2021 Week 5 Woensdag 3 februari
96 e jaargang MEVROUW JANS DEKKER KARSSENS 100 JAAR
BRANDWEERMANNEN VERTELLEN OVER VROEGER
EERSTE EXEMPLAAR VERDWENEN TENTENSTAD OP DE HEI
TROTS OP MIJN VOORTUIN
3
5
9
11
FAMILIE QUIRIJNEN VIERT HET NU NOG EVEN NIET
8 x Q = 500 J
Graf ouders (foto Cor de Kok)
8 op een rij
Een door en door Gilse familie, al komen hun ouders er niet vandaan. 8 broers Quirijnen, stuk voor stuk karakteristiek en niet weg te denken uit de gemeenschap, al hebben enkelen hun territorium uitgebreid. De kop: geen wiskundige formule, wel pure chemie tussen de broers. Samen worden ze op 7 februari 500 jaar. Broer Peter komt er voor uit Frankrijk, maar ze vieren het (nog) niet. U weet wel waarom. Ik spreek hierover met (An) toon en Cees. DOOR: TON DE BRUYN Van krantenjongen tot….. Duidelijk is te horen en te zien dat ze allemaal uit hetzelfde nest komen. (An)toon vertelt al jaren Gilze uit te zijn, maar meteen herkend te worden als ‘intje van Krène’. Rare Gilse gewoonte overigens om sjieke namen te verbasteren. Het zijn stuk voor stuk vertellers dus het zal vroeger wel druk zijn geweest aan tafel in Huize Quirijnen. 8 jongens, ieder jaar eentje, dus moeder was blij toen eindelijk de schoondochters begonnen te komen. Ze bekwam er helemaal van, volgens de broers. Al vroeg doorkruisten ze heel Gilze. Hun vader Piet bracht namelijk de krant rond, Dagblad de Stem
en dat was bijna huis aan huis bezorgen. Cees vertelt: iedere dag om kwart over zes het bed uit en dan moest onze pa soms naar school bellen om te vertellen dat ik later dan 9 uur op school kwam.’ Ze hadden allemaal een topconditie want ze raasden door Gilze en sprongen vaak over de afrasteringen om de zaak nog te versnellen. Pa werd er soms op aangesproken en dan corrigeerde hij streng doch rechtvaardig. Hij was de baas. Maar zaterdag mochten ze mee met het afrekenen en dan viel regelmatig wat af. ‘Van jouw moeder kreeg ik altijd twee snoepkes’, herinnert Cees zich nog. Vader nam er ook nog de streekkranten bij zoals het Kanton, maar
Ronde tafelconferentie
op een bepaald moment gingen de oudsten weigeren. De start van de afbouw. En werken in de bouw o.a. van de sporthal Achter de Tuintjes. Hard werken Het was hard werken in Huize Quirijnen. Een stevige productie, 8 jongens in 10 jaar tijd: Antoon, Cees, Peter, Huub, de tweeling Christ en Sjaak, Johan en Ad. En al die monden moesten gevoed worden, dus moeder had een druk huishouden en vader deed van alles en nog wat naast zijn krantenwijk. Hij had er bij voorbeeld ook altijd wel wat handel bij zoals het agentschap in Swipe, een reinigingsmiddel. Antoon lacht wanneer we het over een loper in de gang hebben. Zijn pa had een mooie verkooptechniek. Wat smeer onder zijn schoen kwam op de vloerbedekking terecht. Met wat Swipe had hij het stukje zo schoon gemaakt. Het was wel een stuk helderder dan de rest. Dus er moest een fles aangeschaft worden om de hele
loper te doen. En zo had heel Gilze in korte tijd een fles Swipe in het gootsteenkastje. Dit handelen hebben de zonen met verve overgenomen. Of het nu gaat om de garageverkoop, het Gilse museum of de brocanterie in België. En ze zijn allemaal handig en weten van aanpakken. Daarnaast kunnen ze het goed met elkaar vinden en staan ze ook klaar voor de ander. Cees geeft een voorbeeld. Peter had na zijn avontuur met de garage besloten te vertrekken naar een oud boeltje in Frankrijk. Uiteraard moest er van alles aan gebeuren en de broers zijn met zijn allen naar de Franse Ardennen getrokken en hebben daar in een week het programma ‘ik vertrek’ nagespeeld en de tent compleet verbouwd tot een soort trainingscentrum voor groepen. Antoon: ‘het blijft wat primitief maar onze broer is, net als wij allemaal, met een bietje tevreden.’ Meegekregen van thuis. Feesten Vroeger was het altijd al een zoete inval. Er werd ook regelmatig gefeest in de Oranjestraat. Antoon heeft zo zijn huidige vrouw ontmoet. Die kwam als lerares Engels op de LTS naar een klassenfeestje van de jongere broers en bleef hangen aan de oudste. Zonder medeweten van vader en moeder die trouw naar haar gingen voor een ouderavond en vertelden dat hun oudste zoon in Saoudi Arabie zat. Oud nieuws want dat had ze al uit eerste hand vernomen. De verkeringen mochten niet thuis blijven slapen, maar werden wel bij de broers op de kamer geparkeerd. Uiteindelijk allemaal getrouwd en allemaal kinderen. Een heel huishouden waar veel gevierd wordt. Carnaval komt regelmatig terug in de verhalen. Bouwen met OVM, ontwerpen van de wagens in Gilze én in Oosterhout en betrokken zijn bij allerlei clubs en groepen. De letter Q is wereldberoemd in Gilze. De Gilse kermis is een ander evenement. Vader Piet had altijd wel extra kranten die hij dagelijks gratis bezorgde bij de kermisexploitanten. Wel gratis, maar niet voor niks. Hij ontving namelijk jaarlijks heel veel vrijkaartjes voor de verschillende attracties en zo werd het mogelijk dat de kinderen kermis konden vieren. En dat doen ze nog steeds jaarlijks op de kermiszondag. Nu uiteraard van eigen geld. En dat allemaal in Gils, mèn durp. Want daar zijn ze allemaal voor gestrejen, van Tip tot Mollebos, van Gullemoej tot Gils museum.
Abraham Intussen hebben ze allemaal Abraham gezien. Dat was ook een festiviteit die ze gezamenlijk vierden. De oudste woonde in Oosterhout, het walhalla van de Abrahamdag en bij hem begon het. Ze deden allemaal een donatie in de pot, een Keulse pot en het bedrag werd kapotgeslagen tijdens de Abrahamdag en wat doe je wanneer iedereen uiteindelijk de 50 gepasseerd is? Niet treuren want de eerste is dan al weer 60 en ook dat moet gevierd worden. Daarnaast organiseren ze ieder jaar wel een een activiteit waaraan ze met zijn allen deelnemen, uitgezonderd 2020. Corona was de spelbreker, maar ze hebben al weer volop plannen voor dit jaar. Met zijn allen op de foto gaat er weer van komen. Cees en Antoon laten me de foto’s van eerdere momenten zien. En ook het rouwen doen ze in gezamen-
lijkheid. Ze hebben zelf het graf van hun ouders gemaakt, 2 zuilen met daartussen 8 zwerfkeien en 16 kleinere kiezels. Uiteraard in Gilse gewejen aarde. Terug naar het begin. 7 februari zijn ze samen 500 jaar. Het zal in ieder geval gevierd worden.
CARNAVALSKRANT ’T HANGIJZER IN DIT WEEKBLAD
Virus Aanders Karnaval Ja, alles is ’aanders’ dit jaar. Het carnavalsgevoel zal deze ’vastelaovend’op een geheel andere wijze tot bloei moeten komen. Er wordt een beroep gedaan op ons carnavalvierend vermogen. In alle kernen wordt er hard gewerkt aan de carnavalsbeleving. Wat daarbij altijd helpt is het lezen van de carnavalskrant. In Rijen is dat ’t Hangijzer en in Gilze is het carnavalsmagazine het Leutererke. ’t Hangijzer wordt dit jaar, aanders dan aanders, als onderdeel van Weekblad Gilze en Rijen verspreid. Dit betekent dat er dit jaar niemand van de RCS, zoals aanders wel het geval is, langs de deur komt om hem persoonlijk aan u af te geven. U kunt aan de RCS overigens wel een financiële bijdrage leveren middels het ’tikkie’ op de voorpagina van ’t Hangijzer. Carna-
valsfans komen in deze uitgave van het weekblad niks te kort, want naast ’t Hangijzer jaargang 54, lees je op de maandelijkse pagina van de Heemkring Molenheide over de geschiedenis van carnaval in de Gemeente Gilze en Rijen en Blauwneus Raoul Gommans vertelt over zijn carnavalsgevoel. De leuttappers versierden de straten van Gilze en organiseren een versierwedstrijd, ook daar lees je in deze editie over. Gilzenaren moeten nog even wachten op hun Leutererke, want deze wordt pas in het carnavalsweekend door Prins carnaval met de hele raad van elf en zijn hofdames rondgebracht. Maar om nu alvast in de carnavals stemming te komen ontvangt iedereen in de Gemeente dus ’t Hangijzer in de bus! Veel leesplezier!
De voorpagina van ’t Hangijzer , jaargang 54, je vindt hem in deze editie