Kroko 3 2014-2015

OUD&NIEUW NSK LUST KNALLEND HET NIEUWE JAAR IN! DE GRAND SLAMS

LACOSTE COURANT MEALS ON WHEELS VADER LACOSTIAAN: ‘ZOON IS GEEN LEKKERE WORSTEN SLOERIE’

VOORWOORD Beste Lacostianen, Voor je neus ligt alweer de derde Kroko van dit jaar. De zomervakantie is inmiddels aangebroken en iedereen is als het goed is van het mooie weer aan het genieten. We hebben afgelopen maanden een paar hele mooie maanden gehad, met heel veel mooie feestjes en ook nog heel veel tennis. Het grootste toernooi van het jaar, NSK Lust, hebben we weer achter de rug en ook het Open Toernooi was een succes. Natuurlijk is het regelschema ook weer uitgebreid, mede door NSK Lust. Voor al deze bizarre verhalen, lees snel verder. Ik heb in ieder geval enorm genoten van de afgelopen maanden en ik hoop jullie ook!

Ik wil iedereen een hele fijne vakantie wensen en ik hoop iedereen snel weer te zien bij de Davis Cup, Top-week, ledenweekend of een ander feestje dat dit bestuursjaar nog op de kalender staat. Voor de redactiecommissie zit het grootste gedeelte van het jaar er ook al op. Na deze Kroko zal er nog één Kroko komen en daarnaast zal er nog een jaarboek uitgebracht worden.

Met groene groet, Charelle van Helvoirt Secretaris der T.S.T.V. Lacoste ‘Love the game, Kiss my ace’

VEURWOORD Lieve krokodilletjes, Het collegejaar zit er al weer op en we gaan weer de zomer in. Gelukkig hebben we deze kroko om nog even na te genieten van de mooie feesten en geweldige toernooien van afgelopen maanden. Er is weer bizar veel bier doorheen gegaan wat de nodige uitwerkingen op iedereen heeft gehad. De redactie heeft dan ook voor de zatlappen(praktisch gezien iedereen denk ik) onder ons beschreven wat voor type zatlap jij bent en hoe je deze types kunt herkennen.

Veel plezier met het lezen van deze 3e kroko en verder wil ik iedereen een fijne vakantie wensen! Uiteraard zien we elkaar nog bij Fellenoord Open, Davis Cup en de TOPweek om alle nieuwe lacostiaantjes binnen te slepen en de clubavonden zullen op 2 september weer van start gaan.

Met groene groet, Kimberley Meierdres Voorzitter der T.S.T.V. Lacoste ‘Love the game, Kiss my ace’

2

INHOUD Commissies Pre-competitie Open Feest NSK LUST Meals on Wheels Bierfietsen Competitie afsluiting Quotes OLV Fouto’s Welk type zatlap ben jij?

Regelschema Lacoste Courant Lacoste Open

4 6 8 10 16 18 20 22 24 26 28 29 30 31

Redactie ‘READY, SET, redACTIE!’ Voorzitter: Charelle van Helvoirt Redactie: Sven Verleun Charlie Stafleu Yvet van Oers Ted Wijnen Pim van Dun Charlotte Nijland

Colofon De Kroko is het clubblad van T.S.T.V. Lacoste en verschijnt vier keer per jaar.

Correspondentieadres: Postbus 10299 5000 JG Tilburg Website: www.tstvlacoste.nl Accommodatie: UvT Sportcentrum Academielaan 5 5037 ET Tilburg Tel: 013-463 3010

3

Bestuur

Redactie Commissie

Technische Commissie

Voorzitter: Kimberly Meierdres

Charelle van Helvoirt Sven Verleun Charlie Stafleu Yvet van Oers Ted Wijnen Pim van Dun Charlotte Nijland

Niek Bongers Abe Rademaker Roosmarijn Luitjes Jan van der Sijs Stef Schepens Casper Drost Roos Stienissen

PR Commissie

1ste-jaars cie

Beach Tennis Commissie

Lonneke Timmers Floris Oostendorp Inge Wehkamp Paul Schuurbiers Lard Munten Eline Wijnant Vincent Bustraan

Tim Donckers Nikki Verheije Ivo Mooren DaniĂŤlle van de Graaf Eelco Polderdijk Amber van Alphen

Bob Adang Evi Hoeben Niels Geven Elmer Lafeber Myrthe van Lith Stefan van der Velden

Secretaris: Charelle van Helvoirt Penningmeester: Tim Donckers Technisch Commissaris: Niek Bongers PR-functionaris: Lonneke Timmers

4

Sponsor Commissie Tim Donckers Sebas Verhulst Bart Geurts

Kasco Joyce Bomers Tom de Vree

Raad van Advies Open Toernooi Commissie

NSK Tennis

Sem Snippe Joline Martens Maud Broeken Tom Moorman Annemijn Tielen Amaranth Vereijken Ruben Kuijs

Sander Berlinski Eva van de Pol Stijn de Bresser Bart van Opstal Sifra Eskens Maurice Scholten Evelien van Tuijl Jochem Mokveld

Denny Claessen Sander Berlinski Thomas van den Broek Joyce Boomers

5

Pre-competitie Donderdag 2 april stond helemaal in het teken van de start van de voorjaarscompetitie. Langzaam druppelden alle competitiespelers binnen bij Poolcentrum 4 Friends. Na een informatief voorwoord en de succeswens van onze technische commissaris Niek, werd het tijd voor een ouderwets avondje poolen inclusief een clinic door onze nieuwe partner Tennis Eiland.

Er werd een indeling gemaakt in twee groepen.

De eerste groep begon met poolen en volgden daarna de clinic, terwijl de tweede groep aanving met de clinic en daarna hun pool-kunsten mochten vertonen.

Toen de eerste groep zich ging mengen in de zaal vol volleerde pool-artiesten, bleef groep twee achter in volle verwachting. Al gauw werd duidelijk waar de indeling in groepen op gebaseerd was: Groep één zat vol met Lacoste sterspelers, terwijl groep twee voornamelijk bestond uit recreatietennissers (rechter-rij-spelers, om het even te vertalen in voetbal termen). Maar daar had de spreker van Tennis Eiland zich volledig op voorbereid. “Tactieken”, “Strategie”, “Fysiek”, “Psychologie”, “Voeding”, “Conditie” en ga zo maar door. De termen vlogen iedereen om de oren!

Na een flinke tijd aandachtig geluisterd te hebben, zat iedereen overvol met informatie en was het tijd voor een groepswissel. Iedereen was zich er van bewust dat tennis niet alleen techniek op de baan was, maar er zat dus véél meer achter.

‘Oh, dus zó moet je tennissen’. Met een heleboel hersencellen vol nieuwe wetenschappen, vertrok groep twee naar de pooltafels. Groep één had zich net uitgeleefd met een keu en ballen en zij waren nu aan de beurt voor de clinic.

Aan de pooltafels ging het er bij de één wat soepeler aan toe dan bij de ander. Aangezien er nogal wat niveauverschil, net als bij tennis, was aan de verschillende tafels, schalden de triomfkreten

en scheldwoorden door het het poolcentrum. Het pooltafeldoek (dit zal vast een andere naam hebben, maar zo ver reikt mijn pool-vocabulaire niet) bleef op het nippertje intact, de plafondplaten lagen na ons bezoek een tikkeltje scheef, de ballen hadden niet al te veel schade opgelopen en alle keu’s bleven goed gesmeerd met het keu-smeersel (zie uitleg “pooltafeldoek”). Er bleken wat talentjes rond te lopen bij Lacoste, maar helaas waren er ook wat mensen met minder talent voor poolen.

Voor sommigen zou ik zeggen: hou het bij tennis.

Maar helaas konden anderen zowel niet tennissen als poolen. Deze hebben we maar de kroeg in gestuurd met een glas bier!

