Tromp Magazine 2017-7

Foto: PJB

tromp magazine zesde jaargang

Hilversumse roeivereniging Cornelis Tromp

Spetters op de Doubs

Interview met Piet van Driel

Een eigen georganiseerde roeitocht op de Franse rivier de Doubs. Cees Duyvené, voor het eerst mee op een roeitocht als deze, geeft een weerspiegeling van zijn ervaring en het

Het lijkt vanzelfspreken dat iedere week instructeurs op de kant staan om ­anderen het roeien te leren. Piet doet dit al heel lang. pag 16

verloop van de tocht.

pag 10

7

oktober 2017

Fisa Masters successen

Een sfeerverslag door Alita Dekker. pag 8

Foto: www.worldrowing

 ga naar volgende pagina

Foto: PJB

inhoud

2 tromp magazine zesde jaargang

Hilversumse roeivereniging Cornelis Tromp

Spetters op de Doubs

Interview met Piet van Driel

Een eigen georganiseerde roeitocht op de Franse rivier de Doubs. Cees Duyvené, voor het eerst mee op een roeitocht als deze, geeft een weerspiegeling van zijn ervaring en het

Het lijkt vanzelfspreken dat iedere week instructeurs op de kant staan om anderen het roeien te leren. Piet doet dit al heel lang. pag 16

verloop van de tocht. pag 10

7

Kronkeltocht De Spetters op de Doubs

oktober 2017

DeLuisterMeeuw Column

Fisa Masters successen

Een sfeerverslag door Alita Dekker. pag 8

Foto: www.worldrowing

 ga naar volgende pagina

TrompMagazine verschijnt acht maal per jaar, digitaal en in print.

Tromp Boat Races Brug tot Brug Roeien Roeihistorie Roeispanen en roeiriemen Zeehelden Evertsen de Jongste

3 Interview

Bestuursmededeling

4 Ledenadministratie

De fotograaf

6 Midweekroeien

Wedstrijdroeien

7 Agenda Colofon Fisa Masters

8 Uit de stuurstoel De voorzitter

Piet van Driel

Junioren / Bouwcommissie Marcel Steinbach

Leuke contacten elders

Impressie WK in de VS

10 12 13 14 15 16 17 18 19

Sfeerverslag uit Bled

Om niet te hoeven scrollen kun je klikken op de pag.cijfers en ‘ga naar’.

Ook onderstreepte items zijn gekoppeld.

Redac tioneel Deze uitgave van TM valt vlak voor het weekeind van de Tromp Boat Races.

Daardoor kunnen we helaas geen actueel verslag doen van de wedstrijden en de feestelijke opening van de nieuwe steigers door de burgemeester en de wethouder.

Wel zult u spoedig op de Trompsite het fotoverslag van Marcel Steinbach kunnen vinden.

Wanneer de verbouwing van de soos aanvang neemt zullen de leden hun koffie of thee, zoals het er nu naar uitziet, in het Huisje van Aukema (het Tromphuisje?) moeten komen kopen (goed voeten vegen denk ik). Het McCafé op de hoek zal nog wel niet beschikbaar zijn..., maar straks mogen we ons ‘verheugen’ in de door McDonald’s aangevraagde nachtelijke openingstijden.

TrompMagazine 8 2017 verschijnt rond 29 november; inleveren nieuwe kopij / bijdragen in de week voor vrijdag 24 november

In dit nummer konden we geen directe informatie krijgen over het WK roeien in de VS. Zie onze eigen bijdrage. Wel kregen we een leuk sfeerverslag van de masters over Bled.

Ook een impressie van een roeitocht in het buitenland.

En een terugblik van de midweekroeiers over het afgelopen jaar.

Helaas missen we nog een voorgenomen stukje over de prestaties van de wedstrijdjunioren. Komt nog wel.

DeLuisterMeeuw vloog gestaag over het Tromp-gebied en kijkt nu van boven verbaasd neer op de recentelijke veranderingen die plaatsvonden.

Niet wetend dat zeer kort geleden geconstateerd moest worden dat het futennest verdwenen is.

De redactie snuffelde ook even in de geschiedenis: riemen en roeispanen en Keesje den Duvel komen voorbij. pjb

TrompMagazine verschijnt circa 8 x in het jaar.

Beoogd in 2017: 1/2 • 8/3 • 12/4 • 17/5 • 28/6 • 6/9 • 11/10 • 29/11

www.ctromp.nl

Terwijl de aannemer met de laatste werkzaamheden bezig is, hebben we de afgelopen weken weer lekker kunnen roeien. Vrijwel iedereen is enthousiast over de extra ruimte op de mooie, brede steigers. Hier en daar zat er nog een splinter in een hand door het hout, maar ook dat zal snel verleden tijd zijn. Ik ga ervan uit dat ook de TBR-deelnemers zullen profiteren van de grotere bewegingsvrijheid en de betere instap.

Op 14 en 15 oktober vindt dit evenement plaats en het zal dan weer een drukte van belang zijn rond onze club. De TBR-commissie heeft als vanouds de zaken goed op een rijtje, ook met de complicerende factoren, zoals bijvoorbeeld de bouw van een McDonald’s, het plotseling verschijnen van dikke boomstammen langs het Sporthavenpad en allerlei andere zaken. We hopen op een zonnetje en lichte wind mee!

Terwijl voor de meesten het wedstrijdseizoen net begint hebben onze WK-gangers José van Veen, Veronique Meester en Kirsten Wielaard (de laatste twee ex-Tromp) hun seizoen in Florida afgesloten met een finaleplek in de 8. Helaas ging het niet hard genoeg voor een medaille, maar het verschil tussen de laatste en de eerste ploeg was bijzonder klein.

Het seizoen is weer begonnen, en dat is merkbaar aan een sterke toename van stress bij degenen die www.ctromp.nl

Edwin vd Voort

Corry van Swieten Hetty Goutier Fred Wittkampf Nanne Franx Menno Proper Marit Versteeg

de jeugd en junioren begeleiden, zowel op competitie- als wedstrijdniveau. Onze ambitie dat iedereen goed, veilig, lekker en succesvol bij Tromp moet kunnen roeien betekent dat er voor deze groep ook goede begeleiding nodig is. Veel werk komt hier neer op te weinig schouders. Dat het werk van deze schouders goed is, blijkt uit het feit dat veel jeugdigen lekker doorgaan met roeien als ze eenmaal de smaak te pakken hebben. De keerzijde daarvan is echter dat er steeds meer mensen nodig zijn voor een goede begeleiding. Een begeleiding die onontbeerlijk is en waarvan we merken dat deze steeds moeilijker te leveren is, zonder steeds dezelfde mensen fors te belasten.

Met de betrokkenen wordt gezocht naar betere structuren en meer mensen, maar we moeten constateren dat er meer nodig is dan dit. Het lijkt haast onontkoombaar dat we coaches en begeleiders zullen moeten inhuren voor bepaalde taken. Hoe dat vorm moet krijgen gaan we verder uitwerken. De kosten die dit met zich meebrengt zullen gedragen moeten worden. Een van de mogelijkheden daarbij is om nog eens kritisch naar ons contributiemodel te kijken, waarbij de differentiatie naar type lid wellicht aangepast moet worden of zelfs kan vervallen.

Andere zaken die ons bezig houden zijn de boten-

com.recreatieroeien

com.jeugd-junioren

com. opleiden

com.wedstrijdroeien

com.accommodatie

com.materiaal

secretaris

Uit de stuurstoel

voorzitter

Edwin van der Voort, voorzitter

penningmeester

3

Ingrid Reijnen

Ton Keetelaar

aanschaf-plannen. Vaak klinkt het geluid: maar we hebben toch al een prachtige vloot? Dat is zo, maar zoals iedereen dagelijks merkt worden veel boten intensief gebruikt, hetgeen betekent dat de kwaliteit in de loop van de tijd afneemt. In de wetenschap dat veel boten over een jaar of vijf hun beoogde eindleeftijd bereiken zullen we nu al rekening moeten houden met het feit dat de vervangingsvraag zal toenemen. Kortom, we moeten ons als een pensioenfonds voorbereiden op een vergrijzingsgolf in het botenbestand.

