Matexi: een greep uit de geschiedenis

Matexi wordt vijfenzeventig jaar oud en dat is ook voor een bedrijf een indrukwekkende leeftijd. Toch is Matexi nog jong en fris, want al die tijd bleef de onderneming zich ontwikkelen, aanpassen en zelfs heruitvinden.

Wat de geschiedenis van Matexi daarbij zo bijzonder maakt, is dat het niet alleen de geschiedenis is van één bedrijf, maar van heel België. Ook Vlaanderen veran derde immers heel sterk de voorbije vijfenzeventig jaar. Dat gaat niet alleen over hoe Vlamingen wonen, maar ook hoe ze omgaan met de openbare ruimte, met de natuur en met stadscentra. Toen de gebroeders Vande Vyvere in 1945 Matexi oprichtten, handelden ze vooral in landbouwgronden. In de jaren vijftig legde het bedrijf zich toe op verkavelin gen, die het vanaf de jaren zestig ook zelf ging bebouwen. In de jaren zeventig richtte het bedrijf zich ook op hoogbouw, maar toen dook eveneens het eerste burgerprotest op. Dat zette Matexi aan het denken over zijn aanpak. Vanaf de jaren tachtig ging de onderneming zich steeds meer specialiseren in stadsprojecten. Daar lag de toekomst, niet langer in het verkavelen van landbouwgebied. In de jaren negentig vond Matexi zich zelfs opnieuw uit als buurtontwikkelaar. Het pakte stadskankers aan en maakte er nieuwe buurten van, terwijl het altijd bleef luisteren naar de inbreng en de opmerkingen van de bestaande bewoners. Tegenwoordig is Matexi een ontwikkelaar van binnenstedelijke reconversieprojecten. Het bedrijf werkt niet alleen aan levendige buurten binnen steden, maar geeft ook ruimte aan allerlei tijdelijke initiatieven die een buurt al doen bruisen vóór de bouwwerken zelfs nog maar begonnen zijn. Voor Matexi is elk nieuw project een leerproces en wie altijd blijft bijleren, blijft eeuwig jong.

1917

Een ondernemersgezin verliest zijn vader

Op 7 maart 1917 sterft Victor Vande Vyvere, landbouwer en gemeente raadslid in Meulebeke. Hij laat zijn familie een boerderij na, maar toch is zijn overlijden het begin van een moeilijke periode. In volle oorlogs tijd moet weduwe Clémence Roelens een gezin van negen kinderen én een landbouwbedrijf managen. Gelukkig krijgt ze de hulp van haar twee ongehuwde broers. Clémence slaagt erin om het hoofd boven water te houden, meer zelfs: op haar oudste zoon Gérard na maken al haar kinderen hun middelbare school af, wat in die tijd niet vanzelfsprekend is. De familie Vande Vyvere toont dat ze zelfs in moeilijke tijden blijft doorzetten. Ze zijn een ondernemende familie van landbouwers, nijveraars en handelaars. Bij dit gezin liggen de wortels van Matexi.

1935

De toekomstige uitvalsbasis van Matexi

In de eerste helft van de jaren dertig krijgt de economie wereldwijd zware klappen en ook de familie Vande Vyvere ontsnapt er niet aan. Maar in de tweede helft van de jaren dertig draait de economische wind: de zaken gaan opnieuw goed. In 1935 kunnen de oudste zonen, Gérard en Robert – dan 29 en 28 jaar oud – zelfs een grote boerderij in Meulebeke kopen. Een jaar later laat Gérard op het domein een prachtige art-decowoning bouwen: Villa Zandvlugge. In 1945 zal dat huis de eerste maatschappelijke zetel worden van de nieuwe vennootschap van de broers Vande Vyvere: Matexi.

1944

De schakel tussen adel en boeren

In september 1944 bevrijden de geallieerden België. De naoorlogse situatie biedt heel wat opportuniteiten voor de ondernemende familie Vande Vyvere. Voor de oorlog hadden ze al contacten met adellijke families uit Frankrijk en België, maar die adel komt verarmd uit de oorlog. Sommige van hun domeinen zijn ernstig beschadigd en verschillende families zien zich genoodzaakt een deel van hun gronden te verkopen. Gérard, Robert en hun jongste broer Herman kopen grote stukken land en boer derijen op, delen die gronden op in kleinere percelen en verkopen ze door aan boeren. Die hebben dankzij de veranderende tijden wel kapitaal om te investeren. De basis voor Matexi is gelegd.

