WEEKBLAD ’t CARILLON - DONDERDAG 1 MEI 2014
PAGINA 11
RIET VAN KASTEL UIT LAGE ZWALUWE
Door Johan van der Vlist.
Geen activiteit in Den Domp of Riet van Kastel-Luijten (77) staat klaar als vrijwilliger. Bij alle activiteiten voor ouderen zoals het wekelijks sjoelen, kaarten, biljarten enzovoorts, zorgt Riet voor de koffie, thee of drankjes. Dat doet ze eveneens bij extra activiteiten zoals kaartbingo- Sinterklaas- of sluitingsmiddagen. Niet alleen doordeweeks, maar ook 's avonds en in de weekenden of als er iets speciaals te doen is zoals bijvoorbeeld sauwelen of de Dag van de Ouderen, is het Riet die de deur opent en na afloop weer sluit en dat al meer dan twintig jaar. Vóór die lange periode verveelde ze zich ook al nooit met acht jaar bestuurslid van de KBO en ruim tien jaar voorzitter van de plaatselijke EHBO op haar conto.
Nietsvermoedend toog Riet van Kastel naar 'haar' Domp zoals locoburgemeester Jan-Willem Stoop het noemde, voor zogenaamd een extra vergadering. Als Stoop bij binnenkomst zegt dat hij voor Riet van Kastel komt schrikt ze op. “Oh, dat ben ik! Als ik dat geweten had, had ik wel wat anders aangetrokken.” Het zal de aanwezige goedgemeenschap worst wezen, een koninklijk speldje kan op elk kledingstuk geprikt worden. “Ik vernam dat je gisteren een act speelde in een Beatrix-pak. Dat was een dag te vroeg”, zei Jan-Willem Stoop die vervolgens de hele lijst van verdienste opnoemde.
Riet is Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat.
Riet knikte bevestigend behalve bij haar staat van dienst van dertig jaar bij de EHBO. “Dat is 32” praatte ze Stoop bij die tevens vond dat Riet nog te jong is om achter de geraniums te gaan zitten. “Dat ben ik ook niet van plan”, was haar reactie. Dat is goed nieuws voor het dorp en oprecht gemeend, getuige een enkel door Riet weggepinkt traantje.
OTTE STROUKEN-BUSINK UIT LAGE ZWALUWE De lijst met vrijwilligerswerk van Otte Strouken-Busink (53) is schier oneindig! Zo was hij oprichter en adviseur van/bij Jura, een instantie voor gratis rechtshulp en advies én juridisch medewerker en tevens voorzitter Stichting Rechtswinkel Heuvelland. Voorzitter was hij ook van zowel de bezwaarschriftencommissie als de monumentencommissie van de voormalige gemeente Hooge & Lage Zwaluwe. Ook bij Stichting Federatie Behoud de Langstraatspoorbruggen is hij al sinds 2007 tot op heden betrokken als juridisch adviseur en is hij bestuurslid van de Vereniging Slachtoffers Eco Wood Investments. Door Johan van der Vlist. Daar houdt het niet mee op want ook op het gebied van cultuur is Otte zeer actief. Zo is hij vrijwilliger bij het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed en ook oprichter én secretaris van de Academie voor Cultuur en Gastronomie. Een academie om noodlijdende landgoederen, musea, kerken en historische huizen te promoten en te helpen door het ontwikkelen van evenementen op het gebied van de Nederlandse en de Vlaamse cultuur en gastronomie op die locaties. Als medeoprichter en secretaris van de Stichting Cultuur Producties is hij betrokken als organisator en bedenker van producties en evenementen én treedt hij naar buiten als gastheer. Het doel van deze stichting is het organiseren van betaalbare culturele evenementen en producties. De werkzaamheden van de SCP zijn vanwege het grensoverschrijdende karakter van de evenementen en de buitenlandse deelnemers,van internationale aard. Voorwaar een lange lijst van verdiensten waarop nog diverse zaken ontbreken waaronder zijn aantreden in 2012 als eerste buurtbemiddelaar in onze gemeente en zijn aantreden in maart onlangs als voorzitter van heemkundekring Willem Snickerieme. De Academie voor Cultuur en Gastronomie was voor burgemeester Gert de Kok hét item in de lange lijst van verdiensten van Otte Strouken-Busink die hem in het bijzonder aansprak. Uiteraard zonder de overige en vooral vele zaken te bagatelliseren. “We komen u
een beetje in het zonnetje zetten waarbij het woord beetje, een eufemisme is”, sprak De Kok. “U heeft zóveel verdiensten dat dit maar een greep daaruit is. U bent een man die graag dingen deelt met anderen.” Zelf stond Otte er naast zijn vrouw Ansje, ogenschijnlijk onaangedaan en rustig bij in de voormalige raadszaal van het schitterende museumpand van heemkundekring Willem Snickerieme. Ogenschijnlijk, want na afloop van de plechtigheid even zoekend naar woorden verklaarde de nieuwe voorzitter van de heemkundekring: “Ik ben diep dankbaar. Ik denk dat dat het juiste woord is.”
