023
van Evert geschikt was voor ten minste de halve triathlon. Hij won de halve triathlon van Nieuwkoop. “Over de fi nish was ik een beetje perplex. Goh, misschien had ik hier altijd al meer talent voor gehad. Het was in ieder geval de bevestiging dat ik de juiste weg was ingeslagen.” “De jaren daarvoor leefde ik altijd met de gedachte dat ik op latere leeftijd met de echte duurtrainingen zou beginnen. De snelheid die ik in de sprints en op olympische afstanden op deed, kwamen van pas op de lange afstanden. Naar mijn mening zijn er nog steeds triatleten die te snel voor de lange afstand kiezen. Volgens mij is het belangrijk om je maximale snelheid op te vijzelen voor je voor het lange werk gaat.” Na de halve kwam bijna als vanzelfsprekend ook de hele triathlon en dat beviel eigenlijk nog weer beter. Bij de Ironman in Frankfurt van dit jaar werd Evert achtste in een tijd van 8.05 uur. Zo’n scherpe tijd nodig hebben voor ‘slechts’ de achtste plek, het gebeurt maar zelden. Intussen is Evert ook heersend Nederlands kampioen op de hele afstand. “Ik heb heel wat aanpassingen moeten doen om de lange afstand aan te kunnen. Allereerst ben ik nog weer serieuzer en professioneler gaan trainen. Omdat ik weinig werk, kan ik dat op zich makkelijk regelen in mijn agenda. Mijn voeding tijdens wedstrijden is wel echt aangepast.” “De voeding bleek in het begin net een ingewikkelde legpuzzel. Ik kwam er pas bij de lange afstanden achter dat ik intolerant ben voor fructose. Fructose zit in bijna alle sportdrank
Naar mijn mening zijn er nog steeds triatleten die te snel voor de lange afstand kiezen. Volgens mij is het belangrijk om je maximale snelheid op te vijzelen voor je voor het lange werk gaat.”
en sportgel. Darmklachten brachten mij op het spoor, maar het was lang onzeker waardoor de klachten ontstonden. Achteraf weet ik niet of ik daar bij korte afstanden ook last van had. Ik dacht er nooit over na. Ik werd moe, mijn motor raakte leeg, maar dat had iedereen, dacht ik. Pas op de halve triathlon stortte ik echt in.” Evert heeft inmiddels sportvoeding zonder fructose en kan nu zelfs bij regenachtig weer, zoals in Almere in september, presteren zonder leeg te raken. “Dat waren dus echt niet mijn omstandigheden. Ik hou van zon en warme temperaturen. Daarom verkas ik ook voor de tweede keer naar Zuid-Afrika om te overwinteren. Ik kan daar optimaal trainen met andere triatleten en kan daar, omdat het land geen tijdverschil heeft met Nederland, nog steeds atleten begeleiden. Ik kan daar gewoon veel beter trainen. Door de zon neemt mijn energieniveau toe en train ik kwalitatief veel beter. Je moet mij niet met zes graden op de fiets zetten, dan word ik niet blij.” Ten koste van zijn relatie gaat deze onderneming gelukkig niet. Zijn vriendin geeft tijdens hun verblijf les in een township en Evert gaat slechts zo nu en dan mee. Hij wil de hele winter zijn gedachten bij de triathlon hebben. In vergelijking met de korte wedstrijden is de aerodynamica op de lange afstand nog veel belangrijker. Vanuit het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch gaat Evert daar deze winter dan ook verder mee aan de slag. Zijn kleding is al aerodynamischer gemaakt en ook zijn houding op de fiets is anders dan een paar jaar geleden. “Dat heeft veel aanpassingstijd gevergd. Mijn houding is dieper en dat vraagt veel van mijn rug en liezen, die als het ware meer worden gekneld. Je zoekt uiteindelijk naar de beste combinatie van aero en comfort. Mijn ellebogen en onderarmen zitten nu bijvoorbeeld veel dichter bij elkaar. Dat scheelt veel luchtweerstand.” Om deze houding te perfectioneren maakt Evert veel uren op zijn tijdritfiets. “Ik probeer meestal 90 kilometer roerloos te zitten tijdens een fietstraining. Dat is zwaar, vooral in het begin, maar het is noodzakelijk. Elke keer als je in een wedstrijd even overeind komt, verlies je tijd en energie. Bij metingen schrik ik me dood als ik zie hoeveel wattage meer ik dan moet trappen.” “Ik heb mijn slaapritme ook aangepast. Toegegeven, ik ben altijd een grote fan van slapen geweest, maar nu pak ik elke middag een à twee uurtjes slaap mee. Met onze omvang van trainingen is veel slapen onmisbaar. Anders pleeg je echt roofbouw op je lichaam.” Evert noemt zijn overstap naar de lange afstand “een ontdekkingsreis”. Trainen, herstellen, wedstrijden, zijn grenzen zijn eigenlijk nog steeds niet in beeld. “Ik word steeds bewuster van wat mijn lichaam kan. De toekomst is positief gekleurd.”