1945

Matexi gaat van start

In 1945 brengen Gérard, Robert en Herman Vande Vyvere hun vastgoedactiviteiten onder in een vennootschap. Ze gaan daarvoor in zee met hun schoonbroer André Bostoen en met Maurice Verstraete, een schoolmeester en beëdigd landmeter uit Brugge. In de oprichtingsakte krijgt de kersverse vennootschap als doel het ‘verkavelen, ruilen, opschikken, verhuren, verkopen, beheren, omvormen en bouwen’ van onroerende goederen. Maurice Verstraete komt met een toepasselijke naam op de proppen: Maatschappij ter Exploitatie van Immobiliën. Afgekort: Matexi. De zetel van het bedrijf komt eerst in Villa Zandvlugge, maar verhuist al snel naar het herenhuis van Gérard in de Gentstraat te Meulebeke. In 1950 zal Maurice Verstraete zijn aandelen verkopen. Uit angst voor het communisme vlucht hij naar Canada.

1954

Mariakerke, de eerste verkaveling

Het jaar 1954 is voor Matexi cruciaal: het eerste verkavelingsproject gaat dan van start in het OostVlaamse Mariakerke, vandaag een deelgemeente van Gent. In Kolegem, een wijk in Mariakerke, krijgt Matexi van het gemeentebestuur de toestemming om een stuk grond van vijftien hectare te verkavelen. Het bedrijf deelt de grond op in kleinere bouwper celen, legt wegen en straatverlichting aan en sluit de gronden aan op het water-, riool- en elektriciteitsnet. De verkoop van de verkavelde percelen gaat van start in 1956. In 1969 wordt het allerlaatste stuk verkocht – de prijzen zijn ondertussen sterk gestegen, van honderd frank naar vierhonderd frank per vierkante meter.

1955

Tien jaar Matexi

Matexi bestaat tien jaar en doet het goed. Het kleine bedrijf uit 1945 is sterk gegroeid en wordt stilaan een stevige onderneming. De samenstelling van de vast goedportefeuille veranderde in die tijd drastisch. In de jaren veertig kocht en verkocht Matexi vooral bos, landbouw grond en boerderijen in West-Vlaanderen. Sinds het begin van de jaren vijftig

richt Matexi zich vrijwel hoofdzakelijk op bouwgronden, vaak in de omgeving van steden als Kortrijk, Antwerpen, Brussel en Gent. Robert Vande Vyvere maakt de verjaardag helaas niet meer mee: hij is een jaar eerder overleden, amper zesenveertig jaar oud.

1962

De tweede generatie komt aan boord

Bijna twee decennia lang leidden Gérard en Herman Vande Vyvere Matexi in goede banen. Geleidelijk breekt de tijd voor opvolging aan. In 1962 komt Christian, zoon van Gérard, in het familiebedrijf als eerste lid van de tweede generatie. In 1965 krijgt hij het gezelschap van zijn neef Bernard, de oudste zoon van de overleden Robert. In 1973 zal Philippe, de zoon van Herman, zich bij hen voegen. Christian, Bernard en Philippe zetten in op continuïteit, al tonen zij meer interesse om zelf huizen te bouwen dan hun vaders.

1963

Van verkavelen naar bouwen

Begin jaren zestig stelt Matexi vast dat de vraag naar afgewerkte woningen groeit. Een huis bouwen is complex en steeds meer mensen besteden dat graag uit. Zo begint Matexi zelf met woningbouw op de gronden die het verkavelt. De eerste woningen die Matexi zelf bouwt, verschijnen in 1963 in Zulte, een Oost-Vlaamse gemeente dicht bij Waregem. Even later bouwt Matexi in Oostkamp, bij Brugge, ruim honderd huizen. In het Oost-Vlaamse Lochristi ver schijnt zelfs een volledig nieuwe wijk, Lobos. Matexi staat er in voor de bouw van vierhonderd woningen.

1965

Matexi’s grootste verkaveling in Antwerpen

Matexi is in de jaren zestig heel actief in de regio Antwerpen. Op 6 mei 1965 opent het bedrijf twee nieuwe modelwoningen op het Nachtegalenhof in Hoboken. Het is de start van een project van wel zeshonderd gezinswoningen. Gérard Vande Vyvere spreekt er de kijklustigen toe. Hij is trots: de realisatie van het Nachtegalenhof is op dat moment het grootste project van Matexi in de regio Antwerpen. De modelwoningen in Hoboken staan symbool voor een moderne woonwijk.