Van een heel andere orde is dan weer dat de eigenaar van Wilderland zijn grond wil verkopen.

Dat is een perceel van ongeveer een hectare waar Wilderland onderdeel van is. We zijn met hem in gesprek wat de mogelijkheden van Tromp zijn om deze unieke aanlegplaats voor onze vereniging te behouden.

Intussen wordt er met de aannemer onderhandeld over de prijs en de planning van de soosverbouwing. De verwachting is dat in de winter begonnen wordt met de bouw. Tijdelijk wijken we dan uit naar het Huisje van Aukema.

Verder in dit nummer komt Nanne Franx hierop terug. Zij zal ook uitleg geven over een nieuw ­sleutelsysteem, ter vervanging van de huidige gammele sloten. Kortom, leest u vooral verder! u

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

4

BE S TU UR S M E D EDE LI NG Ingrid Reijnen

Bericht van de commissaris jeugd&junioren Junioren-roeien... zo leuk om te begeleiden!

Gestart als Tic-instructeur sta ik nu al weer ruim twee jaar iedere z­ aterdag met de fiets langs het voortrazende verkeer van de Vreelandse weg.

De herrie maakt dat, zelfs met de ‘scheepstoeter’ om mijn nek, de ­junioren mij niet altijd verstaan. Dit alles mag de pret niet drukken. Het is en blijft geweldig om jonge mensen het enthousiasme voor de roeisport over te kunnen dragen.

Als vaak wat verlegen kinderen arriveren ze, om binnen een paar jaar te veranderen in opgeschoten jonge mensen die zelfverzekerd hun boot in het water leggen. En elke keer is het weer anders. Zo kan het gebeuren dat een wat erg zelfverzekerde jon-

B E ST U U RSME DE DE LIN G geman die te laat arriveert, in no-time in het water ligt; hij zou de rest wel even inhalen in zijn skiff…

Of dat je een stel in een keer kwijt bent. Heb jij die drie nog gezien?

Nee, ik dacht dat die bij jou waren.

Dat was nl. afgesproken. Dat klopt, maar volgens mij zijn ze stiekem verder geroeid. Kortom, als een speer met de fiets het hele coachpad afgefietst en ja hoor, een paar gele stipjes net na de Tweede Brug.

Als ik ze wat later complimenteer met hun prestatie en daarna zeg dat dit niet de bedoeling is, omdat wij verantwoordelijk zijn voor hun veiligheid zegt de een met een nadenkend en wat berouwvol gezicht: ‘ Het knaagde ook wel een beetje.’ Stiekem lig ik dan in een deuk van het lachen…

Of wat ik laatst op een videootje van Hadewych (Nieuwe Weme) zag: een gladde ongestuurde vier met daarin twee luidkeels zingende meiden erin… kippevel.

Op dit moment hebben we een geweldig leuke groep instructeurs: een paar vaste krachten, een paar Tic’ers, van wie we altijd maar hopen dat ze het instructie geven zo leuk vinden dat ze nog wat langer bij ons blijven.

Daarnaast hebben een paar mastersploegen zich bereid verklaard ons regelmatig te komen helpen en komen ook de wedstrijdroeiers ons straks ondersteunen; hulp waar wij heel erg blij mee zijn.

Of het genoeg is? Eigenlijk nog steeds niet. Nog steeds moeten de vaste instructeurs elk weekeinde aanwezig zijn, en dat is een forse belasting. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de werkdruk van de wedstrijdcoaches die meerdere keren per week onze jonge leden coachen.

Vermoedelijk ontkomen we met zijn allen uiteindelijk, ondanks alle inzet van iedereen, niet aan het toch wat meer inhuren van betaalde krachten voor instructie en coaching.

Wordt vervolgd. u

Philippine Strauss

Nanne Franx

Bericht van de commissaris accommodatie De bouwcommissie pakt door Het bestuur en de bouwcommissie kregen tijdens de afgelopen ALV‘s het vertrouwen van de leden om de plannen voor de nieuwe steigers, de verbouwing van de soos en een nieuwe botenberging naast de soos uit te voeren. Dankzij een succesvolle crowdfunding onder de leden is het mogelijk gemaakt om deze plannen te realiseren.

Steigers

Inmiddels zijn de nieuwe steigers gereed en het geeft de bouwcommissie veel voldoening dat ze van veel leden horen hoe blij ze ermee zijn. Aannemer Eelco Landwaart heeft goed meegedacht en een mooi resultaat afgeleverd. Hier en daar moesten er dingen tijdens het werk aangepast worden, maar dat is allemaal opgelost en we zijn totaal binnen ons beoogde bouwbudget gebleven. Als finishing touch wordt er langs de hele steiger nog een RVS-strip op de houten randlat gezet om te voorkomen dat deze

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

5 kunt. Daarom zal de oude bestuurskamer als uitwijkmogelijkheid worden ingericht.

om deze mogelijkheid ook te onderzoeken en omdat de noodzaak van extra berging groot is, zullen we hier vaart mee maken.

Nieuwe botenberging

Situatie nu.

beschadigt. De instapbeugel van de ART is teruggeplaatst en ook is er een mogelijkheid gemaakt om de nieuwe verplaatsbare tillift in de nieuwe steiger te verankeren. Deze tillift is gesponsord door diverse fondsen en zal tijdens de TBR officieel onthuld worden.

Waar wij als bouwcommissie zelf heel trots op zijn is de extra steiger langs het kanaal. Dankzij de grote medewerking van de gemeente in alle opzichten is deze tot stand gekomen.

Vanuit de soos heb je nu een prachtige doorkijk op het kanaal en de aanlegruimte voor boten is met 20 meter vergroot. Als straks aan deze kant van de soos ook een nieuwe botenberging komt, wordt deze ingreep nog waardevoller.

Soos

De bouwcommissie was van plan om direct na de TBR de verbouwing

Situatie voorheen.

van de soos te laten beginnen, maar dat bleek wat al te voortvarend. Het blijkt toch wat meer tijd te kosten om een aannemer te vinden die binnen ons bouwbudget de verbouwing kan doen in een compacte tijd van acht weken en met een goed resultaat. Maar we zijn zeer hoopvol dat dit gaat lukken. We hopen nu dat de verbouwing in december of januari kan beginnen. De tekeningen van de verbouwing hangen in de soos en er komt nog een moodboard met materialen en kleuren.

Tijdelijke soos

Zolang de soos verbouwd wordt, wordt het huisje Aukema opengesteld om daar koffie of thee te drinken.

Voor veel leden een goede gelegenheid om de binnenkant van het mooi opgeknapte huisje te ervaren. De ruimte is daar beperkt, dus het zal weleens voor kunnen komen dat je daar niet met je hele ploeg terecht

Zoals bekend is er naast de soos een nieuwe botenberging gepland met een capaciteit voor acht tweetjes. In eerste instante werd er gedacht aan een overdekte ruimte tegen de soos aan met aan twee kanten stellingen.

Daarmee zou de open ruimte naast de soos praktisch volgebouwd worden.

Omdat we nu ervaren dat we nog extra ruimte naast de nieuwe steiger in het kanaal hebben, willen we op korte termijn onderzoeken of daar ook een stelling met een capaciteit voor vier tweetjes kan komen. Naast de soos hoeft er dan nog maar één stelling te komen met dezelfde capaciteit en als we die langs de boomwal plaatsen, kunnen we de open ruimte naast de soos behouden. Voorwaarde is natuurlijk dat ook in dit laatste plan de boten goed beschermd tegen regen

wind opgeborgen kunnen worden. en Erna

Het bestuur heeft ermee ingestemd

Elektronisch sleutelsysteem op Tromp?

Ten slotte zijn we met onze grote beveiligingsman op Tromp, Jacques Ahlrichs, aan het onderzoeken of een zogenaamd elektronisch sleutelsysteem op Tromp gewenst en haalbaar is.

