2020 Week 25 Woensdag 17 juni
95 e jaargang HOME OF GOOD HOPE HEEFT UW HULP NOG HARD NODIG
KOOP LOKAAL
DE LAATSTE MOLEN VAN DE GEMEENTE
DE - VOORLOPIG LAATSTE TUINFOTO’S
5
8-11
13
22-23
ONS MOOIE BUITENGEBIED WORDT UITGEROOKT
De verdozing van Wijkevoort De Hultense weg is Tilburgs, maar nog steeds even groen. Het gat van Reef is goed afgeschermd, heet intussen het Wijckermeer en maakt nog steeds deel uit van een mooi natuurgebied. Helaas dreigt dit alles om zeep geholpen te worden, aldus de omwonenden die vertegenwoordigd worden door het comité Buitengebied Zuidwest. Mijn gesprekspartners zijn Marjolein de Graaff, Stan Maessen en gastheer Johan van Zon. Terug naar Hulten.
Dassenburcht foto Cor de Kok
DOOR: TON DE BRUYN FOTO’S: COR DE KOK Nu groen straks grijs Ik fiets de Hultenseweg af, voorlopig het enige ‘macadam’ zoals Johan het asfalt noemt. Onderweg constateer ik leegstand van enkele huizen en boerderijen tussen het afwisselende groen, een klein bos, weidevelden en volop fluitende vogels. Het schijnt dat hier uilen zitten, maar die houden zich-samen met de reeën- verscholen. Even goed verstopt zijn de opkopers van de Gemeente Tilburg die de bewoners stuk voor stuk ‘uitroken’ zoals Marjolein het formuleert. Ik passeer de boerderij van Piekje Koks. Straks wijken voor Wijkevoort? Ik word stil van de herhaalde borden met de opmerking: ‘een derde van dit buitengebied wordt opgeofferd aan grootschalige logistiek en maakindustrie’ en sta even stil bij de foto van het bestaande landschap met een daarin geprojecteerde witte blokkendoos. In 1997 namen we als Gilze en Rijen afscheid van een mooi paradijsje tussen Gilze en het restant van Hulten en droegen het over aan 013. Vanaf 1998 begon men de eerste plannen uit te broeden voor het Zuidwest gebied.
Ver weg en dichtbij Ik spreek een echtpaar dat er al hun leven lang woont. Ze willen niet met hun naam in het weekblad. Ze hebben het erg naar hun zin naast de plas. 20 jaar geleden kwam de Tilburgse Waterleidingmaatschappij vragen om de stallen te verkopen en dat is gebeurd. Daarna gebeurde er niets behalve de overname door Tilburg. Tot enkele jaren geleden: belangstelling voor hun woning vanuit de gemeente. Men kwam praten: ‘Maar wij willen hier blijven wonen tot we het niet meer aankunnen. We wonen hier prachtig en zijn te oud om nog iets anders te kopen. Ge moet een oude boom niet verplanten.’ Buurtbewoners die een tijd geleden hun woning kochten waren door de gemeente niet op de hoogte gebracht van de toekomstige situatie. Ze kregen dat vervolgens op een informatiebijeenkomst in de Heyhoef te horen. Boos en ongelukkig. De wet voorkeursrecht was van toepassing. Dat betekende dat ze alleen maar mochten verkopen aan de Gemeente Tilburg, wat uiteindelijk gebeurde. Wijkevoort, heel ver weg van het Tilburgse stadhuis waar de plannen gesmeed worden: Tilburg gaat voort in de
economische vaart der volkeren. De hele gemeenteraad (op één partij na) ging akkoord met het betonnen dozenplan, niet wetend dat daar mensen wonen, ondernemingen zijn, huizen en boerderijen staan en een prachtig natuurgebied is, met zeldzame dieren. Dat veranderde pas toen ze een rondleiding kregen: ‘hé wat is het hier mooi; en er wonen nog mensen ook.’ Inmiddels is de hele oppositie tegen, maar de plannen denderen door, niet gehinderd door covid 19. Het gebied wordt de afgelopen tijd steeds meer ontdekt door wandelaars, fietsers, skeeleraars en hardlopers. Zowel vanuit Reeshof als Gilze, hoewel de meeste Gilzenaren nog niet goed in de gaten hebben wat zich zo vlakbij huis afspeelt. Het gaat over een gebied van 160 ha, ruim 2 maal de Efteling, bijna 1,5 keer de Beekse Bergen. De bewoners van Reeshof en Hulturg zeggen: ‘maak een plan met agrarische en recreatieve invulling vol respect voor bewoners, natuur, landbouw en landschap met biodiversiteit.’ Wat zegt Gilze hierop? Wat Tilburg zegt lezen we in de uitnodiging tot dialoog. Dialoog of monoloog? Een uitnodiging van de gemeente aan iedereen om deel te nemen. Een korte inleiding: ‘In februari 2018 is het Masterplan Werklandschap Wijkevoort vastgesteld door de gemeenteraad. Het plan beschrijft een duurzaam en energieneutraal bedrijventerrein aan de zuidwestkant van Tilburg van maximaal 80 hectare. De toekomstige (vooral logistieke) bedrijven moeten zoveel mogelijk opgaan in de groene omgeving en een impuls geven aan de Tilburgse economie en werkgelegenheid. Tilburg is samen met Waalwijk een logistieke topregio in Nederland en Europa. In de afgelopen jaren is gewerkt aan de uitwerking van de plannen. Het planteam met daarin bewoners, bedrijven, de Uilenwerkgroep en wijkraad Reeshof is daarbij om advies gevraagd. Ook is met provincie Brabant, gemeente Gilze en
Toekomstbeeld foto Cor de Kok