Nadat iedereen was uitgespeeld en ieder zijn of haar tenniskennis weer een niveau hoger had getild, was het tijd om naar Brandpunt te gaan.

Daar stond, hoe kan het ook anders, niets minder dan een gratis fust voor ons klaar. Dit was een welkome troost bij een toch wat magere opkomst, door onder andere awakenings, zieke mensen en nog wat slechte smoesjes. Met ongeveer 25 man ging Lacoste het fust te lijf. De sfeer begon er goed in te komen en al gauw werden de nodige spelletjes ingezet en er werden zelfs een aantal dansjes gewaagd. Voor zover onze hersenen zich nog kunnen herinneren was het een leuke avond en een goed begin van de competitie. De banden binnen de competitieteams werden versterkt en iedereen ging met goede moed de competitie in!

Let the competition begin!

Open feest Elk jaar organiseert Lacoste tijdens een huisavond van Brandpunt het Lacoste Open Feest, wat vaak gepaard gaat met de verjaardag van onze eigen, lieve Kroko. Een huisavond van Brandpunt betekent helemaal naar de klote gaan.

Voor menig Lacostiaan zijn deze avonden zeldzaam, aangezien ze altijd op woensdagavond plaatsvinden tijdens onze heilige clubavonden.

Maar eens per jaar wordt de clubavond afgeschaft en gaat heel Lacoste op een woensdagavond naar Brandpunt om voor 15 euro ONBEPERKT te drinken. Te drinken? Nee, gewoon keihard zuipen. Brandpunt heeft het tappen opgegeven en is overgegaan op de flesjes, omdat deze sneller over de bar te werken zijn. Vrouwen die wijn bestellen krijgen de vraag: wil je een fles of een glas? Een fles ligt zo lekker in de hand. Even lijkt er twijfel te bestaan bij de zeldzame vrouw die wijn drinkt, want een fles in je hand lijkt misschien wat ordinair. Maar tijdens het Open Feest kan alles, dus ook een fles wijn in je hand. Wil je er een glas bij vraagt de barman? Op dit moment is alle gêne overboord gegooid en wil de vrouw ook geen glas meer.

Voor het feest is er de mogelijkheid om kaarten te reserveren, voor het geval heel het open feest uitverkocht is voor het begint. Alle vrienden, vriendinnen, huisgenoten, broertjes, zusjes, papa’s, mama’s, scharrels enzovoort zijn uitgenodigd. Heel Lacoste gaat dus op pad om de meest gezellige mensen mee naar Brandpunt te sleuren, want wie wil er nou niet onbeperkt zuipen?! Nou blijkbaar iedereen, tegen 11 uur waren namelijk alle kaarten uitverkocht!! Ons feest bleef ook niet onopgemerkt bij de externe verenigingen. Zowel Passing Shot, Uithof en Fellenoord waren aanwezig. Passing Shot kwam gewoon voor de gezelligheid en omdat ze ons zo leuk vinden natuurlijk.

Uithof en Fellenoord kwamen echter om te promoten voor hun toernooien. De Uithof kwam in

8

boerenoveralls binnen, helemaal in het thema van hun Externe Toernooi.

De avond begon heel rustig, want nog nooit was iemand nuchter in Brandpunt aangekomen. Indrinken was deze avond natuurlijk niet nodig, omdat je toch ONBEPERKT drank had. Maar na een paar biertjes werd heel de kroeg op z’n kop gezet en was niemand meer nuchter. Nog een paar biertjes later was iedereen straal bezopen en kan niemand deze avond nog in z’n geheel navertellen. De foto’s vertellen ons dat er wel lekker wat afgezoend is die avond. Zo had onze Italiaan Giulio z’n eerste Lacoste chickie gescoord, waarna we hem nooit meer gezien hebben. Ook de banden met Shot zijn deze avond verbeterd, de tongriemen van Niek en Sophie werden flink aangehaald.

Vorig jaar gingen om 1 uur alle lichten uit. Dit werd niet heel positief ontvangen en daarom heeft de PR dit jaar geregeld dat Brandpunt tot 3 uur open zou blijven. Helaas was de drank wel maar tot 2 uur gratis. Om 2 uur werd omgeroepen dat er geen gratis drank meer was en aangezien niemand een besef had van tijd was iedereen vergeten om om 10 voor 2 twintig bier te bestellen.

Het doel van deze avond was om Lacoste goed op de kaart te zetten en wat nieuwe leden binnen te halen. Lacoste op de kaart zetten is deze avond zeker gelukt. Heel Brandpunt kleurde groen en er waren zóveel niet-lacostianen, dat héél Tilburg, Rotterdam, Utrecht én Eindhoven Lacoste nu wel moet kennen. Ook zijn er deze avond een paar nieuwe leden binnengehaald.

9

10

NSK: LUST Dit jaar had Lacoste de eer om het Nederlands Studentenkampioenschap tennis (NSK) in Tilburg te organiseren. Elk jaar vragen verschillende studententennisverenigingen dit aan en aan één stad wordt het NSK toegewezen.

Omdat Sander vorig jaar het NSK aan heeft gevraagd, leek het hem ook wel leuk om deel uit te maken van de organisatie. Hij heeft dit toernooi georganiseerd samen met Stijn, Eva, Sifra, Jochem, Bart, Evelien en Maurice. Allereerst wil ik deze commissie een enorm compliment geven en enorm bedanken, want het was een geweldige week!

Voordat NSK begon was er al flink gepromoot.

Er was een hele promotour door heel het land gepland. De commissie was er alleen niet vanuit gegaan dat NSK zó populair was. Binnen no-time zat NSK meer dan vol. Na heel veel gepuzzel is het gelukt om de inschrijving nog een paar dagen open te gooien. Ook deze plekken waren binnen no-time weer gevuld. Jochem de activiteitenman had als extra de AVP (Alles Voor de Punten)- tour bedacht. Verenigingen konden het tegen elkaar opnemen en punten verdienen. De beste vereniging zou dan een prijs winnen. Deze AVP-tour begon al ver voor het toernooi op facebook. Passing Shot bleek zo actief te zijn, dat ze voor NSK begon Lacoste al van de eerste plek geschopt had.

We begonnen woensdag 29 april met opbouwen van de tent. Deze zou om 8 uur ‘s ochtends gebracht worden. Zowel de commissie als het bestuur was om 8 uur bij de banen. Helaas nam de tentenman het niet zo nauw, dus kwam hij om kwart voor 9 de tent pas brengen. Allemaal prima, we konden beginnen. Uiteindelijk heeft het 3 uur geduurd voordat de tent stond, maar we hadden een mooie circustent op de beachvelden staan.

Toen de tent stond kon alles versierd worden en op z’n plek gezet worden. We moesten nog haasten, omdat ‘s middags de wedstrijden al begonnen. De eerste deelnemers stroomden binnen.

Dit waren voornamelijk Lacostianen, maar ook Passing Shot en Fellenoord waren al aanwezig.

Op woensdag stonden ook de eerste activiteiten gepland. Het zeer ‘druk bezochte’ Jeu de Boule toernooi werd gewonnen door Tim Donckers door in een spannende finale Abe te verslaan. Omdat woensdag in het teken stond van Roland Garros, was er een frans tintje op de banen. We hadden als eten typisch Frans, Coq au Vin. Daarna vervolgden we de avond met een wijnproeverij, met wat lekkere hapjes. Als afsluiter was er een pubquiz in het sportcafé met als prijs twee kaartjes voor Topshelf open. Deze kaartjes werden gewonnen door, super handig, het enige 3 koppige team: Lonneke, Tom en Vera. Omdat dit de eerste avond van 4 avonden was, ging iedereen op tijd naar huis om nog even wat uurtjes slaap te pakken.

