familie in de buurt, maakt het voor ons moeilijk sociaal veel te ondernemen.’ Jeroen lacht: ‘Even een pilsje drinken in je stamkroeg is er niet bij, laat staan een sportschool of een vereniging. Ik moest hier erg wennen, maar als je daar door heen bent is het leven hier erg divers. Dat maakt het leuk. Maar inderdaad, dit is niet de meest sociale periode in ons leven.’ Ja, in Barcelona was de atmosfeer anders, erkent hij. ‘Maar ook conservatiever, als je er doorheen prikt.’
DUUR missen we hier wel, ook al proberen we de zorg voor de kinderen redelijk gelijk te verdelen. Een crèche is een moeizame operatie.’ Ook de schoolkeuze is een punt dat voor de oudste binnen twee jaar al gaat spelen. ‘Niet alle scholen zijn even goed. Dus zal je snel je heil moeten zoeken in een privéschool. En willen we dat?’ Jeroen: ‘Het verschil tussen rijk en arm is hier enorm. De sociale klassen zijn veel zichtbaarder dan in Nederland. In Engeland heerst de vrije markt, het sociale vangnet is er minder.’ Jeroen studeerde in 1996 af bij informatica en werkte daarna bij KLM en NOB in Hilversum. Wendy rondde haar studie werktuigbouwkunde ook
bedrijfskundige begrippen.’ Wendy knikt instemmend. Ook voor haar staat de ‘absolute meerwaarde’ van zo’n studie vast. En inderdaad, er gingen deuren open. Jeroen kon als marketing manager aan het werk bij de business travel divisie van American Express (‘Amex’) en begin dit jaar volgde al zijn promotie tot hoofd marketing van de divisie Europa, met zesduizend werknemers. ‘Ik zit dus in de zakenreizen, niet in de creditcards, benadrukt hij. ‘Het is een zware baan. Ik ben vrij jong voor deze functie op MT-niveau. Ik geef leiding aan de marketingmanagers, bedenk de strategie, speel in op de steeds maar veranderende markt. De lat ligt hoog, de stress is groot, maar ik heb ’t zeer naar mijn zin. Prima collega’s en een bedrijf dat veel investeert in de ontwikkeling >> van zijn mensen.’
!,5-.) -!'!:).%
Ruime pinten bier van Belgische makelij en zonder al te veel schuim zijn snel besteld. Direct betalen is geboden, met kaartjes wordt niet gewerkt. De prijzen liggen hier hoger dan in eurolanden als Spanje en Nederland en dat is goed te merken, zegt Jeroen. Een beetje appartement zoals dat van hun, voorzien van een tuin en op twintig metrominuten van het centrum, kost per maand tweeduizend pond. Zeg maar drieduizend euro. ‘Niet weinig, dat klopt. Voor dat geld huren anderen een riant, vrijstaand huis op het platteland, maar wij willen niet al te ver van ons werk en het centrum af zitten.’ Wendy en Jeroen hebben deze middag oppas geregeld voor hun twee kinderen, Marisa van 2,5 en Otis van een jaar. ‘In Nederland is er altijd wel een familielid of een buur die even kan bijspringen. Dat
af in dat jaar en had daarna banen als adviseur en technisch specialist. De echte uitdaging ontbrak echter en daarom deden ze wat ze elkaar al eerder hadden beloofd: op avontuur naar het buitenland. Jeroen: ‘Eerst wilden we met een businessopleiding flink investeren in onze loopbanen.’ Het was eind jaren negentig en economisch ging het geweldig, weet Jeroen nog. Geld lenen bij de bank was geen probleem en met wat spaargeld erbij kon het stel twee jaar studeren aan de business school van de universiteit van Navarra in de Catalaanse hoofdstad. Jeroen, terugkijkend: ‘Ik wilde na mijn studie informatica niet als hardcoretechneut door het leven gaan. Ik had meer belangstelling voor wiskundige en analytische zaken. De MBA-opleiding gaf me het nodige zelfvertrouwen. Het ontrafelde voor mij de mystiek van