1966

Wonen in het Antwerpse is wonen met Matexi

Carlos Vanderheeren, de vertegenwoordiger van Matexi in de provincie Antwerpen, slaagt er begin jaren zestig in om een weiland te kopen dat vlak ten noorden van het centrum van Kontich ligt. Daarvoor moest hij een jaar onderhandelen met de Zusters Dienstmaagden van de Heilige Harten van Jezus en Maria. Matexi wil er een driehonderdtal woningen laten bouwen. In 1963 beginnen de bouwwerken en die verlopen erg vlot, net als de ver koop. De huizen zijn vrij eenvoudige rijwoningen, maar wel helemaal mee met hun tijd. Zo zijn ze voor zien van aardgas. Tegen 1966 is de hele Altenawijk voltooid. Het is nog altijd een begrip in de regio.

1971

Boedelscheiding Bostoen en Vande Vyvere

André Bostoen is een stille vennoot bij Matexi: hij vertegenwoordigt zijn familie wel, maar hij is weinig betrokken in het dagelijkse reilen en zeilen. Vanaf 1966 neemt zijn zoon Paul Bostoen zijn rol over. Paul toont wel actieve interesse in de bouwsector, maar al vrij snel komen er verschillen in visie naar boven tussen beide families. Daarom besluiten de Bostoens en de Vande Vyveres in 1971 dat het beter is om elk hun weg te gaan. De familie Vande Vyvere gaat door met Matexi. De familie Bostoen richt bouwbedrijf Bostoen op, dat vandaag nog altijd volop actief is.

1974

De Matexiwijk in Reet

In Reet, een deelgemeente van Rumst, heeft Matexi grote plannen. De firma verkavelt er gronden voor een wijk van meer dan honderd vrijstaande en halfopen woningen. In 1974 ligt er een gedetailleerd verkavelingsplan op tafel – al komt de bouw pas enkele jaren later echt op gang. Ook andere bouwbedrijven bouwen en verkopen er woningen, maar vooral Matexi drukt zijn stempel op de nieuwe buurt, die ook vandaag nog bekendstaat als de Matexiwijk.

1975

Een volwaardig kantoorgebouw voor Matexi

Van de drie gebroeders Vande Vyvere blijft alleen nog Herman over – Gérard is in 1971 overleden. Na dertig jaar bevindt de hoofdzetel van Matexi zich wel nog altijd in Gérards vroegere woning. Maar de ruimte is er zo krap dat twee bedienden noodgedwongen in een paviljoentje in de tuin werken. Daarom laten Christian, Bernard en Philippe net om de hoek een grotere, moderne werkplek van twee verdiepingen optrekken. Vanaf 6 juni 1975 huist Matexi officieel in de Zuid-Australiëstraat.

1977

Buurtprotest tegen hoogbouw in Aalst

In 1977 ontstaat in Aalst georganiseerd buurtprotest tegen een geplande hoogbouw door Matexi. Op de grond waarop Matexi wil bouwen, hebben de buurtbewoners immers een park ingericht. De stad Aalst zorgt voor een oplossing door het park over te kopen van Matexi en in ruil andere gronden ter beschikking te stellen. Voortaan zal Matexi buurtbewoners sneller betrekken. Want in de jaren zeven tig is de naoorlogse angst voor woningnood verdwenen en is de bevolking veel mondiger geworden.

1989

Matexi proeft van zijn eerste stadsprojecten

In 1989 staat Matexi mee aan de wieg van de vastgoedvennoot schap Stad & Renovatie, die investeert in de herontwikkeling van de Blankenbergse Zeedijk. Zo koopt de vennootschap het verloederde Grand Hotel om het gebouw om te toveren tot een residentie met handelszaken. Enkele jaren later volgt het aangrenzende hotel Majestic, dat plaatsmaakt voor tientallen appartementen. Stad & Renovatie bouwt vlakbij ook een parkeertoren voor de nieuwe bewoners. De herontwikkeling van beide panden duurt lang en is bij momenten frustrerend omdat de bouwplannen van het stadsbestuur verschillende keren moeten worden aangepast. De ervaring zorgt er wel voor dat Matexi nu beter weet wat het kan verwachten bij dergelijke complexe stadsprojecten.

