ข้อคิดยามเช้า ประจำเดือน กุมภาพันธ์ 2014

ขอคิดยามเชา วันอาทิตย ที่ 23 กุมภาพันธ ค.ศ.2014 เรามักจะเรียกคนที่ยึดมั่นอยูกับความคิดเดิม ๆ ไมยอม เปลี่ยนแปลงวา “คนหัวเกา” หรือ “พวกอนุรักษนิยม” คําวิจารณนี้ดูจะไมนาพึงพอใจสําหรับผูไดรับการกลาวถึงเทาใด นัก เพราะมันบงชี้ถึงความไมทันสมัยของเขา บางครั้งพระเยซูเจา ทรงเปนประเภทนี้ดวยเหมือนกัน ความคิดเดิม ๆ ที่พระองคทรง ยืนยันอยางเด็ดเดี่ยวคือ“ความรักตอพระเจาและตอเพื่อนมนุษย” ในวันนี้ประเด็นที่พระองคทรงเนนเปนพิเศษคือ“ความรักตอเพื่อน มนุษย” แมวาธรรมบัญญัติสองประการนี้ไมสามารถแยกออกจาก กันไดก็ตาม พระเยซูเจาพูดถึงความรักบอย ๆ และอยางสม่ําเสมอ เพราะประการแรกพระเจาทรงเปนความรัก คนที่ดํารงอยูในความรักก็ดํารงอยูในพระองคและมีความละมาย คลายคลึงกับพระองคนับวันยิ่งมากขึ้น ประการที่สอง แมวาเราแตละคนสามารถพูดถึงความรักไดอยางคลองแคลว และไพเราะเพราะพริ้ง แตการปฏิบัติตามสิ่งที่ความรักเรียกรองเปนเรื่องยาก พูดอีกอยางหนึ่งก็คือ ความรักเปนเรื่องที่ พูดงาย ใครก็พูดได แมแตเด็กเล็ก ๆ แตการแสดงความรักซึ่งอยูภายในออกมา ใหเห็นเปนรูปธรรมภายนอกนั้นไมใช งายเลย การพูดถึงเรื่องนี้อยางไมรูจักเหน็ดเหนื่อยชี้ใหเห็นวา พระองคทรงจริงจังกับธรรมบัญญัติแหงความรักมาก เพราะธรรมบัญญัติประการนี้เปน “หัวใจและจิตตารมณ”ที่อยูเบื้องหลังของธรรมบัญญัติทั้งมวล “จงรักศัตรู จง อธิษฐานภาวนาใหผูที่เบียดเบียนทาน” (มธ 5:44) ขอพระเจาอวยพรพี่นองทุกคน พระสังฆราชยอแซฟ ลือชัย ธาตุวิสัย ประมุขสังฆมณฑลอุดรธานี