Door Johan van der Vlist. Een jarige dochter Hanneke is een ding. Je kleindochter die vraagt of je de kerk even kunt opendoen omdat zij daar zoals altijd wat bloemwerk moet verzorgen, is twee. Een koninklijk lintje is dan wel het laatste waar je aan denkt op zo'n dag. Dat was dus ook precies het
Otte is Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat.
niet verwacht hè jongen?” begroet ze hem. Pas als burgemeester Gert de Kok een papier
tevoorschijn haalt met daarop de vele activiteiten die Theo vrijwillig verricht vindt hij zijn woorden. “Ge het een aardig briefke gekregen!” Bij het opsommen knikt Theo elke keer instemmend om vervolgens een daverend applaus in ontvangst te nemen. Daverend, want dat kun je wel aan brandweermannen uit Willemstad en Made overlaten. Aan uw weekblad kun je wel overlaten om te bepalen of het bed sterk genoeg is voor Theo, Gerry én de burgemeester. Het bewijs ziet u op de foto.
Theo is Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat.
Jan is Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat. geval bij Jan Halters. Totaal nietsvermoedend stapt Jan de Gummaruskerk binnen en kijkt raar op als daar veel volk zit. Extra veel zelfs omdat Tonny van den Broek eveneens onderscheiden wordt. Beiden kennen elkaar natuurlijk maar begrijpen er weinig van als ze zo samen aan een tafel zitten. Zelfs als burgemeester Gert de Kok binnenstapt heeft Jan nog niets in de gaten en springt uit beleefdheid overeind. Als het hem begint te dagen en De Kok het woord tot hem richt kan hij maar met moeite zijn tranen bedwingen. “Zij moest hier zijn”, stamelt hij nog, wijzend op zijn kleindochter Inge (eveneens op de foto met opa Jan). “Een traan geeft niets en doet geen pijn”, stelt de burgemeester als Jan zich daarvoor excuseert. Excuseren moet Gerrit van Gool, voorzitter van het Wagenbergs Oranjecomité die Jan een bloemetje aanbiedt, zich ook bijna maar dat leest u bij Tonny van den Broek.
AD VRIJENHOEK UIT MADE Meer dan dertig jaar geleden, in 1980 om precies te zijn, was Ad Vrijenhoek (70) medeoprichter van de Madese volkstuinvereniging De Spade. Enige jaren als waarnemend voorzitter maar vooral actief als secretaris. Secretaris was hij ook van de ondernemingsraad van de Makro, zijn werkgever destijds. Het secretariaat is hem kennelijk op het lijf geschreven want ook bij de KBO vervulde hij die functie. Nog altijd vertegenwoordigt Ad de KBO in bijeenkomsten met stichting Welzijn en Ondersteuning én op regionaal en provinciaal niveau. Tevens verzorgt hij de maandelijkse nieuwsbrief voor de leden. Tot slot helpt hij als vrijwilliger bij de FNV Belastingservice leden bij het invullen van de belastingaangiften en is hij vrijwilliger/collectant in de Madese kerk van de Vijf Heiligen Parochie.
Een van de aanwezigen ziet: “Nou wordt ie klein hoor.” Dat klopt precies met de woorden van Ad Vrijenhoek twee tellen later als hij toegeeft met een mond vol tanden te staan. Wethouder Mark van Oosterhout steekt zijn bewondering voor Ad dan ook niet onder stoelen of banken. “Uw lijst is indrukwekkend. De motivaties bevatten woorden zoals plichtsgetrouw. Ook staat er dat u een goede collectant bent en dat is
Veel van het vrijwilligerswerk van Theo de Bot (68) - dat overigens al startte in 1979 – staat in het teken van de brandweer. Zo was hij tien jaar lid van de vrijwillige brandweer in Willemstad en daarna elf jaar in Made waar hij nu nóg altijd actief is als begeleider en bestuurslid van de jeugdbrandweer. Als algemeen medewerker kon stichting De Zonnebloem ook twintig jaar lang een beroep op hem doen om vakanties van hun gasten mogelijk te maken. Tot slot is hij sinds 2008 ook actief als vrijwillig buschauffeur bij zorgcentrum De Wijngaerd alwaar de 'overval' plaatsvond.