De dag daarna kon de commissie nog een klein beetje uitslapen. Deze dag stond in het teken van Engeland, namelijk Wimbledon. Donderdag begonnen de wedstrijden namelijk pas om 6 uur.

Natuurlijk was er ‘s middags nog meer dan genoeg te doen. De dag begon namelijk met een darttoernooi. In een zinderende finale wist Biermans ( Sjoerd Meilink ) de titel te pakken. Hij gooide in de finale een gemiddelde waar zelfs Michael van Gerwen jaloers op zou zijn. De middag werd vervolgd met de highland games. Team Biermans wist hier weer goed te presteren, maar trokken uiteindelijk aan het kortste eind. Er was na alle onderdelen namelijk een gelijke stand tussen team Biermans en team Passing Shot. Een at-wedstrijd moest een beslissing gaan brengen en Team PS won dit met enige overmacht. De commissie en het bestuur was daarom weer op tijd aanwezig. Donderdagmiddag was overigens de dag met de meeste pech voor de commissie.

11

Maar zoals we heel de middag geroepen hebben: ‘Alle pech komt tegelijk, de rest van het weekend hebben we alles gehad’. Er moesten last-minute nog 6 NUCHTERE nachtbewakers geregeld worden. Bewaking ‘s nachts was niet zo’n probleem, alleen het nuchter zijn gaf problemen.

Uiteindelijk hebben we met behulp van de mannen van Tarantula snel bewakers kunnen vinden.

Toen we dachten dat we alles achter de rug hadden, werd ook nog de huurbus in de prak gereden. Maar voor elk probleem is er een oplossing.

De penningmeester moest wat extra knaken uit z’n mouw schudden, maar het toernooi kon gewoon doorgaan. Om in het thema te blijven was het avondeten fish and chips, wat ook weer perfect verzorgd was. Ook was donderdag de avond dat er veel externen naar Tilburg kwamen. Deze externen werden gelijk op hun wenken bediend met een Slap Cup toernooi. Lacoste en GSTC wisten het best te presteren tijdens dit toernooi.

Aansluitend aan het toernooi was er een leuke en geile paaldanscursus die gegeven werd door twee meiden van Dance Nation. Bij de cursus was het vrij verdacht dat Sander Berlinski veel te goed aan de paal hing. Je zou bijna denken dat hij het soms in het weekend doet om wat extra geld te verdienen.

Om de externen kennis te laten maken met het Tilburgse kroegleven, had de commissie een kroegentocht georganiseerd. Deze begon bij de Irish Pub, werd vervolgd in Babbus en de Polly en eindigde natuurlijk in Brandpunt. Normaal is het al druk en warm in Brandpunt, maar nu hing je echt met de benen buiten. Heel Brandpunt werd overgenomen en afgebroken door studenten uit Tilburg, Utrecht, Rotterdam, Groningen en vast nog wel meer steden. Omdat we na deze avond nog twee avonden te gaan hadden, hield vooral niemand zich in. Want waarom denken aan de dag van morgen als het vandaag ook gezellig is?

En het is natuurlijk NSK, dus dan mag je je misdragen. Vooral Tom, de penningmeester van Passing Shot, kon zich niet inhouden. Hij is met de taxi terug naar de slaapzaal gebracht, omdat fietsen niet meer zo goed ging. De commissie had een rad geregeld, waardoor de muziekstijl bepaald werd. Dit

12

was een garantie voor een groot feest. Rond 4 uur ging de kroeg dicht en moest iedereen toch echt naar huis. Voor sommigen was het weer vroeg dag, want de wedstrijden begonnen weer vroeg.

Vrijdagmorgen was de commissie alweer vroeg uit de veren om iedereen weer op tijd de baan op te krijgen. Vandaag was het thema: America, in het thema van de US open. Sommigen hadden het zwaar, maar anderen vonden het slim om ‘s ochtends een fles sterke drank op te drinken. De eerste lag op vrijdag om 11 uur ‘s ochtends knockout in het zand. Op vrijdag kwamen ook de laatste mensen binnendruppelen en het NSK was zo goed als compleet. De dag stond natuurlijk weer vol met activiteiten. De dag begon met een American Football toernooi. Lacoste, de Uithof, Fellenoord en GSTC deden hier aan mee. De mannen van GSTC bleken uiteindelijk de sterkste en scoorde daarmee punten voor de AVP Tour. De daaropvolgende activiteit was een basketball challenge. Omdat het weer zo goed was, werd er gebruik gemaakt van een mobiele basketball paal die op het combi veld geplaatst werd. Helaas bleek het in elkaar zetten van deze paal een hels karwei en hierdoor ging de challenge niet door. ‘s Avonds was er een beerpongtoernooi georganiseerd in de circustent.

Iedereen mocht zich als team van 2 personen inschrijven. Omdat er natuurlijk wat te winnen viel, waren er veel mensen die mee wilden doen. Daarnaast zijn de TAMmers getraind in beerpong, zij wilden graag de strijd aan gaan met de andere tennisverenigingen. Uiteindelijk verloor TAM de finale van GSTC die op deze dag duidelijk de activiteiten domineerden.

Na het beerpong toernooi begon het feest in Plato. Deze avond stond in het teken van bier, bier en nog eens bier. Het was een American Red Cup Party, helemaal in het teken van de US Open. De ene vereniging na de andere vereniging gooide er een fust in. Ook hier was natuurlijk beerpong aanwezig, alleen een beetje jammer dat het te donker was om de balletjes te zien. Dit werd uiteindelijk dus maar opgeheven. Het was veel drukker van verwacht in Plato, het was namelijk stampvol. Een geslaagd feestje mogen we wel zeggen.

13

14

Toen iedereen weer dronken terug naar zijn/haar of andermans bedje was gegaan was het taak aan de commissie en het bestuur om nog even mee op te ruimen. ‘Even’ vegen en dweilen zou je zeggen. Nee, bij Plato moet je schrobben. Weet jij niet hoe je moet schrobben? Het bestuur van Plato legt het je graag even uit. Elk streepje moest keurig weggewerkt worden en de praeses van NSK mocht zelfs de wc’s lekker gaan poetsen. Verschil moet er zijn. We verdenken Plato ervan dat ze drie weken niet ‘geschrobd’ hebben, omdat ze toch wisten dat die zielige, niet ‘echte’ studenten van Lacoste kwamen.

Zaterdag begon voor velen zwaar. Gezien de aantal liters bier die er doorheen waren gegaan de avond in Plato, was dat ook niet heel gek. De commissie moest weer vroeg aanwezig zijn, want de wedstrijden begonnen vroeg. Het thema van zaterdag was Australië, in het thema van de Australian Open. Het was prachtig weer en er werd volop gebruik gemaakt van de jacuzzi’s, die we van onze zustervereniging Fellenoord hadden gehuurd.

Ook de rodeo surfplank stond in het teken van Australië. Na heel lang oefenen bleek Elmer de beste surfdude te zijn en hiermee haalde hij wat punten binnen voor de AVP tour. Over de AVP tour gesproken, dit was een nog steeds spannende strijd tussen voornamelijk Lacoste en Passing Shot. Passing Shot ging vol voor de winst en wist keer op keer veel punten binnen te slepen.

Deze middag werd er ook een mini beachtoernooi georganiseerd. De commissie van NSK Beach pakte dit moment aan voor een goede promo en zij hebben daarom ook dit mini toernooi geleid en georganiseerd. Ondanks dat iedereen wist dat ‘s avonds de biercantus plaatsvond, hield niemand zich in deze middag. De flessen rode wijn, captain morgan en natuurlijk de biertjes vloeiden rijkelijk. Maar wat is er dan ook lekkerder dan onder het genot van een alcoholische versnapering te genieten van tennis, de zon en heel veel mooie mensen. Omdat het zo’n lekker weer was, kon een schuimparty in de zon natuurlijk niet ontbreken.

