Bloot trekt de aandacht. Maar welk merk zijn borsten of billen laat zien, zullen velen zich waarschijnlijk niet herinneren. 54
ten van levende dieren voor stunts. Ook in het boek Guerrilla AdD e G U E R R I L L A M ar k e t i n gr e v o lu t i e
vertising van Gavin Lucas en Michael Dorrian kwam ik ze tegen: honden met jasjes waarop de naam van een bedrijf staat. Een nieuw soort shirtsponsoring. Net zo zinloos als de naam van een uitvaartverzekering op shirts van springende volleybalmeisjes. Ik herinner me ook een actie van slagerij Zuidhof, bedoeld om de nieuwe vestiging in Bedum te promoten. De vleeshouwer had in een weiland aan de doorgaande weg tussen Zuidwolde en Bedum vijf koeien aangekleed met een hesje waarop stond ‘Ik zie je bij slagerij Zuidhof’. En dat vonden velen in Groningen te bont. De slager schrok dan ook zo van alle negatieve reacties, dat hij in allerijl besloot de koeien langs de N994 weer uit te kleden. Eerder stond een kudde grazende reclameschapen met een dekentje van Hotels.nl langs een rotonde in Joure. Op last van de burgermeester van Skasterlân moesten de wollige reclamezuilen weg. Dwangsom 500 euro per dag. Onzin, zei Hotels.nl. Dit was shirtsponsoring, dus niks weghalen. De burgemeester zei toen in televisieprogramma Nova, nou, dan halen we de hesjes zelf weg. Veel media-aandacht en een prima rel voor Hotels.nl. Maar of al die negatieve publiciteit goed is voor je merk? En ik ben nog niet Palmolive / Young & Rubicam Moscow
klaar met schapen. Want ineens verschenen die in ons land op tal van plekken. Op Schiphol stond er eentje heel zielig verkleed als toerist. Bij de ingang van Artis stond er een met een zebraprintje, in een koolzaadveld stond een knalgeel gespoten exemplaar, op het trainingsveld van Oranje in Hoenderloo werd een middenstipschaap gesignaleerd enzovoort. Zonder uitleg, logo of wat