1994

De derde generatie komt aan zet

In 1992 huwt Gaëtan Hannecart met Bénédicte Vande Vyvere, de dochter van Christian. Na zijn huwelijk trekt de burgerlijk ingenieur voor twee jaar naar de prestigieuze Harvard Business School en bij zijn terugkeer wil hij zich specialise ren in private equity. Maar dan dient Matexi zich aan. Herman Vande Vyvere, de laatste telg van de eerste generatie, is in 1991 uit het bedrijf gestapt en Christian en Philippe zoeken een nieuwe vennoot. Ze zien potentieel in Hannecart. In september 1994 komt hij aan boord als gedelegeerd bestuurder.

1995

Matexi viert zijn vijftigste verjaardag

In 1995 is Matexi een halve eeuw oud. Na vijftig jaar verkavelen en bouwen zijn de cijfers indrukwekkend: Matexi heeft in honderdzesenveertig Belgische gemeenten maar liefst zestienduizend woningen gerealiseerd. En het bedrijf blijft stevig groeien.

Maciej Mycielski, Miami en Matexi

Terwijl Gaëtan Hannecart te paard door Argentinië trekt, ontmoet hij Christian Lamot, een telg van de Mechelse brouwersfamilie. Lamot vertelt Gaëtan over de architecturale stroming New Urbanism en over Maciej Mycielski, een stedenbouwkundig architect met Poolse roots die opgroeide in België. New Urbanists als Mycielski stellen de leefbaarheid en gemeenschapsvorming in buurten en steden centraal. Winkels en scholen liggen bij voorkeur op wandelafstand en er is veel openbaar groen. Wanneer Hannecart weer thuis is, neemt hij contact op met Mycielski. Hij trekt zelfs naar Miami, waar Mycielski aan de universiteit werkt. De ontmoeting tussen Hannecart en Mycielski is het begin van een fundamentele omslag bij Matexi, weg van het klassieke verkavelingsmodel naar een nieuwe visie die rekening houdt met leefbaarheid, groen en sociale interactie.

1997

Matexi vindt zichzelf opnieuw uit als buurtontwikkelaar

Twee jaar na de ontmoeting tussen Gaëtan Hannecart en Maciej Mycielski verheft Matexi buurtontwikkeling tot zijn kernactiviteit. Mycielski gaat de Werkgroep Stedebouw leiden, een interne cel van architecten, stadsplanners en experten

in ruimtelijke ordening. Mycielski staat erop om ‘stedebouw’, zonder tussen-n, te schrijven, naar de oude betekenis ‘woonplek’ van ‘stede’. De werkgroep zal bij elk nieuw woonproject onderzoeken hoe de nieuwe buurt optimaal kan passen in de bestaande omgeving. Daarmee is Matexi perfect voorbereid op het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen. Het Vlaamse Gewest breekt met het traditionele verkavelingsmodel door een hogere bouwdensiteit te verplichten en nieuwbouw in stedelijke gebieden te concentreren.

1998

De charrette: inspraak voor de hele buurt

De charrette was het karretje waarop Parijse architectuurstudenten in de negentiende eeuw hun tekeningen deponeerden. Regelmatig griste een student zijn plan weer van het karretje om aanpassingen te maken. De New Urbanists lieten zich daardoor inspireren: hun charrette is een periode van intensief overleg met alle belanghebbenden, waardoor plannen ter plekke worden bijgestuurd. In 1998 neemt Matexi deel aan een charrette in Knokke en een jaar later organiseert het bedrijf er zelf een in Zottegem. De Werkgroep Stedebouw spreekt uitvoerig met alle betrokkenen uit de omgeving en het resultaat is een masterplan dat rekening houdt met ieders wensen en noden.

1999

Brownfield wordt hotspot

De voormalige bedrijfsgebouwen van brouwerij Lamot in hartje Mechelen staan leeg. Het stadsbestuur en de Vlaamse overheid willen de site opwaarderen en zet ten een publiek-private samenwerking op om de privésector aan boord te krijgen. In 1999 verwerft Wilma Project Development het contract voor de site, vlak

voordat Matexi een belang van vijftig procent in de projectont wikkelaar neemt. Lamot is een pioniersproject: een industrieel brownfield wordt her schapen tot een levendige stadsbuurt. Er komen appartementen en woningen, maar ook een hotel, een supermarkt en een congres centrum. Hoewel de herontwikkeling niet bijzonder rendabel is, is de ervaring die Matexi opdoet, van onschatbare waarde.