Veel mensen zagen dit niet zo zitten, omdat dan de make-up, haren en kleding weer bijgewerkt moesten worden. Echter waren er een paar echte die-hards die heerlijk genoten in het schuim.

Toen de wedstrijden afgelopen waren, was het tijd voor volgens mij wel het hoogtepunt van heel NSK: De biercantus. Ik heb al veel biercantussen meegemaakt, maar deze was echt legendarisch!!

Misschien wel de mooiste in mijn Lacoste-carrière.

De cantus begon met een knallende binnenkomer van de cantusband TCB Bracchus. De eerste gratis fusten gingen er in en het feest barstte los in de gymzaal van het sportcentrum. Binnen de kortste keren was iedereen zijn of haar plek kwijt en stond op de tafels te dansen en te springen. Omdat de commissie wel door had dat dit niet heel lang goed kon gaan, is dit later jammer genoeg afgeschaft. Iedereen moest netjes op de grond blijven staan. Maar goed ook, want anders hadden we de ambulance preventief voor de deur kunnen zetten.

Iedereen was zó dronken, dat niemand zich heel veel van de afloop van de cantus kan herinneren.

Maar Lacoste is Lacoste niet als we na een cantus niet gewoon keihard doorgaan met feesten. Het sportcafé was omgetoverd tot danspaleis en, op een paar afhakers na, ging iedereen vrolijk tot in de vroege uurtjes door. Dit moet ook de aanleiding zijn geweest voor alle condooms op en rondom de kunstgrasbanen. Wie dit zijn geweest is voor ons een vraag, maar we hebben vermoedens. Op een niet bekend tijdstip sloot Olaf zijn sportcafé en was het bedtijd voor iedereen. De finalisten pakten nog snel wat uurtjes slaap voordat zij een poging zouden doen de felbegeerde titel: Nederlands studentenkampioen binnen te harken.

Zondag, de laatste dag alweer van het NSK. Ook de weerman vond het jammer dat zo’n mooi toernooi ten einde kwam en hij heeft het heel de dag laten regenen. Maar dat mocht de pret niet drukken.

De tap werd weer aangesloten en de laatste wedstrijden werden gespeeld. Helaas waren er veel mensen die de biercantus niet helemaal overleefd hadden en veel verenigingen gingen, natuurlijk ook door het weer, op tijd naar huis. NSK is ook een vermoeiend feestje natuurlijk. Als afsluiter van NSK volgde de prijsuitreiking en nog belangrijker: de uitreiking van de AVP-schaal. Na een super spannende strijd is uiteindelijk Passing Shot er met de prijs vandoor gegaan. Een terechte winnaar.

15

Meals on wheels Lacostianen houden van goed eten, daarom valt meals on wheels altijd goed in de smaak! Wat is meals on wheels? Bij meals on wheels word je ingedeeld in een groepje van 3 personen. Je verzorgt het voor-, hoofd-, of nagerecht en stapt daarna op de fiets om de andere gerechten te nuttigen. Dit jaar was het thema: Wéh unne boer nie kent, dè vrit ie nie. Dus er stond vooral Hollandse kost op tafel.

Lekker hoor!

Iedereen had hard zijn best gedaan in de keuken en het resultaat mocht er wezen! Een greep uit de gerechten: Een kipcocktail in de vorm van een bloemkool, een stamppotproeverij met diverse ingrediënten vers van het platteland en een zeker noemenswaardig nagerecht was het toetjeskingzen: waarbij niet alleen shotjes, maar ook lekkere toetjes werden uitgedeeld. Maar er zat nog een addertje onder het gras want als je pech had dan moest je het toetje met je handen eten of je toetje weggeven.. Man man man wat een feest!

Natuurlijk was er onder de toetjes ook nog een culinair hoogtepunt, namelijk de molen van ijs, gecaramelliseerde peertjes en stroopwafel. Ook waren er minder culinaire gerechten, zoals het op de Nederlandse vlag geinspireerde toetje met vla, yoghurt en aarbeien. Erg leuk idee, maar iedereen stond met een blauwe mond in Brandpunt, niet erg aantrekkelijk.

De gerechten werden beoordeeld aan de hand van een puntensysteem. De groepjes die te gast waren mochten het beoordelingsformulier invullen. Hier werd niet alleen gekeken naar hoe smakelijk het was, maar ook naar de presentatie, de creativiteit, de gastvrijheid en natuurlijk de drank die geschonken werd! Natuurlijk werd er door middel van slimme deals geprobeerd om de

16

eindstand te beïnvloeden. Want eerlijk winnen zit er bij Lacoste natuurlijk niet altijd in. Alles voor de punten was ook het motto van deze avond.

Nadat iedereen zijn buikje vol had gegeten en genoeg drankjes genuttigd had, vertrok iedereen naar Brandpunt. Hier werd bekend gemaakt wie het beste voor-, hoofd-, en nagerecht bereid hadden. Het groepje van Janneke, Charelle en Rendal, het groepje van Yvet, Pim en Lard en het groepje van Lonneke, Charlie en Thomas gingen er vandoor met de prijzen. En wat voor prijzen! Iedereen kreeg een mooie opblaasbare rookworst mét opblaasbare mosterdsaus als prijs. De opblaasbare rookworsten vormde vervolgens de attractie van de avond. Heel Lacoste huppelde vrolijk rond met een worst om hun nek en werden raar aan gekeken door de overige feestgangers in Brandpunt.

Omdat de opkomst niet al te hoog was kon het gratis fust bier verdeeld worden onder een klein gezelschap. Dit resulteerde, verrassend genoeg, natuurlijk in een zatte bedoeling. Aan het eind van de avond was iedereen kogellam en voldaan door al het lekkere eten.

Alle groepjes erg bedankt voor het lekkere eten en we kijken al uit naar volgend jaar!

17

18

Bierfietsen Voor vele Lacostianen staat het bierfietsen bekend als een van de leukste activiteiten. Jammer genoeg mogen alleen eerstejaars mee, omdat het de derde eerstejaarsactiviteit van het jaar is. De eerstejaarscommissie had twee bierfietsen gereserveerd en in totaal konden er 30 personen mee. Omdat er nog wat plekken over waren en we deze niet gevuld kregen met eerstejaars, zijn er ook wat ouderejaars meegegaan.

Rond 8 uur vertrokken we met twee bierfietsen vanaf het Piusplein. Nikki en Eelco van de commissie moesten nuchter blijven, omdat je natuurlijk nuchter moet deelnemen aan het verkeer.

Toen iedereen, na wat ruzie over plekken waar je moest trappen en waar je niks hoefde te doen, zijn plek bemachtigd had op de bierfiets, was het tijd voor vertrek. We begonnen op de schouwburgring, waar een file ontstond, omdat de bierfietsen natuurlijk geen 50 km/h gaan en de auto’s wel. Op de Schouwburgring hebben we meteen een tussenstop gehouden om een bierestafette tussen de twee bierfietsen te houden! Toen deze klaar was, konden we onze reis voortzetten. Na een kwartier was de achterste bierfiets de voorste al kwijt en kreeg Nikki het voor elkaar om een eenrichtingsweg in te rijden en er na 100 meter achter te komen dat dat toch niet zo handig was.

Met wat gestuur en geduw (de bierfiets had immers geen achteruit), konden we onze weg weer voortzetten. De eerste bierfiets was weer teruggevonden en er werd weer een tussenstop gehouden bij Brandpunt. Omdat we daar toch wat onhandig stonden, zijn we weer verder gegaan.

Wéér werd de Schouwburgring vastgezet, omdat besloten werd om maar links te blijven rijden, zodat we niet meer van baan hoefde te wisselen. De politie hield ons heel de reis goed in de gaten, of was het puur toeval dat we 6 keer een politieauto tegen zijn gekomen?

