7 NOVEMBER WILLIBRORDUSDAG CIRCUSDAG
WINNAARS STEUNKAARTEN ACTIE HARMONIE
GESLAAGDE JUBILEUMAVOND WTV ALPHEN
Pagina
Pagina
Pagina
7
13
29
Optiek Czyzewski heeft OOG voor HOREN • Star geregistreerd • Hoorprof gecertificeerd Chaamseweg 74, Baarle-Nassau, T. 013-5078792
Ons Weekblad 108e jaargang
NR. 5397 - Week 44 Vrijdag 1 november 2013
Frans en Ad Vriens samen 100 jaar bij Parochiekoor Ulicoten Het artikel van tien jaar geleden hebben ze nog bewaard, dus eigenlijk hoef ik maar amper iets op te schrijven. Toen vierden Frans (73) en Ad (66) Vriens dat zij veertig jaar lid waren van het Parochiekoor in Ulicoten, en allebei hebben ze er gewoon nog tien jaar aan geplakt. Tijdens het Ceciliafeest op 7 november wordt hun jubileum gevierd met een gezellig brunch. Het dagenlang feesten zoals in vroeger tijden, dat is niet meer gebruikelijk. Hoewel u de verhalen van hoe het er vroeger aan toe ging bij het koor in Ulicoten misschien al eens gelezen hebt, blikken we toch nog even terug met hen. “Wij zijn er het langste bij nu” melden ze opgetogen. “Destijds gingen we met een hele groep tegelijk bij het koor, wij werden toen geronseld, ik denk dat we met 1012 mannen in opleiding gingen. Met een busje vol reden we elke week naar de paters van de Heilige Geest aan de grens, waar we Gregoriaans leerden zingen. Allemaal mannen ja. Wij zijn de laatsten geweest die die opleiding gehad hebben.”
GREGORIAANS Gregoriaanse muziek, leggen we voor de leken onder ons even uit, is niet in maten verdeeld. De muziek is op de tekst gebaseerd, in vrije maten. “Er zijn nog kerkkoren die zich er op laten voorstaan dat ze Gregoriaans zingen. Wij zingen het nog af en toe” vertelt Ad Vriens. “De nootjes zijn allemaal hetzelfde, ze schrijven geen halve noten en als een toon langer wordt aangehouden schrijven ze twee noten. De dirigent moet het tempo aangeven, veel is eigen interpretatie. Er staan geen muziektekens bij, het gaat allemaal op
in de Grote Kerk in Breda in 1989. In dat jaar werd Frans ook voorzitter van het Parochiekoor en 21 jaar lang heeft hij die functie gehad, tot 2010. Ad is al sinds jaar en dag in zijn eentje de muziekcommissie. In overleg met andere koorleden zoekt hij muziekstukken uit en houdt het archief bij. In de kerk is een muziekkast vol met materiaal.
GREGORIUSVERENIGING
Frans en Ad Vriens poseren in de Bernarduskerk waar ze ook elke zondag trouw zingen met het Parochiekoor. gevoel. Is een apart soort muziek, dat moet je geleerd hebben, je moet er feeling voor hebben of het heel lang meezingen. Daarom zijn er steeds minder koren die het zingen.”Ad Vriens had op kostschool al Gregoriaans leren zingen en dat kwam goed van pas, want hij was met zijn 16 jaar de jongste van de koorleerlingen. De zangpater zong voor en zij moesten dan steeds een stukje nazingen en zo werden stukken ingestudeerd. Noten leerden ze lezen, de betekenis van notengroepen. Waarom ze bij het koor gingen, dat weten ze ook nog. “Als de pastoor dat persoonlijk aan je vraagt of het kerkbestuur, dan was je daarmee vereerd. Er was toen niet zoveel, wij waren niet bij de voetbal” vertelt Frans. Hij was zelf wel bij de fanfare en dat is zo gebleven. “Wij waren toen allemaal jonge mannen, Ad was de jongste. We deden het met plezier maar van lieverlee zijn er steeds meer gestopt. Er moest nieuw bloed ingebracht,” weet Frans. Ad vult aan: “wij moesten
oude mannen vervangen. Die kenden dat Gregoriaans allemaal, daar kwam je dan tussen te staan.”
