Twentse klimaat. In Eindhoven startte men door het neerzetten van een groot paviljoen, waarin voorlopig alles werd ondergebracht. Drienerlo is geen plek om er zo’n paviljoen neer te smijten. Het landschap mag niet achteruitgaan, eventueel slechts vóóruitgaan door de bouw van de TH…”. In januari 1962 konden de hoofdarchitecten aan de slag. Het uitgangspunt was dat de THT in het academische jaar 1964-1965 zou openen en dat dan circa 250 studenten gehuisvest zouden moeten worden. Later zou de hogeschool moeten uitgroeien tot 4000 studenten. Dit resulteerde in een structuurplan dat gekenmerkt werd door een strikte ruimtelijke scheiding van functies, geïnspireerd door de in die jaren uiterst invloedrijke ideeën van Le Corbusier. Het open landschap in het oostelijk deel van het landgoed werd aangewezen als ruimte voor de grotere gebouwen voor onderwijs en onderzoek, terwijl de meer beboste delen in het westen voor de huisvesting van studenten werden gereserveerd. [9]  De onmiddellijke consequentie van de twee centrale eisen waaraan het structuurplan diende te voldoen, namelijk de instandhouding van het landschap en de ruimtelijke scheiding van functies, was echter dat het eigenlijke landgoed Drienerlo te klein bleek voor de vestiging van de hogeschool. Het ruimtegebrek had wellicht opgelost kunnen worden door een aantal percelen woeste grond in de nabijheid aan het terrein van de campus in wording toe te voegen, maar Van Embden wees deze noodoplossing categorisch af: “… een verantwoorde realisering van de campusgedachte die aan deze hogeschool ten grondslag ligt [zou] … slechts mogelijk zijn indien er een behoorlijke scheiding gemaakt wordt tussen de woon- en werkgebieden. Een organische opbouw van het gehele complex maakt een breedte van het terrein als aangegeven noodzakelijk…” Het gevolg was dat er een reeks van schikkingen en onteigeningsprocedures met grondeigenaren van aan Drienerlo grenzende gronden gestart werd. Ook op het landgoed zelf waren nog hardnekkige ‘obstakels’ voor de vestiging van een hogeschool aanwezig. Zo werd zonder veel scrupules besloten dat een compleet boerenbedrijf inclusief bedrijfsgebouwen het veld moest ruimen. [10]  Dat de gebinten van deze boerderij werden hergebruikt voor het eerste gebouw dat door Piet Blom, de ‘angry young man’ bij uitstek van de toenmalige Nederlandse architectuur, voor de THT gebouwd werd – de mensa, genaamd, ‘Boerderij’ (tegenwoordig: Faculty Club) [11] en dat in zijn vormgeving overduidelijk geïnspireerd was door de gebouwen die hun stof-
[10] De boerderij op Drienerlo die het veld moest ruimen voor de THT [11] ‘Boerderij’, het eerste gebouw voor de THT van Piet Blom
18