Ondertussen was het al weer dik een uur later en moest iedereen door al dat bier enorm plassen. Er werd besloten een plaspauze bij Annemijn, in de Primus van Gilsstraat, te houden. Toen alle blazen weer leeg waren, konden we onze reis voortz-

etten. Het fietsen ging steeds langzamer, omdat iedereen bezig was met bier drinken en niet met fietsen. Na zo’n anderhalf uur was het fust leeg.

Degene die dacht dat 15 Lacostianen wel 2 uur over 20 liter bier deden, had het dus mis. Voor de organisatie van volgend jaar: 50 liter per bierfiets is beter, dan kunnen we zuipen tot we kruipen, zoals we gewend zijn. Aangezien het nog geen tijd was om terug te gaan, maar wel al te laat om nog naar de supermarkt te gaan om bier te halen, heeft Charelle een dealtje gesloten met de dichtstbijzijnde shoarmatent. Normaal waren de halve liters 3,50 per stuk, maar na een vlotte babbel van Charelle kregen wij ze voor 2,50 per stuk. Iedereen kreeg twee blikken en we konden weer verder. Omdat we niet veel tijd hadden, gingen we nog maar een keer langs de Primus, omdat er een aantal mensen alweer moesten plassen. Om 10 uur waren we weer terug bij Brandpunt en waren we ook weer herenigd met bierfiets nummer 1.

Omdat je 30 zatte mensen niet om 10 uur al naar bed kan sturen, hebben we er nog maar een fustje in gegooid! Ook de ouderejaars waren uitgenodigd om mee te komen drinken, omdat het een bijna onmogelijke taak lijkt om met 30 zatte mensen 50 liter bier op te drinken. het bier ging er hard doorheen en binnen no-time was het fust alweer leeg. Er werd nog flink wat gedanst en geregeld in Brandpunt. De een na de ander zag je afhaken, omdat zuipen van 8 tot 4 alleen voor gevorderden is.

We hebben deze avond in ieder geval wat nieuwe Lacostianen kennis laten maken met onze vereniging. Ik vond het weer een mega geslaagde avond en ben blij dat het bestuur ook verplicht mee moet met eerstejaarsactiviteiten.

19

Competitie afsluiting Na 7 weken gestreden te hebben, was de laatste dag van de competitie aangebroken. Zes weken lang was het droog gebleven bij de competitie, maar de laatste competitiedag viel dit in het water. Niet alleen het weer zat niet mee, ook het kampioenschap van gemengd 3 werd door de wc gespoeld!

Na een aantal zeer spannende potten, kwam alles aan op de laatste partij van aanvoerdster Evi en Tim. Na een zenuwslopende 2e set moest een supertiebreak de beslissing brengen. Beide koppels hielden elkaar in stand tot 8-8. De volgende 2 punten werden helaas verloren en Mierlose T.V. ging er met het kampioenschap vandoor.

Daarentegen is het Heren 1 wél gelukt om de tegenstander van de baan te vegen. Dit werd gevierd met een gieter vol met prosecco, héél veel bier en natuurlijk een paar malt bier voor Niels! De mannen hadden zich al goed voorbereid op de overwinning. Er werd een week vantevoren al een facebook evenement aangemaakt en er werd zelfs nagedacht over een platte kar, welke uiteindelijk niet gerealiseerd werd.

De competitie werd gezellig afgesloten met een barbecue bij Lacoste. Achter de barbecuetafel werden goede vleesjes gedraaid door onze welbekende DJ TOFMO. Wat erg knap was aangezien hij erg lam was en wazig uit zijn oogjes keek. Dit stond natuurlijk in verband met de eerder gen-

20

oemde overwinning van Heren 1.

Dat Heren 1 te diep in het glaasje had gekeken was voor iedereen erg duidelijk. Ralph had erg veel plezier met een Lacoste vlag en krukken van zijn zusje. Ook kon hij zich niet bedwingen om onder de prijsuitreiking de naam van zijn nieuwe liefje te schreeuwen.

Nadat Heren 1 de prijs in ontvangst hadden genomen, een mooie plastic medaille en een fles champagnefles, ging het feestje verder bij Lacoste inclusief rookbommen en fakkels. Nadat iedereen hier uitgefeest was, vertrok iedereen richting onze stamkroeg: Brandpunt! Hier ging het feestje tot in de late uurtjes door. De naweeën van de gieter met prosecco waren bij de heer Moorman net zo onopvallend als het drankprobleem van Charelle van Helvoirt.

Al met al was het een mooie competitieafsluiting met ups-end-downs, oftewel Heren1 en Gemengd 3. We hopen jullie allemaal volgend jaar allemaal weer te zien!

‘Ik hou niet van dames die half naakt zijn. Ik hou van jongens’

Niek

‘Mag ik iets in je oor fluisteren?

HEB JE EEN TAMPON BIJ JE?!’

Evi tegen Charelle

‘Echte ridders hebben bloed aan hun zwaard’ Abe “Wij spelen gewoon hard to get” Bob over 8-0 verlies, maar paar gewonnen sets

‘Is dit warme of koude schaduw?

Myrthe over de ideale plek om broodjes en vers beleg weg te stoppen gedurende een zonnige dag

‘Hoe maak je stokbrood?’

Lard

‘Ik probeer hem erin te krijgen’ Sophie over Jochem zijn worst

‘Ik ben juist zo makkelijk!’

Janneke

‘Ik liep daar gewoon rond. En toen viel ik de hele tijd om. Niet normaal’ Yvet

‘Man of vrouw? Boeit me geen fuck.’

Niek

‘We doen een adje cameltoe, dan kan ik toekijken met mijn erectie.’

Elmer

‘Ik heb geloof ik echt overal mijn tong in gestoken’ Myrthe

‘Ik hou niet van dames die half naakt zijn. Ik hou van jongens’ Niek

‘De liefde van de man gaat door de maag van de vrouw’ Casper

‘Ik snap er niks meer van, het is hetzelfde als je 2+3 optelt en er dan niet meer uit komt’ Elmer 23

Oud leden vereniging Sinds jaar en dag is de OLV al verbonden aan T.S.T.V. Lacoste. Oud Lacoste-leden die op de een of andere manier nog verbonden willen zijn met hun maten uit het studententennisverleden hebben zich verenigd in de OLV. En iedereen heeft natuurlijk zijn eigen stukje Lacoste geschiedenis. Tijd voor editie nummero 2 van ‘Lacosteliefde roest niet’.

Sinds jaar en dag is de liefde tussen Lacoste en TAM groots. Als onderdeel van de destijds bekende ‘Gouden Driehoek’ (TAM, Ludica en Lacoste) kwamen we regelmatig op elkaars gala’s en toernooien. In 2009 bijvoorbeeld reisde Lacoste massaal af naar het op voorhand al roemruchte Björn Borg TAM Open.

Ruim 45 leden besloten de - voor Nederlandse begrippen - wereldreis per trein naar Groningen te maken. Een week lang volop zon en koud pils waren de ingrediënten voor een onvergetelijke week. Een weekje Grunn onder het motto: “Mooi tennis is het streven, bier is het leven!”. Wie wil dat nou niet?!

Op de baan gedroegen we ons voortreffelijk, alhoewel sommigen het presteerden om hun service in het servicevak op de baan er naast te krijgen. Een beginnerslesjes bij Lacoste kon geen kwaad. De geleverde tennisprestaties behoeft geen nadere uitleg. Naast de baan ging het echter volledig mis. Een officieel bubbelbad verbod voor sommige leden, omdat zij het voor elkaar kregen om de omliggende banen te voorzien van het nodige schuim. De dames van Lacoste kwamen ook goed aan hun trekken in het bubbelbad……Dat we in de volgende edities van het TAM open dus ook niet meer hebben gezien.