Schoonzoon Wilco praat uw weekblad bij met: “Hij had een extra dienst, dat gebeurt wel eens een enkele keer.” Daar trapte Theo de Bot met het spreekwoordelijke boter en suiker in. In het zaaltje van de Wijngaerd tussen 'zijn mensen' zoals directeur Hein-Ries van den Hengel het noemde, stapte Theo nietsvermoedend binnen in zijn werkjack. Na drie passen werd hij door een dochter al uit dat jack getrokken en in een colbertje gehesen. Beduusd loopt hij naar zijn vrouw Gerry die vanwege een operatie compleet met bed en al aanwezig is. “Dat hadde
Hij is het prototype van een vrijwilliger die na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd niet achter de geraniums gaat zitten maar de 'drive' heeft om iets te doen voor anderen. Hoewel zijn lijst vrijwilligersactiviteiten dus pakweg twintig jaar geleden aanvangt, is die lijst bepaald niet kort. Zo was Jan Halters (78) bestuurslid van de Caritas Gummarusparochie (en later van de Vijf Heiligen Parochie) Nog altijd is hij bij die parochie koster/vrijwilliger en is hij sinds 2006 'het gezicht' van het parochiekantoor. Eveneens is hij vrijwilliger bij de Stichting Behoud Gummaruskerk en was hij betrokken bij de geldinzamelingsactie voor de restauratie van de kerk. Verder is Jan lid van de werkgroep weduwen en weduwnaren van de KVO/ ZLTO, kring Breda waar hij medeorganisator is van diverse activiteiten. Tot slot is hij ook secretaris van de beheergroep van het gemeenschapshuis Plexat en tevens medeoprichter en vanaf 2005 penningmeester van de computerinfo voor ouderen. De beginnerscursus computergebruik gaf hij destijds zelf.
Door Johan van der Vlist.
THEO DE BOT UIT MADE
Door Johan van der Vlist.
JAN HALTERS UIT WAGENBERG
Ad is Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat.
mooi, maar er staat ook dat u een fijn mens bent om mee samen te werken en dat is nóg belangrijker”, aldus Van Oosterhout. Dat beaamde ook Piet van Gils, voorzitter KBO Made en Drimmelen: “Een fijne vent! Nu hebben voorzitter, penningmeester én secretaris een Koninklijke onderscheiding!” jubelde Piet. Als Ad zijn woorden weer vindt en de reden van het hem wegrukken uit de bibliotheek waar hij 's morgens rustig zat te lezen ineens begrijpt, stelt hij er prijs op om te zeg-
gen dat het mede dankzij zijn vrouw Riet is dat hij in staat is al dat vrijwilligerswerk te doen. Dat geldt ook voor overige familieleden en vrienden. Reuze aardige familieleden trouwens want omdat Ad de laatste gedecoreerde in Drimmelen is deze dag, betekent dat voor uw weekblad een einde aan een race tegen de klok en eindelijk tijd voor een eerste bakje koffie. Dan kun en mag je gerust en gastvrij aanschuiven bij de familie.
TONNY VAN DEN BROEK-DE MEIJER UIT WAGENBERG In de Vijf Heiligen Parochie en vanzelfsprekend voorheen de Gummarus Parochie, legt Tonny van den Broek (79) een fors deel van haar ziel en zaligheid als het over vrijwilligerswerk gaat. Jarenlang was ze lid van het parochiebestuur waaronder zeven jaar als secretaris. Ook was ze onder andere lector, lid van de werkgroep Liturgie en lid van de parochievergadering. Nog altijd werft zij vrijwilligers en draagt zij bij aan het uitvoeren van activiteiten én is zij actief als vrijwilliger bij stichting Behoud Gummaruskerk. Een heel andere tak van vrijwilligerswerk is de inzet van Tonny bij de Nationale Vereniging de Zonnebloem afdeling Wagenberg. Zieken en/of hulpbehoevende ouderen bezoeken en assisteren bij activiteiten doet ze al bijna 25 jaar. Daarnaast fungeert zij vanaf 1994 als voorzitter Bezoekwerk en vanaf 1994 organiseert zij de jaarlijkse boottocht. Door Johan van der Vlist. Onlangs was Tonny van den Broek jarig waarbij ze van de kinderen als cadeau een tegoedbon voor een dagje uit kreeg. Afgelopen vrijdag was het zover, Tonny stapte in de auto van een van de kinderen en was er helemaal klaar voor. Niet wetend waar de reis heen zou gaan keek ze raar op toen de rotonde Wagenberg vijfvijfde werd genomen met het smoesje dat dochter Hariëtte iets was vergeten en het terug het dorp inging tot de kerk. Net als Jan Halters nam ze nietsvermoedend plaats aan een tafeltje tot burgemeester Gert de Kok arriveerde. Eerst haar man Frits aankijkend en vervolgens de rest, bracht ze uit: “Allemáál weten jullie van meer!” Dat was natuurlijk ook zo. Wie niet van meer wist is zoals vermeld bij Jan Halters, Tonny van Geel. Een miscommunicatie ergens moet de oorzaak zijn dat het Wagenbergs Oranjecomité in de veronderstelling was dat er twee gedecoreerden in het dorp waren terwijl dat er drie zijn! Dan ben je maar wat blij met dit weekblad en correspondent want een extra bos bloemen is zo geregeld zodat ook Michael Moerbeek die in ont-
Tonny is Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat. vangst kon nemen later op de morgen. Oh, het dagje uit van Tonny vond trouwens vervolg in het Madese Trefpunt voor een lunch want zelfs dát ontgaat 't Carillon niet.