mensen
DE KATWIJKSCHE POST
donderdag 14 maart 2013
9
Jan van Duijn rookt nog steeds ambachtelijke makreel in Katwijk
Regionale visie jeugdzorg. Gemeenten krijgen als gevolg van de overdracht van taken op het gebied van jeugdzorg, AWBZ-begeleiding en werk meer verantwoordelijkheid in het sociale domein. Gezien de aard, diepgang, omvang en samenhang van deze operaties wordt vanuit het samenwerkingsorgaan Holland-Rijnland gezamenlijk gewerkt aan de voorbereiding. De raad wordt nu meer specifiek gevraagd de notitie ’Iedereen doet mee’ als Visiedocument Jeugdhulp Holland Rijnland vast te stellen. Bestemmingsplan Hoek de Rover. Nu deze niet langer strijdig is met de Provinciale Structuurvisie heeft het college het bestemmingsplan Hoek de Rover wederom aangeboden om de realisatie van het bouwplan voor 70 woningen in het plangebied aan de Voorhouterweg in Rijnsburg mogelijk te maken. Er zijn 6 zienswijzen ingediend waarover de raad een besluit moet nemen. Bestemmingsplan Duinen. Voor een deel van het buitengebied is het nodig het bestemmingsplan te actualiseren. Het plangebied omvat de Noordduinen, de Zuidduinen, de gronden langs het Uitwateringskanaal en de bebouwing langs de Sportlaan, waarvoor een regeling in het plan is opgenomen om nieuwbouw mogelijk te maken. Er zijn 9 zienswijzen ingediend waarover de raad een besluit moet nemen. Benoeming Stadsbouwmeester. Bouwaanvragen moeten worden getoetst aan redelijke eisen van welstand. De raad heeft eerder besloten de welstands- en monumentencommissie te vervangen door een stadsbouwmeester. Het college stelt voor de heer ir. J.A.H. Roelofs te benoemen tot stads bouwmeester, voorlopig voor de periode van een jaar.
Seniorenadviesraad De seniorenadviesraad tracht haar doel te bereiken door het verkrijgen van inzicht over de kwaliteit van de leefsituatie en de omvang van activiteiten voor senioren. Het signaleren van problemen waarmee de senioren te maken hebben en/of krijgen. Secretariaat SARK: Rijnweide 12, Valkenburg. T: 071 4013562, E: wjvdvelde@hotmail.com
Door Piet van Kampen
Makreelrokerij Schaap was een begrip in Katwijk. Het bedrijf dat vanuit de Schoolstraat ruim zeventien jaar geleden vanwege woningbouw en milieueisen naar het havengebied verhuisde, zag zich helaas door de nieuwe bestemmingsplannen genoodzaakt er mee te stoppen. ’Het was zo’n leuk winkeltje waar velen speciaal voor de gerookte makreel naar toe kwamen. Niet alleen uit Katwijk, maar soms van veel verder weg’, weet Jan die samen met Teun Bakkenes eigenaar van het nostalgische winkeltje was. Bij veel Kattukkers stond het bekend als De Krul, een naam die als erfenis van de oprichter Jan Schaap steeds is voort blijven leven.
Foto: Piet van Kampen
De gemeenteraad vergadert om de week op donderdagavond. Na het houden van informatieve en oordeelsvormende sessies volgen de besluiten. In deze rubriek een kort overzicht van enkele van die voorgestelde besluiten. De vergadering begint vanavond, donderdag 14 maart, om 19.30 uur in de raadzaal van het gemeentehuis in Katwijk.
Jan van Duijn rookt er nog lekker op los. ’Voor mij is dit geen werk, maar hobby.’
Z’n leven lang
Enkele jaren geleden pakten zich donkere wolken samen boven het pandje aan de Haven. Het terrein werd voor woningbouw bestemd. De strijd die Jan en zijn compagnon Teun voor het behoud van hun bedrijf voerden, werd verloren. ’Voor het algemeen belang, moesten wij daar verdwijnen’, verwoordt Van Duijn het in het kort.
Van Duijn rolde van kinds af aan al in het specialistische vak. Als negenjarige hielp hij zijn vader Jaap al die bij Schaap in dienst was. Hij is nooit meer achter de rookoven vandaan geweest. Je merkt het aan alles bij hem, het zit ’m in z’n bloed. Op 21-jarige leeftijd nam hij samen met Teun Bakkenes het bedrijf over en zette de negotie succesvol voort. Jarenlang was het een begrip. De makreel werd er weliswaar na de verhuizing in nieuwe kasten gerookt, maar de kwaliteit bleef onberispelijk hoog.