Wonderbaarlijk viel Lacoste genoeg in de prijzen! Bierestafettes werden gewonnen, de bar werd overgenomen en de feestjes werden uitgespeeld. Met heuse ordinaire pleksessies en tentsessies tot gevolg! Voor zover wij weten zijn daar geen mini kroko’s uit voort gekomen

24

Maar niet alleen in 2009 ging het mis. In een editie in 2004 was het ook raak. In dat tijdperk, waarin breezers nog ongekend populair waren, werden er heuse breezer contests gehouden. Hoe dat werkte? Gewoon, zoveel mogelijk ijskoude breezers drinken binnen een uur.

Onze eigen breezerslet Maikel Veroude wist zich naar een eerste plaats te drinken door 10 oranje breezers binnen 35 minuten naar binnen te slokken. Ongekend, een prestatie van formaat! Net als die plakaat die niet lang daarna werd uitgespreid tussen de bosjes nabij het Haarhuisje...

Of wat te denken van 2005, toen een TAMmer het haast met de dood heeft moeten bekopen. Zichzelf helemaal lam gezopen aan de straaljagers en daarna overboord geslagen tijdens een het TAM gala op een zeilboot. Gelukkig wisten oplettenden hem snel uit het water te krijgen en kon hij het navertellen. Achteraf een mooi verhaal om te vertellen natuurlijk!

Mocht je nog twijfelen om ooit eens deel te nemen aan een activiteit van onze Groningse vrienden, twijfel dan dus niet! Minimaal één keer zul je de wereldreis naar Groningen moeten maken om iets onvergetelijks te ervaren! Succes in ieder geval met de komende introductieweek, aan jullie de schone taak om de ware toppers te strikken, zodat er op als naast de baan kan worden gejuicht!

Met groene groet, Bestuur OLV

25

26

27

Zatlappen!

De Emo-Borrelaar De Emo-Borrelaar is te herkennen aan sterk wisselende emoties. Zodra deze persoon dronken is, is hij of zij van de extremen. Van extreem blij bij het weerzien van bekenden (of onbekenden die in de huidige staat van de Emo-Borrelaar ergens een beetje lijken op een bekende), tot boosheid bij het minste of het geringste lichaamscontact (wat nogal onvermijdelijk is) in de kroeg. Bij de Emo-Borrelaar weet je het nooit. Zelfs het verlies van de lievelingsknuffel zo’n twintig jaar geleden kan een van de redenen zijn dat de Emo-Borrelaar, na een periode van heftige blijdschap, spontaan in huilen uitbarst.

Hoe nu om te gaan met een Emo-Borrelaar? Zorg dat je de Emo-borrelaar niet tegenspreekt. Door de heftige stemmingswisselingen kan de Emo-Borrelaar zomaar alle emoties op jou richten. Probeer begripvol te zijn en mee te leven, of ren zo hard je kunt weg. Na een nachtje slapen zijn alle emoties wel weer onder controle!

De Oepsie-Dronkaard De Oepsie-Dronkaard neemt zich elke avond weer voor om NIET dronken te worden! Beroemde zinnen van de Oepsie-Dronkaard zijn dan ook: “Ik kan écht niet te veel drinken, ik heb morgen tentamen / moet morgen werken / heb morgen solliciatie / ben eigenlijk ziek…” etc. De hele kroeg is hier van op de hoogte, maar tóch lukt het de Oepsie-Dronkaard om diezelfde avond nog zo zat als een toeter naar huis te gaan.

De Oepsie-Dronkaard wordt vooral gekenmerkt door het weinig tot niets meer weten van de voorgaande avond. Bij het ontwaken leest de Oepsie-Dronkaard zijn of haar berichten terug en ziet daar van alles staan wat hij of zij zich niet meer herinnert gestuurd te hebben (Lees: Dronken berichtjes aan ex / scharrel). Bij het napraten over zo een avond is de meest gesproken zin van de Oepsie-Dronkaard: “Echt? Oh nee!” Van dansen op de bar tot zoenen met wildvreemden, de Oepsie-Dronkaard moet overal van op de hoogte worden gesteld door getuigen. Oepsie…

De Djubbele-Tjongh-Praather De Djubbele-Tjongh-Praather is een van de lastigste figuren om te beschrijven. Alles wat de Djubbele-Tjongh-Praather zegt, is namelijk onverstaanbaar. Daarom volgt er nu een uiterlijke omschrijving: Om te beginnen hangen de ogen van de Djubbele-Tjongh-Praather op half 7. De ogen hebben een ongefocuste blik en dwalen wat door de ruimte. Vaak heeft de Djubbele-Tjongh-Praather een, of meerdere, grote vlek op zijn of haar bovenstuk. Dit omdat ook de mondspier niet meer helemaal doet wat er van hem gevraagd wordt. Eigenlijk kunnen we bij de Djubbele-Tjongh-Praater wel spreken over een aftakeling in de fysieke mogelijkheden.

Wat zeker te waarderen is, is de moeite die de Djubbele-Tjongh-Praather telkens doet om verstaan te worden. Vaak wordt er tot drie keer toe geprobeerd om de boodschap over te brengen, waarbij de luisteraar meestal al lang is afgehaakt. Over het algemeen is de Djubbele-Tjongh-Praather een erg komisch gezicht!

Here comes the link to the site

28

Hoe onafhankelijk het Schuurpapiertje in het dagelijks leven ook is, in staat van dronkenschap is niets meer zoals het ooit was. Het Schuurpapiertje grijpt elke mogelijkheid tot aanhankelijkheid aan. Er zijn verschillende varianten van het Schuurpapiertje.

Ten eerste is er de knuffelaar. Deze persoon heeft een avondtaak aan het plat knuffelen van iedereen om zich heen. En als je denkt, dat nadat je eenmaal een knuffel hebt ontvangen, van het Schuurpapiertje af te zijn: Forget it! Dit knuffelen gaat de hele avond door.

Daarnaast is er het Schuurpapiertje dat in elk object (levend of niet-levend) een mogelijkheid tot schuren ziet. Zo gauw er een vrije plek is, start dit Schuurpapiertje het schuurproces. Deze variant is vooral veel te vinden in schuurwalhalla Chersonissos.

Tot slot is er nog het Schuurpapiertje dat volgt. Dit soort Schuurpapiertje heeft één maatje gevonden en wijkt niet meer van zijn of haar zijde. Van toiletbezoekjes tot dansjes wagen, zo gauw als de uitverkorene verplaatst, rent dit soort Schuurpapiertje er achteraan.

Combinaties van varianten zijn mogelijk.

De Ontkenner We kennen er allemaal wel een: De Ontkenner. Hoe dronken deze persoon ook is, er zal zelden of nooit toegegeven worden dat de Ontkenner ook echt dronken is. Welbekende smoesjes zijn vaak: “Ik ben gewoon moe.” of “Ik heb pas een paar wijntjes / biertjes op!”

Maar daar trapt geen enkel nog enigszins nuchter persoon in. De Ontkenner heeft ook vaak een enorme bewijsdrang. Het op een rechte lijn kunnen lopen is vaak een van de bekendste. De Ontkenner waagt zich hier dan ook meermaals op een avond aan.

De Ontkenner is ook vaak diegene die zegt de meest serieuze en goede gesprekken te hebben op een stapavond. Vraag de Ontkenner eens waar het dan precies over ging, dan valt deze door de mand. “Maar het was in elk geval écht een goed gesprek!” Oké…

De Diesel De Diesel is er een die maar langzaam op gang komt. Vaak komt de Diesel wat gestrest en enigszins chagrijnig binnen met als doel om zo weer naar huis te gaan, want “druk, druk, druk”. Denk maar niet dat er een half uur later een glimlach op het gezicht staat, want – zoals vermeld – komt de Diesel dus écht langzaam op gang. De Diesel is de persoon waarvan je pas merkt dat het een Diesel is als je tegen het einde van de avond deze persoon straal bezopen ( evt. op de bar) ziet dansen. Reacties als: “Huh, jij zou toch naar huis gaan?” en “Moest jij niet om 12 uur thuis zijn?” zijn de Diesel niet vreemd. De Diesel moet al vroeg beginnen met tanken om goed tot zijn of haar recht te komen in het woelige uitgaansleven.

