TWEESTROMENLAND MAAS EN WAALS TIJDSCHRIFT VOOR STREEKGESCHIEDENIS Redactie: Hugo van Capelleveen, Gijs van Dijk, Jan van Gelder, Kees van Kouwen, Ernest Mettes, Pieter Roelofs, Harry de Rouw (redactiesecretaris).
NUMMER 92
1997/11
Jan van Gelder/Harry de Rouw
Wevershof of Boschlust? In Hier en Ginder, een plaatselijk contactblad voor missie, zending, ontwikkelingswerkers en emigranten, hebben we in het maartnummer van 1978 een artikel opgenomen over de Wevershof in de Molenhoek in Hernen. Deze Molenhoek -niet te verwarren met de Mookse Molenhoek- wordt wel gezien als het mooiste gebied van de hele streek en ligt tussen het Hernenseen het Leurse bos. Er ligt ook nog een prachtig natuurlijk meer bij. In dit gebied ligt dus de Wevershof, die ook de omslag van dit nummer van Tweestromenland siert. Het kasteel van Hernen en de molen mogen dan voornamer zijn en een aantal grotere boerderijen, zowel binnen als buiten het dorp, mag dan indrukwekkender aandoen, de Wevershof heeft in de loop der jaren zichzelf overwonnen en is door de prachtige ligging uitgegroeid tot een oord om verliefd op te worden. Het is geen boerderij met grote graanzolders of moderne veestallingen. Wevershof ... we zijn naar dat afgesloten stuk dorp gegaan, maar niettemin is het boerderijtje toch nog van twee kanten te bereiken. Het ligt in een machtig stukje natuurgebied, meer dan 100 meter van de verharde Meerenburg en is bereikbaar via een oude zandweg. Rechts en achter je zitje onmiddellijk in het Hernense bos. Vogels fluiten er hun hoogste lied, de krekels sjierpen, fazanten vliegen op, een hond blaft, Fjordenpaarden grazen rustig tussen het ingebrachte hooi en
de stadsmensen. Wel afgelegen en eenzaam, maar toch goed bereikbaar, Er is in de loop der jaren weinig aan veranderd en het is dan ook niet verwonderlijk dat Monumentenzorg het op de lijst van beschermde monumenten heeft geplaatst, Het rieten dak, dat zo'n kleine 40 jaar geleden werd vernieuwd, is eigenlijk weer aan een onderhoudsbeurt toe, evenals de oudHollandse pannen aan de onderkant van het dak. De muren zijn oud, maar door een
sieren de omgeving.
bepaalde bewerking toch beduidend minder
Daarachter staat een wit landhuisje, een kleine boerderij, weliswaar ruim 200 jaar oud, maar ongelooflijk landelijk, rustig, mooi, om jaloers op te worden, in de schaduw van de Hernense molen. Erg gewild bovendien bij
vocht doorlatend dan meestal van dergelijke muren wordt verondersteld, De fundamenten zijn niet al te best, zoals bij een reparatie al eens bleek. Grote dubbele deuren in de zijgevel wijzen er