Ons eerste numn > ..artiende jaargang staat in ^^^^ji^s. ^ " ^^ ^ ' ^ seling van de w a d i ^ ^ ^ ^ t e - bestuurlijke top: Jeukens werd ^ ^ ^ R e k t o r en zal Van den Heuvel als gekozen lid naast zich vinden (pagina 3); Daniels lucht op pagina 5 zijn hart over zijn teleurstellingen als bestuurder en op pagina 2 geeft de nieuwe raadsvoorzitter Backx blijk van een onverwoestbaar optimisme.
1
lezuinigingsdrift doet Klein na a r vooroorlogs tilddel grijpen:
Nog meer nieuws dat de toekomst van de KH beïnvloedt: een advies tot een minimale samenwerking met de THE (pagina 7); een .struktuurschets letterenfakulteit' die door het Tilburgse bestuur als een steuntje in de rug wordt beschouwd (pagina 9) en een toezegging van Klein dat de KH voorlopig nog geen personeelsplaatsen hoeft in te leveren. Tenslotte melden we op pagina 11 dat het Trefsentrum zich - ondanks de harde tijden - blijft vernieuwen en op pagina 12 dat de Stichting Studentensport daar nog niet aan wil beginnen.
Salarisverlaging student-a ssistenten taatssekretaris Klein heeft de uni srsiteiten en hogescholen opgedra 3n de salarissen van de student ssistenten met ingang van 1 sep imber met zo'n tien procent te ver tgen „voor zover reeds aangegane srplichtingen dit niet dwingend SThinderen". imdat bijna alle kontrakten met ;udentassistenten per die datum igaan of verlengd worden, zullen uizenden totaal onverwacht met eze nieuwe bezuinigingsmaatregel ekonfronteerd worden. D e socialis $che bewindsman heeft n a a r het '■elhaast vooroorlogse middel van alarisverlaging gegrepen zonder ierover enig overleg te plegen. Hij eraatwoordt zijn beslissing door te erwijzen n a a r de vaste verhouding lissen het salaris van de student sgistent en dat van de wetenschap elij k medewerker. En deze verhou ing dreigt te verschuiven nu Klein ok plannen aan het maken is voor en salarisverlaging voor de begin ende medewerker. D eze plannen, Ie momenteel nog ter diskussie taan in het Centraal Overleg Per oneelszaken Wetenschappelijk On erwijs CCOPWO) werden op hun eurt weer ingegeven door de sala isverlaging die de overheid eerder it jaar heeft doorgevoerd voor be tonende akademici in andere over leidsdiensten.
Dverheidsbeleid Iet is duidelijk dat de overheid h a a r alarisbeleid wil spiegelen aan dat 'an het bedrijfsleven, dat de jonge ikademici slechter is gaan betalen. ia Binnenlandse Zaken zal Onder vijs en Wetenschappen nu ook moe en volgen. Klein stelt voor het aan vangssalaris van de beginnende we enschappelijke medewerker met één )eriodiek te verlagen (van 1141 n a a r 140), een verlaging van ongeveer der procent. D e beginnende weten ichappelijke ambtenaar (die zich óf iJleen met onderzoek óf alleen met mderwijs bezighoudt) zal zelfs twee leriodieken minder krijgen, een ach eruitgang van acht procent. 3eze plannen zijn natuurlijk slecht
gevallen bij de verschillende cen trales in het COPWO. Tenzij Klein zijn plannen doordrukt, ziet het er niet n a a r uit dat 1 september als invoeringsdatum gehaald wordt. Betreffen deze plannen uitsluitend medewerkers die nog niet in dienst zijn, de verlaagde salarissen voor studentassistenten zullen voor elke assistent gaan gelden. Slechts die studentassistenten die vóór 14 juli 1975 (de datum waarop Klein zijn maatregel bekend maakte) hun nieuwe kontrakt in de zak hadden genieten enig uitstel, m a a r omdat elk kontrakt met studentassistenten maximaal één jaar loopt, zullen zij bij de eerstvolgende verlenging ook het slachtoffer worden. De salarismaatregel komt bij de stu dentassistenten h a r d aan. Niet al leen omdat zij nu totaal onverwacht tien procent minder zullen verdie nen, m a a r ook omdat velen net in staat zijn om met het huidige salaris in hun onderhoud te voorzien. Zo zal een vijfdejaarsstudent die half time in dienst is op zijn salaris van ƒ 1167,50 bruto ƒ 115,55 minder ontvangen en een tweedejaars die drie halve dagen per week werkt ƒ 54,72 gaan missen op zijn salaris van ƒ 552,60.
Aantal moet ook inkrimpen Klein laat het echter niet bij een salarismaatregel. In zijn niet-aflatende bezuinigingsdrift heeft hij ook het totale budget beperkt. Het aantal student-assistentschappen zal met tien tot twintig procent moeten worden ingekrompen. Door deze maatregelen zal enerzijds een zware wissel getrokken worden op de achterblijvende student-assistenten en anderzijds veel werk dat nu nog door student-assistenten wordt verricht weer door medewerkers overgenomen moeten worden.
Grondraden Een .verontwaardigd' Landelijk Overleg Grondraden (LOG) kwam deze week met een eerste reaktie op de (vervolg op pagina 4)
Vaste prikker dr. Kop begint aan zijn aciittiende weekkaart.
Pril(klok verdwijnt Na zes maanden praktisch nuttelozee dienst zullen de prikklokken in sep-Itember weer uit de KH-gebouwen1 verwijderd worden. „Omdat men diee dingen kennelijk niet wil, stoppen^ we ermee. Het is voor ons geen principe-kwestie", stelt het Kollege van1 Bestuur bij monde van voorzitterr Verster. Voor de enkeling die er uitdrukkelijk om vraagt wilt het bestuur n a 1 september eventueel nogï wel een klok laten hangen. De zes prikklokken werden in m a a r lt van dit jaar geïnstalleerd als hulp-,. middel bij de kontrole van de variabele werktijden. Een toen al omstreden maatregel. Hoewel het bestuurp stelt, dat er door velen om de prikklok was gevraagd, is d a a r nooit ietsg van gebleken. Zo kantten de fakulteiten zich sowieso tegen een registratie van de variabele werktijden1 en zeker tegen de prikklok, omdatt het karakter van wetenschappelijkeB
arbeid zich tegen een dergelijke registratie zou verzetten. En juist omdat de prikklok voor het wetenschappelijk personeel niet verplicht werd gesteld, voelde het administratieve en technische personeel ook weinig voor het klokken. Van de definitieve invoering werd het Georganiseerd Overleg door het bestuur bovendien niet op de hoogte gesteld, helaas niet en spreek dus uitsluitend De klokken werden dus genegeerd. Voor zover het personeel de werktijden al bijhoudt (nog niet de helft doet dat) geeft men de voorkeur aan het gebruik van de tijdsregistratiekaart. Op een p a a r personeelsleden na. Welgeteld acht hebben regelmatig geprikt. We vroegen een van de vaste prikkers, dr. P. Kop (wetenschappelijk medewerker a a n de Subfakulteit Psychologie), of hij gelukkig is met het verdwijnen van ,zijn' (vervolg op pagina 2)