Een vernieuwende aanpak voor uitdagende woonwijken

Met Habitus zet Matexi een volgende stap in zijn evolutie als buurtontwikkelaar. Door de nadruk op verdichting in het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen en de eigen aandacht voor New Urbanism is Matexi er steeds meer van overtuigd dat innovatieve groepsbouw de toekomst is. Met Habitus geeft Matexi die visie een prominente plaats. De projecten die Habitus in zijn eerste bestaansjaren realiseert, tonen hoe Matexi inzet op inbreiding, gemeenschapsvorming en leef baarheid. In Grembergen, een deelgemeente van Dendermonde, bouwt Habitus een sterk versnipperd gebied om tot een woonwijk die geïnspireerd is op oude Vlaamse dorpen. In Grimbergen, in Vlaams-Brabant, ontwikkelt Habitus woonho ven, waarbij meerdere huizen gegroepeerd zijn rond een centraal pleintje.

De herontwikkeling van een stadskanker

In het centrum van Brussel is Matexi betrokken bij de herontwikkeling van enkele verkrotte panden aan de Schildknaapstraat. De vervallen gebouwen worden omgevormd tot winkelruimtes en appartementen. Het pronkstuk is het luxehotel The Dominican, genoemd naar de Dominicaanse abdij die daar in de vijftiende eeuw stond. Het huidige gebouw dateert uit de negentiende eeuw en krijgt een grondige renovatie, zodat de historische archi tectuur weer mooi tot uiting komt.

2002

Nieuwe lofts in Brugse maalderijtoren

Na jaren van leegstand is er eindelijk een toekomstplan voor de voormalige maalderij De Nieuwe Molens, vlak bij het stadscentrum van Brugge. In het oude maalderijgebouw komen lofts, op de rest van de site komen stadswoningen en appartementen. Matexi is betrokken via projectontwikkelaar Wilma, waarin het een belang van vijftig procent heeft. Na de Lamotsite in Mechelen is het project Nieuwe Molens alweer een belangrijke stap in Matexi’s evolutie van verkavelaar-woningbouwer naar ontwikkelaar van binnenstedelijke reconversieprojecten.

Christian Vande Vyvere gaat met pensioen

Op 29 december 2002 gaat Christian Vande Vyvere op pensioen. Als zoon van Gérard groeide hij als het ware op met Matexi. Met zijn pensionering verdwijnt een belangrijke telg van de tweede generatie Vande Vyveres uit het bedrijf. Een jaar eerder overleed Herman Vande Vyvere, de laatste van de drie founding fathers van Matexi.

2005

Waregem als nieuwe thuisbasis

De verdere professionalisering van Matexi in de jaren 2000 zorgt voor een nieuwe toename van het personeelsbestand. Doordat het kantoor in Meulebeke te klein wordt, verlaat Matexi na zestig jaar zijn geboortegrond. De hoofdzetel van het bedrijf verhuist naar Waregem.

2007

Groen licht voor ’t Groen Kwartier

Het Militair Hospitaal in Antwerpen werd begin twintigste eeuw gebouwd als ziekenhuis voor gewonde en zieke soldaten. In januari 2007 verkoopt het ministerie van Defensie het enorme terrein aan de stad, wat de deuren opent voor een herontwikkeling tot groene stadsbuurt. Het is een publiek-private samenwerking tussen Matexi, Vanhaerents en AG Vespa. De bouwplannen voorzien maar liefst vierhonderd woningen, een mix van parkappartementen, lofts, stadswoningen en sociale huisvesting. De historisch waardevolle gebouwen worden gerenoveerd en daarnaast is er plaats voor nieuwbouw en openbaar groen. Om die laatste troef in de verf te zetten, wordt het Militair Hospitaal in 2008 officieel omgedoopt tot ’t Groen Kwartier. De hele site wordt autovrij, een ware innovatie in buurtontwikkeling. In 2010 nemen de eerste bewoners er hun intrek. Vier jaar later opent The Jane er zijn deuren, het sterrenrestaurant van Sergio Herman en Nick Bril.

2013

Welkom in de buurt

Matexi lanceert een nieuwe slagzin: ‘Welkom in de buurt’. Die maakt duidelijk dat Matexi resoluut inzet op de creatie van inspirerende buurten. Om nieuwe buurten zo goed mogelijk af te stemmen op hun omgeving, screent Matexi die omgeving op het vlak van mobiliteit, zorg, bevoorrading, tewerkstel ling, vrije tijd, onderwijs en faciliteiten voor kinderen. Zo voelen de nieuwe bewoners zich meteen welkom in hun buurt.

