VOORWOORD
Weer een jaar voorbij. Als deze catalogus bij u op de mat valt, bent u waarschijnlijk aan het inventariseren wat het jaar 2012 gebracht heeft. Er verschenen vreselijk veel potentiële sellers van onze collega-uitgevers en van onszelf. En naast die sellers ook juweeltjes van boeken die u hopelijk ook nog heeft kunnen inkopen en verkopen. Voor ons was het in ieder geval een geslaagd jaar en we kijken vol vertrouwen naar 2013. Toch wil ik even terugblikken naar afgelopen jaar waarin onze geliefde auteur Maeve Binchy overleed. Zij nam een bijzondere plek in binnen onze uitgeverij. Toen ik in 1988 begon werden haar romans puur vertaald voor de boekenclubs in Nederland en Vlaanderen. Haar verhalen waren echter een groter publiek waardig en zo besloten we haar ook in de boekhandel te introduceren. Voor deze gelegenheid haalden we haar naar Nederland en na een groot interview in het Parool brak ze door. Ik heb haar toen voor het eerst ontmoet en Maeve was Maeve. Een lieve vrouw die voor iedereen zorgt. Als we het over haar hebben denk ik terug aan de reis in Noordoost-Schotland die ik met een vriend in de winter maakte om te fotograferen. In de barre kou arriveerden we bij Balmacara Castle en over de lange toegangsweg kwamen we bij het kasteel. Daar wees het bord ‘shop’ naar de warmte; tenminste dat dachten we. We bogen ons hoofd en stapten door de deur de kleine winkel binnen.
Alles was donker, doodstil en koud. Maar ja, de deur was open dus moest er toch wel iemand zijn. Toen we ‘hello, visitors’ riepen kwam er via een achterdeurtje een ouder mevrouwtje kijken. Ze schrok, maakte een kleine sprongetje en riep uit: ‘Oooh, visitors’. Ze rende meteen weer weg en even later ging het licht aan, stroomde er Keltische muziek door de winkel en werd de haard aangezet. Ze deed een prachtige schort om en kwam breed lachend terug. Uiteindelijk bleven we daar slapen, maakte ze een heerlijk diner en zaten zij en haar man met ons ’s avonds bij het haardvuur en vertelde ze de mooiste verhalen uit het gebied. ’s Morgens stonden onze walking boots gepoetst en gedroogd, met kranten in de openingen gepropt bij de haard. Het had Maeve Binchy kunnen zijn. Hans Janssen
VOORWOORD