Tip: Mocht je een Dieseltje in je vriendengroep hebben zitten, zorg dat deze thuis alvast opwarmt.

Wat voor type?

Het Schuurpapiertje

Maud

Charelle

Joost van Zon

Stefan

Lonneke (PS) Paul

Tessa

Suzanne (TAM)

Monique

Puck (TAM) (

Nina (uithof)

Maria (Stennis)

Jochem ( Naemi (TAM) (

Charlott e

Rick (GSTC)

Lilian

Ralf Evi

Floris

Janneke

Vincent

Eline F.

Jonne (Uithof) Pauline Lonneke

Myrthe v L.

Lilian

Sam

Giulio

Maaike (Uithof)

Joost Verlaan

Meike Bob

Stefan (Passingshot) )

Stijn

Kim Thom (Passingshot) ) Pim K. ( Thijs (Uithof)

30 DaniĂŤlle

Moniek

Hilde

Daphne ( Celina Lieke (OLV)

Tim

Myrthe T Eelco (

Josephine (PS)

Niek (

Sifra

Sven

Soroush

Hilde (Stennis)

Joris (OLV)

Josefien (Passingshot)

Stef ( Casper

Anouk (

Michelle (TAM)

LACOSTE COURANT Tilburgse man bouwt kantoor van 8.500 bierflesjes Een zojuist afgestudeerde Tilburgse man heeft in de stad Roermond zijn eigen kantoor gebouwd met behulp van 8.500 lege bierflesjes.

Dat meldt RTV Roermond zaterdag.

Jochem Mokveld is sinds mei bezig geweest met het bouwen van ultieme werkplek, die zeker 15 vierkante meter groot is en drie verdiepingen telt. De muren van de ruimte zijn gemaakt van de bierflessen die hij gedurende zijn opleiding heeft leeg gedronken.

Het kantoor bevindt zich in een verlaten beverburcht in een aan de rand van de stad Roermond. In de buurt is het een heuse bezienswaardigheid. Vooral in het donker, wanneer het licht van de kamer door de flessen naar buiten schijnt, schijnt het er volgens omwonenden spectaculair uit te zien. Mokveld voelt zich één met de natuur en is helemaal in zijn nopjes van zijn creatie.

Vertoning Fifty Shades of Grey kost leraar zijn baan Een leraar is ontslagen na het vertonen van delen van het erotische kassucces Fifty Shades of Grey (Vijftig Tinten Grijs) in de klas.

Elmer Lafeber dacht dat het laten zien van fifty shades of grey een prachtige combinatie was van het vak Engels en tegelijk een opstapje naar een seksuele voorlichting was. ‘’De directeur van de school besliste dat dit soort materiaal absoluut geen deel uitmaakt van het onderwijsplan’’ Leraar Elmer is daarom ook per direct ontslagen.

Honderd goudvissen gestolen uit vijver Tilburg In de nacht van maandag op dinsdag zijn er honderd goudvissen gestolen uit een vijver bij een woning in Tilburg.

Dat bevestigt een politiewoordvoerder donderdag ons. Er is bij de politie een verdachte in beeld. De Tilburgse Evi Hoeben is een fervent goudvissen verzamelaarster. Toen de politie tijdens een huiszoeking een overvolle vijver bij haar aantroffen is zij meegenomen voor verhoord.

Het gaat om ‘gewone’ goudvissen, die niet zeldzaam zijn. “Maar elk schepsel van de natuur doet ertoe”, aldus de Soroush. “Bovendien heeft mijn moeder mij altijd geleerd dat je van elkaars spullen moet afblijven.”

De woning is gelegen in het buitengebied van Tilburg, de vijver lag op het erf. In het water zwemmen nog enkele vissen, maar de vijver is grotendeels leeggevist.

Gorilla in safaripark populair bij vrouwen Een gorilla in safaripark Beekse Bergen geniet veel belangstelling van vrouwelijke bezoekers. De belangstellenden zijn onder de indruk van het uiterlijk van de grote primaat.

Medewerkers van het safaripark vertellen dat jonge vrouwen in de rij staan om gorilla Stijn te zien. Gemiddeld staan er zo’n honderd bezoekers om het verblijf van het dier. Als de gorilla zijn gezicht toont, gillen de bezoekers om zijn aandacht. Elke vrouw wil een glimp van deze prachtige gorilla opvangen.

Kimberly, één van de toekijkende vrouwen verteld dat ze vooral komt voor Stijn zijn grote spieren. Een andere ondervraagde, Meike, zegt speciaal te zijn gekomen om de vriendelijke gezichtsuitdrukking van Stijn.

Foto’s van de 180 kilo zware gorilla werden veel gedeeld via internet, waardoor de belangstelling snel toenam. “Het is een goed voorbeeld van een internetrage”, aldus een medewerker.

De 24-jarige Stijn heeft twee vrouwtjes en twee kinderen. Volgens een verzorger doet de populariteit de gorilla weinig. “Hij heeft het wel gemerkt, maar hij blijft er koel onder.”

Vrouw overvalt bank met seksspeeltje In de Nederlandse stad Tilburg heeft een vrouw een rabobank overvallen met een seksspeeltje.

De 19-jarige Danielle van de Graaf zei tegen een medewerker van de rabobank dat zij een bom onder haar crop-top droeg. Daarna kreeg zij direct het geld mee dat zij opeiste. Een bedrag van 10.000 euro werd er buitgemaakt.

“Zij droeg een paardenmasker en onder haar crop-top kwamen draden en een groene knop tevoorschijn.

De bankmedewerkers werd wijsgemaakt dat de bom zou ontploffen als er op dat knopje werd gedrukt”, zegt politiechef Vincent Bustraan tegen Omroep Brabant.

Na de overval werd de vrouw op een parkeerplaats direct gearresteerd. Vanwege explosiegevaar werd haar driewieler met een speciale robot onderzocht. De robot vond alleen een pakketje dat bestond uit het seksspeeltje dat met elektriciteitsdraad aan een telefoon zat vastgeknoopt.

Man klaagt Tilburgse tennisster aan voor intense blik op het veld Een Tilburgse man heeft de populaire toptennisster Eva van de Pol aangeklaagd omdat zij hem tijdens een wedstrijd te intens heeft aangekeken.

Lard Munten zou door het kijken naar de blik van van de Pol ‘geestelijke schade’ hebben opgelopen.

Eva van de Pol is één van de grootste en populairste sterren in binnen T.S.T.V. Lacoste.

Zij zou de getergde Lard Munten haar intense blik hebben toegeworpen tijdens wedstrijd op matchpoint. Volgens de aanklager verloor hij door deze intense blik zijn concentratie en verloor hij de wedstrijd. Hierdoor werd hij geen winnaar meer van de verliezersronde.

31

Lacoste Open Voor het derde jaar is het Lacoste open toernooi georganiseerd door de leukste en enthousiaste commissie met comfortabele pyjama shirts. Het toernooi startte op een treurige vrijdagmiddag 29 mei.

Het begon namelijk al met heel slecht weer. Het was koud en het miezerde, maar wij begonnen vol goede moed.

De deelnemers hadden er ook zin in en de eerste wedstrijden werden gespeeld op het veld. Door het weer was er niet veel publiek aanwezig daardoor hadden wij nog weinig werk te doen. Met z’n allen lekker opwarmen in het hok en ons oog viel ineens op de koelkast. De koelkast stond nog vol met allerlei dingen, zo ook een fles glühwein van maanden geleden. Joline had wel zin in een glaasje, maar hoe warm je zo iets op zonder fornuis?