In de huidige situatie hebben alle leden bevoegdheid om een sleutel tegen een borgsom te krijgen voor toegangshek, afschrijfruimte en kleedkamers. Maar: waar blijven de sleutels als een lid zijn lidmaatschap opzegt? De meeste sleutels worden niet teruggebracht. Er is dus geen toezicht op wie nog een sleutel heeft en wat ermee gebeurt.

Met een elektronisch sleutelsysteem is het mogelijk om op de meest gebruikte deuren een elektronisch slot te zetten. Elk lid krijg een zoErvoor genaamde tag (in de vorm van een

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

6

BESTU UR S M E D EDE LI NG

Erna

sleutelhanger of polsbandje) met daarin geprogrammeerd de bevoegd-

heid om bepaalde deuren te kunnen openen. Deze bevoegdheid kan middels een beheersysteem per lid aangepast worden. Bijvoorbeeld als een lid zijn lidmaatschap opzegt of Hoewel er op het gebied van de accommodatie nog veel meer gebeurt, als een lid toestemming krijgt om in een specifieke ruimte te komen, zoals zoals verbetering van het huidige Hoewel er op het gebied van de accommodatie nog veel meer gebeurt, zoals verbetering van het de ledenwerkplaats, de soos of huisje netwerksysteem en de plannen voor huidige netwerksysteem en de plannen voor de beplanting van de strook grond langs het kanaal, laat ik Aukema. de beplanting van de strook grond het in deze TM hierbij. Anders wordt mijn stukje veel te lang. langs het kanaal, laat ik het in deze Een kwalitatief hoogwaardig systeem Nanne, 07-10-2017 is niet goedkoop. De aanschaf- en imTM hier bij. u plementatiekosten

zullen zo’n 15.000

euro bedragen. Daarnaast zijn er Tijdens de Tromp Boat Races zal jaarlijkse kosten voor onderhoud en ook onze beschermheer burge beheer. Dit bedrag heeft Tromp niet meester Broertjes aanwezig zijn voorhanden. Daarom is het volgende

met wethouder Voorink.

Beide heren zullen op zaterdag de nieuwe steigers officieel openen met de daarbij horende voorzieningen voor het aangepast roeien. [red.]

Schrik niet van de fotograaf

bedacht: 1. Een éénmalige contributieverhoging van 20 euro per roeiend lid voor het aanschaffen en implementeren. 2. Nieuwe leden eveneens een éénmalige contributieverhoging van 20 euro laten betalen voor onderhoud en beheer. 3. Bij opzeggen van het lidmaatschap 5 euro retour bij inleveren tag.

Ervoor Op de eerstvolgende ALV in november zal toestemming aan de leden worden gevraagd om dit systeem aan te schaffen. Vragen erover kunnen altijd aan mij of aan Jacques Ahlrichs gesteld worden.

ME A C U LPA

INFOR MATIEF

Sinds de aanvang van de werkzaamheden aan de steigers heeft Marcel Steinbach hiervan een fraai fotoverslagVerwijderd: gemaaktDe bouwcommissie pakt door (zie de beeldreportage in TrompMagazine nr 6). Sinds kort ligt het ook in de bedoeling dat hij andere foto’s gaat maken die op de Verwijderd: Trompsite terug te vinden zullen zijn.

Verwijderd:

Verwijderd: Verwijderd: Soos Verwijderd: Elekctronisch sleutelsysteem op Tromp?

Verwijderd: Verwijderd: Verwijderd: er Verwijderd:

Schades Met deze rubriek wordt inzicht gegeven in de schades die aan boten worden veroorzaakt, vaak vermijdbare schades.

Als roeiers kunnen we lering trekken uit deze ­calamiteiten en daarom vragen we de ­veroorzakers te beschrijven wat er fout ging en hoe men kan ... [1] voorkomen dat dit nog eens ... [2] gebeurt.

Zondag 1 oktober had ik als roeier in de skiff Witte een aanvaring met de tegemoetvarende 4x Florisse. Hierbij raakten de riemen van de beide boten de romp van de andere boot. De Witte had geen schade, de Florisse had een gat in de gel-coat, waarschijnlijk van mijn blad. Verder waren er geen persoonlijke ongelukken.

De botsing vond plaats terwijl ik een 2x inhaalde en daarbij op het midden Verder zal hij een fotoverslag maken van het kanaal zat. Als belangrijkste vanVerwijderd: de TBR en de feestelijkheden daar oorzaak zie ik mijn helaas verkeerde omheen.

Marcel is Tromplid en roeit inschatting dat ik de 2x nog kon Verwijderd:

meeVerwijderd: in de basisinstructiegroep van de inhalen voordat de tegenligger in de

Verwijderd: Soos vroege zondagmorgen. u buurt was. u ... [1] Verwijderd: Marcel SteinbachElekctronisch sleutelsysteem op Tromp?

Ronald Kester ... [2] www.infrafotografie.nl

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

WEDSTRIJDROEIEN

7

Redactie / Yolande Krooshof

WK-roeien in Sarasota-Bradenton, VS sept - 1 okt 2017

Een impressie Hoeveel leuker is het volgen van een WK roeien als er iemand meedoet die je het laatste jaar elke week op Tromp hebt gezien!

Wat een geweldige beelden, wat een krachtpatsers, en wat een mooi roeien. Jeetje.... niks voor mij, laat mij maar lekker op het kanaal!

Maar José van Veen is degene die mij aan de buis gekluisterd hield, vooral de laatste twee dagen, want in beide boottypes zat ze met haar ploeg in de A-finale: zaterdag 30 september met de W4- en zondag met de W8+.

Oh, wat was die finale op zaterdag

Foto: www.worldrowing

spannend! Tot en met de 1750 m. lijn lagen ze op de eerste positie. Regelmaat in slagritme en snelheid blijken uit de resultaten, jammer dat er bij vier andere boten nog net iets meer in de reservetank zat. Maar petje af!

En toen kwam de dag erna, op de slotdag zondag 1 oktober de W 8+ , met de Nederlandse 8 op baan 1. De wedstrijd verliep superspannend. De

boten lagen heel dicht bij elkaar wat

uiteindelijk resulteerde in een finish met maar een heel klein verschil tussen de Roemeense nr. 1 en de Nederlandse boot (4.43 sec.).

Het was prachtig om naar te kijken.

Op naar de volgende uitdaging! u

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

8

F I S A M A S T E RS

Mastersroeien

Alita Dekker

Genieten tijdens de Fisa World Master Regatta

Bled, Slovenië Dit jaar is Tromp met een delegatie van 22 masters naar Bled in Slovenië gereisd om mee te doen aan de Fisa World Rowing Masters Regatta.

Op deze 1000 meter wedstrijden, die ieder jaar in een ander land plaatsvinden, is de indeling van de heats zodanig dat je niet tegen landgenoten en bovendien zoveel mogelijk tegen leeftijdsgenoten roeit. Iedere heat kent een medaillewinnaar. Sommige nummers hebben een groot aantal deelnemers, bijv. 200 in de 50+ skiff met 25 heats en 25 winnaars. 4 volle dagen lang van 7 tot 7 iedere 3 minuten een start, kortom, jaarlijks het grootste roei-evenement ter wereld.

Sommigen van ons zijn per vliegtuig, anderen per auto en Marianne zelfs met de camper gekomen. Alle ploegen, soms in gezelschap van supporters, hebben voor eigen accommodatie gezorgd en zitten verspreid in en rond het mooie en gastvrije Bled. We roeien als Trompers nummers met elkaar, maar ook in combi´s met andere

een hoge rots een kasteel waar in de avond de lichten mysterieus branden. Vóór mij, op het meer ligt een eilandje met daarop een kerk. In de verte luiden de klokken. Het is alsof ik me in een sprookje bevind.

Vanonder de boom kijk ik uit op Van 7 tot 7 uur: iedere3 minuten een start.

roeiers uit Nederland of andere landen. Het is erg leuk dat je ieder jaar nieuwe mensen leert kennen. Ook dit jaar zullen we als Trompers weer met elkaar meeleven vanaf de tribune en elkaar geregeld tegenkomen tussen de 4000 mensen uit alle windstreken.

Dat voelt bijzonder, dat voelt vertrouwd, dat maakt een week als deze extra speciaal.