Rijen en het waterschap gesproken over de plannen.’ Op donderdag 18 juni een algemene presentatie van 19.00-21.00 uur. Via een link op de website www.tilburg.nl/wijkevoort kun je hier vanaf 17 juni naar toe. Johan van Zon: ‘opvallend dat ik ben uitgenodigd maar Gilse mensen die nota bene dichterbij wonen niet.’ Hierbij de uitnodiging aan allen om te kijken. Na afloop kun je deel nemen aan vervolgsessies op 25 juni, 29 juni, 2 juli en een afsluitende presentatie op 7 juli. Schaamgroen rond Betondozendorp Ik ontmoet leden van het comité Buitengebied ZuidWest die vertellen over alle vragen en zorgen die er leven. Intussen vinden al acties plaats die je kunt zien wanneer je de Hultenseweg afrijdt en in klein Tilburg rondkijkt. Posters, spandoeken, een dassenactie bij de plas, tegen wethouder Mario Jacobs (Groen Links maar meer Paars Rechts). Ze stellen vragen, mobiliseren anderen en willen een echte dialoog. Marjolein: ‘een madurodampresentatie die men krijgt voorgeschoteld. In werkelijkheid zijn de bedrijven kolossaal en ze zullen al het groen opslokken.’ Stan Vaessen noemt de beplanting er omheen schaamgroen. Het zijn gebouwen
als die van Bol.com en Coolblue bij Waalwijk. Tot 21 meter hoog gaat gebouwd worden, met de mogelijkheid op te hogen tot 26 meter: dag uilen en weidevogels! Johan vertelt dat ze zelfs over de grens van de Hultense Leij gingen. Maar de bevolking kon deze plannenmakers enigszins terug jagen. Vaessen zet de zorgen op een rijtje: Een zware milieucategorie 4.2, enorme afmetingen van gebouwen, ernstige toename van vrachtverkeer, gevaarlijke luchtvervuiling (stikstof, fijnstof), structurele geluidsoverlast, woonwijken op korte afstand (Gilze, Hulten, Koolhoven), verzwaring arbeidsmigranten vraagstuk, on-
“Wij zijn niet zomaar een vliegclub”
De Spitfire, een imposant metalen monster, staat krachtig op zijn wielen. Schuin tegenover en meer bescheiden staat een klein propellervliegtuig met eveneens een rijke historie, want dat was het vliegtuig van Prins Bernhard. De toestellen zijn ondergebracht in een hangar van de Koninklijke Luchtmacht Historische Vlucht, een toonaangevend vliegend museum met een unieke collectie historische militaire propellervliegtuigen. Op vliegbasis Gilze-Rijen maken zij gebruik van zestien gebouwen voor opslag van materiaal en als werkplaats voor onderhoud en restauratie. Vanuit de Staat der Nederlanden hebben zij opdracht gekregen om het historisch erfgoed zo lang mogelijk vliegend te houden, voordat de vliegtuigen in een museum terechtkomen.
Bart Hoitink en Folkert Horst bij de Stinson PH-PBB van Prins Bernhard (foto: Cor de Kok)
“Piloten denken er weleens anders over, maar met historische vliegtuigen wil je het liefst zo min mogelijk vliegen. Maar helemaal stilstaan is niet goed, dus gebruiken we ze net genoeg zodat de monteurs en vliegeniers bedreven blijven in het werk,” zegt Bart
Het Weekblad gaat de ontwikkelingen objectief en kritisch volgen.
Klein Tilburg foto Cor de Kok
EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN BIJ DE KONINKLIJKE LUCHTMACHT HISTORISCHE VLUCHT
DOOR: WERNER VAN LOOY
rechtvaardige lastenverdeling, bedreiging van de biodiversiteit, verlies van Brabants landschap. De overheid wordt als onbetrouwbaar ervaren, er heerst onzekerheid over de toekomst en er ontstaat een nieuw hitte eiland. Misschien waarde toevoeging voor de economie in Tilburg maar zeker een hoop ellende ook voor de mens en milieu in Gilze en Rijen. Ze roepen daarom de inwoners van Gilze en Rijen in actie te komen, hen te volgen op Facebook en nodigen uit om de petitie te tekenen: https://stopverdozingreeshof.petities.nl
Hoitink uit Soest, die sinds januari 2018 voorzitter is van de stichting die vorig jaar het vijftigjarig jubileum vierde. Tegenover hem zit oud voorzitter Folkert Horst uit Utrecht: “In 1990 raakte ik betrokken bij de restauratie van onze Spitfire. Drie jaar later vloog ’tie weer. In 1998 ging onze Dutch Spitfire Flight samen
met stichting Gilze-Rijen Historical Flight en gingen we verder onder de naam Stichting Koninklijke Luchtmacht Historische Vlucht.” Schroefjes van de Gamma Het is soms speuren naar onderdelen om een toestel weer in de juiste staat te krijgen. Folkert: “We werken niet met schroefjes van de Gamma. Elk onderdeel moet geschikt zijn voor luchtvaart.” Bart: “Wanneer we met onze Mitchell naar Engeland gaan moet ik voorzien zijn in reserve onderdelen. Als we een klapband krijgen, moet ik die kunnen vervangen. Het gaat om onderdelen die niet meer voorhanden zijn. We hadden roest in de vleugel; het heeft uiteindelijk drie jaar geduurd voordat we in de Verenigde Staten een stukje staal konden kopen dat erop past. Daarbij volgen we strenge wetgeving. Elk onderdeel moet goedgekeurd zijn en door de inspectie van leefomgeving en transport kunnen komen.” Lees verder op pagina 3