ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Διδαγμένο κείμενο Α1. Στις άλλες δηλαδή αρετές, όπως ακριβώς εσύ λες, εάν κάποιος ισχυρίζεται ότι είναι ικανός αυλητής, ή (ικανός) σε οποιαδήποτε άλλη τέχνη, στην οποία όμως δεν είναι, ή τον περιγελούν ή οργίζονται, και οι συγγενείς του πλησιάζοντάς τον τον συμβουλεύουν σαν να είναι τρελός˙ στη δικαιοσύνη όμως και στην άλλη πολιτική αρετή, και αν ακόμα γνωρίζουν για κάποιον ότι είναι άδικος, αν αυτός ο ίδιος λέει την αλήθεια εναντίον του εαυτού του μπροστά σε πολλούς, πράγμα το οποίο στην πρώτη περίπτωση θεωρούσαν ότι είναι σωφροσύνη, το να λέει δηλαδή την αλήθεια, σ’ αυτή την περίπτωση (το θεωρούν) τρέλα, και ισχυρίζονται ότι όλοι πρέπει να λένε ότι είναι δίκαιοι, είτε είναι είτε όχι, διαφορετικά (ισχυρίζονται) ότι είναι τρελός αυτός που δεν προσποιείται ότι κατέχει τη δικαιοσύνη, με την ιδέα ότι είναι αναγκαίο ο καθένας να μετέχει κατά αυτόν τον τρόπο σ’ αυτή, διαφορετικά (είναι αναγκαίο) να μη συγκαταλέγεται μεταξύ των ανθρώπων. Β1. Στη δεύτερη παράγραφο του πρωτότυπου κειμένου ο Πρωταγόρας παρουσιάζει το επιχείρημά του σχετικά με την καθολικότητα της πολιτικής αρετής. Συγκεκριμένα, με τη φράση “ὡς τῷ ὄντι ἡγοῦνται … καὶ τῆς ἄλλης πολιτικῆς ἀρετῆς” , η οποία αποτελεί και την αποδεικτέα θέση του συλλογισμού, δηλώνει ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν μερίδιο στην πολιτική αρετή. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να επισημάνουμε πως το συμπέρασμα προτάσσεται. Ο Σωκράτης, στο επιχείρημα για τους ειδικούς που συμβουλεύουν σε ειδικά θέματα σε αντίθεση με την πολιτική, για την οποία όλοι αδιακρίτως έχουν λόγο, αφήνει να νοηθεί ότι για την πολιτική μιλούν όλοι, γιατί ισχύει η καθολικότητα της πολιτικής αρετής ως κοινής