We hadden toch alle tijd om daar iets op te bedenken, daarom kwamen we tot de ontdekking dat glühwein best in een Senseo apparaat kan.

En jawel hoor.. Na een paar keer spoelen was de koffie uit het apparaat en kon de glühwein in de Senseo gegoten worden. Prima bakkie glühwein!

Als er nu maar niemand om koffie komt vragen.

Maar dat werd iets te snel gezegd, want voor dat we het wisten stond er een man voor het hok en bestelde 2 koffie. Um.. Ja.. En nu? We gaven de man maar een bekertje glühwein van het huis, zodat hij even kon wachten op z’n koffie. Na een keer of tien spoelen was de Senseo weer klaar voor gebruik. Dit om te voorkomen dat deze man geen een of ander vreemd smaakje aan z’n koffie proefde. Maar geen punt, alles kan hier tijdens het toernooi.

De rest van de avond hebben we koukleumend zitten wachten tot dat de laatste wedstrijden klaar waren. Die maandag hebben we ons dan ook wat beter voorbereid op het weer. Dikke truien aan, fleece kleed mee en een kacheltje op volle stand.

Ook de mannen hadden zich voorbereid op een lange avond, want ineens stond er een tv en Xbox in het hok... er moest FIFA gespeeld worden. De toernooidagen op dinsdag, woensdag en donderdag verliepen over het algemeen ook prima. Het

weer werd alleen maar beter, dus daar werden wij ook alleen maar vrolijker van. Ook werd de wedstrijdtafel een stuk gezelliger met muziekjes van DJ Mijntje en romantische verlichting. Het uitgifte hok draaide op volle toeren en de drank en snacks vlogen eruit. Niet te vergeten onze danoontje-ijsjes, die waren een echt succes. Vooral op de woensdagavond was het even chaos voor de commissie.

Veel deelnemers moesten op de een of andere manier een drie setter spelen waardoor alles uitliep.

Maar wat zou Lacoste Open zonder fantastische commissie zijn? Dus ook deze avond werd tot op het einde goed gefixt. Net als de activiteiten van onze Rupsie! Mensen vlogen het parcours over en toto’s werden heftig ingevuld. En natuurlijk heeft iedereen onze prinses gezien waar, soms wat beschimmelde, erwten geraden konden worden. Het was wel bijzonder om te weten hoe het inschattingsvermogen van sommige is... Ook de quiz viel goed in de smaak, maar het waren lastige vragen.

Dit moesten ook sommige commissieleden toegeven. De quiz is namelijk ook gespeeld door de commissieleden, maar niet iedereen kwam goed uit de verf. Je kon wel raden wie er weinig kennis had over tennis.

Dan de vrijdag, het weekend begon bijna. Maar het was warm... Heel warm. Mussen vielen spontaan van het dak, mensen stikte van de hitte, het kwik schoot omhoog en dus moest er een hitteplan bedacht worden. Parasols werden overgevlogen en emmers water werden uit alle hoeken gehaald.

Alles om de deelnemers enigszins met wat verkoeling te laten tennissen. Na al dat gezweet op de

33

banen werd het tijd voor een heerlijk buffet van de The Talk, bestaande uit kip saté, rijst en een heerlijke salade. Na dit hapje konden de wedstrijden weer gespeeld worden, dachten we. Maar er kwam, zoals altijd in Nederland, een eind aan deze zonnige dag. Het weer veranderde ineens binnen een paar minuten in een donkere grauwige bedoeling. De telefoons van de technische commissie stonden ineens rood gloeiend. Het kleedhok veranderde in een callcenter, aangezien iedereen belde vanwege de stortregen en onweersbuien. Alle wedstrijden werden gecanceld en er moest gekeken worden naar een andere dag voor in het weekend. Het slechte weer kwam zo snel opzetten, dat we noodgedwongen waren met de commissie en een aantal deelnemers te schuilen onder het afdak bij de kleedkamers. Het waaide echter zo hard, dat het onmogelijk was om helemaal droog te blijven. Buienradar werd druk bezocht en het beste moment om naar huis te fietsen werd bepaald.

Na zo’n anderhalf uur vonden de meesten het wel mooi geweest en besloten de regen te trotseren.

Terwijl Tom, Sem en de drie vrouwen de natte bende probeerde op te ruimen gingen Amatanth en Ruben alvast naar café Babbus om het feest alvast in te luiden. Er werd intussen goed gedronken van het fust. Voordat Annemijn, Joline en Maud aankwamen was het fust namelijk al leeg. Eigen schuld aangezien de dames ‘iets’ te laat waren op het feest. Fashionably late zullen we maar zeggen, uhum. Dat is een nadeel van vrouwen in de commissie, aangezien er nog uitgebreid gedoucht en omgekleed moest worden. De mannen waren daarom op z’n zachts gezegd niet heel blij met ons, daarom nogmaals onze excuses mannen!

Maar gelukkig mocht dat de pret niet drukken. Na wat shotjes en te veel gebabbel in Babbus zijn we maar vertrokken naar een café, de Clochard, met wat meer muziek. Het was kei veel feest tot diep in de nacht en dansen tot dat we er bij neervielen.

Helaas hebben we zaterdagochtend daar de gevolgen van moeten ervaren. Natuurlijk kwamen er weer een paar te laat, aangezien wekkers niet af-

34

gingen of mensen iets meer tijd nodig hadden om ogen open te krijgen. Daarnaast is op tijd komen niet echt de sterkste kant van de commissie. Half make-uploos, wallen tot op de grond, stinkend naar drank en ogen nog half dicht kwamen we de ochtend maar half door. Gelukkig stond onze beste vriend Senseo klaar, dus een paar bakkies pleur erin en gaan! In de ochtend gaf tenniseiland een tennisclinic voor diegene die wel een extra tennistraining konden gebruiken. Een interessante training en voor iedereen was er wel een goede tip of truc om alleen maar beter te kunnen spelen.

Ook op de zaterdag was het ideaal weer voor een lekkere bbq. De mannen begonnen het vlees erop te gooien en bakken maar. Lekker eten, verder uitkateren en vooral genieten van de mooie wedstrijden op de banen. De laatste dag van het toernooi werd natuurlijk goed afgesloten. De zon scheen volop en de finales konden gespeeld worden. Ook werd onze DOEN tribune geopend waar mensen een hapje en drankje konden krijgen. Een leuk initiatief maar eindigde uiteindelijk in een soort zuip tribune.

Voor 5 euro kon iemand anderhalf uur gebruik maken van de tribune. Hierbij kreeg je dan anderhalf uur onbeperkt wijn of bier. Veel mensen maakten van deze anderhalf uur drie uur, omdat 10 euro voor 3 uur helemaal niks is natuurlijk. Een combinatie van veel drank voor weinig en een warme zon loopt nooit goed af. Mensen kwamen kets van de tribune af of lagen k.o. in het zand. Maar gelukkig hebben zij zich ieder geval prima vermaakt. Nadat iedereen op een stoel was geparkeerd volgde de prijsuitreiking en kregen alle deelnemers hun prijzengeld in handen. Niet alleen de finalisten kregen hun prijzen, maar ook kregen andere deelnemers de kans om prijzen te verdienen tijdens de loterij. Beetje jammer dat steeds dezelfde mensen iets wonnen... Maar het is ze gegund hoor! Na heel de bende te hebben opgeruimd zijn we vertrokken naar brandpunt. Daar hebben een lekker hapje gegeten en vervolgens gingen de voetjes van de vloer. Het bier en de shotjes Sambuca gingen er goed in bij de commissie. Kortom, een betere afsluiting kon niet.

35

36