Het prille begin van een nieuwe Hasseltse wijk

Tussen de Hasseltse binnenring en het binnenwater van de Kanaalkom komt er een volledig nieuw stadsdeel: Quartier Bleu. De ontwikkeling gaat van start in 2014. Zowel het residentiële gedeelte als het retailgedeelte zijn intussen afgewerkt. Het doel is een duurzame en aangename buurt, maar Matexi streeft ook tijdens de wer ken naar leefbaarheid. Wanneer het bouwproces in 2016 start, wordt alle afgegraven grond weggevoerd per schip – wat veertigduizend vrachtwagenritten uitspaart. Beton wordt ter plaatse aangemaakt, met zo weinig mogelijk lawaaihinder.

2015

Water brengt leven: 4 Fonteinen in Vilvoorde

Vilvoorde wil de oude industriesites langs de Zenne vernieuwen en Matexi speelt daarbij een prominente rol. Samen met PSR Brownfield Developers, een specialist in industriële reconversie, tekent het voor een splinternieuw stadsdeel: 4 Fonteinen. Een project met meer dan duizend woningen, een school, een supermarkt… De plannen zijn ambitieus en de realisatie zal twintig jaar duren, waardoor er ruimte is voor een massa tijdelijke initiatieven. Matexi trekt zijn visie op buurtontwikkeling helemaal door: 4 Fonteinen moet een sociaal gemengde, levendige buurt worden, op maat van fietsers en voetgangers, en met veel groen. Een cultureel centrum, de Kruitfabriek, zorgt voor creatief leven. Winkels en horeca liggen vlakbij, net als een nieuwe basisschool en een kinderopvang. In maart 2015 begint de bouw van ’t Sas, de eerste residentie op de site. Twee jaar later trekken de eerste bewoners erin.

2016

Feesten in de Antwerp Tower

In 2016 zet Matexi de deuren open van een afgeleefd kantoorgebouw dat weleens het lelijkste gebouw van Antwerpen wordt genoemd. Negen maanden lang herbergt de Antwerp Tower allerlei pop-upinitiatieven: yogasessies, tentoonstellingen, lunch met uitzicht over de stad, noem maar op. Zo wil Matexi de Antwerpenaars betrekken bij de reconversie van de wolkenkrabber uit 1974. De buitenkant zal een volledige make-over krijgen, binnenin komen er winkelruimtes, appartementen, penthouses en kantoorruimtes. Bouwtechnisch zijn de werken een hele uitdaging. Zo is de torenkraan hoger dan de Antwerpse kathedraal. Tegen 2021 moet het gebouw klaar zijn.

2017

Matexi wint pps-wedstrijden in Gent en Machelen

De Gentse Leopoldskazerne is een voormalig militair complex in de buurt van het Citadelpark. Het winnende voorstel van Matexi en zijn partners wil van de gesloten site een duurzame, open stadsbuurt maken. Er komen publieke voor zieningen zoals kinderopvang, leslokalen, het nieuwe Provinciehuis en een groen plein. De oude cachotten krijgen een nieuw leven als stadswoning. Ook in Machelen haalt Matexi een boeiend pps-project binnen. Het hele project omvat een honderdtal appartementen, zesentwintig woningen, een kinderdag verblijf, een sporthal en een buurthuis.

2020

Van ondernemende landbouwers tot buurtontwikkelaar: 75 jaar Matexi

Gérard Vande Vyvere zou raar opkijken als hij vandaag het hoofdkwartier van Matexi zou binnenwandelen. Toen hij en zijn broers Matexi oprichtten, was er geen personeel. Vandaag telt het bedrijf meer dan driehonderdvijftig medewerkers. Het is stevig verankerd in drie landen en werkt aan honderden woonprojecten tegelijk. Toch zou er een glimlach van herkenning op Gérards gezicht verschijnen. De raad van bestuur is dan wel diverser geworden, zijn familie staat nog altijd aan het hoofd. De voorzichtigheid en grondigheid waarmee de familie decennialang te werk ging, zitten nog altijd in het DNA van Matexi. Wat hem nog het meest zou opvallen, is hoe Matexi erin geslaagd is om de vinger aan de pols van de samenleving te houden. De stichters zagen in de jaren veertig kansen in de handel in landbouwgronden. Met verkavelingen en sleutel-op-dedeurbouw beantwoordde Matexi in de decennia daarna aan de enorme vraag naar huisvesting. Vanaf de jaren negentig vond Matexi zichzelf opnieuw uit als buurtenbouwer en stedelijk ontwikkelaar. Matexi wacht niet op de toekomst, maar geeft die zelf mee vorm – al vijfenzeventig jaar.