Win-win situatie
Op zijn leeftijd (toen 59) en die van zijn compagnon lag een nieuwe start niet voor de hand . ’En ik was nog zo graag tot mijn vijfenzestigste
door gegaan’, blikt hij voor zich uit. ’Maar dat zat er echt niet meer in’. Toen het besluit er mee te stoppen eenmaal vast stond, zijn Jan en Teun in gesprek geraakt met Schuitemaker die de rookkasten over nam en Jan heeft gevraagd zijn expertise over te dragen. Een win-win situatie onder de gegeven omstandigheden. Jan kon zich weer heerlijk uit leven achter echte ambachtelijke rookovens. ’Noem het geen werk, maar zeg maar gerust hobby’, lacht de man die geur en de glans van de goudgele jongens niet kan missen. Ook bokking bereiden is een specia-
lisme dat hij als geen ander in de vaardige vingers heeft. Van Duijn is een tevreden man. Bij Schuitemaker is men eveneens content met zijn aanwezigheid. ’Naast onze eigen gerookte zalm hebben wij dus nog een specialiteit in huis’, zegt Nicoline Schuitemaker. ’Een vak waar je in moet groeien en wat je niet zomaar ergens op school kan leren’, weet Van Duijn uit zijn jarenlange ervaring. Gelukkig kan hij zijn vakkennis bij Schuitemaker overdragen, zodat de continuïteit voor het ambacht gewaarborgd blijft.
Huwelijksboot van Kees en Cobie legt aan bij mijlpaal De Voorstraat was eind jaren veertig, begin jaren vijftig van de vorige eeuw een min of meer natuurlijke huwelijksmarkt. Ook Kees Varkevisser (86) en Cobie Verdoes (83) deden er goede zaken. Zondag 10 maart was het moment daar om hun 60-jarig huwelijk te vieren.
doorbracht. En anders had zij de breipennen wel in de hand. Niet alleen vlijtige vingers voor gezin en familie, maar ook voor arme kinderen in Roemenië. Het echtpaar blikt verder terug. Naar hun eerste onderkomen bij pa Varkevisser in De Waal Malefijtstraat, de verhuizing naar de Louwestraat, toen naar het Cleyn Duinplein waar zij de eerste bewoners waren en daar veertig jaar lief en leed samen deelden. Nu dus in de Zwanenburgstraat van waaruit zij regelmatig nog wel eens een Boulevardje willen pikken. ’Met de bienewááge’, grapt Cobie. Vakanties op de Veluwe en later nog naar de zon, zijn immers verleden tijd.
Door Piet van Kampen
Zo’n kleine vier jaar woont het diamanten echtpaar dat een bijzondere mijlpaal herdacht, nu in hun knusse appartement aan de Zwanenburgstraat. ’We hebben het hier best naar onze zin’, is het paar eensgezind. In afwachting van de komst van burgemeester Jos Wienen blikken zij op een lang en gelukkig huwelijksleven terug. Een fraai fotoboek dat de kinderen hen als verrassingsgeschenk aanboden, is een mooie handleiding. De geboren en getogen Kattukkers genieten bij het zien van vooral de oude prenten. Iedereen komt in beeld. De vier kinderen (allemaal meiden), de veertien kleinkinderen en de negen achterkleinkinderen.
Heen en weer
Bruidegom Kees onderhield in zijn arbeidzame leven als kostwinner een soort pendeldienst tussen de wal en de zee. Als jongen in de
Bij de tijd Foto: Piet van Kampen.
Hameren gemeenteraad
Het had er alle schijn van dat het pure ambacht van makreel roken uit Katwijk zou verdwijnen. Jan van Duijn is een van de laatste der Mohikanen die nu nog dagelijks in de rokerij staat. Daar kan hij zijn kennis overdragen.
Kees en Cobie Varkevisser laten het fraaie fotoboek aan burgemeester Jos Wienen zien.
koopvaardij begonnen, als echtgenoot op de wal als grondwerker gestart, vervolgens als visser weer het ruime sop gekozen, terug naar de kust als schilder/spuiter, toen maar weer de lonkende zee op om
daarna als grondwerker zijn loopbaan –door een ernstige blessure iets vervroegd - te beëindigen. Jaren waarin moeder de vrouw vaak alleen was maar al kaartend met familieleden vele gezellige uurtjes
Bruidegom Kees en echtgenote Cobie zijn nog helemaal bij de tijd. Het echtpaar dat als levensmotto ’Geven en nemen en vooral geen ruzie maken’ heeft, vermaakt zich verder nog prima. Cobie hanteert nog immer de breinaalden en Kees weet de weg achter de PC te vinden. ’Een beetje e-mailen en internetten is hartstikke leuk’, glimlacht hij. ’Ik ben ook nog van plan om nog een cursus te gaan volgen’, blikt hij vooruit. Voorlopig eerst maar even stilstaan bij het bereiken van dit gedenkwaardige moment dat met een receptie in het Jeugdhuis werd gevierd.