Vandaag is het vrijdag, de derde dag van het roeifestijn. Ik zit met mijn voeten in het water op een landtongetje aan het knusse meer waar de wedstrijden plaatsvinden. De grootte

van dit meer is vergelijkbaar met de Wijde Blik, maar dan gelegen bij het plaatsje Bled aan de voet van de zuidelijke Alpen. Het water is glashelder. Je kunt het drinken heb ik horen zeggen, en dat geloof ik graag.

Achter mij op

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

9

F I S A M A S T E RS

Mastersroeien

het vertrekkende vlot, waar op dit moment veel skiffs het water op gaan. Mannen van rond de 60 jaar die naar schatting over een goed half uur moeten starten. Mijn oog wordt getrokken door een stel dat ik ken.

Zij zien mij niet en dat laat ik zo; dit mooie moment wil ik niet verstoren. Ik zie een wens van succes, een snelle kus, een warme glimlach. Zij helpt hem met het uitzetten van zijn skiff en kijkt hem vanaf het vlot nog een tijdje na. Maar ze weet dat hij geen oog meer voor haar heeft; hij is nu volledig geconcentreerd op zijn eigen drijvende eilandje op weg naar de start. Zij kijkt op haar horloge en draait zich om. Over het terrein met allerhande roeikraampjes zal zij zich naar de finish begeven. Ze heeft nog de tijd, het is een kwartier lopen langs het meer door het bos naar de tribune.

De tribune ligt in een soort kom en kijkt uit op de finish met daarachter een strandje. Het is voor de roeiers zaak na de wedstrijd snel te laten lopen wil je niet het strandje opvaren.

Dat is geen probleem, laten lopen wil iedereen wel. Van een 1000 meter zo hard mogelijk roeien raak je behoorlijk buiten adem. Je zou het kunnen vergelijken met het proberen te halen van een trein. Kijkend op je horloge zie je dat je trein over een krappe

wapen, wat het ook voor de toeschouwers extra boeiend maakt.

Zo valt er dus altijd nog wat te leren.

Uitzicht vanuit het kasteel op de start en het eiland (inzet: het kasteel).

4 minuten gaat. Je bent er nog een stuk vandaan maar je gaat ervoor en sprint weg. Maar dan merk je, deze inspanning hou ik niet vol; even iets rustiger, tanden op elkaar en door.

Maar de tijd tikt verder. Vlakbij het perron kom je de uitstappers al tegen, dan pers je er nog een laatste eindsprint uit, de trap op naar het perron!

En dan: de voldoening als je nog net de deuren in weet te glippen; of de teleurstelling als de trein vlak voor je neus wegrijdt. Te vergelijken met het gevoel van winst en verlies. En net als dat er weer een volgende trein komt, zal er ook weer een volgende

wedstrijd zijn; een 1000 meter kun je meerdere keren per dag starten.

Ik bedenk me dat ik nu na 5 jaar eindelijk het kunstje van het 1000 meter roeien een beetje onder de knie heb. Veel aspecten doen ertoe: de trainingen vooraf, techniek, afstelling, strategie. Aansluiting houden in de race is cruciaal, daar ben ik zo langzamerhand wel achter. Een goede start kan al bepalend zijn; te laat of te vroeg consolideren funest. Een goede eindsprint zou ik nog weleens in mijn vingers willen krijgen, want in die laatste minuut kan veel gebeuren. Een

Ieder jaar dient zich uit onverwachte hoek wel weer een mooi en magisch roeimoment aan. Vanwege een blessure van een van de roeisters, roeide in de 4xE combinatie van Lise en mij een voor ons nog onbekende, Amerikaanse mee. Wegroeiend van het vlot voelde het vreemd, ik werd meegetrokken in een voor mij onbekend haal- en rijritme. Het voelde vluchtiger, korter. Maar tijd hadden we niet, over een goed half uur was de start. Ons aan elkaar overgevend gingen we, zonder woorden met hetzelfde doel voor ogen. Al voelde het (ik denk voor ons allen) vreemd, we bleven bij elkaar en wonnen tot mijn verbazing onze heat vrij makkelijk. Conclusie: als alle schakels vol overgave meewerken en zich aan elkaar durven over te geven, blijft de machine blijkbaar toch efficiënt.

Ik kijk op mijn mobiel, over een kwartiertje moet ik verzamelen voor mijn volgende race. Ik droog mijn voeten en trek mijn schoenen aan.

Nog even naar de wc en omkleden, ons Nederlandse masterpakje aan deze keer. Ik heb er weer helemaal zin in! u

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

10

EI G E N T OE R T OC HT Cees/Cornelis Duyvené de Wit

kunnen we met een gerust hart en zonder boete(!) doorvaren. Maar het wil wel eens misgaan: een plezierjachtje dat tussen de deuren ligt en er gebeurt niets. Dan blijkt het lunchtijd te zijn (op z’n Frans) voor een onderhoudsploegje. Vertraging: 2 uur.

Het werd een ritueel dat we al gauw onder de knie hadden.

Kronkeltocht Spetters op de Doubs Je zou de Doubs de rivier met de duizend bochten kunnen noemen, zo slingert zij zich (het is la rivière) door de Franche Comté. Een tijdje als grensrivier met Zwitserland, en dan grofweg ter hoogte van Basel Zwitserland de rug toekerend om zich ten slotte in de Saône te storten.

Liefelijke “Alpen”weitjes, bosschages, loodrecht omhoogtorende rotsformaties, romantische buurtschapjes, kortom zoals de schoonheid van zo’n rivierdal behoort te zijn. Onderweg zijn we er ingestapt. In een kanaal welteverstaan want grote delen zijn gekanaliseerd waardoor je van de Rijn naar de Rhône kunt varen.

Sluisperikelen

De eerste sluis, er zouden er nog een stuk of veertig (!) volgen, het duurde en duurde maar voor we daar doorheen waren. Een soort sluiswachter wist ook niet precies hoe de telecommande (afstandsbediening) werkte.

Dat was niet erg vertrouwenwekkend. Het blijkt zo te gaan: je krijgt een soort EHBO-koffertje mee met daarin een afstandsbediening. Nader

Warm en koel

Foto: Nico Verbeek

je zo’n sluis dan moet je in de goede volgorde wat knoppen bedienen en gaan signaal-lampen van rood, naar rood+groen (dan loopt de kolk vol) en, als die vol is naar groen. En zowaar, dan gaan de deuren open. Maar daarmee is het ritueel niet ten einde.

De laatste boot moet bij binnenkomst een sensor zien te vinden en daarlangs wapperen met een riem of peddel, want we zijn te klein om zomaar opgemerkt te worden. In de kolk gekomen dien je een stang op-enneer te bewegen ten teken dat je met z’n allen binnen bent. Dan gaat er een bel en gaan de deuren dicht. De kolk loopt dan ijselijk snel leeg. De wanden worden hoger en hoger zodat je je tenslotte in een kathedraal waant. Bij

het uitvaren is voor de laatste boot de uitvaartsensor soms nauwelijks te vinden of er is niet goed gewapperd.

Terugstrijken dus. Als dan de bel gaat

Het was warm: meer dan 30 graden de eerste dagen, en de Doubs heerlijk koel al was het officieel niet toegestaan te zwemmen; maar wat wil je met zo’n stelletje waterratten en -nimfen. Maar daarna was het daarmee gedaan en bleef er nog maar 17 graden over. Er werd mij verteld, dat dit de eerste keer was in het 10-jarig bestaan van de Spetters dat het roeien vanwege de regen er een hele dag bij inschoot. Maar Besançon was de moeite waard. Het wordt gedomineerd door een gigantische citadel die 11 hectare beslaat, overal bovenuit torent en lange tijd in het zicht blijft als je op de Doubs roeit. Het leukste vond ik de manier waarop gebruik was gemaakt van alle niveauverschillen en verdedigingsmuren om een dierentuin (dagje uit met de kinderen samen met educatieve geschiedenis) daar tussen te vlechten. Prachtige vogels, maar ook leeuwen en apen.

