2020 Week 35 Vrijdag 28 augustus
NR. 5753
115 e jaargang WIM KUSTERS 10 JAAR VRIJWILLIGER ZONNEBLOEM
KERMIS ULICOTEN WERD DORPSHUISACTIVITEIT
5
7
Q-LITE WORDT 30 JAAR!
11
DEZE WEEK:
BRANDWEER BAARLE BLUST BRAND HUISVENNEN
DE CURSUSKRANT Met het nieuwe cursusaanbod van het Cultuurcentrum Baarle
Hoogmis tijdens Bernardusoctaaf goed bezocht Als je op anderhalve meter afstand van elkaar moet zitten, kunnen er natuurlijk veel minder mensen in de kerk, en is deze eerder tot de laatste bank bezet, zover als dat mag. Zondag 23 augustus was de Bernarduskerk in Ulicoten ongeveer vol en was het zoeken naar een plekje bij een gele sticker die de plaatsen aanduidde waar men mocht zitten. De Hoogmis tijdens het aangepaste Bernardusoctaaf had als voorganger pastoor Maickel Prasing, nu pastoor in de fusieparochie H. Bernardus van Clairveaux en voorheen pastoor onder andere in Ulicoten. Hij riep op tot nadenken over misschien ‘Bernardusoctaaf nieuwe stijl’. Pastoor Prasing dankte zijn collega pastoor Demmers die het goed vond dat hij voorging in deze dienst, samen met diaken Smies. Meezingen mocht niet, maar van achter op het oksaal zong het parochiekoor van Ulicoten, met orgelbegeleiding door Danny Pals en tussendoor instrumentale versterking van een koperblazer. De Hoogmis had vooral Latijnse gezangen en andere muziek en speciale gezangen, dan het boekje aangaf. Het 25-jarig jubileum gaf daar aanleiding toe, maar ook het feit dat er toch niet meegezongen mocht worden, dus dan kan men buiten het boekje gaan als koor…
Bij het beeld van de Heilige Bernardus kun je een kaarsje opsteken (foto Silvie Verheijen-van den Brandt.)
bpost PB- PP
BELGIE(N) - BELGIQUE
Pastoor Maickel Prasing ging voor in de Hoogmis, samen met diaken Smies.(foto Silvie Verheijen-van den Brandt.)
Vloeibaar “Samen stilstaan bij het leven van Bernardus”, met die woorden en de opsomming voor in het octaafboekje, begon pastoor Prasing zijn homilie. “Dit jaar is alles ander, in feestelijkheid en gezangen doet het niet onder voor anders” aldus de pastoor. De spreuk die het organiserend comité dit jaar koos ‘Dat de Heer Zijn Woord vloeibaar maakt voor ons’ werd door hem kort aangestipt in de vergelijking met voedsel. Vloeibaar voedsel, wordt makkelijker opgenomen. Je begint er je leven mee, van Bambix naar Brinta naar boterhammen… Vaak eindig je er ook mee! “Bernardus verstond de kunst het woord bij de mensen te brengen, hij had als bijnaam de honingvloeiende leraar (mel magister fluit).” De monnik van de Benedictijner orde diende 5 pausen, zijn leven speelde zich veel af buiten het klooster, aan hoven in Frankrijk, Italië en Duitsland. Hij bemoeide zich met alle wereldproblemen…
Eenmalig Pastoor Prasing greep terug in zijn herinnering, ging naar 1994, het jaar waarin de heemkundekring een grote stoet naar de Bernarduskerk organiseert, volgens hem de opmaat naar het octaaf. “Er werd toen gezegd dat het eenmalig was.” In 1995 volgde Prasing pastoor Van Steen op in Ulicoten, “en in mijn jeugdig enthousiasme heb ik voorgesteld om van het octaaf een echte achtdaagse te maken, met naast de bedevaartsdag 20 augustus een hoogmis op zondag. We begonnen met stille missen elke dag, daar kwamen activiteiten met kinderen bij, de lesbrief, de mis op Janshove, de kruisweg, koren elke dag. Een sponsor die mooie kazuifels met de afbeelding van Bernardus erop bekostigde. We wilden het vijf jaar aankijken, en nu zijn het er 25!” Pas op de plaats “Corona dwingt ons om pas op de plaats te maken” vervolgde de pastoor. Hij zag het ook als goed moment om na te denken over een andere invulling. Misschien niet iedere
