Niets houdt een verenigd dorp tegen

Toen café De Club de deuren sloot, was dat een drama voor Grote Heide, een afgelegen gehucht in Neerpelt.

Het verenigingsleven bloeide er rijkelijk, maar De Club was het enige café. Plots verloren de bewoners en verenigingen van Grote Heide hun vaste plaats om af te spreken. Daarop namen de buurtbewoners het heft in eigen handen. Ze sloten een deal met de eigenaar van het pand: als ze verbouwingswerken doorvoerden, mochten ze het pand een jaar lang gratis gebruiken. De bewoners en verenigingen grepen de kans om een jaar te proefdraaien als dorpshuis ’t Kruispunt. En jawel, dat marcheerde. Na dat eerste jaar besloot de buurt om het gebouw te kopen, maar met welk geld? Ze verzamelden subsidies, ook de gemeente bood steun en toen volgde de ultieme test: een crowdfunding. Die zou meteen duidelijk maken of er in Grote Heide wel een draagvlak was voor zo’n dorpshuis. De respons was overweldigend. Honderden mensen en bedrijven deden hun duit in het zakje – hun naam staat vereeuwigd in de steigerhouten afwerking van het interieur. Door zomaar liefst 25.000 euro in te zamelen kon ’t Kruispunt een lening afsluiten bij de bank. Alleen al de oprichting van het dorpshuis verenigde het hele gehucht. Zodra de werking op poten stond, werd ’t Kruispunt effectief een kruispunt: verenigingen kunnen er vergaderen, bewoners ontmoeten er elkaar, er is plaats voor dienstverlening. Een grote groep vrijwilligers zorgt ervoor dat het dorpshuis blijft draaien en dat het een ontmoetingsplaats is, niet zomaar een café. Grote Heide nam zelf het intitiatief om zijn gemeenschapsleven opnieuw uit te vinden. De bewoners streefden hun doel na met inzet en volharding. Nu plukken ze er allemaal de vruchten van.