Tunnel

Voorbij Besançon werd ons de weg versperd door een watergordijn

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

11

EI G E N T OE R T OC HT In de tunnel.

roeien want je kon geen hand voor ogen zien.

De walploegen (iedere dag een ander duo) hebben alle goede landingsplaatsen gevonden en ondertussen gefoerageerd. Toen wij vroegen of bij een landingsplaats de twee dochters van een gastvrij gezin een stukje wilden meeroeien vonden ze dat toch te eng. Wel mochten we alle bagage in de schuur laten overnachten. Moet ik het nog hebben over dat ijsvogeltje dat met veel enthousiasme begroet werd? En in Dole nóg een en nóg een.

Tot dat het enthousiasme bekoelde toen er iemand (ik noem geen naam) vroeg of ze ook smakelijk te bereiden zijn.

Tot slot veel dank aan Ruth en Francis om zo’n tocht als deze voor te bereiden. Als het mis gaat dan merk je pas hoeveel werk daar in zit, maar het ging niet mis. Het liep als een trein.

Ik heb Trompers die ik niet of maar een beetje of alleen van gezicht kende beter leren kennen en dat was fijn.

Uw gast-Spetter Kees (of Cees of Cornelis) Duyvené de Wit (met dank aan Pieter Berkel waardoor ik als stand-in mee kon).

Doubs Het roeien op een dergelijke rivier in Frankrijk vraagt veel voorbereiding met name om toestemming te krijgen van de autoriteiten. Dat is eigenlijk jammer, omdat de tochten op diverse rivieren veel roeiplezier opleveren.

Binnen de vereniging is genoeg informatie voor diegenen die een dergelijke tocht willen organiseren.

Overige Spetters: Ruth Koornneef, Francis Bakker, Joke Mulock Houwer, Mieke Verschure, Hadewych Nieuwe Weme, Nico Verbeek, Ton Keetelaar, Harmen Tjeenk Willink, Bruno Huls. u

In Frankrijk tref je in de sluizen, die vaak zelf bediend moeten worden, trekstangen aan om ervoor te zorgen dat de deuren sluiten en openen en het water uit de sluis wegstroomt. Bij het in- en uitvaren passeer je een detectieoog. Roeiboten worden veelal niet ‘gezien’ waardoor je zelf op de wal de detectie alsnog moet activeren. [redactie TM]

voor de tunnelingang waar we door moesten. Toen bleek dat, vanwege het éénrichtingsverkeer, de toegang net zo behandeld moest worden als een sluis. Toen stopte het watergordijn en konden we er door!

Ons werd ook zo’n watergordijn bezorgd door de weergoden. Gelukkig begon dat pas bij de landingsplaats.

Even bang dat ze ons voorbij zouden

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

12

CO COL L UM U MN DeLuisterMeeuw

De boulevard Ik was niet gewaarschuwd. Daar heb ik alle begrip voor want onze communicatie is nu eenmaal eenrichtingsverkeer. Maar dat maakte op die mooie maandagmorgen in augustus de klap niet kleiner. ‘Wat krijgen we nu?’ krijste ik uit toen ik niet de bekende maandagmannen zag roeien maar wel kranen, machines en kikvorspakken zag lopen die met griezelig groot materiaal in de weer waren.

Geen roeier te bekennen. En ook niet op dinsdag. Ook toen ik woensdag, waarop het altijd meeuwe-druk is met snelle dames, wiebelende leerlingen en grote groepen gezelligerds, een sierlijke duik nam en op het dak van de soos landde, was er geen boot te bekennen. Wel een enorme herrie van gebeuk en gebreek. Nu kan ik me voorstellen dat er wat onderhoud gepleegd moet worden. Maar dit? Ik schudde verdrietig mijn kop. Ons nest heeft helaas afgelopen zomer ook een stevige beurt gehad. Helaas, ja, toen voelde ik dat zo. Ik ben zelfs uitgeweken naar het nest van mijn zwager want het moest rigoureus worden aangepakt. Verbouwen is echter niets

voor mij. Ik ben daar veel te nostalgisch voor. Ik hecht aan oud vertrouwd. Ik weet nog precies waar ik de onderste stevige strootjes vandaan heb gevlogen en hoe ik die zorgvuldig heb gerangschikt. Alles weg. De uitgesleten bovenkant, waar precies op de juiste plek een lekkere deuk zat om in te zakken, moest het ook ontgelden. Ook al klinkt het gek voor een luistermeeuw: ik had gewoon een band met het oude nest. En toen ik net een heel klein beetje begon te wennen aan al die nieuwigheid waar ik ook nog een hele emmer vis voor heb moeten bijelkaar vangen, vloog ik dus op die bekende maandag over wéér een verbouwing, wat zeg ik, een sloop.

Niet alleen ben ik bezorgd of dat ooit weer goed komt daar bij Tromp, maar ook valt er niets meer te luisteren. Ik moest de verhalen missen! Ik weet nu niet wie er gaat afroeien, ook niet welke ploeg uit elkaar gevallen is. Ook weet ik niet of de nieuwe lesmethode, waar ik wat flarden van had opgevangen, inmiddels geïntroduceerd is. En hoe zit het met de jeugd? Daar was

toch ook van alles mee aan de hand?

Geen coaches te vinden! Heel apart, terwijl iedereen toch heel goed is om zich met iedereen te bemoeien. De een weet het nog beter dan de ander, maar als de vraag komt om les te geven, nee, dan zijn de Trompers te druk met iets anders. Maar misschien krijgen ze daar spijt van, nu ze helemaal niet meer kunnen roeien. En zou mijn werk er helemaal opzitten?

Terwijl al deze verschillende Trompgedachten door mijn meeuwenkop gaan en ik me op een vroege morgen door de wind hoog de lucht in laat zuigen, kijk ik naar beneden naar mijn nieuwe nest, waar overigens mijn vrouwtje bijzonder blij mee is, niks meer geklaag over ouwe zooi.

Dan gaat er een golf van trots door me heen. Zo uit de hoogte ziet mijn nest er fantastisch uit. Een mooie witte rand met verse beukentakken siert de zijkant. Wauw, het kostte wat, maar moet je nu kijken, wat is het mooi geworden. Opgetogen vlieg ik door naar Tromp. Onderweg maak ik een paar vrolijke buitelingen en dan ineens hang ik stil in de lucht. Wat

 ga naar inhoudspagina

zie ik? Niet alleen mijn nest heeft een facelift, moet je kijken! Een prachtige landingsbaan van splinternieuw wit ligt te stralen in de zon. Ik kijk mijn ogen uit. Ik kan er niet genoeg van krijgen en zo te zien ben ik niet de enige. De fuut naast de boei, die als enige de verbouwingsdans is ontsprongen, piept enthousiast de longen uit zijn lijf als ik laag overvlieg. Dan zwaait het hek open. De eerste roeiers met bruine koppen en grote tassen lopen de brede boulevard op. Er klinken vreugdevolle kreten. Gelukkig, ze zijn er weer. Ik heb mijn luisterbaan terug. Want dat doe ik het liefste: heel veel en heel goed luisteren. Al was een tijdje kijkmeeuw-zijn ook wel leuk.

[ST]

 ga naar volgende pagina

13

COMPETITIE

T B R - I N F OR MA T I E Jetske Drijver / TBR-commissie

BBR-commissie

Kom kijken bij de Tromp Boat Races

Brug tot Brug Roeien is er voor iedereen

14 en 15 oktober In 2009 werd ik lid van Tromp. Het heeft zeker vier jaar geduurd voordat ik in de gaten had wat voor fantastische gebeurtenis de jaarlijkse Tromp Boat Races is. De TBR: met één letter verschil dacht ik dat het net zoiets was als de BBR. Ik had geen idee dat de TBR een grote nationale roeiwedstrijd is, waaraan dit jaar zelfs meer dan 700 boten van roeiverenigingen uit heel Nederland (en daarbuiten) meedoen. Ik had geen idee. Tot ik een keer ging kijken.