DAMES
Later stroomden dames in en werd het parochiekoor een koor zoals het nu functioneert. De dames zijn in de meerderheid, Gregoriaans wordt nauwelijks nog gezongen. Op dit moment telt het Parochiekoor Ulicoten 5 heren en 8 dames en deze 13 leden verzorgen alle gezongen missen in de Bernarduskerk. “De laatste tien jaar is er eigenlijk niets veranderd” zeggen de twee jubilarissen. Er zijn steeds minder trouwerijen waar ze moeten zingen, gouden bruiloften wordt ook minder, het wordt steeds vaker niet in de kerk gevierd. Uitvaarten zijn e wel veel, maar ook hier wijkt men steeds vaker uit naar andere plaatsen dan de kerk. “De belasting van de koorleden op doordeweekse dagen wordt minder. En dat terwijl we nu meer tijd hebben” lacht Ad. “Vroeger waren degenen die moesten werken er niet doordeweeks. Da-
mes deden meest rouw-en- trouw. Ik kon omdat ik bij Theeuwes in Ulicoten werkte af en toe onder werktijd wel gaan zingen” vertelt Frans.
HOOGTEPUNTEN Ad zingt bij de bassen en Frans is tenor. De stemmen zijn goed verdeeld bij het Parochiekoor in Ulicoten. In de vijftig jaren dat zij er zingen hadden ze te maken met vier dirigenten: Herman Seeuws, Arie Seeuws, Jac Jansen, Danny Pals. In de tijd dat de Nederlandstalige gezangen hun intrede deden, was het koor wat groter en bleven sommige leden ooit thuis als ze wisten dat het een Nederlandstalige mis was. Nu kan dat niet meer met 13 personen. “Dat weet iedereen, en ze zijn er bijna allemaal altijd, da's fijn. Anders zou het mislukken. Dat overkomt ons niet gauw. We hebben een goeie naam in de kring qua kwaliteit.” Aan kringkoordagen doen ze nog steeds elk jaar trouw mee; een ander hoogtepunt was een concert
Voor hun jubileumdag hebben ze zelf de muziekstukken uitgezocht samen. Bij het 40-jarig jubileum kregen ze al een gouden onderscheiding van de Gregoriusvereniging, “hoger hebben ze niet” denkt Ad. Een vijftigjarig jubileum komt bij koorleden toch wel vaker voor; in de nieuwsbrief Cecilia staan vaker namen van mensen die deze mijlpaal bereiken. Hun stem boet nog niet in aan kwaliteit: “ik geloof niet dat ze ons daarvoor wegsturen” klinkt het nuchter uit de monden van de broers Vriens. “Sleet kan er wel op komen, maar wij houden die soepel door twee keer per week te zingen, een keer tijdens de repetitie en een keer op zondag in de kerk.” Voor hun jubileum kozen ze voor stukken uit een Gregoriaanse mis, de Ambrosiaanse lofzang. Het Latijnse Veni Jesu vindt Frans heel mooi. Ad heeft ook als favoriete stuk de Ambrosiaanse lofzang, en hij koos voor de Thomasmis, een Nederlands stuk dat ze het laatst ingestudeerd hebben. “Moeilijke stukken geven het meeste voldoening.” Op dit moment zijn ze nog druk aan het repeteren om het op zondag 17 allemaal onder de knie te hebben. De Missa Brevis van Jacob de Haan wordt door beiden ook aangehaald als mooi maar moeilijk stuk waar ze lang over deden om het in te studeren. “De jaren gaan snel voorbij, als we geluk van leven hebben zitten we hier over tien jaar weer, dan zijn we er zestig jaar bij!” (Jeanny Wouters)
PORT BETAALD BAARLE-NASSAU
België- Belgique PB 2380 Ravels 1 BC 9516
Dé kunst- en klikgebittenspecialist! Alphen 013 - 508 1413 Baarle-Nassau 013 - 76 20 200 (NL) 014 - 69 80 02 (BE)
www.ubentuniek.nl Deze week extra bijlage
Actief plus
• Ons Weekblad • Weekblad Nieuw Ginneken • Weekblad Gilze en Rijen • Weekblad Oosterhout • Weekblad ’t Carillon • Weekblad De Duinkoerier • Weekblad Waalwijk • Weekblad De Langstraat • Weekblad Dongen
