Invasie
van de
creatieve klasse DOOR Sonja Havermans
Rotterdam is allang geen stad meer van louter havenwerkers. Sinds een jaar of tien profileert de metropool zich als de evenementenstad van Nederland. In het verlengde daarvan voert de gemeente een vestigingsbeleid gericht op het aantrekken van voornamelijk creatieve industrie. Tot de creatieve industrie behoren: architecten, ontwerpers, AV-professionals, tekstschrijvers, designers en beeldend kunstenaars. En ook podia, opleidingsinstituten en werkplaatsen. Neem nou het Coolhaveneiland. Een wijk in de deelgemeente Delfshaven (72000 inwoners) aan de rand van het centrum van Rotterdam ingeklemd tussen de Westzeedijk, Cool- en Parkhaven. Van oudsher een typisch Rotterdamse havenbuurt waar het leven zijn gangetje ging. En waar veel bewoners nogal op zichzelf waren. Maar tegenwoordig bruist het er
58
TULPIA voorjaar 2008
van de creativiteit en de creatieve bedrijven. De wijk die een paar jaar geleden nog als verpauperd te boek stond, ademt weer een frisse positieve energie. Als voorzitter van de deelgemeente Delfshaven is Carlos Gonçalves (41) bestuurlijk verantwoordelijk voor de metamorfose van het Coolhaveneiland. Gonçalves is sinds twee jaar voorzitter van de deelgemeente. Daarvoor werkte hij als beleidsadviseur Sociale Zaken in Rotterdam en als portefeuillehouder Wijkeconomie voor Delfshaven. De geboren Kaapverdiaan woont al dertien jaar in Delfshaven. Als geen ander kent hij de problematiek maar ook de potentie van de deelgemeente en het Coolhaveneiland. “Het Coolhaveneiland stond bekend als een gebied met meerdere problemen,” vertelt hij. “Een van de problemen had te maken met drugs. Hoewel dit probleem al
lang tot het verleden behoort, bleef het imago slecht.” De bestuurders van de deelgemeente wilden de wijk vernieuwen en daarbij ook de beeldvorming over de wijk ombuigen. In 2004 formuleerden ze daarom gezamenlijk met de eigenaren van de panden, de woningbouwcorporaties, een nieuwe visie op de buurt. Naast de verpaupering, leegstand en het slechte imago speelden nog een aantal andere factoren een rol die maakten dat het plan ontstond om de creatieve klasse ook naar het Coolhaveneiland te trekken. Belangrijk was het feit dat de gemeente Rotterdam de creatieve industrie heeft uitgeroepen tot een van de drie speerpunten voor het economische beleid. Creatieve bedrijvigheid vormt immers de basis van de kennisindustrie van de 21e eeuw. Door voortdurende automatiseringsprocessen en door verschuiving