Vanaf de rotonde zag ik ieder stukje gras, bos, weg, parkeerterrein bezaaid met boten, botenwagens, schragen, riemen, tassen, fietsen en mensen. Ik

Foto: Fred van de Biezen

zag een ongelooflijke bedrijvigheid op het hele Trompterrein en daarbuiten. Ik voelde de gemoedelijke sfeer; zoveel mensen en toch geen onvertogen woord. Zo vol met boten zag ik het kanaal nog nooit. Ik zag roeiers zich het snot voor de ogen trappen.

Ik zag coaches en supporters, sommigen in versleten brasjasjes, zich schor schreeuwen op de bruggen en bij de finish om hun teamgenoten aan te moedigen. Ik zag heel veel Trompleden, die ik nog nooit gezien had, de hele dag in touw om alles in goeie banen te leiden. Ik zat te midden van de gezellige drukte op het terras van de soos trots te wezen op mijn eigen vereniging. En ik dacht: hoe kan het nou dat ik dit niet wist?

Vanaf dat moment ben ik er alle jaren bij.

Heb jij ook geen idee?

Kom dan dit weekend kijken.

Door meten, vergelijken en compenseren kan je een goede indicatie krijgen van je roeiniveau. Dit blijkt uit je persoonlijke “roeihandicap”.

Elke tweede zondag van de maand met een “R” in de naam kan je de handicap laten berekenen. In principe is dat pas nauwkeurig als je zelf in de skiff roeit. Met een grotere ploeg heeft de overige bemanning invloed op de waarneming omdat je samen die vaartijd klokt. De handicap is het aantal seconden dat je van de technisch vergelijkbare skifftijd op basis van geslacht, boottype of leeftijd mag aftrekken om je roeiniveau te compenseren ten opzichte van de fictieve, uiterst vaardige en in perfecte conditie verkerende toproeier. Is dit Recreatie, Trainen of Competitie?

Het is meten en geeft een referentie als je een volgende keer mee doet. In het seizoen 2017-2018 is de eerste BBR helaas niet doorgegaan in

verband met een grote viswedstrijd, die volgen op het coachpad onmogelijk maakte. Wel is op 17 september op “BBR-wijze” de Brug Tot Tromp opening van het instructiejaar over 1000 meter met een “Steiger-feest” geopend.

De jaarlijkse bijstelling op basis van wereldrecords en vergelijking met het patroon van eerder gevaren BBR’s geeft kleine verschuivingen in de correctiefactoren, die weer te vinden zijn op www.ctromp.nl. Recreatie, BBR, informatie. De spelregels zijn aangepast voor starten in beide blokken op één dag en de hoogste waarde die een handicap nu mag tellen van 90 in plaats van 60 seconden. Een verruiming die in de golfsport ook is toegepast om bredere deelname te stimuleren. lees verder op pagina 17

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

14

R OE I H I S T ORI E Redactie /pjb

Roeispanen en roeiriemen Roeiers van een roeivereniging ­vinden dat je een riem geen roeispaan mag noemen.

Maar waarom niet? Wat is er zo ­vreselijk aan het woord roeispaan?

Het gebruik van peddels en riemen is al zo oud als de bouw van de piramides in Egypte.

Afbeeldingen op vazen en andere voorwerpen, evenals fresco’s tonen hoe de schepen van toen voortbewogen werden. Op de Middellandse Zee voeren Feniciërs, Grieken en Romeinen met lange schepen die wel uitgerust waren met een mast en een zeil, maar hoofdzakelijk geroeid werden. Zo’n schip had wel 30 tot 50 riemen of zelfs meer. De roeiers zaten op verschillende dekken.

Behalve de riemen waren peddels (pagaaien) in gebruik, ook bekend onder schepriem. Ook in het oosten of in Suriname werden plaatselijke boten voortbewogen met deze pagaaien. Een pagaai kan een of twee roeischoppen hebben.

In het Engels heet een pagaai paddle; in het Nederlands is dat dus weer peddel geworden.

Het sturen van de schepen werd gedaan via een extra lange riem die aan de achterkant van het schip aan stuurboord naar achteren in het water gehouden werd. Tot in de middeleeuwen werd van zo’n roerriem of roeispaan gebruik gemaakt, tot dat het stevenroer toegepast werd.

De riemen die toen gebuikt werden lagen veelal los in het boord in een roeigat, dolgat, of scheegat. Bij oude houten werrry’s kennen we nog de benaming scheehouten wherry.

Jolletjes en sloepen kennen ook nog deze manier van roeien.

De roeispaan heeft hier een ronde houten steel met aan een zijde het handvat en aan de andere kant een plat breed stuk dat het blad vormt.

Nog weinig wordt de wrikspaan gebruikt. Roeiboten, jolletjes, sloepjes en vletten zijn soms nog voorzien van een dolgat in de achtersteven waar de wrikspaan in kan rusten en op een aparte manier wordt bewogen door het water om de boot voortgang te geven.

In Venetië hebben de gondels in feite ook een wrikspaan. Bij deze smalle boten rust de spaan in een zogenaamde forcola, een plat stuk hout met twee uitsparingen dat aan een achterzijde van de boot is bevestigd.

De houten roeispaan zien we gebruikt worden bij gewone roeiboten, de pieremachochels. Deze riem kenmerkt zich door een smal, iets geknikt roeiblad met aan de andere zijde een lang rond handvat en in het midden een vierkant blok waaraan een ring

bevestigd is die in een dolpin past.

Deze riem is dus niet kantelbaar en heet ook wel klampriem.

De roeiriem heeft dus een ronde vorm, vroeger rondhout geheten, en de houten roeispaan is hoekig en van een plank gemaakt. Het materiaal van de huidige riemen is van aluminium of koolstof. Circa twintig jaar geleden had de roeiriem nog een manchet van leer en een kraag, nu vervangen door kunststofmateriaal.

Regelmatig moest onder het leer bij slijtage het wigje aangepast worden zodat de riem de juiste hoek bleef houden in de dol.

In 2011 werd bij Naaldwijk in een waterput uit de 6e eeuw een restant gevonden van een eikenhouten roeiriem. De vorm van het blad vertoont overeenkomsten met de moderne roeibladen. Over de bolle zijde loopt een middenrib die voor versteviging zorgt. u

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

15

ZEEHELDEN Redactie, pjb

Evertsen, Keesje den Duvel Cornelis (1600-1666) en Johan (1610-1666) waren de zoons van vader Johan Evertsen, bijgenaamd De Kapitein.

Johan commandeerde al op zijn achttiende een oorlogsschip en vocht in twee zeeslagen onder luitenant-admiraal de Zoete. In 1637 werd hij tot vice-admiraal benoemd en stond hij onder bevel van Maarten Tromp.

De familie Evertsen kende ook nog een neef die vice-admiraal was in Zeeland en Cornelis de Jonge heette (1628-1679).

haal gaat dat de bemanning hem met geweld moest tegenhouden om een lont in het kruitvat te steken toen zijn schip tijdens schermutselingen verloren dreigde te gaan. Ook was hij een tijd in gevangenschap van de Engelsen en betoogde toen ‘dat hij in plaats van het kogelgat in zijn hoed dat liever in zijn kop had gehad, in plaats van gevangenschap’.

Cornelis, bijgenaamd de Oude, was de jongste zoon van Johan de Kapitein. Hij trad op zestienjarige leeftijd in dienst bij de Admiraliteit van Zeeland. Later werd hij onderbevelhebber van Michiel de Ruyter. Hij sneuvelde tijdens de Vierdaagse Zeeslag tegen de Engelsen. Aan boord was zijn tweede zoon Cornelis, genaamd de Jongste, als vlaggenkapitein (tweede kapitein naast de kapitein). Hij voer al eerder mee als tienjarige jongen op het schip van zijn vader.

Deze Cornelis kreeg de bijnaam Keesje den Duvel (1642-1706).

Cornelis de Jongste werd in 1642 vice-admiraal van de Staatse vloot. In 1672, het bekende ‘rampjaar’, kreeg hij de opdracht met zes schepen SintHelena te veroveren op de Engelsen.

Toen Evertsen daar arriveerde bleek de VOC het eiland al te hebben ingenomen.

