Wonen in ‘De Wachter’

ken,” benadrukt Kim. Alle ruimtes en etages zijn aan elkaar verbonden door een sfeervol trappenhuis. Aan de wand illustreert een gigantische zwartwitfoto hoe de molen eruit heeft gezien in de jaren ‘50 van de vorige eeuw.

Pastel En Retro

Het industriële, retro interieur is kleurrijk en een verrassende mix van stijlen. Maatwerk meubelen en strak vormgegeven kastenwanden in frisse pasteltinten dansen met historische materialen en upcyclede accessoires. Kim: “Jeroen en ik hebben dezelfde voorliefde voor Scandinavian Living, natuurlijke sferen en design, vinden duurzaamheid en hergebruik belangrijk en houden van het mixen van oude items met nieuwe materialen. Veel van de accessoires en meubels die je ziet in ons interieur hebben we zelf gemaakt.”

FAVORIETE PLEKJE

De arduinstenen bank bij de molen is de favoriete plek van de bewoners. “Je zit hier heerlijk in het zonnetje en de steen blijft in de avond lekker lang warm,” vertelt Kim. “De bank is gemaakt uit een oude perronrand van het voormalig station in Purnode. Op deze locatie werkte Jeroen als beheerder voor outdoor-evenementen en bracht hem 25 jaar geleden zelf mee uit de Belgische Ardennen. Hoe hij het gevaarte naar huis kreeg? Dat pakte hij slim aan. Als outdoor-instructeur gaf hij aan een groep deelnemende dames de teamopdracht om in het kader van samenwerken deze steen te verplaatsen in zijn bus.”

FAVORIETE INTERIEURITEM

De Coral hanglamp, ontworpen door David Trubridge, die centraal in de living prijkt, is het favoriete item van het stel. Kim: “Trubridge laat zich inspireren door de natuur en oceanen. De manier waarop het basiselement van de lamp als het ware naar buiten ‘groeit’ refereert aan koraal. Dit ontwerp is gebaseerd op de structuur van een geometrisch veelvlak. De investering meer dan waard.”

HOUDEN VAN ANDERS door Nathalie Schalke

Je moet het maar aandurven, een historische familiemolen verbouwen om erin te gaan wonen. Kim Hendrix, programmamanager / vitaalcoach, en Jeroen Horevoorts, specialist in veilig werken op hoogte, zijn de trotse bewoners van grondzeiler ‘De Wachter’ in Baarle-Nassau en weten alles van de uitdagingen die dit met zich meebrengt. “Een molen is een onderhoudsintensief pand,” benadrukt Kim met een glimlach. “Niet gemaakt om in te wonen. Stenen lopen taps-toe naar binnen waardoor de regen hier langs de muren droop, aanvankelijk. We hebben inmiddels, sinds ons begin in 2006, heel wat verbouwingen achter de rug.”

Met liefde investeerde het sportieve stel geld, tijd en energie aan het eigen maken van hun droomproject. Het resultaat mag er zijn. Er staat een prachtige molen, begroeid met groene klimplanten, omgeven door een sfeervol aangelegde tuin en met een architectonische aanbouw die de keuken, living en entree huisvest. Aan de achterzijde is een tweede binnentuin met een aangrenzende tuinkamer. “Jeroen is ontzettend handig en ik kan goed regelen, sjouwen en delegeren,” vertelt Kim met een knipoog. “Samen zijn we altijd bezig aan ons huis.”

ERFGOED

In 1956 brandde de molen, die oorspronkelijk werd gebouwd in 1907, grotendeels af. “Alleen de stenen zijn overeind gebleven,” vertelt Kim. “Met zorg en aandacht is dit stukje erfgoed hersteld en door Ad en An Horevoorts-Theeuwes, mijn schoonouders, in 1981 voor het eerst tot woning gemaakt.” Later zag zoon Jeroen veel potentie in de familiemolen en nam hem over. Sindsdien is hij voortdurend aan het onderhouden en verfraaien. Kim gekscherend: “Ik denk dat ik net zo hard, viel voor de molen als op Jeroen zelf.”

De ingang van het gemaal is nog volledig origineel, laten de ruwe stenen zien. De authentieke molen, waarin veel daglicht doordringt en alle wanden rond zijn, biedt ruimte aan de slaapkamers en de badkamers. Een sfeervol ingerichte master bedroom voor henzelf, een stoere kamer met stapelbed voor zoon Kik en in de nok een speels ingerichte ruimte voor zoon Sep. “De balken in de nok zijn stukken van de oude wie-

Wonen in deze familiemolen is uniek en bijzonder. Ronde vormen en ruimtes ogen meteen gezellig en sfeervol. Er hangt een fijne energie. “Wij houden van anders. Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan,” knipoogt Kim. “Soms is het ronduit onpraktisch, maar dat wordt opgeheven door de emotionele waarde die deze plek voor ons heeft. We leven hier midden in het centrum en toch volledig vrij.” Twee keer per jaar moet de molen naar de ‘kapper’ en snoeit Jeroen het groen aan de buitenmuren. “Als alpinist heeft hij zijn handtekening op de molen gezet door een klimsysteem aan te brengen, wat het kortwieken voor hem tot een feestje maakt.”