’ Voor onderwijsminister Veringa was een en ander aanleiding om bij de opening van het gebouw voor Elektrotechniek en Fysica te spreken over ’het succes van het campusexperiment’. De mensa was de eerste jaren gevestigd in de Boerderij. [29] De aanwezigheid van een mensa op de campus was voortgekomen uit een oogpunt van de gezondheid van de student. Blijkbaar achtte men de kersverse studenten nog niet in staat tot het verzorgen van hun eigen maaltijd. Integratie en gezelligheid waren uiteraard ook een belangrijke beweegreden om voor een mensa te kiezen. De Boerderij was echter meer dan een mensa: het gezelligheidsleven van de THT zou zich hier ook gaan afspelen. De Boerderij was uitdrukkelijk het domein van de studenten. Dat betekende dat als een personeelslid de Boerderij wilde bezoeken, een introductie door een student voorwaarde was. Aanvankelijk had de Boerderijcommissie het idee opgevat om van de Boerderij een soort sociëteit te maken. De Nederlandse Studenten Raad zou in april 1966 haar Nationaal Congres op Drienerlo organiseren. De hoofdredacteur van Campofocus toonde zich sceptisch: ’…
[28] Studentenkamer aan de Calslaan [29] De mensa in de boerderij in 1969
46