De alternatieve opdracht was om Cayenne aan te vallen, in Guyana en in Frans bezit. Cornelis vond dat zijn vloot hiervoor te zwak was en sloot zich aan bij de Hollandse vloot onder commando van Jacob Benckes. Bij ons op Tromp beter bekend als Binckes, commandeur bij de Admiraliteit van Amsterdam en geboren Fries.

Deze vloot was op weg naar Virginia, Noord-Amerika.

Alle Evertsens hadden een opvliegend karakter, maar bij Cornelis was het kennelijk wel erg duidelijk. Het ver-

In Virginia lag de later genoemde nederzetting New York. Voor de komst van de Europeanen was het gebied

bewoond door de Lenni-Lenape indianen. In 1524 bereikte de Italiaan Giovanni da Verrazzano als ontdekkingsreiziger voor de Franse koning Frans I per schip het eiland waarop de huidige stad New York ligt.

De in Nederlandse dienst – VOC – varende Henry Hudson deed deze plek aan in 1609 maar voer ook de rivier op. Er ontstond een pels/bonthandel tussen de inheemse bevolking en Nederland. In 1624 stichtte men een nederzetting op het eiland Manhattan. In 1626 kocht bestuurder Peter Minuit voor de Republiek het eiland van de Lenape-indianen. Het pad waarlangs de indianen liepen werd de Breedweg genoemd, later dus bekend als Broadway. Ter bescherming van de nederzetting werd een muur gebouwd die tot aan beide zijden van het eiland reikte (the Wall).

In 1664 werd Nieuw Amsterdam veroverd door de Engelsen, waardoor de plaats New York ging heten.

In augustus 1673 bereikte de vloot van Binckes en Evertsen de Hudsonrivier. Elf vijandige schepen werden geconfisceerd. Het Engelse Fort James op Manhattan werd ook aangevallen.

Evertsen maakte korte metten met de belangrijke afvaardiging die op zijn schip de Swaenenburgh kwam onderhandelen. Zij hadden gevraagd met welk recht Cornelis handelde en vroegen om zijn ‘commissiebrief’.

Keesje Den Duvel antwoordde: ‘dat die brief in de tromp van het canon

 ga naar inhoudspagina

stack, gelijc sij welhaest souden gewaer worden, bij aldien het fort niet overleverden’. En dat ze maar binnen een half uur moesten beslissen…

Het fort werd ingenomen. De stad werd hernoemd tot Nieuw Orangien.

In 1674 kregen de Engelsen bij de Vrede van Westminster het gebied definitief in handen.

In 1677 werd Cornelis vice-admiraal.

Later zelfs bevelhebber. In 1689 werd hij opgevolgd door Cornelis Tromp. u Keesje den Duvel is een 8+ die behoort tot de V2-vloot van Tromp.

 ga naar volgende pagina

16

MA A K KE NNI S ME T :

Interview

Redactie, pjb

Piet van Driel Instructeur/coördinator met ruime ervaring Een van de basisinstructiegroepen op zaterdagmorgen wordt al jarenlang begeleid door Piet van Driel, sinds 1992 lid van Tromp.

Piet, geboren in Zaandam, is pas op zijn drieënvijftigste gaan roeien, o.a. als therapie voor zijn rugklachten, met uiteindelijk goed gevolg. Hij kende Joke Mulock Houwer en zij introduceerde hem bij Tromp en gaf hem zijn eerste lessen. Daarna kreeg Piet van diverse leden zoals Truus en Ruud Amesz en Marieke Dijkers les in de C1 en de skiff.

Piet was wel met watersport bekend door al op zijn dertiende te varen met zelfgebouwde kano’s, zeilboten en later ook met een motorsailer.

Piet vertelt: ‘Na mijn C1- en stuurdiploma en het volgen van de TIC, belandde ik in de basisinstructiegroep van Corry Breet. Na enige tijd werd ik “vanzelf” coördinator in deze groep in 1995. Ik geef sindsdien les op de zaterdagmorgen’.

Gedurende meerdere jaren bestond deze groep uit instructeurs die ook vervolginstructie geven, onder meer oud-leerling Hans Snoek. ‘Eerst was er wat weerstand vanuit de instructie daarover’ vervolgt Piet, ‘maar later was iedereen eraan gewend’. Deze vervolginstructie is nu compleet in handen van Hans. De meeste instructeurs in de groep zijn eigen kweek, eerst leerling, dan TIC’er en daarna vaste instructeur.

Goed leren roeien kost tijd is de stelling. Piet beaamt dit. ‘Mijn analyse – die ik al jaren geleden eens publiceerde in de Trompet – is dat men gemiddeld anderhalf jaar nodig heeft om te slagen voor het S1 en Stdiploma. Zeker tegenwoordig hebben leerlingen zoveel andere activiteiten

dat, ik schat, de gemiddelde opkomst circa 60 procent is; dat geldt zelfs voor wat ik noem de goeie roeiers’.

Soms leidt dat roeifamiliegevoel tot, wat ik maar noem, “verlatingsangst”.

De mensen moeten natuurlijk niet de instructie als recreatieroeien gebruiken. Het positieve is dat leerlingen later weer graag als mede-instructeur in de groep terugkomen. Dat vind ik mooi’. u

‘De begeleiding van leerlingen vind ik de laatste tijd wel wat veranderen. Soms krijg ik het idee dat je een beetje psycholoog moet zijn. Mensen hebben vaak zoveel prestatiedrang, of lichamelijke klachten. Vooral de kromme ruggen vallen op van bureau en auto.

Instapbeugel en tillift

Het is belangrijk dat je de leerling motiveert met positieve feedback.

Soms moet je iemand vragen “of het nog leuk is”. Je ziet iemand dan overgeconcentreerd in de boot zitten.

En na zo’n opmerking ineens rechtop; dan gaat het weer een stuk beter’.

Binding van leerlingen is ook een onderwerp op Tromp. Piet: ‘Ik vind het belangrijk dat er in de groep het familiegevoel is. Daarbij hoort ook het rustig napraten tijdens de koffie.

Guus Bijl en ik kregen zo onze roeikleinkinderen eerder dan de echte.

 ga naar inhoudspagina

Sinds kort is de fundering aangebracht voor de instapbeugel en de nieuwe tillift. De beugel heeft weer een zichtbare vaste plek. De tillift wordt door de ART-medewerkers indien nodig op zijn plaats gebracht vanuit de opbergruimte van de ART. Daarvoor zit er in het vlot een buis met een witte opening.

Zie ook de foto op pagina 20.

 ga naar volgende pagina

17

B R U G TOT BRUG ROEIEN

LE DE NAD MINISTR ATIE

vervolg van pagina 13

Evert Kruithof

De volledige uitslag van de gevaren BBR2 van 8 oktober 2017 staat ook op het besloten deel van de site. Er deden 104 roeiers mee in 47 boten.

Opmerkelijk is de positie van Max Gompel zonder handicap op 1 bij de exact gewogen uitslag maar op plaats 16 na toepassing van de roeihandicaps, waarbij 15 anderen steun van hun oorspronkelijke handicap hadden.

De beginwaarde van 30 seconden hielp Natalie Temming naar de 1e plaats, voor haar ploeggenoten uit de van Braam 4*. Zij trainden voor de TBR net als anderen zoals de lichtgewicht dames van Triton met Fieke Verhaaf, die hier de baan verkenden.

Ook de dames van coach Pannevis met handicap 60 hebben die mooi verlaagd naar 41 seconden.

(2017-7)

[redactioneel] Er wordt gevaren in glad materiaal, maar men ziet juist ook graag C-boten aan de start verschijnen! Met de BBR kunnen beginnende roeiers kennis maken met competitieroeien en wedstrijdroeiers bepalen hoe hun vorm is.