dag koren en gastvoorgangers. Hij gaf de suggestie om het te beperken tot elke dag iets anders: Bernardus nieuwe stijl! “De boodschap is op velerlei manieren te brengen. Het geloof laten vloeien, iedere dag op eigen manieren.” Als voorbeeld gaf hij: wandeling, tentoonstelling, kinderactiviteit. Om af te sluiten met de uitspraak: “leren, vieren en dienen. Het kan in allerlei vormen, om het octaaf bij de tijd te houden. Wij mogen hopen en bidden om inspiratie van Bernardus” en hij sprak van een ‘missionaire parochie’. Om te eindigen met felicitaties aan het 25-jarig nieuwe Bernardusoctaaf. Drijvende kracht Namens de werkgroep richtte Annie Koks aan het eind van de viering het woord tot pastoor Prasing, om te memoreren dat hij 25 jaar geleden de drijvende kracht is geweest. Als Bernardus vereerder heeft hij ook nu weer een Bernardusparochie, en activiteiten hier omheen opgezet, die de moeite waard zijn om te bezoeken. Ze stipte aan hoe bijzonder het is dat de huidige
werkgroep, bestaande uit pastoor Demmers, Jacqueline van der Kaa, Anita Geerts en zij zelf, de steun heeft van het team van de Bernardusschool, het huidige pastorale team. De bijzondere traditie van het Bernardusoctaaf wil men graag voortzetten, volgend jaar wordt 25+1 gevierd. Er waren cadeautjes voor pastoor Prasing en diaken Smies, en de mededeling dat er dit jaar geen koffie geserveerd kon
worden in de kerk, maar dat er op het Bremerplein koffie was met Bernarduskoeken die door de pastoor werden gezegend! Op donderdagavond 27 augustus wordt het Bernardusoctaaf afgesloten in de Bernarduskerk in Ulicoten, met het pastoraal team van de SintJan-de-Doper parochie, en zang van Jacqueline van der Kaa en Peter van Riel, begeleid door organist Danny Pals. Graag reserveren, meer informatie op: www. parochie-ulicoten. nl of op de nieuwe website van parochie Sint Jan de Doper www.sintjan-de-doper.nl. JW-B
Het pastoraal team onder leiding van pastoor Demmers verzorgde de openings- en afsluitingsviering van het Bernardusoctaaf in Ulicoten. (foto Silvie Verheijen-van den Brandt.)
Eerste schooldag op nieuwe school ’t Uilenpoortje! Op de speelplaats van basisscholen Akkerwinde en Regenboog in Baarle zijn groene en blauwe cirkels gespoten met daarin cijfers; de verzamelplaats van de diverse leergroepen blijkt later. Elke leerkracht wacht daar op zijn of haar groep en neemt ze mee naar binnen. Alleen ouders van leerlingen van groep 1, 2 en 3 mogen op het speelplein komen. Dat zijn de nieuwe regels. Voor de kinderen die na de schoolvakantie voor het eerst naar school gaan is het extra spannend: en dan komen ze ook nog op een nieuwe school terecht. Het Uilenpoortje… ze worden maandagochtend ontvangen door een echte uil, leren een uilendansje en gaan dan door een speciaal poortje naar binnen!
De uil, het uilenpoortje, directeur Ingrid van Ginneken en heel veel kinderen van de nieuwe school ’t Uilenpoortje.
Om half negen stroomt het plein langzaam leeg, alleen de allerkleinsten en hun ouders en juffen blijven over. Op de verhoging neemt directeur Ingrid van Ginneken het woord, en door een poortje komt een grote uil naar buiten. De juffen worden alle-
maal genoemd, Nienke, Nancy, Tirza, Edith, Thea, Elly en Sabine, zij mogen met ‘hun’ kinderen naar voren komen. “Jullie zijn er allemaal stil van, het is even wennen. Dit jaar zijn jullie een speciale school: het Uilenpoortje” legt juf Ingrid uit.
Whoehoe De grote uil roept ‘whoehoe’ en dat mogen ze allemaal nadoen en ook vliegen als een uil. Dan nog even zwaaien naar de ouders, en onder het poortje door - de kinderen hoeven niet te bukken - naar binnen om met hun juf naar hun klas te gaan. De nieuwe school Het Uilenpoortje in Baarle is een feit! Nieuwe naam Met Carolien Ferket, verantwoordelijk voor de onderbouw, praten we over de nieuwe school en mogen we een kijkje nemen. Binnen zijn op de ramen door een ouder versieringen van uiltjes aangebracht. Lees verder op pagina 3