Oplage: 150.000 ex. Een uitgave van Uitgeverij Em. de Jong bv Baarle-Nassau Tel.: 013-5075534
PRIJSPuzzel
Zie pagina
RIJBEWIJSKEURING
15
47
BLOEMSCHIKKEN
19
LEKKER UIT ETEN
25
THUISFITNESS
29
BLIJVEN LEREN
39
Des. Geeraertsstr. 8, 5111 CH Baarle-Nassau Telefoon: 013-507 9039 Geopend: di. + do. t/m zondag: 10.00-17.00 uur
10e Dorpsontbijt iets minder druk Of het aan het weer lag, of aan de crisis, feit is dat de 10e editie van het Dorpsontbijt in Baarle wat minder belangstelling kreeg dan andere jaren. De organisatie, vrijwilligers van de Ontwikkelingsraad, tellen elk jaar het aantal porties eieren met spek dat besteld wordt en dat waren er wat minder. Ook de opbrengst was iets lager dan voorgaande jaren. 1468 euro werd geteld aan het eind van de ochtend. “Een mooi bedrag, waarvoor wij de gevers graag willen bedanken” aldus voorzitter van de Ontwikkelingsraad en motor achter het Dorpsontbijt vanaf begin, Angèle Olieslagers. Over dat begin tien jaar geleden weet zij nog wel het een en ander te vertellen. Eigenlijk begon het allemaal nog eerder, vijftien jaar geleden. In Zondereigen wordt al bijna twintig jaar een Dorpsontbijt georganiseerd, en de opbrengst
is voor het landelijke goede doel 11.11.11. In Nederland is dat niet zo bekend en de formule die men daar gebruikte, waar mensen moeten boeken en betalen voor het ontbijt, sloeg in Baarle helemaal niet aan.
GRATIS “Tien jaar geleden bestond de Ontwikkelingsraad nog niet, maar we zijn wel met een aantal groepen bij elkaar gekomen. Mensen die plaatselijk initiatieven steunen in ontwikkelingslanden. 'Wat gaan we doen? ' vroegen we ons af. 'We hebben het al eens gedaan, een Dorpsontbijt, we moeten geen geld vragen want dan komen de mensen niet.' Toen ontstond het idee om sponsors te zoeken” vertelt Angèle. “We hebben hele goeie sponsors, die leggen we in de watten, er reclameert niemand.” Ze wil ook onderstrepen dat ze allemaal nog meedoen vanaf het begin! Daarmee kon het ontbijt gratis worden aangeboden en kon men een bijdrage vragen voor de steun aan plaatselijke goede doelen.
bij kijken. De hele zaterdag had Mai al spekjes gebakken en zondag stond ze in de keuken van het Cultureel Centrum weer achter de pannen met eieren. Ze verving Ien die de voorgaande jaren de eieren bakte maar die door ziekte er niet bij kon zijn deze editie. 80 Broden, 600 eieren en 40 cakes gingen er doorheen deze zondag 27 okto-
ber. De eieren die over zijn gaan naar Zondereigen waar volgende week een brunch wordt georganiseerd voor 11.11.11. Vanwege het jubileum kregen alle bezoekers dit jaar iets extra's, een lekkere plak cake. De organisaties die meededen en mee delen zijn: Etago Kenia scholenproject van pater Geerts, Amnesty International van Elisa-
beth Marcus, Caritas Roemenië Baarle van Trudie en Ben Wijnen, Schoenendoosproject van de familie Giampietro, Small World Foundation/Indianen in Colombia van Heike van Gils. De Wereldwinkel had een verkoopstand in de aula en deelt niet in de opbrengst maar helpt wel mee in de organisatie. (Jeanny Wouters)
CIRCULAIRE “We sturen ook altijd een circulaire, een brief huis-aan-huis om de mensen erop te attenderen, een week van tevoren.” Veel vrijwilligers zetten zich in en helpen mee aan het Dorpsontbijt. Precieze aantallen kan Angèle niet geven, maar elk goed doel dat er vertegenwoordigd is levert minimaal drie mensen om mee te helpen. Eieren bakken, koffie zetten, bediening en opruimen. Er zijn heel wat handen nodig en er komt heel wat
(Foto's Hanne Dirven)