Voor iedereen, maar met de onderstaande restrictie: Ieder Tromplid dat tenminste S1 heeft kan meedoen (zie ook de Trompsite).

 ga naar volgende pagina  ga naar inhoudspagina

Nieuwe jeugd- en juniorleden die in de instructie:

Daan Meinardi

2003

Nieuwe seniorleden die in de instructie kwamen:

Nynke den Ouden Marianne Been Dick van Ommeren Aad Obbens Louis Patist Frits Oldenburg Jacqueline van Engelen Ruben van der Waal Henk Stolp Felix Strooten John Visser Lilian Groot Agnes Schrijver Eric Mackor OPZEGGINGEN

1973 1967 1967 1950 1950 1961 1965 1992 1951 1962 1960 1961 1963 1963

Joost van de Meent Arnoud Rebel Kevin Kuijer Sofie Marcus

2015 2014 2015 2017

Jeugd/Junior-lid

Lid vanaf

Student-lid

Lid vanaf

Gewoon-lid

Lid vanaf

Tessa Gompel

2008 (stuurlid)

Mariska Snieder Linda Boelhouwer Bibi Vos Vincent Zonneveld Annemieke Kleingeld Youri van Ingen Vico Hulscher Robert de Vroom Kirsten van Dijk Frank Hötte Joris Klompé

2016 2016 2015 2015 2014 2017 2017 2000 2014 2013 2016

Bestel online op

www.roeigoed.nl

PROEFLEDEN DIE HEBBEN OPGEZEGD:

Yvonne Remmits (meldt zich t.z.t. weer) Henk Groenendaal Joyce Ronday Opzeggen vóór 1 december e-mail naar ledenadministratie@ctromp.nl

Roeigoed | H.J.E. Wenckebachweg 150a | 1114 AD Amsterdam | 020 - 669 36 40 | info@roeigoed.nl

18

MI D W E E KR OE I E N wisselen op het water dan is dat een voordeel maar anders leren de roeiers je dat wel, net als het passeren van sluizen en smalle slootjes.

Truus Dekker

Roeien in diverse gebieden Leuke contacten met verenigingen De laatste afspraken voor het Tromp midweekroeien van 2017 moesten helaas worden afgelast. De roeiers van De Laak hadden geen zin om, net als vorig jaar, drijfnat te worden.

En de roeiers van Pontos moesten verstek laten gaan omdat het stormde en regende op 5 oktober. Maria Kruithof had aan alles gedacht maar het weer hebben we niet in de hand. Dat neemt niet weg dat we een mooi seizoen

Roeien in Friesland met roeiers van veel andere verenigingen

achter de rug hebben. We lunchten in de boomgaard van Hans Cohen (die van de appels en peren bij de steigers, weet je wel?), gingen naar Drachten, naar Den Haag, naar Naarden en naar Purmerend om maar een paar van de bestemmingen te noemen.

In Purmerend stormde het trouwens ook, maar in de polder, langs de rietkragen, roeiden we toch bij windkracht 5 dapper de Purmer rond.

Voor het laatste stuk hadden we wat hulp nodig en ik had in ieder geval nog dagen daarna spierpijn. Niet voor doetjes, die tochten.

We houden nu een winterstop tot 1 april 2018 en daaarna maken we er weer iets moois van.

Het blijft allemaal informeel, spreek een van de midwekers aan als je een keer mee wilt of stuur mij een mailtje.

Je moet wel minimaal de basisroeiproeven gedaan hebben en kunnen ‘slippen’ en ‘slapen’ natuurlijk. Kun je

Wat wij, de midweekroeiers, vooral leuk vinden zijn de contacten met leden van andere verenigingen. In de loop van de tijd hebben we heel wat handigs gezien dat we misschien bij Tromp nog kunnen gebruiken.

Sommige verenigingen, zoals De Dragt, zijn heel wat zuiniger op hun boten dan wij. Tsjonge, wat moesten we poetsen voor de boten opgeborgen mochten worden.

En in Weesp kwam er een echtpaar speciaal voor ons naar hun ‘soos’ om koffie voor ons te maken tijdens onze lunchstop. Jawel, veel geleerd dit jaar. u

We maakten overigens ook tochten in de omgeving van Tromp. Aart Box weet er gelukkig goed de weg en de Kortenhoefse Plassen bij mooi weer zijn prachtig. Daar kunnen andere roeiers met recht jaloers op zijn. Over de Vecht vanaf ‘t Galjoen bij Breukelen en dan door Maarssen richting Oud Zuylen is ook een aanrader, ach, je moet het gewoon zelf een keer meemaken!

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

19

AGENDA

colofon

Oktober 2017

zo 08 okt Brug tot brug Tromp za 14 okt 18e Weesper Molen Wedstrijd za 14 okt 32e Tromp Boat Races + ‘feestelijke opening’ zo 15 okt 32e Tromp Boat Races za 21 okt 47e Asopos Najaarswedstrijd Correspondentieadres/botenloods/sociëteit zo 22 okt 47e Asopos Najaarswedstrijd Hilversumse Roeivereniging Cornelis Tromp zo 22 okt Roeiproeven Tromp Vreelandseweg 56, 1216 CH Hilversum, November 2017

za 04 nov Roeiproeven Tromp zo 05 nov 48e Novembervieren Wedstrijd za 11 nov DiNHo Spaarne za 11 nov 36e Lingebokaal za 11 nov Paul Veenemans Prijs zo 12 nov BBR 3 Tromp zo 12 nov Paul Veenemans Prijs za 18 nov ALV KNRB AEGON, Den Haag zo 19 nov 28e Suikerrace wo 22 nov ALV zo 26 nov Beatrix Winter Race zo 26 nov 39ste Hel van het Noorden zo 26 nov Roeiproeven Tromp December 2017

za 09 dec Aegon NKIR zo 10 dec Brug tot brug za 16 dec Roeiproeven Tromp [onvolledige agenda] Januari 2018

zo 14 jan BBR 5 Tromp za 20 jan DiNHo Willem III Februari 2018

zo za

11 feb 17 feb

Brug tot brug 6 DiNHo 09:30 - 16:00

telefoon 035 624 94 33 www.ctromp.nl info@ctromp.nl Beschermheer van de vereniging: P.I. Broertjes, burgemeester van Hilversum

voorzitter Edwin van der Voort voorzitter@ctromp.nl Hetty Goutier secretaris secretaris@ctromp.nl Corry van Swieten penningmeester penningmeester@ctromp.nl Fred Wittkampf comm. materiaal commissaris.materiaal@ctromp.nl Nanne Franx comm. accommodatie commissaris.accommodatie@ctromp.nl commissaris jeugdroeien Ingrid Reijnen commissaris.jeugdroeien@ctromp.nl commissaris opleiden Marit Versteeg commissaris.opleiden@ctromp.nl commissaris wedstrijden Menno Proper commissaris.wedstrijdroeien@ctromp.nl commissaris recreatieroeien Ton Keetelaar commissaris.recreatieroeien@ctromp.nl ledenadministratie Evert Kruithof ledenadministratie@ctromp.nl

Tromp

 ga naar inhoudspagina

 ga naar volgende pagina

Voor algemene informatie over de ­vereniging en haar activiteiten info@ctromp.nl (zie op de site verder onder: ‘vereniging’, ‘recreatie’ en ‘word lid’) Het dagelijks bestuur bestaat uit ­voorzitter, secretaris en penningmeester, gezamenlijk bereikbaar via db@ctromp.nl Alle bestuursleden zijn op een gezamenlijk e-mailadres bereikbaar via bestuur@ctromp.nl inschrijvingen wedstr.veteranen + club-ploegen Wilfred Wielaard veteranencoordinator@ctromp.nl aangepast roeien (roeivalidatie) roeivalidatie@ctromp.nl webmasters Susanne Bergsma, Yvonne van Gend, [webmaster@ctromp.nl] Richard Streng (reserveringen: reserveren@ctromp.nl) redactieteam (site en magazine) redactie@ctromp.nl contactpersonen TrompMagazine: Nellie Kamer (redactie en beheer redactiemailbox voor de site en het magazine) Yolande Krooshof, Willem Hendrikx Pieter Berkel (layout, eindredactie TM) advertenties TrompMagazine pj.berkel@hetnet.nl

20

FO T O V A N D E MA A ND

Het aanbrengen van de lange, stevige houder voor de tillift <Nico Verbeek>

ď ? ga naar inhoudspagina