Hoogstad uitdrukkelijk afstand van de functiescheiding die de ruggengraat van het oorspronkelijke plan van Van Tijen en Van Embden was geweest. Hoogstad streefde juist naar een integratie van functies noemde expliciet als een van zijn doelstellingen om ’de ruimtelijke scheiding van werk-, woon- en recreatiefuncties te verminderen,’ met het argument dat door deze centralisatie locaties konden ontstaan voor ‘toevallige en nagestreefde ontmoetingen tussen studenten en medewerkers’ en dat was precies dezelfde argumentatie als waarmee Van Tijen en Van Embden destijds hun scheiding van functies hadden verdedigd en die toendertijd zo mooi paste in de oude campusfilosofie! In het masterplan was sprake van twee centra. [99] Rond het gebouw de Waaier zou een Onderwijs en Onderzoekscentrum (O&O-centrum) komen, dat wil zeggen een ’totaalgebouw’ voor alle onderwijs en onderzoeksactiviteiten aan de UT. Voor EWI betekende dit een aanzienlijke verbetering. De faculteit was verspreid over Hogekamp, Ravelijn en Zilverling en dat was een situatie waarvan dagelijks de nadelen werden ondervonden. De andere concentratie van gebouwen, bestaande uit de Bastille, de Vrijhof en het Sportcentrum en alledrie gelegen rond de boulevard, zou het Woon- en Leefcentrum (W&L-centrum) van de UT worden. ’Hier zal het sociale leven van de universiteitsgemeenschap zich concentreren en krijgen, wonen, winkelen, sport, cultuur en recreatie een plek.’ Een tweede overweging om te kiezen voor verdichting van de bebouwing op locaties waar reeds bouwclusters aanwezig waren, was dat het parklandschap op deze wijze intact kon blijven. Niettemin betekende dit opnieuw een breuk met het gedachtegoed van Van Embden en Van Tijen, die immers waren uitgegaan van het idee van een universiteit als park. Hoogstad maakte van de universiteit een stad in een park. De renovatie en de nieuwbouw werd echter geconfronteerd met een forse tegenslag. Op 20 november 2002 brandde de helft van het TW/RC-gebouw af, waarbij het serverpark van de UT werd zwaar getroffen: de apparatuur ging grotendeels verloren en het netwerk ging plat. [100] Studenten slaagden er wel in nog dezelfde dag campusnet weer online te krijgen en niet veel later volgde ook een verbinding met de rest van de wereld, een knap staaltje van crisismanagement dat om die reden de landelijke pers haalde. Er bleek sprake te zijn geweest van brandstichting door een medewerker. De verdachte, de assistent-systeembeheerder Hugo B. bleek meermalen poging tot brandstichting te hebben gepleegd en bovendien had hij grote hoeveelheden computergegevens ontoegankelijk gemaakt. Op 22 november ondernam hij een nieuwe poging,
[98] Architect van het meest recente masterplan voor de campus, Jan Hoogstad [99] 20 november 2002: brandstichting in het TW/RCgebouw, het huidige Cubicus
184