Plannen vo^r nieuwe adviesraad vallen slecht Weinig entfiousiast en soms fel negatief zijn de reacties van versctiillende betrok/(enen op de voornemens van Minister Deetman om te /rome/? tot een nieuwe adviesen overlegstructuur voor het hoger onderwijs. In een notitie hierover stelde Deetman vorige week voor om de Academische Raad en op termijn ook de HBO-raad te vervangen door een kleine Adviesraad voor het Hoger Onderwijs, en tevens om de vele overlegcircuits van dit moment te vervangen door nog slechts enkele, waarvan de overlegkamers voor w.o. en h.b.o. het belangrijkst zijn. De commissie voor de bestuurshervorming (commissie-Slagter) die adviseert over de werking van de universitaire
bestuursorganisatie, komt pas volgende week met een officiële reactie, maar secretaris Hermans laat weinig onduidelijkheid bestaan door te verwijzen naar verschillende rapporten van deze commissie uit het verleden, mede op basis waarvan de VWO'81 tot stand is gekomen. "Die rapporten waren weloverwogen, en ik verwacht niet dat de commissie haar adviezen van toen in de kachel zal gooien. De vraag is natuurlijk of de argumentatie van de minister overtuigend is". Brenninkmeyer, voorzitter van de met opheffing bedreigde Academische Raad, heeft op die vraag een antwoord. In zijn eerste reactie stelt hij dat het stuk van de minister "nauwelijks beargumenteerd" is en "in het licht van de voorgeschiedenis onbegrijpelijk". Brenninkmeyer vindt dat de Academische Raad over de voornemens vooral wel eens geraadpleegd had mogen worden. Hij spreek de vrees uit dat de invloed van personeel en studenten op de beleidsvorming zal verminde-
ren. De Heer Akkermans, voorzitter van het Rectoren College, sluit zich daarbij aan. "In de huidige vormgeving is sprake van échte invloed van de universitaire basis. Ik heb daarom een voorkeur voor de huidige situatie, die soms omslachtig en kostbaar is, maar wel democratisch". De Landelijke Studenten Vakbond (LSVB) vindt bij monde van secretaris Gerard Bosman dat de voornemens tekortschieten op het gebied van de rechtspositie van studenten. Hij wil voor het overleg daarover een aparte plaats, zoals dat ook zal blijven bestaan voor het overleg met de bonden van wetenschappelijk personeel. Bosman is verder tegen gemandateerd overleg (waarin vertegenwoordigers van de instellingen de bevoegdheid hebben om afspraken te maken met de minister): "Er moet plaats blijven bestaan voor terugkoppeling naar democratisch gekozen organen". vervolg op pag. 7
Grote bereidheid tot arbeidsduurverkorting onder hogeschoolpersoneel Bijna 70% van de duizend personeelsleden van de Tilburgse hogeschool is bereid tot arbeidsduurverkorting vóór 1986. In ruil daarvoor vragen de werknemers wel de garantie dat de vrijkomende arbeidsplaatsen opnieuw worden bezet en dat hun inkomen niet nog verder wordt aangetast. Dat blijkt uit een onderzoek door de vakgroep Organisatie van de economische faculteit.
Korter werken: de bereidheid Is groot maar niet overal.
Het onderzoek wijst uit dat er nauwelijks functies zijn op de hogeschool waarin arbeidsduurverkorting niet mogelijk is. De voorkeur onder het personeel gaat uit naar vormen van arbeidsduurverkorting met een grote keuzevrijheid. De onderzoekers, onder leiding van drs. Willem de Lange, pleiten dan ook voor het invoeren van extra verlofdagen 'mits het werk dit tenminste toelaat". Er blijkt een duidelijke samenhang tussen de mate waarin men meent dat de eigen functie arbeidstijdverkorting toelaat en de bereidheid daartoe. Zij die korter willen werken vinden dat dat ook kan zonder dat hun hoofdtaak in gevaar zou komen. Het overdragen van werkzaamheden zal vooral problematisch worden als het werk sterk persoonsgebonden is. Volgens schatting zullen er in het wetenschappelijk onderwijs de komende jaren ongeveer drieduizend arbeidsplaatsen gaan verdwijnen. Om gedwongen ontslagen te voorkomen wordt onder meer gedacht aan collectieve arbeidstijdverkorting, zowel door de minister als door de werknemers zelf. Dat wordt door de uitslag van dit onderzoek nog een bevestigd. De bereidheid om door arbeidstijdverkorting onderlinge solidariteit te betuigen is groot. De bereidheid is duidelijk minder bij mensen die krapper zitten. Met name de groep met de hoogste vaste lasten, zo stellen de Lange en de zijnen vast, voelt het minst voor inleveren van arbeidstijd. Het gaat hier om de categorie gehuwden in de leeftijd van dertig tot vijftig jaar die alleen voor een gezinsinkomen moeten zorgen. Opvallend is dat, naast het technisch en huishoudelijk personeel, vooral de hoogleraren weinig trek hebben in arbeidstijdverkorting. Het administratief personeel en de wetenschappelijk medewerkers zijn er veel minder huiverig voor. Ook valt op dat de faculteiten die 't meest te lijden hebben van de bezuinigingen niet positiever over ATV denken dan de andere faculteiten. Groot blijkt de belangstelling voor betaald educatief verlof. Vooral
Diesfeest zonder wanklanken. Er werd stevig geswingd en gehost op de vertrouwde klanken van Latino en Massada. Ongewenst bezoek en vandalisme bleven uit. Maranatha haakt af. De Tilburgse studentenparochie voelt zich moreel en financieel in de steek gelaten door het bisdom. Huize Poeis bestaat vijftien jaar en toch zit men er soms nog te schateren om zoveel menselijke ellende. De variatie van het menselijk failliet is eindeloos het wetenschappelijk personeel zou vrijwel massaal (bijna 80%) gebruik maken van deze mogelijkheid. Maar men moet het zich dan wel financieel kunnen veroorloven om gedurende zo'n sabbatsperiode met minder inkomen genoegen te . nemen. Van datzelfde wetenschappelijk personeel zou overigens 30% proberen om bij ATV voor de ingeleverde werktijd elders betaald emplooi te vinden. Over de emancipatorische effecten van arbeidsduurverkorting mag men, aldus de onderzoekers, niet al te optimistisch zijn. "Bij velen zal het slechts rolbevestigend werken. (-} Vrouwen kiezen meer voor vrije dagen naar keuze per week en zouden meer gaan doen aan hun huishouden en hobbies. Mannen geven de voorkeur aan extra verlofdagen en blijven 'gewoon' werken. Samenvattend stelt het onderzoeksverslag dat de mogelijkheden voor arbeidstijdverkorting op de Tilburgse hogeschool groot zijn. Bijna alle beantwoorders van de enquête vinden dat ATV in hun geval niet op functionele belemmeringen hoeft te stuiten. "Waar een wil is," concludeert het verslag "zal meestal ook wel een weg te vinden zijn". Problemen zijn vooral te verwachten op afdelingen waar voortdurend iemand aanwezig moet zijn en waar men te maken heeft met piekbelasting. De helft van de 1000 hogeschoolmedewerkers heeft de enquêteformulieren ten behoeve van het ATV-onderzoek ingeleverd. De gegevens zijn verzameld in de maand juni van dit jaar. Op zes oktober vindt de presentatie van de onderzoeksresultaten plaats in het kader van de cyclus 'Arbeidstijdverkorting' van Studium Generale. Plaats en tijd van handeling: zaal AZ-10, om 13.30 uur. T.G.