Boven de piano in het Amsterdamse restaurant Kilim hangen oorkondes van muziekprijzen. Het krantenartikel met een foto van haar op de deur over de World Scholar Athlete Games in New York verwelkomt de gasten bij binnenkomst. En eenmaal binnen komen pianomuziek en de geur van Turkse gerechten je tegemoet. De muzikale verzorging staat op het conto van een rijzende Amsterdamse ster.
“D
e kick is het applaus,” zegt Karsu Dönmez met stralende ogen tussen twee nummers door. Ze zit achter de piano met een microfoon voor haar mond. Haar gezicht weerspiegelt de muziek, terwijl haar lichaam ritmisch met de rustige jazzy klanken meebeweegt. “Meestal zing ik jazz gemengd met pop en soul. En soms Turkse klassiekers,” vertelt ze na het zingen van een door haarzelf geschreven en gecomponeerd nummer. Karsu is pas zestien, bescheiden, welbespraakt en bovenal muzikaal. De afgelopen twee jaar trad ze op in het Amsterdamse Concertgebouw, in het Krasnapolsky Congrescentrum, op het Leidseplein tijdens Koninginnedag en zelfs in Amerika. En samen met de producer van zangeres Do heeft Karsu een begin gemaakt met opnamen voor haar eigen album. Het is haar – in tegenstelling tot andere jonge zangeressen als bijvoorbeeld Britney Spears – niet te doen om de pakjes en de presentatie. Bij haar draait het puur om de muziek – en vooral livemuziek is haar ding. “In drie minuten kan ik mijn gevoelens naar mijn publiek overbrengen,” legt ze uit. Haar jonge leeftijd
maakt dat die emoties puur en oprecht zijn. Daarmee weet ze het publiek te raken.
Mozart Karsu begon op haar zesde met muzieklessen en speelt vanaf haar achtste piano. Ze werd hierin aangemoedigd door haar ouders. “Mijn ouders vonden muziekles belangrijk voor mijn algemene ontwikkeling.” De ouders Dönmez kochten daarom in plaats van een nieuwe auto voor zichzelf een prachtige witte piano voor hun dochter. Karsu oefende hierop tot 2003 voornamelijk klassieke stukken van componisten als Mozart, Chopin en Bartók. In dat jaar trad de jonge pianiste niet alleen voor het eerst voor driehonderd man op. Ze ontdekte ook dat ze talent voor zang had. Na het piano-optreden van Karsu tijdens het Open Podium op het Calandlyceum was de beurt aan een gerenommeerde Nederlandse zangeres. Toen Karsu haar hoorde zingen, dacht ze: “Dat kan ik ook! Eigenlijk zong ik ook wel vaak onder de douche of met mijn haarborstel in de hand. Maar tot dan toe had ik nooit beseft dat ik ook echt kon zingen.” En zowaar had Karsu het lef om een jaar later op datzelfde Open Podium iets heel Tulpia / jaargang 06 / nr 21 23
TULPIA 3 door Sonja Havermans fotografie TULPIA MEDIA TEAM
Karsu’s piano brengt oost en west bijeen
